اخلاق بد من یا نخواستن

سلام
نیاز به همفکری آگاهانه دارم
من حدود 3 سال با پسری رابطه داشتم به قصد ازدواج
ایشون برای خواستگاری پاپیش گذاشتن ابتدای رابطه ولی خانواده من به دلایلی مخالفت کردند
و بعد از تصمیم های مختلف و چشیدن طعم جدایی تصمیم براین شد مدتی تا فراهم شدن شرایط ازدواجمون بدور از چشم خانواده ها به رابطه ادامه بدیم
قبل از ایشون من در رابطه با پسرها خیلی محتاط بودم و دوستی بااونهارو نوعی خیانت به همسر آیندم میدونستم
ولی با ایشون بدلیل علاقه زیادی که بینمون بود و تصمیم ازدواج خیلی راحت بودم و بچشم همسرم میدیدمش و رفتار میکردم
تو این مدت رابطه با همه فراز و نشیباش پیش رفت
تا اینکه زمانی که من مقرر کردم برای خواستگاری مجدد رو ایشون قبول نداشتن و میخواستن که بیشتر صبر کنیم
و این هم بدترین ضربه شد برای من
شک و حدس و گمان های مختلف به ذهنم هجوم آوردن
باعث پرخواشگری من شد
حرمت هارو ناخواسته زیر پا گذاشتم
بدرفتاری با ایشون رو شروع کردم خیلی گذشت کرد خیلی نادیده گرفت
ولی وفتی درمورد ازدواج صحبت میکردمو تعلل ایشونو میدیدم دوباره تمام حسای بد به سراغم میومد
تا اینکه یک روز بعد از دعواهایی که کردم ازش پرسیدم منو نمی خوای
و گفت با این اخلاق ها نه! و بدترین ضربه عمرم شد این حرف
و هرروز این رابطه سردتر میشه
من واقعا دوسش دارم
و دلیل همه دعواهام به خاطر این بود که منو نخوادو طردم کنه و اون فکر میکرد عاشق دعوا هستم
بهش گفتم که بعد ازدواج دلیلی برای این دعواها نیس
ولی ایشون میگن میترسم که خوشبخت نشیم
ازمن ترسیده
درصورتی که دعواهای من های و هوی نبود شاید اصلا دعوا نبود چون بیشتر حرفامون در غالب نوشتاری بود ایشون اینجور تصور کردن
من واقعا نیاز به راهنمایی دارم
و با دیدی که من نسبت به خیانت و ازدواج داشتم بعد از ایشون هیچ کس دیگه ای رو نمی تونم بپذیرم واگر هم بپذیرم تمام رابطم با ایشونو براشون تعریف خواهم کرد که خود این باعث پشیمون شدن خود اونها از ازدواج با من رو درپی داره
لطفا راهی برای درست کردن این رابطه پیش روم بذارید
جدایی به هیچ وجه قابل تصور نیس برای من
و دختر 18 ساله احساساتی نیستم که نظریاتم بعد مدتی عوض بشه
24 ساله هستیم هردو

راهنمایی نمی کنید
چرا هیچ کس جواب من رو نمی ده

فکر میکردم اینجا به سواله همه جواب میدن
ولی متاسفانه اشتباه فکر کردم
از دیشب هزار بار به این تاپیک سرزدم شاید یک نفر...
ولی کسی واسه تازه واردا وقتی نداره انگار

خوب ازش دلش در بیار دیگه
از محبت خارها گل میشود
توجه و محبت ...

به نظرم به جای اینکه بهش بگی رفتار بخاطر عشقمونو (بخای رفتارتو توجیه کنی)اشتباهتو بپذیر و با رفتارت بهش نشون بده که پشیمونی و اون شخصیت واقعی تو نبوده
یه مدت بگذره روش اثر میکنه,نا امیدنشو,به جای داد و بیداد چرا ازش نپرسیدی چرا الان نمیاد خواستگاری,شاید حرفش منطقی باشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gole-yas

فکر میکردم اینجا به سواله همه جواب میدن
ولی متاسفانه اشتباه فکر کردم
از دیشب هزار بار به این تاپیک سرزدم شاید یک نفر...
ولی کسی واسه تازه واردا وقتی نداره انگار

---

خواهر خوبم من خودم ضربه خوردم البته قضیه من با تو فرق داره من با حرفاش فهمیدم منو دوست داره و ... که دلم دیگه نمیخاد در موردش حرف بزنم من یک بار بهش گفتم کی میخای بیای خواستگاری گفت زمان می خوام گفتم چقدر گفت نمی تونم بگم و بعد هم قضایای که پیش امد می تونی بری بخونی اما در مورد شما فرق داره اون اول امده خواستگاری اما حالا این دست اون دست می کنه باید ببینی مشکل کجاست شاید تو این مدت رفتارها طوری بوده که اون تردید کرده که به هم می خورید به هر حال تو ارتباط و آشنایی بیشتر هست که آدم ها رو می شناسن شاید هم مثل خیلی آدما می گه چرا باهاش ارتباط داشتید و ... نمی دونم به خدا فقط تنها چیزی که به ذهنم میرسه خیلی منطقی و وبدون هیچ دعوایی ازش دلیل مردد بودنش رو بپرس نزار مدت ها طول بکشه بهش وابسته بشی مثل من و بعد یک روز بیاد و بگه همو فراموش کنیم ما به هم نمی خورم به خدا ضربه می خوری ازش منطقی بخواه توضیح بده اگه پشیمون شده زودتر متوجه بشی نشه یه روزی که دیگه جبران راه رفته رو نداشته باشی

یکی اینکه میگه از دعواهات میترسم
یکی هم میگه زوده ما هنوز درس میخونیم
ازش میخوام بره سر کار میگه زوده
:(
نمی تونم دوریشو به هیچ وجه تحمل کنم
نمی تونم

گل یاس عزیز،

امیدوارم که حدسم غلط باشه،
اما فکر می کنم زمانی که شما آشنا شدید ایشون یک پسر 21 ساله بودند که معیارهای مشخصی نداشند
و حالا با گذشت چند سال معیارشون تغییر کرده.
پسرها برای ازدواج خیلی سخت تر از دخترها تصمیم می گیرند.

دخترها با هر کس دوست بشند به ازدواج باهاش فکر می کنند. اما پسرها نه!

اونطور که من شنیدم معیارهای پسرها تا 25-24 سالگی خیلی مشخص نیست و بهتره قبل از اون برای ازدواج اقدام نکنند.
ظاهرا آقا پسر مورد نظر شما هم داره کم کم نظرش تغییر می کنه.

راه حل به نظر من:
رابطه ات را باهاش قطع کن و بگو من دخترم و به اندازه تو فرصت برای ازدواج ندارم و دستم باز نیست.
بنابراین بهتره هر کس بره دنبال زندگیش.
اگر واقعا من را می خواهی بیا خواستگاریم و اگر نه هم برو تا من بتونم به زندگیم برسم.

اگر تو را بخواد، مطمئن باش که یه کاری می کنه.
اگر نکرد بدون که از این که با تو زندگی کنه مطمئن نبوده.

موفق باشی :72:

بدترین حس دنیا اومده سراغم
نابود کننده ترین حس
شکاک شدم
خیلی
اخلاقای بدی پیدا کردم
میدونم خیلی اذیتش میکنم
میدونم خیلیییی گذشت کرده در حقم
دست خودم نیس این رفتارها
فشارهایی که این مدت روم بوده باعثشه
چیکار کنم
چطوری دست ازین اخلاقا بردارم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

گل یاس عزیز،

امیدوارم که حدسم غلط باشه،
اما فکر می کنم زمانی که شما آشنا شدید ایشون یک پسر 21 ساله بودند که معیارهای مشخصی نداشند
و حالا با گذشت چند سال معیارشون تغییر کرده.
پسرها برای ازدواج خیلی سخت تر از دخترها تصمیم می گیرند.

دخترها با هر کس دوست بشند به ازدواج باهاش فکر می کنند. اما پسرها نه!

اونطور که من شنیدم معیارهای پسرها تا 25-24 سالگی خیلی مشخص نیست و بهتره قبل از اون برای ازدواج اقدام نکنند.
ظاهرا آقا پسر مورد نظر شما هم داره کم کم نظرش تغییر می کنه.

راه حل به نظر من:
رابطه ات را باهاش قطع کن و بگو من دخترم و به اندازه تو فرصت برای ازدواج ندارم و دستم باز نیست.
بنابراین بهتره هر کس بره دنبال زندگیش.
اگر واقعا من را می خواهی بیا خواستگاریم و اگر نه هم برو تا من بتونم به زندگیم برسم.

اگر تو را بخواد، مطمئن باش که یه کاری می کنه.
اگر نکرد بدون که از این که با تو زندگی کنه مطمئن نبوده.

موفق باشی :72:

---

ایشون از پدرم هم میترسه
میگه با شرایط الانمون هنوز خانوادت راضی نیستند
من خودمم این حرف رو قبول دارم
ولی میخوام که یه تاریخی مشخص کنه ولی میگه نمی دونم تازه ارشد رو شروع کرده
بخاطر من از بورس تحصیلیش گذشت
واقعا خودم هم نمی دونم وفتی همه این هارو میذارم کنار هم
اشتباهاتمو قبول دارم راه جبران رو نمی دونم راه تکرار نکردن رو نمی دونم
بارها بهم فرصت داده این رفتارهارو ترک کنم ولی تا محبتش زیاد میشه بدرفتاریم زیاد میشه غیر ارادی

گل یاس،

حتی اگر علتش رفتارهای شما باشه، باز هم راه حل قطع رابطه است.

شما عصبی هستی بخاطر این که سه سال در یک رابطه نامعلوم هستی.
سه ساله داری اضطراب تحمل می کنی.
این که راضی نگهش داری
این که از خواستگاری منصرف نشه
کسانی که نباید بفهمند متوجه رابطه تون نشن و آبروت نره
و ...

این بلاتکلیفی در رابطه دختر را خیلی اذیت می کنه.
رابطه ات را قطع کن تا خیالت راحت بشه و آرامشت برگرده.

اولش سخته. اما بعد از یه مدت که از این همه بلاتکلیفی و تنش راحت می شی، آروم می شی.

اون آقا هم اگر شما را بخواد دیگه بعد از سه سال باید تکلیفت را مشخص کنه.

دوست عزیز :72:من فقط یه مورد رو بگم..اونم اینه که ادامه یه رابطه بصورت طولانی مدت و بلاتکلیف در مجموع به ضرر شماست که دختر و پر از احساسات و عواطفین..خصوصا اگه روابطتون نزدیک و جسمی باشه..چون در اکثر موارد احتمال خسته ودلزده شدن اون پسر بعد از چندسال خیلی خیلی زیاده...به نظر من تکلیف این رابطه باید هرچه سریعتر مشخص بشه..ادامه دادنش به ضرر شما تموم میشه بیشتر..

- - - Updated - - -

ممنون دوستان
با همه وابستگیم بارها رابطه رو تموم کردم ولی باز...
زود احساساتی میشم و حرفش رو قبول میکنم
هرچند اصلا دلم راضی به تموم کردن این رابطه نیست ولی اینبار قاطعانه تموم میکنم شاید ایشون کاری کردند و شاید هم من فراموش کردم
چیزی که همیشه دودلم میکرد... من بارها از خدا خواستم خودش کمکم کنه به روش های مختلف و هربار نشونه هایی که دیدم حس کردم عاقبت خوبی داره
ماه رمضون به خدا متوسل شدم و 40 روز... و از خدا خواستم خودش کمکم کنه ولی بازهام همه چی موافق ایشون بود
استخاره هایی که کردم
نمی دونم شاید اینها خرافات باشه از دید بعضی ها یا ... ولی من هرجا از خدا کمک خواستم واقعا راه درستو بهم نشون داده
این بار نمی دونم صبر من کم بود یا اشتباهی کردم که خداهم این اتفاقارو پیش روم گذاشت
این بار هم به خودش توکل میکنم و رابطه رو تموم میکنم

دوباره رابطه شروع شد
نمی دونم باید چیکار کنم
من بدون اون نفس حتی نمی تونم بکشم

اگر می خواهید بدانید کارتان از نظر وجدانی درست است یا نه ، به جای استخاره از حس درونتان که خدا آن را نهاده است استفاده کنید. از خودتان این سوالات را بکنید :

1- اگر این رابطه درست است چرا از پدر و مادرم پنهانش کرده ام؟
2- آیا خدایی که من چهل روز به او متوسل شده ام رضایت دارد که من این گونه خانواده ام را کنار بگذارم به خاطر این رابطه که در سن خیلی کم شروع کرده ام؟
3- با توجه به اینکه در قرآن نوشته دختران را باید از خانواده شان خواستگاری کنند و نیز اجازه ازدواج شرعا با رضایت پدر است ، آیا این رابطه کار درستی است؟

سعی کن از ته دلت به این سوال ها جواب بدهی. باور کن جوابش واضحتر از استخاره است.

خواهرم اون دوست داره و بر میگرده وقتی اشتباهاتت رو جبران کنی دیگه مشکلی پیش نمیاد منم پسرم و دقیقا همسن خود شما و واسه ازدواج هزاران هزار مشکل سر راهمه تنها جواب بله گفتن نیست شغل و کارو کسب درآمد ایروزا حرف اول رو میزنه...من مطمئنم اون بنده خدا واسه پا پیش گذاشتن آمادگی نداره .....ممنمون میشم شماهم کمک کنید عنوان پستم{سوتی دادم....}

ببین کپی منی :-( منم تا میدیدم مخربونه شروع میکردم به دعوا، ون باهام کات کرد و من موندو یادش :-(