روح بیمار من

با سلام
من در آستانه 28 سالگی هستم و همسرم یا نامزدم بعد ازچند سال عقد چند ماه پیش منو بی هیچ دلیلی رها کرد که جریانش مفصله.هنوز هم رسما جدا نشدم ولی از نظر عاطفی نه من به ایشون وابستگی دارم نه ایشون به من.الان 3 ساله که هر روزم تیره تر از دیروزمه. زندگیم سیاه شده. همش توهم توطئه و دسیسه دارم.همش فکر می کنم اون میخواد بهم بازم آسیب بزنه. چندوقته میخوام اینجا تاپیک بزنم ولی میترسیدم شناسایی شم! چندوقت پیش 1 آقایی بهم پیشنهاد ازدواج داد که زندگیمو بهش گفتم و گفتم باید صبر کنه ولی همش فکر می کردم این آقا رو هم اون فرستاده تا منو اذیت کنه حتی چندین بار به خود اون آقا هم گفتم که تو اجیر شدی منو اذیت کنی! خودمم میدونم که احتمالا اینا توهم و تخیله ولی بازم از صبح تا شب درگیر این تفکرات بیخودم.از خواب و خوراک و زندگی افتادم.لطفا کمکم کنید.

- - - Updated - - -

تازگی ها به خودکشی هم خیلی فکر می کنم، با جزئیاتش.هیچ وقت تو زندگیم اینفدر جدی به خودکشی فکر نکرده بود.

سلام
ميشه بپرسم چطور اشنا شديد؟
چرا با وجود نامزدي رابطه عاطفي(دو طرفه)بينتون برقرار نشده؟
علت جداييتون چيه بالاخره بايد علتي داشته باشه؟
فكر خودكشي رو بزاريد اخر اول تلاشي واسه حل بحرانتون بكنيد!!

خودکشی؟! آخه این چه حرفیه که می زنی دختر خوب! به خودت فکر نمی کنی به اطرافیانت فکر کن. اصلا اگه اقدام کنی و نشه و یه اتفاق بدتری برات بیفته چی؟ این فکر رو فعلا از سرت دور کن. الان مسائل مهمتری وجود داره.

این فکرا ( ...

توهم توطئه و دسیسه دارم.همش فکر می کنم اون میخواد بهم بازم آسیب بزنه.) چند وقته شروع شده؟

سلام.
چرا از نامزدتون یترسید؟ تا حالا چه آسیبی به شما زده؟میشه برامون بگید؟

دوستان من شرح مفصل مشکلاتموتو توانجمن عقد و نامزدی با عنوان "آیا با نامزد بی وفایم ادامه دهم" گذاشتم. نامزدم که تو این 3 سال خیلی اذیتم کرد که اونجا هم گفتم. الان 1 مشکل دیگه هم به مشکلاتم اضافه شده و اون آقایی هست که دست از سرم بر نمیداره!همش فکر می کنم اینو نامزدم فرستاده. خیلی رو اعصابمه.همه کار می کنه از خواهش و تمنا و گریه گرفته تا فحش و بدوبیراه!هر چقدر هم میگم من اهل دوستی نیستم الان هم شرایط ازدواجو ندارم ول کنم نیست!

دوستان تو رو خدا به دادم برسید.اوضام خیلی خرابه.دیگه نمی تونم به این وضعیت ادامه بدم.شیطونه میگه خودتو بکش انتقامتو از همه بگیر! از 1 طرف 1 شوهر بی مسئولیت که چند ماهه ازم هیچ سراغ نگرفته، از 1 طرف پدر و مادری که نه اجازه میدن توافقی جداشم و راحت شم نه برای اجرا گذاشتن مهریه م اقدام می کنن!همینطوری دست رو دست گذاشتن!از 1 طرف 1 عاشق یا اجیر شده ای که دست از سرم بر نمیداره!انقدر خواهش و تمنا و اصرار و گریه می کنه که از خودم بدم اومده!هر چی پسش میزنم باز ولم نمی کنه!تو رو خدا بگید من چیکار کنم.

دوست من شاید فکرتون در مورد اینکه اون اقا اجیر شده همسرتونه درست باشه چون من خیلی از این جور مسایلو خوندم و نتیجش همین شده که شما فکر کردین ازت می خوام بهش به توجه باشی و ارتباطی با هاش برقرار نکنی بعضی وقتا مردا می خوان وفاداری همسرشونو نسبت به خودشون بسنجن که دست به اشتباهات زیادی میزنن خواهشا فکر خودکشی رو از سرت بیرون کن عزیزم از خدا بخواه هر چی صلاحته رقم بزنه در مورد اون اقا هم به پلیس بگو:72:

چندین بار خواستم از این آقا شکایت کنم ولی وجدانم اجازه نداده اگه اینطور نباشه چی؟من به این آقا علاقه ندارم ولی وجدانمم اجازه نمیده وقتی از اجیر شدن ایشون مطمئن نیستم پاشو به دادگاه و شکایت و اینجور چیزا باز کنم! اگر مطمئن بودم این آقا اجیر شده حتما شکایت می کردم ولی چون مطمئن نیستم واقعا نمی تونم این کارو بکنم.

سلام دوست عزیز،

شما که هنوز رسما جدا نشدید و این همه درگیری و مشکلات داشتید، چرا یه نفر دیگه را وارد ماجرا کردید؟
به هر حال ندانسته خودتون را بیشتر درگیر کردید اما الان چاره اش این است که به اشک و آه اون آقا بی توجه باشید و کامل کامل ایگنورش کنید.
نمی دونم تا چه حد رابطه داشتید و چقد مسئول احساسات شکل گرفته هستید، اما چاره ای نیست. موندن شما به هر شکلی بدترش می کنه.
اولین کارتون این باشه که اون آقا را کنار بگذارید. بدون هیچ قول و وعده و وعید و ...
می تونی بگی والدینت به فکر برگشتن به زندگی قبلیت هستند و شاید رابطه ات با شوهرت درست بشه و کلا ناامیدش کنی بره.

در مورد زندگیت هم
من تاپیکهای قبلی را نخوندم.
شاید والدینت به این فکر می کنند که اجرای مهریه مشکلات دیگه ای به دنبالش می آره.
منتظر هستند اون آقا بیاد برای مذاکره و درخواست طلاق.

- - - Updated - - -

باز هم با توجه به اطلاعاتی که دادی می گم
برای چی میخوای شکایت کنی؟ فکر نمی کنم لازم باشه ازشون شکایت کنید.
واضح و روشن بهش بگو که نمی خواهیش و ردش کن بره.
اشتباه کردی که هم اون را درگیر کردی و هم خودت را. ولی شکایت هم به نظرم لازم نیست.
اینقدر با آرامش خودت بازی نکن.

اولا دعا میکنم مشکلتون حل بشه :203:
دوما خوب خودتون دست به کار بشید هم پدر مادرتونو قانع کنید هم اگه نشد خودتون برید سراغ خانواده نامزدتون و بخواین که تکلیفتون روشن بشه
حتی توافقی طلاق بگیرین
همچین کسی اول زندگی اینطوره وای به بعدها
این مزاحمم ردش کنید تا وقتی ارامش کامل به زندگیتون برنگشته به هیچ مرد دیگه فکر نکنید
از برادر یا خواهر بزرگتر هم کمک بگیرین
اگه میتونین مشکل این مزاحم رو با والدینتون در میون بذارین و نذارین تنها فکر کردن به این همه موضوع ، ذهن شما رو خسته کنه
همفکری بخواید از اطرافیان دلسوز
خدا کنه زودتر مشکلتون حل بشه
اینها همش امتحان خداست انقدر راحت خراب نکنید امتحانتون رو. و سعی کنید سالم رفتار کنید .
خودکشی یعنی ضعف شما برای حل مشکلات
:43::72::72:

دوستان من خیلی ناراحتم!واقعیت اینه که شوهر من اخلاق خوبی نداشت ولی من همیشه آبروشوپیش خانواده م حفظ می کردم وهیچ وقت جلوی اونا بدشو نمی گفتم. با این حال اون ذات خودشو نشون میدادوچنیدن بار به خانواده م بی احترامی کرد.اوایل که این مشکل آخر پیش اومده بود چندین بار خواستم با شوهرم صحبت کنم حتی 1 بارخودش گفت بریم بیرون صحبت کنیم ولی خانواده م نذاشتن گفتن این به ما نمیخوره و اگر میخواد باید بیاد اینجا بات صحبت کنه.کلا همیشه می دیدم که خانواده م به خصوص مامانم ازش خوشش نمیاد و این خیلی اذیتم می کرد حالا همینا(خانواده م) مستقیم و غیرمستقیم منو سرزنش می کنن!1جوری رفتار می کنن انگار من مقصرم که اون چندماهه رفته و 1 سراغ از من نگرفته!هم پدرم و هم مادرم!آخه این انصافه! خیلی دلم گرفته.من خیلی تنهام.انگار همه مشکلات دنیا مال منه.

نه همه مشکلات دنیا واسه شما نیست
هر کسی باید با مشکلاتش دست و پنجه نرم کنه
خدا هیچ کسی رو بی امتحان رها نمیکنه
چطور اشنا شدید؟
مگه خانواده حامی شما نبودن؟ دلیلشون برای کمک نکردن به شما چیه؟
خوب اگه خوششون نمیاد از اون و خوتونم همین طور، پس چرا جدا نمیشی ؟ غیابی توافقی ....

ما خودمون آشنا شدیم اون موقع من خیلی بهش علاقه داشتم خانواده م هم مخالفت نکردن ولی اونجا هم وظیفه خودشونو درست انجام ندادن!پدر من هیچ تحقیقی در مورد این آقا و خانواده ش نکرد! کا اگر می کرد خیلی چیزا معلوم میشد!الانم تازه یاد آبروشون افتادن!میخوان منوبه هر قیمتی بفرستن سر اون زندگی که نکنه آبروشون خدشه دار شه!کلا به راحتی و سریعا 180 درجه تغییر نظر میدن!

اگه امکانشو داری برو مشاوره
نذار به خاطر خانواده ت بری تو زندگی ای که تهش مشخص نیست
به عقل و دل خودت رجوع کن
با خانواده ت حرف بزن زیاد
نظرشونو همراه خودت کن

واقعیت اینه که پدر و مادر من آدمای سرزنشگری هستن.از همون بچگی هر وقت کوچکترین اشتباهی می کردم سرزنشم می کردن.با اینکه از نظر تحصیلی همیشه از هم سنام بهتر بودم همیشه با دیگران مقایسه می شدم.من وقتی با این آقا نامزد شدم بعد از مدت کوتاهی فهمیدم این آقا مشکل داره ولی چون می دونستم خانواده م فقط سرزنشم می کنن به زور و به زحمت تحملش کردم.چندین بار می خواست منو بزاره خونه بابام با خواهش و التماس جلوشو گرفتم آخرشم خودش ول کرد رفت.

خب این شرایط پیچیده یا بد را، شما چرا بدترش می کنید؟
اون آقا کاری برای شما نمی کنه جز یک مسکن موقتی که عوارضش بیشتر از آرامش های موقتی هست که می ده.

فعلا باید به فکر خودت باشی. آروم کردن و درمان کردن روح بیماری که می گی.
دنبال درس، ورزش، کار، سرگرمی برای خودت باش.
پدر مادرت را نمی تونی عوض کنی. نامزدت را نمی تونی مجبور کنی. اما خودت را می تونی قوی کنی.

شیدا جان من به اون آقا کاری ندارم!اون با من کار داره! من میدونم این آقا تازه از نامزدمم بدتره!این یکی دیگه کلکسیون مشکلاته!من فقط سعیم این بود 1 جوری این آقا رو رد کنم که زیاد آسیب بهش نخوره چون یا خیلی عاشقه یا خیلی ادای عاشقا رو درمیاره که جواب نداد.الانم دیگه کلا جوابشو نمیدم.

سلام خانم شیدا
شما راهنمایی هایی خوبی می کنید ازتون ممنونم ولی لحن خوبی ندارید!احساس می کنم می خواهید همیشه طرف را محکوم کنید. قبول دارم که ازدواج 1 رابطه دو طرفه است و هر دو نفر در مشکلات مقصرند ولی محکوم کردن کسی که اینجا مشکلش را گفته کار درستی نیست! شما منواز اینکه تاپیک باز کردم پشیمون کردید!

متشکرم که گفتید راهنماییهای خوبی می کنم و متاسفم که لحنم آرازدهنده است.در مورد این که گاهی خیلی سرد و بد صحبت می کنم دیگران هم گفته اند و مطمئنا شما درست می گید.

برای این که بتونید تاپیکتون را ادامه بدید و انشاله مشکلتون حل بشه من دیگه برای شما چیزی نمی نویسم تا راحت باشید.

ولی هدف من از جمله ای که روش زوم کردم این بود که به شما بگم به نظر من همسرت را دوست نداری. از روی علاقه نیست که می خواهی برگرده. از ترس است.
زنی که همسرش را دوست داره تا مدتها بعد از جدایی هم براش راحت نیست به کس دیگه ای فکر کنه.
خواستم بگم اگر دوستش نداری نترس.
اگر بهش اعتماد نداری نترس.
اگر اونی که می خواهی نیست نترس. ولش کن ...

امیدوارم راه درست را پیدا کنی :72:

شیدا جان من شوهرم رو خیلی دوست داشتم ولی متاسفانه در طول این 3 سال چنان ضربه هایی به من زد که الان نه تنها به زندگی با اون بلکه به زندگی با هیچ مرد دیگه ای نمی تونم فکر کنم!از ازدواج ومردا بیزار شدم.میدونم که نمیشه 1 مساله رو به همه تعمیم داد ولی من دیگه از همه مردا می ترسم. و نه مرد دیگه ای تو زندگیم هست و نه میخوام باشه.حداقل تا 1 سال آینده.

خانمی من از مشکلات قبلیتون خبر ندارم که با همسرت داشتی ، ولی این طور که فهمیدم از همسرت جدا شدی ، ولی هنوز طلاق نگرفتید .
عزیزم فقط خواشتم یک چیزی بگم ، شاید همسرت این آقا رو اجیر کرده که با شما ارتباط برقرار کنه ، تا بعد بتونه به راحتی بدون اینکه مهریه ای بهت بده ، ازت شکایت کنه که با مرد دیگه ای در ارتباط هستی ، و راحت طلاقت بده . بدون حتی یک قرون پول .
بنابراین هر اس ام اسی که به این آقا بدی ، یا اگر جایی با این آقا از شما عکس بگیرن ، یا حتی یک ذره صدات رو صبط کنه ، میتونه مدرک جرمی باشه که همسرت ازش سواستفاده کنه .
پس خیلییییییی مراقب باش ، چون قضیه خیلی مشکوکه ، این آقا قبلا کجا بوده که یک دفعه سر و کلش پیدا شده که عاشق یک زن شوهر دار بشه ؟
عزیزم خیلی مراقب باش ، یک وقت آبروی شما به خاطر کثافت کاری این آقا نریزه ، آبروی پدر و مادرت .