رفتارای دور از شان

سلام
توروخدا بگید من چرا بین این همه صفات بد اخلاقی من یکیش هم نمیتونم کمرنگ کنم؟
امان از وقتی عصبی بشم. هیچ کاری رو بد نمیدونم و خیلی خطرناک میشم همه چیزو پرت میکنم.تنها چیزی که باعث خودزنی و این رفتارای من میشه افراد خانواده هستن وقتی عصبانیمو جواب نمیدن چون من اهل حرف زدنم و وقتی کسی موقع عصبانیتم سکوت کنه چون دستم به جایی بند نیس طرفو میزنم و گوشیمو پرت میکنم مهم نیس کجا بخوره مهم نیس پدر و مادرمو امشب زدم یعنی بهشون حمله کردم و خودمو روی زمین میکشیدم و داد میزدم حس میکنم خواهر برادرای کوچکتر که منو دیدن چقد حس مفلوکانه بهم دارن
از نو جوانی حدود راهنمایی که بودم این رفتاراو دارم . قبلا سرمو محکم میکوبیدم تو کمد یا دیوار . حالا گوشیمو پرت میکنم یا سمت طرف یا سمت دیوار تلویزیون .... در اتاقو محکم از عمد میکوبم باز میکنم دوباره میکوبم این عادی ترین کاره
خودمو میزنم یقه لباسمو پاره میکنم موهامو میکنم اما پدر مادرم مخصوصا مادرم هیچ واکنش ارامش دهند ای نشون نمیده.. نفرینشون میکنم کلا رفتارای غیر عادی و انتظار واکنش دارم از مادرم اما هیچی...
مادرم خیلی زحمت منو کشیده و هر کاری برام کرده و شاید حتی لوسم کرده از نظر اینکه کارای منم واسم انجام داده بهر حال تو بحثا هیچوقت حق رو به مادرم نمیدم چون حرف نمیزنه بگه منطقش چیه اما
دوس ندارم اینطور باشم کلی مطلب وقتایی که اروم بودم خوندم این چیزایی که گفتین رو خوندم اما درست نمیشم
مامانم عادت داره ج نده اعصابمو خورد میکنه بعدم میگه تو مهلت ندادی جواب بدم
من اینطوری ابرو و شخصیت خودمو از بین میبرم
جدیدا لباسی بخرم تو خونه بپوشم بهم نیاد بازم داد میزنم و در و محکم میکوبم.. شاید چون راه حلی نمیبینم واسه دردام... اصلا در شان خودم رفتار نمیکنم وقتی عصبانیم:54:

دوست عزيز سلام
شما چند سالتونه؟ خواهر و برادر ديگه اي داريد؟ از نظر تحصيلي و موقعيت خانوادگي تون هم برامون بگيد؟

سلام عزیزم:72:
به نظرم کتاب ده راه مقابله با عصبانیت رو بخونید.
اینم بگم به نظرم وقتی عصبانی شدید زود موقعیتتون رو عوض کنید خیلی مهمه.مثلا اگه ایستاید بشینید و یا برید آب بخورید .اینطوری که خیلی بده .

من 27 سالمه کارشناسی ارشد دارم و 5 تا بچه ایم که من دومی هستم و دختر بزرگ
بچه ها نه پدر نه مادرم هیچوقت تو بحرانی ترین شرایطشون هم، غیر عادی رفتار نکردن
نمیدونم من به کی بردم؟
چرا دیگران ارومن و من انقد عصبی و پرخاشگر و غرغرو؟ که باید نیاز به مشاور داشته باشم؟
من دخترم مثلا! بخدا تو شرایط عادی شوخ و خنده رو هستما ولی عصبانی که بشم....

سلام.

من متخصص نیستم و از روی چند خط نوشته هم نمیشه تشخیص درستی داد.
با این حال؛ با توجه به علائمی که ذکر کردین حدس می زنم دچار «اختلال عدم کنترل تکانه» هستین. این مورد معمولا با مراجعه به روانپزشک و مصرف دارو و احتمالا به طور همزمان،روان درمانی، برطرف میشه.

من از دارم خوردن میترسم دوست ندارم مشکلم با دارو حل بشه
چرا بقیه اینطوری نیستن؟ چرا باید من اینطور باشم اخرشم کارم به دارو و بستری شدن و .... بکشه؟
:47:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خانوم مجرد

من از دارم خوردن میترسم دوست ندارم مشکلم با دارو حل بشه
چرا بقیه اینطوری نیستن؟ چرا باید من اینطور باشم اخرشم کارم به دارو و بستری شدن و .... بکشه؟
:47:

---

اتفاقاً از بیماری که درمان نداره باید نگران بود در ضمن من تا به حال نشنیدم کسی را برای عصبانی بودن بستری کنند!

این مشکلت را باید تا مجرد هستی و هنوز وارد زندگی مشترک نشده‌ایی کاملاً حل کنی (باید اول بری پیش مشاوره و یا روان شناس) چون فکر نمیکنم مردی پیدا بشه که این برخوردها را هنگام عصبانی شده از شما ببینه و حاضر به تحمل آن باشه!

این چند تا مقاله را هم بخوان و نکات مهم‌اش را یادداشت برداری کن تا با یک دید درست به سراغ درمان مشکلت بروی :

آرامش ; عصبانیت

دوست دارید مشکلتون چطوری حل بشه؟ یعنی هرکس سرما خورد بگه من دارو نمی خورم، چرا بین این همه آدم من باید سرماخوردگی بگیرم، وای حالا چی میشه... شما که نمی تونین تا اخر عمر، اطرافیانتون و از اونا مهمتر خودتون رو عذاب بدید.

من نگفتم کارتون به بستری شدن میکشه. اتفاقا برعکس؛ مشکل شما معمولا با گروه درمانی یا خانواده درمانی(گفت و گو) حل میشه. اصلا از جنبه مثبت بهش نگاه کنین. عدم کنترل تکانه(اگر تشخیصم درست باشه) انواع مختلفی داره. شما یکی از شایعترین انواعش رو دارید که خوشبختانه به راحتی هم برطرف میشه. این مسئله ساده رو حل کنین و از زندگی تون لذت ببرین.

سلام.
وقتی این رفتار رو میکنید چی نصیبتون میشه؟

ببینید...انسان ذاتا و فطرتا کاری رو که درش هیچی نصیبش نشه انجام نمیده.
شما به نظر خودتون این رفتار چی رو درونا به دست میارید؟

سوالم استفهام انکاری نیستا....
نمیخوام بگم خجالت بکش از این رفتار هیچی نصیبت نمیشه.

میخوام واقعا در خودتون جستجو کنید ببینید همون موقع که عصبانی هستید این حالتها چه چیزی رو به شما میده که باعث میشه انجامش بدید؟

در ضمن اینجا رو هم فکر کنم بد نیست بخونید.
آخه اینکه مادرتون جواب نمیده که دلیل نمیشه این رفتارها رو بکنید که آخه.
http://www.hamdardi.net/thread-31154.html

سلام عزیزم :43:


عزیزم تو فقط در برخورد با خانواده این طور هستی؟ در برخورد با سایرین این طور نیستی؟
یعنی مثلا همان آقایی که مدتی با هم رابطه داشتید ، پیش آمده که ایشان را هم بزنی یا در حضور ایشان این طور کنی؟
یا مثلا در دانشگاه وقتی با یک همکلاسی مشکلی پیدا می کردی همان جا همین طور رفتار می کردی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خانوم مجرد

....تنها چیزی که باعث خودزنی و این رفتارای من میشه افراد خانواده هستن وقتی عصبانیمو جواب نمیدن چون من اهل حرف زدنم و وقتی کسی موقع عصبانیتم سکوت کنه چون دستم به جایی بند نیس طرفو میزنم و گوشیمو پرت میکنم .... اما پدر مادرم مخصوصا مادرم هیچ واکنش ارامش دهند ای نشون نمیده.. نفرینشون میکنم کلا رفتارای غیر عادی و انتظار واکنش دارم از مادرم اما هیچی...
مامانم عادت داره ج نده اعصابمو خورد میکنه بعدم میگه تو مهلت ندادی جواب بدم

---

دوستان که اطلاعات روانشناسی دارند ممکن است مشکل ایشان به علت اسکیزوئید بودن خانواده شان باشد؟ نه این که مشکل از خودشان باشد؟
یعنی مثلا یک کودک طبیعی از همان دوران کودکی انتظار واکنش طبیعی از خانواده اش در برخی موارد داشته باشد ولی به علت اسکیزوئید بودن خانواده یا شخص معینی مثل مادر ، واکنش طبیعی دریافت نکند و بعد دچار خشم بشود....

چون ایشان خودشان در تایپک قبلی نوشته اند که فکر می کنند اگر خانواده و اطرافیان عوض شوند مشکلشان حل می شود...
البته من هیچ از روانشناسی بلد نیستم عزیزم . همین طوری یک چیزی به نظرم می آید. نظر خودت در این مورد چیست؟

:72::72:

- - - Updated - - -

چون اگر مشکل ایشان آن باشد که گفته شد نباید در همه محیط ها این طور باشند؟
عزیزم تو در همه محیط ها این طور هستی؟
حالا تعریف اسکیزوئید را هم درست بلد نیستم ها ! ولی فکر کنم متوجه هستید منظورم را ......

- - - Updated - - -

الان دارم فکر می کنم این چه بود که من نوشتم! خیلی روانشناسی بلدم اصطلاح هم می پرانم!
باید خودم را در زمینه اصطلاح پرانی اصلاح کنم... آن هم چنین جایی .... شرمنده....
فقط می خواستم بپرسم همه جا این طوری عزیزم یا فقط توی خانه ؟

- - - Updated - - -

ویرایش ندارد خب:54::54:.........!
و گرنه یک طور بهتر می نوشتم ببخشید..............:54::54:
:72:

جاثیه عزیز ممنون از توجهت
نه فقط جلو خانواده اینطورم یعنی اینم بگم ها اونا عصبیم کنن هرجا باشه رفتارم تقریبا همینه..... مثلاً امروز یادم افتاد... شام غریبان دوستم منو با ماشین رسوند سر خیابان نزدیک خونه و من 20 دقیقه قبل رسیدن گفتم من 15 دقیقه دیگه میرسم..قبل رفتنم هماهنگ کردم بیان دنبالم..12 شب بود... خلاصه رسیدیم و دیدم اثری نیست و تو ماشین نشستم تا برسن 3 4 دقیقه بعد دوستمم دیرش شده بود پیاده شدم گفتم تو برو.. خلاصه تنها موندم کنار اتوبان و یه معتادم دور و برم میچرخید منم ترس عصبیم کرده بود..حالا هی میزنگم خونه میبینم خواهرم میگه نیستن و گوشی هم نمیدونست همراهشون اوردن یا نه...بماند قبلا هزاربار بهشون گفتم بدون گوشی بیرون نرید...و هی هم گفتم میخواید دنبال من بیاید زود برسید دیر نیاین و گوشی بیارین که بدونم کجای مسیر هستین و فک نکنم خیلی مونده به رسیدنتون و بترسم... سرتونو درد اوردم بعد 7 دقیقه رو پل هوایی دیدمشون و دویدم رفتم بالا. حین بالا رفتن کلی دلیل منطقی واسه یه دعوا و مشاجره ریخت تو ذهنم... خودشونم میدونن من خدای مباحثه هستم.. بعد همه این دلایل عصبانیتمو مامان جواب داد گفت تا زنگ زدی 2 3 دقیقه بعدش راه افتادیم ..خوبه 40 بار قبلنا بهش گفتم این مسیر هر روزه منه و 10 12 دقیقه طول میکشه اون شب اینو دوباره گوشزد کردم.. مادرا هم که میدونید استادن که زمان رو کم و زیاد کنن و بجا 10 دقیقه بگن 2 3 دقیقه.. و گفتم این به کنار چرا گوشی نیاوردین؟ همه با لحن عصبی بود هااااا.... تا خونه هی دعوا و بابا فقط سکوت... اسفند ماه هم این مشکل پیش اومد بابا گوشی نداشت بارون میومد رفته بود اونور پل منم ندیدم تو کوچه ها میدویدم و هیچکس نبود ساعت 11 شب... با بدبختی رسیدم خونه... اینو براشون مثال زده بودم که خیر سرم ایندفعه به موقع برسن که باز هم.....
ببخشید زیاد شد
شرمنده ام بچه ها
خواستم بگم عصبانیم کنن تو خیابونم همون طوری میشم
البته یه بارم سر اینکه چرا هیچ مانتویی بهم نیومد که بخرم ساعت 8 شب به جون مامانم غر زدم اعصابش خورد شد تو کوچه نزدیک بود بحثمون شه
مامانم صبوره منم غرغرو
همه کمبودهای زندگیمو ناشی از پدر و مادرم میدونم واسه همین فقط از اون ها طلبکارم ... فقط این 2 نفر

- - - Updated - - -

pooh عزیز
ببین من یه جورایی ترحم طلب هم هستم:47: عین بچه ها که میخوان جلب توجه کنن
البته تا یه جایی واقعا عصبانیته و از یه جایی به بعد میگم حالا که شما پاسخگو نیستید منم اینطوری ابراز میکنم میرم جلو مامان خودمو میزنم نفرینش میکنم اونم چیزی نمیگه گفت (دور از جونش) خدا منو از تو بگیره تا بفهمی
میخوام تهدیدشون کنم که جواب بدن
میخوام بفهمن بحث جدیه
اینم بگما جوابگو نبودنشون خود پدر مادر و بچه های دیگه هم عصبی میکنه هاااا
بابا به مامان میگه خوب یه چیزی بگو
یا مامان از اینکه بابا با مهمونا حرف نمیزنه شاکی میشه
یا بچه ها از سکوت جفتشون در مواردی
یجورایی کشف من بوده که این سکوت ادمو عصبانی میکنه
بارها در حال ارامش بهشون گفتم حرف بزنید همون موقع سریع جوابمو بدید تا عصبانی نشم
مثلا بچه ها من وقتی خونه ام دو نفر حرفشون شه سریع جمعش میکنم چون میدونم مشکل کجاست
حرفاشون رو به همدیگه میفهمونم و خودمم حرف میزنم
مخصوصا بابا مامان حق با هر کدوم باشه بهش کمک میکنم حرفشو زنه

- - - Updated - - -

بچه ها وقتی به خواستگارم که خارج از کشور بود ج منفی دادم که تو تاپیک دیگه ای توضیحش دادم
عصبی بودم ، بالاخره 5 ماه زندگیم دود شده بود و من باز تنها شده بودم ،یادمه وسط ماه رمضان بود سحر بود ، یادم نیست سر چی یهو با مامانم بحثم شد و اون دوباره ساکت بود و من عصبی خواستم عقده نبود اون خواستگار لعنتی رو سر مامان خالی کنم
اخه انتظار داشتم مامان که در جریان موضوع بود بعد جوابم، که بخاطر حجاب بود، منو حمایت عاطفی بکنه که اما از نظر من انگار نه انگار که من هم بخاطر حکم خدا و هم شان خانواده مذهبیم بود که جواب رد دادم
با وجودیکه بینی مو عمل کرده بودم محکم کوبیدم تو صورت خودم و کوبیدم رو پاهام و حتی نمیتونستم درست دا بزنم فک کنید سحر باشه و کسی داد بزنه تو اپارتمان
10 12 ساله اینجاییم والدینم میگن ابرومونو بردی تو ساختمون
خدا هم مثل مادرم رفتار میکنه سکوت... واسه همین حرف زدن باهاش ارومم نمیکنه
خدا هم مزد خوبی بهم نداد واسه حمایت از حکمش
انقد به دادم نرسید که دست به اون کار (رفتن خونه پسر و...) زدم چون کنترلم دست خودم نبود
اون پسرو مقصر نمیدونم خدا کاری واسم نکرد با اینکه ازش خواسته بودم بعد تصمیمم و جوابم به خواستگار، کمکم کنه و بهم ارامش بده تا فشارش خوردم نکنه که کرد...:47:

چه کمبودهایی حس میکنی؟ برامون میشه بگی؟ از چه چیزهای پدر و مادرت ناراحتی؟
اگه چطوری بودن راضی بودی؟

ببین همیشه هم اینطور نیستم خیلی وقتا هم به زندگی و گذشته افتخار میکنم
فقر مالی و عاطفی... اینکه بابام ادم جدی هستش تقریبا و هیچوقت اغوش یا نوازش یا کلمه محبت امیزی ازش ندیدم اما ادم خوبیه ها
فقر مالی
توجه نکردن به من و اینکه حدود 10 سال پیش سپردنم دست دکتری که کارشو بلد نبود واسه عمل انحراف بینیم زد دماغمو داغون کرد که الان با عمل مجدد هنوز تنفسم مشکل داره
خوب البته 5 تا بچه ایم پدر کارمند و مادر خانه دار و ... تحقیق نکردن کدوم دکتر! بردنم بیمارستانی که پول نخواد
نمونه عرض کردم
اینکه دختر فامیل مامان موهاش مث من فر بود و تو عروسیا چون پولدار بودن مادرش بهش میرسید اما من مادرم همیشه موهامو کوتاه میکرد و روغن نمیزد که قشنگ شه ..منم الان اینکارو نمیکنم چون عادتم نداد به خودم برسم
و اون دختر بنظر من از نظر روانی سالمتر از منه و قطعا هیچوقت مث من حاضر نشده بدنشو در اختیار هر کسی قرار بده

یجورایی اونا هم مقصر نیستن شاید باید بگذرم از این ناراحتی و گره ها و عقده های گذشته

الان که بهترین دانشگاه تهران درس خوندم پدر مادرم نمیگن اما معلومه لااقل یکم تو دلشون خوشحالن لطف خدا بوده
اخه بعضیا میگن تو خوبیای خودتو نمیبینی تحصیلکرده ای فلان... تو دلم بی حیایی حسادت دورویی بی عاطفگی که حس میکنم با خودم میگم شماها نمیدونین چه موجودیم اگه نه اصرار به خوب بودن زندگیم نمیکردین

- - - Updated - - -

pooh
اگه یه نفر تو دنیا باشه که هیچوقت فکر نکنم ازش خوشبخترم همین دختره بااینکه از نامزدش داره طلاق میگیره که خیلی دوس داشتن همو و دانشگا پیام نور یه شهر دیگه درس خوند اما هنوز برای من ملکه است
تو رویاهام جلوی اون و خانواده ش موفقم دارم کلاس میذارم و بهشون نشون میدم منم خوشبختم

سلام
دوست عزیز بنظرم تو برای مهار عصبانیتت فقط به اراده احتیاج داری، اراده، ی اراده قوی...
این خوبه که قبول داری کارت اشتباه و دوست داری تغییر رفتار بدی اما این نقطه شروع و باید حرکت کنی ب سمت تغییر، این تغییر رو فقط خودت از درون میتونی ایجاد کنی نه کسی از خارج، بحث همون خواست و اراده ست (حتی مراجعه ب روانشناس یا روانپزشک به اراده خودت بستگی داره)
تا زمانی ک خودتو توجیح کنی و برای عصبانیتت دلیل بتراشی نمیتونی کنترلش کنی.
ببین دوست عزیز تو فرزند بزرگ خانواده ای رفتار بد تو با والدینت ممکنه برای بقیه الگو بشه یعنی قبح بی احترامی به پدر مادرت از بین بره و بقیه وقتی بزرگتر شدن مثل تو رفتار کنن.
عزیز برای کنترل عصبانیتت خلوت کن، از موقعیت دور شو، برو حمام و دوش آب ولرم مایل ب سرد بگیر(تو این زمان به چیزایی ک باعث آرامشت میشه فکر کن نه اینکه چطوری حال بقیه رو بگیری آتش خشمتو بیشتر کنی) حتی میتونی وقتی عصبانی هستی با خودکار محکم ی کاغذو خط خطی کنی ک تخلیه بشی(بجای پرت کردن وسایل و آسیب زدن به خودتو دیگران)
بنظرم ی انگیزه معنوی میتونه در تداوم کنترل عصبانیت بهت کمک کنه پس با خدا آشتی کن ، قرار نیست وقتی ما به دستورش گوش میدیم خدا سریع بهمون پاداش بده ک بفهمیم ب یادمونه (ک قطعا هست) گاهی ما باید خودمونو بهش ثابت کنیم ...
ببخشید اگر طولانی شد

- - - Updated - - -

سلام
دوست عزیز بنظرم تو برای مهار عصبانیتت فقط به اراده احتیاج داری، اراده، ی اراده قوی...
این خوبه که قبول داری کارت اشتباه و دوست داری تغییر رفتار بدی اما این نقطه شروع و باید حرکت کنی ب سمت تغییر، این تغییر رو فقط خودت از درون میتونی ایجاد کنی نه کسی از خارج، بحث همون خواست و اراده ست (حتی مراجعه ب روانشناس یا روانپزشک به اراده خودت بستگی داره)
تا زمانی ک خودتو توجیح کنی و برای عصبانیتت دلیل بتراشی نمیتونی کنترلش کنی.
ببین دوست عزیز تو فرزند بزرگ خانواده ای رفتار بد تو با والدینت ممکنه برای بقیه الگو بشه یعنی قبح بی احترامی به پدر مادرت از بین بره و بقیه وقتی بزرگتر شدن مثل تو رفتار کنن.
عزیز برای کنترل عصبانیتت خلوت کن، از موقعیت دور شو، برو حمام و دوش آب ولرم مایل ب سرد بگیر(تو این زمان به چیزایی ک باعث آرامشت میشه فکر کن نه اینکه چطوری حال بقیه رو بگیری آتش خشمتو بیشتر کنی) حتی میتونی وقتی عصبانی هستی با خودکار محکم ی کاغذو خط خطی کنی ک تخلیه بشی(بجای پرت کردن وسایل و آسیب زدن به خودتو دیگران)
بنظرم ی انگیزه معنوی میتونه در تداوم کنترل عصبانیت بهت کمک کنه پس با خدا آشتی کن ، قرار نیست وقتی ما به دستورش گوش میدیم خدا سریع بهمون پاداش بده ک بفهمیم ب یادمونه (ک قطعا هست) گاهی ما باید خودمونو بهش ثابت کنیم ...
ببخشید اگر طولانی شد

ممنونم شهراز
گفته های شما دوستای خوب و لطفتون بهم ارامش میده
از وقتی اومدم اینجا احساس خیلی بهتری دارم...
:72::72::72::72: