همش با شوهرم دعوام میشه!!

سلام دوستان
من 21 سالمه و دانشجو هستم.شوهرم 24 سالشه. یک سال دیگه هنوز باید درس بخونم تا لیسانسمو بگیرم. اواخر ترم 2 نامزد کردم و در دوران نامزدی رابطه خوبی با شوهرم داشتم. و الان یک سال و خورده ای هست که عقد کردیم. راستش من ازین وضع راضی نیستم و احساس میکنم که باید زودتر ازدواج کنیم ولی شوهرم تا من این حرفو میزنم جبهه میگیره و میگه من از همون اول تصمیم داشتم که بعد از تموم شدن درست ازدواج کنیم و من فکر میکنم الان آمادگی ازدواج رو ندارم. میدونم که اونم دوست داره زودتر سرو سامان بگیریم ولی با این وجود هیچ تلاشی نمیکنه. راستش تا الان اصلا هیچ پس اندازی نکرده و من که بهش گیر میدم میگه تو نگران نباش من همون موقع عروسی رو میگیرم. الانم که به خاطر کمردرد دیگه کار هم نمیکنه. میخواست درس بخونه تا توی کنکور شرکت کنه ولی توی خونه مدام فقط باید کارای بقیه رو انجام بده و واسه اونم هیچ کاری نکرده. مامانشو ببره عروسی یا مجلس ختم تو فلان روستا، خواهراشو ببره دانشگاه یا مدرسه و برگردونه، زن داداشاشو ببره دکتر یا ببره کلاس بعدم بره دنبالشون. بهشون نه هم نمیگه. داداشاش همه سر کارن ولی ببخشیدا این آقای ما نوکر توی خونه هست. دیگه بخاطر این موضوع نمیتونم بعنوان یه مرد ببینمش. مدام دعوامون میشه و من اونو همیشه به چشم یه بچه میبینم. خواهش میکنم کمکم کنین. اولا وقتی دعوا میکردیم اون کوتاه میومد ولی الان این وسط فقط منم که باید کوتاه بیام. سریع باهاش دعوام میشه سر هر موضوعی ولی طاقت قهر هم ندارم و بعد باید خودم برم منتکشی یا سر موضوع رو باز کنمو در موردش حرف بزنیم.
خواهش میکنم کمکم کنین من باید چیکار کنم؟ البته من وقتی عصبانی میشم خیلی جوابای تندی بهش میدم، همه بهم میگن جوابات همیشه آماده هست، ولی شوهرم بهم میگه زبونت خیلی درازه و یه روزی کوتاهش میکنم. :47: من حتی وقتی آرومم باهاش حرف میزنم خیلی اعصابم آخرش خورد میشه و کلی نیش و کنایه میزنمو.... دیگه دعوامون میشه
میخوام کمکم کنین. خواهش میکنم. :203:

سلام
منم 24 و همسرم 21 سالشه و حدود یک ساله عقد کردیم.. خانمم مث شما گاهی تند زبونی میکنه و گاهی من معمولا این مسایل از ناپختگی و مهارت نداشتن توی رابطه است.
البته ما دوران نامزدی نداشتیم و همین باعث مشکلات زیادی شد...

سلام محمد
آره ، ولی میترسم شوهرم ازین رفتارم خسته شده باشه
بعضی وقتها که خیلی ناراحت میشه میگه تنهام بذار میخوام کمی فکر کنم
گاهی فکر میکنم دوستم نداره ولی اون همش انکار میکنه و میگه هیچی از علاقش بهم کم نشده و عشق چیزی نیست که از بین بره
ولی آخه من فکر میکنم به زندگیمون بها نمیده!!:47:

- - - Updated - - -

حتی دیگه هردومون دچار مشکلات جسمی شدیم. هردومون قلبمون درد میگیره. من شونه چپم خیلی درد میگیره و تازگیها وقتی به هر دلیلی عصبی میشم فشارم میزنه بالا. الانم کلی لاغر شدم دیگه فقط استخونام موندهhttp://hamyaryiran.ir/images/smilies/sad.gif
اونم مدام ناراحتی معده هم پیدا کرده. شما مشکلتون حل شده؟؟ اگه آره میشه راهنماییم کنین؟

خواهش میکنم بیاین کمکم کنید چرا هیچکس کمکم نمیکنه!! مشاوران، دوستان راهنماییم کنید.

من و خانمم هم لاغر شدیم...
اونم اخلاقایی مث شما داره و هر مدتی که میگذره یه چیزی باید بگه که ازارم بده و اذیت بشم و عصبانی...
دوسش دارم ولی تحمل کردنش سخته... اون 10 کیلو لاغر کرده و منم چند کیلویی کم کردم...
نمیدونم والا چی بگم ولی یه چیزی هست توی زندگی من که همیشه یه چیزی پنهانه و فکر میکنم یه چیزایی هست از گذشته که هنوز حل نشد بینمون.
سعی کنین اختلافاتتون رو حل کنین کامل تا بعدا مجبور نباشین سر یه چیز یکسان هی بحث کنین..
موفق باشین

نمیدونم ولی فکر میکنم ما مشکلمون با ازدواج حل بشه، پیش مشاور هم که رفتم بهم گفت شوهرتو دوست داری ولی چون ازش دوری(بعلت تحصیل من در یک شهر دور) حساس شدی و این اختلافات پیش میاد.
بهش گفتم و یک ترم اومد پیشم و خونه گرفتیم با وجود همه ی مشکلاتی که داشتیم (هرچند بازم دعوا بود بعلت اینکه ایشون محبت کردن رو یاد نداره و بهم توجه نمیکرد) ولی بهترین دوران رو داشتیمhttp://hamyaryiran.ir/images/smilies/mili/04.gif ولی چون هیچ کاری واسه آینده نکردیم و من بازم مدام به شوهرم سرکوفت میزدم که خرج اونم بابام داره میده شوهرم خیلی پشیمون شد. ولی آخرشم منکه تابستون برگشتم دیگه نتونستم تنها ولش کنم و خودم که عاقلانه هم فکر کردم با خودم گفتم پیش خونوادش باشه بهتره و راضیش کردم برای همیشه برگرده، هرچند برام خیلی سخت بودhttp://hamyaryiran.ir/images/smilies...1245342657.gif

عزیزم بهترین کمک رو خودت میتونی به خودت بکنی!تو الان 90درصد راه رو رفتی یعنی میدونی کدوم کارهات اشتباهه و خودت هم از این بابت ناراحتی! خوب کافیه اینا رو به نامزدت هم بگی و بدونه که تو از عصبی شدن و کنایه زدن بهش ناراحتی! بعد خودمونیم زبون خودمون که دستمونه! چرا باید حرفی بزنیم که عزیزترین کسمون رو برنجونه! یه خورده سعی کن صبرت رو بیشتر کنی تا هم خودت در آرامش باشی هم نامزدت! اینم بگم سرکوفت زدن برای یه مرد خیلی بده! بجاش میتونی معکوس عمل کنی یعنی انقدر از خوبیات و مهارتش بگی و بزرگ نشونش بدی که خودش هم احساس بزرگی و مرد بودن بهش دست بده و قابلیتهاشو ارتقا بده

هستی جان ریشه این اختلافات توی دوران عقد به خاطر رفت و امدهای بیش از اندازست خودت اشاره کردی که خونه گرفتی و نامزدت یه ترم امد پیشت خوبتو با این کارت اون شیرینی و انتظاری که شوهرت باید بکشه تا عروسی کنید و زیر یه سقف برید رو به پایان رسوندی و یه دلیل هم که شوهرت زیر بار نمیره تا زودتر عروسی بگیری مطمئن باش همینه وقتی هر موقع که بخواید همدیگه رو ببینید و زیر یه سقف بریدو... خوب کدوم پسری میاد اینا رو رها کنه و زود عروسی کنه و بره زیر بار مسئولیت.به خدا ریشه خیلی از مشکلات ماها برای همین دوران عقد مخصوصا طولانیه که بعدا اثراتش رو توی زندگی مشترک هم نشون میده.کاش هنوز همون رسم های قدیمی و سختگیری ها توی رفت و امد های دوران عقد هم بود و انقدر زن و شوهرا روشون به روی هم باز نمیشد.

حالا نگران نباش تو می تونی همین الان جلوی ضرر رو بگیری از این به بعد هی سر شوهرت غر نزن بهش بگو من خیلی دوست دارم زودتر بریم سر خونه زندگیمون ولی خوب چون تو شرایطشو نداری بازم صبر می کنم ولی بدون که برام خیلی سخته .می تونی یه کم از تشریفات بزنی و بهش بگی این مشکلات مالی که تو داری مشکل منم هست من حاضرم یه عروسی ساده بگیرم و زیاد تو زیر قرض نری تو این اوضاع اقتصادی واقعا باید هوای همدیگه رو داشته باشین.سعی کن این بددهنیت رو کنار بزاری اولش سخته ولی کافیه موقعی که عصبانی میشی سکوت کنی باور کن میشه.همیشه پیش شوهرت مثل یه زن ملوس و مهربون و خوش زبون باش.موفق باشی

آره مهناز جون منم فکر میکنم حق با شماست من خیلی صبرم کمه:54:
آره shahtab جون منم همینطوری فکر میکنم، وااسه همین سعی کردم که از هم کمی دور شیم ولی من طاقت دوریو هم ندارم و خیلی بهش وابسته شدم. باشه عزیزم ازین به بعد فقط تلاش میکنم غر نزنم و ازش تعریف کنم:18:

هستی خانم عزیز

از یه چیزی که خیلی مطمئنم ایته که نیش و کنایه زدن توی زندگی مشترک خیلی خیلی اشتباهه

ببین دوست عزیز زوج هایی که مثل شما تازه اول راهن معمولا" هفته ای 2 بار جر و بحث دارن ولی هرگز نباید یه بحث به دعوا قهر ختم بشه. خب یکی از دلایل تبدیل شدن یه بحث سر یه موضوع نداشتن سیاست در حرف زدن وکم طاقتی است که درشما دیده میشه پس شما اول از همه رو خودتون کار کنید خودتون قضاوت کنید خونواده شوهرتون این چی دارن ازش کار میکشن من نمی دونم همسر شما این کارو از روی رغبت انجام میدن یا نه ولی به هر حال خسته میشن. خب حالا ایشون خسته و کوفته باید کنایه ها و گله کردنای شمارو بشنوه خب مسلم که اگه شما با سیاست از ایشون انتقاد نکنید کار به دعوا میرسه.

دوست عزیز کوتاه اومدن شما بعد از دعوا چندان مشکلی رو حل نمی کنه . کوتاه اومدنی مشکلو حل می کنه که نذار کار به دعوا و قهر بکشه یعنی وقتی که می بینید کار داره به توهین و دعوا میرسه سکوت کنید و وقتی که همسرتون و خودتون اروم شدید موضوعرو ادامه بدید. دعوای زیاد و قهر کردن به تدریج آرامشو ازتون می گیره و کار به جایی میرسه که شماهمدیگرو دوست دارید ولی نمی تونید تو زندگی آرامش داشته باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad2012

دوسش دارم ولی تحمل کردنش سخته...

---

این حرف آقای محمد عزیزو فراموش نکنید.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hasti25

ازین به بعد فقط تلاش میکنم غر نزنم و ازش تعریف کنم:18:

---

این عالیه:72:

خوب شوهرت به این موضوع حساسه توهم همین حرف میخوای بزنی زرت میپری در مورد این موضوع حرف میزنی یه چند وقت باهاش در مورد این موضوع حرف نزن بعد از چند روز کم کم حرف بنداز وسط به این موضوع غیر مستقیم ربط داشته باشه نه خیلی ضایع که ربط داشته باشه ها بعد هی کم کم بعد تا آخر خودت حس کردی آمادگیشو داره آروم با خونسردی و لبخند بگو نه با داد و جیغ اگرم راضی نشد دل سرد نشو بازم قاطی کرد تو خونسرد باش آرومش کن بعد بهش بگو بیخیال بعد از چند وقت دوباره امتحان کن. البته طولانی شدن زمان عقد چیز بدی نیستا باعث میشه طرفین بهم بیشتر شناخت پیدا کنن به نظر من بهتر تو این دوران در رابطه با اخلاق بدتون صحبت کنین تا خوبی هاتون چون در این زمان ها افردا بیشتر درمورد خوبی هاشون حرف میزنن بعد تو زندگی زناشویشون اخلاق واقعیشونم که درموردش حرف نزدن معلوم میشه و طرف فکرمیکنه با یه نفر دیگه روبه رو هست و این اون کسی نیست که عاشقش بوده

افرین هستی جون همین کارو بکن زیاد هم نگران نباش این جر و بحث ها برای همه هست مخصوصا اوایل ازدواج ولی به بعد ادم دستش میاد چیکار کنه که این جرو بحث ها به کمترین حد ممکن برسه هر مردی یه قلق داره که این وظیفه زنه که اون قلق رو پیدا کنه و ابی روی اتش بریزه.از من به تو نصیحت تو زندگی همیشه ارامشت رو حفظ کن و صبور باش.

شما فقط روی دعواها متمرکز شدی و دوست داری زود بری سرخونه زندگیت تا بلکه دعواها تمام بشه .

این دعواها و اختلافات در دوران عقد جای بررسی داره . در یک سال عقد همیشه دعوا داشتید؟

علت دعوا ها رو بیشتر بیان کنید نه مسائل احساسی رو .

علت اونها چه بوده ؟

الان وضعیت همسرتون چگونه است ؟ کاملا بی کارهست؟ از چه زمانی ؟

شخصیت خودتون و همسرتون و خصوصیات هردو رو بنویسید ؟

فرهنگ خانواده ها چگونه است ؟ آیا خانواده همسر شما در مخارج ازدواج به ایشون کمک می کنند ؟

فقط به خاطر درس شما الان عروسی نمی گیره یا به خاطر شرایط مالی؟

دقیقا چیزی که الان اهمیت داره اینه که چرا این آقا حاضر به کار کردن نیست یا اینکه حداقل دنبال کار باشه و پس اندازی فراهم کنه. ولی شماها همه تون زوم کردین رو مسائل عاطفی که در درجه دوم اهمیت قرار دارند!!!

نقل قول:

---

دوست عزیز کوتاه اومدن شما بعد از دعوا چندان مشکلی رو حل نمی کنه . کوتاه اومدنی مشکلو حل می کنه که نذار کار به دعوا و قهر بکشه

---

آره به نظرم این حرفتون خیلی قشنگه، من اصلا بهش فکر نکرده بودم.

برام اینکه صبرمو زیاد کنم خیلی سخته!! مثلا همین چند دقیقه پیش ببینید چه ماجرایی داشتیم:

نقل قول:

---

کلی دلم براش تنگ شده بود، چند روز آخه ندیده بودمش. امروزم همش تو اینترنت بودم تا بلکه کمی هواسم پرت بشه بعد چند بارم رفتم بهش زنگ بزنم ولی خاموش بود. عصبی شدم، دوباره اومدم اینجا تا شاید کمی با مشاوره آروم بشم. ولی دقیقا اون همون موقع هایی که من نبودم بهم زنگ زده و من چون تو اینترنت بودم نفهمیدم و اون فهمیده تو اینترنتم که تماس وصل نمیشه!!!http://hamyaryiran.ir/images/smilies/mili/57.gif
بعد افطار هم جون فهمیدم زنگ میزنه اومدم ببینم زنگ زده یا نه ؟؟ دیدم آره زنگ زده! بهش زنگ زدم و قطع کردم تا بهم زنگ بزنه بلاخره بعد از کلی ماجرا با هم که حرف زدیم، خیلی ازش ناراحت بودم و اونم از من
هرکاری کردم باهاش درست حرف بزنم نتونستم. اونم میگفت میخواستی اونموقع جواب بدی!! همش خانوم تو اینترنته!!
منم گفتم وقتی تو خاموشی معلومه که بخاطر اینکه فراموشت کنم و حواسم پرت بشه میرم تو اینترنت. امروزم یا خواب بودم یام اونجا بودم.
آخرشم ازش خواستم که بیاد چت کنیم. البته با کلی منت. گفتم من الان دوباره میرم تو اینترنت و اگه وقتی هم برای زنت قائلی بیا چت کنیم. و قطع کردم ولی اون نیومد. با عصبانیت زنگ زدم گفتم چرا نیومدی؟ میخوای نیای بگو تا منتظرت نمونم. اونم گفت من اینترنت ندارم. نتونستم وصل شم. بعدشم دعوامون شد. خیلی خواستم خودمو کنترل کنم گفتم من دلم واست تنگ شده واقعانکه!! الان چیکار کنم؟؟ دوباره میرم تو نت تا حواسم پرت شه!
چون دیروقت بود و دیگه دوست نداره اینموقع شب بیاد و بقیه رو اذیت کنه. واسه همین اول سکوت کرد بعدشم گفت من میخواستم امشب بریم بیرون ولی تو همش تو اینترنت بودی و من نتونستم بهت زنگ بزنم.
منم که اعصابم خورد بود و گریه هم کرده بودم فقط گفتم خداحافظ و اونم خداحافظی کرد.
خیلی ناراحتم، نمیدونم چیکار کنم. دلم براش که تنگ میشه هیچی آرومم نمیکنه. ولی از طرفی هم با خودش دعوا میکنم. کمکم کنینhttp://hamyaryiran.ir/images/smilies/mili/06.gif

---

فکر میکنم دلشو شکستم مخصوصا وقتی گفتم دلم برات تنگ شده و زدم زیر گریه و اون سکوت کرد. راستش نمیتونم خودمو کنترل کنم بهم راهکار بدین!

ممنونم از همتون که بهم دارین کمک میکنین:43:



آره ستاره تنها
منم از همین موضوع بیشتر از همه رنج میبرم ! چرا همش کمردردشو بهونه میکنه و کار نمیکنه؟؟ میخوام در مورد اینکارش برام توضیح بده و بیشتر سر همین موضوع دعوامون میشه، یعنی آیندمون:47:

نقل قول:

---

شما فقط روی دعواها متمرکز شدی و دوست داری زود بری سرخونه زندگیت تا بلکه دعواها تمام بشه .
بله هدف منم همینه که زودتر برم سر خونه زندگیم، راستش دوست ندارم بیشتر ازین تو عقد بمونم
این دعواها و اختلافات در دوران عقد جای بررسی داره . در یک سال عقد همیشه دعوا داشتید؟
تقریبا آره، بیشترش بخاطر زودرنجی من بوده و اینکه فکر میکنم خیلی همیشه توقعم از همسرم زیاد بوده، راستش من فکر میکنم من ازش توقع زیادی دارم که خیلی خوب باهام رفتار کنه و اصلا اشتباه نکنه چون به قول خودش همیشه که میخواد خودشو توجیه کنه میگه نه اینکه من چندین دوست دختر داشتم که به احساساتتون آگاه باشم!! دلت میخواد برم با یکی دوست میبودم تا الان رابطمون بهتر میبود. بعدش که همیشه اون سعی میکرد کوتاه بیاد دیگه خسته شد و الان که من میدونم و درکش میکنم که قبلا یه اشتباهاتی داشتم ولی با این وجود وقتی حق با منه هم اون کوتاه نمیاد و حتی گاهی میگه مثل قبلنای تو . میگم مگه من چیکار کردم ولی حرفی نداره بزنه میگم خب یه مثال بزن ولی نمیتونه. بعد من کلی مثال که برای آقا میارم میگه به من اینایی که گفتی ربطی نداره و کم میاره و قاطی میکنه و.....

علت دعوا ها رو بیشتر بیان کنید نه مسائل احساسی رو .
تقریبا بالا گفتم. بیشترش الان بخاطر اینه که الان هیچی پس انداز نداره. البته اولا فرق داشت موضوع ها چون تازه نامزدیمون شروع شده بود و نمیخواستم زودی عروسی کنم. میخواستم یه مدتی بگذره. مثلا اولین دعوامون سر مهریه بود، که من میگفتم مهریه دو تا خواهر دیگم 200سکه بوده چرا باهاشون واسه 5میلیون ناچیز توافق کردین، یعنی ارزش من از خواهرام کمتره ولی گفتن آخه خونواده ی اونا اینقدر سکه رسم ندارن. خیلی بهم برخورد باهاش تلفنی دعوام شد. و سر خیلی چیزای دیگه. وقتی ازش چیزی میخوام و برآورده نمیکنه و بهم اگه بگه پول ندارم و دلجویی کنه ناراحت نمیشم ازین ناراحت میشم که میگه وظیفه من نیست و یک دعوای حسابی همیشه در اینمورد داشتیم تا وقتی که آقا قبول کنن که این وظیفشونه. و خیلی هم بهش توضیح دادم که اگه اینطوری رفتار کنی من ناراحت نمیشم ولی باز تکرار میکنه. یام موقعی که ناراحتم منو تنها میذاره این منو داغون میکنه، بهش بارها گفتم منو تنها نذار. و یا خیلی خیلی سر این موضوع باهم دعوا کردیم، اینکه وقتی ناراحتم بهم راه حل میده، بهش میگم من خودم میتونم فکر کنم اگه راه حل بخوام بهت میگم فقط تو باید کنارم باشی و دلداریم بدی.، ولی کو گوش شنوا !! چند بارم حتی بدترین دعواها سر همین موضوع بوده و بهش آخرش در اوج ناراحتی قبلی و عصبانیتی که اون درست کرده مجبور شدم بگم من مهندس میتونم واسه خودم راه حل پیدا کنم نمیخوام توهه دیپلمه بهم راه حل بدی یا سوال پیچم کنی!! ولی .....

علت اونها چه بوده ؟

الان وضعیت همسرتون چگونه است ؟ کاملا بی کارهست؟ از چه زمانی ؟
آره کاملا، ولی بعضی وقتا با ماشین باباشون میرن مسافرکشی و میگن این کار به کمرم فشار کمتری میاره ولی همین کارم مداوم انجام نمیده یه روز میره یه هفته نمیره! و اینکه وقتی اونا ماشین میدن حتما هم انتظار دارن که براشون کار کنه و خرید کنه و هر وقتم نیازش داشتن زنگ بزنن که بیا! فوق العادم خودش ازینکارایی که براشون میکنه راضیه. هر چقدرم من باهاش سر همین موضوع هم بحث کردم بهم گفت بتو ربطی نداره. میخوای منو از الان از خانوادمو داداشام بزنی؟؟ و کلی دعوا!!!:47: راستش مسافرکشی اصلا خوب نیست و اگه کسی از فامیلامون بفهمن ... ولی با این وجود اگه توی خیابون در ملا عام کارگری هم بکنه باز هم من بهش افتخار میکنم ولی ایشون خودشونم خیلی مغرورا و همیشه میگن شما فکر میکنین کار یعنی چی؟ ماشین پولساز باشی واسه بقیه؟ من میخوام خودم واسه خودم کار کنم! و اینکه خیلی هم بدبیاری اوردن... یک نمونش اینکه توی آزمون شرکت نفت و گاز شرکت کردن ولی خیلی تو مکان ما پارتی مهمه و ایشون رو که بین چندین هزار نفر ، نفر 8 شده بودن و به قول خودشون اون 4 نفر اول رو هم خودشون جا زده بودن، رد کردند!!! اونم ..... بماند که آخرش فهمیدیم حتی یه نفر که اصلا تو آزمون دیپلمه ها نبوده رو آوردن توی لیست قبولیه اینا و وقتی شوهرم اعتراض کرده گفتن ایشون ما پی بردیم این کاررو بهتر میتونه انجام بده... چه ربطی داشته..!!!

شخصیت خودتون و همسرتون و خصوصیات هردو رو بنویسید ؟
همسرم: چشم پاک، مهربون، دوستداشتنی، همیشه باید اول فکر کنه و انگار که همیشه باید درست جواب بده و نباید اشتباه کنه، اینقدر آروم حرف میزنه و لفتش میده و با حرکت دست و ... که آخرش کلافه میشم و یا حرفشو قطع میکنم یا دعواش میکنم که مثل آدم رفتار کن و یام اصلا دیگه به حرفش توجه نمیکنم. و احساس میکنم بعضی وقتام فکر میکنه من خیلی ساده لوح و احمقم که هیچ چیز رو نمیدونم و گول ظاهر آدما رو میخورم، قد 170، صورت دوستداشتنی ، و همه میگن خیلی شبیه هم هستیم(ظاهری)، لجباز و یکدنده، غیرتی(از این خصوصیتش خیلی استفاده میکنم برای اذیت کردنش: تو دانشگاه اینقدر آرایشم قشنگ شده بود که همه دخترا تو خوابگاه حتی میگفتن هستی تو ارائه امروز چقدر ناز شده بود، میرم چت میکنم با یکی دیگه،...) حرفام بیخودن ولی باور میکنه:311:، با ایمان
هستی: قد160، لاغر، حساس، عجول، مغرور(درمورد افراد مغرور)، خاکی، زودرنج، خوش قلب، دلسوز، دوستداشتنی، مهربون، با هرکسی نمیتونم رابطه برقرار کنم و راحت باشم(مثل آدمای مغرور)و ...
فرهنگ خانواده ها چگونه است ؟ آیا خانواده همسر شما در مخارج ازدواج به ایشون کمک می کنند ؟
فکر میکنم هر چند فامیلیم و نزدیک هم هستیم ولی ... با هم فرق داریم... مثلا من دوست ندارم سر سفره خودم غذا بکشم مخصوصا خونه اونا و موذبم (بخاطر داداشاش) ولی اونا همیشه توی دیس میارن و من هم سر همین موضوع با همسرم بحثم شد و گفتم من با خانوادت راحت نیستم، اگه یه دفعه دیگه بیام خونتون باید باهم غذا بخوریم وگرنه از گشنگی میمیرم و ... تا جایی که خیلی بهش برخورده و منکه میگم تو همیشه میای اینجا چرا منو نمیبری خونه خودتون میگه خودت همیشه غر میزنی ک راحت نیستم حوصلتو ندارم. خانوادشون هم فکر نمیکنم تا حد زیادی دستشونو بگیرن و البته اینطور که من فهمیدم خودشم از خانوادش هیچ انتظار کمکی نداره هروقت و به هر دلیلی من حرفی زدم گفته اونا خودشونم مشکل دارن و هنوز پول نیومده واسش کلی برنامه ریخته میشه!!! نمیدونم بخدا چی بگم :(

فقط به خاطر درس شما الان عروسی نمی گیره یا به خاطر شرایط مالی؟
بخاطر شرایط مالی و هم اینکه آقا زرنگن و میخوان خرج دانشگاه منو ندن و الان بابام خرجمو میدن. و البته من خرجی هم ندارم و روزانه هستم ولی توجیه نمیشه، بهش میگم بابام هر 2 هفته 100تومن بهم میده من ازش بیشتر نمیتونم بگیرم و همینم اصلا من نمیگم خودشون میریزن چون با خودشون میگن حتما نیاز دارم و نمیگم، ولی اون انگار نه انگار
حتی از همین پول پس انداز هم کردم و از دانشگاه وام هم گرفتم تا بلکه اگه تو حساب یکم پول باشه آقا تحریک بشن و کار کنن و بهش اضافه کنن ولی انگار نه انگار . حالا پشیمون شدم و میخوام پولامو پس بگیرم ولی پس هم نمیده و میگه من باید قستای واماتو بدم پس نمیدم، قدر فداکاری رو نمیدونه

---

تموم شد:72:


حالا با این اوضاع چیکار کنم؟

سلام هستی خانوم من به نظرم همسرتون نسبت به این موضوع حساس شدن و اینکه شما خیلی صبرتون کمه و اینکه واقعا به این فکر کردین که میخواین یه عمر با همسرتون زندگی کنین ؟؟سعی کنین با رفتار خوبتون باعث بشین بیشتر از پیش دوستتون داشته باشه و برای ازدواج تمام تلاششو بکنه و این فقط وقتیه که احساس کنه در کنار شما آرامش میگیره نه اینکه سوهان روهش بشین !! با این وضعیت فکر نمیکنم زیاد به عروسی علاقه نشون بده...پس هستی خانوم ! بخدا توکل کنید و تمام تلاشتونو بکنید تا بتونید قلبشو طوری تصاحب کنید که بدون شما احساس آرامش نداشته باشه.

سلام آقا حمید، ممنون که کمکم میکنید
من هم از همین حرفای شما میترسم و فکر میکنم حرفاتون درسته و همسرم ازم خسته شده چون خودش میگه اون هستی مهربونی که فکر میکردم نیستی!!!:47:
حالا کمکم کنین من باید چیکار کنم؟؟

راستش هستی خانوم همینقدر که به فکر زندگیتون هستین خیلی خوبه.من زیاد تجربه ندارم ولی از کارشناسای محترم خواهش میکنم که بیان و بهت کمک کنن تا کم کم مشکلتو حل کنی و اشکالات اخلاقیت هم حل بشه و صبرتون هم زیاد بشه.حالا دیگه برم سحری بخورم که گشنمم شده، شدیییییییییییید!!!

منم امیدوارم که کارشناسان و دوستان عزیز بیان و کمکم کنن
واقعا به کمکشون نیاز دارم:47:

سلام ، من اینجا منتظرم !!! منو چرا فراموش کردین؟:47:

سلام هستی خانوم این مطلب رو با جستجو در همین سایت پیدا کردم. فکر کنم کمی بدردتون بخوره:

نقل قول:

---

باورهای غیر منطقی:

وقتی در ذهن خود قوانین و مقرراتی ببافید( که ممکن است به خاطر تجربیات شخصی، تربیت محیط یا .... باشد) آنگاه باورها برای شما مشکل ایجاد می کند ؛ نه همسر شما.وقتی شما در ذهن خود برای همسرتان مقرراتی تصویب می کنید، و خودتان نیز اجرا می کنید، دچار مشکل می شوید. او همسر شماست با افکار و احساسات و رفتاری متفاوت .حداقل چند باور غیر منطقی عبارتند از:
1 – همسر من باید روابط با والدینش را با من هماهنگ کند.
2 – هر روز باید او را ببینم
3 – تنهایی ام را فقط با همسرم باید پر کنم
4 – نباید مسئولیت هایی که در مورد خانواده اش احساس می کند انجام دهد، مگر من اجازه بدهم
5 - اگر همسرم این قوانین بالا را انجام نداد با او دعوا و قهر می کنم تا به نتیجه برسم.

انسانها به مهارتهای ارتباطی و مهارتهای زندگی بیشتری برای خوشبخت شدن نیاز دارند.در واقع ، خاصیت ایجاد مشکل از مشکل داشتن حادتر هست. چون اگر مشکل وجود داشته باشد با توصیه ای امکان حلش هست، ولی اگر عادت به مشکل سازی داشته باشید ، هر مشکلی را که حل کنید ، مشکل دیگر بلافاصله خودش را نشان خواهد داد.
چنانچه می خواهید همسرتان نیز دچار مشکل نشود( وابستگی افراطی به خانواده اش و فراموش کردن وظایف همسری نسبت به شما)، بهترین کار اینست که چسب بین خودتان و همسرتان را زیاد کنید، یعنی با مهارتهای ارتباطی قویتر، رفتارهای صحیح و از همه مهمتر احساسات بی غل و غش مانند آهنربا او را جذب کنید. در غیر اینصورت درگیری و دعوا منجر به هل دادن او به طرف خانواده اش و دوری از شما می گردد.

بدترین حالت برای انسان تعارض است. وقتی نحوه برخورد شما با همسرتان به نوعی است که مهر مادری او در برابر عشق همسریش قرار می گیرد او با تعارض شدیدی روبرو می شود که منجر به رفتارهای نامطلوب در او می گردد و در پی آن احساسات نادرستی در او شکل می گیرد. شما باید نحوه برخورد خود را به نوعی تنظیم کنید که ایشان، شما و مادرش را در یک مسیر ببیند.

---

آره آقا حمید منم به این موضوع اشاره کردم فکر کنم این موضوع دقیقا حال منه.
جایی که اشاره کردم فکر میکنم توقع من از همسرم زیاده برای همین زود ناراحت میشم و...
ممنون بابت کمکهاتون
بازم منتظر هستم. لطفا بهم راه حل بدین تا بتونم کم کم رفتارم رو درست کنم. وچطور توقعم رو کم کنم؟؟ یعنی شدنیه؟ خیلی نگرانم...
و هم اینکه در مورد این مشکل الان هم کسی نظر بده که من زیاد حساس شدم یا اون ... چیکار کنم که تلاش کنه واسه عروسی ... یعنی چون فکر میکنه آرامشی کنار من نداره دوست نداره فعلا عروسی رو بگیره و زیاد جدی نیست؟؟

نقل قول:

---

سعی کنین با رفتار خوبتون باعث بشین بیشتر از پیش دوستتون داشته باشه و برای ازدواج تمام تلاششو بکنه و این فقط وقتیه که احساس کنه در کنار شما آرامش میگیره نه اینکه سوهان روهش بشین !! با این وضعیت فکر نمیکنم زیاد به عروسی علاقه نشون بده...

---

سلام امروز همونطور که بهتون قول داده بودم سعی کردم که خوب رفتار کنم و خیلی جاها که بهش برمی خورد و جبهه می گرفت و منم همینکارو می کردم و دعوامون میشد، من کوتاه اومدم. بعد که داشتیم حرف میزدیم در مورد من گفت تو قبلا مهربون بودی ولی الان خیلی مادرانه رفتار می کنی و خیلی جوش می زنی و من بهش گفتم مثلا برام مثال بزن ولی اون گفت الان حضور ذهن ندارم و امروز رفتارت خیلی خوب بود:43: و گفت من ناراحتم، گفتم چرا؟؟ گفت چون تصمیم گرفته بودم اینطوری دیگه باهات رفتار نکنم(منظورش مهربون بود) ولی تو با این رفتارت باعث شدی که من باز اینطوری رفتار کنم.(فکر کنم چون بهش گفتم نمیتونم بزرگتر از خودم فرضش کنم فکر می کنه دیگه نباید با من مهربون باشه و برای همین این تصمیم رو گفته بود)
امروز بهم گفت میخوام رابطتو با خانواده من بیشتر کنی تا از الان با رفتاراشون آشنا بشی و بعدا یه دفعه تو اون محیط قرار نگیری و مشکلی پیش نیاد. منم هرچی گفت سعی کردم منطقی فکر کنم و قبول کردم. و این باعث شد کمی اعتماد به نفس بگیره و باور کنه که من همیشه باهاش مخالف نیستم:43: و به حرفاش و تصمیماش احترام میذارم.
از کمک همتون ممنون. ولی هنوز در مورد کار باهاش حرف نزدم، حرفش پیش اومد ولی موقعیت مناسبی نبود و اون از دستم ناراحت بود که تو فقط حول همین محور میچرخی ، حرف میزنی میزنی تا آخر بازم به این اشاره کنی، واسه همین منم کلا بیخیال شدم.:47:
بازم کمکم کنین، خواهش میکنم:203: من واقعا میخوام خودمو تغییر بدم و کاری کنم شوهرم به زندگیش علاقه مند بشه و تلاش کنه!!

وقتایی که از دستش عصبی میشی و از عصبانیت در حد انفجاری قبل از اینکه بهش زنگ بزنی اسمس بدی یا هر برخوردی باهاش داشته باشی تمرکز کن و از عدد 20 تا 1 رو معکوس بشمار . اونوقت یه نفس عمیق بکش و اگه اون مسئله واقعا ارزش ناراحت کردن همسرتو نداره سعی کن اصلا درموردش حرف نزنی

منم توی عقد دقیقا رفتارم مثل رفتارشما بود با همسرم و خیلی اشتباه بود چون با این گیرهای الکی و عجله برای ازدواج فرصت شناختش رو از دست دادم و بعضی لحظات که میتونست بهترین لحظاتمون باشه شد بدترین ها.

به این فکر کن که نبودن هاش و کم بودن هاش بلخره تموم میشه و فقط خاطرات بد توی ذهن دوتاتون میمونه . بعضی مسائل واقعا ارزش دلخوری ایجادکردن رو نداره

سلام هستی جان شما باید سعی کنید کمی آروم با همسرتون برخورد کنید نیش وکنایه نزنید بهش شخصیت بدید مردا دوست دارن مورد قبول همسرشون قرار بگیرند تو ذهنت رهاش کن تا بتونه برمشکلاتش غلبه کنه وبا رو گشاده ودلی آروم به سوی تو بیاد ببخش وهرروز این جمله هارو پیش خودت بگو که همسر من به زودی امکاناتی فراهم میکنه که عروسیمون سر بگیره بسپارش به خدای مهربا ن اون کمکتون میکنه موفق باشید:72::72::72::72::72:

سلام ببخشی سوالمو اینجا میپرسم من تازه عضو شدم و نمیدونم چیجوری پستایی که قبلا گذاشتم و جوابایی که دادمو پیدا کنم 2ساعته میگردم اما نمیتون پیدا کنم لطفا راهنمایی کنید

سلام ساحل جون
این راه حلتونو که از 20 تا 1 بشمارم رو انجام دادم ولی تو اون لحظه اینقدر حالم بد میشه که بعدش که فکر میکنم آیا ارزش ناراحتیه همسرمو داره یا نه؟؟ میگم آره داره من اینقدر زجر بکشم و اشکمو در میاره ولی اون اصلا انگار نه انگار!!! راستش خیلی دوستش دارم ولی با این رفتارام و خودخواهی-هام دارم از دستش میدم.
مشکل الانمو چیکار کنم؟؟ اینکه واسه آیندمون هیچکاری نکرده؟؟ یعنی چون تو زندگی بهش آرامش نمیدم نمیخواد باهام ازدواج کنه؟؟؟:47:

باید تو انقدر براش آرامش بخش باشی که برای کنارت بودن لحظه شماری کنه

شاید کمی بافاصله بودن هم بهتون کمک کنه . اجازه بده اون دلش تنگ بشه و برای دیدنت بیاد نه اینکه خودت همش پیش قدم باشی

من دقیقا مثل شما بود حالاتم برای همینم میگم که فرصت هاتون میسوزه . برای اینکه به خودش یه تکونی بده خونوادت با خونوادش در مورد عروسی و اینا صحبت کنن و بگن زمان عقد طولانی شده و برای ما خوب نیست و تکلیف دخترمونو زودتر مشخص کنید شاید جواب بده

مرسی ساحل عزیزم، باشه من به خونوادم میگم که با خانواده همسرم صحبت کنن و بگن که زودتر عروسی رو بگیرن، ولی فکر نمیکنی اینطوری اونا فکر میکنن ما عجله داریم؟؟ آخه یکم هم اخلاقشون با ما فرق داره.
البته فکر کنم باید در مورد اینکه همسرم هیچکاری واسه آینده نکرده هم ابراز نگرانی کنن، نه؟؟ تا یا ببینیم خونوادش چی میگن.

من فکر نمیکنم عجله کردن باشه. با توجه به اطلاعاتی که دادی باید دو سه سال از باهم بودنتون گذشته باشه . این زمان کمی نیست .

مادرتون با هر زبونی که میدونه که جنبه بدی هم نداشته باشه از خونوادش بخوان که یه جلسه بذارن برای روشن شدن تکلیف دخترشون!

یا اینکه یجوری گوشی رو بدین دست خونواده همسرتون که دیگه باید به فکر باشن

بلخره همین الانم که برای مقدمات آماده بشید یک سال طول میکشه . یک طرف این رابطه شماهستید و نباید خودخواهانه تصمیم بگیره . ضمن اینکه اکثر اختلافات الکی و دعواهای سر هیچی مربوط به طولانی شدن دوران عقد میشه که ضربه میزنه به هر دوطرف و باعث حساسیت هاشون میشه که ترکش هاش تا ازدواج هم ادامه پیدا میکنه

آره ساحل جون تقریبا 2سال و خورده ای میشه که از نامزدیمون میگذره ....
من سعی میکنم که به مامانم بگم تا حداقل تو عیدفطر که نزدیک هم هست به خانواده همسرم یجوری این مطلبو بگه. من برام یه موضوع جدید هم پیش اومده که توی یه پست جدید میخوام بیانش کنم، خواهش میکنم بیاین کمکم کنین. من احساس میکنم جاریم به همسر من علاقه داره و این آذارم میده. البته شوهرم به هیچ عنوان به کسی محل نمیده فقط چون زن داداشش هست شاید کمی باهاش بهتر برخورد کنه. و من از بابت شوهرم خیالم راحته. ولی میترسم با رفتارهای جاریم کم کم شوهرم از من زده بشه. خواهش میکنم به این موضوع منم سر بزنین و راهنماییم کنین.