دلتنگی پس از ازدواج

سلام من تقریبا دو هفته است زندگی مستقل رو شروع کردم و یه مشکل بزرگ دارم که شاید به نظر مسخره بیاد ولی همین موضوع پیش پا افتاده گاهی منو نسبت به همسرم سرد و بی علاقه می کنه:
خیلی دلتنگ خونه می شم و مرتب دلم هوای پدر مادرم رو میکنه، همسرم از صبح تا 5 عصر سر کاره و من تقریبا هر روز می خوام که پیش اونا باشم البته بعد از اینکه به همه کارهای خونه رسیدم، حتی وقتی با هم بیرون میریم دلم می گیره چون یاد مادرم می افتم و دوست دارم اونم با من باشه ولی شوهرم خیلی در برابر این خواسته ها مقاومت میکنه حتی این دلتنگی ها براش قابل درک نیست:302:

خواهر گرامي مواظب باش اين موضوع درهمسر شما ايجاد حساسيت نكنه چون اگه اون تورو خيلي دوست داشته باشه خونواده تورو مثل يه رقيب براخودش درمقابل دوست داشتن تو ميدونه وممكنه كه سماجت واصرار شما برا ايشون ايجاد تنفر كنه بهر حال به يك زندگي عاشقانه جديد كه همه چيزت شوهرته بينديش مطمئن باش اين حسن نيت شما رو شوهرتان بي جواب نميذاره واين وابستگي شما ممكنه تا1سال ادامه داشته باشه سعي كن براشوهرت مطرح نكني ودراين مورد بهش اصرار نكني موفق باشي

به نظر من هم بهتره حساسیت ایجاد نکنید. این طبیعیه که شما دلتنگ مادرتون باشید. سعی کنید در طول روز به ایشون سر بزنید، اما به همسرتون هم حق بدین که دوست داشته باشن با شما تنها به گردش برن، شما وقتی مدام از دلتنگیتون صحبت کنید همسرتون احساس عجز می کنه و فکر می کنه نمی تونه دلتنگی شما رو برطرف کنه و یا شما با اون احساس خوبی ندارین، خودتون رو جای همسرتون بذارین، اگه همسرتون مدام ابراز دلتنگی برای مادرش می کرد ویا انتظار داشت وقتی بیرون می رین مادرش هم باهاتون باشه، حس خوبی بهتون دست می داد؟ همونطور که شما دوست دارین همسرتون مستقل باشه همسر شما هم همین انتظار رو از شما دارن، دلیل نیست دلتنگیتون رو سرکوب کنید، فقط به زبون نیارید، اجازه بدین وقتی با هم بیرون می رید همسرتون احساس خوبی داشته باشه .
هرچند وقت یه بارهم می تونید با خانواده هاتون بیرون برید. امیدوارم بتونید متعادل برخورد کنید..
:72:

سلام دوست عزیز
برای هر دختری سخته که اول زندگی مشترک از خانوادش دور میشه ولی عزیزم شما باید قبول کنی که وارد یه زندگی دیگه شدی و زندگی مشترک را شروع کردی واین حالت ها در اول زندگی خیلی عادی هست ولی باید سعی کنی که حالت هایی را که داری را از خودت دور کنی .
امیدوارم که خوشبخت باشید و موفق و موید .
بای بای :16:

اول هر كاري براي هر كسي سخت است اما آدمها به راحتي مي توانند با گذشت زماني اندك به محيط عادت كنند. در اين فاصله تا زماني كه شما بتوانيد با شرايط جديد خودتان را تطبيق دهيد بهتر است با مادرتان هر روز به صورت تلفني رابطه برقرار كنيد.
نظر دوستان ‌shad، ashegheshaghayegh، ebrahim_talabi بسيار مناسب بود.

به نظر من سریعتر بچه دار بشین تا از تنهائی در بیاین.

ای بابا. چرا تو فرهنگ ما ایرانی ها تا می خوان مشکلی از روابط زوجین حل بشه سریع پیشنهاد بچه رو می دهند؟ مگه بچه دار شدن شوخیه ؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین غ

ای بابا. چرا تو فرهنگ ما ایرانی ها تا می خوان مشکلی از روابط زوجین حل بشه سریع پیشنهاد بچه رو می دهند؟ مگه بچه دار شدن شوخیه ؟؟؟

---

شما پیشنهاد بهتری دارین ، می فرمودید . در ضمن بچه عشق زیادی رو به زندگی تزریق می کنه.

این حالت دلتنگی طبیعی می باشد و تا چند وقت اینجوری است و فقط شما اینطوری نیستید همه خانمها بعد ازدواج دچار این حالتها می شوند و طبیعی است
راه حلش سرگرم کردن خودت با کتاب و گفتگوی تلفنی و برگزاری میهمانی برای هردو خانواده ها (یعنی یک روز خانواده خودت و دفعه بعد خانواده همسرت)و برای همسرت به این دلیل کمی سخت است چون دوست دارد مرکز توجه باشد و الان باریش خیلی مهم که همه چیز شما او باشد به همین دلیل باید کمی سیاست برای این موضوع بخرج دهید و بعضی مسائل فقط با گذشت زمان و تجربه شما حل خواهد شد. نگران نباشید.

بچه همون قدر كه مي تونه واسه زندگي پادزهر باشه به همون اندازه هم مي تونه زهر باشه
وجود بچه براي رفع مشكلات يك ريسكه

اين فرهنگ غلط بچه دار شدن به خاطر رفع فلان مشكل بايد از بين برود.

سلام... من هم دقيقا با مشكل شما مواجه هستم. با چند تفاوت....يكي اينكه 5 ماهه ازدواج كردم و خانوادم در يه شهر ديگه كه خيلي از محل زندگي ما دوره ساكن هستن. و 5 ماهه خانوادم رو كه خيلي بهشون وابسته بودم نديدم.
من و همسرم بينهايت عاشق هم هستيم ولي من بخاطر اين حس دلتنگي نسبت به زندگيم سرد شدم و نسبت به همسرم
وقتي ميبينم همسرم در كنار خانودشه و هر هفته اونا رو ميبينه دلم بحال خودم ميسوزه. من يه دوست هم اينجا ندارم كه باهاش درد دل كنم. پس خدا رو شكر كنيد كه شما لااقل پيش خانوادتون هستيد و ميتونين حداقل هر چند روز يكبار ببينيدشون.
براي من هم دعا كنيد كه بتونم صبور باشم

کم کم به این وضعیت عادت می کنی تا ابد که نمی خواستی پیش مامانت بمونی الان همسرت بیشتر به محبت تو نیاز داره باید در دوران اول زندگی مشترک عشقتو به همسرت ثابت کنی همسرت را به خاطر این موضوع حساس نکن

دوستان لطفا به تاريخ شروع تاپيك دقت كنيد و تاپيك هاي قديمي رو به روز نكنيد!!

سلام
بله پیشنهادهای بهتری از بچه دار شدن وجود داره ضمنا خانومم خیلی طبیعیه که دلت تنگه شایدم سابقه دور بودن از خونه را نداشتی( خوابگاه دانشجویی) خب اگه مادرتون تو شهریه که شما زندگی میکندی سعی کنید برید و ببینیدش طی روز که عصر برای شوهرتون سر حال باشید و اسوده خاطر اما اگه شهر دیگری هستند( مثل من) هر روز صبح باهاش صحبت کنید و همه چیزایی که میدونید ممکنه طی روز ذهنتون را درگیر کنه ازش بپرسین و اینم قبول کنید الان شما کسی را دارید که خیلی براتون با ارزشه و میارزه این دلتنگی ها را به خاطرش تحمل کنی( حرفی که من همیشه به همسرم میگم و باعث شده خیلی بیشتر از قبل بهم احترام بزاره )
شاد باشی