با اینکه شوهرم همه بدی ها رو در حقم میکنه اما روز به روز بیشتر عاشقش میشم...شما رو به این ماه عزیز قسم، کمکم کنید.

سلام. من 25 و شوهرم 30 سالشه. ازدواجمون کاملا سنتی بود یعنی مادرش منو واسش انتخاب کرد. به لحاظ شغلی و تحصیلی بسیار خوب و هم سطح هستیم اما به لحاظ قیافه شوهرم کمی سرتره. مشکلات زیادی از قبیل دخالت زیاد خانواده اش توی زندگیمون، قهرهای طولانی و غرور زیاد شوهرم ، اعتماد نداشتنش به من در خصوص بیان کردن رازهاش با من، نگاه کردن به دخترا و بررسی اندامشون، کمک نکردن توی کارای خونه و یک سری مسائل دیگه از دردسرهای هر روز ماست.
اما مسئله که باعث شده تا یه تاپیک جدید بزنم اینه که با همه بدی هاش من هر رزو عاشق ترش میشم. مثلا وقتی بامن قهر میکنه و حرف نمی زنه با اینکه کلی بدون دلیل به من توهین کرده نمی تونم جلوی خودمو بگیرم تا نرم منت کشی. تازه میرم منت کشی با من آشتی نمیکنه و قهرو ادامه میده و باز من بدون اینکه دست خودم باشه دوباره یک ساعت دیگه میرم منت کشی و این روال تا چندین بار ادامه داره تا اون آشتی کنه.
این منت کشی ها احساس خیلی بدی برام بوجود آورده. بدترین نوع حقارت اما اینقد توی مدت قهر دلم براش تنگ میشه که طاقت دوری شو ندارم. اون تا حالا نیامده آشتی کنه یا دروغ نگم یکبار آمد که بالاسرم وایستاد و تا نیم ساعت هیچ حرفی نزد و منتظر بود من حرف بزنم که من حرف زدم. اگه جلوش 10 ساعت گریه کنم اصلا نمیگه واسه چی گریه میکنی؟
راستش دیگه مطمئن شدم که دوستم ندارم و هرچی بیشتر متوجه این قضیه میشم بیشتر عاشقش میشم(مثل آدمای احمق و بی شخصیت)
تا حالا نشده بتونم بیشتر از یک روز به قهر ادامه بدم. یک دفعه 4 روز دوام آوردم اما اون روز 4 اسمس داد تا ده دقیقه دیگه باید از خونه من بری والا هرچی دیدی از چشم خودت دیدی:97:. که باز من رفتم منت کشی!!!!
:54:با هر کی صحبت میکنم میگه شما آخرش طلاق میگیری چون عشق یک طرفه است. حالا می خوام خواهش کنم کمکم کنید از شر این وابستگی خلاص شم. در ضمن اینم بگم که این عشق زیادی هم خیلی وقتها باعث دعوا بین مون شده.
تو رو به امام حسین قسمتون میدم، کمکم کنید دارم میمرم توی این باتلاقی که خودم ناخواسته واسه خودم درست کردم.:323:


در ضمن من به لحاظ روانی هم خیلی ضعیف شدم. اعتما به نفس صفر. اما عشق به همسر بی نهایت. کلا نمی تونم احساساتمو کنترل کنم.

gol.goli عزیز


چند وقته که ازدواج کردید؟
دعواهاتون معمولا سر چی هست؟
تحصیلاتتون ؟
شغلتون؟

ولی قبل از اینکه ای اطلاعات رو بدی نظرم رو هم بهت میگم ....

شاید به قول خودت این عشقی که به همسرت داری بیشتر شبیه این باشه که داری خفه اش میکنی .... سعی کن مستقل تر باشی مردها عاشق زنهائی هستند که آزادشون بزاره شاید اون با تو قهر میکنه که یه مدت حتی برای چند ساعت از دست تو خلاص بشه نیاز به یه زمان واسه خلوت خودش داره از امروز تصمیم بگیر واسه زندگیت برنامه ریزی کنی سعی کن کمتر تو دسترس همسرت باشی ممکنه خیلی برات سخت باشه سعی کن کاری کنی که همسرت احساست کنه و این یعنی همون کمتر در دسترس بودن برای همسرت باشه ...

ببین عزیزم شما میگی که خیلی عاشق همسرت هستی پس سعی کن همسرت این رو متوجه بشه سعی کن برای همسرت زن باشی نه مثل لباسش همیشه آویزونش باشی (ببخشید که از این لفظ استفاده میکنم)

میخوام بهت بگم یه مدت در حد متعادل بر خورد کن تلاشت رو بکن مسئله ای پیش نیاد که همسرت قهر کنه ولی اگه قهر کرد نمیخواد بری منت کشی صحبت های معمولیت رو بکن مثلا سلام خداحافظ غذات رو درست کن دعوتش کن واسه صرف غذا اگه نیاز به خریدی داری بگو لطفا این خریدها رو بکن نیاز دارم ولی نیازی نیست بیشتر از این بهش نزدیک بشی اگه مقصر نبودی عذر خواهی نکن اگه مقصر بودی بگو من بابت اشتباهی که کردم ازت معذرت میخوام دیگه کشش نده نرو از سر وکولش بالا بزار اون بیاد سمتت

ممنون از لطفت. 3 ساله که عقد کردیم و 10 ماهه که عروسی کردیم. هر دو دانشجوی دکتری و مدرس دانشگاه هستیم. دعوا ها باورتون نمیشه سر چیزای الکی. مثلا آخری قرار بود ظرفای شام رو بشوره با کلی اصرار البته چون درس داشتم. آخر شب شد نشست، خودم شستم آمد توی آشپزخونه الکی با یخچال ور رفت اما نگفت بذار کمکت کنم تو خسته ای، منم دلخور شدم بعد که ظرفا تموم شد گفت چه خبر؟ منم جواب ندادم. یهو دیدم عصبانی شد و گفت این چه زندگیه و ... بالاخره جای خوابشو عوض کرد باز من اومدم گفتم بیا روی تخت اما گفت من اینجا راحت ترم. سعی کن مثل یه زن رفتار کنی.
البته اینا بیشتر نظرات پدرشه که همیشه واقعا همیشه میگه زن باید تابع مطلق مرد باشه. زان ضعیفه است و باید کارای خونه رو بکنه مرد همینه که مدیریت کنه خیلیه!!!!!
راستش من وقتی بی توجهی میکنه میخوام به هر طریقی حواسش یه من باشه. دوست ندارم به کس دیگه ای فکر کنه. هر چی اون بیشتر بی محلی میکنه من بیشتر عاشقش میشم.
من آدمی هستم که سرم شلوغه، هم درس هم کار. واقعا وقت خالی کم دارم اما همیشه حواسم به اونه. چطوری در حالتی که باهش قهر نیستم ازش فاصله بگیرم. چطور پا روی دلم بذارم؟ کسی تا حالا تونسته؟

سلام خانوم گلی.گل

چرا اینقد اعتماد بنفستون پایینه خصوصا با مدرک دکترا با این همه مشغله و کار . مطمعنا کماللت زیادی هم دارین که اتتخاب شدین .
نکنه اعتماد بنفستون پایینه بخاطر اینکه از نظر زیبایی ایشون سرترن .
نکنه عاشق تر میشی چون میترسی که مبادا برن سراغ خانومی که زیباتره؟

خب ایشون اگه میخواست که قبل ازدواجشون میرفتن. پس چرا شمارو انتخاب کردن.؟
درسته مادرشون اتتخابتون کردن اما با حرفایی که میزنین بعید میدونم مادرشون بزور وادارش کرده باشه که با شما ازدواج کنه.
پس ایشون شما و دیده و پسندیده. . پس نگو ایشون از زیبایی سرترن. زیبایی یچیز نسبی هرکسی عقیده ای داره سلیقه ای داره.

مثلا منو خواهرم . من میگم فلانی خیلی خوشگله ها خواهرم میگه بد سلیقه کجاش خوشگله. حالا الحق دختره خیلی خوشگله این خواهر ما میگه بمن بد سلیقه . باز من بهش میگم بد سلیقه. کلا سلیقه های همو قبول نداریم.:)))

پس ببین دوخواهر از یخوانواده وقتی سلایقشون اینقد فرق داره دیگه از آدم های دیگه با فرهنگا و خانواده های دیگه چه انتظاری داری؟

اگه چیزی هم بگن تو باید بگی مگه قبل ازدواج ندیده بودیم خودت انتخابم کردی. مجبور که نبوده.

اما من فکر میکنم زیادی داری خودتو پایین میکشی. شما حوبیای زیادی داری نباید اینقد خودتو دست کم بگیری.
جایی که تقصیر تو نیس نباید عذر خواهی کنی. اینکار شخصیتتو میاره پایین و حتی باعث میشه ایشون براتون ارزش قایل نشن. شما زمانی که خودت واسه خودت ارزش قایل بشی دیگران هم واست ارزش قایل میشن.
وقتی حق و حقوق خودتو بشناسی میتونی بدیگران هم بشناسینونی. البته نه تهدید و دعوا با سیاست سخته اما باید بتونی تحمل کنی. خونسرد باش هینجور موقعا . یبار که بی دلیل قهر کردن تو طرفشون نرو سعی کن. هروقت خواسی حرفی بزنی. برو تو یه دفتری یا تو نوت های موبایل و لب تاپت بنویس. حرفاتو بجایی که به اون بگی اونجا بنویس.

بعد که آرومتر شدی ببین آیا حق با اونه که بری بیخودی شخصیتتو کوچیک کنی باز عذرخواهی کار نکرده بکنی.؟

اگه از خونه بیرونت کرد اشکال نداره تو نشنیده بگیر. و کار خودتو بکن بهیچعنوان از خونه بیرون نرو. مگه اینکه دیگه بزور بندازتت بیرون که فکر نکنم اون اس میده که تو بری منت کشی.
فکر کنم زیادی مغرورن. دوست داره تو همش منت کشی کنی نمیتونن درک کنن وقتی کار اشتباه میکنن باید اونقدر مردددد باشن که بگن ببخشید.
ببخشید آد م و کوچیک نمیکنه. اتفاقا آدمی بزرگ ه که اشتباهاتشو بپذیره عذرخواهی کنه.
میتونی اینو بشوهرتم بگی . دفعه دیگه که گفت چرا ایندفعه نیومدی منت کشی روک بگو که قبلا اشتباه کردی واسه کار اشتباهی که نکردی عذر بخوای. باید واسه خودت شخصیت و ارزش قایل بشی از این به بعد اینکارو نمیکنی بگو دوست دارم شوهرم اونقدر مرد باشه که واسه کار اشتباه خودش مردونه طلب بخشش کنه.
بگو قبلا با این کارت هم شخصیت خودتو کوچیک کردی هم شوهرتو . بگو حس میکنم مردونگی و ازش گرفتم دیگه میخوام اینکارو نکنم.

درسته اول قبول نمیکنه اما بمرور زمان از اینکه همسرش واسه خودش ارزش قایله بیشتر خوشش میاد تا زنی که بی دلیل عذرخواهی میکنه.
من فک میکنم هردو به این روش عادت کردین. انگاری شوهرتون با این روش همش داره گدایی محبت میکنه و شما هم نازشو میکشین.

سعی کنین ای عادت بد از خودتون و از شوهرتون دور کنین اگه واقعا زندگیتونو دوست دارین.

اینجورس بخودتون و زندگیتون ارزش دادین.

رقتاراتون جرات مند نیس . اون مقالات جرات مندی بخونین.

دلبستگی یا وابستگی؟

http://www.hamdardi.net/imgup/28/125...11a7f7c35f.gif

عشق از چه نوع است؟ دلبستگی؟ یا وابستگی؟
معمولا دیده می شود در بین زن و شوهرها یاارتباط دختر و پسری , مرزهای دلبستگی و وابستگی مشخص نیست . درحالیکه دلبستگی منجر به سازندگی و رشد رابطه می شود اما وابستگی آفتی هست که یک رابطه را تهدید کرده و به شکست می کشاند . درذیل 12 تفاوت دلبستگی و وابستگی بیان می شود .


کسانی که به اشتباه وابستگی را با عشق ( دلبستگی ) اشتباه گرفته اند توجه کنند و نسبت به اصلاح آن بکوشند و سعی کنند با دلبستگی پایه های یک خانواده گرم را پی ریزی کرده یا مستحکم نمایند .

تفاوت اول
دلبستگی :رابطه ای خاص و پایدار بین 2نفراست که بواسطه خواستن یکدیگر , آن دو به هم نزدیک می شوند و هردو تمایل دارند.
وابستگی :به رابطه ای اشاره دارد که درآن وجود یک فرد به طرف مقابلش بستگی دارد (اگر تو نباشی ,من مرده ام )

تفاوت دوم
دلبستگی :ساز و کاری طبیعی برای بقاءاست .
وابستگی :مکانیسمی مرضی است

تفاوت سوم
دلبستگی :از احساس امنیت و صمیمیت شکل می گیرد .
وابستگی :از احساس ناامنی نشات می گیرد .

تفاوت چهارم
دلبستگی : احساس تعلق وجود دارد.
وابستگی : احساس تملک و جود دارد.

تفاوت پنجم
دلبستگی :به شخص استقلال می دهد .
وابستگی :آزادی را از شخص می گیرد .

تفاوت ششم
دلبستگی :فرد را آنطور که می خواهیم .
وابستگی:فردرا آن چنان که می خواهیم , شکل می دهیم .

تفاوت هفتم
دلبستگی :شدت احساسات مثبت و منفی نسبت به معشوق در حد تعادل قرار دارد وابستگی : احساسا ت شدید و غیرقابل کنترل نسبت به معشوق مشاهده می شود.

تفاوت هشتم
دلبستگی : عشق غیر مشروط است .
وابستگی :عشق مشروط است .

تفاوت نهم
دلبستگی : نوع عشق دگر خواهانه است .
وابستگی : عشق خود خود خواهانه است .

تفاوت دهم
دلبستگی: توان عشق ورزیدن به خود و دیگری
وابستگی :ناتوانی در عشق ورزیدن به خود و دیگری .

http://www.hamdardi.net/imgup/28/125...eec228b050.gif

تفاوت یازدهم
دلبستگی :مشتاق رشد است
وابستگی مانع رشد است .

تفاوت دوازدهم
دلبستگی :موجب آرامش و نهایت است
وابستگی :به شکست ختم می شود .

[ دوشنبه 13 مهر‌ماه سال 1388 ] [ 20:41 ] [ صابر حسین پور ]

- - - Updated - - -

دلبستگی یا وابستگی؟

http://www.hamdardi.net/imgup/28/125...11a7f7c35f.gif

عشق از چه نوع است؟ دلبستگی؟ یا وابستگی؟
معمولا دیده می شود در بین زن و شوهرها یاارتباط دختر و پسری , مرزهای دلبستگی و وابستگی مشخص نیست . درحالیکه دلبستگی منجر به سازندگی و رشد رابطه می شود اما وابستگی آفتی هست که یک رابطه را تهدید کرده و به شکست می کشاند . درذیل 12 تفاوت دلبستگی و وابستگی بیان می شود .


کسانی که به اشتباه وابستگی را با عشق ( دلبستگی ) اشتباه گرفته اند توجه کنند و نسبت به اصلاح آن بکوشند و سعی کنند با دلبستگی پایه های یک خانواده گرم را پی ریزی کرده یا مستحکم نمایند .

تفاوت اول
دلبستگی :رابطه ای خاص و پایدار بین 2نفراست که بواسطه خواستن یکدیگر , آن دو به هم نزدیک می شوند و هردو تمایل دارند.
وابستگی :به رابطه ای اشاره دارد که درآن وجود یک فرد به طرف مقابلش بستگی دارد (اگر تو نباشی ,من مرده ام )

تفاوت دوم
دلبستگی :ساز و کاری طبیعی برای بقاءاست .
وابستگی :مکانیسمی مرضی است

تفاوت سوم
دلبستگی :از احساس امنیت و صمیمیت شکل می گیرد .
وابستگی :از احساس ناامنی نشات می گیرد .

تفاوت چهارم
دلبستگی : احساس تعلق وجود دارد.
وابستگی : احساس تملک و جود دارد.

تفاوت پنجم
دلبستگی :به شخص استقلال می دهد .
وابستگی :آزادی را از شخص می گیرد .

تفاوت ششم
دلبستگی :فرد را آنطور که می خواهیم .
وابستگی:فردرا آن چنان که می خواهیم , شکل می دهیم .

تفاوت هفتم
دلبستگی :شدت احساسات مثبت و منفی نسبت به معشوق در حد تعادل قرار دارد وابستگی : احساسا ت شدید و غیرقابل کنترل نسبت به معشوق مشاهده می شود.

تفاوت هشتم
دلبستگی : عشق غیر مشروط است .
وابستگی :عشق مشروط است .

تفاوت نهم
دلبستگی : نوع عشق دگر خواهانه است .
وابستگی : عشق خود خود خواهانه است .

تفاوت دهم
دلبستگی: توان عشق ورزیدن به خود و دیگری
وابستگی :ناتوانی در عشق ورزیدن به خود و دیگری .

http://www.hamdardi.net/imgup/28/125...eec228b050.gif

تفاوت یازدهم
دلبستگی :مشتاق رشد است
وابستگی مانع رشد است .

تفاوت دوازدهم
دلبستگی :موجب آرامش و نهایت است
وابستگی :به شکست ختم می شود .

[ دوشنبه 13 مهر‌ماه سال 1388 ] [ 20:41 ] [ صابر حسین پور ]

ممنون دختر بیخیال عزیز.
من همه حرفای شما رو قبول دارم تاپیک های مختلف زیادی مثل جرات مندی رو هم خوندم.
بله من دقیقا می ترسم شوهرم زن زیباتری بخواد چراکه اون هر وقت از سرکلاسش با دانشجوی دختر میاد میگه من خیلی جذاب و خوشکلم. اگه به خودم برسم تو مردها نمره الف زیبایی رو میگیرم. باز میخواد منم تائید کنم!!
میگه تمام کلاس دخترا تو نخ منن. همش به من نیگا میکنن!!
من خودم درس می دم میدونم اگه استاد چراغ سبز نده دانشجو نگاه معنی دار نمیکنه. مثلا پسرای کلاس من اول بد نگاه میکردن اما چون دیدن من خیلی سنگینم الان خیلی بهترن و حواسشون به درسه. اما شوهرم روزایی که با دخترا کلاس داره (توی دانشگاه آزاد) خیلی به خودش میرسه. کلی کرم، ژل و عطر...
اینا همه نگرانم میکنه که نکنه به من خیانت کنه.
راستش می دونم نباید برم منت کشی اما باورتون نمیشه میام مینویسم اما آروم نمیشم، میخوام درس بخونم، نمیشه، زندگی واسم مختل میشه. مغزم میگه نرو اما دست و پام انگار مال خودم نیست باز میرم.
قبل ازدواج همه میگفتن تو خدای اعتماد به نفسی اما از روزی که ازدواج کردم هر روز ضعیف تر و ضعیف تر شدم.
یه سوال میشه یه مرد وقتی زنی رو دوست نداره، با توجهی همسرش، عاشقش بشه؟
می ترسم بی محلی کنم بره خیانت کنه. اون موقع چه خاکی به سرم بریزم؟
اصلا وقتی بخش چند همسری همین تالار رو می خونم تا چند روز حالت تهوع دارم. گاهی وقتا می ترسم بازش کنم.

- - - Updated - - -

ملکه عزیز من میدونم دلبستگی من بیشتر رنگ وابستگی گرفته. خیلی ها رو دیدم که این شرایطو داشتن و متاسفانه بعد چند سال طلاق گرفتن با وجود این هنوز طرف مقابل رو دوست دارن. من از ترس همین اتفاق اومدم کمک بگیرم.
چی کار کنم؟ می ترسم هر چقد تلاش کنم چون اون منو دوست نداره فایده ای نداشته باشه!
تا حالا شده مردی بعد ازدواج عاشق زنش بشه؟ زنی که اول زیاد دوستش نداشته؟
متاسفانه منم تشنه محبتم.
مثلا وقتی از بیرون میاد من همیشه اگه تو خونه باشم میرم استقبالش و بارها بهش گفتم وقتی منم خسته از دانشگاه میام اگه بیای استقبالم، خستگیم از بین میره. اما هیچ وقت این کارو نمیکنه. اگه سر این موضوع یک دفعه دیگه گله کنم. میگه: من هیچ وقت نیومدم پس چرا ناراحت میشی؟
اما اگه من نرم یا زیاد تحویلش نگیرم یا تا چند روز بدون دلیل با من حرف نمی زنه یا یه بهونه پیدا میکنه که دعوا کنه بعد وسطش میگه تو هنوز یاد نگرفتی وقتی شوهرت میاد بری استقبالش!!!
توی مهمونی ها که کلا فراموش میکنه من هستم. با همه حرف میزنه الا من.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط goli.gol

ممنون دختر بیخیال عزیز.
من همه حرفای شما رو قبول دارم تاپیک های مختلف زیادی مثل جرات مندی رو هم خوندم.
بله من دقیقا می ترسم شوهرم زن زیباتری بخواد چراکه اون هر وقت از سرکلاسش با دانشجوی دختر میاد میگه من خیلی جذاب و خوشکلم. اگه به خودم برسم تو مردها نمره الف زیبایی رو میگیرم. باز میخواد منم تائید کنم!!
میگه تمام کلاس دخترا تو نخ منن. همش به من نیگا میکنن!!
من خودم درس می دم میدونم اگه استاد چراغ سبز نده دانشجو نگاه معنی دار نمیکنه. مثلا پسرای کلاس من اول بد نگاه میکردن اما چون دیدن من خیلی سنگینم الان خیلی بهترن و حواسشون به درسه. اما شوهرم روزایی که با دخترا کلاس داره (توی دانشگاه آزاد) خیلی به خودش میرسه. کلی کرم، ژل و عطر...
اینا همه نگرانم میکنه که نکنه به من خیانت کنه.
راستش می دونم نباید برم منت کشی اما باورتون نمیشه میام مینویسم اما آروم نمیشم، میخوام درس بخونم، نمیشه، زندگی واسم مختل میشه. مغزم میگه نرو اما دست و پام انگار مال خودم نیست باز میرم.
قبل ازدواج همه میگفتن تو خدای اعتماد به نفسی اما از روزی که ازدواج کردم هر روز ضعیف تر و ضعیف تر شدم.
یه سوال میشه یه مرد وقتی زنی رو دوست نداره، با توجهی همسرش، عاشقش بشه؟
می ترسم بی محلی کنم بره خیانت کنه. اون موقع چه خاکی به سرم بریزم؟
اصلا وقتی بخش چند همسری همین تالار رو می خونم تا چند روز حالت تهوع دارم. گاهی وقتا می ترسم بازش کنم.

---

خب عزیزم اینجوری که خودت با دست خودت داری خودتو نابود میکنی.

اگه شوهرت بخواد خیانت کنه میکنه..اگه نخوادم نمیکنه.
طرف باید خودش پایبند باشه نه با غل و زنجیر پایبندش کنیم.

چرا خودتو گول میزنی تو هنین تالار هستن خانمهایی که گفتن هیچی کم و کسر نذاشتیم و خیانت دیدیم.

عزیزم حداقلش فردا روز بخودت میگی حداقل عزت نفسمو حفظ کردم.ارزشمو نگه داشتم .
با این ترست که تو همش مراقب باشی که مبادا دست از پا خطا کنی که سرت هوو نیاد.

شوهرایی که از زنشون میترسن هوو میارن دیگه چه برسه بشوهر شما که نمیترسه.
اگه میخواست بیاره که تاحاالا خیانت کرده بود.
یکم بخودت بیشتر اهمیت بده . اینقد خودتو کوچیک نکن.
نذار کار بجاهای قهر برسه. توسکوت کن.تو مهربون باش.کاری نکن که آتو دستش بیاد.
اونجوری اگه قهرم کنه بازم خودش با خووش میگه اون مقصر نبود. من مقصرم. حتی اگه بهت نگه. خودش عذاب وجدان میگره

دقیقا الان میخواستم همینو بنویسم که شوهرم تا حالا نشده فکر کنه که شاید اونم مقصره!! همیشه میگه من آدم عاقل و منطقیه هستم محاله اشتباه کنم.
بارها بعد آشتی خواستم بهش بفهمونم هر دو مقصریم اما میگه اصلا من مقصر نیستم من دارم راحت زندگیمو می کنم. تو انتظار زیادی داری(مثلا استقبال زمان ورود به خونه، یا زنگ زدن زمانی که از صبح تا شب همدیگه رو نمی بینیم). اصلا عذاب وجدان که نمی دونه چیه!!!
در ضمن هفته آخر عقدم فهمیدم شوهرم تمام مدت نامزدی و 3 یا 4 ماه اول عقد با یه دختر به صورت چت و ایمیل در ارتباط بودن حتی عکس رد و بدل میکردن. به طور اتفاقی میلشو چک کردم دیم کلی بهش حرف عاشقانه و حتی س ک س ی زده و اون دختره هم. شاید بیشتر از اون حرفایی که تو عقد به زده بود. وقتی بهش گفتم اصلا منکر شد. قبول نکرد تازه منو متهم کرد که چرا میلشو چک کردم!! البته کلی قسم خورد که من دیگه بهت خیانت نمی کنم. اما انگار یه چیزی هم طلبکار بود.
من نتونستم اون قضیه رو به کسی بگم چون عروسی بهم میخورد اما تو دلم موند.
این اواخر دوباره یه ایمیل از اون دختره اومده بود البته کاری بود و عاشقانه نبود. شوهرم هم دیگه همه چیز رو سریع پاک میکنه. هیچ مدرک جرمی نمیذاره.

نقل قول:

---

عزیزم اینجوری که خودت با دست خودت داری خودتو نابود میکنی.

اگه شوهرت بخواد خیانت کنه میکنه..اگه نخوادم نمیکنه.
طرف باید خودش پایبند باشه نه با غل و زنجیر پایبندش کنیم.

---

:104::104:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط goli.gol

دقیقا الان میخواستم همینو بنویسم که شوهرم تا حالا نشده فکر کنه که شاید اونم مقصره!! همیشه میگه من آدم عاقل و منطقیه هستم محاله اشتباه کنم.
بارها بعد آشتی خواستم بهش بفهمونم هر دو مقصریم اما میگه اصلا من مقصر نیستم من دارم راحت زندگیمو می کنم. تو انتظار زیادی داری(مثلا استقبال زمان ورود به خونه، یا زنگ زدن زمانی که از صبح تا شب همدیگه رو نمی بینیم). اصلا عذاب وجدان که نمی دونه چیه!!!
در ضمن هفته آخر عقدم فهمیدم شوهرم تمام مدت نامزدی و 3 یا 4 ماه اول عقد با یه دختر به صورت چت و ایمیل در ارتباط بودن حتی عکس رد و بدل میکردن. به طور اتفاقی میلشو چک کردم دیم کلی بهش حرف عاشقانه و حتی س ک س ی زده و اون دختره هم. شاید بیشتر از اون حرفایی که تو عقد به زده بود. وقتی بهش گفتم اصلا منکر شد. قبول نکرد تازه منو متهم کرد که چرا میلشو چک کردم!! البته کلی قسم خورد که من دیگه بهت خیانت نمی کنم. اما انگار یه چیزی هم طلبکار بود.
من نتونستم اون قضیه رو به کسی بگم چون عروسی بهم میخورد اما تو دلم موند.
این اواخر دوباره یه ایمیل از اون دختره اومده بود البته کاری بود و عاشقانه نبود. شوهرم هم دیگه همه چیز رو سریع پاک میکنه. هیچ مدرک جرمی نمیذاره.

---

منم نگفتم تو روت میگن که من مقصرم تاییدت کنن.
دیگه ادما خودشون که میدونن که مقصرن خودسونو که نمیتونن گول بزنن.
اما تو رفتارش نشون نمیده چون غرور کاذب دارن
فکر میکنن مردونگیشون میره زیر سوال.

بیا یمدت بیخیال شوهرت باش رو خودت کار کن. مثه قبل رو اعتماد بنفست کار کن .
در مقابل کاراش جبهه گیری نکن خونسرد باش
خودتو اذیت نکن.
بخودت بیشتر برس.
یکم بیخیال باش تا راحت تر بتونی زندگی کنی.
وابستگی تو کمتر کن..

تو که استقلال مالی و اجتماعی هم داری خداروشکر.
شاید تو از موقعیتا اشتباه برداشت کردی که شوهرت دوباره داره خیانت میکنه. شاید واقعا سرش بسنگ حورده باشه.
من نمیگم خودتو گول بزن واسه همیشه. اما الان تو شک کردی و مدرک نداری. با خودت فکرای خوب بکن تا حودت بسازی دوباره. اعتماد بنفست بره بالا. بخودت بیشتر ارزش بده.
تو هرچی حودتو بیشتر تحقیر کنی بیشتر حس بدی پیدا میکنی بیشت داغون میشی.

مردا زنایی که خودشون واسه حودشون ارزش قایل نیستن و دوست ندارن. مهربون باش. از خود گذشتگی داشته باش. خانوم باش. اما ارزش خودتم حفظ کن.
وقتی قهر میکنه. تو قهر نکن انا خودتم کوچیک نکن. مثلا ناهار درست میکنی میز و دو نفره بچین مثه همیشه هرکار مگینی همونکارو بکن اما کاری به قهرش نداشته باش. نمیاد اشکال نداره تو بشین ناهارتو بخور . کاری بکارش نداشته باش.
اگه ظرفارو نشسته اشکال نداره تو درستو بخون . فردا بشور .وقتی شستی باهات خواسته حرف بزنه خب حرف بزن اما سنگین مثلا جوابای یه کلمه ای بده. ایتجوری نه میتونه اونجوری داد و بیداد کنه نه قهر فقط میبینه بهونه ای نداره. بدتر از درون ناراحت میشه چرا من کمکش نکردم.

من فکر میکنم شوهرت میبینه تو هم خمونقدر درجات عالی داری و مثه اونی نمیخواو یوقت ازش سرتر شی. معمولا مردا دوست دارن تو تمام مراحل از خانومشون سرتر باشن.این حس پیروزی تو همشون هست. واسه همین شوهرتونم نمیتونه تحمل کنه و از راهای دیگه سعی میکنه جبران کنه.

مثه اینکه بیاد بگه من زیباترم محبویم. .
خب میتونی یه موقع که خوب ین بگی اوایلی که استاد این کلاس بودم پسرا خیلی باهام راحت بودن ک همش چراغ سبز نشون میدادن اما من اینقد سنگین برخورد کردم که باعث شده الان جرات نکنن حتی نگام کنن. بگو آخیش االان حس بهتری دارم. اخه اینا جوونن نمیتونن احساساتشونو کنترل کنن خوشبختانه من که باشعورترم و پخته ترم با رفتارم میتونن نذارن نه اونا نه خودم به انحراف کشیده بشیم.

بعد بگو راستی تو چططور از این مشکلات نداشتی؟

حالا اگه برات گفت چرا دخترا اینن چون من زیبا هستم. بگو اونکه بله شوهر من بهترینه اما هر زنی درمورد شوهرش اینجوری فکر میکنه که بهترینه.

کلا دخترا تو این سنا زود عاشق میشن ربطی به خوشتیپی اقا یون نداره خصوصا من خیلی داستانا شنیدم که دخترا عاشق استاداشون میشن. چقدم بده.میگن استادا اگه نمیخواین که عاشقشون بشیم چرا با وجود تاهلشون اینطوری چراغ میدن سنگین برخورد کنن خب.
بگو میدونم تو هم سنگین برخورد میکنی و مثه بقیه اساتید نیسی.

بعدم بحث و عوض کن. خوشحاا باش که حداقل تلنگر و زدی بشوهرت.

برای ایمیل کاری هم میتونی غیر مستقیم یجوری که نفهمه رفتی سراغ ایمیلاش بگو اون دختره اگه دوباره اومد سراغت دوست دارم دیگه جوابشو ندی حتی اگه کاری هم بود بده من انجام میدم .

متاسفانه شما اشتباه کردین باید همون موقع عقد عاقلانه تر رفتار میکردین. نمیشه بگین از ترس خانواده و بهم خوردن عروسی میترسیدم. اینجوری که بهتر بود تا زندگی همیشه با ترس.
حداقل اوصولی تر برخورد میکردین مشاوره میرفتین . سعی میکردین کامل مطمعن سین پشیمون شده.
اوشون پشیمون نشدن هیچ تورو متهم کردن اینکه بدتره . شما همون موقع نباید کوتاه میامدین.
الانم دیر نشده. میتونین زندگیتونو بسازین . منتها اولش بخودتون ارزش و بها بدین. سعی کنین اول خودتون دوباره بسازین. بشین همون دختری گه پر اعتماد بنفس بود. واسه خودش ارزش قایل میشد.

با سلام.

لطفا این لینکها رو مطالعه کنید

http://www.hamdardi.net/thread-11497.html

http://www.hamdardi.net/thread-9358.html

http://www.hamdardi.net/thread-7531.html

http://www.hamdardi.net/thread-17458.html

[quote=دختر بیخیال;304827][quote]منم نگفتم تو روت میگن که من مقصرم تاییدت کنن.
دیگه ادما خودشون که میدونن که مقصرن خودسونو که نمیتونن گول بزنن.
اما تو رفتارش نشون نمیده چون غرور کاذب دارن
فکر میکنن مردونگیشون میره زیر سوال.

راستش مطمئن هستم ذره ای متوجه اشتباهش نمی شه. چون خودشو عقل کل داره.

بیا یمدت بیخیال شوهرت باش رو خودت کار کن. مثه قبل رو اعتماد بنفست کار کن .
در مقابل کاراش جبهه گیری نکن خونسرد باش
خودتو اذیت نکن.
بخودت بیشتر برس.

من الان هم خیلی به خودم می رسم اما فایده ای نداره. هم به لحاظ ظاهر و هم به لحاظ روانی.

من نمیگم خودتو گول بزن واسه همیشه. اما الان تو شک کردی و مدرک نداری.

میدونم شک دارم اما مطمئنم حس ششم زنانه هیچ وقت اشتباه نمی کنه.(یعنی تا حالا که اینجوری بوده)

متاسفانه شما اشتباه کردین باید همون موقع عقد عاقلانه تر رفتار میکردین. نمیشه بگین از ترس خانواده و بهم خوردن عروسی میترسیدم. اینجوری که بهتر بود تا زندگی همیشه با ترس.
باید چی کار میکردم؟ قضیه رو تو خانواده ها مطرح می کردم؟ خانواده اش حاضرن به سرش قسم بخورن! خودمو کوچیک می کردم!



- - - Updated - - -

دختر بیخیال عزیز
بهر حال ممنون از حرفهای قشنگی که زدی، حتما اینا رو مطرح می کنم.
امروز بهم میگه می خوام برم سفر. تنها............
همیشه اینجوریه، دوست سفرای خاص رو تنها بره. مثلا توی این فکره که فرصت مطالعاتی 6-7 ماهه بگیره بره خارج و منو نبره. همش میگه دوستام بدون زن رفتن. میگم خوب منم پس میرم فرصت مطالعاتی یه کشور دیگه. میگه نه اگه قرار باشه توهم بری باید بیای همون کشوری که من میرم. اما آخرش باز منکر بردن من میشه.
هر چند وقت به بهونه درس میره تهران (دانشجوی اونجاست). می دونم میخواد ازمن دور باشه. آخه من چی کار کردم که از من خوشش نمیاد؟
راستش من خیلی تلاش میکنم برای رهایی از عدم وابستگی، اما نتیجه عکس میده.

- - - Updated - - -

ممنون kamr عزیز. دو مورد اول خیلی خوب. به خصوص اولی که یه سری راهکار هم داده بود اما از دومی یه خورده ترسیدم چون گفته بود یه بیماری روانی محسوب میشه و من میدونم درمان بیماری روانی خیلی زمان بره!
وضعیت من عین معتادیه که همش میگن میدونی اعتیاد بده؟ میگه: بله
ولی وقتی بهش میگن خوب تو که میدونی ترک کن، میگه: می خوام اما نمی تونم باید یکی کمکم کنه!

[QUOTE=goli.gol;304875][quote=دختر بیخیال;304827]

نقل قول:

---

منم نگفتم تو روت میگن که من مقصرم تاییدت کنن.
دیگه ادما خودشون که میدونن که مقصرن خودسونو که نمیتونن گول بزنن.
اما تو رفتارش نشون نمیده چون غرور کاذب دارن
فکر میکنن مردونگیشون میره زیر سوال.

راستش مطمئن هستم ذره ای متوجه اشتباهش نمی شه. چون خودشو عقل کل داره.

بیا یمدت بیخیال شوهرت باش رو خودت کار کن. مثه قبل رو اعتماد بنفست کار کن .
در مقابل کاراش جبهه گیری نکن خونسرد باش
خودتو اذیت نکن.
بخودت بیشتر برس.

من الان هم خیلی به خودم می رسم اما فایده ای نداره. هم به لحاظ ظاهر و هم به لحاظ روانی.

من نمیگم خودتو گول بزن واسه همیشه. اما الان تو شک کردی و مدرک نداری.

میدونم شک دارم اما مطمئنم حس ششم زنانه هیچ وقت اشتباه نمی کنه.(یعنی تا حالا که اینجوری بوده)

متاسفانه شما اشتباه کردین باید همون موقع عقد عاقلانه تر رفتار میکردین. نمیشه بگین از ترس خانواده و بهم خوردن عروسی میترسیدم. اینجوری که بهتر بود تا زندگی همیشه با ترس.
باید چی کار میکردم؟ قضیه رو تو خانواده ها مطرح می کردم؟ خانواده اش حاضرن به سرش قسم بخورن! خودمو کوچیک می کردم!

---

از نظر روانی اگه میرسی که چرا پس نمیتونین در برابر قهراشون خونسردانهوتر عمل کنین. وقتی مقصر نسستین خودتون کوچیک نکنین.
سعی کننین باعث بشین خودش بیاد به اشتباهش اعتراف کنه. یبار تحمل کنین. امتحان کنین ببینین چی میشه.

مشاوره حضوری چرا نمیرین؟ ایشون راضی نمیشن بیاین؟

کلا همه خونواده ها بسر بچه هاشون قسم میخورن.

اما شما مدرک داشتین .
تازه منظورم این نیست حرفو بخونواده بکشونین اول با خودش حرف میزدین دیددین پشیمون نیست بگین باید عقد و عقب بندازین و برین مشاوره حضور ی تا مطمعن نشدین وارد زندگی نمیشدین.
تازه اگه خدایی نکرده بحث بخانواده که رسید اونوقت شما مدرکاتون رو کنین ایمیلا که بوده.

بعدشم خانواده شنا هم پشت شماان . یعنی اونا حرف داماد و به دخترشون ترجیح میدن؟؟؟
اما دیگه حالا بیخیال شما که ازدواج کردین . گذشته دیگه گذشته باید تجربه شه فقط مهم اینه الان مثه گذشته عمل نکنین.
درمورد خیانتی که شک دارین باید کارشناسان بیاین بگن.چه کار کنی.
من نمیدونم اینحا چطوری باید کارشناسارو خبر کرد.
اما فکر کنم اگه بیاین میگن تحقیق و جستجو و کاراگاه بازی درنیارین اینو زیاد دیدم میگن. ولی خب باز درکنارش یسزی کارای دیگه میگن که بکنین راهنماییای دیگه ای میکنن.
کمک حالتون میتونه باشه.

کلا تنا راهی که بذهنم میرسه همینه که فعلا در برابر قهراشون اینقد زود کوتاه نیاین کاری نکردی عذرخواهی نکن.
شرایطی هم واسه قهرا جور نکن. با اینکارا بیشتر عادت میکنن و فکر میکنن نه واقعا تقصیر خودته که میای عذرخواهی میکنی. آدمی که کاری نکرده که نمیگه ببخشید بخاطر کار نکرده.

امیدوارم کارشناسا بتونن بیاین راهنماییتون کنن.

ممنون که پی گیری دوست خوبم.
گفتم که میرسم به خودم اما فایده نداره نتیجه عکس میده.
در مورد کارشناس ها منم امیدوارم بیان راهنمایی کنن. هر چند که تجربه من توی این تالار نشون میده کارشناس ها بیشتر به تاپیک های خاص سر میزنن (با عرض پوزش از همه کارشناسان محترم سایت)!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط goli.gol

ممنون که پی گیری دوست خوبم.
گفتم که میرسم به خودم اما فایده نداره نتیجه عکس میده.
در مورد کارشناس ها منم امیدوارم بیان راهنمایی کنن. هر چند که تجربه من توی این تالار نشون میده کارشناس ها بیشتر به تاپیک های خاص سر میزنن (با عرض پوزش از همه کارشناسان محترم سایت)!

---

منظور من بیشتر اینه که چرا پس دربرابر قهراشون نمیتونین طاقت بیارین و خونسر باشین.؟؟؟
منظور از بیشتر رسیدن اینم هیت که قوی تر بشین سریع نرین منت کشی.
اخه میگین پست های خانوم sheهم خوندین اونارو هم انجام دادین نشده؟

میشه بگبن دقیقا چکار کردین.
موردی بگین مثلا چکارا کردین که مبگین نشده.
تو تاپیک قبلیتون گفته بودین تاپیک she خوندین و نصف و انجام دادین . میشه موردی بگین مثلا چکار کردین. شاید بهتر بیاین کمکتون کنن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط goli.gol

وضعیت من عین معتادیه که همش میگن میدونی اعتیاد بده؟ میگه: بله
ولی وقتی بهش میگن خوب تو که میدونی ترک کن، میگه: می خوام اما نمی تونم باید یکی کمکم کنه!

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط goli.gol

تجربه من توی این تالار نشون میده کارشناس ها بیشتر به تاپیک های خاص سر میزنن (با عرض پوزش از همه کارشناسان محترم سایت)!

---

گلی خانم عزیز، تجربه من توی این تالار نشون میده با توجه به صحبت بالایی که ازت نقل کردم از خودت کارشناس تر اینجا نداریم. شما 25 سالته و دانشجوی

دکترا! حق تو زندگی خیلی بهتری است مگر اینکه خودت نخوای یا بر اساس شناختی که حتما خیلی بهتر از ما از خودت داری لیاقت داشتن زندگی بهتر از اینرو در

خودت نبینی. با احترام به همسر فعلیت به زندگی بهتری فکر کن.

دوباره باز امشب قهر کرد.
مامانم امشب یه مهمونی مهم داره که بنابه دلایلی حضور ما هم ضرورت داره، صبح ازش مامان رسما خواسته حتمابیاد.از همون موقع فهمیدم یه کاسه ای زیر نیم کاسه داره، گفت ببینم خانم (من) چی میگم. هیچ وقت این کارو نمیکنه. منم چیزی نگفتم گفتم میریم دیگه. عصر بهش میگم حاضر شو بریم میگه من میخوام وقتی برم که همه مهمونها اومده باشن باید یه خورده واسشون کلاس بذارم. گفتم مال ماست، ما میزبان هستیم نباید دیر بریم درست نیست. میگه با داد البته، رو حرف شوهرت حرف نزن!همین که گفتم یا نمیریم یا آخر همه!
دردم میاد که هرجا میشینه به دروغ میگه همیشه بر اساس نظر زنم عمل میکنم؛ خیلی دو رو هست. اما یک بار هم نشده این کارو بکنه. جلو بقیه میخواد بگه من بلدم احترام به همسر بذارم.
هر چی میگذره بیشتر می فهمم دوست ندارم. از موقعی که گفته نمیریم دو ساعت شده داره گریه میکنم دوبار از جلوم رد شده اما محل سگم هم نداده الان نشسته داره تخمه میشکنه. به نظرم طلاق بهترین راهه.
دیگه از این همه دوست داشتن یک طرفه خسته شدم. ظهر تو چشمم مو رفته بود به خدا یه دقیقه آروم قرار نداشتم که داشت درد می کشید. من حاضر نیستم یک دقیقه ناراحت ببینمش اما اون همیشه در حقم بدی میکنه.
نمی دونم چرا باید سرنوشت من این باشه.
از دیشب نیامدم بنویسم چون به حرفاتون میخواستم عمل کنم. چون گفته بودین:
حق تو زندگی خیلی بهتری است مگر اینکه خودت نخوای یا بر اساس شناختی که حتما خیلی بهتر از ما از خودت داری لیاقت داشتن زندگی بهتر از اینرو در

خودت نبینی. با احترام به همسر فعلیت به زندگی بهتری فکر کن.
اما الان می بینم سرنوشت چیزیه که من نمی تونم تغییر بدم. البته از امروز صبح کلی مسائل دیگه هم بوده که من به روم نیاوردم اما اون عین خیالش نیست همش منو اذیت میکنه.
الان احساس میکنم از عمد این کارا رو میکنه. میخواد من کم بیارم. از صبح احساس میکردم به هر طریقی شده میخواد کاری کنه که قهر باشیم. اما من همش با مهربونی و گذشت مدارا کردم.
به نظرم سرنوشت رو نمیشه تغییر داد. مثل خانم she اون همه به خودش فشار آورد چی شد؟ شوهرش تغییر کرد؟نه!
تازه به نظرم شوهرها پرروتر هم میشن. بد دوره زمونه ای شده. خدا هم بنده هاشو فراموش میکنه. من بنده بدی نبودم!

گلی جان حرفاتو خوندم،باید حتما برات بنویسم،کم خودتو کوچیک کن،تو هم دانشجوی دکترا هستی،یه بار که قهر کرد محلش نده،اگه گفت برو از خونم بیرونبگو با این که دوس ندارم برم و تو رو خیلی دوس دارم صبرم داره تموم میشه من صبر کدم که زندگیم نپاشه،ولی تو نمیخای این زندگیرو،حالا یا اونم لج میکنه و دوباره محلت نمیده که با وضعیت الانت فرقی نداره یا تغییر میکنه،ولی به هیچ وجه فعلا به طلاق فکر نکن

- - - Updated - - -

گلی جان حرفاتو خوندم،باید حتما برات بنویسم،کم خودتو کوچیک کن،تو هم دانشجوی دکترا هستی،یه بار که قهر کرد محلش نده،اگه گفت برو از خونم بیرونبگو با این که دوس ندارم برم و تو رو خیلی دوس دارم صبرم داره تموم میشه من صبر کدم که زندگیم نپاشه،ولی تو نمیخای این زندگیرو،حالا یا اونم لج میکنه و دوباره محلت نمیده که با وضعیت الانت فرقی نداره یا تغییر میکنه،ولی به هیچ وجه فعلا به طلاق فکر نکن

گلی خانم، حرف جدیدی برای اضافه کردن ندارم ولی چون نمیدونم چرا سرنوشت دخترانی مثل شما برام مهمه دوست دارم همون کاری که به نظر من

درسته انجام بدین و فکر میکنم که هیچ راه بهتری برای شما وجود نداره و باید هر چه زودتر روش تون رو عوض کنید. میدونم سخته ولی افراد زیادی این راه رو

رفتند و زندگی بهتری حتی بدون ازدواج داشتند. خیلی ها هستند که طلاق گرفتند ولی هنوز زنده اند! ولی در موقعیت شما بعد از چند سال با مردن فرق چندانی

نداره و شاید بدتر هم باشه. در همین انجمن سرنوشت دخترانی که شوهرانشون اونها رو دوست ندارند رو بخونید و کارهای عجیب غریب شون و بهانه هایی که برای رفتار

شوهرشون می یارن و همچنان ادامه میدن و تلاش میکنند و انواع تکنیک ها رو بررسی می کنند و امیدوارند که روزی توی دل شوهرشون جا باز کنند. آدم دلش به رحم می یاد که

چطور یک انسان تا این درجه میتونه خودش رو پایین بکشه. من که گناهی بزرگتر از این سراغ ندارم. بهرحال به نظر من شما باید کارهای زیر رو هر چه سریعتر انجام بدین:

(1) یک وکیل بگیرین و مهریه تون رو اجرا بزارید

(2) خونه رو ترک نکنید. وظایف تون رو در خونه انجام بدین. به هیچ عنوان باهاش بحث نکنید که بهانه دستش بیاد و منتظر گرفتن مهریه باقی بمونید

(3) اگه به زور از خونه بیرون تون کرد به وکیل تون اطلاع بدین و ازش شکایت کنید.

(4) تا آخرین روزهایی که باهاش هستین هیچ وقت به زبون نیارید ولی از الان خودتون رو مطلقه بدونید. برای ساختن زندگی بعدی تون فکر کنید و برنامه ریزی کنید. به فکر روزهایی

که بعد از طی این روزهای سخت دوباره آرامش رو در زندگی خواهید داشت.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط goli.gol

دوباره باز امشب قهر کرد.
مامانم امشب یه مهمونی مهم داره که بنابه دلایلی حضور ما هم ضرورت داره، صبح ازش مامان رسما خواسته حتمابیاد.از همون موقع فهمیدم یه کاسه ای زیر نیم کاسه داره، گفت ببینم خانم (من) چی میگم. هیچ وقت این کارو نمیکنه. منم چیزی نگفتم گفتم میریم دیگه. عصر بهش میگم حاضر شو بریم میگه من میخوام وقتی برم که همه مهمونها اومده باشن باید یه خورده واسشون کلاس بذارم. گفتم مال ماست، ما میزبان هستیم نباید دیر بریم درست نیست. میگه با داد البته، رو حرف شوهرت حرف نزن!همین که گفتم یا نمیریم یا آخر همه!
دردم میاد که هرجا میشینه به دروغ میگه همیشه بر اساس نظر زنم عمل میکنم؛ خیلی دو رو هست. اما یک بار هم نشده این کارو بکنه. جلو بقیه میخواد بگه من بلدم احترام به همسر بذارم.
هر چی میگذره بیشتر می فهمم دوست ندارم. از موقعی که گفته نمیریم دو ساعت شده داره گریه میکنم دوبار از جلوم رد شده اما محل سگم هم نداده الان نشسته داره تخمه میشکنه. به نظرم طلاق بهترین راهه.
دیگه از این همه دوست داشتن یک طرفه خسته شدم. ظهر تو چشمم مو رفته بود به خدا یه دقیقه آروم قرار نداشتم که داشت درد می کشید. من حاضر نیستم یک دقیقه ناراحت ببینمش اما اون همیشه در حقم بدی میکنه.
نمی دونم چرا باید سرنوشت من این باشه.
از دیشب نیامدم بنویسم چون به حرفاتون میخواستم عمل کنم. چون گفته بودین:
حق تو زندگی خیلی بهتری است مگر اینکه خودت نخوای یا بر اساس شناختی که حتما خیلی بهتر از ما از خودت داری لیاقت داشتن زندگی بهتر از اینرو در

خودت نبینی. با احترام به همسر فعلیت به زندگی بهتری فکر کن.
اما الان می بینم سرنوشت چیزیه که من نمی تونم تغییر بدم. البته از امروز صبح کلی مسائل دیگه هم بوده که من به روم نیاوردم اما اون عین خیالش نیست همش منو اذیت میکنه.
الان احساس میکنم از عمد این کارا رو میکنه. میخواد من کم بیارم. از صبح احساس میکردم به هر طریقی شده میخواد کاری کنه که قهر باشیم. اما من همش با مهربونی و گذشت مدارا کردم.
به نظرم سرنوشت رو نمیشه تغییر داد. مثل خانم she اون همه به خودش فشار آورد چی شد؟ شوهرش تغییر کرد؟نه!
تازه به نظرم شوهرها پرروتر هم میشن. بد دوره زمونه ای شده. خدا هم بنده هاشو فراموش میکنه. من بنده بدی نبودم!

---

عزیزم معلومه که لیاقت بهترینا و داری.
تو این ایام عزیز واست دعا میکنم زندگیت بهتر شه.
تو این تالار نمیشه همینجوری بگیم برو طلاق بگیر و نسخشو بپیچیم. ما نمیتونیم اینکارو کنیم چون شرایط شمارو نمیشناسیم تو زندگی شما نیستیم و شرایط روحی تورو نمیشناسیم
هرکسی خودش میتونه برا خودش تصمیم بگیره شما هم همینطور .شمایی که داری زندگی میکنی. من بودم تو این شرایط خوب خودمو میشناسم میدونم تتایی آرامش بیشتری دارم. اما شما باید خودت ببینی در کدوم شرابط حال بهتری داری.

شاید چون طلاق و تجربه نکردی میترسی نمیدونی چی میشه چون راه برگشت هم نداره.

دیگه پای خودته به عواقب هردو فکر کن ببین چکار میتونی بکنی و تحملشو بیشتر داری و زندگیت بهتره.

اینا هم جایی فکر کن که حالت خوبه و شوهرت حالش خوبه نه در اوج عصبانیت.
امیدوارم تصمیم درستی بگیری.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط goli.gol

دوباره باز امشب قهر کرد.
مامانم امشب یه مهمونی مهم داره که بنابه دلایلی حضور ما هم ضرورت داره، صبح ازش مامان رسما خواسته حتمابیاد.از همون موقع فهمیدم یه کاسه ای زیر نیم کاسه داره، گفت ببینم خانم (من) چی میگم. هیچ وقت این کارو نمیکنه. منم چیزی نگفتم گفتم میریم دیگه. عصر بهش میگم حاضر شو بریم میگه من میخوام وقتی برم که همه مهمونها اومده باشن باید یه خورده واسشون کلاس بذارم. گفتم مال ماست، ما میزبان هستیم نباید دیر بریم درست نیست. میگه با داد البته، رو حرف شوهرت حرف نزن!همین که گفتم یا نمیریم یا آخر همه!
دردم میاد که هرجا میشینه به دروغ میگه همیشه بر اساس نظر زنم عمل میکنم؛ خیلی دو رو هست. اما یک بار هم نشده این کارو بکنه. جلو بقیه میخواد بگه من بلدم احترام به همسر بذارم.
هر چی میگذره بیشتر می فهمم دوست ندارم. از موقعی که گفته نمیریم دو ساعت شده داره گریه میکنم دوبار از جلوم رد شده اما محل سگم هم نداده الان نشسته داره تخمه میشکنه. به نظرم طلاق بهترین راهه.
دیگه از این همه دوست داشتن یک طرفه خسته شدم. ظهر تو چشمم مو رفته بود به خدا یه دقیقه آروم قرار نداشتم که داشت درد می کشید. من حاضر نیستم یک دقیقه ناراحت ببینمش اما اون همیشه در حقم بدی میکنه.
نمی دونم چرا باید سرنوشت من این باشه.
از دیشب نیامدم بنویسم چون به حرفاتون میخواستم عمل کنم. چون گفته بودین:
حق تو زندگی خیلی بهتری است مگر اینکه خودت نخوای یا بر اساس شناختی که حتما خیلی بهتر از ما از خودت داری لیاقت داشتن زندگی بهتر از اینرو در

خودت نبینی. با احترام به همسر فعلیت به زندگی بهتری فکر کن.
اما الان می بینم سرنوشت چیزیه که من نمی تونم تغییر بدم. البته از امروز صبح کلی مسائل دیگه هم بوده که من به روم نیاوردم اما اون عین خیالش نیست همش منو اذیت میکنه.
الان احساس میکنم از عمد این کارا رو میکنه. میخواد من کم بیارم. از صبح احساس میکردم به هر طریقی شده میخواد کاری کنه که قهر باشیم. اما من همش با مهربونی و گذشت مدارا کردم.
به نظرم سرنوشت رو نمیشه تغییر داد. مثل خانم she اون همه به خودش فشار آورد چی شد؟ شوهرش تغییر کرد؟نه!
تازه به نظرم شوهرها پرروتر هم میشن. بد دوره زمونه ای شده. خدا هم بنده هاشو فراموش میکنه. من بنده بدی نبودم!

---

عزیزم معلومه که لیاقت بهترینا و داری.
تو این ایام عزیز واست دعا میکنم زندگیت بهتر شه.
تو این تالار نمیشه همینجوری بگیم برو طلاق بگیر و نسخشو بپیچیم. ما نمیتونیم اینکارو کنیم چون شرایط شمارو نمیشناسیم تو زندگی شما نیستیم و شرایط روحی تورو نمیشناسیم
هرکسی خودش میتونه برا خودش تصمیم بگیره شما هم همینطور .شمایی که داری زندگی میکنی. من بودم تو این شرایط خوب خودمو میشناسم میدونم تتایی آرامش بیشتری دارم. اما شما باید خودت ببینی در کدوم شرابط حال بهتری داری.

شاید چون طلاق و تجربه نکردی میترسی نمیدونی چی میشه چون راه برگشت هم نداره.

دیگه پای خودته به عواقب هردو فکر کن ببین چکار میتونی بکنی و تحملشو بیشتر داری و زندگیت بهتره.

اینا هم جایی فکر کن که حالت خوبه و شوهرت حالش خوبه نه در اوج عصبانیت.
امیدوارم تصمیم درستی بگیری.

منم تو موقعيت شبيه به موقعيت تو بودم.
خودمو كوچيك كردم و هر جور فداكاري كه در توانم بود از نظر مادي و همينجورم معنوي، كردم.بدرفتاري و اهانتهاي شوهرم رو به هيچكس نگفتم و فكر ميكردم دارم زندگيمو حفظ ميكنم و يه زماني قدر منو ميفهمه.
اعصاب و روانم به هم ريخته بود، روي هيچي نميتونستم تمركز كنم، مدام بايد مواظب بودم كاري نكنم كه گير بده و اعصابمو خرد كنه، هيچ وقت حتي داد نزدم يا قهر كنم، هرچند اون زياد قهر ميكرد و هميشه هم من بايد ميرفتم آشتي ميكردم و راضيش ميكردم.
ولي يه جايي ديگه به خودم اومدم.وقتي از بالا به خودم و رفتارام نگاه كردم حالم از خودم به هم خورد.از ديدن خود رقت برانگيزم از خودم بدم اومد.تعادل روانيم رو از دست داده بودم، به اندك چيزي به هم ميريختم.
ديدم تمام عشقي كه فكر ميكردم بهش دارم فقط توهم بوده.
ولي خودمو جمع و جور كردم، ولش كردم و رفتم دنبال زندگيم.
الانم با كسي زندگي ميكنم كه قدر محبت و عشق رو ميدونه، قدر منو ميدونه، زندگي باهاش آرامش بخشه، تمام مدت مطابق ميل اون رفتار نميكنم تا يه بهانه براي دعوا پيدا نكنه، تازه دارم ميفهمم زندگي مشترك يعني چي.
اينا رو گفتم كه بفهمي هيچ كس مثل خودت نميتونه بهت كمك كنه، اگه خودت براي خودت ارزش و احترام قائل نباشي طرف مقابلت هم برات ارزشي قائل نميشه.