نمایش نسخه قابل چاپ
بچه ها نمیخواستم تاپیکی ایجاد کنم اما واقعا نمیدونم چکار کنم.از طرفی خانوادم میگن این درسای سختو رهاکن.داری آب میشی.آخرش که چی؟35-36سالگی که تو مدرک بگیری دیگه هیچ جا نمیتونی کار کنی.
از یه طرف فشار درساست از طرفی نا امید شدن توسط خانوادم.از طرفی برقراری آرامش درونی خودم وترک گناه وتلاش برای نزدیک شدن به خدا.
دیگه مخم هنگ کرده.
خيلي از خانواده ها رو منم ديدم كه بيشتر از اينكه بخواهن دخترشون به مدارج عالي برسن
دوست دارن ازدواج كنه -سروسامون بگيره بعد درسش رو خواست ادامه بدن به نظر من اگه فقط به عنوان يك نظر ابراز كنن اشكالي نداره
ولي اگه بخوان پشت طرف رو خالي كنن نه درست نيست
خانواده شما هم همين نظر رو دارن ؟
بله گیسو عزیز من از طرف اونا خیلی تو فشارم.نشده یک کاری بکنم وازم راضی باشن.فقط از هنری که دارم خیلی راضین.میگن همین هنرتو ادامه بده.
من اصلا نمیخوام شکایت کنم.اونا همینن.من باید چکار کنم که کمی دلگرم بشم؟نمیدونم شاید درست بگن ومن بیخود دارم خودمو خسته میکنم.
دوبار استخاره گرفتم وگفتن باید این درسو رهاکنم.خب بعدش چی؟باز بشینم تو خونه عذاب بکشم که خواستگارا به خاطر تحصیلاتم منو نخواستن؟
انگیزه من بیشتر این بود که دوست داشتم از بقیه کمتر نباشم که بخوان منو بدون دیدن وفقط به خاطر سن یا تحصیلات رد کنن.
- - - Updated - - -
بامشاور هم صحبت کردم اما نتونست کمکی بکنه.
من كاملا شرايط شمارو درك ميكن چون من هم در موقعيت شما قرار دارم من با وجود 22 سال و اينكه دانشجو هستم خب واقعا به قول شما اونا اين طوري هستن ديگه --تحت فشار قرارم ميدن كه ازدواج كنم --چرا؟چون بقيه شوهر كردن من موندم!!!!!!!!!ميدونم شما هم مثل من تخريب روحي ميشيد ولي ايا طرز فكر ما و شما با اونا يكيه يعني اگه بچه ما هم رسيد به 20-22 بهش ميگيم بجنب شوهر كن جا نموني؟!!مطمعنا ما اين طوري نيستيم (اين چيز هايي كه به شما ميگم خودم هم مخاطبش هستم)اون كاري رو كه ميدوني درسته انجام بده بالاخره دانشجو(چه خوب)هستي و متوجه جامعه هستي ديگه الان 18سالگي دختر شوهر نميدن چرا؟چون معيارها تغير كرده الان كيفيت مهمتر از كميت شده --الان افتخار ميكنن به كساني تحصيل كرده باشه-فهميده باشه--نه اينكه كي چند تا زير18 دختر شوهر داده--مشكل ما بااينه كه خانواده هامون كمي سنتي هستن و حرف مردم هنوز سنده براشون نه اينكه باهاشون مقابله كنيم اما درستش اينه كه عاقلانه تصميم بگيريم و عمل كنيم سعي كن از زندگيت اونطور كه دوست داري لذت ببري حتي با كمترين امكانات و محدوديت ها خيلي سخته ولي شدنيه.
- - - Updated - - -
من كاملا شرايط شمارو درك ميكن چون من هم در موقعيت شما قرار دارم من با وجود 22 سال و اينكه دانشجو هستم خب واقعا به قول شما اونا اين طوري هستن ديگه --تحت فشار قرارم ميدن كه ازدواج كنم --چرا؟چون بقيه شوهر كردن من موندم!!!!!!!!!ميدونم شما هم مثل من تخريب روحي ميشيد ولي ايا طرز فكر ما و شما با اونا يكيه يعني اگه بچه ما هم رسيد به 20-22 بهش ميگيم بجنب شوهر كن جا نموني؟!!مطمعنا ما اين طوري نيستيم (اين چيز هايي كه به شما ميگم خودم هم مخاطبش هستم)اون كاري رو كه ميدوني درسته انجام بده بالاخره دانشجو(چه خوب)هستي و متوجه جامعه هستي ديگه الان 18سالگي دختر شوهر نميدن چرا؟چون معيارها تغير كرده الان كيفيت مهمتر از كميت شده --الان افتخار ميكنن به كساني تحصيل كرده باشه-فهميده باشه--نه اينكه كي چند تا زير18 دختر شوهر داده--مشكل ما بااينه كه خانواده هامون كمي سنتي هستن و حرف مردم هنوز سنده براشون نه اينكه باهاشون مقابله كنيم اما درستش اينه كه عاقلانه تصميم بگيريم و عمل كنيم سعي كن از زندگيت اونطور كه دوست داري لذت ببري حتي با كمترين امكانات و محدوديت ها خيلي سخته ولي شدنيه.
سلام
می تونم بپرسم رشته شما چیه؟؟
زمین جان الان چند سالته؟ داری چه مقطعی درس می خونی؟ کارشناسی؟
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط jonube-sorkh
رشته مهندسی...میخونم.
- - - Updated - - -
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
32 کارشناسی
- - - Updated - - -
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
32 کارشناسی
زمین جان حتما و حتما درست را ادامه بده!!! الان دیگه تقریبا همه مدرک کارشناسی دارن.حتی از پیام نور و آزاد و... .
سلام
درس رو حتما ادامه بدید. شک و تردیدها رو بذارید کنار و حتما ادامه بدید
نباید هدف و ذهنیت تون این باشه که درس می خونید فقط برای گرفتن مدرک و اینکه پس فردا بهتون بگن مهندس. برای آینده تون درس نخونید. برای حال تون درس بخونید و دانشگاه برید. درس بخونید که حالتون خوب بشه. کلا کار و تحصیل و دانشگاه به آدم انگیزه میده. معمولا ما ها تا وقتی درس می خونیم فقط مشکلات تحصیل رو می بینیم و له له میزنیم که تموم بشه و از شرش راحت بشیم. اما وقتی تموم شد میبینیم که بهترین دوران زندگی مون همین دانشجویی بوده و چقدر زندگی مون شیرین بوده و اصلا همین سختی های تحصیل و استرس ها و شب نخوابیدن ها برای امتحان و رفت و آمد به دانشگاه ، چقدر لذت بخش بودند. و اون وقت افسوس می خوریم که چرا از دوران دانشجویی بیشتر لذت نبردیم.
حرفم این نیست که از دوران دانشجویی سعی کنیم بیشتر استفاده کنیم یا بیشتر چیز یاد بگیریم. حرف و توصیه ام اینه که در این دوران سعی کنیم لذت ببریم و حال کنیم. حتی از رفت و آمد به دانشگاه هم آدم اگر دقت کنه لذت بخشه و بعدها به عنوان خاطرات خوش ما خواهند بود.
موضوع دیگه درباره ادامه تحصیل بحث انگیزه اون هست. می خواید بشینید خونه چیکار کنید؟ بشینید پیش مامان بابا که بیشتر اعصاب تون خورد میشه و افسردگی می گیرید. وقتی آدم میره دانشگاه و مجبوره که بره لااقلش اینه 7 صبح یه انگیزه و هدفی داره که بیدار بشه و با امید روزش رو شروع می کنه. اما اگه نرید و بشینید خونه پیش مامان بابا ، اوضاع روحی تون خراب میشه ، بی هدف و بی انگیزه میشید ، احساس پوچی می کنید و ...
شما هم دختر هستید ، مثل پسرا هزار جور بدبختی و سربازی و اینها ندارید. مشکل مالی هم تا جایی که می دونم ندارید
تحصیل رو ادامه بدید و به خودتون هم سخت نگیرید که حتما باید کلی چیز یاد بگیرید و معدل تون فلان باشه. هدف تون این باشه که از روزها لذت ببرید و شاد باشید. اگر این هدف رو داشته باشید خودکار بقیه مزیت ها هم میان طرفتون. سر کلاس بیشتر به استاد دقت می کنید، برای درسهاتون مشتاق تر وقت می ذارید و ...
موفق باشید
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
درسته الان همه مدرک کارشناسی دارن.اما باید خیلی خیلی روحیمو تقویت کنم تا درمقابل حرفای تمام خانوادم اذیت نشم.همیشه دوست دارن بگن این راهی که میری اشتباست.
خب منم حق دارم این دوروز عمرمو هرطور دوست دارم زندگی کنم.گاهی بهشون میگم من اگر برم یه شهر دیگه راحتترم چون شماها به همه چی من کار دارید ونمیدونید منم بایدواسه آینده خودم تصمیم بگیرم.به هر روشی که مشاور گفته باهاشون رفتار کردم اما هیچی باعث نمیشه بزارن به حال خودم باشم.
من نمیخوام به گذشته حتی فکر کنم اما همش با حرفاشون بهم انرزی منفی میدن وباعث میشن هیچوقت نتونم در مورد چیزی باهاشون حرف بزنم.
خواهرم میخواد بره خارج از کشور واسه دکتری بخونه همشون هر روز بهش افتخار میکنن وتشویقش میکنن اما وقتی درسامو خوب میخونم میگن خب که چی؟تو واسه درس آفریده نشدی.حتی خواهرم که تحصیلکرده است میگه ولش کن برو کلاس زبان خودتو الاف درس نکن.
شما هم اگر جای من بودید یه جا کم میاوردید.
آخه اینهمه فشار از همه طرفو فقط با توکل به خدا میشه تحمل کرد.باید خیلی قوی باشم.خیلی زیاد.
- - - Updated - - -
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
درسته الان همه مدرک کارشناسی دارن.اما باید خیلی خیلی روحیمو تقویت کنم تا درمقابل حرفای تمام خانوادم اذیت نشم.همیشه دوست دارن بگن این راهی که میری اشتباست.
خب منم حق دارم این دوروز عمرمو هرطور دوست دارم زندگی کنم.گاهی بهشون میگم من اگر برم یه شهر دیگه راحتترم چون شماها به همه چی من کار دارید ونمیدونید منم بایدواسه آینده خودم تصمیم بگیرم.به هر روشی که مشاور گفته باهاشون رفتار کردم اما هیچی باعث نمیشه بزارن به حال خودم باشم.
من نمیخوام به گذشته حتی فکر کنم اما همش با حرفاشون بهم انرزی منفی میدن وباعث میشن هیچوقت نتونم در مورد چیزی باهاشون حرف بزنم.
خواهرم میخواد بره خارج از کشور واسه دکتری بخونه همشون هر روز بهش افتخار میکنن وتشویقش میکنن اما وقتی درسامو خوب میخونم میگن خب که چی؟تو واسه درس آفریده نشدی.حتی خواهرم که تحصیلکرده است میگه ولش کن برو کلاس زبان خودتو الاف درس نکن.
شما هم اگر جای من بودید یه جا کم میاوردید.
آخه اینهمه فشار از همه طرفو فقط با توکل به خدا میشه تحمل کرد.باید خیلی قوی باشم.خیلی زیاد.
سلام.
earth عزیز
چرا اینقدر به حرف و نظر دیگران اهمیت میدی؟
منم قبلا همینجوری بودم.
ولی یکم بی خیال باش.
کار خودتو بکن.
درس خوندن که بد نیست. مگه تو به اینکه داری با درس خوندن کار خوبی انجام میدی شک داری؟
پس بذار هر کی هر چی میخواد بگه.
میدونم سخته. ولی وقتی یه تصمیمی میگیری که به نظر خودت درسته، دیگه کاری به حرفای دیگران نداشته باش.
راستی شاغل هم هستید؟
- - - Updated - - -
یکم سعی کن پوست کلفت باشی.
سلام خواهر گلم خوبی؟:72:
ببین زمین جان تواگه میخوای زندگیت رو از این وضعیتی که توش هستی بیاری بیرون باید به تمام معنا قوی باشی و محکم!!!!!!!
عزیزم منم برای ادامه تحصیل سختیهای زیادی کشیدم رشته ای که من خوندم هیچ یک از افراد خانواده ام موافق نبودن میگفتن اخرش که چی؟ میخوای بگی چیکاره هستی؟ به کجا میخوای برسی؟
ولی به خاطر علاقه زیاد خودم و استعداد ذاتی که در این رشته داشتم باور کن با وجود مخالفت همه خانواده ام تو رشته ای که دوست داشتم تا مقطع فوق لیسانس اونم دانشگاه دولتی ادمه دادم !
موقعی که کارشناسی قبول شدم چون استانی غیر از استان خودمون بود و فاصله زیادی داشت همه مخالفت کردن باور کن حتی یک نفر با من موافق نبود! ولی چون هدفم رو از خیلی وقت پیش تعیین کرده بودم و مصمم بودم برای رسیدن بهش جلوی همه اونها ایستادم و رفتم!
و خدارو شکر الان در جایگاه هستم که همه خانواده ام بهم افتخار میکنن حتی همه اونهایی که مخالف شدید درس خوندن من بودن!
عزیزم تو هم باید هدفت رو معین کنی ! بدونی واقعا چی میخوای! ولی قبلش باید ارده ات رو قوی کنی ! نباید بزاری حرفای خانواده ات روی تو اثر منفی بزاره تو سرت رو بزار پایین و کاری که میدونی درسته انجام بده!
میدونم سخته ولی تو میتونی چون مطمئنم دختر با ارده و قویی هستی!
منم سنم کم نبود رفتم دانشگاه چون پشت کنکور زیاد موندم چون رشته غیر مرتبط با دیپلمم رو میخواستم خیلی سخت بود قبولی. ولی تونستم!!
سعی کن دیگه نسبت به نظرات خانوادت حساسیت زیادی نشون ندی تا میتونی وقتت رو با درس و دانشگاه پر کن تا فرصت فکر کردن و ناراحت شدن به حرفای دیگران رو نداشته باشی!!
امیدوارم همیشه موفق و سربلند بشی:72:
آقا بابک ممنونم از حرفاتون.خیلی کمکم کرد.حق باشماست.باید لحظه رو درنظر بگیرم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط بابک 1369
اما شما خودتون تو شرایط من باشید چکار میکنید.البته میدونم شما خیلی فرق دارید.
گاهی بهشون میگم بابا ولم کنید من که به شما کار ندارم چرا دوست دارید به همه کارم کار داشته باشید؟
گاهی فقط سکوت میکنم ومیگن از وقتی دانشگاه رفتی اینطور شدی.
از این اذیت میشم که من از همشون بیشتر حجابو رعایت میکنم واصلا باپسری دوست نمیشم اونوقت باز هم میخوان من راه اونا رو برم.
خواهرم که با پسری دوست میشه وکاملا موبه موشو میاد واسه همه میگه همه میگن این حواسش جمعه.این خیلی باهوشه.بهترین خواستگارهارو هم مامانم واسه اون تک چین میکنه.من نمیگم مامانم منو دوست نداره.اما من کلاس قرآن میرم میگه کجا میری؟چرا میری؟نه اینکه اعتماد نداشته باشه.برعکس میگه تو هر جا باشی مطمئنم.اما مثل پیچک همشون تو دستو پای منن.
یه شب نیومدم خونه ورفتم یه مکان زیارتی وتاصبح گریه کردم.قبلش به برادرم گفتم.فقط خواستم بهشون بفهمونم دیگه اینقدر اذیتم نکنید.اما تا چند وقت خوب بودن ودوباره روز از نو وروزی از نو.به کی بگم من بچه نیستم.به قول خودشون میگن تو باید الان مادر یه بچه میبودی.اما خودشونم نمیفهمن من بزرگ شدم.
از هر انگشتم یه هنر میباره.همه کارهای خونه داری رو در حد20 یاد دارم.اما اینا منو راضی نمیکنه.از وقتی درس میخونم حس بهتری نسبت به همه چی پیدا کردم.
- - - Updated - - -
سلام.نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
ممنونم پو عزیز.من خیلی زیاد تلاش میکنم پوست کلفت باشم اما گاهی فقط میخوام بگم ولم کنید.فکر کنید دختری یا خواهری به اسم من ندارید.
دردامو بیشتر نکنید.اما نمیتونم.چون مامانم زود ناراحت میشه ومن نمیخوام برنجونمش.گاهی در مقابل حرفاشون سکوت میکنم اما دائم مامانم میگه میدونی که من بدم میاد وناراحت میشم که باهام حرف نزنی.خب شما بگید با این وضعیت چکار کنم؟انرزی واسم میمونه که بخوام درسای سختو پاس کنم؟
- - - Updated - - -
نه پو عزیز.من شاغل نیستم اما میخوام چندتا کلاس برم تا بتونم زود کار کنم.
- - - Updated - - -
سلام آبی بیکران.ممنونم حالم که مشخصه اما سعی میکنم خوب باشم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط abi.bikaran
خوش به حالت که شهر دیگه بودی.منم دوست داشتم برم شهر دیگه ومدتی تنهاباشم تا بتونم روی پای خودم بایستم.میتونم از پس خودم بربیام.بارها تنهایی خونه رو اداره کردم وراحت بودم.
خواهر عزیز
از مهندسی کشاورزی و ژنتیک تا مهندسی برق و مکانیک و هوافضا اسمش مهندسیه
اگه لطف بفرمایید و رشته تون رو مشخص کنید دوستان بهتر می تونن راهنمایی کنن.
فكر ميكنيد ما براي چي زندگي ميكنيم
اصلا زندگي يعني چي
5-6سالمون بود فرستادنمون مدرسه اگه چيز بيخودي بود و بيخود ميدونستن پس چرا همون موقع جلومونو نگرفتن
مگه زندگي چيزي غير از مدرسه رفتن بعدش دانشگاه و كار و ازدواجه
همين چند تا شد زندگي ما
وگرنه كار خاصي نداريم
سلام .
مهندسی it
گیسو عزیز ممنونم حق با شماست.
ایول
رشته به این خوبی و مدرنی...
خیلی هم جای پیشرفت داره.
خیلی هم میتونی اگه درست ازش استفاده کنی ازش پول هم در بیاری.
در کنارش هم میتونی زبان رو بخونی.
به نظر من الان بهترین فرصته که زبانتو هم قوی کنی.
توی دوره کارشناسی چون بحث پایان نامه و اینا نیست خیلی کارهای دیگه در کنار درس میشه کرد. مثلا همین زبان.
میتونی هم بری کتابخونه ی دانشگاهتون و اونجا درساتو بخونی که توی خونه نباشی که هی بهت گیر بدن.
بعدش هم انشاالله یه ازدواج موفق میکنی. شد شد. نشد هم به درک. این همه راه برای زندگی هست.
فوقشم ازدواج نکردی میری مثل اون یکی خواهرت خارج از کشور ادامه تحصیلت رو میدی. اونجا خیلی جای پیشرفت برای رشته تو هست.
هیچوقت هم برای پیشرفت دیر نیست.
اصلا بی خیال حرفای دیگران شو.
ذهنتو هم یکم از ازدواج و نگرانی براش خالی کن.
یکم از من یاد بگیر که پوست کلفت شده ام. البته به اندازه من پوست کلفت نشی هااااا. فقط در حدی که به ایراد گرفتنهاشون بی تفاوت بشی پوست کلفت شو.
سلام دوستان خوبم:72:
سلام پو عزیزم.:72:
ممنون که با حرفات بهم امید دادی.
مدتیه دارم رو ایمانم کار میکنم.خداروشکر کمی وفقط کمی بصیرتم بهتر شده.نمیتونم بگم بیشتر چون فقط بهتر میبینم وسعی میکنم بهتر عمل کنم.
واسم دعا کنید چون سخت محتاج دست یاری خداوند هستم.هر روزوهر شب سعی میکنم بهتر باشم.در مواردی خیلی عالی جان سالم به در بردم.امیدوارم ثابت قدم باشم.شماها هم همینطور.
بالاخره پزشک متخصص غددرفتم.گفت چیزی نیست اما دوماه دارو مصرف کن آزمایش بده تا مطمئن بشم.
امروز متوجه شدم که ما آدما نباید از هیچکس توقع داشته باشیم تا اینکه بتونیم راحتتر زندگی کنیم.امیدوارم به این مهم عمل کنم.