دعوا با شوهرم سر مسائل مالی

سلام
من و شوهرم 3 ساله که ازدواج کردیم. من به طور دائم شاغل نیستم. اما گاهاً پروژه ای کار می کنم. مثلا پارسال پروژه ای رو انجام دادم که 5-6 میلیون برایم درآمد داشت.
مدتی است که ماهیانه شوهرم 600 هزار تومان بهم می دهد و من تا آخر ماه باید با اون کل زندگی رو بچرخونم. یعنی همه قبوض، کادوهای تولد بستگان، پول بنزین ماشین، شارژ ساختمان، مواد غذایی، خرج های شخصی و .... حتی شوهرم از اون پولی که به من داده پول توجیبی ازم می گیره
واقعا من نمی توانم با 600 تومن برسونم و همیشه نیمه ماه نشده پول تموم میشه
متاسفانه به دلیل اینکه من از جر و بحث فراری ام و همیشه هم صحبت هامون که حاوی اختلاف نظر باشه، به بحث کشیده میشه، از پولی که خودم درآورده بودم و کنار گذاشته بودم برای خودم خرج می کردم
یعنی خدا شاهده که تمام خرج هام اعم از خرید لباس، آرایشگاه و کرایه ماشین و ... با پول خودم بوده
شوهرم ماهی بالای 3 میلیون درآمد داره
اما بلافاصله بعد از اینکه حقوق می گیره پول قسط ها رو کنار می گذاره و بدتر از همه 1.5 میلیون هم می ریزه به حساب خواهرش که بهش سر خرید خونه بدهکاریم(خواهرش درآمد خیلی خیلی بالایی داره و من بارها ازش خواستم به جای 1.5 میلیون ، 1 میلیون بریزه تا پولمون تا آخر ماه برسه)
اما احساس می کنه که همیشه حرف باید حرف خودش باشه
چند بار تا به حال بهش گوش زد کردم که این پول نمی رسه و من از پول خودم خرج می کنم
اما اهمیت نمی ده و می گه خوب خرج نکن.همون قدر که داریم می خوریم
ولی من زنی ام که واقعا ظاهرم برایم مهمه. فکر نکنید که خرج های آنچنانی می کنم. ولی مرتب و زیبا بودن خرج داره
حالا پول هایی که خودم داشتم تموم شده و فعلا هم بیکارم
دیروز همه اینا رو با آرامش برایش توضیح دادم. اما مثل یه آدم لجباز فقط میگه نداریم
خانم ها و آقایون تالار
خواهشا کمک کنید: مگه وظیفه مرد نیست که در حد توان خرج زنش رو آن طور که شایسته اش است و خونه پدرش زندگی می کرده بدهد؟
دیروز حرفمون به دعوا کشید و با پر رویی تمام بهم گفت دیگه خرجی رو بهت نمی دهم و هر چی پول خواستی بیا ازم بگیر
خوب از این لحاظ که خودش می فهمه با 600 تومن هیچ کاری نمیشه کرد خوبه
اما منظورش اینه که من هر بار یه بیسکوییت هم که می خواهم بخرم مثل بچه ها ازش پول توجیبی بگیرم
من این کار و خونه بابام هم نکردم . اصلا غرورم اجازه نمی ده هر روز سر یه قرون 2 زار دستم و جلوش دراز کنم
شدیدا دنبال کار می گردم تا دیگه محتاجش نباشم. اما دلم خیلی ازش شکسته
مگه وظیفه اش نیست که خرج من و بده؟
ممنون می شم تا راهنماییم کنید چه برخوردی داشته باشم

دوست عزیز شوهرتون کار بدی میکنه به شما 600 تومن میده تا بچرخونی خرج زندگیتو بیچاره بقیه رو ببخش تو جیبش نمی کنه که اینجوری میگی میده همرو برای قسط و اینا دوست داره سریع تر قسطش تموم شه خوب

اما در مورد اینکه گفتی:

مگه وظیفه مرد نیست که در حد توان خرج زنش رو آن طور که شایسته اش است و خونه پدرش زندگی می کرده بدهد؟

توان تا چه حد؟ مثلا زن من میخواد 200 هزار تومن بده برای ارایشگاهش من باید بدم مگه؟نه حالا می خواد هرکی هم باشه
زیبایی هم حدی داره فرا تر از اون میشه بیهوده مصرف کردن پول

اول زندگی صرفه جویی کنید نه اینکه یه شبه همه ی پول هارو بریزید دور

در ضمن مرد وظیفه داره خرجی بده اما مقدار زیاد نه به اندازه

دوست عزیز
لطفا جبهه نگیر و با همجنس خودت همذات پنداری غیر منطقی نکن
من تو این 3 سال هیچ توقع مالی ازش نداشتم و متاسفانه همه خرج خودم رو خودم دادم
نمی دونم شما متاهلی یا نه. ولی اگه متاهل باشی و دستت تو خرج باشه متوجه می شی که کسی که توی تهران زندگی می کنه با 600 تومن نمی تونه سر کنه
من حتی تا الان از پول خودم هم برای خونه خرج می کردم و هیچ وقت هم گله ای نداشتم
اما الان که پول های خودم تموم شده واقعا تحت فشارم
من هیچ وقت 200 تومن پول آرایشگاه ندادم.ولی آیا خرج کردن ماهیانه 200 هزار تومن برای پوشاک و لوازم آرایش و کرایه ماشین و آرایشگاه و اصلاح و سایر خریدهای شخصی من، بریز و بپاش محسوب می شه؟
شما یک مردی و قطعا درک نمیکنی
ولی بدون که مثلا یک کرم پودر معولی که بخواهم بخرم 67 تومن پولشه
شوهر من دوست داره من برازنده و خوش تیپ باشم.پس نباید برای زنش پول خرج کنه؟
در ضمن من نگفتم بدهی شو نده. گفتم وقتی خرج رو نمی تونیم برسونیم یکم کمتر بده. حالا 1 ماه دیر تر بدهی اش تموم شه آسمون به زمین میاد؟
تازه الان بدهی داریم. پارسال و پیارسال چی؟ چرا همیشه من خودم باید خرج خودمو بدم

من اگر جای شما باشم با حرفی که زده کاملا توافق میکنم و برای حدود یک ماه با خودش میرم خرید هفتگی ، مثلا برین با هم یک فروشگاه و تمام نیازهای یک هفته رو اعم از برنج و روغن و سبزیجات و میوه و لوازم بهداشتی و ....خرید کنید و همسرت هم همرو با هم حساب کنه . هفته ای یک بار ... و برای قبض و ... جدا سر وقتش ازش پول بگیر و .... برای کارای دیگه هم همین طور ....
هر چی خرج کردید و روی یک کاغذ بنویس و در آخر ماه بهش نشون بده که در طول یک ماه چقدر خرج داشتید ... مطمئن باش که خودش میفهمه و برای ماه دیگه به جای 600 تومن 800 یا یک تومن بهت میده . بهت قول میدم ...
چون این اتفاق هم برای خودم افتاد و به همین روش حلش کردم ... 100% با پیشنهادش موافقت کردم . تا توی موقعیت قرار نگیرن درک نمیکنن .

ممنونم تمنای عزیز
آره.دقیقا منم باهاش موافقت کردم
فکر کنم اینطوری خیلی به ضررش بشه
چون همین امشب برای 2_3 تا خرج واجبم مثل قبض موبایلم و چند قلم جنس 100 تومان ازش گرفتم
بعد از مدت ها شوهرم قبض موبایلم و داد. یکی 2 سالی بود که خودم می دادم
امیدوارم صبر داشته باشم و بدون تنش بهش ثابت کنم که حرفم درست بوده
ممنون می شم از تجربه خودت بهم بگی

سلام خواهری
شب نیلوفری عزیز زندگی پستی بلندی زیاد داره
شما یه روزی خونه نداشتید همسرت با قرض گرفتن پول شما رو صاحب خونه کرد
حالا باید این بدهی رو بده (حالا یا به خواهرش بدهکاره یا به غریبه هرچی باشه بدهی هست و باید داده بشه خوشحال باش زود تموم میشه و زودتر قرضتون داده می شه) و این بدهی به هر حال تموم میشه شاید الان کمی سختی بکشید کمتر بتونی خرج کنی مجبور باشی بعضی وسایلو نخری اما ارزششو داره

بعد چند ماه که این قرض تموم شد هم صاحب خونه هستی به کسی بدهکار نیستی و اون پول برای زندگی خرج میشه
این مدت یکم همسرتو بیشتر درک کن کمتر پول خرج کنید
درسته سخته اما اینم قسمتی از زندگی هست
خدا رو شکر درامد همسرت خوبه و با این مقدار پول هم میشه تا سر برج رسوند زندگی رو

الان یه کارمند بانک ماهی 700 میگیره و داره زندگی میکنه با قسط و قرض و وام و ...
خداروشکر کنین

من اصلا اهل توهین نیستم و دوست ندارم از حرفم ناراحت بشین! ولی شما واقعا خرجتون زیاده! مگه تهران با شهرستان چقدر فرق داره یعنی کرم پودر معمولی تو شهرستان 30تومنه تو تهران 67تومنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!! یعنی تو شهرستان خیلی خیلی ولخرج باشی هر فصل لباس نو بگیری تو تهران باید ماهی یه بار لباس نو بگیری؟؟؟؟؟؟؟شما همچین میگین 200هزارتومن برای خریدهای شخصی من مگه زیاده! که یکی مثل من که شاید 5ماه هم خرج پوشاک و آرایشش به زور 200تومن میشه هم نمیگه! (یعنی ظاهر انقدر مهمه؟؟؟؟؟؟)در هرحال امثال من نمیتونن حرفی بگن که به درد شما بخوره فقط اومدم اینجا اینو بگم که واقعا تضاد طبقاتی داره بیداد میکنه!

خانم mah naz افراد در شرایط مختلف بزرگ می شن و وارد جامعه می شن
یکی از شرطهای ازدواجم نگاه کنید می گه وضع اقتصادی پسر بهتر از دختر باشه
چون دختری که تو خونه 400 متری بزرگ شده تو اتاق خوابش چند تا کمد لباس داره نمی تونه تو خونه 60 متری که مجبور باشه سالی دو دست لباس بخره زندگی کنه
واقعیت ما انسان ها همینه راحت با آسایش کنار میایم اصلا خودمون دنبال آسایش هستیم اما با شرایط سخت نه
تو تهران شرایط زندگی کمی متفاوت تر از شهرستان هست

ما باید دنبال راه حل باشیم نه یاد آوری طبقات اجتمائی

بنظر من بهترین راه اینه بعضی از خرج ها رو برا مدتی قطع کنید یا کم کنید
مثلا از وسایل عمومی برا رفتن بیرون استفاده کنید تا کمتر پول بنزین بدید
اگر آرایشگاه ماهی یک بار می رید دوماه یک بار برید
...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saber-g1

خانم mah naz افراد در شرایط مختلف بزرگ می شن و وارد جامعه می شن
یکی از شرطهای ازدواجم نگاه کنید می گه وضع اقتصادی پسر بهتر از دختر باشه
چون دختری که تو خونه 400 متری بزرگ شده تو اتاق خوابش چند تا کمد لباس داره نمی تونه تو خونه 60 متری که مجبور باشه سالی دو دست لباس بخره زندگی کنه
واقعیت ما انسان ها همینه راحت با آسایش کنار میایم اصلا خودمون دنبال آسایش هستیم اما با شرایط سخت نه
تو تهران شرایط زندگی کمی متفاوت تر از شهرستان هست

ما باید دنبال راه حل باشیم نه یاد آوری طبقات اجتمائی

بنظر من بهترین راه اینه بعضی از خرج ها رو برا مدتی قطع کنید یا کم کنید
مثلا از وسایل عمومی برا رفتن بیرون استفاده کنید تا کمتر پول بنزین بدید
اگر آرایشگاه ماهی یک بار می رید دوماه یک بار برید
...

---

میدونم و بخاطر همین هم گفتم که امثال من نمیتونه حرفی بگه که به درد ایشون بخوره! البته شنیدن این حرفها بد هم نیست که این خانوم کمی قدر زندگیش رو بدونه بخدا دلم میگیره وقتی میبینم مردم سر چیزایی با هم مشکل دارن که اصلا مشکل نیست! مطمئن باشید اگه انقدر سخته کنار اومدن با شرایط مالی بدتر ،کسی که حاضر نباشه از خرج آرایش و لباسش کم کنه بهیچ وجه من اوجود سوار وسایل عمومی نمیشه!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saber-g1

خانم mah naz افراد در شرایط مختلف بزرگ می شن و وارد جامعه می شن
یکی از شرطهای ازدواجم نگاه کنید می گه وضع اقتصادی پسر بهتر از دختر باشه
چون دختری که تو خونه 400 متری بزرگ شده تو اتاق خوابش چند تا کمد لباس داره نمی تونه تو خونه 60 متری که مجبور باشه سالی دو دست لباس بخره زندگی کنه
واقعیت ما انسان ها همینه راحت با آسایش کنار میایم اصلا خودمون دنبال آسایش هستیم اما با شرایط سخت نه
تو تهران شرایط زندگی کمی متفاوت تر از شهرستان هست

ما باید دنبال راه حل باشیم نه یاد آوری طبقات اجتمائی

بنظر من بهترین راه اینه بعضی از خرج ها رو برا مدتی قطع کنید یا کم کنید
مثلا از وسایل عمومی برا رفتن بیرون استفاده کنید تا کمتر پول بنزین بدید
اگر آرایشگاه ماهی یک بار می رید دوماه یک بار برید
...

---

مرسی صابر جان ار جواب منطقی ات
می خواستم خودم همین توضیحات رو بدم اما واقعا آدما تا در شرایط همدیگه قرار نگیرن درک نمی کنند همدیگه رو
برای همین ترجیح دادم سکوت کنم
اما باید این توضیح رو بدم که واقعا اگر شرایط مالی شوهرم بد بود، من باهاش می ساختم
کما اینکه موقع عقد و حتی سر مراسم عروسی با خیلی چیزا کنار اومدم
ما خانواده ای هستیم که رسم و رسومات برامون مهمه
اما در دوران عقد شوهرم سر هیچ عیدی( به جز اولین عید نوروز) برایم هدیه نیاورد و منم هیچ چیزی بهش نگفتم و حتی سر این مسائل با خانواده ام درگیر می شدم به شدت
شوهر من بهم گفت که نمی تونه برایم سرویس طلا بخره و منم قبول کردم و بهش اطمینان دادم که حتی یکبار هم به رویش نمی آورم و تا حالا هم نیاوردم
حتی یکسری از وسایل جهیزیه که با پسر است من هیچ وقت حتی به زبون نیاوردم که ازش بخواهم
مراسم پاتختی که باید خونه مادر داماد باشه، خونه مادر من برگزار شد و همه زحمتاش هم به گردن خانواده من افتاد. مادر شوهر و خواهر شوهرم هم مثل مهمون غریبه آخر از همه اومدند
اما هیچ کدوم از اینا و حتی خیلی از گذشت های دیگه ای که کردم شوهرم نمی بینه و احساس می کنه که همیشه برای من سنگ تموم گذاشته و انصافا من هم هیچ چی نمی گم (به جز این مساله مالی اخیر)
حتی وقتی من بهش گفتم که چندین ساله من از پول خودم برای خودم خرج می کنم، باورش نمی شد تا مجبور شدم قسم بخورم
مشکل من بیشتر سر اینه که حتی اگه من به سختی با پول شوهرم سر کنم، باز هم احساس می کنه که من هیچ ملاحظه ای سر مسائل مالی نکرده ام و هر چی که خواستم مهیا بوده
می خواهم اگه گذشتی می کنم دیده بشه یا اگه دیده نمی شه پس منم از خواسته هایم حداقل نگذرم
تا الان میتوانستم بیشتر از 12-13 میلیون پس انداز از پول خودم برای خودم داشته باشم که ندارم
و شوهرم اصلا احساس نمی کنه که من از خودم مایه می گذارم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shabe niloofari

مرسی صابر جان ار جواب منطقی ات
می خواستم خودم همین توضیحات رو بدم اما واقعا آدما تا در شرایط همدیگه قرار نگیرن درک نمی کنند همدیگه رو
برای همین ترجیح دادم سکوت کنم
اما باید این توضیح رو بدم که واقعا اگر شرایط مالی شوهرم بد بود، من باهاش می ساختم
کما اینکه موقع عقد و حتی سر مراسم عروسی با خیلی چیزا کنار اومدم
ما خانواده ای هستیم که رسم و رسومات برامون مهمه
اما در دوران عقد شوهرم سر هیچ عیدی( به جز اولین عید نوروز) برایم هدیه نیاورد و منم هیچ چیزی بهش نگفتم و حتی سر این مسائل با خانواده ام درگیر می شدم به شدت
شوهر من بهم گفت که نمی تونه برایم سرویس طلا بخره و منم قبول کردم و بهش اطمینان دادم که حتی یکبار هم به رویش نمی آورم و تا حالا هم نیاوردم
حتی یکسری از وسایل جهیزیه که با پسر است من هیچ وقت حتی به زبون نیاوردم که ازش بخواهم
مراسم پاتختی که باید خونه مادر داماد باشه، خونه مادر من برگزار شد و همه زحمتاش هم به گردن خانواده من افتاد. مادر شوهر و خواهر شوهرم هم مثل مهمون غریبه آخر از همه اومدند
اما هیچ کدوم از اینا و حتی خیلی از گذشت های دیگه ای که کردم شوهرم نمی بینه و احساس می کنه که همیشه برای من سنگ تموم گذاشته و انصافا من هم هیچ چی نمی گم (به جز این مساله مالی اخیر)
حتی وقتی من بهش گفتم که چندین ساله من از پول خودم برای خودم خرج می کنم، باورش نمی شد تا مجبور شدم قسم بخورم
مشکل من بیشتر سر اینه که حتی اگه من به سختی با پول شوهرم سر کنم، باز هم احساس می کنه که من هیچ ملاحظه ای سر مسائل مالی نکرده ام و هر چی که خواستم مهیا بوده
می خواهم اگه گذشتی می کنم دیده بشه یا اگه دیده نمی شه پس منم از خواسته هایم حداقل نگذرم
تا الان میتوانستم بیشتر از 12-13 میلیون پس انداز از پول خودم برای خودم داشته باشم که ندارم
و شوهرم اصلا احساس نمی کنه که من از خودم مایه می گذارم

---

عزیزم به من حق بده تو این توضیحاتو قبلش نداده بودی و واسه آدم ذهنیت ایجاد میشد که زنی بخاطر اینکه خرج پوشاک و آرایشش رو نمیرسونه با شوهرش مشکل داره در هر حال اگه اینطوره که شما میگید تحسینتون میکنم چون تو این دوره زمونه کسی حالا حالاها از خرید سرویس طلای عروسیش نمیگذره:72:

اومدم اینجا تا از نتیجه کارم براتون بگم
بهتون گفته بودم که شوهرم گفت چون برای خرج خونه 600 تومن بیشتر نمی مونه برامون و تو هم نمی تونی برسونی، خرج دست خودم می مونه تا خودم برسونم
و من هم قبول کردم
نتیجه این شد که با گذشت 16 روز از ماه ما 570 تومن پول خرج کردیم
تازه این ماه سالگرد ازدواجمون هم بود و کادوهایی که برای هم گرفتیم رو جزو 570 حساب نکردم، وگرنه خیلی بیشتر می شد
در ضمن به عرض دوستانی که فکر می کنند خرج من زیاده برسونم که من توی این 16 روز نه آرایشگاه رفته ام، نه لباس و لوازم آرایش خریدم
عمده خرجامون مواد غذایی،2 تا کادوی تولد(خواهر من و برادر شوهرم)، شارژ ساختمان، قبوض موبایل و یک شب شام بیرون بود.
خیلی به ضرر شوهرم شد.چون اگه خرج دست من بود خودم می رفتم کلی می گشتم تا کادوی قیمت مناسب تر برای خواهر برادرمون پیدا کنم. اما چون دست اون بود، یک شب که با هم رفته بودیم تا برای همدیگه کادوی سالگرد ازدواج بخریم، برای اونا هم کادو گرفتیم و چون پاساژ گرانی بود، کادوهای اونا هم گرون شد
تازه اگه خرج دست من بود اون یک شب شام بیرون رو هم نمی رفتیم. چون من می گفتم خرجمون نمی رسه
باور کنید تو این مدت آرامش بیشتری داشتم و دائم ذهنم درگیر حساب و کتاب نبود
نتیجه این شد که شوهرم گفت از دلارهایی که خونه داشتیم بفروشم تا پولش رو تا آخر ماه خرج کنیم
فعلا به رویش نیاوردم. منتظرم ماه تموم شه و کل خرجهامون رو جمع بزنم بهش بگم
تا بفهمه وقتی می گم با 600 تومن نمی تونیم 1 ماه سر کنیم، درک کنه

شب نیلوفری عزیز

بذار خرج خونه دست خودش باشه تا بتونه مدیریت کنه و خصلت مردونگیش حفظ بشه . تو الان اعصاب خودتو داغون میکنی فکرت درگیر میشه و کلی فکر و اعصاب خوردی پیدا میکنی برای اینکه چجوری خرج رو تا پایان ماه برسونی . چرا انقدر خودتو آزار میدی؟ بذار یاد بگیره در ضمن خرج دست اونه اما شما میتونی نظر بدی که مثلا کادوی تولد با این قیمت گرونه و بریم جای دیگه مناسب تر بخریم . با این کارا مدیریت میکنی اما دیگه فشارهم بهت نمیاد

آره ساحل جان
به این نتیجه رسیدم که اینطوری هم آرامشم بیشتره و هم از نظر مالی تو فشار نمی مونم
فقط بدیش اینه که من خیلی سختمه هر بار به شوهرم بگم فلان قدر پول بده تا فلان چیزو بگیرم
احساس می کنم کل غرورم لگد مال می شه و تحقیر می شم

درسته منم دقیقا همین حس رو داشتم اوایل من همیشه هرچقدر میخواستم بدون اینکه چون و چرا بیاد توی دستم بود و الان خیلی برام سخت بود به همسرم بگم اما کم کم درست شد . هرچیزی که بخوام بخرم بهش میگم که فلان چیز رو میخوام تهیه کنم یا میاد باهم بریم یا میگه کارتمو بردار برو بخر . نهایتا اگر هم نداشته باشه میگه ندارم باشه برای ماه بعد . هر ماه هم میتونی یه مقداری مثلا درحد 50 تومن ازش بگیری برای خودت پس انداز کنی اما خریدای اصلی و اساسی رو باخودش انجام بدی و بهش بگی اون پولو گذاشتی اگه که یه وقتی نبودش و کار واجبی پیش اومد انجام بدی

اینجوری هم حس مردونگیش تامین میشه هم اینکه این نیازش که زن برای بعضی چیزا بهش وابسته بشه بر طرف میشه . بذار حس کنه تکیه گاه زندگیه.

یکم که بگذره خودتم میبینی چقدر راحتی و آرامش بیشتری داری برای انجام کارات . وقتی خرج زندگی دست زن باشه ممکنه پس انداز خوبی اتفاق بیفته اما اولا زن برای تهیه کوچکترین چیزا دست و دلش میلرزه و میترسه نکنه پولش تموم بشه دوما هم مرد دیگه جایگاه اصلیشو از دست میده بعدشم مردا اصولا اقتصاددان های بهتری هستن هم میتونن پس انداز کنن هم خرج کنن

اینم که کم آورده طبیعیه یکم باید بهش فرصت بدی تا بتونه مدیریت کنه و یاد بگیره

سلام شب نیلوفری عزیز .
اصولا تاپیک زده میشه تا دیگران راهمنایی بدن اما با عرض معذرت من یه راهنمایی از شما و دوستان می خوام:
شرایط من کاملا شبیه شماست با این تفاوت که من شاغل نیستم و اگه کم بیارم شوهرم مجبور می شه از درآمدش خرج کنه که صد البته با کلی غر و دعوا همراهه .و اینکه همسرم شرایط مالی بهتری از همسر شما داره.و اگه کم بیارم نیاز به فروش چیزی نداریم .اما با این تفاسیر طوری برخورد می کنه انگار این کل در آمدشه و اگه من کم بیارم غوغا می شه.حالا این بین اگه من خرج رو دست خودش بدم(یک ماه این کار رو کردم وشرایط خیلی خوب بود)چیزها و خرجهایی هست که شاید همسر من موافق اونها نباشه و اگه بهش بگم مخالفت کنه با این تفاسیر با اونها چه کنم.؟ مثلا لباسی که از نظر اون واجب نبوده که خیلی پیش اومده یا کادویی که مثلا گرون تره و ..... .اینها رو چطوری تامین کنیم؟

heaven عزیز
من راه حلی به ذهنم رسیده که شاید با شوهر خودم هم مطرحش کنم.به شما هم پیشنهاد می دهم که اگه امکانش هست این کار و بکنید:
می توانی با توافق شوهرت هر ماه یه مقداری بنا به درآمدش(مثلا 150-200) ازش برای خودت بگیری تا خرج های شخصی خودت رو با اون انجام بدی. مثل لباس و آرایشگاه و قبض موبایلت و ...
اینطوری خودت می توانی برنامه ریزی کنی تا هر چیزی رو که احتیاج داری برای خودت بگیری. مثلا هر ماه مقداریشو کنار بگذاری تا پاییز و زمستان پالتو و چکمه و ... بخری
یا یک ماه چیزی نخری و ماه بعد یه لباس مجلسی بخری.هر طور که خودت فکر ی کنی برنامه ریزی کنی برایش
خرج خونه هم با شوهرت باشه و سر خرج خونه دیگه باهاش چونه نزن.می توانید اول ماه به یکی از این فروشگاه های بزرگ بروید و خرید کلی کنید و از این به بعد هم هر چیزی که لازم داشتید، زنگ بزنی به شوهرت تا اومدنی از سر کار بگیره.اینطوری قیمت ها هم دستش میاد. فوقش اگه کم و کسر آوردید از خرج شکمتون می زنید.
فکر کنم اگه شوهرامون موافقت کنند، خیلی بهتر باشه این روش
راستی می توانم بپرسم شوهر تو چقدر برای خرج خونه می ده؟
متاسفانه شوهر من با اینکه بالای 3 میلیون در ماه درآمد داره همه شو اول ماه بابت قرض خواهرش و قسط ها می ده و حتی نمی گذاره یه چیز مختصری ته حسابش بمونه تا اگه 600 تومن به خرج خونه نرسید از اون برداریم.

سلام
شب نیلوفری عزیز
من فکر میکنم اگه خرج دست خودش باشه بهتره یه مدت بهت سخت میگذره اما مطمئنا متوجه میشه که با این پول نمیتونه تا آخر ماه برسونه . یه مدت غرورتو بذار کنار و ازش برای کارهای شخصیت پول بگیر
با آرامش و مهربانی
مطمئن باش جواب میده

عزیزم شوهر من 500 هزار تومان میده با این تفاوت که : من توی شهرستان زندگی می کنم و شاید خرجم کمتر از شما باشه . قبض حتی مبایلم هم خودش پرداخت می کنه . لباس هم تا حدودی اگه خودش تشخیص بده لازمه از خودش می خره وکادوهام بیشتر اوقات خودش می ده مگر اینکه مخالف باشه و من پنهانی بخوام به کسی کادو بدم .اما شغل همسر من آزاده و با برادرش شریک(بزرگترین مشکل من توی زندگی که دیگه داره منو از پا می اندازه و تصمیم دارم تاپیک جدیدی ایجاد کنم .خواهش می کنم راهنمایی کنید) و درامدش شاید روزی 500 هزار تومان باشه البته با شراکت .شایدم بیشتر.البته بابت خرید ملک قسط های زیادی پرداخت می کنه که من در جریان نیستم.ولی با این درآمد آدم رو سر خرید چیزی که خیلی واجب نیست دق می ده.
راه حلی که گفتین راه حل خیلی خوبیه .به شرطی که به امید این مقدار پول از جاهای دیگه که وظیفشونه نزنن. مثلا بهونه بیاره که امروز فلان چیز واجب نیست حالا که نظر خودت اینه که لازمه از خودت بخر.خدا نکنه مردا از پس انداز یا داشته های خانمشون اطلاع داشته باشن دیگه واویلاست .

سلام عزیزم قدر زندگیتو بدون من شوهرم ماهی 200تومن حقوقشه پول لباسمو بابام میده که خیلی وقتها کم میاره میگه پولی که بابات بهت داد باید بهم بدی واقعا فکر میکنی زندگیت بده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟وظیفه شوهر من چیه اینجا بنظرت؟؟؟؟؟؟؟؟؟فکر کن ببین تو احتیاج به کمک داری یا من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:302: