تفاوت اعتقادی و فرهنگی

سلام
من یک ماهه که با پسری 27 ساله برای ازدواج در ارتباط هستم. من 26 سالمه لیسانس دارم و برای ارشد درس میخونم. اون آقا مهندس برق هستند و چند جای مختلف از جمله کارگاه پدرش کار میکنه. وضع مالی بسیار خوبی دارند. وضع مالی خانواده ی من متوسط هستش. پدرم لیسانس و کارمند هستند و مادرم دیپلم. پدر ایشون حداکثر دیپلم دارن و مادرشون 5 دبستان . 4 فرزند هستن که یکی از خواهراش دیپلمه و بقیه تحصیلات دانشگاهی دارن.این آقا اهل ریسک مالی هستش و خوب پول در میاره اما به طور کامل مستقل نشده. خانواده ی ایشون معتقد به حجاب هستند و.... در خانواده ی ما فقط مادرم نماز میخونه و به حجاب معتقد نیستیم. در جریان چند مرتبه ای که با این آقا صحبت کردم و رفتم بیرون با هم خوب کنار میایم و من در رابطه باهاش راحت هستم و خودم هستم و خوب میتونیم همدیگرو شاد کنیم. خیلی به من علاقمند شدن و در مورد ادامه تحصیل و پیشرفت در کارهام بهم تذکر میده و گاهی ازم گزارش کار میخواد.
من شرایط پوششم و اعتقادم رو به ایشون گفتم و ایشون قبول کردند. من بعد از یک ماه دچار تردید شدم. بطور ناگهانی احساساتی به من هجوم میاره و از اینکه روزی پشیمون بشم و از آدم دیگه ای خوشم بیاد میترسم. به خودم اطمینان ندارم . و میترسم با احساسات کسی بازی کنم. ازش مدتی وقت واستم تا فکر کنم. من قبلا" عاشق کس دیگه ای بودم توی دانشگاه که تا این اواخر هم میدیدمش. به خواستگارم هم اینو گفتمو مشکلی نداشته. اما من خیلی وقتا قیافه ی خواستگارم رو که فقط معمولی هستش ,با پسرای خوشتیپی که دیدم و تو ذهنم هست مقایسه میکنم و ناراحت میشم. توی فانتزیهای خودم سیر میکردم.نمی دونم برای رابطه با این خواستگارم با وجود این تفاوتها تا چه حد دارم کوتاه میام. در ضمن ایشون آدم فنی ای هستند و چندین ثبت اختراع دارن.
تا این مرحله ی شناخت فهمیدم که ایشون آدم صادق, وفادار, مهربان, کاری,آرام و پاکی هستند. حتی در مورد اعتقاداتشون گاهی صحبت میکنن, بحث نمیکنن و حرف بقیه رو هم میشنون. نمیدونم چکار کار کنم. فقط تو این مدت خیلی چیزا در مورد خودم فهمیدم: من دهن بین هستم تا حدی, ارزشهای ظاهری زیادی دارم. و در مورد قومهای خاص ایران باورهای نادرستی دارم. نمیدونم بعد از این مدتی که از ایشون خواستم تنها باشم چکار کنم؟ چه جوابی بدم. والبته میدونم که جواب قطعی رو فقط خودم میتونم پیدا کنم. ولی خواهش میکنم نظرها و راهنماییهاتونو بگید. ممنون

اسکارلت عزیز ببخشید اینطوری میگم ولی ازدواج شرایطی داره از جمله رسیدن به بلوغ جسمی، فکری، عاطفی و ...
فردی باید وارد فرایند ازدواج و تقسیم تمام عشقش بایک فرد دیگه بشه که اونقدر از نظر فکری و عاطفی بالغ شده باشه که وقتی عاشق یک فرد هست، فرد دیگه ای با بهترین شرایط مادی و زیبایی های ظاهری نظرش رو جلب نکنه و اصلا مورد توجه این فرد قرار نگیره، چون در زیبایی و مساعل مادی کمالی وجود نداره.
در مورد تفاوت نگاهتون به مساعل ایدئولوژیک هم خوب همه چیز بر میگرده به محیطی که افراد توش رشد کردن و نکته ای که میتونه ایجاد اختلاف کنه عدم انعطاف پذیر بودن افراد در مقابل نوع نگاه طرف مقابل هست.

سلام
بله شما درست میگید. منهم آدمی نیستم که به کسی خیانت کنم. فقط از پشیمانی میترسم و نمی خوام با احساس این آقا بازی کنم.و البته نمی خوام به خودم دروغ بگم.من عاشق این خواستگار نشدم. و نمیخوام طوری برخورد کنم که انگار شوهر تو دنیا کمه و بچسبم به همین. فقط میخوام بدونم با توجه به تجربیات و دیده های شما دوستان و کارشناسان عزیز فردی با خصوصیات اخلاقی که گفتم (میشه گفت اخلاق ایده آلی که برای من داره )رو از دست ندم؟ یا آیا شما تا حالا دیدید با تفاوتهای مذهبی خانواده ها, زوجها با هم خوب کنار بیان و خوشبخت و خوشحال باشن؟

سلام آیا این آقا هم مثل خانوادشون مذهبی هستند؟ آیا شما مذهبی بودن رو تنها در حجاب و نماز خوندن می دونید؟ اینکه گفتید در مورد قومهای ایران باور خاصی ندارید آیا ایشون از قومیتی متفاوت با شما هستند؟

خانم اسکارلت این قضیه رو من خودم تجربه کردم که اون خانمی که در همه زمینه ها هم رو میخاستیم و قبول داشتیم در زمینه مسائل ایدئولوژیک درست مثل شما بود و من خودم خانواده مذهبی دارم و نماز و روزه و بیشتر مسائل رو هم نه خیلی افراطی ولی در حد خودم سعی میکنم رعایت کنم.
ولی ما درباره این موارد مصداقی باهم صحبت میکردیم، مثلا من بهش میگفتم که دوست ندارم با مردهای غریبه دست بدی یا نوع خاصی از ظاهر رو توی مجالس عروسی یا در اجتماع داشته باشی و وقتی بیشتر باهم دربارش صحبت میکردیم میرسیدیم به همین که تفاوت دیدگاهمون فقط ناشی از تفاوت محیط هایی هست که توش رشد کردیم و هیچ کدوم مقصر نیستیم به خاطرش. در نتیجه تصمیم گرفتیم هردومون انعطافمون رو توی این مساعل بیشتر کنیم و مثلا من گفتم اگر اینکارو در آینده بکنی چون میدونم واقعا نیتت بد نیست و طبق عادت هست چیزی بهت نمیگم ولی ته دلم ناراحت میشم، ایشون هم به خاطر اینکه نمیخاستن عشقشون رو ناراحت کنن خیلی مسائل رو قول میدادن بیتشر رعایت کنن تا من رو خوشحال کنن.
میبینین پس با کمی صحبت منطقی و بی پرده میشه این تفاوت دیدگاه ها رو هم ازش به عنوان نردبانی برای کسب عشق بیشتر در رابطه استفاده کرد.
با آرزوی خوشبختی برای شما.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

سلام آیا این آقا هم مثل خانوادشون مذهبی هستند؟ آیا شما مذهبی بودن رو تنها در حجاب و نماز خوندن می دونید؟ اینکه گفتید در مورد قومهای ایران باور خاصی ندارید آیا ایشون از قومیتی متفاوت با شما هستند؟

---

سلام
این آقا تا حدی مذهبی هستند ولی مثلا" وظایف دینی رو گاهی اوقات انجام میدن(نماز گاهی و روزه حتما") . اینطور که میگن و من توی صحبت ها و اونچه که در رفتارشون تا اینجا دیدم مشکلی با اعتقاد و پوشش من ندارن. و میگن حرفم رو قبول دارن. قومیتی که ایشون دارن در خانواده ی درجه ی 3 و دور تر ما هست البته ایشون از نوع اصیلترش هستند. مذهبی بودن میتونه معنای متفاوتی داشته باشه برای من مهم اینه که تعصبی در کار نباشه

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هومن شریفی

خانم اسکارلت این قضیه رو من خودم تجربه کردم که اون خانمی که در همه زمینه ها هم رو میخاستیم و قبول داشتیم در زمینه مسائل ایدئولوژیک درست مثل شما بود و من خودم خانواده مذهبی دارم و نماز و روزه و بیشتر مسائل رو هم نه خیلی افراطی ولی در حد خودم سعی میکنم رعایت کنم.
ولی ما درباره این موارد مصداقی باهم صحبت میکردیم، مثلا من بهش میگفتم که دوست ندارم با مردهای غریبه دست بدی یا نوع خاصی از ظاهر رو توی مجالس عروسی یا در اجتماع داشته باشی و وقتی بیشتر باهم دربارش صحبت میکردیم میرسیدیم به همین که تفاوت دیدگاهمون فقط ناشی از تفاوت محیط هایی هست که توش رشد کردیم و هیچ کدوم مقصر نیستیم به خاطرش. در نتیجه تصمیم گرفتیم هردومون انعطافمون رو توی این مساعل بیشتر کنیم و مثلا من گفتم اگر اینکارو در آینده بکنی چون میدونم واقعا نیتت بد نیست و طبق عادت هست چیزی بهت نمیگم ولی ته دلم ناراحت میشم، ایشون هم به خاطر اینکه نمیخاستن عشقشون رو ناراحت کنن خیلی مسائل رو قول میدادن بیتشر رعایت کنن تا من رو خوشحال کنن.
میبینین پس با کمی صحبت منطقی و بی پرده میشه این تفاوت دیدگاه ها رو هم ازش به عنوان نردبانی برای کسب عشق بیشتر در رابطه استفاده کرد.
با آرزوی خوشبختی برای شما.

---

رابطه ی ما با عشق شروع نشده ....با شناخت شروع شده و من حاضر نیستم رفتاری رو که میدونم درسته و صلاحه بخاطر اجبار و خوش آمد کسی تغییر بدم و به همین خاطر دوست ندارم اون آقا از عقاید و رفتارهایی که خودش دوست داره بخاطر من بگذره( البته مسائلی که ربطی به عقیده مذهبی و تعصب نداره با اینا فرق میکنه ) من دوست دارم هویت دو نفرمون حفظ بشه

سلام . شاید سوالم یکم بی ربط باشه . ولی پسری که تو دانشگاه عاشقش بودید به چه علت بهم نرسیدید؟؟ مشکل از شما بود یا ایشون؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط capitan

سلام . شاید سوالم یکم بی ربط باشه . ولی پسری که تو دانشگاه عاشقش بودید به چه علت بهم نرسیدید؟؟ مشکل از شما بود یا ایشون؟؟

---

اون پسر فقط دوست دختر میخواست. منم بهم زدم. مشکل از من بود که خودمو گول میزدم . اون منو در حد یه دوست دختر دوست داشت

سلام اسکارلت عزیز
من با خوندن حرفات احساس کردم که بهش علاقه ای نداری !
و یه جورایی به دنبال دلیلی برای رد کردنش میگردی نه دلیلی برای قبول کردنش .
احساس می کنم تنها دلیلی که باعث میشه بهش فکر کنی ترس از آیندست و نه علاقه مندی
شاید به خاطر اینکه شرایط تقریبا خوبی داره !
اما عزیزم اینکه تو یه حس اولیه علاقه مندی بهش داشته باشی لازمه
آیا این آقا برات جذابیت داره ؟
آیا فکر می کنی که بتونی دوستش داشته باشی ؟
ببین فقط از جانب خودت فکر کن. به احساسی که اون بهت داره فکر نکن. به احساس خودت توجه کن و برامون بگو که چقدر برات دوست داشتنیه این آقا ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط asemani

سلام اسکارلت عزیز
من با خوندن حرفات احساس کردم که بهش علاقه ای نداری !
و یه جورایی به دنبال دلیلی برای رد کردنش میگردی نه دلیلی برای قبول کردنش .
احساس می کنم تنها دلیلی که باعث میشه بهش فکر کنی ترس از آیندست و نه علاقه مندی
شاید به خاطر اینکه شرایط تقریبا خوبی داره !
اما عزیزم اینکه تو یه حس اولیه علاقه مندی بهش داشته باشی لازمه
آیا این آقا برات جذابیت داره ؟
آیا فکر می کنی که بتونی دوستش داشته باشی ؟
ببین فقط از جانب خودت فکر کن. به احساسی که اون بهت داره فکر نکن. به احساس خودت توجه کن و برامون بگو که چقدر برات دوست داشتنیه این آقا ؟

---

من بخاطر ارزشهایی که در مورد قیافه و ظاهر و تحصیلات خانواده واسه خودم ساختم اولش هیچ حسی نداشتم. یه روز که باهاش رفتم بیرون خیلی خوشم اومد چون خیلی مهربان بود و تظاهر هم نبود و من خیلی راحت میتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم بدون اینکه معذب باشم یا حس بدی بهم دست بده. و فهمیدم که آدم فنی ای هستش و چندین طرح اختراعی داشته .و روز دیگه که با دوستامون رفتیم سینما و اونم بود و اتفاقا" فیلم مضطرب و ناراحت کننده ای بود یهو احساس بدی بهم دست داد احساس کردم ازش خوشم نمیاد.
تازه دارم خودم رو میشناسم. چون از رفتار پدرم و خانواده اش عذاب کشیدم که مرد سالار هستند و وابسته به همون قوم هستند من شرطی شدم. از شهری که بخاطر پدرم توش زندگی میکنیم میخواستم رها بشم و با ازدواج با این آقا مدتی رو مجبورم اینجا زندگی کنم. رویای من همیشه آزادی و آزادگی بوده من خودم رو ناجی مادرم تصور میکنم که روزی باید نجاتش بدم. زندگی ما اسف بار نیست در واقع منم که توقع یک زندگی ایده آل پر تفاهم و عادلانه رو دارم. الان میفهمم که این زندگی برام عقده شده و ترس دارم که بهش نرسم.

یه مسئله هم هست اینکه تا اینجای زندگیم این آقا از معدود آدمایی هست _ از بین آدمهایی که باهاشون مواجهه شدم_ که لیاقت ابراز محبت صادقانه رو داره بدون اینکه مغرور بشه یا زیادیش بشه...قدر میدونه
خلاصه اینکه فکر کنم با این تردیدا و اخلاقام اون بیچاره رو هم به دردسر انداختم.
این آقا گاهی برای من جذاب و گاهی معمولی هستش....فکر کنم این منم که خل شدم!

ببینید دوست عزیز وقتی ادم میخواد ازدواج کنه همیشه این دیدگاه رو داره که نکنه یه خواستگار بهتر بیاد؟نکنه من با این ادم خوشبخت نشم؟و..... ولی شما دختری و مسلما نمیتونی بری خواستگاری ومثل پسرها نیستی که بتونی مثلا در عرض یک هفته حداقل 7دختر رو ببینی که ببینی کدوم به دل شما میشینه.البته اونام در عرض یک هفته نمیتونن شناخت کامل بدست بیارن.ولی در هر حال شما وقتی یه خواستگار برات میاد ودچار این افکار میشی به خاطر اینه که هنوز شناخت کافی از خودت وتصمیمت واون فرد نداری.هیچکس تو این سایت نمیتونه به تو بگه این پسر به درد تو میخوره یا نه چون هیچکس از تو واون شناختی نداره واین تو هستی که باید ببینی از زندگی چی میخوای؟ وچه چیزهایی برات مهمه.ایا زیبایی فرد در اولویت اول توست؟یا اخلاق؟یا پشتکار وتوانایی مدیریت یه زندگی؟اینکه به این اعتقاد داری شخصی که از خدا بترسه یک سری از کارهای حرام رو انجام نمیده وبا خانوادش چطور میتونه رفتار ی کنه که همه در کنار هم خوش باشن؟ایا ناراحت نمیشی که همونطور که تو دوست داری ازاد باشی اونم ازاد باشه؟فقط به خودت وخواسته هات نگاه نکن .من که شما رو نمیشناسم اما مثال میزنم بعضی از خانمها خودشون جلو نامحرم ازادن اما تا شوهرشون به یه دختر دست بده و...اونو ترور میکنن!.البته میدونم منظورتون از ازادی خیلی چیزا میتونه باشه ولی مثال زدم.این پسر الان که باشما عقد نکرده میتونه با هر دختری ازدواج کنه پس بهتره تو تکلیفت رو با خودت روشن کنی .به این دل خوش نکن که اختراع داره و...ببین خودت چقدر دوستش داری وایا اینقدر خوب هست که به خاطرش بتونی از یکی از خواسته هات بگذری؟چون باور کن یه ادم همه چیز تموم گیر نمیاری شک نکن!تاپیکهایی رو توی همدردی خوندم از پسرهای زیبایی که کارهایی میکردن که خانمشون به خاطر اینا ازش جدا شده واونام اول گول صورت زیباش رو خوردن.
ملاکهایی که اصلا نمیتونی ازشون بگذری رو لیست کن ودر اولویت بذار وهمینطور به ترتیب اهمیت رو یه برگه بنویس ببین کدوم رو این اقا نداره وتو اصلا نمیتونی ازش کوتاه بیای بعد یه نتیجه گیری کن واگه جوابت منفی بود این اقا رو هم منتظر نذار وصبر کن انشالله که اونطور که میخوای نصیبت میشه.ولی تفاوت زیاد در فرهنگ واعتقادات مشکل سازه مثل اینکه شما اصلا نماز نخونیدوروزه نگیرید ولی اون بخونه وبگیره یا کلا اعمال دیگه.موفق باشید

- - - Updated - - -

ببینید دوست عزیز وقتی ادم میخواد ازدواج کنه همیشه این دیدگاه رو داره که نکنه یه خواستگار بهتر بیاد؟نکنه من با این ادم خوشبخت نشم؟و..... ولی شما دختری و مسلما نمیتونی بری خواستگاری ومثل پسرها نیستی که بتونی مثلا در عرض یک هفته حداقل 7دختر رو ببینی که ببینی کدوم به دل شما میشینه.البته اونام در عرض یک هفته نمیتونن شناخت کامل بدست بیارن.ولی در هر حال شما وقتی یه خواستگار برات میاد ودچار این افکار میشی به خاطر اینه که هنوز شناخت کافی از خودت وتصمیمت واون فرد نداری.هیچکس تو این سایت نمیتونه به تو بگه این پسر به درد تو میخوره یا نه چون هیچکس از تو واون شناختی نداره واین تو هستی که باید ببینی از زندگی چی میخوای؟ وچه چیزهایی برات مهمه.ایا زیبایی فرد در اولویت اول توست؟یا اخلاق؟یا پشتکار وتوانایی مدیریت یه زندگی؟اینکه به این اعتقاد داری شخصی که از خدا بترسه یک سری از کارهای حرام رو انجام نمیده وبا خانوادش چطور میتونه رفتار ی کنه که همه در کنار هم خوش باشن؟ایا ناراحت نمیشی که همونطور که تو دوست داری ازاد باشی اونم ازاد باشه؟فقط به خودت وخواسته هات نگاه نکن .من که شما رو نمیشناسم اما مثال میزنم بعضی از خانمها خودشون جلو نامحرم ازادن اما تا شوهرشون به یه دختر دست بده و...اونو ترور میکنن!.البته میدونم منظورتون از ازادی خیلی چیزا میتونه باشه ولی مثال زدم.این پسر الان که باشما عقد نکرده میتونه با هر دختری ازدواج کنه پس بهتره تو تکلیفت رو با خودت روشن کنی .به این دل خوش نکن که اختراع داره و...ببین خودت چقدر دوستش داری وایا اینقدر خوب هست که به خاطرش بتونی از یکی از خواسته هات بگذری؟چون باور کن یه ادم همه چیز تموم گیر نمیاری شک نکن!تاپیکهایی رو توی همدردی خوندم از پسرهای زیبایی که کارهایی میکردن که خانمشون به خاطر اینا ازش جدا شده واونام اول گول صورت زیباش رو خوردن.
ملاکهایی که اصلا نمیتونی ازشون بگذری رو لیست کن ودر اولویت بذار وهمینطور به ترتیب اهمیت رو یه برگه بنویس ببین کدوم رو این اقا نداره وتو اصلا نمیتونی ازش کوتاه بیای بعد یه نتیجه گیری کن واگه جوابت منفی بود این اقا رو هم منتظر نذار وصبر کن انشالله که اونطور که میخوای نصیبت میشه.ولی تفاوت زیاد در فرهنگ واعتقادات مشکل سازه مثل اینکه شما اصلا نماز نخونیدوروزه نگیرید ولی اون بخونه وبگیره یا کلا اعمال دیگه.موفق باشید

پدر شما و خانواده اش دقیقا چه رفتارهایی داشتند که شما را ناراحت می کرد؟

آیا شما در شهر پدرتان زندگی می کنید ؟

آیا در شهر شما رفتارهایی که پدرتان و خانواده اش دارند رایج است و به صورت فرهنگ عمومی درآمده است

شما دقیقا چه آزادی هایی می خواهید که از آن محروم هستید؟

آیا اخلاق پدرتان شما را محدود کرده است یا به خاطر فرهنگ شهرتان نمی توانید به این آزادی ها برسید؟

به سوال هایم با دقت جواب دهید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آدرین

ببینید دوست عزیز وقتی ادم میخواد ازدواج کنه همیشه این دیدگاه رو داره که نکنه یه خواستگار بهتر بیاد؟نکنه من با این ادم خوشبخت نشم؟و..... ولی شما دختری و مسلما نمیتونی بری خواستگاری ومثل پسرها نیستی که بتونی مثلا در عرض یک هفته حداقل 7دختر رو ببینی که ببینی کدوم به دل شما میشینه.البته اونام در عرض یک هفته نمیتونن شناخت کامل بدست بیارن.ولی در هر حال شما وقتی یه خواستگار برات میاد ودچار این افکار میشی به خاطر اینه که هنوز شناخت کافی از خودت وتصمیمت واون فرد نداری.هیچکس تو این سایت نمیتونه به تو بگه این پسر به درد تو میخوره یا نه چون هیچکس از تو واون شناختی نداره واین تو هستی که باید ببینی از زندگی چی میخوای؟ وچه چیزهایی برات مهمه.ایا زیبایی فرد در اولویت اول توست؟یا اخلاق؟یا پشتکار وتوانایی مدیریت یه زندگی؟اینکه به این اعتقاد داری شخصی که از خدا بترسه یک سری از کارهای حرام رو انجام نمیده وبا خانوادش چطور میتونه رفتار ی کنه که همه در کنار هم خوش باشن؟ایا ناراحت نمیشی که همونطور که تو دوست داری ازاد باشی اونم ازاد باشه؟فقط به خودت وخواسته هات نگاه نکن .من که شما رو نمیشناسم اما مثال میزنم بعضی از خانمها خودشون جلو نامحرم ازادن اما تا شوهرشون به یه دختر دست بده و...اونو ترور میکنن!.البته میدونم منظورتون از ازادی خیلی چیزا میتونه باشه ولی مثال زدم.این پسر الان که باشما عقد نکرده میتونه با هر دختری ازدواج کنه پس بهتره تو تکلیفت رو با خودت روشن کنی .به این دل خوش نکن که اختراع داره و...ببین خودت چقدر دوستش داری وایا اینقدر خوب هست که به خاطرش بتونی از یکی از خواسته هات بگذری؟چون باور کن یه ادم همه چیز تموم گیر نمیاری شک نکن!تاپیکهایی رو توی همدردی خوندم از پسرهای زیبایی که کارهایی میکردن که خانمشون به خاطر اینا ازش جدا شده واونام اول گول صورت زیباش رو خوردن.
ملاکهایی که اصلا نمیتونی ازشون بگذری رو لیست کن ودر اولویت بذار وهمینطور به ترتیب اهمیت رو یه برگه بنویس ببین کدوم رو این اقا نداره وتو اصلا نمیتونی ازش کوتاه بیای بعد یه نتیجه گیری کن واگه جوابت منفی بود این اقا رو هم منتظر نذار وصبر کن انشالله که اونطور که میخوای نصیبت میشه.ولی تفاوت زیاد در فرهنگ واعتقادات مشکل سازه مثل اینکه شما اصلا نماز نخونیدوروزه نگیرید ولی اون بخونه وبگیره یا کلا اعمال دیگه.موفق باشید

- - - Updated - - -

ببینید دوست عزیز وقتی ادم میخواد ازدواج کنه همیشه این دیدگاه رو داره که نکنه یه خواستگار بهتر بیاد؟نکنه من با این ادم خوشبخت نشم؟و..... ولی شما دختری و مسلما نمیتونی بری خواستگاری ومثل پسرها نیستی که بتونی مثلا در عرض یک هفته حداقل 7دختر رو ببینی که ببینی کدوم به دل شما میشینه.البته اونام در عرض یک هفته نمیتونن شناخت کامل بدست بیارن.ولی در هر حال شما وقتی یه خواستگار برات میاد ودچار این افکار میشی به خاطر اینه که هنوز شناخت کافی از خودت وتصمیمت واون فرد نداری.هیچکس تو این سایت نمیتونه به تو بگه این پسر به درد تو میخوره یا نه چون هیچکس از تو واون شناختی نداره واین تو هستی که باید ببینی از زندگی چی میخوای؟ وچه چیزهایی برات مهمه.ایا زیبایی فرد در اولویت اول توست؟یا اخلاق؟یا پشتکار وتوانایی مدیریت یه زندگی؟اینکه به این اعتقاد داری شخصی که از خدا بترسه یک سری از کارهای حرام رو انجام نمیده وبا خانوادش چطور میتونه رفتار ی کنه که همه در کنار هم خوش باشن؟ایا ناراحت نمیشی که همونطور که تو دوست داری ازاد باشی اونم ازاد باشه؟فقط به خودت وخواسته هات نگاه نکن .من که شما رو نمیشناسم اما مثال میزنم بعضی از خانمها خودشون جلو نامحرم ازادن اما تا شوهرشون به یه دختر دست بده و...اونو ترور میکنن!.البته میدونم منظورتون از ازادی خیلی چیزا میتونه باشه ولی مثال زدم.این پسر الان که باشما عقد نکرده میتونه با هر دختری ازدواج کنه پس بهتره تو تکلیفت رو با خودت روشن کنی .به این دل خوش نکن که اختراع داره و...ببین خودت چقدر دوستش داری وایا اینقدر خوب هست که به خاطرش بتونی از یکی از خواسته هات بگذری؟چون باور کن یه ادم همه چیز تموم گیر نمیاری شک نکن!تاپیکهایی رو توی همدردی خوندم از پسرهای زیبایی که کارهایی میکردن که خانمشون به خاطر اینا ازش جدا شده واونام اول گول صورت زیباش رو خوردن.
ملاکهایی که اصلا نمیتونی ازشون بگذری رو لیست کن ودر اولویت بذار وهمینطور به ترتیب اهمیت رو یه برگه بنویس ببین کدوم رو این اقا نداره وتو اصلا نمیتونی ازش کوتاه بیای بعد یه نتیجه گیری کن واگه جوابت منفی بود این اقا رو هم منتظر نذار وصبر کن انشالله که اونطور که میخوای نصیبت میشه.ولی تفاوت زیاد در فرهنگ واعتقادات مشکل سازه مثل اینکه شما اصلا نماز نخونیدوروزه نگیرید ولی اون بخونه وبگیره یا کلا اعمال دیگه.موفق باشید

---

سلام
بله شما کاملا" درست میگید. راستش من گمراه شدم ...ایده آلهای اشتباه و یا کمال گرایانه ای داشتم که با آشنا شدن با این آقا مجبور شدم روش فکر کنم و حس میکنم یهو چندین تضاد درونی به من هجوم آورده. با گفتن من چیزی ثابت نمیشه اما من به برابری توی روابط معتقدم و باید همسرم به اندازه ی من آزادی داشته باشه. من می خواستم مستقل بشم خودم رو بشناسم بعد ازدواج کنم .... ولی حالا احساس میکنم که دارم آزادیمو از دست میدم دو روزه که تصمیم دارم این رابطه رو تموم کنم.
میشه خواهش کنم(شاید سوال مسخره ای باشه) دوستان مخصوصا" آقا پسرا بگن که چطور ترجیح میدن یه خانوم باهاشون بهم بزنه؟ طوری که منطقی باشه و کسی غرورش نشکنه

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نوپو

پدر شما و خانواده اش دقیقا چه رفتارهایی داشتند که شما را ناراحت می کرد؟

آیا شما در شهر پدرتان زندگی می کنید ؟

آیا در شهر شما رفتارهایی که پدرتان و خانواده اش دارند رایج است و به صورت فرهنگ عمومی درآمده است

شما دقیقا چه آزادی هایی می خواهید که از آن محروم هستید؟

آیا اخلاق پدرتان شما را محدود کرده است یا به خاطر فرهنگ شهرتان نمی توانید به این آزادی ها برسید؟

به سوال هایم با دقت جواب دهید.

---

پدرم معتقد به مرد سالاریه
در شهر پدرم زندگی میکنیم
فکر کنم این شهر هم مثل شهر های دیگه اس همه جور خانواده ای توش پیدا میشه اما خوب کم نیستند خانواده هایی مثل ما
من تا حد ی کمال گرا هستم و به ایده آل ها فکر میکنم گرچه میدونم اینکار خیلی جا ها اشتباس. من آزادی برای بیان آزادانه ی احساسم میخواستم که از خیلی وقت پیشا یاد گرفتم که با لجبازی جبرانش کنم. الان برای کارهایی که میخوام انجام بدم 50 درصد آزادم شایدم بیشتر. من کسی نیستم که از آزادیم سو استفاده کنم.
اما دارم متوجه میشم که آمادگی ازدواج رو ندارم. نه بخاطر آزادی بلکه بخاطر اینکه به خودم اطمینان ندارم که اگر روزی این رابطه به هویت من ضربه زد من بتونم اوضاع رو مدیریت کنم.
فکر کنید ما تو خانواده امون فقط داییمو داریم که معتقد به حجاب و همه اصول دین به صورت کامل هستش. اما دو خواهر این آقا چادری هستند. عروسشون چادریه. این آقا خودشون اهل زیارت هستند. نماز رو قسطی میخونن ولی روزه میگیرن. شاید بتونم بگم ایشون ثبات بیشتری تو زندگی دارن. ایمان و وضعیت عاطفی ایشون ثبات داره و مشخصه. این منم که هنوز خودم رو کامل پیدا نکردم.

این تنها مشکل شما نیست که ایدال گرایید بیشتر دخترها وپسرها ایدال گرا هستند این امری فطریه ولی اگه اینجور بخوای فکر کنی که هر وقت یه خواستگار میاد ویه عیب توشمیبینی باید ردش کنی وبری سراغ بعدی .من خودم دختری بودم که محال بود برم تو خیابون وخواستگار برام پیدا نشه وبیشتر پسرای فامیل اومدن خواستگاریم وچون موقعیت خوبی هم داشتم اصلا بعضی ها به هوای اینکه من جواب منفی میدم پا پیش نذاشتن.پس من باید خیلی ایدال گراتر میبودم.من خواستگارایی داشتم که هر دختری ارزوش بود باهاش ازدواج کنه بخصوص از لحاظ زیبایی اما وقتی میدیدم اعتقاداتش از من پایینتره قبول نمیکردم چون این موضوع برای من خیلی مهم بود یعنی موضع خودم رو مشخص کرده بودم ومطمین بودم با پسری که از خدا فاصله بگیره نمیتونم زندگی کنم .وخدارو شکر خدا کمکم کرد وبا پسری عقد کردم که نه تنها از اخلاق واعتقادات کم نداره بلکه زیبا وتحصیلکردست.یعنی میگم اگر به خدا ودستوراتش برای انتخاب همسر توجه کنی حتما حتما به اون چیزی که میخوای میرسوندت فقط باید به این حرفم اعتقاد قلبی داشته باشی وباید رو خودت کار کنی.البته همسر منم کامل کامل نیست ولی اونا جزء فرعیلته واصل رو داره.
ولی شما واین اقاتو اعتقادات مشکل دارین درسته الان میگی خودش قبول کرده اما فردا واستون مشکل میشه حتی خانوادش بعدها ممکنه در این امر صحبت کنن.همون چندباری که به شما تذکر بدن حجابت رو رعایت کن شما اینو خلاف ازادیت میدونی وباهاشون دچار مشکل میشی پس یا باید تو تغییر کنی یا اون که این تغییر هم فقط قبل ازدواج ممکنه واونم 5در صد!!ولی در ازدواج باید چیزی رو که هست قبول کنی وتوقع نداشته باش اون اعتقاداتش رو تغییر بده .واینم بدون دلیلی نداره همه مثل پدر شما مرد سالار باشن واینو میتونی در رفت وامد با خواستگارات متوجه بشی.
من خودموقتی میخواستم یه خواستگار رو رد کنم یک بار باهاش صحبت میکردم ومیدیدم اون چه خواسته هایی داره ومیگفتم من نمیتونم فلان خواسته تون رو براورده کنم یا میدیدم رو چی اصرار داره منم همون رو بهونه میکردم وجواب منفی میدادم اونام ناراحت نمیشدن البته بعضی وقتا از اصولشون کوتاه میومدن انوقت من میموندم که حالا چی رو بهونه کنم:33:!!!!
از نظر من شما از این مورد صرف نظر کن ورو خودت کار کن ببین هدفت چیه بعد اقدام به ازدواج کن

اسکارلت عزیز
متاسفانه من فرصت نکردم تمام نظرات دوستان رو کامل بخونم.با یک نگاه به پست ارسالی شما میشه فهمید ایشون دارای ویزگیهای مثبتی هستن که برای شما جذاب نیست یا بهتر بگم ایشون نتونستن شما رو جذب کنن.بعد از گذشت مدت زمانی که شما ذکر کردید دیگه صحبت از این حرفها نباید باشه مثلا به فکر فرو رفتن شما در سینما و یا مقایسه با شرایط دوست قبلی یا دیگران و....بهتره این رو بدونید اگر فرد قبلی برای شما جذاب بود شما به هر طریقی که شده سعی در پایبند کردن اون به رابطه میکردید پس مشکل در ذهن شماست به دلیل گسیختگی اندیشه و نداشتن و پایبند بودن به معیارهای درستی برای خودتون!
به قول دکتر هولاکویی ازدواج در نهایت به ارتباط بین دو بدن ختم میشه در صورتی که ایشون از این نظر نتونستن شما رو جذب کنن.به قول قدیمیها پسرها از چشم عاشق میشن و دخترها از گوش ،طبیعیه در ابتدای امر برای شما این نوع ویژگیها جالب باشه اما ادامه اون نشان دهنده مشکل دار بودن رابطه است.
شما حتما باید به یک روانشناس خبره مراجعه کنید تا روابط قبلی و فعلی شما و همچنین گسیختگی معیار شما روانکاوی بشه .قبل از رفتن به پیش روانشناس توصیه می کنم رابطه رو متوقف کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tamas

اسکارلت عزیز
متاسفانه من فرصت نکردم تمام نظرات دوستان رو کامل بخونم.با یک نگاه به پست ارسالی شما میشه فهمید ایشون دارای ویزگیهای مثبتی هستن که برای شما جذاب نیست یا بهتر بگم ایشون نتونستن شما رو جذب کنن.بعد از گذشت مدت زمانی که شما ذکر کردید دیگه صحبت از این حرفها نباید باشه مثلا به فکر فرو رفتن شما در سینما و یا مقایسه با شرایط دوست قبلی یا دیگران و....بهتره این رو بدونید اگر فرد قبلی برای شما جذاب بود شما به هر طریقی که شده سعی در پایبند کردن اون به رابطه میکردید پس مشکل در ذهن شماست به دلیل گسیختگی اندیشه و نداشتن و پایبند بودن به معیارهای درستی برای خودتون!
به قول دکتر هولاکویی ازدواج در نهایت به ارتباط بین دو بدن ختم میشه در صورتی که ایشون از این نظر نتونستن شما رو جذب کنن.به قول قدیمیها پسرها از چشم عاشق میشن و دخترها از گوش ،طبیعیه در ابتدای امر برای شما این نوع ویژگیها جالب باشه اما ادامه اون نشان دهنده مشکل دار بودن رابطه است.
شما حتما باید به یک روانشناس خبره مراجعه کنید تا روابط قبلی و فعلی شما و همچنین گسیختگی معیار شما روانکاوی بشه .قبل از رفتن به پیش روانشناس توصیه می کنم رابطه رو متوقف کنید.

---

ممنونم
من در رابطه ی قبلی فقط به عنوان دوست دختر بودم خودم هم میدونستم ولی فکر میکردم میتونم به خودم علاقمندش کنم. و اعتقادی به پایبند کردن شخص دیگر به زور نیستم چون غرورم اجازه نمیده و خودم هم دوست ندارم کسی با من اینکارو بکنه, از نظر جذابیت بدنی یا جنسی مشکلی با این آقا ندارم.
ولی شما درست میگید که باید متوقفش کنم

سلام
من به اون آقا گفتم که فکرامو کردم و نمیتونم به رابطه ادامه بدم.
عذاب وجدان دارم. حس میکنم اینکه اولین رابطه ی جدی این آقا بودم و اینطور تموم شد ,باعث شده که بهش ضربه بزنم. من با ایشون از نظر لفظی صمیمی شده بودم اما ابراز عشق نکردم. ایشون همش به شوخی و جدی ابراز علاقه میکرد و من چند باری تذکر دادم که آهسته پیش بریم.
به خودم میگم چرا با تردید جلو رفتم .. چرا باعث ناراحتی دیگران شدم