می خوام انتقام بگیرم! اما نمی دونم چطوری؟ راه حل بدین!

سلام
توی زندگیم کسی بوده که تمام دنیامو نابود کرده.احساسمو.اعتمادمو همه چی همه چی !
دیگه تحمل ندارم ،فقط می خوام انتقام بگیرم تا آروم بشم، حتی به قصد کشت هم میخوام انتقام بگیرم ، توی دلم فقط یه حس انتقام هست واقعا دیگه خسته شدم ، چرا اون باید خوش باشه و من غمگین؟؟؟؟
دیگه بریدم شاید خودمم برم پای چوب دار ولی دیگه برام فرقی نمیکنه فقط میخوام نابودش کنم!!
چون اون نابودم کرده ، از همه موقعیت ها و زندگیم به خاطر اون گذشتم!! بهم نصیحت نکنین یا سرزنش نکنین چون نمی خوام نصیحت و سرزنش بشنوم !! فقط بگین چطوری انتقام بگیرم ؟؟؟ راه کار بدین!!
**فقط راهکار انتقام بدین**

باسلام
اومدیم خواستی بکشیش بعداون خواست دفاع کنه...بعدخودت کشته شدی...
ببخشیدا ولی آروم باش...هیچ انتقامی بالاترازاین نیست که بری...ولش کنی...به خدا اعتقاد داشته باش وبهش توسل کن...ازش بخواه که تو روبخاطرکارهایی که انجام دادی ببخشه....خدا تلافی تمام بدی هاش رو سرش میاره...به این حرف ایمان داشته باش وآرامش داشته باش
آبروتو برده؟؟؟دختریتو ازت گرفته؟؟؟عکسایی که باهات بوده روپخش کرده؟؟؟هرکاری که کرده باشه انتقام خوب نیست...نه بخاطر اینکه اون آسیب میبینه بخاطراینکه توعصبانی هستی الان وبه فکراین نیستی که اگه بخوای انتقام بگیری وتوی این انتقام خودت آسیب ببینی چیکارمیکنی...اون موقع باز هم میخوای انتقام بگیری؟؟؟میشه سنتو بهم بگی؟؟

اگر می خوای کمکت کنیم باید بدونیم علت تنفر شما چیه.چه کسی باعث این حس شده.

دروووووووود
مهنا خانم برای راهکاری که میخوای اینجا جواب نمیگیری چون قاتل اینجا نداریم.
ادم چقدر بایدکینه ای باشه که بخواد انتقاممممممم بگیره اونم به قصد .......
من نمیدونم مشکلت چی بوده و چی هست ولی چون اون خوشه میخوای خوشی اونو بگیری؟؟؟؟؟؟؟؟؟
حالا اومدی و انتقام گرفتی اونا هم می یان انتقام میگیرن بعدش با دنیا خداحافظی باید بکنی و اون دنیا جواب گو باشی مجازات بکشی...
بعدش بگی ای کاش این کارو نمی کردم ای کاش این دنیا بودم
عصبانیت رو بذار کنار هر وقت خونسرد شدی بیا اینجا مشکلتو بگو مطمئن باش حداقل تخلیه می شی باهات همدردی می شه.
منتظرت هستیم
بدروووووووود

بالاترین انتقام اینه که بری خوش باشی که اون فکر نکنه تونسته به تو آسیبی بزنه. واگذارش کن به خدا. همین.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهنا67

سلام
توی زندگیم کسی بوده که تمام دنیامو نابود کرده.احساسمو.اعتمادمو همه چی همه چی !
دیگه تحمل ندارم ،فقط می خوام انتقام بگیرم تا آروم بشم، حتی به قصد کشت هم میخوام انتقام بگیرم ، توی دلم فقط یه حس انتقام هست واقعا دیگه خسته شدم ، چرا اون باید خوش باشه و من غمگین؟؟؟؟
دیگه بریدم شاید خودمم برم پای چوب دار ولی دیگه برام فرقی نمیکنه فقط میخوام نابودش کنم!!
چون اون نابودم کرده ، از همه موقعیت ها و زندگیم به خاطر اون گذشتم!! بهم نصیحت نکنین یا سرزنش نکنین چون نمی خوام نصیحت و سرزنش بشنوم !! فقط بگین چطوری انتقام بگیرم ؟؟؟ راه کار بدین!!
**فقط راهکار انتقام بدین**

---

همه ي ما ميدونيم كه سخته ....
مشكله ...اره دشواره ....
اما دختر خوب تو ميتوني ببخشيش ...
مطمئن باش با بخشش بيشتر ارامش پيدا ميكني ...
بابا ايها الناس ...
كي گفته ما ادما تو اين دنيا فقط با يك نفر خوشبخت ميشيم؟؟
يك نفره كه ميتونه همه ي زندگي مارو زير و رو كنه؟
نه بخدا ...
تو دوباره ميتوني عاشق بشي ....
دوباره ميتوني به ارامش برسي...
باور كن ...
فقط اگه با اين كله ي داغ عمل نكني و يك مدتي به خودت ارامش بدي ....
چرا ما ادما فكر ميكنيم يك موجود ناتوان و عاجز دوپا از جنس خودمون ميتونه همه ي خوشبختياي دنيا رو بهمون بده يا بدبختمون كنه ...
كي گفته؟؟

معلومه هنوز نمی دونی انتقام گرفتن چه دردی کشنده ای داره !

- - - Updated - - -

امیدوارم هر دردی را حس کردی گرفتار درد انتقام نشوی.

می دونی بالاخره یه روزی مجبور می شی ببخشیش. به خاطر ارامش خودت. پس هر چی زودتر اینکارو بکنی راحت تری.
واقعا انقدرام که فکر می کنی انتقام این مدلی که به کسی صدمه بزنی لذت بخش نیست. بعدش تو می مونی و عذاب وجدان. اما بهترین انتقام ما از زندگی اینه که خوشحال باشیم. از اون ادمم می تونی اینطوری انتقام بگیری. خیلی هم سخت تره. اما اخرش واقعا خودت خوشحال تری.
موفق باشی.

سلام خانم مهنا، هرچند بقیه ممکنه منرو سرزنش کنند ولی من هم یکبار راستش انتقام گرفتم و خیلی هم به نظر من لذتش از بخشش برام

بیشتر بوده. اول باید خونسردیت رو حفظ کنی و با یک نقشه حساب شده جلو بری. حفظ خونسردی و اینکه برای له کردنش عجله نداشته باشی

خیلی مهمه. لطفا بگو کی بوده و چه اتفاقی افتاده تا ببینیم مستحق انتقام هست یا نه.

نمیدونم ولی نظرات من با دوستان خیلی متفاوته

اول که میگم کسی بهت بدی کرد یا ازارت داد هرگر و هرگز نباید ببخشیش مگر واقعا طرفت با تمام وجود اشتباهش رو جبران کنه ولی اینکه کسی ازارات داد تو ببخش و برو رو اصلا قبول ندارم

ولی انتقام گرفتن رو هم زیاد برام قابل قبول نیست چون این بدتر باعث ازار خوده ما میتونه بشه تا طرف مقابل
هرچند حس انتقام خیلی کشش داره ولی نباید باعث بشه ادم بیشتر ازاری که طرف مقابل بهش رسونده این خودش باشه که خودشو ازار میده

نمیدونم مشکل چیه و با کیه که میتونه خیلی فرق داشته باشه شرایط
ولی نظرم اینکه نبخش ولی کاری هم نکن بیشتر ازار ببینی

بهترین راه انداختن اینجور ادما توی سطل اشغال هست و گذاشتن سر کوچه وگرنه هرچی بیشتر باهاش بازی کنی خودت بیشتر بوی اشغال میگیری

سلام :72:

انتقام یک لذت انی است و نتیجه اش حسرتی دائمی.

متاسفانه !!! اگه واقعا میخواید اروم بشید تنها راهش بخشیدنه.اونم از صمیمه قلب.

فقط خدا :72::72:

سلام مهنا جان

درک میکنم یک زمانهایی برخی ادمها (که شاید نشه اسم ادم روشون گذاشت ! ) چنان زخمی به روح و جسم و روانت وارد میکنن که حسابی اذیتت میکنن.
من هم از این قاعده مستثنی نیستم و یه زمانی یکسری از همون ناآدمها بدجوری به جسم و روح و روانم ضربه زدن.و میخوام بدونی که نفسم از جای گرم بلند نمیشه و شرایطت رو درک میکنم

حالا بیا و برامون بگو مشکل چیه..که با توجه به نوع مشکلت بهترین راه انتقام رو بهت پیشنهاد بدیم...

ما منتظرت هستیم

کاش آدما یه بارم شده درکم میکردن نه اینکه همیشه از من بخوان درکشون کنم، همش من تکیه گاهشون باشم همیشه من گوش شنوا برای حرفاشون داشته باشم .پس کی به حرفای من گوش بده؟؟؟ چرا کسی منو نمیبینه؟؟؟؟ چرا تا میخوام حرف بزنم میگن ساکت باش چرا همیشه فکر میکنن تو اشتباه فکر میکنی. چرا فکر میکنن تو بچه ای ؟؟؟!! چرا میگن درک نمیکنی ؟؟؟چرا میگن تو توی رویاها هستی؟؟؟ تو پر توقعی ای ؟؟ تو صبور نیستی؟؟؟ بخدا دیگه خسته شدم !! فکر میکنم همه از مشکلات و گذشته ام خبر دارن که همیشه طعنه میزنن !! چرا نمی تونم جواب کسی رو که بهم توهین میکنه و طعنه میزنه رو بدم ؟؟؟ همش میگم بزار بگن هرچی ذلشون خواست بگن اینقدر بگن تا بمیرن .مگه چیکار کردم ؟؟؟؟ فقط عاشق شدم و کسی رو دوست داشتم دوست داشتن گناهه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آره توی این دنیا دوست داشتن گناهه که باید به خاطر خانواده ها خفه بشی و چیزی نگی و همه رو توی دلت بریزی تا نکنه بین خانواده ها بهم بخوره!! دیگه بریدم نفسم بالا نمیاد!! نماز میخونم ولی اون آرامشی که میخوام نیست!
3سال تموم گفت دوستت دارم ولی به خاطر ترسش و اینکه خانواده ها مخالفن جلو نیومد حالا با ازدواجش داغون تر شدم دیگه نای بخشش ندارم .تمام وجودم پر شده از انتقام!!!

کسی حرفمو نمیفهمه همو رو توی خودم میریزمو اشک میریزم از همه دست کشیدم به همه بی اعتمادم به همه مشکوکم
نمیتونم خودمو شاد نشون بدم یعنی بلد نیستم الکی بخندم!! وقتی دلم شاد نیست چطوری ظاهرم شاد داشته باشم؟؟؟
یعنی تاحالا کسی از کسی انتقام نگرفته همه بخشیدن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مگه میشه بخشید؟؟؟ اون خداست که بنده هاشو میبخشه نه ما !!!
توی زندگیم بخشش زیاد کردم ولی فقط بی حرمتی و بی معرفتی دیدم ولی اینبار دیگه نمیتونم کوتاه بیام!! سخته !!
نمیشه !! آخه تا کی ببخشی که یه روزی خدا بخواد سرش بیاره ممکنه باشم یا نباشم؟؟؟ چرا همش باید به خاطر این مسئله اذیت بشم و خودمو بخورم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟ دیگه طاقتشو ندارم!! برای اون که اینقدر بی تفاوته باید انتقام بگیرم!طر همین تمام زندگیم مختل شده که دیگه نمیتونم خوب تصمیم بگیرم.روی خواستگارام نمی تونم تمرکز کنم. وقتی کسی برای خواستگاری میاد تا میبینمش یاد اون میوفتم تمام تنم میلرزه و یخ میشه. میگم آخه بی مروت چطور تونستی ازدواج کنی ؟؟؟ چطور تونستی کسی دیگه رو دوست داشته باشی ؟؟ من برات چی بودم؟؟؟ بازیچه؟؟؟ منم آدم بودم! درسته باهم رابطه خلاف شرع نداشتیم ولی با تمام وجود همو دوست داشتیم! نمیدونم چطوری اینقدر راحت ؟؟؟؟
دلم میخواد انتقام بگیرم چون نمیتونم خودمو شاد نشون بدم !! دلم میخواد همه مردها رو آتیش بزنم !!
چرا همیشه باید ضربه اصلی رو دخترا بخورن!! از همه مردها بدم میاد!!
توی همین تالار هم نگاه کنی همه عشقا و دوست داشتن از مردها شروع میشه و آخرش که سیر شدن میرن سراغ کسی دیگه!!
نه نمیتونم ببخشم !!! همه شماها هم کم یا زیاد توی زندگیتون از کسی بدی دیدین اما تا کی ببخشیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خسته ام از آدما....

مهنا جان شرایط سختی داری

بهت حق میدم.یکی 3 سال بهت گفته دوستت داره و از ترسش جلو نمیامده و اخر سر هم رفته و اردواج کرده و شما رو گذاشته با یه دنیا خاطره و حسرت و یک دل شکسته.

خب چاره چیه الان؟
تو میتونی:

خشم و کینه گلوت رو بگیره ..به زمین و زمان فحش بدی...با همه بجنگی...خودت رو از زندگی بندازی و مطمئن باش نهایت این نوع حسها کمکی به حل مشکلت نمیکنه.
نتیجه میشه روز به روز له شدنت....پیر شدنت....چروک شدن پوستت....کینه ای شدن دلت ....بعد طرف از اونور داره چیکار میکنه؟
ازدواج کرده و قطعا مدتی بعد بچه دار میشه و....

تو الان فقط نیاز به ارامش و بازسازی روحیه ات داری و الان در شرایطی نیستی که بخوای به ازدواج فکر کنی.با این شرایط ازدواج اصلا منطقی و صحیح نیست.

اما یه سوال ازت دارم

چطور اون ادم انقدر تورو راحت گذاشت کنار....تو چرا مثل خودش باهاش رفتار نمیکنی و نمیندازیش دور؟

تو که دختر با ایمانی هستی قطعا به دست الهی و ازمونهاش اعتقاد داری.

برای اینکه به ارامش برسی کاملا اون ادم رو حذفش کن.نمیدونم کیه اما از هیچ طریقی دیگه اطلاعاتی ازش بدست نیار./

اون رابطه دیگه تمام شده و به فکر بازسازی خودت باید باشی.

تو فکر میکنی کسی که به عشق سه ساله اش پشت کرده و رفته میتونه کسی دیگه رو خوشبخت کنه!؟

مسلما نمیتونه...اما اینها به تو دیگه مربوط نیست.زخمی که به روح تو خورده التیامش زمان بر خواهد بود.و با 4 تا پستی که ما برات میزنیم تو اروم نمیشی...باید صبوری کنی تا این دوران بگذره .

به قول معروف هیچ دارویی بهتر از گذشت زمان نیست.پس سعی کن سرت گرم باشه تا بتونی بگذرونی.

مطمئن باش این ادم اگر هم باهاش ازدواج میکردی برات موندگار نبود و شک نکن اون موقع جدایی برات خیلی خیلی سخت تر از الان بود...

پس بازم جای شکرش باقیه

به خدا گفت : خداوندا عزیزترین بندگانت چه کسانی هستند ؟
خداوند فرمود : آنان که می توانند تلافی کنند اما ...
به خاطر من ، می بخشند......

مهناي عزيز
باهات همدردي مي كنم و مي دونم چه زجري داري ميكشي، چقدر تنفر تو وجودت فوران مي كنه. اميدوارم تا الان تونسته باشي كمي خودت رو آروم كني و به يه راه حل منطقي و عاقلانه فكر كني.
انتقام فقط در همون لحظه شيرينه، تازه شيرين هم نيست در لحظه ممكنه احساس سبكي بكني ، اما بعد پشيمون تر از قبل ميشي.
تنها راه حلي كه به نظر من مي رسه اينه كه اول با تموم وجودت به خدا واگذارش كن؛ نه زبوني بلكه با تمام وجود و از ته دل. و بعد اگر ميتوني به يه جايي برو مسافرت سعي كن گريه هاتو بكني، خودت رو تخليه كني انقدر كه سبك بشي. بعد كم كم سعي كن كه بهش فكر نكني. چيزهايي كه تو رو يادش مي اندازه از جلو چشمت دور كن و وقتي يادش ميفتي بدي هاش رو بخاطرت بيار و به اين فكر كن كه اون بود كه لياقت تو رو نداشت.
ميدونم خيلي سخته ولي اينها فقط حرف نيست چيزهايي كه خيلي از ما به شكل هاي مختلف باهاش روبرو شديم و در آخر همگي از همين راه ها به آرامش رسيديم.
در آخر سعي كن سري هم به خودت بزني، بنا نيست انقدر خوب باشي كه همه از خوبيت سوء استفاده كنن.
محكم و با غرور باش عزيزم:72:

من چون دیدم اینو میگم تو هرکاری کنی حتی بکشیش بازم آروم نمیشی چون گاهی آدمها ظلمی بهمون میکنن که شاید با هزار بار اعدام فقط بشه جبرانش کرد بنابراین از خدا بخواه تا برات جبران کنه و ازش انتقام بگیره چون دیدم راهکارهای انتقام خدا خیلی عالی تر و جامعتر و نابودکننده تر از راهکارهای ماست طوری انتقام میگیره که هستیشو از دست میده نه فقط زندگیشو...

توی چند وقته چند بار پیش اومده که گفتم میبخشمت و میزارم پیش خدا ولی هر بار اتفاقی میوفته که همه چی یادم میاد و دوباره داغون میشم و دلم پر از خشم و نفرت میشه و میخوام کارو تموم کنم آخه مشکل من یکی دوتا نیست!!
آخه ما باهم نسبت فامیلی داریم و خونمون توی یه کوچه هست و چون شاغل هستم ممکنه خیلی پیش بیاد که ببینمش و وقتی میبینمش دوباره بهم میریزم و نمیتونم خودمو کنترل کنم تنم یخ میشه و دندونامو روی هم فشار میدم و تند تند نفس میکشم و با خشم و نفرت از کنارش رد میشم و هر بار این اتفاق میوفته و نمیتونم کاری بکنم و خشممو خالی کنم و وقتی بیام خونه گریه میکنم و تا چند روز به این فکر میکنم که چطوری انتقام بگیرم:97:
خونشون که به هیچ وجه نمیرم چون میدونم نمیتونم خودمو کنترل کنم!!
فقط همیشه دعا میکنم خدایا منو نجات بده!
این وضیعت منه!! الانم موقیعت مسافرت ندارم ! دلم میخواد برم جایی که هیچ وقت دورو برم نباشه و هیچ اطلاعی ازش نداشته باشم ولی چطوری وقتی همیشه جلوی چشمم رژه میره و خواه یا ناخواه از زندگیش مطلع میشم!
حالا بازم میگین انتقام نگیرم که داره راست راست کنارم زندگی میکنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خانوادم که اصلا درکم نمیکنن دلشون میخواد هربار که خونشون میرن منم بیام و خودمو بی خیال نشون بدم آخه چطوری؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بیام که چی بشه؟؟؟؟ بیام زنشو ببینم و داغون بشم ؟؟؟؟
آخ خدا به دادم برس:323:

دیدی الان با صحبت دوستان کمی بهتر شدی؟ از لحن صحبت این دفعه ات فهمیدم. پس گل من بزار یه کم دیگه زمان بگذره... انشاءلله ازدواج میکنی و از آلام و دردهات کم میشه. از خدا اینو بخواه... بخواه که شرایط آشناییت با کس دیگه ای فراهم بشه با یه آدم خوب تا آروم آروم قضیه حل بشه. محاله که این اتفاق نیافته و محاله که آروم نشی... اگر کس دیگه ای بیاد توی زندگیت خیلی از مشکلاتت حل میشه

مهنای عزیزم سلام، سلام، سلام، سلام.:72::72::72:

اگه هیچکی توی این تالار نباشه که درکت کنه، حداقل من یکی درکت میکنم. با تمام وجودم.:43:

من نه بهت میگم انتفام بگیر نه بهت میگم ببخش.

میخوام یه چیز دیگه بهت بگم. بیا با هم چند تا روش برای انتقام و نتایج هر روش رو بررسی کنیم. هر کدوم به نظرت اومد تو رو به نتیجه دلخواهت میرسونه و دلت رو خنک میکنه و اونو اذیت میکنه، اگه دوست داشتی انجام بده. هر روشی جز اینایی هم که من به ذهنم میرسه به ذهنت رسید بگو تا با هم نتایجش رو بررسی کنیم. باشه خانومی؟

از بدترین حالت شروع میکنیم.

1- بری اونو بکشی.----> همه میفهمن تو از اینکه اون تو رو رها کرده چقدر ناراحتی. نهایتش هم هر چی توی دادگاه بگی حقش بود چون دلمو شکوند و با احساساتم بازی کرد، کسی به این حرفت بها نمیده. آخرش دست از پا دراز تر یا باید بیفتی به پای خانواده اش که رضایت بدن قصاص نشی یا اینکه بری بالای چوبه دار. تازه اینجوری اون مقتول و مظلوم هم محسوب میشه و همه به جای اینکه دلشون برای تو بسوزه برای اون میسوزه. تازه یه چیز دیگه هم هست. چون کشتیش ممکنه باعث بخشیده شدن یه بخشی از گناهاش بشه و حتی توی اون دنیا هم دلت خنک نشه.

2-بری زندگیشو به هم بریزی و نذاری خوشبخت بشه.-----> این کار اصلا در شان یک انسان نیست. کار خیلی کثیفیه. با این کار همه فکر میکنن تو خیلی عقده ای و پست هستی و اونقدر به خوشبختی اون داری حسودی میکنی که نگو.

3-بری آبروشو ببری و به همه بگی اون نامردی کرده در حقت------> در بهترین حالتش همه میگن "خب حالا دیگه چیکار میشه کرد.؟ ازدواج کرده دیگه." ولی این وسط این فقط خودتی که خراب میشی. همه تا همیشه توی ذهنشون می مونه که " آخی، مهنا یکی دیگه رو دوست داشتا" یا مثلا هر وقت بری توی خودت حتی اگه ناراحتیت سر یه موضوع دیگه باشه، ربطش میدن به این قضیه و میگن" طفلک از وقتی پسره رهاش کرد افسردگی گرفت" پس فردا اگه ازدواج هم کنی و عاشقانه شوهرت رو دوست داشته باشی بازم توی دلاشون میگن : " این دختره از درد ناچاری با این آقا ازدواج کرد. وگرنه یکی دیگه رو دوست داشت"

و اون پسره چه ضربه ای میبینه؟ هیچی. فکر میکنی کسی توی دلش به این فکر میکنه که این پسره در حق فلانی نامردی کرد؟ نه. اتفاقا به جای این میان به زندگیش و رفتارش با زنش دقت میکنن و اگه خوشبخت باشه میگن خب معلومه که قسمتش این بوده دیگه.
اون پسره هم ضربه ای نمیبینه. زندگیشو میکنه.

4- بری باهاش حرف بزنی و بهش بگی نامرد بی انصاف و فلان و بهمان.-------> فکر میکنی ازت معذرت میخواد؟ فرضا هم بخواد. چه فایده؟ چه چیزی تغییر میکنه؟ فوقش بهترین معذرتخواهی ها رو بکنه. ولی بعد یکی دو ساعت هم که تو شکایت کنی و اون معذرت بخواد، بلند میشه میره پیش زنش.
تازه ممکنه معذرت هم نخواد. ممکنه بهت بگه :" ببین دیگه من رفتم دنبال زندگیم و زنمو دوست دارم و میخوام برای زندگیم تلاش کنم. ازت میخوام دیگه مزاحمم نشی" یا یه همچین حرفایی.

5-بری به زنش بگی که با یه مرد نامرد که قبلا با احساسات یه دختر بازی کرده ازدواج کرده.------> اینم کار کثیفیه. چون خدا ستارالعیوبه. و هرکسی آبروی بنده ای رو بریزه حتی اگه بهش ظلم شده باشه بازم کار کثیفیه. اگه این کارو کنی یه روزی هم خدای نکرده پرده از روی عیبی از خودت ممکنه برداشته بشه.
نتیجه اش چی میشه؟ فکر میکنی میره به شوهرش میگه حالا که تو آدم بدی هستی من ازت جدا میشم؟ نه. اگه زن عاقلی باشه بهت میگه داری دروغ میگی و پاتو از زندگیم بکش بیرون و دو دستی شوهرشو میچسبه و نسبت به تو یه حس دشمنی پیدا میکنه. اگر هم خیلی عاقل نباشه تا همیشه یه شک و تردید نسبت به شوهرش پیدا میکنه و نمیتونه از زندگیش لذت ببره. اون که گناهی نداره که بخواد تاوان نامردی شوهرشو بده. بعدشم شوهرش وقتی بفهمه تو این کارو کردی میاد و خیلی محکم باهات برخورد میکنه و ممکنه حتی به پدر و مادرت بگه بیاید این دخترتونو جمع کنید که داره زندگی منو از هم میپاشونه. آخرش باز چیزی گیر تو نمیاد. تازه وقتی چند سال گذشت و به آرامش رسیدی و فراموش کردی عذاب وجدان میگیری که چرا باعث بددلی یه دختر بی گناه شدی.

6- میتونی براش اس ام اس بزنی و حرفاتو بزنی.-------> اونم فرض کنیم جواب پیاماتو بده و بذاره درددلهاتو بکنی. بعد یه دفعه وسطش اس ام اس میزنه " لطفا پیام نده پیش خانمم هستم نمیخوام به هیچ وجه ناراحت بشه" اونوقت تو درونا خرد خرد خرد میشی. نابود میشی.
یا ممکنه بگه :" آقا جان نمیخواستمت. مگه زوره؟ چون دیگه نخواستمت هرچی دلت میخواد بهم میگی؟ م که ازت خواستگاری نکرده بودم که بهت تعهدی داشته باشم و..."


7- میتونی هر وقت توی جمع فامیل و توی کوچتون دیدیش با اخم و نفرت نگاش کنی یا بهش کم محلی کنی.--------> اگه تنها باشه که زیاد اهمیتی به نگاهت و حضورت نمیده. تازه هم خودش هم بقیه میفهمن تو داری از نفرت میمیری. تازه فکر میکنن حسود هم هستی. اگرم با خانمش باشه که چنان دست خانمش رو محکم میگیره و با محبت بهش نگاه میکنه تا با این کار جواب کم محلی و اخم تو رو بده. اینم خردت میکنه.

8-میتونی برای اینکه بهش نشون بدی به تو ظلم کرده و عذاب وجدان بگیره افسرده بشی و بد زندگی کنی-----> او حتی اگه عذاب وجدان هم بگیره دست از زندگی خودش نمیکشه. بالاخره زندگیشو میکنه. با تمام چیزایی که زندگی مشترک داره. اونوقت این فقط تویی که میپوسی و جوونیت هدر میره و فرصتها رو از دست میدی.تازه یه غم و نگرانی هم رو دل مامان و بابات و خانواده ات میذاری. یه کاری نکن که همه فکر کنن داری گدایی ترحم میکنی. عزت و غرور خودتو حفظ کن. این حیاتی ترین نیاز آدمه.

9- میتونی اصلا به رو نیاری ناراحتی. اتفاقا هروقت میخوای بری بیرون سرت رو بالا بگیری. محکم راه بری. خوش تیپ کنی. اگه دیدیش خیلی راحت و خونسرد و معمولی،عین بقیه افراد فامیل باهاش سلام و احوالپرسی کنی. آخرشم بگی به همسر گرامی سلام برسونید.
بذاری همه خواستگارا بیان خونه با دسته گل. بالاخره ی بار ممکنه اون ببینه که که یه گل پسر با پدر و مادرش دسته گل به دست پشت در منتظرن. یا بالاخره از در و همسایه و فامیل میشنوه که داره برات خواستگار میاد.-----> اینجوری غرور و عزت پیدا میکنی. نشون میدی که برات بی ارزش بوده . ککت هم نگزیده. هرچند سخته. ولی حداقل غرورت رو حفظ کرده ای. مطمئن باش شکستن غرور و له شدن عزتت هزاران بار بد تر از شکستن دلته.برای عشق باید همه فداکاری رو کرد. اما عشقی که برای آدم عزت نیاره و حتی خفت بیاره از هرچیزی بدتره. نشون بده عزت نفست بالاست و نشکسته ای. نذار بفهمه و فکر کنه تو داری اذیت میشی. حتی اگه درونا داغونی جلوی اون خودتو پرغرور نشون بده.

10- میتونی اونو کاملا فراموش کنی و انشاالله یه زندگی مشترک و شاد بسازی. از اون زندگی هایی که همه آرزوشو دارن.----> اینجوری اون میفهمه که کم نیاوردی. لایق بهتر از اون بودی و .....

فعلا همینا به ذهنم میرسه.


فقط یه هشدار جدی:

هرگز برای انتقام یا خلاصی یا فقط جبران این خلا عاطفی اقدام به ازدواج عجولانه ای نکن. چون چنین تصمیم هایی بدترین عواقب رو داره.

یه هشدار دیگه:

در انتخابت برای ازدواج کاری به این نداشته باش که طرف مقابلت حتما از هر نظر بالاتر از اون باشه تا چشم اون در بیاد. انتخابی صحیح و عاقلانه با توقعاتی متعادل و معقول کن. شوهر آینده ات رو بخاطر خودش و با تمام چیزهایی که هست دوست داشته باش. تو مجبوری، و بهتره بگم محکومی که این آقا رو کاملا از ذهنت بیرون کنی. چون خدای نکرده ممکنه بعدا هی شوهرتو با این آقا مقایسه کنی و در ارتباط سالم با شوهرت دچار مشکل بشی. فراموشش کن. برای همیشه رهاش کن و خودتو از بندش آزاد کن.

نمیگم آسونه. الان تازه این اتفاق برات افتاده. به خودت زمان بده. اما نه اینکه این زمان رو در تنهایی و غصه خوردن و رشد نفرت بگذرونی. فعالیتهای مثبت داشته باش. با دوستات برو بیرون و خوش بگذرون. اگه شد حتما کلاس شنا برو. هفته ای یه بار برو کوه و اون بالا چند تا جیغ حسابی بزن. آهنگ شاد بذار و برقص. به خودت برس. علایق و فعالیتهاتو پیگیری کن. هر وقت دلت گرفت برو تو بغل مامانت و بگو محکم بغلت کنه.

سعی کن هروقت فکر اون اومد توی ذهنت به خودت هشدار بدی بسه. نذار فکرش وارد بشه. تا میاد درو روش ببند. اون فکره هم کم کم از رو میره و دیگه سراغت نمیاد.


میدونم سخته. ولی ازت خواهش میکنم اشتباهاتی که من کردم رو تکرار نکن.

این یه بخش از صحبت های خودته مهنا جان:


3سال تموم گفت دوستت دارم ولی به خاطر ترسش و اینکه خانواده ها مخالفن جلو نیومد حالا با ازدواجش داغون تر شدم دیگه نای بخشش ندارم .تمام وجودم پر شده از انتقام!!!


در هر ضربه ای که آدم میبینه باید بخش اشتباهات خودش رو هم ببینه. گاهی اینجوری بخشیدن راحت تر میشه.

مهنا ی عزیز، من وقتی میگم درکت میکنم فقط حرف نمیزنم. کافیه یه سر به تاپیکهام بزنی میفهمی.

مهنا جان تو خیلی چیزا رو به خاطرش فدا کردی. میفهمم. ولی همه ی اینا فدای محبتی شد که به طور غیر اصولی وارد قلبت شد.
به گفته خودت او به خاطر ترسش جلو نیومد و با خانواده ها مطرح نکرد. خب وقتی جلو نیومد تو هم نباید تمام قلبت رو براش باز میکردی. این بخشش رو تو اشتباه کردی.


یه چیز دیگه هم میخواستم بگم. تا حالت بهتر نشده سعی کن کمتر اونا رو ببینی. اما نه اینکه ضایع بازی در بیاری.



اگر برات ممکنه به مادرت در مورد این ناراحتیت بگو تا کمتر برن خونه ی اون فامیلتون. اما هر وقت رفتن تو هم برو.

اونا شاید اصرارشون برای اینه که تو عزتت حفظ بشه. تو هم هر وقت رفتی خیلی عادی رفتار کن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooh

مهنای عزیزم سلام، سلام، سلام، سلام.:72::72::72:

اگه هیچکی توی این تالار نباشه که درکت کنه، حداقل من یکی درکت میکنم. با تمام وجودم.:43:

من نه بهت میگم انتفام بگیر نه بهت میگم ببخش.

میخوام یه چیز دیگه بهت بگم. بیا با هم چند تا روش برای انتقام و نتایج هر روش رو بررسی کنیم. هر کدوم به نظرت اومد تو رو به نتیجه دلخواهت میرسونه و دلت رو خنک میکنه و اونو اذیت میکنه، اگه دوست داشتی انجام بده. هر روشی جز اینایی هم که من به ذهنم میرسه به ذهنت رسید بگو تا با هم نتایجش رو بررسی کنیم. باشه خانومی؟

از بدترین حالت شروع میکنیم.

1- بری اونو بکشی.----> همه میفهمن تو از اینکه اون تو رو رها کرده چقدر ناراحتی. نهایتش هم هر چی توی دادگاه بگی حقش بود چون دلمو شکوند و با احساساتم بازی کرد، کسی به این حرفت بها نمیده. آخرش دست از پا دراز تر یا باید بیفتی به پای خانواده اش که رضایت بدن قصاص نشی یا اینکه بری بالای چوبه دار. تازه اینجوری اون مقتول و مظلوم هم محسوب میشه و همه به جای اینکه دلشون برای تو بسوزه برای اون میسوزه. تازه یه چیز دیگه هم هست. چون کشتیش ممکنه باعث بخشیده شدن یه بخشی از گناهاش بشه و حتی توی اون دنیا هم دلت خنک نشه.

2-بری زندگیشو به هم بریزی و نذاری خوشبخت بشه.-----> این کار اصلا در شان یک انسان نیست. کار خیلی کثیفیه. با این کار همه فکر میکنن تو خیلی عقده ای و پست هستی و اونقدر به خوشبختی اون داری حسودی میکنی که نگو.

3-بری آبروشو ببری و به همه بگی اون نامردی کرده در حقت------> در بهترین حالتش همه میگن "خب حالا دیگه چیکار میشه کرد.؟ ازدواج کرده دیگه." ولی این وسط این فقط خودتی که خراب میشی. همه تا همیشه توی ذهنشون می مونه که " آخی، مهنا یکی دیگه رو دوست داشتا" یا مثلا هر وقت بری توی خودت حتی اگه ناراحتیت سر یه موضوع دیگه باشه، ربطش میدن به این قضیه و میگن" طفلک از وقتی پسره رهاش کرد افسردگی گرفت" پس فردا اگه ازدواج هم کنی و عاشقانه شوهرت رو دوست داشته باشی بازم توی دلاشون میگن : " این دختره از درد ناچاری با این آقا ازدواج کرد. وگرنه یکی دیگه رو دوست داشت"

و اون پسره چه ضربه ای میبینه؟ هیچی. فکر میکنی کسی توی دلش به این فکر میکنه که این پسره در حق فلانی نامردی کرد؟ نه. اتفاقا به جای این میان به زندگیش و رفتارش با زنش دقت میکنن و اگه خوشبخت باشه میگن خب معلومه که قسمتش این بوده دیگه.
اون پسره هم ضربه ای نمیبینه. زندگیشو میکنه.

4- بری باهاش حرف بزنی و بهش بگی نامرد بی انصاف و فلان و بهمان.-------> فکر میکنی ازت معذرت میخواد؟ فرضا هم بخواد. چه فایده؟ چه چیزی تغییر میکنه؟ فوقش بهترین معذرتخواهی ها رو بکنه. ولی بعد یکی دو ساعت هم که تو شکایت کنی و اون معذرت بخواد، بلند میشه میره پیش زنش.
تازه ممکنه معذرت هم نخواد. ممکنه بهت بگه :" ببین دیگه من رفتم دنبال زندگیم و زنمو دوست دارم و میخوام برای زندگیم تلاش کنم. ازت میخوام دیگه مزاحمم نشی" یا یه همچین حرفایی.

5-بری به زنش بگی که با یه مرد نامرد که قبلا با احساسات یه دختر بازی کرده ازدواج کرده.------> اینم کار کثیفیه. چون خدا ستارالعیوبه. و هرکسی آبروی بنده ای رو بریزه حتی اگه بهش ظلم شده باشه بازم کار کثیفیه. اگه این کارو کنی یه روزی هم خدای نکرده پرده از روی عیبی از خودت ممکنه برداشته بشه.
نتیجه اش چی میشه؟ فکر میکنی میره به شوهرش میگه حالا که تو آدم بدی هستی من ازت جدا میشم؟ نه. اگه زن عاقلی باشه بهت میگه داری دروغ میگی و پاتو از زندگیم بکش بیرون و دو دستی شوهرشو میچسبه و نسبت به تو یه حس دشمنی پیدا میکنه. اگر هم خیلی عاقل نباشه تا همیشه یه شک و تردید نسبت به شوهرش پیدا میکنه و نمیتونه از زندگیش لذت ببره. اون که گناهی نداره که بخواد تاوان نامردی شوهرشو بده. بعدشم شوهرش وقتی بفهمه تو این کارو کردی میاد و خیلی محکم باهات برخورد میکنه و ممکنه حتی به پدر و مادرت بگه بیاید این دخترتونو جمع کنید که داره زندگی منو از هم میپاشونه. آخرش باز چیزی گیر تو نمیاد. تازه وقتی چند سال گذشت و به آرامش رسیدی و فراموش کردی عذاب وجدان میگیری که چرا باعث بددلی یه دختر بی گناه شدی.

6- میتونی براش اس ام اس بزنی و حرفاتو بزنی.-------> اونم فرض کنیم جواب پیاماتو بده و بذاره درددلهاتو بکنی. بعد یه دفعه وسطش اس ام اس میزنه " لطفا پیام نده پیش خانمم هستم نمیخوام به هیچ وجه ناراحت بشه" اونوقت تو درونا خرد خرد خرد میشی. نابود میشی.
یا ممکنه بگه :" آقا جان نمیخواستمت. مگه زوره؟ چون دیگه نخواستمت هرچی دلت میخواد بهم میگی؟ م که ازت خواستگاری نکرده بودم که بهت تعهدی داشته باشم و..."


7- میتونی هر وقت توی جمع فامیل و توی کوچتون دیدیش با اخم و نفرت نگاش کنی یا بهش کم محلی کنی.--------> اگه تنها باشه که زیاد اهمیتی به نگاهت و حضورت نمیده. تازه هم خودش هم بقیه میفهمن تو داری از نفرت میمیری. تازه فکر میکنن حسود هم هستی. اگرم با خانمش باشه که چنان دست خانمش رو محکم میگیره و با محبت بهش نگاه میکنه تا با این کار جواب کم محلی و اخم تو رو بده. اینم خردت میکنه.

8-میتونی برای اینکه بهش نشون بدی به تو ظلم کرده و عذاب وجدان بگیره افسرده بشی و بد زندگی کنی-----> او حتی اگه عذاب وجدان هم بگیره دست از زندگی خودش نمیکشه. بالاخره زندگیشو میکنه. با تمام چیزایی که زندگی مشترک داره. اونوقت این فقط تویی که میپوسی و جوونیت هدر میره و فرصتها رو از دست میدی.تازه یه غم و نگرانی هم رو دل مامان و بابات و خانواده ات میذاری. یه کاری نکن که همه فکر کنن داری گدایی ترحم میکنی. عزت و غرور خودتو حفظ کن. این حیاتی ترین نیاز آدمه.

9- میتونی اصلا به رو نیاری ناراحتی. اتفاقا هروقت میخوای بری بیرون سرت رو بالا بگیری. محکم راه بری. خوش تیپ کنی. اگه دیدیش خیلی راحت و خونسرد و معمولی،عین بقیه افراد فامیل باهاش سلام و احوالپرسی کنی. آخرشم بگی به همسر گرامی سلام برسونید.
بذاری همه خواستگارا بیان خونه با دسته گل. بالاخره ی بار ممکنه اون ببینه که که یه گل پسر با پدر و مادرش دسته گل به دست پشت در منتظرن. یا بالاخره از در و همسایه و فامیل میشنوه که داره برات خواستگار میاد.-----> اینجوری غرور و عزت پیدا میکنی. نشون میدی که برات بی ارزش بوده . ککت هم نگزیده. هرچند سخته. ولی حداقل غرورت رو حفظ کرده ای. مطمئن باش شکستن غرور و له شدن عزتت هزاران بار بد تر از شکستن دلته.برای عشق باید همه فداکاری رو کرد. اما عشقی که برای آدم عزت نیاره و حتی خفت بیاره از هرچیزی بدتره. نشون بده عزت نفست بالاست و نشکسته ای. نذار بفهمه و فکر کنه تو داری اذیت میشی. حتی اگه درونا داغونی جلوی اون خودتو پرغرور نشون بده.

10- میتونی اونو کاملا فراموش کنی و انشاالله یه زندگی مشترک و شاد بسازی. از اون زندگی هایی که همه آرزوشو دارن.----> اینجوری اون میفهمه که کم نیاوردی. لایق بهتر از اون بودی و .....

فعلا همینا به ذهنم میرسه.


فقط یه هشدار جدی:

هرگز برای انتقام یا خلاصی یا فقط جبران این خلا عاطفی اقدام به ازدواج عجولانه ای نکن. چون چنین تصمیم هایی بدترین عواقب رو داره.

یه هشدار دیگه:

در انتخابت برای ازدواج کاری به این نداشته باش که طرف مقابلت حتما از هر نظر بالاتر از اون باشه تا چشم اون در بیاد. انتخابی صحیح و عاقلانه با توقعاتی متعادل و معقول کن. شوهر آینده ات رو بخاطر خودش و با تمام چیزهایی که هست دوست داشته باش. تو مجبوری، و بهتره بگم محکومی که این آقا رو کاملا از ذهنت بیرون کنی. چون خدای نکرده ممکنه بعدا هی شوهرتو با این آقا مقایسه کنی و در ارتباط سالم با شوهرت دچار مشکل بشی. فراموشش کن. برای همیشه رهاش کن و خودتو از بندش آزاد کن.

نمیگم آسونه. الان تازه این اتفاق برات افتاده. به خودت زمان بده. اما نه اینکه این زمان رو در تنهایی و غصه خوردن و رشد نفرت بگذرونی. فعالیتهای مثبت داشته باش. با دوستات برو بیرون و خوش بگذرون. اگه شد حتما کلاس شنا برو. هفته ای یه بار برو کوه و اون بالا چند تا جیغ حسابی بزن. آهنگ شاد بذار و برقص. به خودت برس. علایق و فعالیتهاتو پیگیری کن. هر وقت دلت گرفت برو تو بغل مامانت و بگو محکم بغلت کنه.

سعی کن هروقت فکر اون اومد توی ذهنت به خودت هشدار بدی بسه. نذار فکرش وارد بشه. تا میاد درو روش ببند. اون فکره هم کم کم از رو میره و دیگه سراغت نمیاد.


میدونم سخته. ولی ازت خواهش میکنم اشتباهاتی که من کردم رو تکرار نکن.

---

ممنونم عزیزم
حرفات خیلی آرومم کرد ولی نمیدونم چرا گاهی اوقات یهو حالم بد میشه :(
یعنی پس کلا سکوت کنم در برابر کاراش؟؟؟؟؟؟؟؟ بخدا سخته!!
درمورد همه مواردی که گفتی من هرکاری بکنم کار کثیفیه ولی اون براش آب خوردن باشه!! همین امروز غروب که بیرون بودم دلم یهو گرفت یاد اون روزا افتادم :( ولی نمیدونم چرا نمیتونم باور کنم که ازدواج کرده و کنار کسی دیگست!!
پس حقمو از کی بگیرم ؟؟ روزای از دست رفتمو از کی بگیرم؟؟؟ تقاصشو من باید بدم؟؟؟

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooh

این یه بخش از صحبت های خودته مهنا جان:


3سال تموم گفت دوستت دارم ولی به خاطر ترسش و اینکه خانواده ها مخالفن جلو نیومد حالا با ازدواجش داغون تر شدم دیگه نای بخشش ندارم .تمام وجودم پر شده از انتقام!!!


در هر ضربه ای که آدم میبینه باید بخش اشتباهات خودش رو هم ببینه. گاهی اینجوری بخشیدن راحت تر میشه.

مهنا ی عزیز، من وقتی میگم درکت میکنم فقط حرف نمیزنم. کافیه یه سر به تاپیکهام بزنی میفهمی.

مهنا جان تو خیلی چیزا رو به خاطرش فدا کردی. میفهمم. ولی همه ی اینا فدای محبتی شد که به طور غیر اصولی وارد قلبت شد.
به گفته خودت او به خاطر ترسش جلو نیومد و با خانواده ها مطرح نکرد. خب وقتی جلو نیومد تو هم نباید تمام قلبت رو براش باز میکردی. این بخشش رو تو اشتباه کردی.


یه چیز دیگه هم میخواستم بگم. تا حالت بهتر نشده سعی کن کمتر اونا رو ببینی. اما نه اینکه ضایع بازی در بیاری.



اگر برات ممکنه به مادرت در مورد این ناراحتیت بگو تا کمتر برن خونه ی اون فامیلتون. اما هر وقت رفتن تو هم برو.

اونا شاید اصرارشون برای اینه که تو عزتت حفظ بشه. تو هم هر وقت رفتی خیلی عادی رفتار کن.

---

من که خیلی وقته خونشون نمیرم ولی خوب توی کوچه و خیابون میبینمشون!!
مامانم اینا هم کمی رفتو آمدشونو کمتر کردن ولی تا چقدر ، میگن رابطه فامیلی که نمیتونه بهم بخوره!!
آخه چطوری برم خونشون و خودمو عادی نشون بدم؟؟؟ بخدا نمیتونم یا شاید بلد نیستم خودمو عادی نشون بدم چون میدونم ضایع میشم!!
وقتی برم خونشون دستم یخ میشه نفسم تند تند میزنه اعصابم خورد میشه طوری که کاملا چهرم داد میزنه !
منتظرم فقط زمان بگذره که برم خونه!
بابام هم حواسش بهم هست میفهمه دارم خودمو میخورم!!
نمیتونم...................

سلام مجدد.

مهنا جان، منم پسرخالم رهام کرد. تازه با اینکه رسما هم خواستگاری کرده بود و دو سال شب و روز بهم گفت دوستت دارم. ولی به هر حال قسمت نشد و رفت با یکی دیگه ازدواج کرد.

درکت میکنم سخته. اما هی با خودت تکرار کن : بهتر که رفت. به درک. پسره ی ترسو عرضه نداشت بره حتی به مامام و باباش بگه و یه قدم پیش بذاره. بهتر که رفت. لیاقت منو نداشت و...."

روزهایی که از دست رفته هرچی بوده بهش اضافه نکن. نذار این دو سه سالی که بخاطر او هدر رفت بشه چهار، پنج و...

به قضیه راحت نگاه کن. به خودت بگو:" خب به درک این نشد یکی دیگه."

البته الان چون اولشه یکم سخته. ولی کم کم بهتر میشی. به خودت زمان بده. ولی این گذر زمان باید مثبت باشه. خودتو حتما یه جوری سرگرم کن که حواست به اون کار متمرکز بشه و به گذشته فکر نکنی. تا وقتی هی بخوای به یاد گذشته بیفتی و آخ و وای و ناله کنی همه چی بدتر میشه.

رفت که رفت. انشاالله خوشبخت باشه. ولی تو نذار الانت هم فدای او بشه. یه در محکم آهنی رو به روی گذشته ات بذار و دیگه نذار وارد لحظه ی حالت بشه.

بخش اشتباه خودت رو هم که بهش اشاره کردم بپذیر.

موضوع ازدواج او رو هم بپذیر. سخته. ولی میتونی.

اگه بتونی پست های اول بهار شادی رو هم بخونی و ببینی چقدر خوب و سریع خودشو جمع و جور کرد، برات خوبه.