خانواده شوهرم اصلن من رو قبول ندارن چون من تهرانی هستم خواهش میکنم بهم کمک کنید

سلام دوستای خوبم قبلن مشکلاتم رو گفتم

خانواده شوهرم اصلن من رو قبول ندارن چون من تهرانی هستم و اونها شهرستان و اذری هستن
و از وقتی جاریم که اهل همون شهر هست اومده تو خانوادشون اون رو قبول دارن و من محبت هام تو رفتار و عملی خیلی بیشتر از اون خانم هست ولی خوب بهرحال تو جمع زنونه اصلن باهام حرف نمیزنن و من رو پس میزنن من تمام روزهای مهم سال میرم شهر اونها ولی باز هم همین منوال هست من تک دخترم و تو جمع اونها اذیت میشم و کوچکترین شتباهی از سمت من رو بزرگ میکنن و همه اخم ها تو هم مخصوصا مادرشوهرم و همه از این موضوع سو استفاده میکنن حتی بچه ها شوهرم هم نه اینها رو میبینه تازه طرف اونها رو میگیره و بازهم همه سو استفاده میکنن اونها حتی از ادب من بدشون میاد سختشونه باهام تو همه چی من و زندگیم نظر میدن ولی در مورد جاریم اینطور نیستن
کمکم کنید میخام دیگه تا بچه دار نشم نرم شوهرم زن قوی میخاد برای بچه دار شدن ایا تو کل جمع تحقیر بشی قوی بودنه من گه حرفی بزنم مسخره یا تحقیر میشم با اینکه مهندس هستم و از لحاظ علمی از همشون بالاترم درسته حقوق کمی دارم با اوضاع کار الان تو خونه داری و همراه بودن با شوهرم کم نگذاشتم

سلام دوست عزیز
یکم شما باید محکم باشی , وقتی خانواده همسرت باند تشکیل دادن , دلیلی نداره شما تمام تعطیلات و روزای خوبو بری خونه ی اونا تا بین خانوما زجر بکشی !
من جای تو بودم نمی رفتم وقتی می دیدم در قبال احترام و ادبی که دارم فقط بدی می بینم! چند بار نرو اونوقت خودشون می فهمم چقدر بد رفتار کردن باهات و همچنین شوهرت متوجه می شه ...
همسرت چند سالشه ؟ خودت که احتمالا متولد 65 هستی با توجه به نام کاربریت می گم ..
شما چطوری آشنا شدید که الان خانواده همسرت تورو نمی پذرین ؟

36 ساله هست سنش بالاست ولی هی میگه ما محبت میکنیم به اونها کاری نداریم
سه ساله ازدواج کردم از همو اول همین طور بودن اشنایی باهاشون نداشتم شوهرم با کلاس و با ادب هست و به حریم کسی تجاوز نمیکنه ولی متاسفانه خانوادش اینطور نیستن با اینکه دور هستیم ولی یک جورایی بهشون وابسته است سالی سه چهار بار میریم اونا حتی عروسی میرن زیاد به ما نمیگن اصلن هم برای من تعریف نمیکنن البته من هم به خاطر شرایط چندباری ناراحتیم رو جلوی اونها نشون دادم و سر همسرم یا بچه خاهرش خالی کردم تازه اونا وایمیسن ما بریم اونجا از ماشین ما استفاده کنن دسته جمعی برن تفریح بچه خاهرش گفت چون شما بیایید مامان و خاله و خانم ها میتونن راحت باشن وایمیسیم تا شما بیایید ولی باز هم بی محلی و تحقیر همون اوضاع

چه کنم دوست خوبم ؟ روزی نیست فکر نکنم به این چیزا

دوست نازنین خودت رو راحت کن


دنیا رو از دید اونها نبین. اگه دوست ندارن شما رو ببینن این مشکل اوناس مشکل شما نیس

فکر نکن اونا نبیننت از ارزش شما کم میشه! ارزش شما وابسته به وجود خودته و با دیدن و ندین دیگران نه کم میشه نه زیاد!


ارزش شما زمانی کم میشه که رفتار منفعلانه دارین و تمام تلاشت رو میکنی تا اونها تو رو ببینن! این میشه اغاز ذلت( ببخش منو نازنین)


ادمهای منفعل اگه محبت بکنن دیگران نه تنها نمی بینن بلکه ازشون بیشتردور می شن.

اساسا شما نه مسول شادمانی دیگران هستی نه اینکه مسول خوش امدن دیگران ازشما!

شما مسول خودتی:

اینکه راحت باشی
اینکه خودت رو همون جور که هستی به نمایش بزاری
اینکه همون جور که هستی چذیرفته شی

حالا هر کی مشکل داره بره مشکالش رو حل کنه!


این " دنیا دیدن از نگاه اونا" رو بریز دور و به زندگی زیبا با شوهرت فکر کن! شاید اونا جاریتون رو بیشتر دوس دارن. بهشون حق بده. ادما حق دارن هر کی رو بخان دوس داشته باشن.

در ابراز محبت زیاده روی نکن. توقع بیجا می اره. محبت رو برای وجدان خودت و خدای خودت بکن و انتظار جبران نداشته باش. مگه نهایت چند روز در سال اونا رو می بینی. شاید اونا دوس داشتن عروسشون همشهری باشه حالا که نشده و قاپ پسرشون نصیب شما شده برو خوش باش عزیزممممم این حرفا رم بریز دور. بی خیال


حالا فکر کن خ دوست دارن . به نظرت خ زندگی عوض می شد!! شما فکر م یکنی هر ادم بزرگی همیشه خ مورد توجه بوده!


بریا همیشه این تفکرت یعنی " اهمیت دادن به نظر دیگران" اون هم در این حد رو عوض کن. باور کن پادشاهی می کنی

کارگاه چگونه منفعل نباشیم رو بخون. در ضمن مشکل اونا نیستن مشکل خود شمایی. اونا همون جور که دوس دارن رفتار می کنن شما جوری که دوس نداری: مدام محبت مدام مقایسه و رنجش خودت. اونا رو که نمی تونی عوض کنی ولی خودت رو که می تونی!

شما تو جمع کسانی که قبولتون ندارن میرید اونم بهترین روزها و تفریح و اینا و اصلن نباید مهم باشه همه فامیل هاشون این رو فهمیدن که چرا من پیششون اینقدر ذلیل هستم فقط پدرشوهرم دوسم داره همین و بس اخه چطوری؟

اره عزیزم بودم!!


جایی بودم که من تلاش می کردم دیده نمی شد! مدام سر راهم سنگ گذاشته می شد!


منم اوایل خ غصه می خوردم! خ سعی می کردم جایگاه خودم رو نشون بدم! اما شما فکر م یکنین که کسی که خودش رو زده به خاب میشه بیدار کرد!!!


تجربه شبیه شما رو مادرم داشتن و خ عداب کشیدن و عصبی شدن و ناراحتیهای قلبی... بعد در سنین بالا با فاصله گرفتن از انها و یافتن دل مشغولیهای دیگه و پیدا کردن دوستان دیگه روش زندگیشون رو عوض کردن.


اره عزیزم میشه. امام هفتم م یگن: اگه در دستت طلایی داری و همه کفتن بی ارزشه باورنکن و اگه در دستت جسم بی ارزشی داری و همه گفتن با ارزشه باز باور نکن.


و هیمن طور امام باقر نصیحت کردن : که 5 چیز رو غنیمت بدون:

1) بری جایی خاستگاری بهت زن ندن
2) از جمعی پاشی بری کسی اصلا نپرسه کی بود

3) حرفی زدی باهات مخالفت کردن
4) یادم نیس
5) بازم یادم نیس:311:


فدای شما بشم اصلا غصه نخور. می گن مخالفت هوا با بادبادک سبب پرواز اون میشه!


در ضمن رفیق من شما اگه خوشحالیت وابسته به تایید دیگران باشه که کلاهت پس معرکه س! اتفاقا من جای شما باشم تو همچین جمعی ذوق می کنم. چون به من یاد می دن که مستقل باشم!

تازه گوشت رو بیار جلو اخیرا شنیدم ادما مثل سایه ان . بری دنبالشون ازت فرار می کنن ازشون فرار کنی می ان دنبالت!

یه خورده رو خودت کلاس بزار البته با رعایت احترام اما محبت به اندازه کن ببین چطور دمت رو دارن. از ما گفتن بود دوست عزیز:311:. برات ارزوی خوشبختی بدون وابستگی دارم


تازه از پیامبر هم داریم که با کسی که تو راهمسنگ خودش قرار نمی ده صحبت نکن! حالا شما چه می کنی خ هم از خودت می گذری. سعی کن تعطیلات رو با خانواده خودتون هم باشین

اگه جناب اس سی ای اینجا بودن بهت م یگفتن منفعلی و همین رفتارت باعث مشکلاتت شده.

سلام عزیزم .
قبل از اومدن جاریت رفتارشون باهات چطور بود ؟
چطور آشنا شدید با همسرت ؟ آیا از اول موافق ازدواج شما بودن یا مخالف؟

عزیزم ؟ سالی 3-4 بار واقعا زیاد نیست , من فکر کردم هر تعطیلی مجبوری که بری و اونجا باشی ! http://www.pic4ever.com/images/consoling2.gif
خود همسرت هم اینطور که می گی کلا مرد خوبی هستش و حرف تو رو یه جورایی قبول داره و ازت خواسته این چند روزی که اونجایی یه جورایی بی خیال باشی و بزاری بگذره !
می دونی به نظرم کسی که در قبال خوبی بد رفتاری می کنه یه چیزیش می شه , اگه به چشم یه بیمار روحی به این افراد نگاه کنی دیگه اذیت نمی شی!!! http://www.pic4ever.com/images/128fs318181.gif
خیلی خوشحال شدم که می گی پدر شوهرت باهات خوبه ..
یه چیزی ؟ آخه چرا می گی من پیش اونا ذلیل هستم ؟ شاید تو رو خیلی بالا می بینن چون دختر پایتختم که هستی یه جورایی بهت حسودی هم می کنن ! چرا اینجوری فکر نمی کنی ؟
به نظر من که بیشتر به تو حسودیشون می شه تا اینکه تو رو پایین تر از خودشون ببینن http://www.pic4ever.com/images/4chsmu1.gif

ویولت جان نظرت خ خوب بود ولی اینکه دختر پایتخت بودن ارزش محسوب شه اصلا موافق نیستم! کماکان که شاید خونواده شوهرشون رو همین حساب کتابای ناسیونالیستی ایشونرو دوس ندارن.

می دونی مهرااد جان خب از دید من خانواده ای که نتونن یه دختری رو که از یه شهر دیگه گرفتن میون خودشون بپذرین واقعا مشکل دارن !
دوست خود من بود که خانواده شوهرش واسه یه شهر دیگه بودن, این اعتقادو داشتن که دختر تهرانی هستش بهش رو بدیم پرو می شه واسه همین تحویلش نمی گرفتن ! من واقعا اینو می زارم رو ضعف و حسادت !
آره حق با شماست آوردن کلمه ی پایتخت قشنگ نبود , و ویرایش کردن نیاز داره ! بیشتر منظورم این بود که شاید تو رو بالاتر می بینن که اینطوری باهات هستن . حالا یه آیتمش ( از دید اونا نه کلا ) همین تهرانی بودن تو باشه .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط violet

می دونی مهرااد جان خب از دید من خانواده ای که نتونن یه دختری رو که از یه شهر دیگه گرفتن میون خودشون بپذرین واقعا مشکل دارن !
دوست خود من بود که خانواده شوهرش واسه یه شهر دیگه بودن, این اعتقادو داشتن که دختر تهرانی هستش بهش رو بدیم پرو می شه واسه همین تحویلش نمی گرفتن ! من واقعا اینو می زارم رو ضعف و حسادت !
آره حق با شماست آوردن کلمه ی پایتخت قشنگ نبود , و ویرایش کردن نیاز داره ! بیشتر منظورم این بود که شاید تو رو بالاتر می بینن که اینطوری باهات هستن . حالا یه آیتمش ( از دید اونا نه کلا ) همین تهرانی بودن تو باشه .

---

بله دوست من موافقم با شما. متاسفانه خانواده شوهر ایشون هم به خاطر ریشه ای که دارن امکان این برخوردها زیاده! من خودم در همچین جمعی بودم و خ با تبعیض با من برخورد میشده! و تعداد این برخوردهایی هم که دیدم خ زیاد بوده! اما به هر حال با هر ریشه ای باید توجه داشت که دوست ما شما نباید قربانی بشی. هرچند همه تصمیم به ندیدن شما بگیرن!

ممنونم از شما دوستای خوبم
همسرم میگه اگه با من نیایی من هم از رفتارهای مادرت دلگیرم من هم با خانوادت یا خونتون نمیام هیچ عروسی و مهمونی هم نمیام ولی پدر و برادرم باهاش خیلی خوب هستن ولی من تو جمع اونا. فقط یک نفر هست تمام خاهرشوهر و مادرشوهر و جاری و بچه ها این رفتار رو دارن اینقدر به لباس پوشیدن من حسودی میکردن که بخدا یک مدته ساده و ارزون میخرم میپوشم بخدا از همه شون کهنه پوش تر شدم. حالا خودشون تو این چیزا بدترن. من مادرشوهرم یکما ه اومده خونه ما بهترین پذیرایی کردم ازش بخدا از مادرم بیشتر ولی بازهم. اگه کوچکترین. حرفی بزنم همه جبهه میگیرن. من خانوادم غصه میخورن با یک دونه دامادشون نباشن. خودم هم ادمی نیستم با ادم های نزدیک شوهرم قهر باشم شما میگید دیگه اونجا نرم

خوشحالم که انقدر با ارزش هستی که به شما حسادت میشه!
مطمین باش حسادت قبل از اینکه به شما اسیب برسونه به خودشون اسیب م یرسونه!

چرا به خاطر تغییر نظر دیگران داری تغییر منش میدی! تا ک یمیتونی ادامه بدی محبت بیش از حد بکنی و و در عوض اتفاق خصی نیفته!

دوست نازنین من این نوع روش شما تغییر چندانی رو برای بهبود روابط شما ایجاد نخاهد کرد! نمونش تا الان که کردی!

کارگاه رفتار منفعلانه رو خوندی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط fakhteh1365

ممنونم از شما دوستای خوبم
همسرم میگه اگه با من نیایی من هم از رفتارهای مادرت دلگیرم من هم با خانوادت یا خونتون نمیام هیچ عروسی و مهمونی هم نمیام ولی پدر و برادرم باهاش خیلی خوب هستن ولی من تو جمع اونا. فقط یک نفر هست تمام خاهرشوهر و مادرشوهر و جاری و بچه ها این رفتار رو دارن اینقدر به لباس پوشیدن من حسودی میکردن که بخدا یک مدته ساده و ارزون میخرم میپوشم بخدا از همه شون کهنه پوش تر شدم. حالا خودشون تو این چیزا بدترن. من مادرشوهرم یکما ه اومده خونه ما بهترین پذیرایی کردم ازش بخدا از مادرم بیشتر ولی بازهم. اگه کوچکترین. حرفی بزنم همه جبهه میگیرن. من خانوادم غصه میخورن با یک دونه دامادشون نباشن. خودم هم ادمی نیستم با ادم های نزدیک شوهرم قهر باشم شما میگید دیگه اونجا نرم

---

بله خوندم ولی من متاسفانه در مقابل صحبت های اونا که خیلی باسیاست هستن نمیتونم جواب بدم. از شانسم با همچین ادم هایی روبرو شدم. اگه ارتباطم رو قطع کنم چی بهتر میشه ولی شوهرم هم دفاع نمیکنه میگه تو هم مثل جاریت یک کاری کن باهات خوب بشن اخه شما اگه پذیرفته نشی بخدا کفششون هم حپاک کنی فایده نداره. اونا ازشهر تهران از شغل من از توجهی که خانوادم بهمون دارن متنفرن حتی به جوراب من دمپایی من حسودی میکنن و سه نفر مثل من دمپایی یک جور میپوشن بخدا این رفتارها بچه گانس. من با اینکه اونا با بیسوادی کاردولتی دارن حسادت نمیکنم. خوشحال میشم پیشرفت میکنن اینم شده مزدم همیشه تعارغف میکنم و بهترین پذیرایی من تو خونم حاضر جوابب نیست

ببین فاخته جان تاپیک " یکبار جرات مندانه برخورد کردم کارم به طلاق کشی رو بخون. من اخرین پست رو که جناب اس سی ای گذاشتن برات می ارم. در هرصورت نازنین غرورت رو به خاطر هیچ کس له نکن چون این معامله ایس که فقط توش ضرره! تا دنیا رو ازدید اونا می بینی و از نادیده گرفته شدن توسط اونا ناراحت میشی اوضاع همینه! انقدر باید به خودت مطمین باشی و خودت پیش خودت ارزشمند باشی که با تحویل گرفتن و نگرفتن یه عده ناراحت نشی! شاید علی الظاهر این ادمها دارن شما رو اذیت م یکنن اما درحقیقت اینها معلمان شما هستن برای یادگیری درس" قوی بودن علی رغم پدیرفته نشدن"
http://www.hamdardi.net/thread29971-4.html#post291916
پست 33

اللن باهم رابطه تلفنی هم نداریم اگه دیگه اونجا نرم همسرم هم میگه بخاطر رفتار مادرت من هم نمیام من چیکار کنم؟

عزیزم مشکل شما تفاوت فرهنگی است. اگر شما با فرهنگ آنها آشنا شوی و مثل خودشان رفتار کنی ( وقتی با آنها هستی ) دیگر کسی با شما بدرفتاری نمی کند. آیا زبان آذری بلد هستی ؟

پنجاه درصد یاد گرفتم بفهمم ولی اینقدر طعنه و تحقیر و دخالت میکنن ذوقم کور شد

خانم فاخته ببخشید یه سوال !
من شنیدم که اکثر آذری زبان ها خیلی سخت دختر از شهر دیگه به خصوص دخترهای فارس زبان رو بین خودشون می پذیرن که این هم به علت تفاوت فرهنگیه . البته این رو هم می دونم که مورد استثناء زیاد هست. می خواستم بدونم به نظر شما همه شهرهای آذری زبان این طور هستن یا بعضی از اون ها ؟
چون با توجه به زندگی هایی که اطرافم دیدم متوجه شدم که این مشکل بیشتر در شهرهای تبریز و اردبیل رخ میده . می تونم بپرسم همسر شما برای کدوم شهره ؟

تا وقتی از دست آنها دلخور باشی انرژی منفی به آنها می دهی و رفتار آنها تغییر نمی کند.

خوب شما میگید همینطوری برم طعنه هم بزنن من ساکت باشم نه زنگ میزنن نه پیامی چه طوری ناراحت نشم وقتی باهم پچ پچ میکنن باهام صمیمی نیستن

فاخته جان من حرف جدیدی برای شما ندارم اما فکر م یکنم که شما داری زندگیت رو که ظاهر ا و خدا ر و شکر مشکلی نداره به دهن خودت و شوهرت تلخ می کنی به خاطر ادمایی که اولویت سوم و چهارم شما هم نیستن!


اولویت اول و دوم و سوم و چهارمو........تو زندگیت خودتی و شوهرت:


به خاطر هیچ کس و هیچ چیز این خوشبختی رو حروم نکن! سعی کن تو زندگیت اولویت بندی داشته باشی و واسه هر مشکلی متناسب با خودش هزینه کنی.


خدا رو شکر شوهرت خوبه بقیه رو بی خیال! اگه همشون دوست داشتن شوهرت دوست نداشت اونوقت مشکلت خ حاد بود!


کلا تو ایران چند درصد روابط میان مادرشوهر و عروس خوبه! شما وظیفت رو به عنوان عروس انجام بده! اگه کسی شما رو دوس نداره مشکل خودشه نه شما:72:

شما به جای دلخوری و خشم باید بنیشینی و رفتارهای این چند سال خودت و خانواده همسرت را مرور کنی و نکات مهم را یادداشت کنی. مثلا آن روز من این کار را کردم آنها کمی بهتر شدند. یا آنروز که فلان شرایط بود کمی رضایت خودم بیشتر بود. حتی نباید از کوچترین چیزها چشم پوشی کنی. منظورم این است که باید قلق آنها را به دست بیاوری. این کار مستلزم چشم پوشی از دلخوری و فکر ناراحت کننده است. باید فکرت کاملا آزاد و منطقی باشد تا بتوانی تحلیل کنی.
یک نکته هم اینکه باید کمی بخشش و گذشت داشته باشی. هیچ کس بی عیب نیست.
شما گفتی زبان آذری را فقط در حد فهمیدن بلد هستی. خوب اگر این زبان را یاد بگیری و با آن صحبت کنی پیشرفت زیادی می کنی. اگر یاد بگیری مثلا غذاهای آنها را درست کنی ، اگر با آنها کمی صمیمی شوی و روی نکات مثبت آنها تاکید کنی و به توانایی هایشان اشاره کنی مطمئن باش روابط تغییر می کند. اصلا یک روز که آنجایی خودت بدون اینکه آنها بگویند با ماشین خانم ها را به گردش ببر. می بینی کلی راه وجود دارد.

عزيز من خب همه مااينطوري هستيم.
خونه پدر شوهرتم به خاطر شوهرت برو و بهش بگو به خاطر تو دارم ميرم و الا اونجا خيلي اذيت ميشم. هر چي هم گفتن واسه خودشون گفتن. بزار بگن.
خدايي من موندم باور ميكني خانواده من اصلا اهل متلك و تيكه نيستن ولي ميرم اونجا كلي بايد بشنوم؟
خونشون برو ولي در حد اينكه رفع مسئوليت شده و باشه و حالت قهر نباشه.
توقع داري اونا بهت زنگ بزنن؟‌از كي تا حالا مادر شوهر زنگ ميزنه عروس و حالشو ميگيره .به پسرشون زنگ ميزنن ولي به عروس نه.
زندگيتو بكن. با شوهرت خوش باش به فكر بچه باش.
عشق كن.
تو خونه خودت جو شادي رو درست كن
ببين چقدر زندگيت زيبا ميشه

عزیزم یک نکته ای را یادم رفت بگویم. در شهرستان ها روابط خانوادگی از زمین تا آسمان با تهران فرق می کند. اگر یک دختر تهرانی می تواند روابطش را با خانواده همسر به صورت انتخابی درآورد در شهرستان این گونه نیست. در شهرستان عروس خانواده حق ندارد خیلی حرف ها را بزند حتی اگر حق داشته باشد. یک مثال واقعی برایت می زنم. من در یک وبلاگ کاملا مذهبی که تبلیغ چادر است رفته بودم. آن هم تبلیغ سفت و سخت چادر سر کردن. یک خانمی گفته بود خانواده شوهرش مذهبی نیستند و معذب است که به خانه آنها برود و ده روز بماند چون آنها رعایت مسایل مذهبی و محرم و نامحرم را نمی کنند. خوب من گفتم این خانم می تواند ده روز در این خانه نماند. مثلا کمتر بماند یا شوهرش به تنهایی برود یا اینکه برای خانم جای جداگانه و راحت تری مثل یک هتل را در نظر بگیرد. صاحب وبلاگ یک خانم مذهبی بسیار سفت و سخت است از آنهایی که می گویند نباید حتی در جمع فامیل یا موقع ورزش خانم چادرش را بردارد. اما نظرش برایم جالب بود . می گفت نه این کار درست نیست . این کار اعلان جنگ است به خانواده همسر است و نباید چنین شود و... . حتی معتقد بود خانم نباید هیچ صحبتی در این مورد بکند و باید به جای چادر خانگی چادر مشکی بیرون را سرش کند!! چرا ؟ چون این خانم که مدیر وبلاگ است در تهران زندگی نمی کند و در شهرستانی بزرگ شده است که روابط خانوادگی به خصوص برای عروس بسیار متفاوت از تهران است . و حتی معتقد بود که بردن همسر محجبه به میان یک جمع خانوادگی که رعایت نمی کنند ، اگر خانواده همسر باشند اشکالی ندارد و با یک تعویض رنگ چادر مشکل حل می شود.

و خانم حتی نباید با ملایمت و با احترام درخواستی از برادران شوهرش بکند.
خلاصه برایش حرف های من خیلی عجیب بود در حالی برای من تهرانی این اصلا عجیب نیست و حتی عادی هم هست. من خودم مذهبی نیستم اما می دانم برای مذهبی ها چه قدر حجاب و محرم و نامحرم مهم است از هر چیزی مهمتر است. برای همین این مثال را برایت زدم که کاملا ملموس باشد.
یک مثال دیگر برایت می زنم. برای دختر تهرانی حتی خانواده های مذهبی شغل پسر مهم است. یعنی می خواهند بدانند که داماد آنها دقیقا چه کاره است و دختر قرار است چه زندگی ای داشته باشد. اما همین خانم که گفتم برای برادر بیست و دو ساله اش که مهلت مجردی اش به اتمام رسیده بود به خواستگاری رفته اند و گفته اند که پسر ما اهل کار است و از کار عاری ندارد و به هر حال هر شغلی باشد می رود. و وصلت سر گرفته بود و عروس و داماد خوشحال بودند. در حالی که اگر در تهران بود بعید بود با چنین شرایطی وصلتی سربگیرد. حداقل این بود که از داماد می خواستند بگوید دقیقا چه کاری می خواهد بکند و تنها کاری بودن او مهم نبود.

طرز تلقی از خانواده به خصوص رابطه عروس و خانواده همسر در شهرستان با تهران بسیار متفاوت است و خیلی کارها که برای دختر تهرانی عادی است برای خانواده شهرستانی حتی اختلاف انگیز است.
برای همین گفتم که باید بتوانی فکرت را از احساسات آزاد کنی تا بتوانی دقیق تحلیل کنی. تا بتوانی فرهنگ آنها را و تفاوت های فرهنگی را به درستی دریابی و تحلیل کنی. من بنا به تجربه می دانم به احتمال زیاد نه شما و نه خانواده همسرتان نمی خواهید اختلاف باشد اما به خاطر تفاوت های فرهنگی و تفاوت محیط زندگی که توضیح دادم سدی بین شما است و شما بهتر از آنها می توانی این سد را بشکنی.