دیگه واقعا از این شوهر متنفرم ترس تمام وجودمو گرفته

سلام دوستان من قبلا تایبیک های زیاذی زاشتم جه قبل ازدواجم وجه بعدش قبلش که دوست بودیم هکه گفتن نکن این کارو ولی من گوش ندادم و راه خودمو رفتم بعدشم که دیگه... واسه کسایی که منو نمیشناسن من 28 و همسرم 31 من پزشک اون شعل ازاذ از اول دوستیمون تاکتیک نخواستنو به کار برئ من تو دوستی خیلی اذیت شدم ولی گذشت مشکل اینجاست که احساس مسکنم همسرم منو نمیخواد مثلا امروز یه بحث ساده تلفنی راه انئاخت و کوشی رو قطع کرئ و از صبح هرچی زنک کیزنم چواب نمیده حالم بده خیلی بده جون یاد گدشته افتادم موقع دوستیمون بازم شروع کرئه من نمیتونم اینجوز زفالراشو تحمل کنم دیگخ طاقت مدارم اون با همه همینجوریه وقتی لج کنه ح نمیده تصمیم کرفتک جدا بشم اگه خانوادک بفهمن میمیره مامانم ولی من تصمیم ئارم نگم بهشون واز پیششون برم برم یه شهر دیگه کار کنم و نگم جدا شدم به خدا من نمیتونم تحمل کنم الانم عقد هستیم فعلا همسرم حتی یه تکه طلا هم نخرید واسم بی ارزش ازدواج کرئم و بی ارزش هم جذا میشم راستی تصمیم گرفتم هیجی هم ازش نگیرک منکه هکه پولامو هم دادم بهش تا حالا دیگه هیچی نمیخوام

مهریه حق مسلم هر زنی باید مهریه تون رو بگیرید اگر قصد همچین کاری رو دارید

سلام الهه جان

اروم باش تا بتونی درست تصمیم بگیری.

خیلی مبهم توضیح دادی....

اختلافتون سر چی بود؟

اخه دختر خوب ادم سر این چیزها که سریع به جدایی فکر نمیکنه....

الان چی داره ازارت میده؟چی رو نمیتونی تحمل کنی؟

اون هم انسانه...نیاز داره برخی مواقع خودش با خودش خلوت کنه.

ولی در نهایت من نفهمیدم مشکل چیه....

بازم دوستیای قبل ازدواج :(
منم درگیرش بودم به شکلی ولی به ازدواج نرسید .
زیاد در جریانه مسائل شما نیستم فقط واسه همدردی نظر دادم و شما هم دیگه در سنی نیستید که احساسی تصمیم بگیرید امیدوارم بهترین راهو انتخاب کنید . :321:

ببخشید aroosh عزیز میشه بفرمایید از نظره شما دقیقا چه چیز هایی حق مسلم خانم ها هست ؟
شما تو تایپیکی که یک خانم سوال کرده بودن ( چطوری حق طلاق رو بگیرن ) نظر دادین که حق طلاق حق مسلم توست و باید بگیری باز اینجا میگید مهریه حق مسلم توست باید بگیری !
الان دقیقا شما چه چیزهایی رو حق مسلم میدونید ؟

الهه خانم عزیز، به نظر من مشکل شما اینه که برای خودت ارزش قائل نیستی. تجربه به من میگه که توصیه به شما که باید در برابر همسرتون چطوری رفتار کنید بیفایده است.

گاهی باید واقعیتهای زندگی رو پذیرفت. هر کدوم از ما (مخصوصا ماهایی که توی این انجمن هستیم) کاستی ها و ضعفها و رنجهایی توی زندگی داریم که اینکه چطور بیانش کنیم

خیلی میتونه توی حلش به ما کمک کنه. اینکه مسائل رو قاطی نکنیم برای اینکه تکلیفمون با خودمون روشن بشه، البته اگه بخوایم حلش کنیم که این حل کردن همیشه به معنی

تموم کردنش اونطور که میخوایم نیست گاهی طوری حل میشه که اصلا دوست نداریم. مسئله اصلی شما اینه که شوهرتون بهتون علاقه نداشته و نداره و شما دوست دارین بهتون

علاقه داشته باشه(این کل صورت مسئله شماست). و اینکه شما در برابر شوهری که بهتون علاقه نداره چکار کردید: دودستی بهش چسبیدین و ازش آویزون شدین.

من متاسفانه توی این وضعیت شما هیچ نشانه ای از ارزش و بزرگی شما نمی بینم و بعید میدونم کسی انتظار یک زندگی باارزش و زیبا برای کسی داشته باشه که نشانه ای

از ارزش و زیبایی در او دیده نمیشه. خلاصه اینکه شکایت شما و این تلاشتون برای گرفتن راهنمایی برای بهتر شدن این زندگی بیهوده است چون شما الان بهترین زندگی رو دارید

که لیاقتشو دارین.

سلام
من تاپیک های قبلی تونو نخوندم ولی به نظرم شما اول باید یه کم روی اعتماد به نفس خودت کار کنی و طوری رفتار کنی که همسرت به سمتت بیاد .
در ضمن طلاق آخرین راهه نه اولین راه:305:

ممنونم از دوستانی که واسم وقت میذارن <خوب من قبول دارم که شوهرم عاشق من نبوده و نیست ولی اگه از من خوشش نمیومد چرا وقتی که واقعا میتونست بره نرفت وکموند باهام<یهمشکل اصلی هم که ما دارین اینه که میگه چرا تو کار من دخالت میکنی دعوامون هم به خاطر همین بود ما یه مقدار بدهکاریم شبش بهش گفتم پول لازن داشتم واسه فلان کار از مامانم قرض کردم گفت باشه فردا میدم منم ناراحت شدم گفتم مگه پول گرفتی و بمن نگفتی هیبهش اس دادم اخه من تلفن بانک همه کارتاشو دارم پک میکردم پول لبود بعد که گفت ناراحت شدم گفتم تو پولارو از من قایم میکنی اونم یه دفعه اس بد داد که .....من پولو نقد گرفتم میخواستم فردا همشو بریزن تو کارتت ولی اگه میخواست بفرسته جرا نگفت اصلا بعذشم گفت از فردا برو سرکار خرجی تو خودت در بیار و .... خیلی ناراحت شدم به خدا من از پول لباس خودم میزنم میزارم واسه زندگیم شب به خیر گفتم چواب دادو خوابیدم صبح بهش اس دادم پول فرستاذی میخوام برم فلان چیزو بخرم بعدش زنگ زدم جواب نداد بهش گفتم چرا جواب ندادی اونم جواب داد گفت

سلام
الهه خانوووووووم من امروز تاپیکاتون رو خوندم دوست من. شما چشماتو بستی وداری با تخیلاتت زندگی می کنی 100 تا دلیل واضح دیدی که همگی تایید دوست نداشته شدن شماس با این وجود با دو سه تا ذهنخانی بی محتوا و شک، داری تحلیل می کنی که اره دوسم داره!!!!!!!!!!!!

من نمی گم چی کار کن خوب یا بد. میگم که تو این چند سال چی گیرت اومد؟ ایا می خای تا 100 سال دیگه هم این چیزا گیرت بیاد؟ اگه نتایجت راضی کننده است و قانعی ادامه بده
اما ایا شما ادمتی؟ این حق رو نداری که دوست داشته بشی
تا کی می تونی به این نیازت سرپوش بزاری
تا کی می خای از پولت استفادهه بشه و چیزی عایدت نشه

بگذریم به هر حال هر کی نجار زندگی خودشه. فقط بدون انتخاب امروزت ایندت رو رقم می زنه

دوست من یکی از بهترین کارا الان اینکه یه مدت رهاش کنی ببین اونم تشنت میشه!!!!!!!!!!!! اگه شد که عالی ولی اگه نه لااقل تکلیف خودت رو شن کردی
هر چند می دونم این پستم فایده ای نداره اما نمی دونم چرا زدم . ادمهایی از جنس شما الهه خانم شاید تو زندگی خودشون به انوچه می خان نرسن اما یه درس عبرت گندن برا بقیه ادمها. که بابا چیزی که مال تو نیست رو رها کن تا بهتر از اون گیرت بیاد به قول چینیها تا استکانت رو خالی نکنی چای گرم و تازه گیرت نمی اد.

کاش قبل از اونکه درس عبرتی بشی برا بقیه برا خودت می شدی حیف از شما خانوووم حیف حیف حیف. حیف این استعداد. فکر کردین دوست داشتن تنها دلیل که میشه باهاش زندگی کرد. تو زندگیت فقط داری با احساس عمل می کنی

دوستان حالا من باید چیکار کنم اگه بخوام جدا بشم باید کاملا قید خانوادمو بزنم جون هیچ حمایتی ازم نمیکنن حتی نباید بهشون بگم فقط باید بزارمو برم یه شهر دیگه چون اونا کاملا مخالف بودن مامانم خیلی التماس کرد که ولش کنم و باهاش ازدواج نکنم ولی کو کوش شنوا <دیگه تصمیم گرفتم بهش اصلا زنگ نزنم میدونم سراغمو نمیگیره واسش مهم نیستم اصلا مثلا شبی که دعوامون شد روزش ئنبال کار خونه اون رفته بودم سرم مجکم خورد به در اسانسور غش کرئم بهش اس دادم هیچی نگفت شبش گفتم چرا اصلا حالمو نپرسیدی گفت میدونم هیچیت نشده اگه چیزیت میشد به همه میگفتی خبردار میشدن همه و من تورو خوب میشناسم منم خسته شدم تو تمام عمرم لذت دوست داشته شدنو نچشیدم اصلا نمیدونم چجوریه نمیدونم چکار کنم بخدا کم اوردم خیلی

من خیلی فکرکردم واقعا تصمیمو گرفتم میخوام بزارم شوهرم بره میخوام ازش جدا بشم البته من پیشنهادشو نمیدم صبرمیکنم ببینم خودش چکار میکنه ولی در نهایت اینکارو میکنم از فردا هم کارای رفتنمو انجام مبدم از خانوادم هم خداحافظی میکنم و میرم بهشون میگم میخوام واسه تخصص بخونم میگم کارم شهر دیگه است همونجا هم درس میخونم که نبینمشون فقط میخوام بدونم واسه جدا شدن پدرمو نمیخوان فقط میخوام تموم بشه خونه و هکه چی هم بهش میدم مهریه هم نمیخوام یه سوال دیگه ما که تو عقدیم میفرستن پزشک قانونی واسه معاینه اخه من دخترم <فقط پیزی واسم جالب ما انسانها تا سرمون به سنگ نخوره نمیفهمیم فقط واسم دعا کنین که بتونم

الهه جان عزيزمتصميم سختي گرفتي ...درست يا غلط رو نمي دونم...اما با توجه به اينكه قبلا بارها از روي احساس تصميم گرفتي....توي 5 سال دوستي با پسري كه نه دوستت داشت و نه قدرت رو مي دونست...اصرار براي ازدواج با كسي كه قدر تلاشها و موفقيت هاي تحصيلي و اجتماعيت رو نميدونس...قدر دوست داشتن و علاقه تو رو نفهميد....الانم مي ترسم تصميمي كه گرفتي از روي احساس باشه...من پيشنهاد مي كنم شما الان بفكر رفتن و جدايي نباش...اول ببين اصلا مي توني دوريش رو تحمل كنياينجور كه من مي بينم شما خودت بهش وابسته اي....از زنگ زدنهاي تو و جواب ندادناي اون...فك كن همين الان جدا شدي...بهش زنگ نزن .... منظورم اينه قبل از جدايي واقعي ببين آيا اصلا مي توني تحمل كني دوريش رو..... يه مدت فاصله بگير .... فك كن واقعا جدا شدي... از فردا صبح فك كن ديگه اون نيست، عين حالت جدايي واقعي...اينو به اين خاطر ميگم كه مي ترسم با عجله جدا بشي و بعدش نتوني وابستگي چند ساله رو فراموش كني....دوست خوبم از نوع انتخاب همسرت معلومه قدر و ارزش خودت رو نمي دوني و از اينكه با وجود كم محلي اون باز به سمتش مي ري مشخصه كه اعتماد بنفست پايينه... جدايي و طلاق كار آسوني نيست... بخصوص وقتي ميگي خانوادت حمايتت نمي كنن و بايد تنهايي باهاش كنار بياي....

ای کاش کارشناسا هم نظر میدادن الان واقعا ارزومه که فرشته مهربان یه نظری میداد بهم میگفت چیکار باید میکیردم کاش دوستانی که امکانشو دارن واسه فرشته مهربان پیغام میذاشتن که یه سری هم به تایپیک من میزد

سلام الهه خانم
من در جريان احوال گذشتتون نيستم ولي نكات مهم و كاربردي از نظرات دوستان را پيشنهاد ميكنم.
1 اگر نياز ميبيني كه بايد تغييري در زندگيت بدي بايد راهش را بپيمايي با خيال كردن و حلوا حلوا گفتن دهن شيرين نميشود.
2- ظاهراً انتخاب اشتباهي كردي و به خودت ارزش و حق انتخاب و اميد به انتخاب لايق خودت را نداري!!!!!!!! خب اين فكرت را بذار كنار تو شايستگي و موقعيت خوبي داري خود را باارزش بدان
3- مسير منطقي براي ارتباط و زندگي انتخاب كن و مطابق اون عمل كن اگر جواب نداد تمومش كن ---- دختر بودنتو حفظ كن ( اگر اشتباه نكنم نوشته بودي دختري و رابطه جنسي كامل باهاش نداشتي) اولاً ديگرچيزي براش خرج نكن و هرچي كه بعنوان موقت و قرض بهش دادي ازش مطالبه كن منظورم به حساب و كتاب آوردن زندگي است وصول در نهايت را خودت ميدوني دوم - انتظارات منطقي از شوهر مثل هزينه ها و خريدهاي متداول حتي طلاي نامزديو... بايد باشه و هزينه مسافرت يا بيرون گردي بعهده شوهرت و بي منت بايد باشد.
3- پس از مطرح كردن اينها دوستمون نكته مهمي را گفتن كه فرض كن جدا شدي مدتي فراموشش كن ببين عكس العمل اون چي هست و دوام و صبر و اراده خودت چقدره؟
4- بعد از شفاف كردن حساب و كتاب زندگي و علاقه و جدايي سر فرصت تصميم نهايي را بگير و نه ظلم كن و نه زيادي از حقت بگذر حقوق قانوني و منطقي و منصفانه خود را مطالبه كن و اگر به تفاهم و همدلي برنگشتيد مسير جدايي و بفكر همراه لايق زندگيت باش.

5- اين را از كله مباركت بيرون كن كه با روش غلط و حساب نشده و احساسي و غير معقول به نتيجه معقول و باثبات و مستحق و دلخواه برسي و خودت و ديگران را هم اذيت نكن.

- - - Updated - - -

هيچوقت عشق را گدايي نكن كه بشدت ازت دور ميشود لكن عشق و علاقتو كتمان نكن و بيان كن بگذار هركي لايقت هست بهت نزديك شود. من نميدانم چه خلائي هست در بعضيها كه به زور خود را ميخواهند به ديگري تحميل كنند؟