شوهرم می خواد با خانوادم قطع رابطه بکنه. کمکم کنین.

من مشکلی داشتم که اینجا تقریبا حلش کردم ولی نه به صورت کامل تو تایپیک
http://www.hamdardi.net/images/icons/icon9.png با شوهرم قهر کردم یه هفته هست نرفتم خونه ،هنوزم دوسش دارم. بگید چی کار کنم،تورو خداااااااا.

شوهر من از همون اول نامزدی مون با خانوادم مشکل داشت به دلیل بی سیاستی های من و تضادهای فرهنگی مون اکثرا اختلاف داشتیم فکر نمی کنم کسی نامزدیش به تلخی نامزدی من باشه اونم سر خانواده.از همون اول به خاطر بعضی مسائل فکر می کنه خانواده من برام مهمتره و من با حرفای اونا میشینم و پا میشم و شوهرم مهم نیست .همیشه هر حرفی که تو خانواده من شده به خودش گرفته و فکر می کنه حق با اونه و خانواده من بی احترامی می کنن . با اینکه خانواده من از روی سادگی این برخورد کردن نه از روی چیز دیگه. ولی اینم بگم که خانواده منم از همون اول زیاد از شوهرم به خاطر کاراش خوششون نمی یومد ولی به خاطر من بهش احترام می کردن اون احترامی که حتی خانواده شوهرم نمی کنن.
توی هر اختلافی شوهرم زنگ می زد به بابام و بهش بی احترامی میکرد و من کاری میکردم که بابام نیاد چون می دونستم اگه بیاد رودرو می شدن. و شوهر من فکر می کرد بابای من به خاطر این نمی یاد که دخترش براش مهم نیست و هرچقدرم توضیح می دادم که اون طوری نیست به هیچ وجه قبول نمی کرد. شوهر من آدم خیلی حساسیه و کوچکترین حرف و برخورد به خودش می گیره ، شایدم خودش این همه موضوع رو بزرگ کرده که با سیاست ،من از خانوادم دور کنه ولی نمی تونم درک کنم که با این کار چی بدستش می یاد جز اینک همیشه من و خانوادم تو ناراحتی زندگی می کنیم .این کارای شوهرم باعث می شه که منم رفت آمدم محدود بشه به خونه بابام . واقعا گیر کردم نمی دونم چی کار کنم باهاش. ولی من هیچ وقت حرفایی که خانواده شوهرم زده به شوهرم نگفتم حتی بزرگشونم نکردم به خدا ، همیشه از خدا ترسیدم. ولی اشتباه کردم تصمیم گرفتم انقدر حرفاشون بزرگ کنم که گیر کنه وسط من و خانوادش به خدا این آخر سیاست.
به من میگه حرف باید حرف من باشه و توهم بدون توضیح قبول کنی ، به من میگه من تصمیمات زندگیم می گیرم ازت نظر می خوام ولی حرف حرف منه و توضیحم نمی دم چرا این کارو می کنم یا نمی کنم. به من میگه تو باید مطیع من باشی همش دوست داره من همیشه التماسش کنم تا یه کاری بکنه . منم هیچ وقت نمی کنم . به من میگه اگه تو واقعا من دوست داری تمام گفته های من عمل می کنی بدون چرا .مثلا من که میگم نرو خونه بابات توهم بگو چشم.
شوهر من جزء آدمای سخت هستش یعنی اهل بحث و منطق نیست اون بیشتر اهل احساسات به گفته خانوادش، ولی با احساساتم باز نمی تونم بهش نزدیک شم و خواسته هام مطرح کنم شایدم من بلد نیستم. همیشه تو یه دعوا کاری میکنه که همیشه مقصر منم و چون ما با خانوادش یه جا زندگی می کنیم اکثر حرفا مون میدونن حتی خانوادشم همیشه من مقصر می دونن. به خدا اگه ایراداش بگم یه دریاست ولی نمی دونم چرا همیشه مقصر منم.
واقعا نمیدونم چی کار کنم فقط می خوام کمکم کنین خانوادم بهم کمک نمی کنن چون اوناهم نمی خوان شوهرم ببینن. ولی من نمی خوام این شرایط باشه منم دوست دارم با خانوادم صمیمی بشه من یه دونه دختر خونمونم و مادر و پدرم خیلی غصه می خورن حسرت دیگران می خورن. خیلی نا چار موندم. احساس می کنم این وسط باید یکیشون انتخاب کنم. دوست ندارم زندگیم به خاطر مسائل خانوادم بپاشه ولی به هیچ راهی نمی تونم به شوهرم دست پیدا کنم . کمکم کنین :47:

جانم.تو خودتم مقصری باید خانوادتو پیش شوهرت و شوهرتو پیش خانوادت بطرگ کنی،شیرینشون بکنی،ازبدیاشون پیش هم نگی

آره می دونم حالا کاریه که شده من دنبال راه حل مفیدم .می خوام کارشناسها نظرشون بدن تا برخوردم صحیح باشه. فقط راه حل می خوام

- - - Updated - - -

مشکل من با شوهرم اینکه
1- شوهرم میگه حرف حرف منه توی همه موارد و تو باید مطیع من باشی . میگه اصلا نه نگو.
2- آدم خود برتر بینی هست خودش بالا میگیره همیشه.
3- آخر همه حرفامون دعواست چون اون دوست داره چشم بشنوه از من ،منم زیر بار زور نمیرم .
4-خودش هر روز خانوادش می بینه ولی با خانواده من همیشه مشکل درست میکنه.از امروزم فتوا داده که به کل رفت آمدش قطع کرده.
5-اصلا نمی تونم زبونش پیدا کنم.
6- در همه مواقع بلا استثنا من رو موقصر می دونه.

واقعا از این شرایط خسته شدم. راهنمایی بکنین.

- - - Updated - - -

شوهرم به ن میگه خانوادت زیر پات نشستن و اونا بهت می گن تا کارایی که من می خوام انجام ندی یا اونا گفتن من نادیده بگیری یا خواسته های خود من فکر می کنه خانوادم می خواد نه خودم .

- - - Updated - - -

البته ما 1 سال نامزد بودیم 6 ماه رفتیم خونه خودمون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط negad

مشکل من با شوهرم اینکه
1- شوهرم میگه حرف حرف منه توی همه موارد و تو باید مطیع من باشی . میگه اصلا نه نگو.

---

negad عزیز شوهرت داره بهت میگه به من اهمیت بده داره با زبون بی زبونی میگه من رو ببین حالا افتاده تو سیکل لج و لجبازی بیا یه مدت غرورت رو کنار بذار یه مدت به همسرت توجه بیشتر کن یه مدت خونه مادرت نرو یا اگه میری تنها برو طی روز که همسرت هم سر کاره برو و بر گرد هفته ای یک روز البته نه اینکه هر روز پاشی بری خونه مادرت ...

تو باید به همسرت ارزش بدی باید بهش نشون بدی که مرد زندگیت هست و برات مهمه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط negad

3- آخر همه حرفامون دعواست چون اون دوست داره چشم بشنوه از من ،منم زیر بار زور نمیرم .

---

یه مدت به همسرت بگو چشم عزیزم هر چی تو میگی یه مدت 2-3 ماهه در نظر بگیر و اونجور که همسرت میخواد باش

همه مردها دوست دارن که وقتی یه چیزی میگن همسرشون بگه چشم همسر من هم دقیقا همین ها رو میگفت به من میگفت چی میشه من یه حرف بزنم تو بگی چشم شاید بیش از 10 بار این مسئله رو به من گفت تا من دوزاریم افتاد

این ذهنیت رو از خودت دور کن اگه تو به همسرت بگی چشم اون پر رو میشه و دیگه مجبوری تا اخر عمر بهش سواری بدی و ...

مطمئن باش وقتی همسرت ببینه تو براش اهمیت قائل میشی موضعش رو تغییر میده اون هم و زندگیتون آرومتر و صمیمیتر میشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط negad

4-خودش هر روز خانوادش می بینه ولی با خانواده من همیشه مشکل درست میکنه.از امروزم فتوا داده که به کل رفت آمدش قطع کرده.

---

ببین من هم شرایط تو رو دارم و با خانواده همسرم در یک ساختمان زندگی میکنیم من هم دقیقا اوایل حس تو رو داشتم اینکه همسرم هر روز مادرش رو میدید بعد اگه من هفته ای دو بار میرفتم خونه مادرم اعتراض میکرد که چه خبره هر روز میری خونه مادرت یعنی چی گاهی حتی آخر هفته ها هم برنامه میریخت و باز نمیشد بریم خونه مادرم گاهی گریه ام میگرفت از دلتنگی واسه مامانم من هم حرف تو رو به همسرم میزدم اینکه خودت هر روز میری مامانت رو میبینی پس تو هم حق نداری این کار رو بکنی و یه جورائی از دست هم ناراحت بودیم ولی یواش یواش تصمیم گرفتم روشم رو عوض کنم یه مدت اصلا هیچ پیشنهادی ندادم واسه رفتن خونه مامانم در هفته یکی دو بار وقتی از سر کار تعطیل میشدم خودم تنهائی گاهی فقط نیم ساعت میرفتم خونه مامانم و میدیدمشون بعد آژانس میگرفتم بر میگشتم خونه خودمون مامانم هم هرچقدر اسرار میکرد که شام بمونید من بهونه های الکی میاورم که کار دارم خونمون خیلی درهم بر همه اخر هفته میخوایم بریم مسافرت و باید کارهام رو انجام بدم و ... هیچ وقت هیچ وقت نگفتم که همسرم نمیزاره زیاد بیام و ... (البته همسرم رو در جریان رفتن خونه مادرم میزاشتم)

بعد از یک ماهی تغریبا همسرم دیگه شروع کرد به پیشنهاد دادن واسه رفتن خونه مادرم که مثلا شب بریم خونه مامانت ، یا گاهی میگفت چه عجب دیگه هی نمیگی بریم خونه مامانم الان واقعا طوری شده که همسرم پیشنهاد میده پاشو بریم خونه مامانت و من میگم نه

یه مدت صبور باش یه مدت سعی کن حس مردونگی شوهرت رو برگردونی مردها دوست دارن که مدیر خونه باشن دوست دارن که حرف اول رو اونها بزنن دوست دارن بهشون توجه بشه دوست دارن دیده بشن دوست دارن بهشون احترام بزاری


مخصوصا کسی مثل همسر من و همسر تو چون نزدیک خونواده خودشون هستند دوست دارن که پدر مادرشون ببینه که زنشون چقدر ازشون حرفشنوی داره کلا لذت میبرن از اینکه خانواده هاشون ببینن که هر حرفی میزنن زنشون میگه چشم

من تجربه خودم رو میگم من الان تقریبا 4 سال و نیم هست که دارم با خانواده همسرم در یک ساختمان زندگی میکنم تو این مدت هیچوقت نشد حتی اگه با هم دعوا کردیم از دست هم دیگه ناراحت بودیم شاید یکی دو بار همسرم صداش رو برد بالا ولی من هیچ وقت این کار رو نکردم شاید تو این مدت یک یا دو بار اون هم وقتی خانواده همسرم نبودند یه بار با صدای بلند با همسرم حرف زدم اون هم مطمئن بودم که نیستند ...

سعی کن مخصوصا جلو مادر همسرت به همسرت احترام بیشتری بزاری سعی کن مشکلات زندگیتون رو خارج از چهار چوب خونه تون انتقال ندی مخصوصا که نزدیک خانواده همسرت هستی

مادر همسر من انقدر روی پسرش حساسه که حد نداره یک بار همسرم مریض بود ساعت 4 صبح هراسان اومد زنگ خونه ما رو زد که صدای سرفه پسرش رو شنیده بود و نگران شده بود ببین هرچی باشن مادر هستن و همیشه نگران

تو حساسیتت رو کم کن مطمئن باش همسرت هم به مرور زمان حساسیتش رو نسبت به خانواده شما کم میکنه

با همسرت قرار بذارید از این به بعد هیچکدوم از مشکلات زندگی شما به هیچ کسی به غیر از شما دو نفر ربطی نداره و دلیلی نداره که خانواده ها تون از مشکلاتتون سر در بیارن خودتون مسئول حل مسائل زندگیتون هستید همونطور که وقتائی که با هم خوش و خرم هستید کسی در جریان خوشگذرونی های شما نیست وقتائی هم که با هم اختلاف دارید کسی نباید متوجه بشه این رو واسه خودتون حل کنید

negad جان یکم بی سیاست بازی در آوردی ، یکم که چه عرض کنم ، خیلی بی سیاست بازی در آوردی .
عزیزم همسرت دوست داره و دلش میخواد تو هم دوستش داشته باشی و بهش اهمیت بدی .

وقتی بهت میگه هر چی من میگم بگو چشم ، تو هم واقعا همین کار رو بکن یک مدت ، تا حساسیتش به طور کل از بین بره . دلش میخواد به حرفاش اعتماد کنی و به حرفش اعتقاد داشته باشی .
همسر من هم اوایل بهم میگفت رو ی حرف من حرف نزن ، من هم بیشتر عصبانی میشدم ، گریه میکردم ، میگفتم مگه میشه هر چی اون میگه من قبول کنم ، من هم آدم هستم ، نظر خودم رو دارم ، دارم زندگی میکنم .:54:
بعد روشم رو عوض کردم ، چون دیدم نمیشه و زندگیم داره از هم میپاشه ، از اون به بعد هر چی همسرم میگفت میگفتم چشم ، حتی گاهی اوقات میگفتم چشم قربان ، همسرم هم خندش میگرفت ...... بعد دیدم وقتی من میگم چشم ، همسرم سریع موضعش رو عوض میکنه و دقیقا کاری رو انجام میده که من میخواستم ، یعنی با یک چشم گفتن من همه چیز طبق میل من پیش میرفت . اصلا فکر نمیکردم که یک چشم گفتن ، و بحث نکردن با همسرم ، انقدر ساده باشه ، و همه چیز به میل من انجام بشه .
فهمیدم این یک سیاسته که خیلی از خانم ها ازش استفاده میکنن و به هر چی میخوان میرسن .
مردا دلشون میخواد اقتدارشون توی زندگی حفظ بشه ، همین که احساس کنن که هر چی بگن ، شما لج نمیکنی ، خیالشون راحت میشه ، دیگه افسار زندگی رو به دست شما میدن .

همسر منم دقیقا در مورد من این حس رو داشت که من خانوادم رو به اون ترجیح میدم ، در صورتی که واقعا این طور نبود ، ولی اون این طوری فکر میکرد . من رو محدود میکرد که با خانوادم رفت و آمد کنم . تا من میگفتم میخوام برم خونه مامانم اینا دعوا میشد .
تا این که یک دعوای خیلی بزرگ بینمون پیش اومد ، و همسرم گفت باید بین من و خانوادت یکی رو انتخاب کنی ، من هم گفتم فقط تو . همسرم گفت دیگه حتی نباید ببینیشون و نه دیگه حق دارن زنگ بزنن خونه ما . من گفتم باشه ، هرچی تو بگی . من فقط تو رو میخوام .
به مدت 2 هفته رفت و آمدم رو با خانوادم قطع کردم ، و وقتی همسرم نبود باهاشون تلفنی صحبت میکردم . تا اینکه یک بار که همسرم خونه بود ، مامانم زنگ زد ، وقتی صحبتمون تموم شد ، همسرم گفت : مگه من نگفتم حق ندارن اینجا زنگ بزنن ؟؟؟؟؟؟ من هم گفتم باشه عزیزم دفعه دیگه که مامانم زنگ زد ، میگم دیگه اصلا زنگ نزنن . همسرم با عصبانیت گفت ، نمیخواد بگی . (شرمنده شد )
دقیقا 2 3 روز بعدش همسرم بهم گفت یک زنگ به مامانت اینا بزن احوالشون بپرس . منم خیلی خوشحال شدم ، بوسیدمش و زود رفتم به مامانم زنگ زدم .
از اون به بعد خودش اول پیشنهاد میده که بریم خونه مامانت اینا ، و هم خودش میگه زنگ بزن احوالشون بپرش .

همین عزیزم ، فقط کافیه که نشون بدی که همسرت رو به خانوادت ترجیچ میدی ، تا خیالشون راحت بشه ، دیگه کاری باهات ندارن .

یکم با سیاست باش ، صبوری کن ، و از تجربه های ما استفاده کن ، من ، malake , ... ,و خیلی های دیگه .
امیدوارم ، لج و لجبازی رو بزاری کنار ، تا همسرت هم باهات لجبازی نکنه .
موفق باشی دوستم .

بذار برات یه مثال بزنم. من زیاد دوست نداشتم خونه مادرشوهرم برم ولی با امواج مثبتی که به خودم وارد کرده بودم تغییر کرده بودم . هفته قبل همسرم ازم خواست که برم خونه اشون ولی باز همون حس قدیمی اومد سراغم ولی سریع تونستم با تغییراتی که کرده بودم کنترلش کنم و بهش گفتم باشه بریم. ولی انگار فقط میخواست همینو ازم بشنوه زود یه موضعشو عوض کرد و بهونه آورد که نه هوا سرده، بذار یه روز دیگه میریم. از اون روز دیگه حرفی نشد تا دیروز که باز ازم خواست و باز دید که بهونه نیاوردم و گفتم چشم بریم باز طولانی بودن راه رو بهونه کرد که چون قرار بود پیاده بریم گفت خسته میشی بذار یه روز دیگه.

منظورم از طرح این مثال این بود که عزیزم فکر نکن همیشه با چشم گفتن به همسرت مظلوم واقع شدی و بهت زور گفته. گاهی حتی با چشم گفتن خواسته خودمون برآورده میشه. مطمئننا همسر تو هم از این اصول مردونه مستثنی نیست. چرا امتحان نمیکنی. زندگی که برد و باخت و مسابقه نیست که با چشم گفتن فکر کنی باختی

می دونین همسر من اولها من رو خیلی دوست داشت حتی حاضر نبود من رو از چشمش دور کنه ولی به مرور زمان به خاطر بی تجربگی و مسائل خانوادگی ازم سرد شد که برادرش توی یه بحثی بهم گفت شوهرت میگه من زنم خیییلی دوست داشتم ولی دلم شکسته.
واقعا زندگی با چشم و بله قربان گفتن واقعا زندگی شیرینی میشهههه یعنی همه شوهرها این طورین؟؟؟ با هرکدوم از اعضای خانوادم صحبت می کنم می گن شوهرت خیلی آدم زرنگی و این کاراش از روی سیاست. و هیچ شوهر نرمالی این کارو نمی کنه.
یه مثال کوچیک از زندگیم میارم مثلا صبح وقتی شوهرم میره سر کار من دم در بهش می گم می خوام برم خونه مامانم برمیگرده میگه نه میگم آخه چرااا میگه اینجوری بهتر تو الان نمی فهمی بعدا می فهمی چرا ، داره بهونه میاره فقط. منم با اخم و با عصبانیت می گم خداحافظ می رم خونه فقط غصه می خورم نه انرژی دارم کار خونم بکنم نه انرژی دارم به خودم برسم اونم که می یاد می بینه من این جوری بی حال و اخمو ام ناراحت میشه بعدش دعوامون میشه. این فقط یه نمونه بود می دونین به خدا خانواده من هیچ وقت باهاش بد رفتاری نمی کنن خیلی فداکاری میکنن ولی اون اصلا نمی فهمه.
الان من و شوهرم با هم قهریم و اون به من گفته که فکراتو بکن اگه به خواسته های من نه نگی و اگه م برات از خانوادت مهمتر باشم اون موقع آشتی میکنیم.
نمی دونم چرا ولی همش یه احساس تو درونم میگه اگه چشم بیاری تا آخر عمر سوارت میشه. یه احساس میگه پرو کنی دیگه نمی تونی از پسش بر بیای.
الان بزرگترین مشکل من اینه که بهش بفهمونم که اون برام مهمتر از خونوادم ولی خانوادمم نمی تونم پاک کنم. یعنی شما میگین من برم به شوهرم بگم که من تمام گفته هاشو قبول می کنم؟؟؟

- - - Updated - - -

می دونین همسر من اولها من رو خیلی دوست داشت حتی حاضر نبود من رو از چشمش دور کنه ولی به مرور زمان به خاطر بی تجربگی و مسائل خانوادگی ازم سرد شد که برادرش توی یه بحثی بهم گفت شوهرت میگه من زنم خیییلی دوست داشتم ولی دلم شکسته.
واقعا زندگی با چشم و بله قربان گفتن واقعا زندگی شیرینی میشهههه یعنی همه شوهرها این طورین؟؟؟ با هرکدوم از اعضای خانوادم صحبت می کنم می گن شوهرت خیلی آدم زرنگی و این کاراش از روی سیاست. و هیچ شوهر نرمالی این کارو نمی کنه.
یه مثال کوچیک از زندگیم میارم مثلا صبح وقتی شوهرم میره سر کار من دم در بهش می گم می خوام برم خونه مامانم برمیگرده میگه نه میگم آخه چرااا میگه اینجوری بهتر تو الان نمی فهمی بعدا می فهمی چرا ، داره بهونه میاره فقط. منم با اخم و با عصبانیت می گم خداحافظ می رم خونه فقط غصه می خورم نه انرژی دارم کار خونم بکنم نه انرژی دارم به خودم برسم اونم که می یاد می بینه من این جوری بی حال و اخمو ام ناراحت میشه بعدش دعوامون میشه. این فقط یه نمونه بود می دونین به خدا خانواده من هیچ وقت باهاش بد رفتاری نمی کنن خیلی فداکاری میکنن ولی اون اصلا نمی فهمه.
الان من و شوهرم با هم قهریم و اون به من گفته که فکراتو بکن اگه به خواسته های من نه نگی و اگه م برات از خانوادت مهمتر باشم اون موقع آشتی میکنیم.
نمی دونم چرا ولی همش یه احساس تو درونم میگه اگه چشم بیاری تا آخر عمر سوارت میشه. یه احساس میگه پرو کنی دیگه نمی تونی از پسش بر بیای.
الان بزرگترین مشکل من اینه که بهش بفهمونم که اون برام مهمتر از خونوادم ولی خانوادمم نمی تونم پاک کنم. یعنی شما میگین من برم به شوهرم بگم که من تمام گفته هاشو قبول می کنم؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط negad

می دونین همسر من اولها من رو خیلی دوست داشت حتی حاضر نبود من رو از چشمش دور کنه ولی به مرور زمان به خاطر بی تجربگی و مسائل خانوادگی ازم سرد شد که برادرش توی یه بحثی بهم گفت شوهرت میگه من زنم خیییلی دوست داشتم ولی دلم شکسته.
واقعا زندگی با چشم و بله قربان گفتن واقعا زندگی شیرینی میشهههه یعنی همه شوهرها این طورین؟؟؟

بله واقعا شیرین میشه و همه که نه ولی اکثر زن و شوهر ها اوایل زندگیشون درگیر یه سری از این مسائل میشن اون هم به نظر من فقط به خاطر عدم شناخت کافی طرفین از خانوادهها هست و همچنین بی سیاستی زوج ها

با هرکدوم از اعضای خانوادم صحبت می کنم می گن شوهرت خیلی آدم زرنگی و این کاراش از روی سیاست.

یکی از بزرگترین اشتباهات شما همینه که صحبتها و مشکلات زندگیتون رو برای دیگران عنوان کردید و از خانواده و افراددیگه کمک واسه حل مسائلتون میخواهید، دلیلی که خانواده تان همسر شما رو انسان زرنگ و باسیاست (از نوع بدجنسانه) میبینن فقط به خاطر نوع برداشت از صحبتها و توصیف های شما از همسرتون هست، از امروز تصمیم بگیرید دیگه تحت هیچ شرایطی مسائل زندگیتون رو به هیچ کس مخصوصا پدر مادر خواهر برادر و اقوامتان نگوئید.



و هیچ شوهر نرمالی این کارو نمی کنه.

یه مثال کوچیک از زندگیم میارم مثلا صبح وقتی شوهرم میره سر کار من دم در بهش می گم می خوام برم خونه مامانم


شما هر روز صبح به هسمرتان میگوئید میخواهید بروید خانه مادرتان ؟؟؟؟ دو هفته اصلا همچین پیشنهادی ندید سعی کنید دو هفته فکر کنید در یک شهر دیگه زندگی میکنید و مجبورید خانواده تان را نبینید میدونم خیلی سخته دلتون تنگ میشه بی قراری میکنید ولی فکر کنید از خانواده تان دور هستید و به همان تماس تلفنی اکتفا کنید اون هم روزی یک بار و هر بار هم سعی کنید زمان مکالمه تان کوتاه باشه و هیچ حرفی از روابط تان و همسرتان به خانواده تان نزنید اگه حتی دعوا هم کرده بودید تحت هیچ شرایطی برای خانواده تان درد دل نکنید


برمیگرده میگه نه میگم آخه چرااا

وقتی میگه نه یک کلام بگو چشم چون تو میگی .... بحث نکن یه مدت لطفا


میگه اینجوری بهتر تو الان نمی فهمی بعدا می فهمی چرا ،
دقیقا حرف همسر من :311:

داره بهونه میاره فقط. منم با اخم و با عصبانیت می گم خداحافظ می رم خونه فقط غصه می خورم نه انرژی دارم کار خونم بکنم نه انرژی دارم به خودم برسم اونم که می یاد می بینه من این جوری بی حال و اخمو ام ناراحت میشه بعدش دعوامون میشه.

حتما انتظار داری وقتی هسمرت از در میاد تو خونه و تو رو با اون حالت میبینه بپره بقلت قربون صدقت بره نازت رو بکشه بگه پاشو بریم خونه مامانت و ....
نه عزیزم اون طی روز حتی ممکنه دیگه به این مسئله فکر نکرده باشه که ممکنه از نه گفتنش تو نشستی کل روز رو واسه خودت عزا داری کردی به خاطر همین انتظار داره وقتی میرسه خونه زنش با روی خوش بهش خوش آمد بگه و بغلش کنه ببوستش بهش خسته نباشی بگه یه شام خوشمزه و در آغوش زنش خستگی کار روزش از تنش در بره



این فقط یه نمونه بود می دونین به خدا خانواده من هیچ وقت باهاش بد رفتاری نمی کنن خیلی فداکاری میکنن ولی اون اصلا نمی فهمه.


اون فقط به خاطر عکس العمل های شما حساس شده و اگه به این روش ادامه بدید اون بدتر هم میکنه و چه بسا میان همسرتون و خانواده شما شکر آب تر بشه


الان من و شوهرم با هم قهریم و اون به من گفته کهفکراتو بکن اگه به خواسته های من نه نگی و اگه م برات از خانوادت مهمتر باشم اون موقع آشتی میکنیم.

این جمله همسرت رو خیلی جدی بگیر این یه زنگ خطره واسه زندگیتون هسمرت باز داره میگه من رو نفر اول زندگیت ببین ولی تو نمیگیری میگه اگه من از خانواده ات مهمتر باشم واست اونوقت من هیچی واست کم نمیزارم

نمی دونم چرا ولی همش یه احساس تو درونم میگه اگه چشم بیاری تا آخر عمر سوارت میشه. یه احساس میگه پرو کنی دیگه نمی تونی از پسش بر بیای.

عزیز دلم مگه همسر های من و tamanaye man و kamr الان پر رو شدن و دیگه نتونستیم جمعشون کنیم این طرز فکر مال قدیمیهاست مال این دوره زمونه نیست
به هیچ وجه اینطور فکر نکن مطمئن باش درست میشه


الان بزرگترین مشکل من اینه که بهش بفهمونم که اون برام مهمتر از خونوادم ولی خانوادمم نمی تونم پاک کنم.

خوبه که این رو متوجه شدی نیازی نیست بهش بگی من نمیتونم خانواده ام رو پاک کنم چون اون هم واقعا این قصد و نیت رو نداره الان چون میبینه تو به خانواده ات بیشتر توجه میکنی این درخواست رو ازت داره ولی وقتی تو در عمل بهش نشون بدی که مهمتر از خانواده ات هست دیگه این درخواست رو ازت نداره وقتی بهت میگه نرو خونه مادرت بگو چشم اون وقت میبینی یواش یواش متوجه میشه که مهمه برات اون هم از موضعی که گرفته کوتاه میاد

یعنی شما میگین من برم به شوهرم بگم که من تمام گفته هاشو قبول می کنم؟؟؟

نه نیازی نیست بری بهش بگی همه گفته هات رو قبول دارم برو بهش بگو عزیزم من این چند وقته خیلی فکر کردم دیدم که تو الان مهمترین و نزدیکترین شخص در زندگیم هستی، این مدت خیلی هر دومون اذیت شدیم تصمیم گرفتم دیگه اون زنی باشم که تو دوست داری بوسش کن بغلش کن .... و بهش بگو تو تکیه گاه من هستی وقتی میبنم که تو خوشحال هستی من هم حس خوبی میگیرم از اینکه همسرم راضی هست و بگو رضایت و خوشحالی تو واسه من خیلی مهمه تمام تلاشم رو میکنم که اون زنی باشم که دوست داری ....

---

موفق باشی

واقعا ممنون ازتون دوستای من ،انقدر آروم می شم وقتی حرفای شما رو می خونم. مرسیییییی
malakeh جان میگی بعد اینکه آشتی کردیم من اصلا به شوهرم نگم که می خوام برم خونه مامانم .؟هیچ صحبتی در مورد خانوادم نکنم . فکر نمی کنی با این کارم خانوادم از زندگیم پاک میشن؟؟؟ و اون به این شرایط عادت می کنه؟؟الانم که کار به جایی کشیده که میگه من اصلا نمی رم خونه بابات . اگه اون نیاد خونه بابام ، خانواده منم نمی یان خونه ما فردا پس فردا چله می یاد یا یه مناسبتی میشه که باید یا ما بریم یا اونا بیان پس اون موقع چی کار کنم؟ فردا پس فردا مراسم عروسی داداشم می شه اگه اون نیاد آبروم نمی ره؟

با خودم فکر می کنم اون رابطه اش با خانوادم قطع کرده من چطوری با خانواده اون رفت آمد بکنم !!!!با اینکه خانواده من از خانواده اون خیلی بهترن. با خودم میگم فردا می خواد بگه بریم خونه خواهرم یا مادرم خودشم حق به جانب . چطوری من قبول کنم آخه حرسم میگیره که من باید برم خونه مامان ظالمش ولی اون نمی یاد.
واقعیتش با خودم تصمیم گرفتم اگه آشتی کردیم همه حرکت ها و کارای خانوادش بزارم زیر ذره بین و دونه به دونه با آرامش کامل و حق به جانب به شوهرم بگم تا بفهمه خانوده خودش آش دهن سوزی نیستن ، تصمیم گرفتم کاملا با سیاست و رسمی با خانوادش برخورد کنم. باورتون می شه من 2 هفته از خونم زدم بیرون اون مادرش که از همه بهتر می دونه حتی یک بارم زنگ نزد که چرا رفتی. فقط به این احتیاج دارم که با سیاست و به گونه ای که شوهرم خودش مایل باشه از خانوادش دورش کنم تا بفهمه خانواده چیزی نیست که بخوای دورشون کنی واقعا دور از وجدان این کار هر کاری می کنم نمی تونم شوهرم درک کنم.

می دونین شاید من اگر عاشق کشته مرده شوهرم بودم می تونستم تمام خواسته هاش با آغوش گرم قبول کنم بعضی موقع ها می گم شاید من عاشقش نیستم اینجوری میشه. نمی دونم چرا همیشه خودم محکوم می دونم شایدم انقدر شوهرم من محکوم کرده اعتماد به نفسم اومده پایین. بعضی موقع ها تو زندگیم کم میارم دیگه ذهنم جواب نمیده. نمی دونم چطوری می تونم زندگی با سیاست تو خونم وارد کنم . آخه من اصلا توی همچین خانوادهای زندگی نکردم ما خانواده ساده ای با صداقت بودیم. ولی شوهرم فقط دلش سیاست می خواد نه صداقت.

- - - Updated - - -

همیه پیشنهادهیی که شما دوستان دادین خانواده شوهرمم بهم گفته بودن. ولی من فکر می کرم می خوان حرف بچه خودشون بزنن.

هیچ وقت امتحان نکردم یعنی کردم ولی خیلی کوتاه شاید فوقش 1 هفته. یادمه که 1 هفته اصلا کاری به کار شوهرم نداشتم سر هیچی بحث نمی کردم . آخر هفته شوهرم گفت تو خیلی مهربون و خوبی. احساس کردم منظورش اینکه از من خوبتری خوشحال شدم ولی می گم نتونستم دوام بیارم باز دوامون شد و روز از نو روزی از نو.

شاید من از اول زیاد باهاش بحث نمیکردم از همون نامزدی اونم زیاد کاری به کارم نداشت البته شاید ، که شوهر من جزء اون دسته آدماست که با همه چی کار داره حتی آرایشگاه رنگ مو همه چی ، که منم از این کار خوشم نمی یاد.
ولی احساس میکنم این بار خیلی سخت می گیره زندگی برای من ،خودشم گفته شاید بهت بگم با قنعه برو بیرون تو نباید بگی نه چون من دوس دارم. منم کفرم در می یاد که تو موقع ازدواج کردن من دیدی پسندیدی چرا الان داری اینجوری میکنیی آخه خانوادتن اینجورین احساس می کنم آدمای مریضی هستن. واقعا از توقعاتش می ترسم وحشت دارم از این که فردا همه کارایی که می خواد از روی اینکه شوهرتم و اینجوری دوس دارم باید بکنی و منم باید بکنم. و حالم بهم میخوره.
آخه زندگی اینجوری چه معنی دره آخه همه چی به جای اینکه درست بشه داره خراب میشه بدتر میشه با این کاراش احساس می کنم فقط می خواد بهم زجر بده. من خیلی بد شانسم . اون فقط با من به خاطر قیافم ازدواج کرد خودشم بهم گفته که دلم فقط خوشه قیافته که اونم اکثرا اخمو هستی. با خودش گفته به خاطر قیافه با هاش ازدواج می کنم بعش تبدیلش می کنم به اون کسی که دوست دارم. و این نیتش که کلافم میکنه.

آدمی رو باید اونجوری که هست دوسش داشته باشی نه اونجوری که خوت دوس داری.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط negad

واقعا ممنون ازتون دوستای من ،انقدر آروم می شم وقتی حرفای شما رو می خونم. مرسیییییی
malakeh جان میگی بعد اینکه آشتی کردیم من اصلا به شوهرم نگم که می خوام برم خونه مامانم .؟هیچ صحبتی در مورد خانوادم نکنم .

نه سعی کن به مدت 2 هفته حد اقل هیچ حرفی از رفت و آمد با خانواده ات نزنی

فکر نمی کنی با این کارم خانوادم از زندگیم پاک میشن؟؟؟ و اون به این شرایط عادت می کنه؟؟

نه عزیزم با دو هفته یک ماه و یا حتی 2 ماه خانواده ات از زندگیت پاک نمیشن و همسرت عادت نمیکنه چون تو در این مدت میخواهی به همسرت ثابت کنی نفر اول زندگیت هست و وقتی این حس رو بهش دادی اون هم خیلی عادی با خانواده تو برخورد خواهد کرد


الانم که کار به جایی کشیده که میگه من اصلا نمی رم خونه بابات

خوب معلومه داره باهات لج میکنه و فقط از رو لجبازی این حرفها رو میزنه


. اگه اون نیاد خونه بابام ، خانواده منم نمی یان خونه ما فردا پس فردا چله می یاد


بیش از 50 روز دیگه دیگه شب یلدا میشه پس فرصت خوبی هست واسه اصلاح روابط



یا یه مناسبتی میشه که باید یا ما بریم یا اونا بیان پس اون موقع چی کار کنم؟ فردا پس فردا مراسم عروسی داداشم می شه اگه اون نیاد آبروم نمی ره؟


حد اقل دوماه طول میکشه که ماه محرم و صفر تمام شه بعد عروسی برادرت برگزار میشه و تا اون موقع باز تو دو ماه فرصت داری واسه اصلاح روابط




با خودم فکر می کنم اون رابطه اش با خانوادم قطع کرده من چطوری با خانواده اون رفت آمد بکنم !!!!

با خودت فکر کن که لج بازی نکنی و عاقلانه کاری رو انجام بدی

با اینکه خانواده من از خانواده اون خیلی بهترن.

تو در پست های قبلی نوشته بودی :

2- آدم خود برتر بینی هست خودش بالا میگیره همیشه.

ولی با این حرفت
با اینکه خانواده من از خانواده اون خیلی بهترن.

خودت هم این صفت رو که داری دیدت رو عوض کن خانواده اون خانواده من نکن این یکی از رموز موفقیت هست درسته که مادر شوهر آدم هیچوقت جای مادر رو نمیگیره ولی از این منظر نگاه کن که اون هر چی باشه مادر هست و همونطور که پدر مادر تو دلسوز تو هستند اون هم دلسوز پسرش هست مخصوصا که اکثر مادرها پسر دوست هم هستند

با خودم میگم فردا می خواد بگه بریم خونه خواهرم یا مادرم خودشم حق به جانب . چطوری من قبول کنم آخه حرسم میگیره که من باید برم خونه مامان ظالمش ولی اون نمی یاد.

برچسب های منفی رو سعی کن حذف کنی ، اشکال نداره راه kamr رو پیش برو هر وقت همسرت گفت بریم خونه مادرم بگو باشه بریم ، خونه خواهرم بگو باشه عزیزم یه موقع هائی خودت پیشنهاد بده کاری که من انجام دادم (البته من هم اوایل مثل تو عمل میکردم همسرم خونه مادرم نمیامد من هم نمیرفتم ولی الان یه موقع هائی میگم دلم واسه مامانت واسه بابات تنگ شده شام بریم خونشون) تو هم پیشنهاد بده بگو نظرت چیه شام بریم خونه مامانت اینها ، یا از سر کار که میخواد بیاد زنگ بزن بهش بگو یه جعبه شیرینی بخر بیا شب بریم خونه مامانت اینها



واقعیتش با خودم تصمیم گرفتم اگه آشتی کردیم همه حرکت ها و کارای خانوادش بزارم زیر ذره بین و دونه به دونه با آرامش کامل و حق به جانب به شوهرم بگم تا بفهمه خانوده خودش آش دهن سوزی نیستن ، تصمیم گرفتم کاملا با سیاست و رسمی با خانوادش برخورد کنم.

بدترین تصمیمی که میتونی بگیری همینه عزیزم به قول دوستان زندگی مشترک میدان جنگ نیست که هی بخوای بدیهای همدیگرو به رخ هم بکشید تو یه جاهائی گذشت کن یه جاهائی از خودگذشتگی کن یه جاهائی محبت کن احترام بزار مطمئن باش حتما نتیجه مثبتش به زندگیت بر میگرده خوبه که تصمیم گرفتی با سیاست و رسمی با خانواده همسرت بر خورد کنی ولی این مهمه که تو سیاست رو چگونه برای خودت تعریف میکنی و منظورت از سیاست چیه اینه که ریز بشی رو تمام کارها و رفتارها و صحبتهای خانواده همسرت .... اینطور که خودت داغون میشی و عصبی میشی و افسار زندگیت رو از دست میدی به نظر من اتفاقا انقدر باید قوی باشی که خودت رو درگیر مسائلی کنی که مهم باشن و با سرگرم کردن خودت دیگه به فکر آتو گرفتن از خانواده همسرت و به رخ کشیدن اونها به همسرت نباشی



باورتون می شه من 2 هفته از خونم زدم بیرون اون مادرش که از همه بهتر می دونه حتی یک بارم زنگ نزد که چرا رفتی.

شاید بنده خدا نمیخواسته تو زندگی شما دخالت کنه، دیدت رو عوض کن سعی کن یه موقع هائی مثبت فکر کنی حتی اگه فکر کنی داری خودت رو گول میزنی



فقط به این احتیاج دارم که با سیاست و به گونه ای که شوهرم خودش مایل باشه از خانوادش دورش کنم

اشتباهی که من میخواستم بکنم، البته من قصدم دور کردن از خانواده اش نبود فقط دوست داشتم و دارم دورتر از خانواده همسرم زندگی کنم با اینکه خانواده خیلی خوبی داره

تا بفهمه خانواده چیزی نیست که بخوای دورشون کنی واقعا دور از وجدان این کار هر کاری می کنم نمی تونم شوهرم درک کنم.

یه مدت باهاش راه بیا اون هم همونی میشه که تو میخواهی

می دونین شاید من اگر عاشق کشته مرده شوهرم بودم می تونستم تمام خواسته هاش با آغوش گرم قبول کنم بعضی موقع ها می گم شاید من عاشقش نیستم اینجوری میشه. نمی دونم چرا همیشه خودم محکوم می دونم شایدم انقدر شوهرم من محکوم کرده اعتماد به نفسم اومده پایین. بعضی موقع ها تو زندگیم کم میارم دیگه ذهنم جواب نمیده. نمی دونم چطوری می تونم زندگی با سیاست تو خونم وارد کنم .

سعی کن عشق رو وارد زندگیت کنی سعی کن با محبت با مهربانی با گوش کردن و همون چشم گفتنه زندگیت رو گرم کنی اونوقت میبینی که عاشق همسرت هستی و اون هم عاشق تو او وقت میبینی که نه تو اون رو محکوم میکنی نه اون تورو

آخه من اصلا توی همچین خانوادهای زندگی نکردم ما خانواده ساده ای با صداقت بودیم. ولی شوهرم فقط دلش سیاست می خواد نه صداقت.

- - - Updated - - -

همیه پیشنهادهیی که شما دوستان دادین خانواده شوهرمم بهم گفته بودن. ولی من فکر می کرم می خوان حرف بچه خودشون بزنن.

ببین اونها دوست دارن خوشبختی پسرشون رو ببینن وقتی پسرشون خوشبخت باشه تو هم خوشبختی دیگه :43: ما هم اینجا دوست داریم این مسائل ریزی که واسه خودت ازش یه کوه درست کردی حل شه تو زندگیت و خوش خرم باشی و در نهایت میبینی که هدف ما اینحا با هدف خانواده همسرت یکیه ....

هیچ وقت امتحان نکردم یعنی کردم ولی خیلی کوتاه شاید فوقش 1 هفته. یادمه که 1 هفته اصلا کاری به کار شوهرم نداشتم سر هیچی بحث نمی کردم .

نتیجه :

آخر هفته شوهرم گفت تو خیلی مهربون و خوبی. احساس کردم منظورش اینکه از من خوبتری خوشحال شدم
ولی می گم نتونستم دوام بیارم باز دوامون شد و روز از نو روزی از نو.

دوباره با دید بازتر امتحان کن

شاید من از اول زیاد باهاش بحث نمیکردم از همون نامزدی اونم زیاد کاری به کارم نداشت البته شاید ، که شوهر من جزء اون دسته آدماست که با همه چی کار داره حتی آرایشگاه رنگ مو همه چی ، که منم از این کار خوشم نمی یاد.

همسر من هم تقریبا همینطوره گاهی واقعا کلافه میشم ولی من همسرم رو اینطوری پذیرفتم گاهی اطرافیان به همسرم به شوخی غر میزنن که ای وای چقدر به همه چیز گیر میدی و من هم سریع از همسرم دفاع میکنم که چیکارش دارید و همه به قولی حالشون از بر خوردهای من بهم میخوره ولی من دل همسرم رو به دست میارم :311:


ولی احساس میکنم این بار خیلی سخت می گیره زندگی برای من

چون میخواد بهت ثابت کنه مرد زندگیته

،خودشم گفته شاید بهت بگم با قنعه برو بیرون تو نباید بگی نه چون من دوس دارم.

همون اثبات مردونگی و برو بودن حرفش


منم کفرم در می یاد که تو موقع ازدواج کردن من دیدی پسندیدی چرا الان داری اینجوری میکنیی آخه خانوادتن اینجورین احساس می کنم آدمای مریضی هستن. واقعا از توقعاتش می ترسم وحشت دارم از این که فردا همه کارایی که می خواد از روی اینکه شوهرتم و اینجوری دوس دارم باید بکنی و منم باید بکنم. و حالم بهم میخوره.
آخه زندگی اینجوری چه معنی دره آخه همه چی به جای اینکه درست بشه داره خراب میشه بدتر میشه

بهش اعتبار بده درست میشه

با این کاراش احساس می کنم فقط می خواد بهم زجر بده. من خیلی بد شانسم . اون فقط با من به خاطر قیافم ازدواج کرد خودشم بهم گفته که دلم فقط خوشه قیافته که اونم اکثرا اخمو هستی.

یه زنگ خطر دیگه به خاطر اخمو بودن زیادی ، غر زدن لج بازی گوش ندادن به حرفش به خواسته هاش

با خودش گفته به خاطر قیافه با هاش ازدواج می کنم بعش تبدیلش می کنم به اون کسی که دوست دارم. و این نیتش که کلافم میکنه.

آدمی رو باید اونجوری که هست دوسش داشته باشی نه اونجوری که خوت دوس داری.

---

negad عزیز میخوام ازت خواهش کنم تو این فاصله زمانی تا شب یلدا یا عروسی برادرت سعی کن به همسرت اونچیزی رو که میخواد بدی و اون چیزی نیست به غیر از حس مردونگی و اول بودن نفر زندگیت

عزیزم ملکه عزیز خیلی خوب و با حوصله و نکته به نکته همه اشکالای کارتو توضیح دادن. فقط یه چیزی بگم. از تمام حرفات مشخصه که همسرت واقعا مرد زندگیه . خیلی تو و زندگیش رو دوست داره و واقعا قلبش از ته تهش واسه تو و زندگیتون می تپه. قدرشو بدون و دوستش داشته باش. همسران ما همه چیز ما هستند. چرا نمیخوایم قبول کنیم؟؟؟

وای ملکه جااااااااااااااااان ممنون که این همه ریز به ریز حرفای دلم عین یه مادر یا دوست واقعی خوندی و دونه دونه بهم توضیح دادی خیلی برام موثر هستن و با گفته های تو من فکر می کنم قبل از اینکه شوهرم تغییر بدم اول باید خودم تغییر بدم و اون با تغییرهای من تغییر کنه. مرسی که کمکم می کنی واقعا ممنون :72::72::72: تنهام نزار امیدوارم خدا همیشه کمکت باشه.
فقط ازت یه سوال دارم شما میگین تغریبا شوهرتون شبیه شوهر من هست بعد از مدتی تلاش زندگیتون عوض شده. آیا شوهرتون تغییر کرده یا شما تونستین خواسته های شوهرتون راحتتر پذیرا باشین؟؟. آیا با خانوادتون ارتباطش درست شده؟؟

بنظزت کار خوبی که فردا باهاش صحبت کنم و بهش بگم که من کلی فکر کردم دیدم هیچ کس و هیچ چیزی جای تورو نمی گیره و دوست دارم کسی باشم که تو دوست داری چون من دوستت دارم. و بهش بگم بیا 1.5 سال زندگیمون بزاریم کنار و از نو بسازیم انگار که همین امروز عقد کردیم .
به نظرت خوبه؟؟؟ فقط از یه چیز می ترسم اونم اینکه ، فکر کنه که اگه بد این سخت بگیره یا قاطعانه برخورد کنه یا سرد باشه باهام یا به قول خودمون پیش خودش بگه اگه زیاد بهش رو ندم زنم هی کم میاره و مظلوم میشه و بخواد بعد این همین طوری برخورد کنه.و هی بخواد سخت بگیره. فقط ترسم اینه همین . اینکه تا کی مردونگی شو می خواد بهم نشون بده تا جه مدتی آیا تا ابد؟؟؟

وای ملکه جااااااااااااااااان ممنون که این همه ریز به ریز حرفای دلم عین یه مادر یا دوست واقعی خوندی و دونه دونه بهم توضیح دادی خیلی برام موثر هستن و با گفته های تو من فکر می کنم قبل از اینکه شوهرم تغییر بدم اول باید خودم تغییر بدم و اون با تغییرهای من تغییر کنه. مرسی که کمکم می کنی واقعا ممنون :72::72::72: تنهام نزار امیدوارم خدا همیشه کمکت باشه.

خواهش میکنم عزیزم ، دقیقا همینطوره عزیزم تو باید تصمیم به تغییر کنی ، من و تو نمیتونیم هیچ کس رو تغییر بدیم با تغییر خودمون میتونیم شرایط رو تغییر بدیم و اطرافیانمون هم نا خود آگاه به تغییر ما عکس العمل نشون میدن

فقط ازت یه سوال دارم شما میگین تغریبا شوهرتون شبیه شوهر من هست بعد از مدتی تلاش زندگیتون عوض شده. آیا شوهرتون تغییر کرده یا شما تونستین خواسته های شوهرتون راحتتر پذیرا باشین؟؟.

ببین همه ما ها نسبت به اون چیزهائی که بهش وابستگی داریم یه تعصب هم گاهی داریم که این تعصبه گاهی واقعا بیجا و الکی هست مثل تعصب رو کشور رو جامعه رو یه غذای خاص رو یه تیم ورزشی و .... و مهمترین اینها تعصب روی خانواده است خیلی خوبه که انسان نسبت به خانواده اش تعصب داشته باشه ولی این تعصبه باید یه تعادل هم داشته باشه در حقیقت ما ها باید یاد بگیریم این تعصبه الکی بزرگش نکنیم و الکی و بی مورد یه جاهائی که حق با طرف مقابلمون هست از ترس اینکه فردا روزی پر رو نشه و خانواده مان را همان جایگاه بالا نگه داریم حق رو از طرفمون نگیریم و بی مورد به خانواده مان بدهیم ببین شاید هیچکس و هیچ چیز مهمتر و عزیز تر از پدر و مادر و خواهر برادر آدم نباشه ولی وقتی انسان ازدواج میکنه وقتی میره سر خونه زندگی خودش خانواده اش یه نیم پله به عقب میرن و نفر اول زندگیت دیگه میشه همسرت هر جا که احساس کردی واقعا حق با همسرت هست نیازی نیست که تو رو در روی خانواده ات بایستی و از همسرت دفاع کنی و هرجا هم حق طرف خانواده ات هست باز نیازی نیست که تو مقابل همسرت بایستی و از خانواده ات دفاع کنی گاهی فقط میتونی بگی من از طرف خانواده ام از تو معذرت میخوام یا به خانواده ات بگوئی من از طرف همسرم از شما معذرت میخوام که به نظر من شاید این مغذرت خواهی هم نیاز نباشه باید یاد بگیریم که انعطاف پذیر باشیم در مقابل این مسائل در کل بهترین حالت اینه که ما خودمون رو درگیر مسائل خانواده با همسرانمان نکنیم و همچنیین همسرانمان را درگیر مسائل خودمان با خانواده شان نکنیم ... ببین عزیزم هر وقت احساس کردی همسرت داره به خانواده ات بی احترامی میکنه اون مقطع از زمان رو کمتر رفت و آمد کن با خانواده ات یواش یواش یواش همه چیز حل میشه ... به هر حال اون داماده و خانواده ما ها هم احساس میکنن دختر دسته گلشون رو دادن و داره بهش سخت میگذره خانواده از روی دلسوزی که واسه بچشون دارن یه حرفی میزنن اون هم به غرور مردونه اش بر میخوره و داستان شروع میشه ... واسه کم شدن این مسائل در زندگیت تصمیم بگیر دیگه هیچ گونه درد و دلی واسه خانواده ات نکین (این تیکه رو قبلا هم بهت گفتم) شاید یکی از مواردی که من موفق بودم تو این زمینه همین باشه من هیچ وقت تحت هیچ شرایطی ناراحتی هام رو به خانواده ام عنوان نکردم و اگه صحبتی هم کردم از خوبی های همسرم و خانواده همسرم گفتم ... و الان مادر من مادر همسرم رو خیلی قبول داره و مادر همسرم هم مادر من رو خیلی قبول داره ... یه جورائی صمیمیتی که بین مادرهامون هست بین من و مادر همسرم و همسرم و مادر من نیست [IMG]file:///C:\DOCUME~1\MALILA~1\LOCALS~1\Temp\msohtmlclip1\01 \clip_image001.gif[/IMG]


آیا با خانوادتون ارتباطش درست شده؟؟

بله درست شده نیاز به زمان داره راستش از وقتی که ما عقد کردیم همسرم همیشه در مقابل خانواده ام و هر حرفی که میزدن جبهه میگرفت هر حرفی که اونها میزدن همسرم سریع علیه خودش تفسیر میکرد و هر وقت خواهر برادرم مهمونی داشتند به یه بهونه ای نمیرفتیم یعنی من رو میبرد مسافرت که تو اون مهمونی نباشیم و گاهی دعوامون بالا میگرفت و اون هم همیشه میگفت که کی بهت گفته اگه تو با من این رفتار هارو داشته باشی موفق میشی فکر میکرد که خانواده من میشینن و من رو پر میکنند و راه و روش برخورد با همسرم رو بهم نشون میدن اوایل من آیه قرآن رو قسم میخوردم که اصلا کسی در مورد رابطه من و تو هیچ حرفی نمیزنن و جالب اینجا بود همه همسر من رو خیلی دوست داشتند و هر جا مینشستند از همسرم تعریف میکردند الان هم مادرم همیشه میگه و براردم هم به مادرم گفته بود که همسر من بهترین داماد مامانم هست من کلی خوشحالم از این قضیه... و این داستانها ادامه داشت تا تغریبا یکسال بعد از عروسیمون و دیگه همسرم باورش شد که هیچ کس هیچ خطی تو زندگی به من نمیده باورش شد که من هیچ حرفی به خانواده ام نمیزنم که اونها بخوان بهم بگن چکار کنم یا نکنم ... و بعد از اون دیگه اعتمادش که جلب شد روابطش با خانواده من بهتر شد شاید هنوز اون ایده آل من نشده باشه ولی من به این راضی هستم چون احترام دو طرف سر جاش هست

بنظزت کار خوبی که فردا باهاش صحبت کنم و بهش بگم که من کلی فکر کردم دیدم هیچ کس و هیچ چیزی جای تورو نمی گیره و دوست دارم کسی باشم که تو دوست داری چون من دوستت دارم. و بهش بگم بیا 1.5 سال زندگیمون بزاریم کنار و از نو بسازیم انگار که همین امروز عقد کردیم .


آره خیلی خوبه حتما انجام بده و بهش بگو خیلی ایده خوبی هست

به نظرت خوبه؟؟؟ فقط از یه چیز می ترسم اونم اینکه ، فکر کنه که اگه بد این سخت بگیره یا قاطعانه برخورد کنه یا سرد باشه باهام یا به قول خودمون پیش خودش بگه اگه زیاد بهش رو ندم زنم هی کم میاره و مظلوم میشه و بخواد بعد این همین طوری برخورد کنه.و هی بخواد سخت بگیره. فقط ترسم اینه همین .

negad عزیزم لطفا از هیچ چیز نترس این افکار رو بنداز دور شاید من و تو چون در زمان مجردی دخترهای تقریبا آزادی بودیم پدر مادرهامون ما رو محدود نکرده بودن هر جور که دوست داشتیم لباس میپوشیدیم البته در حد عرف خونه دوستامون میرفتیم دوستامون میومدن و حالا اگه یه سری محدودیتها رو همسرمون واسمون قائل میشن واسمون خیلی سخته من هم اوایل همین فکر ها رو میکردم باورت میشه همسرم من میگفت نباید تنهائی حتی خونه خواهرت هم بری ولی یواش یواش اعتمادش که جلب شد خواهرزاده ام یکبار به من کلی اصرار کرد که شب خونشون بمونم و من قبول نکردم وقتی اومدیم تو ماشین همسرم گفت بچه انقدر اصرار کرد میموندی خوب گناه داشت .... میخوام بگم تو اعتماد همسرت رو جلب کن مطمئن باش اون بهت نمیگه با مقنعه برو بیرون یا بخواد تو رو محدود کنه و هی بخواد بهت امر و نهی کنه ...



اینکه تا کی مردونگی شو می خواد بهم نشون بده تا جه مدتی آیا تا ابد؟؟؟


یادت باشه تو هیچ وقت هیچ وقت و تحت هیچ شرایطی نمیتونی و نباید مردونگی همسرت رو ازش بگیری ، مرد و مردونگیش و تو باید حتی بهش بیشتر این حس مردونگی رو بدی پس از این فکر و این ترسها بیا بیرون بهش بگو من به مردونگی تو افتخار میکنم ، نمیدونم این حس رو بهش بگو زبونی تو عمل احساسی هر جور که فکر میکنی میشه به همسرت نشون بدی که تو همه جوره قبولش داری و نفر اول زندگیت هست این کار رو بکن

فقط ترسها رو بریز دور و نا امید نشو ممکنه یه مدت همسرت هیچ واکنشی به تغییرات تو نشون نده ممکنه بدتر هم بکنه حتی ولی تو هدفت انقدر باید برات با ارزش باشه که این سختی ها رو به جون بخری تا نتیجه اش رو 2 - 3 ماه دیگه ببینی حتی خیلی زودتر از اینها هم مثل همون یک هفته ای که همسرت کلی ازت تعریف کرده بود ...

سلام دوست خوبم . به قول ملکه جان ما هممون این دوران رو دیدیم. همه مردا فکر میکننند اول زندگی مادر همسرشون بهش خط میده، همسرشوه هر چی میشه به خانواده اش توضیح میده، میخواد رو سرش سوار شه، کنترل خونه رو به دست بیاره، و کلی از این حرفا که حتی اوایل زندگی همسرم بهم به بعضی هاش عیننا اعتراف کرد. ولی خانمی تا نتونی اعتماد همسرت رو بدس بیاری نمیتونی توی زندگی اونی رو که دلخواه خودته بدست بیاری. مردا هم همین اعتماده رو میخوان. وقتی تو میگی میترسم زور گفتنش برای همیشه باشه ما برای همینه که میگیم اگه چشم گفتن رو یاد بگیری یه جورایی افسار زندگیت میفته دست تو. باور کن راست میگم. تو اون چشم گفتنه خیلی چیزا هست. امتحان کن ضرر نمیکنی. از همین امروز شروع کن و تو حرف و تو عملت کاری کن همسرت بدونه اولین فرد زندگیت همسرته. همه حرفایی رو که نوشتی بهش بزن. منم عین این جملات رو به همسرم گفتم و فکر نمیکردم اینقدر معجزه کنه.


- - - Updated - - -

کد PHP:

---

موفق باشی 


---

- - - Updated - - -



زندگی مرا بارها در هم کوبیده، چیزهایی دیده ام که هیچگاه نمیخواهم دوباره ببینم، اما از این مسئله مطمئنم، هرگز روی زمین نخواهم ماند، همیشه بلند خواهم شد، هرگز و هرگز و هرگز تسلیم نخواهم شد

بچه ها ببخشید که من این پستو میزارم اما..منم د قیقا شوهری مثله شوهره negad دارم و طرزه فکری مثله negad ..
نمیدونم رفتاره من تا چه حد درست یا غلط بوده اما اینکه میگین تو همه چی یه مدت بگو چشم من امتحان کردم..مثلا شهرمون که بودم شوهرم میگفت چه خبره هر روز میری بیرون در صورتی که من ٢هفته یبار یا ماهی یه بار میرفتم..تا اینکه شوهرم واقعن اینجوری عادت کرد و من ١سال تمام تو خونه بودم و بدون شوهرم حق نداشتم جایی برم حتی وقتی خونه مادرم میخواستم برم باید اون منو میرسوند..و این قضیه واقعن واسم خسته کننده شده بود چون یه جاهایی واقعن باید تنها میرفتم.اما اون خیلی سختش بود که بهم اجازه بده.و میگفت پس واسه چی میگی هرچی تو بگی؟و این قضیه واسش عادت شده بود که من باید تا ابد بگم چشم و خلاف اونو انجام ندم.نمیدونم شاید منم ی مدته کوتاهی امتحان کردمو بدش بهش نشون دادم که این چشم گفتنم حرفه دلم نیست

آخه طناز جون چشم گفتن تو جایی بوده که بدون تغییر رفتارای دیگه ات فقط گفتی چشم. من توی پست قبلی گفتم اول اعتمادسازی تو هر زمینه بعد گفتن چشم. این اعتماد سازی هم باید راهشو خودمون پیدا کنیم.

tannaz joon جون منم از همین می ترسم که عادت کنه که تو میگی عادت کرده.... . من این جوری تصمیم گرفتم تا عید سال 1393 این روند امتحان کنم هم بهش چشم بگم همم انتقادم بکنم و هم خواسته هام بخوام ولی این بار به یه روش دیگه که حرفم برو تر باش.. من اگه فقط چشم بگم و هیچ خواسته ای نداشته باشم فکر نکنم جواب بده بلکه برعکسم می شه .
در مورد اینکه تنهایی نمی زاره بیرون بری ،ببین اکثر مردها اینجورین من خودم از شوهرم می پرسم میگه بعد 4-5 سال دیگه تنهایی میری. شاید فکر می کنه اون موقع اعتمادش 100% بشه . من اینجوری خودم قانع کردم که ذاتن تنهایی بیرون رفتن حوصله ام سر می ره پس بهتر با کسی برم ،کی بهتر از شوهرم یا مادرم. اونجوری خودم قول زدم.



ممنون ملکه جان ولی شما یه خوش شانسی که داشتی این بوده که از اولش متوجه شدی که کارای بد شوهرتو به خانوادت و مال خانوادت به شوهرت نگی و روابط خانواده ها بهتر بودن ، ولی من این کارو نکردم نشتم با خانوادم درد دل کردم و حرفام بهشون گفتم. و خانواده شوهرم همش شوهرم از خانواده من پر کردن که این خود شوهرمم میگه مثلا میگه چرا مامان تو فلان حرف به مامان من گفت چون این حرف گفته منم فلان کارو می کنم ، میبینی یه دونه حرف مادر شوهرم 1 هفته مارو زهر مار میکنه. خودشم ما تو یه خونه زندگی میکنیم. و الان تا حدی رسیدن که نه خانوادم نه شوهرم چشم دیدن همدیگرو ندارن از هم متنفر شدن. به مرور زمان می تونم دید خانوادم درست کنم ولی مال شوهرم مطمئن نیستم.

من فقط باید بلد باشم که به شوهرم ثابت کنم که اون مهمتر از خانوادم هست و با حرف اونا تصمیم نمی گیرم. این کارو چه تو عمل چه تو حرف چه تو گفتار باید نشون بدم. ولی چه جوری اون مهم .... که از پیشنهاد های شما استفاده می کنم. ممنون.
بازم من تنها نزارین.. مرسی.

دوستای من الان دارم میرم بیرون با شوهرم صحبت کنم بعدش از اونجا برم خونمون آخه من الان 15 روز خونه مامانم بودم. شاید نتونم به این زودی بیام سر بزنم به اینجا ولی از راهنمایی هاتون دریغ نکنین. ممنون. و دعام کنین ،بهتون خبر می دم که چی شد.
ولی می دونم شوهرم می خواد خودش بگیره و حق به جانب صحبت بکنه. امیدوارم خدا بهم صبر بده تا بتونم صبور برخورد کنم.

negad جان عزیزم ، وقتی که تو با همسرت خوش باشی ، و توی زندگیت آرامش داشته باشی ، خانوادت هم خوشحال تر هستند و از اینکه دخترشون خوشبخت شده خوشحالن .
تو سعی کن روابطت رو با همسرت روز به روز بهتر کنی ، حتی اگر مجبور باشی که به خونه مادرت نری ، ولی همین که پدر و مادرت بدونن تو خوشحالی یک دنیا براشون کافیه .
به مرور زمان همسرت هم رفتارش عوض میشه .
اگر با همسرت لجبازی کنی ، اون هم با تو لجبازی میکن، خودت بگو زندگی با لج و لجبازی میشه ؟؟؟؟

سعی کن با تغییر رفتار خودت رفتار اون رو تغییر بدی . بهش نشون بده که دوستش داری ، بهش محبت کن ، اونوقت ببین اون هم برای تو چه کارها که میکنه .

یه مثال کوچیک از زندگیم میارم مثلا صبح وقتی شوهرم میره سر کار من دم در بهش می گم می خوام برم خونه مامانم برمیگرده میگه نه میگم آخه چرااا میگه اینجوری بهتر تو الان نمی فهمی بعدا می فهمی چرا ، داره بهونه میاره فقط. منم با اخم و با عصبانیت می گم خداحافظ می رم خونه فقط غصه می خورم نه انرژی دارم کار خونم بکنم نه انرژی دارم به خودم برسم اونم که می یاد می بینه من این جوری بی حال و اخمو ام ناراحت میشه بعدش دعوامون میشه. این فقط یه نمونه بود می دونین به خدا خانواده من هیچ وقت باهاش بد رفتاری نمی کنن خیلی فداکاری میکنن ولی اون اصلا نمی فهمه.
الان من و شوهرم با هم قهریم و اون به من گفته که فکراتو بکن اگه به خواسته های من نه نگی و اگه م برات از خانوادت مهمتر باشم اون موقع آشتی میکنیم.
نمی دونم چرا ولی همش یه احساس تو درونم میگه اگه چشم بیاری تا آخر عمر سوارت میشه. یه احساس میگه پرو کنی دیگه نمی تونی از پسش بر بیای.
الان بزرگترین مشکل من اینه که بهش بفهمونم که اون برام مهمتر از خونوادم ولی خانوادمم نمی تونم پاک کنم. یعنی شما میگین من برم به شوهرم بگم که من تمام گفته هاشو قبول می کنم؟؟؟[/QUOTE]

سلام دوست عزیز../
تمکین زن ازمرد یک وظیفه شرعی هست هرچند که تو ایران ضمانت اجرایی ندارد یعنی پشمه دیگه!!
دوما شوهرت حتما مصلحت میدونه که نباید بخونه باباتون بری یااینکه ازاین طریق نقطه ضعف ترا بدست اورده مخواد حالگیری کنه واینطوری هم بنظر م خوب نیست!یااینکه بی حرمتی اعضای خانواده همسر موجب سردی روابط داماد با اونها میشه!!
مادر زن من غروب مارا بشام دعوت میکردند میرفتیم می دیدیم شام نپخته اندیا غذای مانده را از نهار برای شام میاوردند ولی درصورتیکه موقع اومدن اونها بخونه مون من از جون ودل خدمت میکردم این یه نوع بی حرمتی یااینکه موقع امدن کسی تا دم دروازه حیاط هم ماراهمراهی وخداحافظی نمیکرد از 10 نفر اضای خانواده حتی یکیش..درصورتیکه قبلا همه پشت سرمون اب می انداختند.
یه روز من بخانمم گفتم اینطوری من خورد میشم منو ارزان کرده ای اخه برای چی هرروز خونه بابا !!این چه حرمتی هس که بما میکنن دیگه من نمیرم تو هم خواستی هفته ای یکبار میبرسونمت وغروب میام میارم خونه .چندین بار تنهایی رفت !!ولی موقعیکه دیدم حرمت این هم کم شده بش گفتم ماهی یکبار برو.قبول نکرد وچون تمام باااوامردادشش هرکاری میکرد یک شب بش گفتم یامن یا داداشت؟؟گفت داشم!!گفتم چرا؟اخه من شوهرتم؟!گفت اون 20 سال زحمتمو کشیده نمتونم بخاطر تو ولش کنم گفتم ممکنه 40 سال من زحمتتو بکشم ؟!گفت ممکنه یکسال هم نکشی!!
بلاخرهفر مانبری ازاعضای خانواده زندگی رمانتیک را به اغوش چاه طلاق کشوند.
خواهشا از شوهرت پیروی کن مگر درمسائلی که بر خلاف شرع اسلام باشد تو خونه مرد حکمفرماست اگه زن زرنگ باشه میتونه دل شوهرو تسخیرکنه وحکمفرمایی کنه نه اینکه بازور ولغو دستور!!
دستور شوهر درصورت شرعی بودن بدون چرا قابل اجراست اونهم باکما اشتیاق!!
تو میگی من زیر بارزور نمیرم!!!عزیزم میری!!!دیر یا زود!!!!پس زودتر برو عزیزتر بشی!!این قانون زندگیست اگه مخوایی شوهرت مدیر ومدبر باشه باید اینو قبول کنی!!وگرنه خیلی مردها هستند که اصلا خبری اززنشون ندارند که مرداد کجا بود مهر کجاست!وابن کجا خواهد رفت!!
من ترا مقصر میدانم!!درمورد جربحث شوهرتون با پدرتون !!شوهرتون بی لیلقت تشریف دارند چون پدر زن بزرگ هست باید حرمتشو نگه داشت وشرم درین مورد واجب هست!!
اینگار دوتای شما هم کله هستید توی یک دیگ دوتا کله خوب پخته نمیشه مگه نه؟؟!:livid::72:

مرسی shahrear ولی م از شوهرم چیز زیادی نمی خوام جز اینکه یه زندگی واقعا مشترک من که نمی خوام دستور بدم می گم بیا با هم مشترک باشیم نه تو زور بگو نه من. این چیز بدیههههه؟؟؟/

- - - Updated - - -

الان 6 روز بود که نیومده بودم خونه مامانم که امروز شوهرم گفت برو منم اومدم. فعلا شوهرم زیاد زو نمی گه ولی می خوام رابطش با خانوادم درست کنم. به نظرتون بهش اسرار کنم تا بیاد خونه بابام اینا یه روز شام؟؟؟؟ به نظرتون چطوری مطرح کنم بهش؟؟؟ یه جورایی این تلسم باید بشکنه دیگه. کمکم کنین.

malakeh جان لطفا راهنماییم کنین. چه جوری رابطه شوهرم با خانوادم درست کنم.

می دونین شوهرم روحن خیلی خستس این کاملا احساس می کنم. نمی دونم چه جوری روحیش درستش کنم. همه کارایی که دوس داره رو انجام می دم ولی همش دپرس. :47:

سلام negad جان

تو این 6 روز چه کار کردی با همسرت چطور برخورد کردی بهش نشون دادی که مهمترین فرد تو زندگیت هست؟

نه اسرار نکن واسه اومدن خونه پدرت

به نظر من میتونی دو زمان مختلف که فکر میکنی همسرت وقت آزاد بیشتری داره انتخاب کنی مثلا بگی فردا شب یا مثلا جمعه ناهار یکیش رو بریم خونه مامانم اینا ...

وقتی این طوری بگی تو خواسته ات رو سوالی نپرسیدی که اون بگه آره یا نه ....
به احتمال زیاد یکیش رو انتخاب میکنه
ولی اگه گفت نمیام یا با بد خلقی گفت یا با ناراحتی یا بهونه آورد تو فقط یک کلمه میگی باشه هر چی تو بگی (همون چشمی که همسرت منتظره از تو بشنوه) ناراحت نشو قیافه نگیر نرو تو لک و افکار منفی و ...

خیلی منطقی با این قضیه کنار بیا اگه دیدی بهونه آورد و بدون ناراحتی گفت نه بگو باشه عزیزم پس سعی کن یه وقت آزاد بزاری که بریم خیلی وقته دو تائی نرفتیم خونه مامان اینها با تو که میرم خیلی بیشتر بهم خوش میگذره (سعی کن حس واقعیت رو بگی)

ولی اگه ناراحت شد عصبانی شد بد و بیراه گفت بعد از اینکه گفتی هر چی تو بگی .... یه مدت اصلا هیچ پیشنهادی نده حتی اگه بهت گفت برو خونه مامانت یکی دو بار بگو نه نمیرم کار دارم یه بهونه بیار که نمیتونی بری یه بهونه که مثلا یه کاری داری که منفعتش بر میگرده به همسرت مثلا بگو لباسهات رو میخوام بشورم بعد اتو کنم واست امروز وقت نمیکنم میخوام به کارهای همسر عزیزم برسم ... بزار بدونه که اون مهمتره ... بزار زمان بگذره ...
این زمان رو دقت کن که باید بگذره ... عجله نکن

- - - Updated - - -

در مورد روحیه همسرت سعی کن فضای خونه رو عوض کنی شاد کنی سعی کن یه برنامه مسافرت بچینید با دوستانتون بگذرونین براش کیک بپز واسش یه هدیه کوچولو بخر

گاهی ازش بپرس چیزی ناراحتت کرده ولی خیلی سمج نشو و بزار تو حال خودش باشه آخه مردها برعکس ما خانوم ها هستن هر زمانی که ناراحتن و دپرسن دوست دارن تنها باشن و کسی بهشون گیر نده و سوال پیچشون نکنه ولی ما برعکسیم دوست داریم وقتی ناراحتیم همسرمون بیاد از مون بپرسه بغلمون کنه باهامون حرف بزنه و ...

واقعیتش نمی دونم با چه حرفهایی بهش بگم که اون مهمتر از خانوادم ... ولی تو این 6 روز اون زیاد با من گرم نیست و این جوری احساس می کنم که هم روحن همم جسمن خیلی خستس صبح میره شب می یاد خونه. خودشم یه قدمهایی برداشته مثلا اسنادش تو خونه مامانش نگه می داشت که من تو دعوا اعتراض کرده بودم اونا رو آورده گذاشته خونه خودمون البته تو کمد اونم قفل زده ،یا برای اولین بار امروز بهم گفت تا تنهایی برم بیرون چون وسایل نیاز بود تو خونه که قبلا اصلا تنهایی بیرون نمی گذاشت. یا مثلا قبلا زیاد اهل پول دادان نبود همش می گفت هر چی لازمت بگو باهم بریم بخریم دیروز پول داد که بیا همراهت باشه. یا تو کارای خونه قبلا کمک نمی کرد که الان کمک می کنه ....
اینا کارایی بودن که قبلا نمیکرد بعد اینکه دعوا کردیم و من اعتراض کردم این کارارو می کنه. البته تو این 6 روز این تغییرات داده.
اصلا درمورد خانواده لام تا کام حرف نزدیم. البته منم زیاد با خانوادش گرم نیستم. فقط در حد احوال پرسی دیگه باهاشون زیاد صحبت نمی کنم. واقعیتش ازشون بدم می یاد چون اونا باعث شدن شوهرم از خانوادم فاصله بگیره با خاله زنک بازی هاشون این کارو کردن .

negad عزیز


همسرت قدمهای خوبی رو برداشته تشویقش کن واسه ادامه این تغییرات ... این هم بدون که همسرت هم قطعات تغییرات مثبتی رو در تو دیده که این قدمها رو برات برداشته اینکه تو ذهنش مونده که تو از چه مسائلی ناراحت بودی که تو دعوا عنوانش کردی و حالا داره یواش یواش خواسته های تو رو بر آورده میکنه خیلی خوبه بهت تبریک میگم ....

در ضمن تو 15 روز خونه و زندگیت رو رها کرده بودی و حالا تو این 6 روز انتظار نداشته باش خیلی سریع همسرت همه جوره با تو گرم بگیره و ... هرچی باشه اون هم براش سخت گذشته و داره فکر میکنه

اینکه میگی خسته است شاید به خاطر این تغییراتی که داره در خودش ایجاد میکنه هست اون هم مثل تو انسانه وقتی همسرت میگه نرو خونه مادرت برای تو سخته که قبول کنی برای همسرت هم الان سخته بعضی کارهائی رو انجام بده که دوست نداره یا تا حالا انجام نداده شاید اون هم الان مثل ماها گاهی واسه خودمون سوگواری میکنیم اون هم داره واسه خودش سوگواری میکنه به خاطر کارهائی که باید انجام بده در قبال تو و تا حالا انجام نداده ... بهش زمان بده راحتش بزار برای هر کار مثبتی که واست انجام میده هر خواسته ای که واسه تو برآورده میکنه ازش تشکر کن و قدر دانش باش بذار بدونه که متوجه تغییرات و محبتهائی که میکنه بهت هستی بزرگش کن خوشحالیت رو بروز بده ...

تو هم همه تلاشت رو بکن درخواستهائی که همسرت ازت خواسته انجام بدی یه قدم اون یه قدم تو یه قدم اون یه قدم تو دلسردنشو و دلسردش نکن ...

در ضمن همونطور که تو دوست داری و این حق رو برای خودت و خانواده ات قائل هستی که همسرت به خانواده ات احترام بزاره و باهاشون رفت و آمد کنه تو هم وظیفه داری که به اونها احترام بزاری و باهاشون رفت و آمد کنی ...

من شاید اگه جای تو بودم اول پیشنهاد رفتن به خانه مادر همسرم رو به همسرم میدادم که یه شب شام بریم خونه اونها ... بعد از چند روز پیشنهاد خونه پدر خودم رو میدادم ...

- - - Updated - - -

این رو یادم رفت بگم اکثر آقایون یه سری اسناد مدارکشون رو همیشه یه جائی میزارن که در دسترس نباشه این اشکالی نداره بهش توجه نکن همسر من هم اسناد مدارکش رو تو یه کیف رمزدار میزاره و هر وقت اون کیفش رو میاره با شیطنت رمزش رو باز میکنه یه جوری که جلب توجه کنه و من رو حساس کنه که رمز کیفش رو ازش بپرسم و اون هم بگه نه ... میدونی انگار خیلی حال میکنه مثلا من رمز کیفش رو ندونم شاید احساس اقتدار میکنه از اینکه یه چیزی داشته باشه و من اون رو ندونم ... :307::307: :307: احساس پیروزی میکنه .... حالا تو هم همینکه مدارکش رو آورده تو خونه خودتون راضی باش و اصلا شکایت نکن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

kamr گرامی ، تاپیکتون رو خوندم


شما بسیار با تفکر عمل کرده ای
بسیار صبوری و گذشت داشته اید
مشکلی که ایجاد شده ، اصلا مقصرش شما نیستی
همسرت هم نیست
مسئولیت شما هم این نیست که بگردی مقصر را پیدا کنی و مشکل را برطرف کنید (الویت زندگی ات خودت و همسرت هستید)
--- اگرچه ، برداشتن قدم خیر و نیکی برای وصلت دادن دو نفری که با هم قهر هستند ، بسیار پسندیده و نیکو هست --- اما از مهمترین مسئولیت ها و دغدغه های شما نیست

البته شما بسیار بزرگ منشی کرده اید و رفتار درست رو در پیش گرفته اید، اما با به پرو پا پیچیدن به شوهرت که مادرم من مقصر نیست ، فلان و بهمان ، شما نتوانسته اید از رفتار درستی که انجام داده ای ، بهره برداری خوبی داشته باشید

توصیه می کنم ، تحت هر شرایطی شما رفتار درست را در پیش بگیرید ... و کارت های خود را جمع آوری کنید ... آنگاه به موقع کارت هایتان را بازی کنید ، جوری که به برد-برد برسید

از نظر من
زندگی زناشویی مثل یه بازی هست ، توی این بازی ، رفتارهایی که از خودمون نشون می دهیم ، کارت هایی هست که بازی می کنیم

منتها برای بازی حتما باید برنامه داشت و بی گدار به آب نزد

بعد از مدتی که زمان می دادید ، کمی این دلخوری ها کمرنگ شوند
با همسرت صحبت می کردی و می گفتید ، من تو و مادرت را خیلی دوست دارم و برایتون خیلی احترام قائلم (در فضایی کاملا رمانتیک)

یه ناراحتی برام ایجاد شده که می خواهم با تو در میان بگذارم
اگر می دیدید همسرتون تمایل نشان می دهند ، ادامه می دادید (اگر نشان نمی داد ، موکول می کردید به وقت دیگری)

بهشون می گفتید ، من با تو هم حسی می کنم که از خانواده ام دلخور شده ای ، الان مدتی گذشته و از اینکه تو خانه خانواده ام نمی آیی من رنجیده خاطر می شوم
دوست دارم وقتی اونجا هستم ، تو هم کنارم باشی
وقتی تنها هستم و تو نیستی انگار یه چیزی رو گم کرده ام
دلم می خواد تو به خانه مادرم بیایی
بهش می گفتی من که برای تو و مادرت کم نگذاشتم ، با اینکه دلخور بودم ، با عشق و علاقه اومدم خونه مادرت ، -- به خدا منتی هم نمی گذارم ---چون هر چی باشه مادرت از من بزرگتر هست .. اگرچه برای من هم کمی کنار اومدن با احساس منفی سخت بود ، اما به خاطر عشقی که به تو داشتم ، سعی کردم رابطه مون با مادرت خوب باشه ،
الان هم از تو می خواهم ، برای اینکه من هم احساس خوبی داشته باشم ، دوتایی بریم خونه مادرم اینها
الان هم خواسته ام رو بهت گفتم ، باز هم تصمیم تو برایم محترم هست... هرچی توبگی ، هر موقع برنامه ریزی کنی ، من آماده ام عزیزم
مرصی از اینکه به حرفام گوش دادی


ببین این نمونه دیالوگی هست ، که یک مرد رو ازموضع سخت ، کم کم نرم می کنه
شاید همون لحظه تن به خواسته شما ندهد
اما اگر کمی زمان بگذرد و باز هم از زنش محبت ببینه ، کم کم سعی می کنه برای زنش اون کاری رو انجام بده که زنش می خواد
شک نکن

اینجوری شما با رفتار خوبتون ، کارتت هاتون رو جمع کرده اید ، و الان موقع گفتگو ، یکی یکی کارت ها را بازی می کنید

---

عزیزم این پستیه که بالهای صداقت عزیز برای من گذاشته بودند که مشکلی شبیه تو داشتم

بچه ها شوهرم قبول نمی کنه بیاد خونه مامانم اینا ولی خونه مامانش اینا منو خیلی راحت میبره واقعا این مسله داغونم می کنه که این طوری با هام برخورد می کنه.


خانوادش همش خاله زنک بای می کنن همش از من به شوهرم می گن از این کارشون مطمئنم. و کاملا دیوونم می کنن.

- - - Updated - - -

:97:

عزیزم باز حرف خودت رو میزنی که ...
یک مدت صبور باش ، به همسرت به هیچ عنوان اصرار نکن که بیاد خونه پدرت ... عزیزم این راه حل مشکل تو هست ... اگر ببینه داری اصرار میکنی بدتر لج میکنه و شاید خدایی نکرده یک دعوایی هم بینتون پیش بیاد که ظرایط رو بدتر کنه .
یک بار دیگه برگرد و تاپیکت رو بخون ، دوستان راهنمایی های خیلی خوبی کردن .
انقدر عجول نباش ، همه چی به این زودی اون طوری که میخوایم پیش نمیره
خیلی از ماها این دوران رو گذروندیم ، میدونیم راح حلش اینه که همسرت رو به حال خودش بزاری
تو انقدر خوب باش که اون از خوبی تو خجالت بکشه ، و بهت پیشنهاد بده ،
حتی شاید هیچ وقت پیشنهاد نده ، و لازم باشه که یک بزرگتری واسطه بشه تا همسرت رو با خانوادت آشتی بده . ولی فعلا فقط صبر کن . داری راحت با همسرت زندگی میکنی ، الکی گیر نده بریم خونه بابام بریم خونه بابا ... والا اگر مشکلی بین تو و شوهرت پیش بیاد ، بیشترین کسی که ناراحت میشه و غصه میخوره پدر و مادرت هستند .
بزار از اینکه تو در کنار همسرت داری زندگی میکنی و فکر اینکه تو خوشحال هستی ، شب با خیال راحت سرشون رو بالشت بزارن ...
شاید یک ماه دو ماه یا بیشتر طول بکشه تا همسرت با خودش کنار بیاد . بهش فرصت بده . با خوبیهات و محبت کردن ... و اینکه اصلا حرفی از پدر و مادرت نزنی میتونی دلش رو به رحم بیاری تا خودش بهت پیشنهاد بده
ولی اینم بهت بگم اگر خودت پیشنهاد بدی ، اون باهات لج میکنه و بدتر میشه
بزار احساس کنه حداقل یک ماه ، که تو فقط همسرت رو میخوای دیگه هیچی ، عشقت رو بهش ثابت کن ببین دنیا رو به پات میریزه

نگاد عزیز میدونم الان این حرفایی رو که میخوام بزنم شاید خیلی ها اعتراض کنند ولی تو این زمونه عین حقیقه و نباید خیلی رمانتیک بازی دربیاریم که همسرت نمیاد تو برو تا به خاطر خوبیهای فراوانت خجالت زده بشه. من خودم این روش رو امتحان کردم اصلا جواب نداد و تنها چیزی که دیدم طلبکار بودن همسرم و مادرش بود. متاسفانه مردا تنها چیزی که ندارن تو دعوا خجالته و تنها چیزی که دارن ادعای بی جاشونه.

منم مشکلی شبیه تو داشتم و به خاطر دعوایی که بین همسرم و مادرم که باعثش مادرشوهرم بود از عید همسرم به مدت 6 ماه یعنی تا شهریور خونه ما نیومد . واقعیتش منم حدود 4 ماه با اینکه مقصر اصلی این دعوا مادرشوهرم بود رفت و آمدم رو از خونه اشون قطع نکردم و تا تیرماه رفتم. ولی هر چقدر من با همسرم کنار میومدم اون بدتر ادعاش میشد و هر بار اعتراض میکردم که بیاد خونه امون آشتی میگفت من نمیام و دیگه هیچوقت هم اونجا پام رو نمیذارم. و در چندبار اعتراض با این جواب مواجه شدم: همسرم میگفت مقصر مادرته اگر واقعا مقصر مادر من بود تو هم حاضر نمیشدی به این راحتی خونه مادر من بیای. من نمیام . تو هم میخوای بیا نمیخوای نیا. به زور نمیبرمت. میای می شینی سر سفره اشون تازه اعتراض هم میکنی؟ با اینکه من اگر نمیخواستم برم از اول نمیرفتم.

واسه همین چون دیدم با رفتن من بدتر خودم و مادرم کوچیک میشم و تازه طلبکار هم هستن حدود 3 ماه منم رابطه امو قطع کردم تا بالاخره همسرم مجبور شد به خاطر خودش هم که شده با مادرم اینا آشتی کنه و رفت و آمد داشته باشه.

درسته از محبت خارها گل میشود**** ولی از محبت زیاد هم آدمان خل میشوند

مرسی tamanaye man از راهنمایی هات ولی شما که شوهر من نمی شناسین که من هرچه قدر برم خونه خانوادش همش فکر می کنه وظیفه من ولی اومدن اون به خونه مامانم اینا وظیفه نیست لطف می کنه.

الان 2 هفته هست که در مورد خانوادم صحبت نکردم ، 2 جا مهمونی دعوت کردن از فامیلامون نرفت منم نرفتم حتی اعتراضم نکردم. با اینکه می دونم خیلی بد شد نرفتنمون ولی اصلا به روشم نیاوردم

سلام به همه ی عزیزان
negad عزیز، همسر من هم دقیقا مشابه همسر شماست.
من از راهنمایی های دوستان عزیز در این تاپیک استفاده میکنم و امیدوارم نتیجه ی خوبی داشته باشه.
از همگی ممنونم.
هنوز در دوران عقد به سر می برم و این مشکلات رو دارم.

سلام الان 1 ماهی میشه که با شوهرم آشتی کردیم همه چی خوب یعنی بد نیست ولی اون هنوزم حاضر نیست بیاد خونه مامانم اینا.

بد جوری احساس پوچی می کنم احساس می کنم عمرم داره تباه میشه می دونین من تو دوران مجردی خیلی فعال بودم اهل کار بودم اهل درس و.... ولی شوهرم اصلا اونجوری نیست اصلا دوس نداره من کار کنم یا برم یه کلاسی سر خودم گرم کنم.

تو این گیر و دارهم از من بچه می خواد. واقعا نمی دونم چی کار کنم.

- - - Updated - - -

احساس می کنم من و شوهرم عاشق هم نیستیم فقط به هم عادت کردیم

سلام عزیزم. معلومه که تو هم عین من رو مخش راه رفتی که فهمیدی میاد یا نمیاد. فعلا عجول نباش. صبر کن. صبر کن تا اونم به خانواده ات احساس نیاز کنه و بفهمه که برای اونم مادرزن و پدرزنو برادر زن لازمه. بذار چند مدت بگذره بعد ازش کم کم بخواه و البته محکم و قاطع که به رفت و آمدش اقدام کنه.


خانمی لطفا پست 25 از صفحه 3 تاپیکت رو بخون که به دلیل مشکل مشابهی که منم داشتم برای بنده گذاشته بودند.

باور کن کامر جان یک بار هم رو مخش راه نرفتم حتی به زور هم نگفتم به مامانم گفتم بهش زنگ زده و دعوتش کرد ولی اون نیومد بهونه آورد. هر موقع میرم خونه مامانم بهش می گم میای شام اینجا اونم می گه نه برای دومین بار هم تکرار نمی کنم.

آخه تو این گیر و دار هم از من بچه می خواد . واقعا اومدن بچه تو این شرایط مناسب؟؟

اتفاقا همسر منم دقیقا مثل همسر تو بود و هر وقت دعودت میکردم خونه مامانم نمیومد البته من از خانواده ام خواستم برای اومدنش دخالت نکنن که همسرم خودش دلش راضی شه بره.

راستش یه بار به همسرم گفتم (بدون ایجاد ناراحتی و همونطور که داشتیم حرف میزدیم) تا کی میخوای رفت و آمدت رو قطع کنی؟ اگه فرادا پس فردا خواستیم بچه دار بشیم و موقع زایمان خواستم چندروز برم خونه مامانم چیکار میخوای بکنی؟ اونوقت تو اون شرایط میتونی تنهام بذاری؟ فکر میکنی اگه پیشم نیای تا آخر عمر می بخشمت؟

همین حرفا بود که با خودش کنار اومد و خودشو راضی کرد برای رفت و آمد و دید که واقعا تا کی میتونه قطع رابطه کنه و بهتره کار تا اونجا نکشیده خودش کوتاه بیاد و رفت و آمد کنه.

راستش بچه نداشته یکی از مشکلات اصلی زندگیم و بزرگترین دغدغه فکریم رو از بین برد.

تو هم قبل اینکه بچه دار شی اولا اگه شرایطشو داری از خودت این حس مادری رو دیغ نکن و دوم اینکه در این موارد اول با همسرت حرف بزن و مشکل اولتو حل کن بعد اقدام به بچه دار شدن کن.

- - - Updated - - -

میتونی بگی تو اول باید همین دغدغه فکری منو حل کنی تا من با روحیه خوب اقدام به حاملگی کنم ولی الان با روحیه ای که من دارم و همه اش برمیگرده به نگرانی من از آینده بین تو و خانواده ام نمیتونم اون استرس و نگرانی رو از خودم دور کنم که این خیلی به بچه لطمه میزنه.