شوهرم ميگه به شرطي حاضر به بچه دار شدن ميشه كه همه مسئوليت بچه با تو باشه.

سلام
من يه خلاصه از زندگيم را ميگم:
8ساله كه ازدواج كردم.35 سالمه و شوهرم 40 سالشه.
من ارشد مهندسي دارم و در يه شركت دولتي توي تهران شاغلم و همسرم ليسانس مديريت داره و 3 سالي ميشه كه شركت زده ولي قبل از اون اوضاع مالي خوبي نداشت.
شوهرم ازدواج دومش بود و از ازدواج اولش 2تا بچه داشت كه دو سالي با ما زندگي كردن ولي به خاطر رفت و آمدهاي زياد و مشكلاتي كه مادر بچه ها برامون درست كردن شوهرم بچه ها را مادرشون سپرد.
الان حدود 6 سالي از اين قضيه ميگذره و من يه دو سالي بعد از رفتن بچه ها به شوهرم گفتم بچه دار بشيم ولي اون همش طفره ميرفت و از دردسرهاي بچه ميگفت.تا اينكه من مصر شدم و يك ساليه كه فهميدم شوهرم بعد از طلاقش وازكتومي كرده!
كلي توجيه آورد كه چون خيلي دوست داشتم بهت نگفتم و حاضرم برم عمل برگشت را انجام بدم.
بعدش همش امروز و فردا كرد.تا اينكه چند وقت پيش گفت به شرطي حاضر به بچه دار شدن ميشه كه همه مسئوليت بچه با من باشه.و اون فقط از نظر مادي بچه را تامين كنه و اگه تونست يه جاهايي كمكم كنه!!!!!!
از شما دوستان ميخوام كه نظرتونو بگين قبول كردن اين شرط باتوجه به اينكه من شاغل هستم و اينجا كسي را ندارم كه بهم كمك كنه كار درستيه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khoshkhabar

سلام
من يه خلاصه از زندگيم را ميگم:
8ساله كه ازدواج كردم.35 سالمه و شوهرم 40 سالشه.
من ارشد مهندسي دارم و در يه شركت دولتي توي تهران شاغلم و همسرم ليسانس مديريت داره و 3 سالي ميشه كه شركت زده ولي قبل از اون اوضاع مالي خوبي نداشت.
شوهرم ازدواج دومش بود و از ازدواج اولش 2تا بچه داشت كه دو سالي با ما زندگي كردن ولي به خاطر رفت و آمدهاي زياد و مشكلاتي كه مادر بچه ها برامون درست كردن شوهرم بچه ها را مادرشون سپرد.
الان حدود 6 سالي از اين قضيه ميگذره و من يه دو سالي بعد از رفتن بچه ها به شوهرم گفتم بچه دار بشيم ولي اون همش طفره ميرفت و از دردسرهاي بچه ميگفت.تا اينكه من مصر شدم و يك ساليه كه فهميدم شوهرم بعد از طلاقش وازكتومي كرده!
كلي توجيه آورد كه چون خيلي دوست داشتم بهت نگفتم و حاضرم برم عمل برگشت را انجام بدم.
بعدش همش امروز و فردا كرد.تا اينكه چند وقت پيش گفت به شرطي حاضر به بچه دار شدن ميشه كه همه مسئوليت بچه با من باشه.و اون فقط از نظر مادي بچه را تامين كنه و اگه تونست يه جاهايي كمكم كنه!!!!!!
از شما دوستان ميخوام كه نظرتونو بگين قبول كردن اين شرط باتوجه به اينكه من شاغل هستم و اينجا كسي را ندارم كه بهم كمك كنه كار درستيه؟

---

سلام دوست عزیز
اولین سوالی که ذهنه منو به خودش مشغول کرد این بود که چرا شوهرتون چنین کاری کرده؟!
با این وجود، با توجه به پخته بودن شوهرتون از نظر سنی و حتی کاری، و اینکه خودتون هم شاغل هستید و از لحاظ درآمدی مشکل چندانی ندارید، به نظر می رسه که شوهرتون زیاد تمایل به داشتن بچه نداره یعنی اصلا حوصله اینکه تو خونه بچه باشه رو نداره و این اصلا خوب نیست..شاید این به خاطره اینه که ایشون تو ازدواج قبلیشون دو تا فرزند داشتن و تجربه خوبی از اون زندگی نداشتن خاطره خوبی ندارن...بچه برای جفتتونه و هردوی شما باید توی تمام مراحل زندگیش، اعم از تربیت کردن، مسائل مالی، شب بیدار موندن ها و خیلی چیزای دیگه که بهتر از من می دونید شریک باشید به خصوص چون شاغل هستید..من خودم هم شاغلم درک می کنم شرایطتتون رو.
به هر تقدیر به نظرمن شوهرتون رو متقاعد کنید با سیاست نه فقط اینکه زبونی قبول کنه با دل و جون پذیرای بچه باشه، بعد اقدام کنید در غیر اینصورت بچه شاید باعث بروز اختلاف بینتون بشه به جای برقراری عشق و ثبات بیشتر برای زندگی.
پایدار و برقرار باشید.

سلام
از اينكه به پست من جواب دادين ممنونم.
همينطوره به خاطر اينكه توي ازدواج اولش خيلي خيلي براي بچه اذيت شده ميگه حوصله دردسر بچه را نداره.
منم دلم بچه ميخواد ولي با اين شرايطي كه اون داره واقعا ميترسم زندگيم بدتر بشه.
اصلا اهل مشاوره رفتن هم نيست.
لطفا بقيه دوستان هم نظر بدن.

سلام عزیزم ، بچه داشتن حق مسلم شماست و باارزشترین و قشنگ ترین حسی است که یک انسان میتونه تجربه کنه به هیچ عنوان این حس و حق رو از خودتون نگیرید.من فکر میکنم شوهرتون فقط قصد داره شما رو منصرف کنه شما بگید که فعلا برای عمل برگشت اقدام کنه این خودش قدم بزرگیست ، بعد سعی کنید رضایتش رو بدست بیاورید اما با توجه به اینکه ایشون دوتا بچه دارن دلیلی برای دردسر دوباره نمیبینند اما شما ... به نظر من که یک مادرم هر سختی ای رو که تحمل کنید ارزششو داره در دنیای امروز تقریبا هیچ پدری نیست توکل کنید و برای داشتن بزرگترین موهبت زندگیتان مصمم گام بردارید. شاد و آرام باشید

سلام
ایشون تمایلی به بچه ندارن و انگار به خاطر اینکه شما رو دوست دارند و به خاطر شما حاضر به بچه دار شدن شدند.
ضمن اینکه قبل از وقوع قضیه ، اتمام حجت کردند که مسئولیت بزرگ کردنش با شماست و این یعنی حوصله کلنجار رفتن و نگهداری بچه رو ندارند
به عنوان یک مرد درکشون میکنم و توصیه من اینه که با توجه به شاغل بودن شما و همسرتون فرصت کافی برای بچه نخواهید داشت پس اگه توان مالی اینو دارید که فردی رو بیارید که از بچه نگهداری کنه و خودتون هم بچه دوست دارید می تونید اقدام کنید
یک حدس دیگه هم میزنم که اگه درست باشه بهتره بچه دار نشید
شاید ایشون به همسر قبلی شون مجدداً فکر میکنن و دوست ندارن دوباره بچه دار بشن . فقط یک حدسه.

سلام عزیزم من خودم بچه ندارم ولی یه چیزی میدونم:
زمانی باید بچه دار شی که شوهرتم بخواد. بچه فقط مادر نداره پدر هم داره شما نمیتونی جای پدرشو هم براش بگیری دوری از خانواده ت غربت شاغل بودنت مشکلاتت .... همه اینا واسه افسردگی بعد از زایمان کافیه حالا فکر کن بچه ای هم که پدرش مسئولیتشو قبول نکنه به اینا اضافه بشه ولی با توجه به اینکه سنت داره میره بالا و واسه بچه دار شدن خطرناکه باید هرچه زودتر تصمیم بگیری به نظر من از کسی که شوهرت قبولش داره مثلا یه بزرگتر بخواه باهاشون حرف بزنه و متقاعدشون کنه

سلام شما الان توي سني هستيد كه اگر قرار به بچه دار شدن باشه بايد الان اين كارو انجام بديد
شايد فردا خيلي دير باشه چون بارداري توي سن بالا عواقب خودش رو داره
به نظر من مشكل همسرتون يكم جديه و نياز به مشاور داره چون با اين شرايط بچه دار شدن شما ميتونه موقعيت جفتتون رو به خطر بياندازه
همسرتون دو فرزند دارن و احتياجي براي داشتن فرزند سوم نميبينن
ولي شما فرزندي نداريد و اين حق رو داريد كه مادر بشيد

لطفا تو این تاپیک پست شماره 5 که مربوط به حنا 68 هست رو بخون

http://www.hamdardi.net/thread-31202.html

سلام به همه دوستان و تشكر از شما كه وقت گرانبهاتونو به مشكل من اختصاص دادين.
من يه موضوع را بگم و اون اينكه بعد از اينكه اون 2 تا بچه رفتن پيش مادرشون و شوهرم حضانت اونها را به مادرشون داد ، همسرم گفت من بچه نميخوام هر چيزي كه خريديم را به نام تو ميخريم ولي بچه نداشته باشيم.(البته من از وازكتومي اون موقع خبر نداشتم ) پيش خودم گفتم بايد بهش فرصت بدم تا كم كم خودشم جاي خاليه بچه را حس كنه.
چند شب پيش بهش گفتم كه من حاضرم مسئوليت بچه را قبول كنم و مسائل ماليش هم با تو باشه.ولي اون گفت تو يه چيزايي گرفتي كه حرف بچه را نزني!!!:47:
(باور كنين 80 درصد پول چيزايي كه خريديم را خودم دادم آخه اون همش 2 ساله كه وضع ماليش خوب شده تا قبل از اون من حتي از حقوقم توي خونه خرج هم ميكردم.)
خلاصه من ديگه بحث را باهاش ادامه ندادم.
حالا يه سئوال اگه من قيد بچه را بزنم در آينده كه سنم از بچه داشتن گذشت پشيمون ميشم؟
لطفا راهنمايي كنين.

- - - Updated - - -

سلام به همه دوستان و تشكر از شما كه وقت گرانبهاتونو به مشكل من اختصاص دادين.
من يه موضوع را بگم و اون اينكه بعد از اينكه اون 2 تا بچه رفتن پيش مادرشون و شوهرم حضانت اونها را به مادرشون داد ، همسرم گفت من بچه نميخوام هر چيزي كه خريديم را به نام تو ميخريم ولي بچه نداشته باشيم.(البته من از وازكتومي اون موقع خبر نداشتم ) پيش خودم گفتم بايد بهش فرصت بدم تا كم كم خودشم جاي خاليه بچه را حس كنه.
چند شب پيش بهش گفتم كه من حاضرم مسئوليت بچه را قبول كنم و مسائل ماليش هم با تو باشه.ولي اون گفت تو يه چيزايي گرفتي كه حرف بچه را نزني!!!:47:
(باور كنين 80 درصد پول چيزايي كه خريديم را خودم دادم آخه اون همش 2 ساله كه وضع ماليش خوب شده تا قبل از اون من حتي از حقوقم توي خونه خرج هم ميكردم.)
خلاصه من ديگه بحث را باهاش ادامه ندادم.
حالا يه سئوال اگه من قيد بچه را بزنم در آينده كه سنم از بچه داشتن گذشت پشيمون ميشم؟
لطفا راهنمايي كنين.

با سلام ، من بچه دارم و جواب سوال شما از نظر من یک کلمه است بله قطعا پشیمون میشید ، اما باید از راهی به نتیجه برسید که زندگیه مشترکتون رو از دست ندید.موفق باشید

سلام یه شب چند هفته پیش همه تاپیک هاتو خونده بودم و دلم میخواست ازت خبری بگیرم فک کنم تجربه منم تو بچه دار شدن خوندی خیلی درکت میکنم تو صبوری زیاد کردی

مشخصه همسرتو با همه خوبی و بدیش دوست داری

قدیم همه مردا رو هم رو هم بسته به توانایی زن در ببچه دار شدن میساختن به خاطر همین هیچ کس مشکل منو نمیفهمید یا در ک نمیکرد میگفتن مگه میشه ادم از زنش بچه بگه نمیخوام .... ولی من میفهممت گرچه من تقریبا دوسالش صد در صد مواق جلوگیری بودم اما همون پج شش ماه که از دل میخواستم و نه میگفت و گرچه بعضی دلیلاش قانع کننده بود اما خیلی سخت بود فقط تو اون شش ماه اگه ازم میپرسیدن بچه چرا نداری یا نمیسازی ناراحت میشدم و لی اون دو سال هم در ظاهر میخندیدم هم در دلم میگفتم هر جور دوست دارن فک کنن مهم اینه من قصد ادامه تحصیل دارم و فعلا نمیخوام




اما امان از او شش ماه.......... دیگه شده بود که هر که بچه داشت را منبع لطفو رحمت خدا و خودمو....... خیلی سخت بود میگفتن نمیسازه منم که اصلا امتحان نکرده بودم که میسازم یانه ........

خوش خبر هر زنی حقشه مادر بشه ول فک کنم یه جا خوندم اگه پدر ش راضی نباشه)(),همسر()نمیتونی ادعا کنی

من میگم نیاز به گفتگو دارید تو هیچ نگفتی شاز خواستهات شورت اصلا راضی نیست پس به هر دلیلی که تو قبولش کنی متوسل میشه برا منصرف کردنت و ممکنه پنج سال دیگه حتی یادش بره تو به خاطر راضی بودن اونگفتی نمیخوام



من تو زندگیتون نبستم و شرایطتت را اصلا درک نمیکنم و حتی ایرار نمیکنم برا اینکه بچه دار بشی یا نه......فقط میگم اگه متمعا هستی از کنار هم بودن داری خوشحالی را تجربه میکنی,)()حتی با همه کمی و کاستی ه(()بچه این خوشحالی را پنج برابر میکنه

واما ایا تو فقط به خاطر راضی نگه داشتن الان همسرت قبول میکنی ایا این باعث میشه هفت سال دیگه با تو احساس خوشبختی کنه منظورم اینه تظمینی هست که قدر بدونه؟ .... و ایا ارزش داره هاین خواسته ات را سرکوب)ات

- - - Updated - - -

چون میدونم این خواسته ات را داری سرکوب میکنی و هیچ گونه توجیح نشدی .
بشین و همه جوانب را در نظر بگیر و تصمیم بپیر یا بچه میخوای یا نه..... اگه میخوای خدا قسم خورده روزیش میده و با حساب سر انگشتی شما که برا بچه پولی نمیمونه هیچ واقعتی نداره و چنان روزیش را از راهی بده که حتی ده سال فک کنی الان نمیتونی بفهمی.

چنان شیرینیش در دل پدرش میندازه که نا خود اگاه مسولیتش را میپذیره اگه با سیاست عمل کرده باشی

والبته مسله وازکتومی همسرت اطلاعات کسب کن چون من شنیدم قابل بر گشت نیست
سر سری بهش فک نکن با توجه به سنتون نیاز به قاطیت تصمیم بیشتری دارد با کمک مشاور شاید بهتر تصمیم بگیرید قدر همسرت را بدان دوستش داشته باش و هر تصمیمی گرفتید ما را بی خبر نذار و انشاالله خوش باشید


شت نست

سلام
hana 68 عزيز ميشه تجربه خودتو توي بچه دار شدن برام بگي؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khoshkhabar

سلام
hana 68 عزيز ميشه تجربه خودتو توي بچه دار شدن برام بگي؟

---

اره عزیز برات میگم فقط چون یه بار تو سایت در واقع برا تو نوشته بودمم اما دیدم اشتباهی وارد کردم و تاپیک کمر بود و الان بلد نیستم کپیش بزارم اینجا یکی از دوستا گفته برات بری تجربه من بخونی دقت کن تایپیک جاریم دوست داره بچه دار بشه اما شوهرش راضی نیست بخونش

هر سوالی یا هر چی بود برات میگم با دل و جون از عمق وجودم

- - - Updated - - -

خوش خبر خواندیش

خوش خبر جان
قطعا تو اینده پشیمون می شی که بچه نیاوردی
من خودم یه مادرم و همسرم هم بچه می خواست ولی اصلا حوصله بچه رو نداره من 3 سال از قشنگ ترین لحظات عمرم رو که نیاز به همسرم داشتم ار دست دادم و زندگیم به بحران کشیده شد........
من میگم درسته که مادر زیر بار هر سختی می تونه بره ولی نه این که مرد از قبلش شرط کنه...نمی دونی بچه حد اقل تا دو سال می تونه بین زن و شوهر فاصله بندازه و اگر اون مرد هم سر باز بزنه از همکاری .....خیلی سخته خیلی خیلی خیلی

سلام
ممنونم از اينكه برام وقت گذاشتي.
آره پستتو خوندم.مباركه داري مادر ميشي اميدوارم هميشه خوش باشي.

ميشه بگي چند ماهته؟

سلام خوش خبر الان ن پسرم یک ماه دیگه میشه دوسالش تجربه ام بهتون گفتم ولی امگار همین دیروز بود که نا امید بودم از کل عالم خوش خبر یه چند ماهی که راضی بود اما خدا نداده بود هم بسته به شرتیط روحیش باز میگفت نمیخوام و ... جلوگیری میکرد .... حتی دلیل زیادی میاورد اما من واقعا سر سخت بودم و خیلی وقتا از کاراش خسته میشدم و اطمینان داشتم دست خودش نبود.نگفتی وازکتومی قابل برگشته?یادمه به خدا همیشه برنامه خانواده نگاه میکردم شاید یه راه حلی برا راضی کردن همسرم برا بچه بدنیاده یه روز همین سوال منو مطرح کردن که همسرم راضی نمیشه گفت به اونا مردا میگم اگه همین الان بری مطب دکتر و بگه هیچ وقت قادر به بچه دار شدن نیستید باز هم همین تصمیم میگرفتید?و نمیخواستیدخوش خبر حرف بزن بگو از نیاز به مادر شدن بگو که من تو رو دوستدارم از مسولیت پدیریت لدذت میبرم بگو من از تو بچه میخوام بگو از خدا ممیخوام به من چنین هدیه ای بده حتی نگرانیت باب سنت هم بگو و ... یه جرای نگرانش کن بگو .... گفتگوی صمیمانه نه دعوا نه کایه به صراحت اما معدبانه البته باید اول متمعا باشی که از با هم بودن خوشحالیدیادم میاد نامه به فرزند نیامده نوشتم چقدر گریه میکردم میگفتم تو انتظار دعوت مای اما نمیگذارن .خدایا به حق این شب هر کس نداره صلاح ببین و بدش هر چی نداری و میخوای سخته برخوری اسرافقان چیه

سلام hana 68 عزيز!
وضعيت من خيلي خاصه.شوهر من يه بار تجربه بچه داشتن را داشته.تجربه اي كه اصلا هم خوب نبوده.نميتونم بهش از شيريني بچه بگم.هر چند كه بارها گفتم و خودشم ميدونه كه من آدم مسئوليت پذيري هستم و حتي گفتم مسئوليتش با خودم.بين شوهر تو خودش جلوگيري ميكرده و تجربه بچه داشتن را نداشته اينا خيلي مهمه.ولي همسر من خودش رفته وازكتومي كرده دوتا بچه هم داشته.اصلا هم اهل مسئوليت خونواده نيست.
دوس داره همه وقتشا به كارش و شركتش اختصاص بده.زندگي ما خيلي شبيه يه خونواده نيست.بيشتر مثل يه هم خونه ايه تا شوهر!!
اينا همه منو مردد ميكنه كه مثلا بزنم به سيم آخر و بگم اگه نمياي بچه دار بشيم پس جدا بشيم.حتي ممكنه حاضر به جدايي هم بشه.
ولي در حق من خيلي ظلم كرده.
من نميخوام به خاطر اينكه خودم مادر بشم يه طفل معصوم را به اين دنيا بيارم كه باباش نميخوادش.
ولي از يه طرف هم دلم واسه خودم ميسوزه.
گاهي وقتا ميگم انتخاب اشتباهي داشتم يه مرد مطلقه با دوتا بچه را براي ازدواج انتخاب كردم.همه مخالف بودن خونوادم اصلا راضي نميشد.تا 2سال باهام قطع رابطه كردن.بگذريم............اين تاوان انتخاب احساساتي خودم عاقلانه انتخاب نكردم.

- - - Updated - - -

سلام hana 68 عزيز!
وضعيت من خيلي خاصه.شوهر من يه بار تجربه بچه داشتن را داشته.تجربه اي كه اصلا هم خوب نبوده.نميتونم بهش از شيريني بچه بگم.هر چند كه بارها گفتم و خودشم ميدونه كه من آدم مسئوليت پذيري هستم و حتي گفتم مسئوليتش با خودم.بين شوهر تو خودش جلوگيري ميكرده و تجربه بچه داشتن را نداشته اينا خيلي مهمه.ولي همسر من خودش رفته وازكتومي كرده دوتا بچه هم داشته.اصلا هم اهل مسئوليت خونواده نيست.
دوس داره همه وقتشا به كارش و شركتش اختصاص بده.زندگي ما خيلي شبيه يه خونواده نيست.بيشتر مثل يه هم خونه ايه تا شوهر!!
اينا همه منو مردد ميكنه كه مثلا بزنم به سيم آخر و بگم اگه نمياي بچه دار بشيم پس جدا بشيم.حتي ممكنه حاضر به جدايي هم بشه.
ولي در حق من خيلي ظلم كرده.
من نميخوام به خاطر اينكه خودم مادر بشم يه طفل معصوم را به اين دنيا بيارم كه باباش نميخوادش.
ولي از يه طرف هم دلم واسه خودم ميسوزه.
گاهي وقتا ميگم انتخاب اشتباهي داشتم يه مرد مطلقه با دوتا بچه را براي ازدواج انتخاب كردم.همه مخالف بودن خونوادم اصلا راضي نميشد.تا 2سال باهام قطع رابطه كردن.بگذريم............اين تاوان انتخاب احساساتي خودم عاقلانه انتخاب نكردم.

سلام خوض خبرراره راست میگی با من فرق داری اما یادت باشه من هم مشکلمو خاص ترین مشکل میدونستم و با این مشکل خیای در هم بودم هق ههق هام هنوز صداش تو گوشمه مهماینه بتونی ریشه مشکلت و شناساسای کنی و با همت بالا حل ش کنی تو دلگیری از اختلاف های ریز و درشتی که در گذشته حل نشده و با کینه بایگانیشون کردی تو باید با همسرت حرف بزنی در موردشاید الان نه بچه در مورد تمام سردیا به خدا میتونم بهت قول بدم سر فرصت تمام مشکلاتو بخونم و با توجه به اون حتی یه نامه برا همسرت یا متن گفتگو که از همه چی توش حرف زده باشم بدون اینکه نسبت بهت جبهه بگیره و حداقل جوابی که بتونی بگیری ارامش درونی خودت و اطمینان از اینکه از احساست خبر داره. و یه جورای با اون گفتگو دیگه تکلیفت برا موندن روشن میشهفقط نیاز دارم تو مشتاق باشی و یه سری چیزای که تو زندگی الانت از همسرت میبینی یا میخوای بگی مثبتاش منفییاش تفریح النش الانت یا عکس العمش نسبت به زمانای که باهاش مشکلت و مطرح کردییا ابراز محبتش نسبت بهت چیه فک میکنی چقدر زندگی با تو براش ارزش دارهپس من منتظر تصمیمتم و متمعا باش تا مشکلای دیگت حل نشده بچه نمیتونه زیاد کمکی کنه و مشکل حل نمیشه جز گفتگو صمیمانه که خودش مراحل داره خواستی بگم برات

سلام
hana68 عزيز : ببخشيد كه اينا ميگم ولي خوندن متنت خيلييييييي سخته.اگه ممكنه جمله هاتو كامل بنويس مثلا بعضياش فعل نداره يا كلمه را ناقص تايپ كردي.
من از چند تا دكتر درمورد وازكتومي سئوال كردم گفتن هر چقدر زمان بيشتري از وازكتومي گذشته باشه احتمال موفقيت آميز بودن عمل برگشت كمتره.شوهر من 9 ساله كه از وازكتوميش ميگذره.دكترا گفتن فقط 10-15 درصد احتمال موفقيت عمل هست تازه فقط عمل.بعدش بايد دارو بخوره و ممكنه نتيجه هم نده.
براي همين شوهرم نميخواد عمل كنه.
ولي من نميتونم ببخشمش.اينكه از من قايم كرده بود و بعد از 7سال زندگي بهم گفت.

سلام

الان پستت را توی تاپیک یکی از دوستان دیدم، اومدم تاپیک خودت ببینم تصمیمت چی شد؟

اگر به این نتیجه رسیدی که علیرغم عدم همراهی همسرت بچه دار بشی، چیکار به مراحل عمل و ... داری؟
احتمالات را ول کن. عمل را انجام بدین و به خدا توکل کن. انشاله که می شه.