نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
من و نامزدم صیغه هستیم بله برون کردیم مادر و پدرم نمیذارن من با خانواده نامزدم رفت و آمد داشته باشم مثلا میگن 5 بار اون بیاد دو ماه بگذره یه بار تو برو اونم اگه خیلی اصرار کردن اونم 8 شب برو 10 شب برگرد کلافم کردن با نامزدم سر این موضوع دعوا داریم چه کار کنم تو این هفته عروسی دختر عمشه میدونم غر میزنن اگه بگم بخاطر همین ترجیح میدم نگم اصلا میگه اگه مادرو پدرت نمیزارن اشکال نداره منم بعدا نمیرم خونشون کسی راهکاری داره کمک کنه.یادم رفت بگم پدرمم کلا اجازه عقد نمیده تا یه ماه مونده به عروسی
شما و نامزدتون توی یک شهر هستید ؟ اگر نه که به نظرم به حرف پدر و مادرت گوش کن . اگر هم آره که بهتره بعد از عقد دختر عمش شب برگردی خونه خودت . شما که هنوز عقد نکردید ، آره ؟
صیغه همون عقد موقته! :325:نقل قول:
نوشته اصلی توسط سپیده صبح
علت مخالفت پدر و مادرتان چیست ؟
اگر بخواهید دو نفری بیرون بروید اجازه می دهند ؟
- - - Updated - - -
قرار عقد چند وقت دیگر است و آیا قطعی است یا برای شناخت هم صیغه کرده اید؟
مرسی نوپو عزیز و دوست دیگری که سر زده بود بله ما در شهر های جدا هستیم فاصله در حد یک ساعت است اجازه می دهند ولی باید یه هفت خان رستم و طی کنم مثلا من به مامانم بگم بعد مامانم سر فرصت مناسب به بابام بگه بعد کنفرانس تشکیل بشه بعدش اگه صلاح شد بابام اجازه بده اونم انقد بعدش و قبلش ازم سوال میپرسه که چطوری میری کجا میاد دنبالت ساعت چند میای و اینچیزا که دیگه واقعا خستم کرده تازه بعضی اوقات میگه دیگه شورشو در نیار من اصلا شب نمیمونم همیشه بر میگردم خونه مشکل من سر رفتنه فقط خوب زشته عروسی دعوتم کردن مخصوص منم کارت دادن من نرم امروز نامزدم باهام دعوا کرد که دیگه خونتون نمیام خونه فامیلتونم نمیام وبعدا اگه عروسی کنیم اون موقع اختیارت دست منه منم میذارم ماهی یه بار فقط بری و از این حرفادرصورتی که اخلاقش اصلا اینطوری نیست خیلی خودمونیه دوست داره همش مهمونی باشه خصوصا خونه ما بابام با خونه ما اومدن مشکل نداره
قرار عقدم بابام گفته یه ماه قبل عروسی مثلا اگه پولش جوره همین فردا ولی خوب وضع مالی خانوادش خوب نیست کمک خرج اونام هست کلی هم قسط داره از کجا جور کنه خودش میگه خیلی زرنگ باشم کارم اوکی باشه یه سال دیگه
دیگه دارم به جایی میرسم که باید بگم نه عروسی خاستم نه جهیزیه خیلی تحت فشارم
سلام دوست عزیز کاملا درکت میکنم ادم دوستداره تو دوران نامزدی لحظات شیرینیرو داشته باشه به گردش و تفریح بره ولی از قرار معلوم شما اولین فرزند دختر در خانواده هستی که ازدواج کردی و پدر مادر شما بشددت نگران هستن و دوست ندارن که شما را اذیت کنند فقط میخواهند از شما محافظت کنند و میدونم این شرایط برای همسر شما چقدر ناگوار است که حس میکن پدر مادر شما به او اطمینان ندارند عزیزم بنظر من شما باید کمی با پدر خود صحبت کنی و بگویی چه شرایط سختی برایت به وجود اورده و از او بخواهی که رسما شما را عقد کند و از نگرانیهای بعد رهایی یابد باید به پدر خود اطمینان دهی که همسر مورد علاقه خود را انتخاب کردی و به هیچ وجه احساس پشیمانی نداری و همسرتان خود را به پدر مادر شما ثابت کند و کمی هم برای انها شیرین بازی کند و دل انها را بدست اورد مگر اینکه کلا پدر شما راضی به این وصلت است که این موضوعی جداگانه هست:305:
مرسی نیلو جان ولی من اصلا روی این که بخوام با بابام صحبت کنم و ندارم ازم پرسیده که چه جور پسری بوده تو این یه ساله منم گفتم پسر خوب و مسئولیت پذیریه ولی اصلا حرف عقد و این چیزا رو نمیزنه توی بله برونمون عموم گفت حداقل تا 6 ماه عقد نمیکنیم راستش شهریور پارسال اومدن برای خاستگاری و تا عید که قرار بود بعد عید بله برون باشه که عید بابامینا رفتن خونشون برای عید دیدنی تا اون موقع راضی بودن خیلی هم دوسش داشتن ولی بعد از اون اصرار و اصرار که بهم بزن اونا فقیرن به ما نمیخورن نامزد من خودش خونه و ماشین داره از خودش قراره برای عروسیمونم خونه ای بهتر اجاره کنه کارو درآمد خوبم داره پدر و مادرش وضع مالی خوبی ندارن که بابام گفت تو ما رو خار و ذلیل کردی از این پایین تر آدم نبود ولی من واقعا برام این چیزا مهم نیست واقعا میگم مهم نیست که من باهاشون صحبت کردم منطقی بابام گفت من قانع شدم میدونید حرفایی که اون موقع زده شد و این کاراشون یه جورایی خیلی رو دلم مونده دوسشون دارم ولی دوست دارم زودتر از دستشون خلاص بشم درضمن بگم ما اصلا خانواده مذهبی نداریم خیلی هم بازیم ولی این بنده خدا که به منم محرمه یه دفعه تو ماشین دست منو گرفت بابام دید دو روز بعد مامانم گفت شما جنبه ندارید دو ماه یه بار باید همدیگرو ببینید .
از این که کمک کنید ممنون میشم .
این گفته های شما نشون میده پدر خیلی نگرانه مگه برای تحقیق پدر شما نرفت که تازه فهمید چقدر باهم فرق دارین؟میتونید بامادرتون صحبت کنید
مشکل شما رفتار منفعلانه است. یعنی چه که رویم نمی شود با پدرم صحبت کنم؟!! مگر آدم از پدرش خجالت می کشد؟ شما آن وقتی که پدرت مخالف ازدواجتان بود او را قانع کردید. حالا برای یک موضوع پیش پا افتاده رویتان نمی شود حرف بزنید؟
مقالات چگونه منفعل نباشیم و رفتار جرات مندانه را در همین سایت مطالعه کنید.
مشکل دیگر این است که پدرتان در دلش مخالف است. برای همین سعی می کند شما را محدود کند چون این ازدواج را دوست ندارد. شما می توانستی با همسرت برنامه ای بریزی که دید پدرت را عوض کنید. اما ظاهرا شما این کار را نکرده اید. این کار مهم تر از مهمانی رفتن است. به همسرتان این موضوع را گوشزد کنید و بگویید به جای بهانه گیری های بچه گانه که چرا عروسی فلانی نمی آیی به فکر حل مشکل و برنامه آینده زندگی تان باشد.
- - - Updated - - -
مشکل شما رفتار منفعلانه است. یعنی چه که رویم نمی شود با پدرم صحبت کنم؟!! مگر آدم از پدرش خجالت می کشد؟ شما آن وقتی که پدرت مخالف ازدواجتان بود او را قانع کردید. حالا برای یک موضوع پیش پا افتاده رویتان نمی شود حرف بزنید؟
مقالات چگونه منفعل نباشیم و رفتار جرات مندانه را در همین سایت مطالعه کنید.
مشکل دیگر این است که پدرتان در دلش مخالف است. برای همین سعی می کند شما را محدود کند چون این ازدواج را دوست ندارد. شما می توانستی با همسرت برنامه ای بریزی که دید پدرت را عوض کنید. اما ظاهرا شما این کار را نکرده اید. این کار مهم تر از مهمانی رفتن است. به همسرتان این موضوع را گوشزد کنید و بگویید به جای بهانه گیری های بچه گانه که چرا عروسی فلانی نمی آیی به فکر حل مشکل و برنامه آینده زندگی تان باشد.
متشکرم از جوابهاتون
بله پدرم برای تحقیق رفتن میدونستن مستاجرن خونشونم دیده بودن از بیرون ولی میگفتن فک نمیکردیم انقد فقیر باشن میگفتن به شعورت اطمینان داشتیم
بله من خودمم فک میکنم این مشکلو دارم اون زمان برای مشکلم پیش مشاور رفتم خیلی روحیه گرفتم و امدم خونه همه حرفای تو دلمو گفتم حتما مطالب مربوطه رو میخونم ولی منظور از برنامه رو متوجه نشدم ؟ چه کار باید بکنیم ؟ یا چه کار باید بکنیم تو دلشون بیشتر جا باز کنه .خب میدونید خود نامزدم خیلی تلاش کرده خودشو تو دلشون جاکنه ولی نمیشه هر کاری که لازم بوده به قول معروف برا خود شیرینی کرده ولی اصلا انگار بابام نمیبینه یه مشکل بزرگ که تو خانوادمون هست اینه که کسی جرات نداره رو حرف بابام حرف بزنه حتی مامانم با برادر بزرگم مثل بچه ها رفتار میکنه کامپیوترشو میگیره یا براش زمان خواب تعیین میکنه حکومت نظامیه خونمون برعکس برادر م یا من که بابام همه چیزو باید برامون دیکته کنه نامزدم خیلی شخصیت مستقلی داره.مهمونی مهم نیست برام از اینکه استقلال ندارم ناراحتم خیلی .
یعنی رفتار نامزدتان باید حساب شده باشد. او که می داند پدر شما حساس است چرا شما را به عروسی دعوت کرده است؟
فعلا اختیار شما با پدرتان است و قانون هم تایید می کند. پس بهتر است نامزد شما از موضع رقابت و قدرت رفتار نکند. یکی از کارهایی که می توانستی بکنی این بود که از نامزدتان بیشتر تعریف کنید. منظورم تعریف نمایشی نیست. واقعا از صفات خوبش تعریف می کردید. اما شما فقط گفتید پسر خوبی است. نامزد شما می توانست بیشتر پیش شما بیاید و هدیه برای شما و خانواده بیاورد. در خانه شما کمک هایی بکند و توانایی هایش را نشان دهد. راجع به مطالب مورد علاقه پدرتان اطلاعاتی کسب کند و مطالعه ای بکند و با هم صحبتی داشته باشند. شما را در مقابل پدرتان تشویق به کارهای مطلوب کند مثلا بگوید می خواهم از همین الان همسرم فلان چیز را یاد بگیرد یا می خواهم همسرم احترام پدر و مادرش را داشته باشد تا بچه من هم یاد بگیرد. اینها را واقعا بگوید نه برای نمایش و خودشیرینی . نامزد شما تا درونش را نسبت به خانواده شما آرام و مساعد نکند نمی تواند خودش را در دل پدرتان جا کند و همه حرف هایش نمایشی می شود. باید نامزد خود را کم کم نرم کنید. اصلا جلو نامزدتان از پدرتان شکایت نکنید و همیشه با احترام از او یاد کنید.
اما نامزد شما به جای راه چاره دایما رقابت می کند و می گوید بعد از عروسی چنین و چنان می کنم. مگر نمی داند با یک خانواده دیگر وصلت کرده است و همه مثل پدر و مادر خودش بر وفق مراد او رفتار نمی کنند. هم شما و هم او باید بدانید تعامل با خانواده همسر یکی از ارکان زندگی موفق است. و این کار صبر و حوصله می خواهد و با زور کاری درست نمی شود.
- - - Updated - - -
چند تا سوال هم دارم و از شما می خواهم با دقت جواب دهید.
شما و نامزدتان چند سال دارید؟
تحصیلات شما و او چه قدر است ؟
شما چگونه با نامزد خود آشنا شدید؟
آیا روی حرف پدرتان فکر کردید و ازدواج کردید یا به خاطر علاقه بدون فکر کردن به حرف های پدرتان جواب مثبت دادید؟
آیا به خاطر فرار از محیط خانه و کنترل پدرتان به این ازدواج رضایت دادید؟
به راستی شما از نظر اقتصادی و فرهنگی چه قدر با نامزد خود همسان هستید ؟
از چه راهی مطمئن شدید که این تفاوت ها که پدرتان می گوید باعث اختلاف در زندگی زناشویی نمی شود؟
آیا شناختی از فرهنگ خانواده نامزدتان داشتید ؟ مثلا همین که خرج خانواده را ایشان باید بدهد چه قدر در فرهنگ خانواده شما پذیرفته شده است؟
آیا شما می توانی کمتر خرج کنی تا خانواده او در رفاه باشند ؟ اصلا با این فرهنگ که پسر بزرگ باید خرج خانواده را بدهد و مختصات آن آشنایی دارید؟