هیچ!

خسته ام.از فشاری که همه عمر باید تحمل کنیم خسته ام.از زندگی خسته ام.از اینکه مجبوریم یه عمر تحت عنوان شوهر زندگی کنیم بدم میاد.از اینکه همه عمرمو ازم گرفتن.از اینکه از 17سالگی مارو انداختن تو فکر شوهر بدم میاد.از شوهر از کلمه ازدواج که مارو تبدیل کردن به 4تا مترسک منتظر شوهر بدم میاد.از اینکه کاری کردن که فکر کردیم شوهر کردیم پرچممونو ببریم بالا و بگیم برنده ایم.
همه عمرمو ازم گرفتن.به جای اینکه کاری کنن خودمو بشناسم،برم دنبال زندگی،دنیا رو ببینم،یاد بگیرم.فقط شوهر.حاااااااااالم از این کلمه بهم میخوره.
آزادی فردیمونو گرفتن.چپ رفتیم،راست رفتیم محدودمون کردن.خودشون هر کار میخوان میکنن اووخ واسه زندگی ما تکلیف معلوم میکنن.
عمرم به باد رفت:(
دلم میخواد بگم من مجردم خیلیم خوبم.پاتونو از رو دم من ور دارین.ازتون بدم میاد.

اصن من شوهر نمیخوام.حالم خوبه.اووخ میگم بذار شوهر کنم لااقل از دست مزاحما خلاص شم.اخه چقد ما بدبختیم....:(
.......

از مردم دروغگو بدم میاد.از اینکه آدما زل میزنن بهم و راحت دروغ میگن.دزدی میکنن.حق میخورن.

.......

از خدا.که هیچ کار ..نه هیچ کار ولی خیلی کارا نمیکنه.همش منو اذیت میکنه.

.......

از خودم.من میخوام این زندگی تموم بشه.من نمیخوام ادامه بدم.به کی بگم.من این قاعده مزخرف بازی رو دوست ندارم.میخوام از بازی بیام بیرون.چه کنم؟

سلام بهار چی شده؟ چرا اینقدر دلخوری از روزگار؟

- - - Updated - - -

مگه اگر ازدواج کنی رشد شخصیت متوقف میشه؟

سلام.
قصد خوش آمد گویی ندارم. اما اسم کاربری زیبایی انتخاب کردی. ( بهار زندگی )
دوست عزیز مثل اینکه اتفاقی افتاده که کمی خسته شده. جوش آوردی و حنجره ات پر از فریاده. درست مثل فصل بهار که همراه با صاعقه و رگباره . آسمون دل هر کدوم از ما هم گاهی سربی میشه. امشب هم معلومه دلت که نه خاطر نازنینت کمی تیره و کدر شده. قبل از اینکه برات جوابی بنویسم رفتم به نوشته های قبلیت سری زدم تا کمی با روحیه ات آشنا بشم.
دیدم نوشتی" من دوست دارم به چالش کشیده بشم" فهمیدم با یه دختر جنگنده و مبارز طرفم. درسته؟ عنوانهای تایپیکهات همه حکایت از مبارزه و سرسختی تو میده. چی شده که حالا صحبت از تسلیم شدن و دور زدن زندگی میکنی.
کمی به خودت بیا . چند نفس عمیق بکش. بعد شمرده شمرده بگو چی شده؟

سلام بهار زندگی با همه ی حرفات موافقم !! کاملا درست میگی شدیم مترسک جرات جم خوردن نداریم جرات آزاد زندگی کردن نداریم جرات هیچ کاری و نداریم تمامی کارامون زیره ذره بینه غذا خوردن، راه رفتن ،نگاه ،لباس پوشیدن تمام رفتارامون حرکاتمون همه چیمون باید حساب شده باشه باید همیشه مودب باشی پاک باشی تمیز باشی باید به جز جز رفتارات دقت کنی مبادا مبادا خطایی ازت سر بزنه کارت تمونه ..... اون دلیل میشه تنها دلیلی که کسی باهات ازدواج نمیکنه......باید تمام نلاشتو بکونی یکی دوست داشته باشه تا بهت پیشنهاد بده تو این راه هزاران نفر دلتو میشکنن لهت میکنن مثل ی قاتل براندازت میکنن حالا آخرشم ازدواج کردی بعدش باز باید تمام کارات حساب شده رفتارات کامل متانت همه چیت کامل تا خطایی ازت سر بزنه کارت تمونه 10000 تا خیانت میاد رو سرت تا علتم بخوای میگن زنم کوتاهی کرده. باز مقصرو زن میدونن که کوتاهی کرده ... ندونسته توی ی مورد کوتاهی کرده در حالی که بابا اونم فقط ی زنه ی آدم اشتباه داره .........و حالا برعکس اگه مردی کوتاهی کنه زن بد بخت مجبوره جز لال شدن سوختن ساختن تا آخر عمرش چاره ای نداره ، چرا؟؟؟؟؟؟؟ حالا اگه بر فرض محال زنی خیانت کنه حکمش سنگ ساره!! همین مردا تو دوران جونیشون هر غلطی که دلشون بخواد میکنن هر تفریحی هر آزادی اسمشم میزارن ما پسریم هر جوری دلشون بخواد رفتار میکنن هر جوری دوس داشته باشن میگردن آخرشم واسه دختر که بخوان باهاش ازدواج کنن هزار تا سخت گیری میکنن.....مگه اسلام برابری زن و مرد نیست این کجاش برابری مگه کشوره ما ی کشوره اسلامی نیست پس کو این برابری؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ منم خسته از همه چی!!!!یعنی متنفرم از خودم از اینکه دخترم متنفرم......

سلام بهار خانومی.
عزیزم اگر بخوای به همه چیز با دیده ی "هیچ" بنگری، خب حق داری حال خوبی نداشته باشی. اما اگر بخوای هدفی انتخاب کنی که به وجودت معنا بده و حضورت رو در جهان توجیه کنه، جوری که مخاطب به خالقت از دل بر بیاد که "همه چی تویی، زمین و آسمون هیچ،" و البته این ندا رو از جانب او هم دریابی، آنوقت قضیه خیلی فرق میکنه.

اگه کانال دلت درست سیگنال نمیده و نمیفرسته، مسئله ی عدم وجود حقیقت نیست، گاها یا گیرنده مشکل داره، یا تحت تاثیر پارازیت محیطی.

بذار چیزی بگم: هر حسی میخوای داشته باش، غمگین باش، کلافه باش، گریه کن، پشیمان شو... اشتباه کن ولی انتخاب کن. چون هیچ چیز ارزش نداره حقیقت حضورت رو نادیده بگیری.چون تو هستی، و دلیل داره که هستی. دلیلش هم همین آزادیته که پیش از عملت لازمه در افکارت به کار بگیری. اشتباه رفتار کنی بهتر از اینه که از ترس تسلیم جاهلیت روزگار شی.

پیشنهادم به تو اینه: حقت نیست خوشبخت نباشی، مادامی که خیلی ها غرق خوشبختی اند. حقت رو از زندگی بگیر. آنگونه زندگی کن که حقته، نه جوری که بهت تحمیل کردن.
"هیچ" که هیچه! نه مفهوم غم داره، نه مفهوم شادی. اگه قراره آخرش به هیچ برسی، چه با غم، چه با شادی. بنابراین سعی کن از حالا وقتی به "هیچ" میرسی، برقصی و شادی کنی. اینجوری لااقل اگه چیزی به دست نیاورده باشی، چیزی هم از دست ندادی، از جمله وقت و اعصابت رو.

منم خیلی جاها تو زندگیم کم آوردم. حتی هم اکنون که برای تو مینویسم. ولی خسته نمیشم. نهایت نهایتش ، وقتی کاریش نمیشه کرد، میگم کاریش نمیشه کرد، اونوقت فکرم رو با شادی منحرف میکنم. چرا به غم مشغول کنم؟
یه جاهایی هست که به خدا میگم دیدی؟ کلی فرار کردم ازت، ولی بازم من موندم و تو. اونوقت حس میکنم جفتمون لبخند میزنیم... کاریش نمیشه کرد! :)

سلام خانمی نمی دونم چه شرایطی دارید و اصلا مشکلتون چیه؟ ولی اینم می دونم زندگی فقط ازدواج و شوهر نیست ولی مردم اطرافمون اونقدر اونو واسه ما بزرگ کردن که وقتی کسی ازدواج می کنه انگار به اوج خوشبختی رسیده. وقتی سنت میره بالا و ازدواج نکردی یا خودت نمی خوای ازدواج کنی همیشه فکر کردن شاید ایرادی داشته ازدواج نکرده البته اینا فقط برا دختر خانمها صادقه. من اگر حرف مردم نبود اینقدر برای ازدواج نکردنم مشکل نداشتم. اگر من هم آزادی که آقا پسرها دارند و داشتم این مقوله ازدواج واسم نمی شد هدف. چرا باید من نتونم تنهایی برم سفر چرا این اجازه رو ندارم برم یه جای دور که چند روز و تنها باشم؟؟؟؟ چون اونقدر محدودیت تو زندگی داریم که آخرش فکر می کنیم باید ازدواج کنیم. وقتی هم نمی شه دیگه کل زندگیمون رو تحت تاثیر قرار میده. حرف مردم نمی زاره که آدم زندگی راحت داشته باشه

- - - Updated - - -

سلام خانمی نمی دونم چه شرایطی دارید و اصلا مشکلتون چیه؟ ولی اینم می دونم زندگی فقط ازدواج و شوهر نیست ولی مردم اطرافمون اونقدر اونو واسه ما بزرگ کردن که وقتی کسی ازدواج می کنه انگار به اوج خوشبختی رسیده. وقتی سنت میره بالا و ازدواج نکردی یا خودت نمی خوای ازدواج کنی همیشه فکر کردن شاید ایرادی داشته ازدواج نکرده البته اینا فقط برا دختر خانمها صادقه. من اگر حرف مردم نبود اینقدر برای ازدواج نکردنم مشکل نداشتم. اگر من هم آزادی که آقا پسرها دارند و داشتم این مقوله ازدواج واسم نمی شد هدف. چرا باید من نتونم تنهایی برم سفر چرا این اجازه رو ندارم برم یه جای دور که چند روز و تنها باشم؟؟؟؟ چون اونقدر محدودیت تو زندگی داریم که آخرش فکر می کنیم باید ازدواج کنیم. وقتی هم نمی شه دیگه کل زندگیمون رو تحت تاثیر قرار میده. حرف مردم نمی زاره که آدم زندگی راحت داشته باشه

سلام بهار.
اگه مشکلت اینه که دوست نداری ازدواج کنی، خب نکن. زور که نیست.
ولی اگه کلا زندگی رو میگی، اگه تونستی معنی و دلیلی براش پیدا کنی به من هم خبر بده.

- - - Updated - - -

سلام بهار.
اگه مشکلت اینه که دوست نداری ازدواج کنی، خب نکن. زور که نیست.
ولی اگه کلا زندگی رو میگی، اگه تونستی معنی و دلیلی براش پیدا کنی به من هم خبر بده.

مشکلت ازدواج کردن یا نکردن نیست. نمی دونم چیه ولی این نیست مشکلت.
بهار من بالاخره رفتم پیش یه روانپزشک گفت بهم افسردگی داری و گفت افسردگی همینه که میره و میاد. ادم بعضی وقتا خوب میشه حالش بعضی وقتا هم بد. قرص هم داد. حالا اثر کنه یا نه رو نمی دونم ولی چند برابر این خستگی ای که تو می گی داری رو داشتم خیلی وقته. از همون 19 سالگی ام. اگه روانپزشک خوب میشناسی (خوب باشه ها) یه بار برو. اگه حس خستگیت طولانی شده مثلا یه ماه و داره روی عملکردت اثر می ذاره بد نیست بری مشورت کنی با یه متخصص. چون ممکنه مثله من چند سال بگذره بقیه هم که به ادم اهمیت ندن بعدش ببینی اونقدری که باید نتونستی برای زندگیت تلاش کنی و وقت بی دلیل گذشته در صورتی که می شده با کمک یک متخصص حالت بهتر شه. البته من کلی می گم ها. نمی دونم اصلا حال خودم هیچوقت بهتر میشه یا نه.
راستی جینسینگ هم خوبه. قرصشو می تونی بخری بخوری.
ازدواج هم به خودی خود بد نیست بهار. اینکه یکی رو داشته باشی که مایه ارامشت باشه وقتی از همه جا خسته ای فقط دیدنش برات بشه یه سکوت دلنشین و شاد و عزیزت باشه خیلی خوبه. به خودی خود بد نیست.
راستی من اصلا نمی دونم برات مفید باشه اینی که نوشتم یا نه. ممکنه اصلا به دردت نخوره. من فقط چیزی که می نویسم نظر و تجربه امه و ممکنه اصلا با وضعیت تو هماهنگ نیاشه. ممکنه تو حالت خیلی هم خوب باشه. فقط گاهگاهی دلت می گیره و بعدش هم به زندگیت می رسی.
موفق باشی.

بهار سخت نگیر فلسفیش نکن ...

اما انتخاب با خودته

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهار.زندگی

از مردم دروغگو بدم میاد.از اینکه آدما زل میزنن بهم و راحت دروغ میگن.دزدی میکنن.حق میخورن........از خدا.که هیچ کار ..نه هیچ کار ولی خیلی کارا نمیکنه.همش منو اذیت میکنه........از خودم.من میخوام این زندگی تموم بشه.من نمیخوام ادامه بدم.به کی بگم.من این قاعده مزخرف بازی رو دوست ندارم.میخوام از بازی بیام بیرون.چه کنم؟

---

سلاماین قسمت حرفهاتون چقدر گویای حس منه از زندگی امیدوارم مشکلتون حل شه.

مرسی بچه ها.واقعا مرسی
نمیدونید چقد ناراحتم.چقد غصه میخورم.چقد حرص میخورم.اصن میدونم مشکلاتم نسخه ای که اینجا بشه نوشت نداره.

زندگی عادی و روتینمو دارم خدا رو شکر.اما از کجاش بگم؟

کارم آینده ای نداره.نمیدونم برنامه آیندمم چیه.هرکار میخوام کنم با یه دو دو تا چهارتا میبینم نمیشه.منم تو موقعیتی نیستم یه کاریو شروع کنم بعد یه مدت ببینم غلطه دور بزنم برگردم.

ازدواج.باور کنید ته دلم علاقه ای به ازدواج ندارم.اصلا من از کجای مجردیم لذت بردم که برم سراغ متاهلی.دلم هزارتا برنامه داشت که نشد یا نذاشتن بشون برسم.اصن زورم میاد مجبورم میکنن به ازدواج فکر کنم.حالا هم که داداشم میخواد عروسی کنه فرس رو گذاشتن رو من.اخه مگه شوهر چه گلی به سرم میخواد بزنه.حالا کو تا من مرد دلخواهمو پیدا کنم.پیدا نکردمم نکردم.مگه خودم چیم کمه؟فقط یه ذره بدشانس بودم.

انقد فشار رومهههههه.

با این سن واسه هرچی باید براشون توضیح بدم.البته من توضیح نمیدم و سرم به کار خودمه اما بلاخره دماغشونو تو زندگیم میکنن.

بخدا من همچین زندگی رو نمیخوام.انقدراکد.ناشکری نمیکنم ولی دلم میخواس انقد آزاد بودم که خودم راهمو تعیین کنم بدون هیچ فشاری.

بدم میاد به تفاوتهای هم احترام نمیذاریم.

....

پ.ن:نمیدونم تصور اینجا از من چیه؟اما من یه دختر آرومم با هزارتافکر.

ببخشید جواب تک به تکتونو ننوشتم.حس کردم طولانی میشه فقط یه ذره توضیح دادم تا بدونید مشکل جهانبینی و اینا ندارم.افسرده هم نمیدونم هستم یا نه.مشکلم اینه که مشکلاتی دارم که گاهی خیلی سخته و چون اینده ای نمیبینم و ایضا فشار خیلییی رومه و حس میکنم وقتی ندارم و قواعد بازی زندگی رو خیلیاشو دوس ندام هی حرص میخورم.

- - - Updated - - -

مرسی بچه ها.واقعا مرسی
نمیدونید چقد ناراحتم.چقد غصه میخورم.چقد حرص میخورم.اصن میدونم مشکلاتم نسخه ای که اینجا بشه نوشت نداره.

زندگی عادی و روتینمو دارم خدا رو شکر.اما از کجاش بگم؟

کارم آینده ای نداره.نمیدونم برنامه آیندمم چیه.هرکار میخوام کنم با یه دو دو تا چهارتا میبینم نمیشه.منم تو موقعیتی نیستم یه کاریو شروع کنم بعد یه مدت ببینم غلطه دور بزنم برگردم.

ازدواج.باور کنید ته دلم علاقه ای به ازدواج ندارم.اصلا من از کجای مجردیم لذت بردم که برم سراغ متاهلی.دلم هزارتا برنامه داشت که نشد یا نذاشتن بشون برسم.اصن زورم میاد مجبورم میکنن به ازدواج فکر کنم.حالا هم که داداشم میخواد عروسی کنه فرس رو گذاشتن رو من.اخه مگه شوهر چه گلی به سرم میخواد بزنه.حالا کو تا من مرد دلخواهمو پیدا کنم.پیدا نکردمم نکردم.مگه خودم چیم کمه؟فقط یه ذره بدشانس بودم.

انقد فشار رومهههههه.

با این سن واسه هرچی باید براشون توضیح بدم.البته من توضیح نمیدم و سرم به کار خودمه اما بلاخره دماغشونو تو زندگیم میکنن.

بخدا من همچین زندگی رو نمیخوام.انقدراکد.ناشکری نمیکنم ولی دلم میخواس انقد آزاد بودم که خودم راهمو تعیین کنم بدون هیچ فشاری.

بدم میاد به تفاوتهای هم احترام نمیذاریم.

....

پ.ن:نمیدونم تصور اینجا از من چیه؟اما من یه دختر آرومم با هزارتافکر.

ببخشید جواب تک به تکتونو ننوشتم.حس کردم طولانی میشه فقط یه ذره توضیح دادم تا بدونید مشکل جهانبینی و اینا ندارم.افسرده هم نمیدونم هستم یا نه.مشکلم اینه که مشکلاتی دارم که گاهی خیلی سخته و چون اینده ای نمیبینم و ایضا فشار خیلییی رومه و حس میکنم وقتی ندارم و قواعد بازی زندگی رو خیلیاشو دوس ندام هی حرص میخورم.

اگر مشکلات امروزت رو بر روی یک کاغذ بنویسی و اون رو تا کرده دور از دسترس قرار بدی چند سال بعد که به اون نوشته ها مراجعه کنی می بینی که این مشکلات چندان که امروز بزرگ نشون میدهن اهمیت نداشتن.

عزیزم اگر مشکل شما آینده شغلی است که خیلی راحت حل می شود. یک ( مشاور اقتصادی ) خوب پیدا کن. عزیزم الان مشاوره اقتصادی خیلی دارد رو می آید و مفید هم هست. حتی می توانی زنگ بزنی رادیو اقتصاد و آدرس مشاوران اقتصادی را بگیری. من که خیلی لذت می بردم از این برنامه. یک مثال برایت می زنم : خانمی کارگر بود که می خواست پس انداز کند اما حقوقش آنقدر کم بود که به پس انداز نمی رسید. بعدش هم دیگر نمی توانست بعد از اتمام شیفت کاری خانه اش را رها کند و سراغ شغل دوم برود. او پیش یک مشاور اقتصادی رفت. مشاور مقداری با او صحبت کرد و فهمید که چه گنجی دارد و خودش بی خبر است. خانم مذکور در کودکی کنار مادربزرگ قالی بافی را آموخته بود. بنابراین به پیشنهاد مشاور یک دارقالی برپا کرد و بعد از کار قالی می بافت در خانه. بچه ها هم کم کم یاد گرفتند و همراهش شدند. وقتی قالی تمام شد به اندازه حقوق دو سالش توانست پس انداز فراهم کند.

یک پیشنهادی هم دارم. رباعیات جناب خیام خیلی برای شما خوب است. البته اصلا آن طور که می گویند دنیا گرا نیست. بلکه اشعارش واقعا در مذمت دنیاگرایی و غصه خوردن برای امور دنیا است. در چندین رباعی اش حرف های عمیقی مطرح می کند و از خواننده می خواهد به ورای بازی های دنیا نگاه کند. حتما بخوان. فلسفه عمیقی دارد.

- - - Updated - - -

- - - Updated - - -

راستی شما عقاید فمینیستی دارید یا از مردها نفرت دارید ؟