همسرم بی خیال بعد از خیانتش داره زندگیش رو می کنه و هیچ اقدامی نه جهت اصلاح و نه جهت انجام می ده

سلام
گفتند باید عنوان تاپیک رو عوض کنم و الا حذف می شود. به روی چشم! امیدوارم این عنوان خوب باشه.

مشکل اصلی من اینه : همسرم بعد از اینکه من متوجه خیانتش شدم کلا منو کنار گذاشته و هیچ اقدامی نه جهت اصلاح و نه جهت جدایی انجام نمی ده توی دادگاه می گه من مشکلی برای ادامه زندگی ندارم ولی عملا هیچ اقدامی انجام نمی ده. حتی مذاکره رو قبول نداره فقط فکر و ذکرش اینه که زودتر و ارزونتر از من جدا بشه.

اما

این ظاهر قضیه است و برداشتی که همه از موضوع دارند و منو به جدا شدن تشویق می کنند ولی چند تا واقعیت بدون تعارف:
من دوست ندارم مطلقه بشم فقط به خاطر اینکه حس می کنم یه امیدی هست حس می کنم یه راهی وجود داره..
و دلیل بعدی بعضی از حرکات همسرم مثلا یه بار که همدیگه رو دیدیم گفت من از روی عصبانیت یه بار گفتم نمی خوام تو باید بری دادگاه البته این طورم نبود ایشون هشت ماه جواب تلفن من رو هم نمی داد و عملا به فرستاده خانواده من گفته بود نمی خوام ...
حالا من موندم سر یه تصمیم بزرگ اگه جدا شدن رو خط بزنیم راهی دیگری وجود دارد...

خانم امیدوار میشه برامون توضیح بدید که شما چند سال ازدواج کردید؟ چند سالتونه؟ وضعیت زندگیتون به چه شکلی هست؟
چه جوری متوجه خیانت همسرتون شدید؟ الان وضعیت شما چگونه است. یعنی کجا زندگی میکنید؟
وضعیت و مراحلی که طی کردید برای طلاق تا کجا بوده؟

بله چرا نمی شه. دو سال و چهار ماه ازدواج کردیم . سی و پنج سالمه با شوهرم همسنیم. با شماره هایی که روی گوشیش بود. الان با خانواده خودم زندگی می کنم برای اینکه خیلی مزاحمشون نباشم کار هم می کنم.

خانمی توضیحاتت کامل نیست. منکه درست سر در نیاوردم. جواب سوالهای del رو کامل بده.
الان با خانوادتون زندگی می کنید یعنی چی؟ قهر کردید؟ چه مدت زیر یه سقف بودید؟ مشکل چیه؟ اخلاقهای ایشون توی خونه چطور بوده؟ تحصیلاتتون چیه؟ شغل همسرتون چجوریه؟ چطور با هم آشنا شدید؟

بعد از گذشت هشت ماه خونواده من یه نفر از اقوام رو فرستادن ریش سفیدی. گفته بود نمی خوام اونها هم که خودشون و من رو سرشکسته می دیدن و گردن کلفتی براشون گرون تموم شد وکیل گرفتن منم ناراضی نبودم گفتم حداقل این طوری مسئولیت حالیش می شه وکیله می گفت هم شکایت نامشروع هم شکایت نفقه دومیش رو انتخاب کردم . حکم زندان برای شکایت ترک انفاق اومد با وکیلم تماس گرفته بود این چه کاریه من آبرو دارم شغلم در خطره . وکیلم گفته خانمت حاضره بیاد سر زندگی و سر این مسئله باهات توافق کنه . سرش رو انداخت پایین رفت زندون. البته این توضیح رو بدم از این نود روز شاید پانزده روز هم اون تو نبود یه روز مرخصی عید فطر یه روز مرخصی تشویقی خلاصه همه اش سر کارشه. با این قانونهاشون. اینم که دیده بود تحملش خیلی براش سخت نیست و لازم نیست تمام سه ماه رو مرخصی بگیره پانزده روز اول رو می ره می خوره به عفو عید فطر بعد هم راحت می آد سراغ کار و زندگیش. اینم از قانون. در ضمن برای من پیغام داده در صورتی طلاقت می دم که توافقی باشه و مهریه نخواهی و الا باید بمونی خونه بابات تا گیست مثل دندونات سفید بشه. راستش نمی خوام تعریف کنم ولی از وکیل و کارشناس و امام جماعت مسجد و هر کس حکایت ما رو شنید یه سر به خونو اده اقا زد ولی هر کس رفت عصبانی برگشت می گفت مادرش خیلی راحت می آد می شینه می گه دوباره اومدید خواستگاری پسرم این خانوم رو نمی خواد ما هم نمی خواهمش . کارشناس دادگاه می گفت رفتم گفتم من بی طرفم تو این قضیه ولی این خانم از نظر کمالات و خونواده هیچی کم نداره حیفه با لجبازی زندگیت رو خراب کردی پس می گفت جوابی نداده باباش گفته نمی خوادش زور که نیست. کارشناسه هم گفت قانون فولاد رو خم می کنه .
خلاصه اقا پنج بار هم از من شکایت کرده سرکار نرود تمکین نمی کنه.روانیه . ولی همه اش رد شده. اما نمی دونم این چه حسیه که نمی گذاره من تصمیم بگیرم ای خدا یه راه حلی بگذار من می دونم حتما این صبری که به من دادی یه حکمتی داره

سلام
عزیزم شما دعواتون سر چی بوده ؟
بهتره اگه موقع عصبانیت حرف بدی زدی معذرت خواهی کنی از همسرت از دلش دربیاد
چرا اصلا کار به شکایت رسید ؟ کاش خودت مشکل رو با صبر و زبون خوش و محبت حل میکردی
خانوادش با ازدواجتون مخالف بودن ؟ یا بی احترامی از شما دیدن ؟

- - - Updated - - -

تو پله های دادگاه و تو زندان و ... خوشبختی پخشنمیکنن
خودت زندگیتو نجات بده
با صبر زبون خوش و احترام

تاپیک تو زندگی موندن مال من بود.
دعوامون سر خیانت بود باور کنید اگه یکی به من بگه ده سال صبر کنی همسرت می شه مثل روز اول بر می گرده من صبر می کنم اصلا دادگاه برای چی برم
الان با این اتفاق هایی که افتاده چه جوری زندگیمو نجات بدم من دنبال همین راه نجاتم همسر من اصلا نمی خواد بفهمه که اشتباه کرده من بارها به خاطر اشتباه نکرده هم عذر خواستم خانواده اش چشم دین من رو ندارن فقط به این دلیل که من از روز اول یک کلمه گفتم نمی خوام تو خونه مشترک با مادر شوهر زندگی کنم آخه همسرم از خودش خونه داشت دلیلی نداشتیم که برم زیر زمین مادر شوهرم زندگی کنم. فقط یک کلام می گه منی نمی خوام برو هر کاری دلت می خواد بکن...

با خودم فکر کردم چطوره چند ماه روزه سکوت بگیرم و اصلا حرفی نزنم ببینم اوضاع چی می شه به نظرتون وقت تلف کردنه یا نتیجه می ده؟؟؟

از فرشته ی مهربون میخوام که سر به تاپیکتون بزنن؛ امیدوارم که مثل اسمتون هیچ وقت امید از دلتون بیرون نره و بتونن کمکتون کنن.
راستی میشه بهمون بگی، وقتی موضوع خیانتش رو فهمیدی چه اقداماتی انجام دادی؟
و اینکه خیانت ایشون در چه حدی بود؟
قبل از این موضوعات زندگیتون چه جوری بود؟
یه تعریف اگر بخواهید از شخصیت همسرت داشته باشی، چی میگی؟
آیا احساس میکنی خودت هم در اشتباهات همسرت نقش داشتی که اینقدر مایل هستی بعد از همه ی این اتفاقات باز هم به زندگیت برگردی؟ یا به چه دیگه ای فکر میکنی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط امیدوار92

بعد از گذشت هشت ماه خونواده من یه نفر از اقوام رو فرستادن ریش سفیدی. گفته بود نمی خوام اونها هم که خودشون و من رو سرشکسته می دیدن و گردن کلفتی براشون گرون تموم شد وکیل گرفتن منم ناراضی نبودم گفتم حداقل این طوری مسئولیت حالیش می شه وکیله می گفت هم شکایت نامشروع هم شکایت نفقه دومیش رو انتخاب کردم . حکم زندان برای شکایت ترک انفاق اومد با وکیلم تماس گرفته بود این چه کاریه من آبرو دارم شغلم در خطره . وکیلم گفته خانمت حاضره بیاد سر زندگی و سر این مسئله باهات توافق کنه . سرش رو انداخت پایین رفت زندون. البته این توضیح رو بدم از این نود روز شاید پانزده روز هم اون تو نبود یه روز مرخصی عید فطر یه روز مرخصی تشویقی خلاصه همه اش سر کارشه. با این قانونهاشون. اینم که دیده بود تحملش خیلی براش سخت نیست و لازم نیست تمام سه ماه رو مرخصی بگیره پانزده روز اول رو می ره می خوره به عفو عید فطر بعد هم راحت می آد سراغ کار و زندگیش. اینم از قانون. در ضمن برای من پیغام داده در صورتی طلاقت می دم که توافقی باشه و مهریه نخواهی و الا باید بمونی خونه بابات تا گیست مثل دندونات سفید بشه. راستش نمی خوام تعریف کنم ولی از وکیل و کارشناس و امام جماعت مسجد و هر کس حکایت ما رو شنید یه سر به خونو اده اقا زد ولی هر کس رفت عصبانی برگشت می گفت مادرش خیلی راحت می آد می شینه می گه دوباره اومدید خواستگاری پسرم این خانوم رو نمی خواد ما هم نمی خواهمش . کارشناس دادگاه می گفت رفتم گفتم من بی طرفم تو این قضیه ولی این خانم از نظر کمالات و خونواده هیچی کم نداره حیفه با لجبازی زندگیت رو خراب کردی پس می گفت جوابی نداده باباش گفته نمی خوادش زور که نیست. کارشناسه هم گفت قانون فولاد رو خم می کنه .
خلاصه اقا پنج بار هم از من شکایت کرده سرکار نرود تمکین نمی کنه.روانیه . ولی همه اش رد شده. اما نمی دونم این چه حسیه که نمی گذاره من تصمیم بگیرم ای خدا یه راه حلی بگذار من می دونم حتما این صبری که به من دادی یه حکمتی داره

---

عزیزم خودتو نجات بده

- - - Updated - - -

از روی تجربه ای که دارم بهت میگم حتی اگه آشتی کنید و بر گردید زیر یه سقف طرف مقابل تو هرگز از راهی که توش قدم گذاشته (خیانت)برنمیگرده تازه بابت اقدام قانونی که بر علیهش کردی کینه بزرگی ازت به دل گرفته پس فقط آذارت میده اینا اتفاقات تلخی که برای من تو چند ماه اخیر افتاده اما من چارهای جز تحمل ندارم چون بچه دارم اگه تو بچه نداری حتی یک لحظه هم با یه آدم خاین پر ادعا ادامه نده امیدوارم هر چه به صلاحته برات پیش بیاد

سلام
امروز عید هم داره تموم می شه و به قول دوستمون زندگی من بهار نشد باشه خدا جون عجله ای ندارم من که هر روز چشمم به دره.
delعزیز تعریف از همسرم: مهربان ، ساکت از اون مردهایی که حرف هیچ کس جز آرامش تو براش مهم نیست. اونقدر تو اون سه ماه ازش خوبی دیدم که هرگز نمی تونم این شرایط رو باور کنم روزی نبود که وقتی می رسه سر کار بهم زنگ نزنه. چه جوری بگم یه زندگی معمولی که من دوستش داشتم و همه ازش تعریف می کردند. یهو یه روز سیصد و شصت درجه تغییر جهت داد تو رفتارهاش البته پایه این تغییر رو مادرش گذاشت اون فکر می کرد من بچه اش رو ازش گرفتم بدگویی ها از من تو خونشون شروع شد با وجودی که خونه شخصی داشتیم ولی مادرش بی تعارف روز عید فطر سال 90 از ما خواست بریم خونه اونها زندگی کنیم!! و من هم در عین سادگی فکر کردم این یه شوخیه آخه ما که مستأجر نبودیم...
خونه داشتیم. شوهرم روز به روز اخلاقش تغییر کرد و من در کمال آرامش مواظبش بودم تا اینکه متوجه شدم شماره ای غریبه بهش زنگ می زنه و اون سریع از خونه می ره بیرون کمی تحقیق کردم فقط اندازه یک ساعت متوجه شدم زندگیم سیاهه خودم خبر ندارم اقا حتی قبل از عروسی هم با اون خانم رابطه داشته هر وقت با پدرش یا مادرش حرفش می شده می رفته پیش اون خانم. اینو جدی می گم خیلی ظاهرا با خونواده اش مشکل داشته . اولش سعی کردم خودم رو کنترل کنم یک ماهی گذشت باهاش حرف زدم از اینکه من فهمید خیلی ناراحت شدم اون شب به قدری اشک ریخت و یه جوری وانمود کرد که به خاطر ترس از آبروش با زنه رابطه داشته می گفت یه بار رفته بقیه اش رو مجبور بوده ( چه دروغی) قرار شد همه چیز رو کنار بگذاره و زندگی من بشه بهار . چند وقت بعد روز از نو روزی از نو.. تصمیم گرفتم موضوع رو با پدر و مادرش در میون بگذارم و بیشتر از گذشته بدونم شاید کمکی به زندگیم بشه انصاف رو کنار نگذاریم پدرش از اینکه من موضوع رو با کس دیگری در میون نگذاشتم خوشحال شد و ازم فرصت خواست در ضمن پدر و مادرش بسیار از این موضوع شوکه شدند به طوری که من مجبور شدم تا درب خونه خانومه ببرمشون. چند هفته ای گذشت دیدم باباش هیچ اقدامی نمی کنه دوباره بهشون رو انداختم که کمکم کنید... مادرش خیلی راحت گفت شرمنده ما دخالت نمی کنیم پسرمون عاقله حتما یه چیزی کسرش گذاشتی که دوباره رفته... یادمه اون روز جمعه بود و وقت نماز مغرب گفتم خدایا من تو این شهر غریبم این زن دل منو اینجوری شکست تو که می دونی من تمام سعیم رو کردم به مادرش گفتم کاش اون روزی که اومدید خواستگاری یک کلام پسرتون گفته بود یک بار در عمرش این کار رو کرده حالا من اینجا نبودم . آهی کشیدم و رفتم خونه . طاقتم طاق شده بود برادرم واسطه این ازدواج بود برای همین رفتم سراغش ازش کمک خواستم یادمه اون روز برادرم امتحان مهمی داشت می گفت وقتی موضوع رو برام گفتی سر امتحان انگار آب سرد روی من ریخته بودند کی باور می کرد عاقبت این عروسی این بشه... برادرم هم بنده خدا از من خواست یه مدت برم خونه اش تا جر و بحثی پیش نیاد بعد از شش روز خودم زنگ زدم به همسرم و ازش خواستم با هم حرف بزنیم اتفاقا با برادر و پدرش اومد جلسه گذاشتند من و برادرم و پدرم و برادر و پدر ایشون گفتند موضوع مال گذشته هست لطفا فراموش کنید من هم قبول کردم سعی کردم زندگی رو شیرین کنم و موضوع رو فراموش کنم ولی دقیقا دو ماه بعد پیامکی از اون خانوم روی گوشی همسرم اومد که اتفاقا منو خیلی مسخره کرده بود... وقتی بهش اعتراض کردم گفت تو رو نمی خوام هیچ علاقه ای بهت ندارم .. منم به حالت قهر رفتم خونه پدرم بعد از دو هفته پیغام داده بود حاضرم توافقی طلاقش بدم منم بدون اینکه حق و حقوقی بخواد منم ه آتیش گرفته بودم رفتم خونه پدرش با آه و ناله اتفاق عموش اونجا بود خودم با گوشهای خودم شنیدم مادرش به مهموناشون می گفت ما دیگه نمی خواهمیش بدرد ما نمی خوره چه معنی داره یه سره به شوهرت ایراد می گیری این همه مرد نیستند دو دو تا دارن فلانی نبود فلانی نبود... اصلا این وصله تن ما نیست به پسرم گفتم فقط طلاقش بده... ما که کاره ای نیستم تقصیر نداریم پسرم از اول نمی خواستش.
صبر کردم مهموناشون برم خیلی حالم بد بود همون لحظه پدر شوهرم به برادرم زنگ زد و گفت ما برای طلاق آماده ایم خواهرت هم اینجاست برادر من هم عصبانی به من زنگ زد زود بیا بیرون اومدم دونبالت برای چی این قدر خودت رو تحقیر می کنی که به من می گن نمی خواهمیش گیج شده بودم خدایا این بالای آسمونی کجا بود در ضمن خودش هم اصلا جواب تلفن من رو نمی داد برادرم که اومد مادرش پا برهنه دوید تو کوچه شروع کرد به بد و بیراه گفتن به خونواده من ما زود اومدیم برادرم خیلی از دعوایی بودنشون ترسیده بود می گفت اینها به این بی آبرویی که چرا گفتیم پسرتون در قابل دختر ما مسئولیت داره خلاصه بعد از این موضوع هشت ماه صبر کردم تو این مدت هم سعی کردم خودم رو به همسرم نزدیک کنم آخه من کاری نکرده بودم هر زن دیگری جای من بود از این خیلی بدتر می کرد دلم نمی خواست خونه ای که با هزار عشق ساخته بودم به این زودی ویران بشه خونواده من خیلی صلح طلبن وقتی دیدن من زندگیم رو دوست دارم گفتند هر جور خودت مایلی . ولی وقتی نفر فرستادن که بیایین تکلیف دختر ما روشن کنید و اونها گفتند فقط طلاق توافقی . عصبانی شدن من ودار به شکایت شدم. الانم همسرم فقط دنبال یه راهی هست که به من حق و حقوقی نده ولی نمی دانم خودم واقعا دلیلش رو نمی دانم همین الان که این مطالب رو می نویسم دوست دارم همسرم برگرده مثل همون سه ماه برم سر خونه زندگیم. خدایا خودت کمکم کن از این وضعیت خسته شدم ....

امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء
تو را به خدا سر زدین یه بار این دعا رو برای من بخونین

منم عین شمام همسرم بهم خیانت کرده الانم خودش ازم طلاق میخواد همین چند روز آیندم ازهم جدامیشیم.ولی اصلا عین خیالشم نیست که با اینکارش زندگی منو داغون کرد.ولی دوست خوبم یادتون باشه دنیا بی حساب وکتاب نیست که بیای زندگی یه آدم رو اینجوری تباه کنی وبعدم بیخیال بری.من هیچوقت ازش نمیگذرم سپردمش بخدا.
امیدوار92 دوست عزیزم دعاتون کردم شمام اگه تونستید منو دعاکنید

ممنون آقا مهدی فقط دعا کنید الان دو ساله درام داغون می شم فقط برایم دعا کنید..

امیدوارم هرچه زودتر هرچی به صلاح تون اون بشه، ولی به نظر من شما نمی تونین واقعیت ها رو ببینین مثل خیانت مثل بی اعتنایی مثل ترد شدن ببخش این جوری واضح می گم چون می خوام به خودتون بیاین شاید شما به دلیل مادی یا فرهنگی یا خانوادگی یا اون شهری که زندگی می کنین جدا شدن بد می دونین و نمی تونین این کارو بکین ولی روانشناس بهم گفت جدایی شبیه این که یه لباسی گرفتین یا تنگ شده یا گشادمی بری پسش می دین با اینکه خیلی دوس دارین اون لباس ولی مجبورین چاره ای ندارین تا پسش ندین. از یه طرفم شما می تونستید با اون خانوم که شوهرتون ارتباط داره صحبت کنین تا حالا این کارو کردین؟؟ ولی باید این بدونین اونیکه باید یه فرصت دیگه بخواد و اونی که باید به خاطر زندگیش دوباره تلاش کنه شوهرتون نه شما . به نظر من خوبیت نداره هم خانوادتون کوچیک کنین هم عمرتون تباه کنین. بعدشم من از وکیل پرسیدم از روزی که تقاضای مهریه و طلاق بدی و اگر شوهرت نه مهریه بده نه طلاق بعد از 2 سال حق طلاق به شما میرسه و قانون طلاقتون میده حتی اگه آقا نخواد یا حضور نداشته باشه.
عاقلانه تصمیم بگیرین و از این مطمئن باشین اونیکه به کسی بدی می کنه حتماااااااااا چوبش می خوره خودشم جوری که صداشم در نمی یاد. چوب خدا صدا نداره.

سلام به امیدوار92 عزیز
بنظرم شما باید احساساتتون رو برای خودتون شفاف کنید و صادقانه با اون روبرو بشید که چرا میخواین به این زندگی ادامه بدین؟ ترس از مطلقه شدن، وابستگی به همسر، علاقه به همسرتون و یا... که مواجه شدن با هر کدام راهکار و روش خود را دارد شاید برای حفظ این زندگی باید روش مبارزتونو عوض کنید. البته شما به ویژگیهای مثبت همسرتون هم اشاره کردید که اگر درست برداشت کرده باشم فقط ۳ماه اونهارو تجربه کردین و درین ۲سال رفتار همسرتون مثل سابق(یعنی همان ۳ماه اولیه)نیست و اما چیزی که مسلم هست اینه که شما نباید از حق و حقوقه خودتون بگذرید(اینو تو پرانتز بگم که در صورت طلاق نمیشه فقط شما تاوان بدین و ضربه بخورین که مبادا زندگی بکام بعضیا تلخ بشه!!!) من شما رو به موندن یا رفتن تشویق نمیکنم چون در بطن زندگی شما نیستم.

- - - Updated - - -

سلام به امیدوار92 عزیز
بنظرم شما باید احساساتتون رو برای خودتون شفاف کنید و صادقانه با اون روبرو بشید که چرا میخواین به این زندگی ادامه بدین؟ ترس از مطلقه شدن، وابستگی به همسر، علاقه به همسرتون و یا... که مواجه شدن با هر کدام راهکار و روش خود را دارد شاید برای حفظ این زندگی باید روش مبارزتونو عوض کنید. البته شما به ویژگیهای مثبت همسرتون هم اشاره کردید که اگر درست برداشت کرده باشم فقط ۳ماه اونهارو تجربه کردین و درین ۲سال رفتار همسرتون مثل سابق(یعنی همان ۳ماه اولیه)نیست و اما چیزی که مسلم هست اینه که شما نباید از حق و حقوقه خودتون بگذرید(اینو تو پرانتز بگم که در صورت طلاق نمیشه فقط شما تاوان بدین و ضربه بخورین که مبادا زندگی بکام بعضیا تلخ بشه!!!) من شما رو به موندن یا رفتن تشویق نمیکنم چون در بطن زندگی شما نیستم.

دوستان خوبم ، فرشته مهربون از خواهش می کنم جواب این دو تا سوال را بدین :1- آیا راهی هست که همسرم حالا که منو نمیخواد خودش بره درخواست طلاق بده؟چرا همه راهی رو پیشنهاد می کنند که مطابق میل همسرم هست اون به من می گه من تو رو نمی خوام بمون تا گیست مثل دوندونت بشه هیچ کاری هم برات انجام نمی دم واقعیت هم همینه تا الان همین کار رو کرده... من بروم درخواست طلاق بدهم خوب خواسته اونه... 2- وکیل گفته تو این مرحله من می تونم شکایت الزام به تهیه مسکن بفرستم تا ایشون این طوری مجبور بشه یا بگه می خواد با شما زندگی کنه یا نه . نظرتون چیه این کار رو انجام بدم.

خدایا هیچ کس نیومده نظر بده منم موندم سر دو راهی خواهش می کنم تو یه راه جلوی پام بگذار...

امیدوار عزیز

لطفا آرامشتون رو حفظ کنید

من نمیتونم به شما بگم بمانید یا بروید من حتی نمیتونم بگم اگه جای شما بودم رفتن رو به ماندن ترجیح میدادم

شما این شرایط را حس کردید چشیدید

آیا همسرتون یه نشونه به شما نشان داده ؟
شما چه نکات مثبتی در همسرتون میبینید که دوست دارید این زندگی ادامه پیدا کنه؟
خصوصیات خوب و بد همسر شما چه هست؟

آیا شما به خاطر ترس از تنهائی میخواهید که با همسرتان این زندگی را ادامه بدهید؟
آیا شما از طلاق گرفتن و به یدک کشیدن اسم مطعلقه هراسانید که میخواهید ادامه بدهید ؟
اگه جدا بشید چه برنامه ای دارید چطور زندگیتون رو سپری میکنید؟

- - - Updated - - -

امیدوار عزیز

لطفا آرامشتون رو حفظ کنید

من نمیتونم به شما بگم بمانید یا بروید من حتی نمیتونم بگم اگه جای شما بودم رفتن رو به ماندن ترجیح میدادم

شما این شرایط را حس کردید چشیدید

آیا همسرتون یه نشونه به شما نشان داده ؟
شما چه نکات مثبتی در همسرتون میبینید که دوست دارید این زندگی ادامه پیدا کنه؟
خصوصیات خوب و بد همسر شما چه هست؟

آیا شما به خاطر ترس از تنهائی میخواهید که با همسرتان این زندگی را ادامه بدهید؟
آیا شما از طلاق گرفتن و به یدک کشیدن اسم مطعلقه هراسانید که میخواهید ادامه بدهید ؟
اگه جدا بشید چه برنامه ای دارید چطور زندگیتون رو سپری میکنید؟

1- هیچ نشونه ای نشون نداده فقط می گم من نمی خوام بره هر کاری دل می خواد بکنه
2- اگه بخوام رفتارش رو بعد از ماجرا بسنجم هیچ نکته مثبتی ندارد ولی اگه اون چهره قبلی که من می شناختم باشد عیب خاصی ندارد جز کمی لجبازی و تحت تأثیر حرف دیگران قرار گرفتن.
3- با محبت ، مهربون ، سعی می کنه آرامش رو برای و فراهم کنه
لجباز و ساده لوح
4- بله من از تنهایی و تنها ماندن به شدت می ترسم
5- بله من از اسم طلاق متنفرم و دوست ندارم مطلقه بشم.
6- یه زن مطلقه چه برنامه ای می تونه داشته باشه یه کار پیدا کنی بری سر کار صبح تا غروب و یه درصدی از این خانمها درس می خونند و خودشون رو می زنند به کوچه علی راست اتفاقا موفق هم می شوند که من از اون دسته نیستم . یه عده ای هم روزگار می گذرونند تا پیر بشوند بی برنامه. یه عده ای هم خودش رو می زنند به کوچه علی چپ و همه حرفی رو به جون می خرند و به قول خودشون خوش می گذرونند. شایدم زندگی یکی دیگه رو داغون می کنند.
من تحمل ندارم کسی یه جوری نگام کنه انگار حسرت زندگیش رو می خورم من دوست ندارم همه به اسم مطلقه صدام کنند ای خدااااااااااااا
اگه من برم درخواست طلاق بدم خوش به حال همسرم می شود راهی هست که حداقل راضی بشه خودش بره بگه منو نمی خواد.

امیدوار عزیز

حست رو درک میکنم

خوب شاید بهتر باشه بسپاری به دست وکیلت و اجازه بدی اون از راه قانونی پیش بره منتها بگو برات کاملا توضیح بده که چکار میخواد بکنه و نتیجه اش در صورت قبول کردن و یا قبول نکردن همسرت چی هست؟

از وکیلت بپرس چه راههائی وجود داره که کمترین آسیب را ببینی