نمایش نسخه قابل چاپ
سلام ده سال پیش بطور سنتی ازدواج کردیم من علاقه ای نداشتم ولی همسرم خیلی منو دوست داره ومرد خوبیه ولی منه بی لیاقت بهش خیانت کردم اون چیزی نمیدونه ولی من پشیمونم ودارم نابود میشم بهش میکم طلاقم بده قبول نمیکنه خیلی به درکاه خدا توبه کردم ولی کناهکارم دلم میخواد خودم را بکشم کمک کنید برای رضای خدا
چرا همسرتان را دوست ندارید؟ می شود توضیح دهید ؟
چند سالتان است و آیا بچه دارید ؟
تحصیلات و شغل شما چیست ؟
سلام من 31وهمسرم33 من هیچ وقت دوست نداشتم ازدواج کنم به اصرار خانوادم و فرار از مشکلات خانواده این کار را کردم .من لیسانس وهمسرم دیپلمه. همسرم شغل ازاد ومن کارمندم
زنا جزء حق الله است نه حق الناس.(اینو از خودم نمیگم. یک روحانی معتبر بهم گفت. کسی که در مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی مشاوره میده) همین که توبه کنید که هرگز دوباره تکرارش نکنید کافی است. لزومی هم نداره به شوهرتون اعتراف کنید.
ولی در مورد عدم علاقه به شوهرتون، به نظرم بد نباشه یک کاغذ بردارید و صفات خوب همسرتون رو ورش بنویسید و به اونها فکر کنید. مسلما همسرتون صفات و خصوصیاتی دارد که شما آنها را بپسندید. یک مدت روی چیزهای خوب همسرتون زوم کنید و تمرکز بگیرید. مثلا اینکه چقدر قشنگ به گلها آب میده. چقدر با پدر و مادر ش با احترام رفتار میکنه و ... هر چیز خوبی که داره حتی اگر کوچیکه روش تمرکز بگیرید.
سلام انشاالله خدا توبه پذیره
خیانت چه طوری و در چه حد و آشنایت چگونه بود
آیا بخاطر تحصیلات کمتر ایشون ناراضی هستید یا چیزهای دیگه ای هم هست؟
شما کلا دوست نداشتید ازدواج کنید یا دوست نداشتید با ایشون ازدواج کنید؟
اگر مورد اول بوده که حالا بالاخره ازدواج کرده اید. راه برگشت که نیست. چاره اینه که برای علاقمند شدن و دل دادن به زندگی مشترکتون قدم بردارید.
امیدوارم خداوند وهمسرم منو ببخشن . با اینکه خصوصیات خوبش را میدونم وبهشون فکر میکنم ولی هیچ حسی ندارم بهش . با هم تفاهم نداریم وهمدیکه رادرک نمیکنیم ولی چون منو دوست داره خیلی کوتاه میاد واین عذاب وجدانم را چند برابر میکنه. داقعا دارم روانی میشم
سلام
دوست نداشتم ازدواج کنم به اصرار خانوادم و فرار از مشکلات خانواده این کار را کردم
شما خودتون میگید دوست نداشتید ازدواج کنید پس چطور شد که خیانت کردید؟؟ نتها ازدواج بلکه با یه نفر دیگه هم رابطه برقرار کردید ؟؟؟
ده سال پیش دوست داشتم ادامه تحصیل بدم نه ازدواج کنم . ولی متاسفانه خیلی اشتباه کردم شبانه روزم اشکه وپشیمونی
- - - Updated - - -
کمک کنید بخاطر خیانتم ازش جدا شم اون حقشه یه زن خوب داشته باشه وتنها راهی که طلاقم میده اینکه بهش بکم خیانت کردم
ده سال پیش اگر حساب کنیم شما دانسجو بودید 21 سالتون بوده ینی میخواستید 22 سالگی برای ارشد ادامه بدید ؟؟؟خوب چرا شرط ضمن عقد نکردید حق تحصیل ؟؟؟الان هم که معلومه شوهر خوبی دارید که میزارن شما برید سر کار پس حتمی با ارشد هم موافقا
مشکل من اینا نیستن . نه من اونو درک میکنم نه اون منو. ولی چون منو دوست داره منو تحمل میکنه. ولی من با این خیانت دیکه نمیتونم بهش نکاه کنم حقش این نیست چی کارکنم؟ دارم دق میکنم...
- - - Updated - - -
مشکل من اینا نیستن . نه من اونو درک میکنم نه اون منو. ولی چون منو دوست داره منو تحمل میکنه. ولی من با این خیانت دیکه نمیتونم بهش نکاه کنم حقش این نیست چی کارکنم؟ دارم دق میکنم...
اگر خیانتتون فقط یک دوستی ساده بوده از درگاه خدا توبه کنید و دیگه هیچ وقت این کار رو نکنید اگر هم کار با جاهای باریک کشیده شده باتز هم از خدا طلب بخشش کنید و زندگیتونو دودستی بچسبید که جز شوهرتون دلتونو دست کسی نسپرید،خدا به دادمون برسه،من دیگه به چشمامم اعتماد ندارم،اونقدر بدبین شدم که حد نداره
http://www.hamdardi.net/images/smilies/302.gif
شما واقعا بخاطر خیانت به شوهرتون ناراحت هستید؟
یا بخاطر خودتون ناراحتید و به دنبال راهی هستید که از همسرتون جدا بشید و احیانا به اون کسی که باهاش وارد رابطه شده اید برسید؟
خوب الان چرا ادامه تحصیل نمیدید خیلی این حرفتون برای من عجیب آخه من آدمی ندیدم دنبال علم باشه و علم دوست داشته باشه به فکر این کارا باشه حتی دیدم بگه بخنده با همه حالا هر کسی بنا به اعتقاداتش چهار چوب داره ولی خیانت ندیدم اون کسی که علم دوست داره درس خوندن دوست داره یه کتاب میگره جلوش یا از نت سرچ میکنه توی دنیای خودش غرق میشهآخه حالا که چی خیانت بکنه ؟؟؟خیانت یه نوع بیماری به نظر من بیمار فجیع روحی که باید سریع درمانش کنه و اوناهایی که با سواد هستند از نظر مقدی چه جور هستید ؟؟؟ ظاهرتون چهه شکلی هست ؟؟
با سلام و احترام
قابل درک هست ، تا چه اندازه از این تعارض و خطایی که کرده اید آشفته و از هم گسیخته شده اید. و شاید همین عذاب وجدان بالاترین سرمایه ای باشد که هم اکنون اگر بخواهید می توانید با آن مسائل را سرو سامان دهید.
اکنون شما باید برای خود 2 مسئله را کاملا تفکیک کنید، تا بتوانید درست تصمیم بگیرید.
1 - اینکه واقعا از خیانت خود پشیمان هستید و به خاطر این مسئله عذاب وجدان دارید و قصد جبران و برگشت دارید؟
2 - یا اینکه مسئله خیانت برایتان اگرچه آزارنده است، ولی دغدغه اصلی شما طلاق هست، چون فکر می کنید به او علاقمند نیستید؟
لطفا با دقت فکر کنید. و اولویت و اهمیت هر یک از موارد بالا را جداگانه برایمان بگویید.
البته ممکن است بفرمایید هر دو مهم هستند. اما برای اینکه کمکتان کنیم ، حتما و حتما باید آنکه مهمتر هست را برای ما انتخاب کنید و بگویید تا ما بتوانیم شما را درک و به شما کمک کنیم.
"بخاطر خیانتم ازش جدا شم اون حقشه یه زن خوب داشته باشه وتنها راهی که طلاقم میده اینکه بهش بکم خیانت کردم"
از حرفتون این جوری برداشت میشه فقط برای طلاق از ایشون خیانت کردید
دلیلش این بوده یا دلیل دیگه ای داشته؟ چه کمبودی حس کردید؟
این که میگید همو درک نمیکنیم خیلی کلیه 10سال با هم زندگی میکنید و اون شمارو دوست داره یعنی چی همو درک نمیکنید؟؟
سلام مدیر همدردی
من واقعا از خودم متنفرم . همیشه میخواستم جدا بشم ولی نه با خیانت نه اینقدر کثیف. الان فقط به همسرم فکر میکنم که حقش این نبود ونیست . الان میخوام زندکی خوبی داشته باشه . فقط به اون فکر میکنم نه به خودم یا جدایی
جواب ندادید در چه حد بوده و به هیج عنوان با همسرتون مطرحش نکنید حتی خودتون هم با توکل به خدا خودتون را در یک زمان ببخشید طاقت سنگینی نگاها را نداریدو شاید به غیر از همسرت کس دیگه هم بداند اونوقت چند مسله برات مشکل ساز میشه
همیشه به این فکر میکردم که جدا شم ولی الان مهم برام همسرمه واقعا حقش اینهمه بدی نبود . ما قبلا پیش مشاور رفته بودیم وبعد از چند جلسه بهمون کفتن دوتا شخصیت متفاوتین وبهتره جدا شین ولی همسرم قبول نمی کرد ومشاورها را قبول نداشت ما خیلی با هم صحبت نمیکردیم وحدود دو سال بود که کاملا نسبت به هم بی تفاوت شده بودیم البته همسرم از رفتارهای من سرد شده بود
- - - Updated - - -
همیشه به این فکر میکردم که جدا شم ولی الان مهم برام همسرمه واقعا حقش اینهمه بدی نبود . ما قبلا پیش مشاور رفته بودیم وبعد از چند جلسه بهمون کفتن دوتا شخصیت متفاوتین وبهتره جدا شین ولی همسرم قبول نمی کرد ومشاورها را قبول نداشت ما خیلی با هم صحبت نمیکردیم وحدود دو سال بود که کاملا نسبت به هم بی تفاوت شده بودیم البته همسرم از رفتارهای من سرد شده بود
10 سال زندگی اونوقت بچه دارید یا خیر؟؟؟
آخه عزیز چه جوری زندگی که توش خیلی هم راحتید و شوهرتون دوستون داره با خیانت معامله کردید؟؟؟
این مشاوره هام عجب حرفی میزنن هااااااا اون تست قبل از ازدواج میگیرن نه بعدش اگر بعدش گرفتن یه کاری میکنن با راه حل که زن شوهر بهم بیشتر نزدیک تر بشن
لطفا مشاوره های درست مراجعه کنید
شما مشاوره میرفتید نسبت به همسرتون سرد برخورد میکردید ؟؟؟؟ آخه اون بیچاره چه گناهی داره شما دوسش ندارید ؟؟؟؟اونم بعد از ده سال زندگی واقعا به خاطره همسرتون چشام پر از اشک شد همچینین شما چون مثل یه بیمار رفتار میکنید
چرا آخه قبل از اینکه این عمل انجام بدید به عذاب وجدانش فکر نکردید ؟ به خانوادتون البته اگر داشته باشید؟ به اینکه اون همسری که انقدر شما ازش تعریف مکیند رو از دست بدید برای همیشه با خود خواهی هاتون با نگرفتن جلوی نفستون
ما یه دروغ میگیم یه غیبت میکنیم عذاب وجدان ولمون نمیکنه البته بماند که دیگران خیلی راحت تهمت میزنن به مردم مال حرام میخورن اصلا هم براشون مهم نیست خیلی خوبن و خیلی راحت چون وجدانی دیگه براشون باقی نمونده سراسر شیطان میشن و خودشون هم متاسفانه خبر ندارن که دارن سقوط میکنن در قعر جهنم .مثلا قال الامام علی - علیه السلام - : لا قحَةَ كَالبُهتِ.
«غرر الحكم، ح 4438»
امام علی - علیه السلام - فرمود: هیچ بی شرمی و وقاحتی چون بهتان زدن نیست.
ینی تهمت زدن از این کار شما هم قبیح تر هست.
پس خوشحال باشید به صفات پسندیدتون بنگیرد
ولی این عذاب وجدان نشانه پاک شدن شما از این پلیدی بردی به سمت خدا
سلام مابچه نداریم نه من دوست داشتم نه همسرم تنها چیزی که تفاهم داشتیم . زندگی من خیلی رویایی نیست همسرم دوستم داره ولی خیلی هم از نظر فکری باهام متفاوته . من نمی خواستم خیانت کنم توی یک اعتماد بی جا به کسی که مثل پدرم بود گول خوردم همیشه فکر میکردم خیلی زرنگم خیلی خوبم چون نماز میخونم کمک میکنم و...ولی شاید این غرور بی جا منو توی چاه انداخت من نمی خواستم همه چیز یکدفعه وبه زور اتفاق افتاد خیلی شرمنده خداوند وهمسرم هستم . الان هم میگم جدا شم سختی بکشم تاوان گناهم را شاید پس بدم. همسرم لیاقت آدم پاکی را داره من حتی دیگه نمیتونم کنارش بخوابم به خودم همچین اجاز ه ای نمیدم... چون فکر میکنه من خیلی خوبم متاسفانه. من خیلی بهش ظلم کردم ولی نمی خواستم هیچ وقت با وجود اینکه میدیدم ازخیلی مردهای دیگه بهتره حسی بهش نداشتم وبارها بهش گفته بودم ولی اون قبول نمکرد ومیگفت همین که من باهاش باشم اون خوشبخته وچیز دیگه ای نمی خواد.باور کنید از لحاظ روحی کاملا دچار مشکل شدم دیگه نمیدونم باید چی کار کنم .مدیر همدردی فرشته مهربان کمک کنید خیلی داغونم ..
حالا که نگران همسرتون هستید بجای اینکه تو فکر جدایی باشید بهتر است به فکر جبران باشید تا هم از عذاب وجدانتون کم کرده باشید و هم حق همسرتون رو ادا کرده باشید
بجای اینکه عذاب وجدان بگیرید و بگید حق همسرم این نبود و بخاطر این مسئله روز به روز از همسرتون دورتر میشید ظاهرا همسرتون خیلی شمارو دوست داره که به هیچ وجه حاضر به طلاق نیست پس با مطرح کردن این مسئله نه تنها به ایشون لطف کردید بلکه بیشتر آزرده خاطرشون میکنید
از کاری که کردید به درگاه خدا توبه کنید که خدا بسیار بخشنده و مهربان است و سعی کنید حق همسرتونو ادا کنید
جای شما بودم امشب غذایی که شوهرم دوست داره رو درست میکردم بهترین لباسمو میپوشیدم و زیباترین لحظاتو برای شوهرم میساختم یه جورایی سورپرایزش میکردم
تصمیم بگیرید از امروز بهترین همسر باشید
نقل قول:
نوشته اصلی توسط zendegi12
:104::104::104:با سلام
احسنت، حالا بهتر می توانیم به هم کمک کنیم.
اکنون می توانید از این سرمایه یعنی عذاب وجدان برای بازسازی زندگیت بهره مند شوید.
عذاب وجدان وقتی انرژی انجام کارمثبت و ترک کار منفی را می دهد ، مفید هست. اما اگر فقط روی اعصاب راه برود ، اما موجب هیچ اقدام مثبت نشود و حتی انسان را به خطا بیندازد که باز کار منفی دیگری بکند مضر هست.(مثلا اگر احساس گناه شما منجر شود علاوه بر خیانت زندگیتان را هم از بپاشید مضر ارزیابی می شود.)
با این توضیحات، شما باید شروع به اندیشه بکنید.
با این سرمایه یعنی احساس گناه می خواهید چه کارهای مثبتی بکنید. چه چیز را می خواهید جبران کنید.
چگونه می توانید ارتباط خود و همسرتون را بهبود بخشید.
چگونه می توانید از بروز مجدد چنین مشکلی جلوگیری کنید.
لطفا اگر راههایی به نظرتون برای جبران و ارتقاء وضعیت فعلی زندگیتون به ذهنتون میرسه برای ما شرح دهید
سلام لطفا داشتن غرور با این بحث قاطی نکنید کسی که غرور داره حتی به همسرش نمیتونه ابراز علاقه کنه چه برسه به یک آقای دیگه چه برسه اصلا با یه آقایی از روبرو نمیتونه صحبت کنه صحبت عادی و کاملا معمولی چون درشان خودش نمیبینه و چه برسه که باهاش در ارتباط باشه چون این امر بجز له شدن غرور و تحقیر شدن جلوی همسر و بقیه چیز دیگه ای به همراه نخواهد داشت
سلام مدیر همدردی از شما خیلی ممنونم
من حضوری پیش دوتا مشاور رفتم ومشکلم را گفتم میگن چون دوستش نداری وباهم متفاوتین بخاطر عذاب وجدان پیشش نمون این ظلم بزرگتری که بخاطر دلسوزی پیش کسی بمونی وقتی نمیتونی بهش عشق بدی. من دیگه محال سراغ خیانت وگناه برم تنها چیزی که از خداوند خواستم اینه که منو ببخشه وکمک کنه بنده خوبی براش باشم . برای جبران خیانتم هم هر کاری حاضرم برای همسرم انجام بدم حتی حاضرم تمام سرمایه و پولم را هم بهش ببخشم همین طور ازخودم و خیلی چیزهای دیگه حاضرم بگذرم ولی چیطوری یه عمر توی دلم این گناه را پنهان کنم اگر میدونست با اینکه خیلی دوستم داره محال بود منو ببخشه اینهاست که منو در گیر کرده اون نمیدونه ولی من که میدونم . هر موقعه که بهم میگه تو خیلی خوبی دلم میخواد خودم را بکشم . حس عشق واقعا از اول بهش نداشتم وخودش هم میدونه ولی نمیخوام بیشتر از این بهش ظلم کنم . کمکم کنین لطفا واقعا سردرگمم نمیدونم چه راهی را باید انتخاب کنم ماندن وخوب شدن با وجود عشقی که ندارم یا رفتن و ظلم نکردن به همسرم؟
ولی بازم به درگاه الهی توبه کنید از این کار قبیحتون
ببیند من مثال برای شما زدم مردم خیلی راحت یه تهمت خیلی بدی به یکی نسبت میدن بدون یک ذره عذاب وجدان تازه هی به تهمت خودشون پابر جا میمونن واصلا هم یه لحظه با خودشون این فکر نمیکنن که دارم به این طرف تهمت میزنم که شاید زندگیش بسته به این تهمت باشه هم حق الله و هم حق ناس آبروی یک مومن میبرن ولی انگار نه انگار اتفاقا خیلی هم اداعای دین و مذهب میکنند یا مال حرام میخورن بدون یک ناراحتی ولی خدا به شما فرصت بازگشت از خطا داده پس برگردید خوب بود مثل این دسته باشید که هیچ عذاب وجدانی از کارهای بدتون نداشته باشید ؟؟؟
- - - Updated - - -
خواهرم شما از خیلی آدم های روی این کره خاکی بهترید
مگر حدیث نمیفرماید الغیبت اشد من زنا
ینی آثارش بد تر از این کار قبیح توی آخرت
ببین عزیز
یامبر خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود:
هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزی بگوید که از آن مبراست،
خداوند متعال در روز رستاخیز او را بر تلّی از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره آن مومن برگردد.
ینی چی ینی بضیا تا اون لحظه آخر مرگ هم از تهمتی که به دیگران میزنن دست بردار نیستن و توبه نمیکنن فقط عذاب خدا توی روز قیامت موجب میشه که اینا از گناه به این بزرگی دست بر دارن
یه جورایی کاملا بیمار گونه رفتار میکنن بیماری نفس . نفس باید کشت و الا خیلی کارها انجام میده و مهم عاقبت بخیری انسان که از انسان اینو میگیره
- - - Updated - - -
نفس سرکشه حالا هر گناهی هر چقدر بهش پا بدی ازت سواری میگیره بدون اینکه حس کنی توی قلبت نفوذ میکنه هر گناه کبیره موجب میشه قلبت سیاه تر بشه و کلام خدا رو نشنوی خدا میگه دروغ نگو بازم میگی خدا میگه غیبت نکن بازم میگی خدا میگه تهمت نزدن بازم میکنی چون دیگه دلت سیاه شده دلت زنگار بسته
همه ما شیعه ها داخل یک کشتی هستیم کشتی که فرماندش امیر المومنین هر گناهی موجب میشه این کشتی سوراخ بشه ما باید جلوشو بگیرم اعم از روابط غیر متعهدانه دروغ تهمت و همه اینها چون به همه ضربه میرسه تها خود اون فرد نیست کل جامعه مریض میشه کم کم
باید مواظب رفتارامون بیشتر باشیم چون در برابر هم مسئولیم و خدا حتمی از مون باز خواست میکنه
حتی مریضی های که در درون ماست مصل حسادت چون حسادت موجب خیلی از گناه ها میشه
مثل جهل چون جهل موجب وقوع خیلی از گناه ها میشه همون سپاه عقل سپاه جهل
جهل ما موجب میشه که حقوق دیگران پایمال کنیم مثل حق شوهر مثل حق فرزند مثل حق دوست مثل حق پدر و مدارد و خیلی ها رو
- - - Updated - - -
میگن به امیر المومنین یه سری یا داشتن دروغ میگفتن تهمت میزدن توهین میکردن که یکی از یاران اومد پیش اقا گفتن اینا دارن ب شما توهین میکنن فرمودند اینا که با من نیستن اینا با یه علی دیگه هستند ینی بزرگواری تا این حدددددددددددد
با سلام و احترامنقل قول:
نوشته اصلی توسط zendegi12
لطفا خیلی خوب دقت کنید.
من نخست از شما خواستم که هدفت را مشخص کن:
شما هم خودتون بررسی کردید و انتخاب کردید و تاکید کردید و گفتید:نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
نقل قول:
نوشته اصلی توسط zendegi12
یعنی شما به جدایی فکر نمی کنید، حتی به خودتون فکر نمی کنید. بلکه به اون فکر می کنید. مگر عشق چیه؟
خواهش می کنم هم شما و هم سایر اعضاء مجددا پستهایتان را به دقت مطالعه کنید. آنقدر که شما شوهرم شوهرم در زبانتان هست، و حواستان به او هست. حتی در این آخر گفتید که به خودتون هم فکر نمی کنید
این اگر عشق نباشد، اوج خواستن یک نفر هست به هر دلیل.
پس شما هم انتخاب کردید که زندگی کنید با او
هم غیر مستقیم بدون اینکه متوجه بشوید عاشقش شدید.
شاید هیچ وقت وابسته و دلبسته عمیقش نبودید.
اما حالا می بینید که ارزشمند هست.
حالا از خودت بیرون آمده ای، فرصت کرددی بهتر تمام قدش را ببینی.
و متوجه محبتش بشوی.
عشق همین طور کم کم شکل می گیرد.
و هر عشقی با رفتار زشت طرف مقابل به مرور می میرد.
باز هم تصمیم با خود شماست.
اما فراموش نکنید، جدا شدن برای شما 2 احساس گناه دائمی به بار می آورد.
اولی: خطا و اشتباهِ خیانت به همسرت
دوم: خطای بی توجهی به میل او، و خود محوری و از دست دادن فردی که عاشقانه دوستت داشته.
نکته ای خواستم بگویم:
افشا کردن اینجور گناهان جایزنیست وگناه بزرگتریست چراکه مفسده بیشتری داره وباعث ریخته شدن قبح اون میشه؛خدای ستارالعیوب هم هیچوقت راضی نیست آبروی بندش بریزه .چاره اش فقط پشیمانی وتوبه است وبرنگشتن به گناه وامید به بخشش
خانم zendegi12 (چه اسم قشنگ و امیدوارکننده ای)، بترسید از روزی که از همسرتون جدا بشید و بعد اینکه تنها و در اصطلاح آزاد و برای خودتون شدید و قبح این گناه هم تو ذهنتون کوچیک بشه. میدونید تا آخرش بخونید.......... لطفا از این جنبه هم به قضیه نگاه کن
عزیززم لطفا پیش همسرت و در کنارش باش و تا میتوانی بهش محبت کن و بترس از روزی که دیگه جدا شدی و در کنارت نیست
سلام خانم زندگی. مطمئنا خیلی از دوستان متوجه این نکته نشدن که این اتفاق با توجه به سادگی و ناپختگی شما و با زور انجام شده. با فردی که شما تصورش رو هم نمیکردید. بنابراین اگر قراره خودت رو سرزنش کنی از سادگی و کوته فکریت شکوه کن. یک کار رو هرگز نکن. اعتراف به همسرت. شاید باعث بشه دست به کاری بزنه که هیچ وقت نتونه جبران کنه. شاید برای خودش دردسر بزرگی درست کنه.
شما قلبت هنوز سپیده. برای جبران اشتباهات هنوز فرصت داری.
بدون فکر و از روی احساس اشتباه دوم رو نکن.
عزیز زیاد فرقی نمیکنه که با زور بوده یا اختیار هر چند اختیار خیلی بد تر و قبیح تر هست شما باید اصلا جایی نمیرفتید که بهتون بتونن تعرض کنن و خودتون در جایی که ممکن خوف گناه این شکلی داشه باشه میگذاشتید ولی خدا خدای بزرگیست و بخشنده با طظلاق گناه خودتون بیشتر نکنید
باز هم خدا رو شکر که شما عذاب وجدان دارید از این کار قبیح و میخواید برای همسرتون جبران کنید
بعضی ها خیلی گناه های صد برابر بد تر میکنن ولی هیچ عذاب وجدانی نمیگیرن
تازه اگر دیگران برای دروغ گفتن یا گناه های صغیره جلوی اینجور آدما توبه کنن فکر می کنند اونها حتمی یه کار قبیح و زشت خیلی بزرگی انجام دادن که توبه میکنند
نمیدونم نظر اینجور افراد در مورد حضرت امام سجاد علیه سلام چیست که دعای ابو حمزه ثمالی رو نوشتن
چون هیچگاه خدا به خودشون توفیق توبه رو نداده و هر چقدر تونستن مال حرام خوردن بهتان زدن برای همین حتی سخن حق روشون دیگه تاثیری نداره قلبشون زنگاره به سخره میگیرن توبه کنندگان برای گناه های صغیره رو حالا ما بیایم از صبح تا شب بگیم تهمت زدن گناه کبیرست بازم عناد میکنند و توبه نمیکنند از کارهای زشتی که در مورد خودشون و دیگران کردن صم بکم عمی فهم لا یعقلون
خدیا نزار ما هیچ وقت اینجوری بشیم از شر شیطان به تو پناه میبریم ما را در آغوشت گیر الهی آمین
- - - Updated - - -
واقعا برای اینجور افراد هم چشمام پر از اشک میشه چون مریضن مریضی وسواس و مستقیم از شیطان این بیماری دستور میگیره
همانا بعضی از گمانها گناه اند
ینی چی؟؟؟ ینی اینکه اصلا نگی ولی توی دلت شک کنی و بهش فکر کنی گناه محسوب میشه چون کار شیطان دوست داره بین آدما عداوت و دشمنی بندازه
- - - Updated - - -
اینم لینک دعای ابو حمزه ثمالی http://www.ido.ir/ramezan86/doa-somali.aspx
ببخشید شاید با مورد شما بی ربط بود ولی میخواستم بگم بعضی از آدما حتی مثل شما بعد از گناه نه عذاب وجدانی میگیرن نه توبه اونم گناهی مثل آبروی مومنی رو ریختن با تهمت و دروغ یا مال یتیم خوردن
پس حداقل میتونید یه کمی به خودتون امیدوار باشید
سلام مدیر همدردی و دوستان عزیز . از راهنمایی همه ممنونم .برام دعا کنید خداوند منو ببخشه وبهم کمک کنه .همه تلاشم را برای حفظ زندگی با همسرم وخوشبخت کردنش میکنم وامیدوارم بتونم بنده خوبی برای خداوند باشم .
:104::104::104:نقل قول:
نوشته اصلی توسط zendegi12
همانطور که مدیر محترم همدردی فرمودند ازاین عذاب وجدان خیلی می توانی بهره ببری ، یکی از بهره هایش عشق پیدا کردن به همسرت هست .
بگذار کمی واضح تر باهات صحبت کنم .... در طی سالها زندگی با همسرت در واقع نخواستی که حس مثبت و علاقه ای که در عمق وجودت نسبت بهش هست را رشد دهی و با القاء شدید اینکه حسی بهش نداری آنرا در وجودت سرکوب کردی و حالا با این اتفاق سربرآورده .... ببین عزیزم مسئله این هست که تو در مورد همسرت و علاقه به او یک نگاه رمانتیکی داری ... به نظر میرسه قبل از ازدواج یک رویای خاصی برای ازدواج داشتی که در آن عاشقانه ازدواج کردن و رمانتیکی با همسر دلخواه زندگی کردن برجسته بوده و با نوع ازدواجت حس کردی به رؤیای شیرینت نرسیدی و در زندگی با همسرت همچنان ذهنت روی اون احساس ناکامی اولیه قفل کرده و مونده که عارضه آن تلقین مدام اینکه حسی بهش نداری است .....
توصیفی که از همسرت می کنی ، لحن و حالتت و میزان عذاب وجدانت ، و هدف و تمایلی که بیان می کنی .... همه نشانه ای عشق و خواستن و دوست داشتن هست ، باور کن... اشتباهت این هست که عشق رافقط در آن شکل رمانتیکی و آرمانی با نشانه های وابستگی می شناسی ... در حالیکه اون عشق نیست اون شیدایی هست و مفید هم نیست ... عشق عمیق هست که هم در عمق وجود تو نسبت به همسرت بوده و حالا خودشو داره بروز میده هم در همسرت هست که بروز داده و حتی رفتار ترا بخاطرش تحمل کرده و ازت گریزان نشده .....
بهترین جبران در حق خودت و همسرت این هست که این عشق رارشد بدهی و بروز بدهی که بسیار همسرت را خوشحال خواهد کرد .
شما اشتباهی کرده ای و عمده اشتباه شما اعتماد نابجا و میدان دادن به شخصی نامناسب برای ورود به حریمتان بوده و ادامه را شما تسلیم نشده ای و به زور به کاری وادار شده ای پس همین کافیه که بدانی خدا می بخشه و راه جبران را برایت باز کرده ... مطمئنم اگر اینرا خوب درک کنی تلاش خواهی کرد که همسرت را راضی و خشنود از خودت کنی که بهترین خشنودی و حتی لذت او در این است که بهش عشق بورزی و نشان دهی دوستش داری .... مواظب باش ذهن فریبنده به مقاومت در مقابل پرورش عشق نکشاندت و بهت القاء نکنه که نه این عشق نیست و تو نمیتونی بهش عشق بورزی ... به ما اعتماد کن و باور کن همین حسی که برای همسرت در مقابل خطای خودت داری یعنی عشق به او که تا حالاغافل بودی از این عشق ( بخاطر نگرش و تعریف اشتباهی که از عشق داشته ای ) و حالا ببین و بهش توجه کن و رشد و بروزش بده و بگذار یک واقعه تلخ با این مدیریت ، نتیجه شیرینی بدهد ....
با سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط zendegi12
انشاء اللله با تصمیمی که گرفتید بتوانید در زندگی روز به روز بیشتر موفق باشید.
خداوند انشاء الله به شما کمک کند، که بتوانید این تهدید را به فرصتی زیبا و منحصر به فرد در زندگی تبدیل کنید.
===========
با توجه به نظر مراجع که به نتیجه رسیده، این تاپیک قفل می شود.