من بعد از شنیدن حرفایی که توقع شنیدنشونو نداشتم، الان حدود 20 شبانه روزه نمی تونم بخوابم...

از بعد از یک دعوای لفظی که خودش حل شد و رفت پی کارش، من شدم مثل جغد، شبها تا صبح بیدارم و روزها تا شب سرمو گرم می کنم به کار کردن... تمرکزم اومده پایین، درست غذا نمی خورم، معاشرتهامو با دوستام کم کردم... توان حرف زدن در مورد احساسم را ندارم... چهره ها و اسامی را فراموش می کنم... سطح اضطرابم خیلی بالاست... مخصوصا به خاطر اینکه همه اش بیدارم... کاش فقط بشه من یک ساعت بخوابم... نمی دونم چطور از این وضعیت خلاص بشم. شرایطم دست کمی از افسردگی نداره ولی برام عجیبه که در عرض 20 روز چرا اینقدر عمق پیدا کرده... امروز دیگه حتی شماره تلفن خودمو تشخیص نمی دادم توی موبایل برام سؤال بود این کی هست... اگر راهکاری برای این وضعیت دارید ممنون می شم راهنمایی کنید. :82:

اینا که گفتین عوارض همین بی خوابیه. بهتره که به پزشک مراجعه کنید.

فکر کنم اگه ماجرای دعوای لفظییو تعریف کنید بهتر بشه کمک کرد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهرانا9

از بعد از یک دعوای لفظی که خودش حل شد و رفت پی کارش، ....

---

حل نشده و نرفته پی کارش. وگرنه شما رو این همه بهم نمی ریخت.:81: حلش کن و اونوقت خودت هم روبراه میشی.
یا برای خودت به تنهایی حلش کن(با توجه به حرف هایی که شنیدی) یا اینکه بشین باهاش حرف بزن.(حرف هاش رو رشته رشته کن بذار جلوش)
.
اگر فکر کردی کمکی از دست ما بر میاد بیا بگو چی شده و فکرت چرا اینهمه درگیره و نگران چی هستی.
.
مواظب خودت باش.
:43:

سلام @@@ بله عوارض بی خوابی می تونه اینا باشه... دوست ندارم با مراجعه به پزشک مجبور له استفاده از دارو بشم... چون من تنها هستم و می ترسم به استفاده از این داروها عادت کنم. ولی چشم اگر دیدم خوب نمیشه می رم پیش خانواده ام تا بریم دکتر ولی الان نه.
she عزیزم حق با توئه تمام نشده. دردش خوب نمیشه. باهاش صحبت کردم گفتم از حرفات دلخورم بهم گفت "فقط خواستم بدونی حرف گاهی دردش از کتک بدتره".
الان در حال حاضر من مشکلم با خودمه و ذهنم متوقف نمیشه که بخوام بخوابم.
مرسی از نظرت :43::72:

سلام دختر خانم مهربون
مهرانا به نظرت اگه یه کوچولو ریشه ای تر مشکلتو بگی بهتر نیست؟
شاید کمکی ازمون بر بیاد
حتی اگه کمکم نتونیم بکنیم یه ذره از فشار روحیت کم میشه با دردودل عزیزم:43:

- - - Updated - - -

آخه عزیزم با یه بگومگوی جزیی آدم اینجوری میشه؟

- - - Updated - - -

حتما یه جیزی داره اذیتت میکنه

فکرم در گیر ایناست:

• من زنم و هر چقدر هم آدم موفقی باشم در جامعه این اون چیزی نیست که باعث شادی من بشه...
• سالهاست دارم خودم را به اب و آتیش می زنم تا کسانی که دوستشون دارم منم ببینن و برای منم یک کم وقت و توجه بذارن... اما آدمهای دور و بر من همیشه اینقدر خودشون دردسر داشتن و دارن که وقتی برای من ندارن. بسه برام دیگه اصلا نمی خوام دوستم داشته باشن یا کسی برای من وقت بذاره
• من نهایت توانم همین بود که در طی این سه سال دیده بیش از این نمی تونستم. یکی از بچه ها یک امضایی داره توی این سایت توی امضاش میگه: نسل بی گذشته روی خاک غریب، مثل شخم کهنه از یاد میره" منم موقعیت زمانی و مکانی کارهایی که انجام دادم عین شخم کهنه پارسال از یاد رفته. اما اون همیشه این فرصت نسیه را برای خودش قایل هست که بالاخره مرد خوبی خواهد شد ولی من نقد پرداخت کردم نه نسیه.
• میگن زن ریحانه است، زن نازه و مرد نیازه، زن و مرد لباس هم هستند و مایه آرامش هم، اما من ... تبدیل شدم به یک موجود همیشه ناراضی و طلبکار.
• دوست ندارم به عنوان یک زن سرنوشتی مثل مال مامانم داشته باشم.
• راست میگه من واقعا خشونت کلامی دارم.
• ذهن من چارچوب نداره. فقط به شیوه ازمایش و خطا یک چیزهایی را توش قرار دادم اما این نمیتونه هدایت کننده باشه. ملاکها و معیارهام با یک هدفی مثل رسیدن به یک زندگی ارام و نرمال در تناقض هستند.
• از وقتی عضو این سایت شدم... خوندن داستان زندگی آدمها یک حس وحشت و حس بدی از جامعه در من ایجاد کرده، از زنهایی که خیانت می کنن... مردهایی که کتک می زنن... مرد و زنهایی که دروغ می گن، مرد و زنهایی که همسرشونو بغل می کنن و به یکی دیگه فکر می کنن... انگار اینجا هیچ کس نقاب نداره... وحشت زده هستم مثل کسی که ذات آدما رو ببینه. وای به روزی که پرده ها بر افتد... :323:
• این سوال ذهنمو درگیر کرده که اگر من دیگه تلاش نکن و دست از تلاش بردارم...آیا خانواده ام، همسرم، دوستانم به خاطر خودم سمت من خواهند اومد یا نه؟
• آیا اصلا من حق دارم به عنوان یک زن نرمال زندگی کنم یا آتشی که سی سال پیش به پاشده تا آخر عمر منو خواهد سوزاند و این وسط تقصیر من چی بوده؟
• ایا این زشتیها و دردها توی زندگی منم میاد؟ من از کجا باید راه ورود این وحشت را به زندگیم ببندم؟ زندگی من الان سخت هست اما زشت نیست... نکنه یک روزی زندگی آسون و زشت بشه...
• کاش مامان و بابا و خواهر و برادرای من و همسرم و دوستام به جای من ... یک مهرانای دیگه ای داشتن. چون من واقعا خسته هستم... اینقدر که چند روزه نخوابیدم...

- - - Updated - - -

فکرم در گیر ایناست:

• من زنم و هر چقدر هم آدم موفقی باشم در جامعه این اون چیزی نیست که باعث شادی من بشه...
• سالهاست دارم خودم را به اب و آتیش می زنم تا کسانی که دوستشون دارم منم ببینن و برای منم یک کم وقت و توجه بذارن... اما آدمهای دور و بر من همیشه اینقدر خودشون دردسر داشتن و دارن که وقتی برای من ندارن. بسه برام دیگه اصلا نمی خوام دوستم داشته باشن یا کسی برای من وقت بذاره
• من نهایت توانم همین بود که در طی این سه سال دیده بیش از این نمی تونستم. یکی از بچه ها یک امضایی داره توی این سایت توی امضاش میگه: نسل بی گذشته روی خاک غریب، مثل شخم کهنه از یاد میره" منم موقعیت زمانی و مکانی کارهایی که انجام دادم عین شخم کهنه پارسال از یاد رفته. اما اون همیشه این فرصت نسیه را برای خودش قایل هست که بالاخره مرد خوبی خواهد شد ولی من نقد پرداخت کردم نه نسیه.
• میگن زن ریحانه است، زن نازه و مرد نیازه، زن و مرد لباس هم هستند و مایه آرامش هم، اما من ... تبدیل شدم به یک موجود همیشه ناراضی و طلبکار.
• دوست ندارم به عنوان یک زن سرنوشتی مثل مال مامانم داشته باشم.
• راست میگه من واقعا خشونت کلامی دارم.
• ذهن من چارچوب نداره. فقط به شیوه ازمایش و خطا یک چیزهایی را توش قرار دادم اما این نمیتونه هدایت کننده باشه. ملاکها و معیارهام با یک هدفی مثل رسیدن به یک زندگی ارام و نرمال در تناقض هستند.
• از وقتی عضو این سایت شدم... خوندن داستان زندگی آدمها یک حس وحشت و حس بدی از جامعه در من ایجاد کرده، از زنهایی که خیانت می کنن... مردهایی که کتک می زنن... مرد و زنهایی که دروغ می گن، مرد و زنهایی که همسرشونو بغل می کنن و به یکی دیگه فکر می کنن... انگار اینجا هیچ کس نقاب نداره... وحشت زده هستم مثل کسی که ذات آدما رو ببینه. وای به روزی که پرده ها بر افتد... :323:
• این سوال ذهنمو درگیر کرده که اگر من دیگه تلاش نکن و دست از تلاش بردارم...آیا خانواده ام، همسرم، دوستانم به خاطر خودم سمت من خواهند اومد یا نه؟
• آیا اصلا من حق دارم به عنوان یک زن نرمال زندگی کنم یا آتشی که سی سال پیش به پاشده تا آخر عمر منو خواهد سوزاند و این وسط تقصیر من چی بوده؟
• ایا این زشتیها و دردها توی زندگی منم میاد؟ من از کجا باید راه ورود این وحشت را به زندگیم ببندم؟ زندگی من الان سخت هست اما زشت نیست... نکنه یک روزی زندگی آسون و زشت بشه...
• کاش مامان و بابا و خواهر و برادرای من و همسرم و دوستام به جای من ... یک مهرانای دیگه ای داشتن. چون من واقعا خسته هستم... اینقدر که چند روزه نخوابیدم...

- - - Updated - - -

سلام لیلا جون، عزیزم من یک تاپیکی قبلا داشتم که بعضی موارد را بچه ها می دونن در موردم. اگر در موردش صحبت نمی کنم چون بعضی جاهاش مجبور میشم یک توضیحاتی بدم که می دونم اکثریت باهاش مخالف هستن و اذیت میشم بخوام با واقعیتها و عقاید و باورها و فرهنگ و این چیزا بجنگم... صحبت کردن در موردش باعث میشه بیشتر احساس تنها بودن کنم دوستم. برای همینم فعلا موردی دارم صحبت می کنم. :72:

مهرانا جان من تاپیک قبلی ات را خواندم و نکات مهمش را می دانم. چند پست هم خودم برایت گذاشتم. ببین من آدمی نیستم که یک پست بگذارم و بعد طرف را سرگردان کنم و بدون نتیجه بروم. تا وقتی صاحب تاپیک بخواهد و آمادگی داشته باشد در حد توانم و در حد اطلاعاتم به او کمک می کنم. اما چرا من در تاپیک قبلی شما بحث را ادامه ندادم؟ چون کاملا حس کردم و درک کردم که شرایط شما طوری نیست که کسی با شما بحثی کند و این کار فقط روحت را به هم می ریزد. کما اینکه در تمام صفحات تاپیک قبل با اینکه بچه ها فقط نیتشان کمک بود شما نتیجه نگرفتی و اعلام کردی خسته تر و پریشان تر شده ای . من این را کاملا فهمیدم . اما می دانستم که نباید در آن زمان بحث کنم و حتی نباید نکته ای به شما بگویم چون این کار فقط باعث به هم ریختن بیشتر شما می شود. به علاوه در تاپیک مفصل قبلی ات این موضوع کاملا بارز است.
منتظر ماندم تا خود شما دوباره بیایی و صحبت را شروع کنی. تا حدودی پیش بینی می کردم که به این مشکلات دچار می شوی و جسمت تحت تاثیر قرار می گیرد. پس معتقدم باید این بار از راهی وارد شویم که کمترین فشار به شما بیاید. قدم به قدم پیش می رویم و مرحله به مرحله جلو می رویم. اما قبل از اینکه بخواهم چیزی بگویم و توصیه ای بکنم از شما می خواهم یک جواب قطعی به من دهی : به صفحه شخصی من برو و ارسال های من را به صورت اجمالی بررسی کن. بعد بگو آیا می توانی به من اعتماد کنی و مطمئن باشی در راهنمایی های خودم نهایت دقت را می کنم و هر حرفی را نمی زنم ؟ انتظار من این است که هر جوابی به این سوال من داری با اطمینان کامل باشد. یعنی اگر نه بود با اطمینان باشد و اگر بله بود بتوانیم بدون اتفاقاتی که در تاپیک قبلی ات افتاد و به آن اشاره کردم با هم پیش برویم.

باشه عزیزم ولی اگه اسم تاپیکتو بگی خودم میرم دنبالش چون یه کم منگم و الکی نمیتونم نظر بدم
1:گفتی میخوام عزیزانم یه کم واسم وقت بذارنو ....عزیزم تعریف شما ار وقت گذاشتن عزیزانت چیه؟
2:چرا نگرانی خدایی نکرده زندگی شمام مثل افراد توی تاپیک بشه؟چرا یه جور دیگه به قضیه نگاه نمیکنی؟میتونی بگی من از زندگی اینا تجربه میگیرم و حسابی حواسم رو جمع خودم و زندگیم میکنم
3:گفتی من همه چیمو نقد پرداخت کردم ولی اوت هنوزم.........عزیزم نکنه تفاوتهای بین زن ومردارو فراموش کردی؟عزیزم ما به حکم دل سرشار از مهرو عاطفه ای که داریم دوسداریم همه چیزمونو بزاریم رو دایره ولی مردا چی؟هزارویک دلیل داره که اونا نمیتونن مثل ما باشن
4:گفتی با خوندن این تاپیکا حس بدی از جامعه درت ایجاد میشه.آره قبول دارم منم یه جورایی میشم ولی به دنبالش حس خوبی میاد سراغم که چقد هم آدمای درست و فهمیده تو اطرافمون هست که ما خبر نداشتیم,چقدر قشنگ به هم کمک میکنن و به دنبال هر تاپیک نا خوشایندی که میخونم ناراحت میشم وایه صاحب تاپیک ولی خداروشکر میکنم که تو زندگیم مشکلات تا این پیچیده وجود نداره
5:گفتی زندگیت سخته ولی شیرین:عزیزم اگه خوب فکر کنی این یعنی خوشبختی:43:شما خوشبختین که با وجود داشتن مشکل بازم میگی که زندگیت شیرینه
این یعنی اینکه انقد زندگیتو دوسداری که اجازه نمیدی سختیا تلخش کننن :43:
پس الکی ذهنتو درگیر نکن و دونه دونه دلیل این افکلرتو که پیگیری کنی میبینی که جایی واسه نگرانی نیست و آروم خوابت میبره

- - - Updated - - -

بازم میگم من تاپیک قبلیه شمارو نخوندم
و این نکته هارو گفتم که الان بتونی فکرتو جمع کنی:43:
شاید یه جاهایی نتونسته باشم درکت کنم چون هنوز نمیدونم دقیقا مشکل شما چیه عزیز

وقتی روح اسیب میبینه چون جایی برای تخلیه نداره به جسم فشار میاره
مریضی کمر درد سردرد عصبی معده درد بی خوابی نشونه هایه اسیبیه که به روحتون خورده
این که گذشته رو مثله یه گونی سنگین هر لحظه دارین با خودتون حمل میکنین و خسته و خسته تر از قبل میشین مسلمه که به جسمتون فشار اومده
نوشته بودید قبلا جزو نخبه ها هستید و هوش بالایی دارید این هوش باعث میشه ادمها زیادی از حد تجزیه و تحلیل کنن مسائل زندگیشون رو
ادمهای کم هوش تر ادمهای شادتری هستند چون بی توجه به جزییات به زندگیشون ادامه میدند
سرنوشت شما شبیه به مادر شما نمیشه اصلا هیچ ادمی تو این دنیا سرنوشتشون شبیه به هم نیست همه با هم فرق دارند
هر طوری عمل کنی همون طور سرنوشتت رقم میخوره که مطمئنم زن موفقی مثله شما بهترین سرنوشت در انتظارشه
این که اینجا ادمها زشتی ها رو راحت بیان میکنن دلیل بر این نیست که جامعه پر از زشتیه اگه یه سایت هم بود مردم خوشبختی هاشون رو مینوشتن
میدیدی چقدر ادم خوشبخت تو این دنیا هستند
انقدر خودت رو درگیر همه جزییات نکن به همه چیز فکر نکن باید یه سری چیزها رو تو زندگیت رها کنی به همه چیز که بچسبی اوضاع و شرایط پیچیده تر میشه
فکر میکنم اولین قدمی که میتونی برای خودت برداری اول توجه به جسمته شادی روحته کارهایی رو بکن که خوشحالت میکنه
هر کاری که هست تفریح مسافرت لباس رنگی پوشیدن تو یک هفته تنها کارهایی رو بکن که خوشحال میشی
بعد از اون شروع کن روی مشکلاتت کار کردن همه رو با هم دیگه حل نکن اولویت بندی کن بیشترین چیزی که ازارت میده رو بزار سر لیست و شروع کن براش راه حل پیدا کردن
همه ادمهایی که کنار تو هستند به خصوص خانواده ات دوستت دارند بی قید و شرط دوستت دارند حتی اگه کاری نکنی قدمی برنداری تلاشی نکنی تا دوستت داشته باشن باز هم دوستت دارند اونها جزیی از تو هستند خانواده تو هستن
یه کم خودت رو از قید و بند فکر کردن به همه مسایل رها کن

برعکس اونچه که نوشتی به نظر من ذهنت و فکرت چارچوب داره. نوشتارتو ببین توی پستت. تفکیک کردی هر موردو. مشخصه مشکلاتت برای خودت. اونقدراهم حالت بد نیست قطعا. می تونی خودت از عهده خودت بربیای. اما احتمالا مشکلت اینه که گذشته رو قبول نکردی. هر چی که شده و نشده رو بی اینکه براش دنبال دلیل بگردی بپذیر. بعدش خود به خود همه اشون از ذهنت می رن کنار. وقتی که ذهنت مشغول گذشته نباشه بازتر میشه. یه چیز دیگه اینکه راحت ترین کاری که میشه کرد اینه که ادم اگه کاری کمکی برای هر کسی می کنه فقط به خاطر دل خودش بکنه. اینطوری دیگه منتظر نمی مونه که طرف درک کنه اونو یا قدردان کارش باشه یا بعدا یادش باشه بهش کمک کنه و اینا. خوبی می کنی واسه خاطر خودت بکن فقط. اگه نخواستی هم به کسی خوبی کنی نکن! (البته اگه خیلی وضعیتش ناجور نباشه) عذاب وجدان نداشته باش :) موفق باشی.

تاپیک مشاوره تخصصی بهارزندگی با اقای sci رو بخون برای اینکه بتونی فکر های منفیتو کنترل کنی که خوابت ببره.
سرچ کن یکی دو تا تمرین ساده ی مدیتیشن پیدا کن. قبل خوابت انجام بده همونطوری که دراز کشیدی. خوابت میبره. خواب نداشتن یه دلیلش مال مشغول بودن فکره.
از نظر جسمی هم غذای مناسب ورزش سبک و مولتی ویتامین خوب

سلام دوستان ممنون از همدردیتون. من دقیقا الان وضعیت یک ادمی را دارم که گاو را پوست کنده تا دمش و الان از پا افتاده... من میدونم که این شیوه و سبک زندگی من می تونه با شکست مواجه بشه منتها برای خودم درصد شکست را گرفتم 50 درصد نه صد درصد... الان مثل یه ادمم روی لبه تیغ که نیاز دارم صبور باشم و یکی بهم بگه هر چی بوده تا اینجای کار را اومدی و یک دیگه مقاومت کن. یک کم دیگه صبر کن یک کم دیگه تلاش کن... چون که خودم خسته هستم از سعی و تلاش توی موقعیت ریسک. ممنون که درکم می کنید.
من به ترتیب جواب میدم:
ناپو جان بله عزیزم من به تو اعتماد دارم و ازت ممنونم به من توجه داری. منتها تو چی می تونی با کل کلهای ذهن من کنار بیای؟ من تا حالا با بیشتر از ده تا مشاور خوب کار کردم. در نهایت یا با من دوست شدن و گپ دوستانه زدن و الانم با هم دوستیم ولی دوستی با کمک تخصصی همپوشانی نباید داشته باشه. یا اینکه گفتن دیگه نمی تونن ادامه بدن با من. یا اینکه من را ارجاع دادن به دکتر دژکام برای روانکاوی! ولی بله شما نظراتت برای من جالبه مظمئنا:):72:
لیلا جان این اون تاپیک
http://www.hamdardi.net/thread-28958.html عزیزم یک مطلبی را از کارشناسای سایت می خوندم در مورد انتظارات من انتظاراتم از دیگران در زمینه نیازهای اساسی است نه نیازهای فرعی. باور کن رسیدن به بی نیازی از غیر که به این راحتیا نیست که! این میدونی یعنی من باید چقدر معتقد باشم تا از نیاز به غیر برسم به نیاز خود و خدا؟ به حرف که نمیشه که باید آدم باورش این باشه. من خودمم بکشم در زمینه نیازهای اساسی با عرض شرمندگی هنوز وابسته به غیرم... :72:
همراهی جان نوشته ات باعث دلگرمیم شد. کاش من می تونستم این کلید فکر کردن و تجزیه و تحلیل کردن را توی ذهنم خاموش کنم... اما اگر رو راست باشم باهات دارم نون همینو می خورم! من می ترسم... اون روز در حین صحبتهای همسرم خاطرات زندگی گذشته ام تداعی شد برام... خودمو جای مامانم دیدم... اون توی این سه سال هیچ وقت منو توی یک همچین موقعیتی قرار نداده بود. همیشه فکر می کرد میشه روی عقلش حساب کرد ولی وقتی دیدم چطور می تونه عقلشو آف کنه با خودم گفتم ای وای من... من ازش می ترسم الان... می ترسم نتونه از خانواده و همسرش حمایت کنه و من مجبور باشم نه فقط سه سال که تمام عمر جور بکشم... به قول تو اون گونیه اینقدر سنگین شده از گذشته تا الان که من نمی خوام که یه سنگ دیگه هم توش بندازم. مشکل اینجاست که اصلا ربط خاصی به ایشون نداره مشکل از گذشته منه. اون حتی داد هم نزده سر من! فقط خیلی رک و بی پرده حرفاشو زد... این دوتا را با هم قاطی کردم الان... می دونم این یک مشکله که من نقشای بابا و همسرمو به هم نزدیک کنم و فکر کنم این بابامه ولی دست خودم نیست، احساس می کنم کفایت کافی برای اداره خانواده اشو نداره در حالی که این بی نوا اصلا هیچ مشابهت رفتاری با بابای من نداره... :72:
مینوش عزیزم متشکرم از نظرت... منظورم از ساختار یک چیزی هست مثل فراخود یا وجه شخصیتی والد یعنی یک ملاک و معیارهای پذیرفته شده و ایمنی که من باید از والدینم می گرفتم و الان ازشون استفاده می کردم واسه اینه به عنوان یک آدم بالغ تعدیلشون کنم و ازشون استفاده کنم توی زندگیم به عنوان یک چارچوب معتبر. من شیوه و سبک زندگیشون نمی پسندم. شیوه فرزندپروریشونو اشتباه میدونم. عقایدشونو خرافی و پوچ می دونم و ... می دونی من هیچ الگوی مناسبی برای زندگی کردن نداشتم. از هیچ کس یاد نگرفتم که زن و مرد و بچه چطور توی خونه بی تنش زندگی می کنن... یاد نگرفتم مامان به هزار روش بابا را مجبور نکنه به فعالیت و غر نزنه... حالا جالبه توی خانواده ما فقط من به فلاکت افتادم به قول همراهی جان چون که زیادی به همه چیز پر و بال میدم. بقیه خواهر برادرهای من خیلی راحت دارن زندگیشونو می کنن... نه دغدغه موفقیت دارن نه ترس از اینکه فردا بچه خودش چی سرش میاد نه اینکه این شوهر یا زنش چقدر روی اندیشه اش میشه حساب کرد... دارن خدا رو شکر خوش می گذرونن:72:

- - - Updated - - -

سایت همدردی تنها جایی هست که به خاطر غر زدن به آدم جایزه میدن :18: اون توپ توی دستاوردهامو را از ابی کردن نارنجی چون خوب و زیاد غر زدم در این چند وقت :104: متشکرم ازتوننننن:72:

راستش اینقد خودم بهم ریخته ام که نمیدونم چی بگم ولی کلا بهم ریختی و خستگیتون رو خوب درک میکنم چون خودمم خسته ام خیلی...
مث ادمی که شما گفتین گاو رو پوس کنده !!!

خیلی طبیعیه که ما فکر کنیم همسرمون نقش پدرمون رو داره یا زنمون نقش مادرمون
و تفکیک این دو تنها با توست ، بعضی ها گزینه بازگشت به خانه رو انتخاب میکنند موقع ازدواج یعنی با مردی ازدواج میکنند که درست عینه پدرشونه تا بتونن
مشکلاتی که در دوران کودکی با پدرشون داشتن در ازدواج با همسرشون رفع کنند که خب اشتباهه و بعضی ها دقیقا برعکس عمل میکنند
مردی رو انتخاب میکنند مخالف با پدرشون که هیچ گونه بهش شباهتی نداشته باشه تا دوباره اون خاطرات غمگین گذشته تکرار نشه
هر دویه اینها اشتباهه همسر شما همسر شماست یه ادم متفاوته با پدرت فرق داره وقتی میخواد تصمیم بگیره خیلی متفاوت از پدرت تصمیم میگیره
باید موقع دعوا و اشتی به هیچ عنوان اون رو شبیه به پدرت نبینی و نترسی از این که شبیه به ا ون رفتار میکنه
.... عزیزم برای این که این بار سنگین رو بذاری زمین و خودت رو از شرش راحت کنی و شونه هات سبک بشه یه ورق کاغذ بردار
و همه چیزهایی که از گذشته تا به اکنون ناراحتت میکنه رو رویه یک کاغذ بنویس و سعی کن بفهمی چی شد که اون اتفاق ها افتاده
مثلا پدرت باهات دعوا کرده بنویسش و بعد خودت بشو مشاور خودت راه کار ارائه بده ببخششون اگه نبخشی اینها با تو تا اخر دنیا میان
بعد هم کاغذ رو اتیش بزن و بنداز دور...
همیشه قبل از این که بخوابی به جای این که به هزار تا چیز فکر کنی و غمگین بشی قبلش به خاطر همه چیزهایی که داری خوشحال باش
همسری در کنارت داری که دوستت داره هوش زیاد داری توان تجزیه و تحلیل داری منطقی هستی کار داری زیبا هستی
تو خیلی قدرتمندی و توان حل کردن همه مشکلات اطرافت رو داری تو یه زنی یه زنه قدرتمند همین که زن افریده شدی خوشحال باش
اینده تو دستهای توست عزیزم .. از زمان حالت لذت ببر و به جای خسته شدن خوشحال باش از این که زنده ایی و داری زندگی میکنی
و بدون زندگی همیشه با مشکلاتشه که جذاب میشه اگه ماها مشکل نداشتیم زندگی خیلی یکنواخت و کسل کننده بود

شما علایمی را ذکر کردی که باید هر چه زودتر به آن توجه کنی. یعنی چه ؟ یعنی حتی اگر مجبور باشی چند روزی سر کار نروی یا حتی به شهر دیگری بروی. علایمی که شما گفتی حتما باید توسط پزشک بررسی شود. من نمی توانم بگویم ناشی از فشار عصبی است یا بیماری روحی است یا عامل دیگری این علایم را به وجود آورده است. چون بارها دیده ام کسی بدون بررسی لازم گفته فشار عصبی است در حالی که بیماری دیگری بوده است . نکته قابل توجه هم اینکه علایم شما ثابت نبوده است و در حال پیشروی است. پس باید نزد یک متخصص مغز و اعصاب بروی و او آزمایش های لازم را بکند و نظرش را اعلام کند. ما دو نوع متخصص داریم که با هم اشتباه می شوند : مغز و اعصاب ، اعصاب و روان. شما اول باید نزد یک متخصص مغز و اعصاب مطمئن بروی و هر چه سریعتر هم این کار را بکنی. در شرایط فعلی پرداختن به کل کل های ذهن شما سودی ندارد. بهانه هایی مثل دارو نمی خورم ، کار دارم و ... تعطیل . اگر هم در مورد دارو نگرانی : اولا شما هنوز نمی دانی پزشک چه تشخیصی می دهد و آیا دارو می دهد یا نه. دوم اینکه اگر هم در مورد دارو نگرانی می توانی از یک دکتر داروساز داروخانه اطلاعات جامع و کامل تخصصی دریافت کنی. سوم اینکه بیماری و علایم فعلی شما بسیار خطرناک تر و بدتر از عوارض احتمالی یک دارو است.

مرسی دوستان
اقا محمد انشاا... که سختی های شما هم رو به پایان باشه و زندگی روی خوشش را به شما نشان بدهد. آمین
همراهی جان ممنونم ازت عزیزم شما خیلی دوست داشتنی و مهربان هستی. آره این فکر خوبیه من باید دوباره بنویسم و دوباره و دوباره...
نوپو چشم عزیزم. یا میرم پیش همسرم چند روز یا میرم پیش خانواده ام. اتفاقا تعطیلات است و فرصت هم دارم. شاید من یک مقداری در توصیف وضعیتم اغراق کردم عزیزم نمیشه گفت اصلا نخوابیدم چون که وقتی سعی می کنم بخوابم مدام ذهنم هوشیاره و خوابم عمیق نمیشه. ولی خوب باشه حتما میرم دکتر... منتها دوست ندارم تنها برم...

- - - Updated - - -

خودم با خودم تصمیم گرفتم که با سند و مدرک بهشون ثابت کنم که من اگر چه مستقلم اما نیاز دارم به توجهشون... نپو چرا بهش غر بزنم که تو رو خدا بیا به داد من برس، نذار اینقدر من تنها بمونم به خاطر کارت؟ اونا معتقدن من از پس خودم بر میام... می خوام ببینن که من دیگه نمی خوام که از پس اداره کردن خودم بر بیام... و اونا یا توجهی که من می خوامو خودشون بدون شنیدن حرفای من به من می دن یا اینکه منو از دست میدن... این انتخاب خودشونه من دیگه از کسی درخواست توجه و مسئولیت پذیر بودن نخواهم کرد...

- - - Updated - - -

بله می خوام ببینه وقتی مدتها من غر زدم که من شبها تنها توی خونه می ترسم و ... همیشه ذهنم بیداره و حتی توی خواب مراقبم نکنه یکی بیاد توی خونه، هر صدایی هر سایه ای... آره خوب دیگه ذهنم خوابیدن را پس میزنه تا نترسه شبا... و دیگه حرف هم که نمی زنه که آروم بگیره که ...

- - - Updated - - -

در مورد مادرم.. نمی تونم بگم به من ساختار ذهنی نداده... این سرسختی و اینکه خانواده مقدس و ارزشمنده و جنگیدن برای حفظ کردن خانواده به هر قیمتی یک ارزش هست را از اون دارم و دوستش دارم و ممنونم ازش.:43:

عزیز به نظرم زیاد فکر می کنی. احتمالا همون ذهن سطحی که تاپیک بهارزندگی هست مشاوره تخصصی با اقای sci برات خوب باشه. یکی از فکرایی که می کنی اینه که شیوه و ساختار مورد نظرتو در کودکی نداری. احتمالا اگه افکارتو کنترل کنی زیاد این فکرو نمی کنی. وقتی ادم به همه چی فکر می کنه خوابشم درست نمی بره. حتی ممکنه نگران باشه فلانی فلان وسیله اشو برداشت یا جا گذاشت؟! (خودمو می گم :)
اما در مورد اینکه والدت اطلاعات لازمو از پدر مادرت نگرفته. همه ی اطلاعات والد که در کودکی گرفته میشه از پدر مادر و خانواده نمیاد. خیلی هاش از کارتون ها یی که می دیدیم یا قصه هایی که گوش می کردیم یا هر شکل دیگه ای که اطلاعات بهمون می رسید میومده. نگران نباش. در ضمن می تونی الان با بالغت خیلی راحت تر زندگی کنی. موفق باشی.

http://www.hamdardi.net/thread-18440.html :47::54::203:

- - - Updated - - -

مرسی مینوش جان خوب اینطوری باشه خوبه... من از بچگی کتاب می خوندم... منتها خانواده ما با هیچ کس رفت و امد نداشت... تلویزیونمونم خراب بود متاسفانه... یک بدبختی من همینه که همسرم برعکس من والد و بالغ قوی داره و عمدتا بخش بالغش فعال هست و من مجبورم دایم به صورت اگاهانه خودمو کجبور کنم بالغ باشم ولی بالغی که بیشتر تحت تأثیر کودک هست نه والد.. نمی شه با سطح کودکش در ارتباط بود اصلا... به من میگه با یک بچه 5 ساله انگار طرف است. بهش گفتم که من 20 روزه نخوابیدم و همین چیزایی که نوشتم اون بالا... به من میگه اگر با بچه بازی خودتو مریض کردی نمی بخشمت! و اصلا فکر نکن جواب کسی که خودشو عمداً مریض کنه اینه که بیشتر دوستت داشته باشم!!! زنگ بزن به دوستات فردا برو کوه خودتو خسته کن شبم بیا یک دوش بگیر و نمازتو بخون و دعا کن و بخواب تا خوب بشی دیگه هم از این بچه بازیا در نیار... :81:

- - - Updated - - -

:47: نمی دونم... با یک آدمی با آی کیوی 160 من نمی تونم در بیافتم... ولی خوب هوش عاطفی نداره به نظرم وگرنه می فهمید دارم بهش می گم یک کم به من توجه کن!!!!!!!!!!! اووووووووووووووف تا من نمیرم اینا باورشون نمیشه که منم زنم!!!!!!!!!!! :54:

- - - Updated - - -

خداییش شماها از دید یک زن به این جوابی که به من داده نگاه بکنین ببینین شما بودین چه حسی بهتون دست میداد.

ناپو جان فضولی نیست اگر ازت بپرسم تو چرا شبها اکثراً بیداری؟

http://www.hamdardi.net/imgup/5122951ee6cd4f2574.jpg

- - - Updated - - -

http://www.hamdardi.net/imgup/5122951f06aec58c68.png

- - - Updated - - -

http://www.hamdardi.net/imgup/5122951f06c9b3f66f.png

- - - Updated - - -

گاهی نیاز هست راههایی را برویم که تاکنون تصور می کردیم که ما را به نتیجه نخواهند رساند.

ناپو جان من رفتم دکتر و برام سرم تجویز کردن و داروی ارامبخش و سی تی اسکن و از بیمارستان که اومدم خونه حسابی خوابیدم تا الان:72::72::72: هنوزم خوابم میاد فقط امیدوارم که موقت نباشه تأثیرش

من تاپیکتون رو خوندم... نمی‌شه بدون شنیدن حرف‌های همسرتون اظهار نظر کرد. فقط برام عجیب و دردناک و متأثر کننده است که یک خانم با تحصیلات عالی و مستقل و به گفته‌ی خودش زیبا چرا توی زندگی زناشویی به این مرحله می‌رسه.

مدنظر خانم‌هایی که فکر می‌کنن این چیزها باعث می‌شه زندگی مشترک بهتری داشته باشن...

نمی‌خوام نمک روی زخمتون بپاشم یا شما رو نمونه‌ی آزمایشی کنم و به بقیه بگم ایشون رو ببینید... این طوری نکنید ها!... به این روز میافتید...

ما شنیده بودیم خانم‌هایی که مورد ازدواج براشون کمه گاهی ناچار می‌شن( نمی‌دونم درسته که این عبارت رو به کار برد یا نه) که بیش از اندازه به نامزدشون نزدیک بشن تا نکنه آقا به بی مهری محرومشون کنه. در مورد شما مشکل چی بود؟ شما یک مهره‌ی خیلی خوب رو از دست دادید و اون ارتباط جنسی بود، وقتی به یک مرد بدون تعهد ازدواج دایم تا این حد نزدیک می‌شید، وقتی پول تو جیبی بهش می‌دید، دیگه براش یه زن دست نیافتنی نیستید.

بر عکس بقیه من نمی‌تونم خیلی ناز و نوازشتون کنم و بگم آخه... طفلی... همه چیز درست می‌شه... امیدوارم از این جا به بعد رو درست پیش برید.

اگر تصمیمتون بازگشته، بیشتر در مورد ویژگی‌های نامزدتون( نمی‌دونم می‌شه این اسم رو گذاشت یا نه) توضیح بدید تا شاید آقایونی که هم-تیپ ایشونن راه‌های نفوذ احساسی رو براتون باز کنن...

مهرانا جان واقعا خیلی باهوش و نکته سنج هستی . دلیلش اینه که من تمام عمرم با خواب مشکل داشتم. راستش ارثی است. من تا آنجا که یادم می آید فقط یک بار آن طور که می خواهم خوابیدم. آن هم فقط به مدت یک ساعت تحت تاثیر داروی خواب آور که برای آندوسکوپی تزریق شده بود. خاطره اش هنوز توی ذهنم است و اگر خدا بگوید همین الان چه می خواهی می گویم دلم می خواهد آن خاطره خوب را دوباره تجربه کنم. :323:

- - - Updated - - -

اما خواهش می کنم درمانت را ادامه بده و تا جواب نهایی دکتر را نگرفتی قطع نکن. امیدوارم این اختلال زودتر بگذرد.

دوست گرامی آقا یا خانم مای سلف، حق با شماست متشکرم از نظرت.
در ضمن ای قربون دهنت، دوستانی که تشریف میارن از زندگی من عبرت بگیرند لطفاً توجه بفرمایید علاوه بر نکات متینی که دوستمون مای سلف عنوان نمودند و دوست عزیزم سنجاب تأیید کردند، اون مواردی بود که گفتم به من گفته قضاوت ناحق کردی، تهمت زدی، زخم زبان زدی، حدس و گمان خودت را سند و مدرک حساب کردی و حکم صادر کردی و مجازات کردی دقیقاً با یک لحنی مشابه همین پست دوست عزیزمون هستند. با همین لحن اگر همسرتون را خطاب قرار بدید حتماً به سرنوشت من دچار می شوید (خدای نکرده البته). نکنید این کار رو هیچ وقت.

- - - Updated - - -

دوست نازنینم نوپو، مرسی عزیزم من امروز کلی دعات کردم به خاطر حرف تو امروز پاشدم رفتم دکتر وگرنه اصلاً حوصله این کار را نداشتم. :43:
در مورد خودت هم عزیزم خدا بزرگه انشاا... یک راهی برای این مشکل پیدا میشه... دنیای خدا اینقدر بزرگه و علم اینقدر سریع پیشرفت میکنه که حتماً یک راهی برای برطرف کردن این حالت پیدا میشه دوستم :203::72: بازم صمیمانه ازت ممنونم که با وجودی که نظرات من مورد تأییدت نیست اما نه قضاوت کردی و نه باهام نامهربونی کردی :43::18::72: درسته تو شبها بیداری ولی خداوند بهت قدرت علم و همدردی را همزمان داده دوستم تا توی همین شبها کلامت مرهم درد کسایی باشی که حتی نمیشناسیشون و حتی نمیدونی چقدر شاید بهشون کمک کرده باشی. من از طرف همه مون ازت تشکر می کنم :104::72::72::72:

سلام... من فکر کنم بهتره اینطور بگم که من از حرفهای مای سلف دلخورم. دوست نداشتم بیام و اینجا و توی این یکی تاپیک دوباره تموضوع را باز کنم. ولی یک سری نکاتی را فقط مختصر در جواب ایشون می گم:

• خیلی قشنگه اگر زن یا مرد سرمایه هایی بیش از اندام جنسی داشته باشه و به این رابطه به دید یک ابزار برای وادار کردن طرف مقابلش به کوتاه آمدن در برابر خواسته هاش استفاده نکنه. تن فروشی فقط این نیست که آدم بره و تنشو به غریبه به حراج بگذاره. بعضی وقتها تن فروشی شکل زشت تر و پست تری به خودش می گیره و اونم تن فروشی به همسر هست. یعنی استفاده کردن ابزاری از یک چیزی که باید هدیه بشه نه اینکه فروخته بشه. این شدن انسان را خدشه دار می کنه. من نمی گم ریسک کنید و بی مهابا برید و با کسی رابطه داشته باشید به هیچ وجه ولی سعی کنید حتی اگر توی شرایط نرمال یک زندگی هم هستید اونقدر توانمندی داشته باشید که لازم نباشه از این فاکتور به عنوان اهرم فشار استفاده کنید.
• گاهی جنگیدن و شکست خوردن ارزشش از نجنگیدن و پیروز شدن بیشتره. کسی که می جنگه برای افکار و عقایدش حتی اگر شکست بخوره هم باز پیروزه. هر کسی در یک حیطه ای خاص خودش مجبور می شه به این جنگیدن. یکی بیمار میشه یکی عزیزش بیمار میشه یکی بی پول میشه یکی هم مثل ما. معمولاً آدمها توی شرایط سخت زندگیشون تبدیل می شن به آدمهای پست و بعد از گذشت سختی ها دوباره جون می گیرن. این درست نیست. باید جنگید ولی پست زندگی نکرد.
• ما شنیده بودیم خانم هایی که مورد ازدواج براشون کمه مجبورن ... شاید این یک ترس ضمیر ناخودآگاه شخص خودت باشه نه شرایط واقعی زندگی من. من آدم اجتماعی هستم و فاکتورهایی دارم که به ظاهر جلب توجه می کنه برای آدمها مثلاً رتبه کنکور، پول، زیبایی متعارف، تحصیل کرده هستم، کار خصوصی و دولتی عالی دارم و قدرت بیان و زیرکی خاص خودمو دارم که معمولاً جزء آدمهایی هستم که در جمع دیده می شم. چطور ممکنه آدم اینهمه در محیطهای اجتماعی باشه ولی موردی برای ازدواج براش پیش نیاد؟ منتها من یک سری عقایدی دارم که اگر با اونها وارد زندگی کسی بشم که هم عقیده من نیست هم زندگی اون نابود میشه و هم زندگی خودم. یک نگاهی به همین تاپیک بکن ببین دختر و پسر با این سبک زندگی و عقاید من مخالف هستند. خوب؟ پس باید به کیفیت انتخابم کاملا توجه کنم تا کسی را انتخاب کنم که بیشترین همخوانی را با این شیوه فکر من داشته باشه. چون در واقع نه من می تونم همسرمو مجبور کنم مثل من بشه نه اون می تونه مثل من بشه. پس اینکه آدم به دقت انتخاب کنه می ارزه به اینکه از هول حلیم بیافته توی دیگ.
• بله ممنونم که حداقل گفتی تا زمانی که حرفهای ایشون را نشنویم نمیشه حکم صادر کرد. من حتی در یک محیط مجازی اجازه نمیدم کسی به شخصیت ایشون بی احترامی کنه. آقایونی که مثل ایشون هستند... کسانی هستند که شبانه روز دارن برای سربلندی من و شما و مملکتمون از جان و از سلامت و از خانواده اشون مایه می ذارن. مثل من بیکار نیستند که وقتشونو توی فضای مجازی تلف کنن. پس باید در دنیای واقعی دنبال اینجور مردها گشت. نه اینجا. من شخصاً اگر صد بار دیگر هم بخوام انتخاب کنم انتخابی جز ایشون نخواهم داشت. پس ارزشش را داره به خاطرش بجنگم.
• من به کسی پول تو جیبی ندادم. زندگی مشترک مال من و مال تو نداره. به زندگی مامان و بابات نگاه کن. هیچ وقت در زندگی مشترک بحث مال من و مال تو نیست هر چی هست مال ماست. ولی خوب خودمم حس کردم که بهتره این کار انجام نشه و بعد از اینکه بحران اولیه خوابید و تونست یک مقداری برگرده با حالت عادی متوقفش کردم.
• بله بقیه دوستان هم تذکر دادن که ایشون نامزد من نیستن و همسرم هستن. من صرفاً قصدم این بوده که نمای کلی زندگیمو همونطور که هست به تصویر بکشم صادقانه. می شد برم در بخش مشکلات خانوادگی بگم همسرم می خواد ترکم کنه و فریبتون بدم.
• من با مسئولیت کامل خودم این شیوه زندگی را انتخاب کردم وپای پیامدهاشم ایستادم. الان هم دارم روی برطرف کردم ایرادای رفتاری خودم کار می کنم.
• هر وقت که خواستید از حالت اعتدال زندگی خارج بشید قبلش مطمئن بشید که توانایی های لازم با جنگیدن با تبعات انتخابتون را خواهید داشت. اگر دارید این توانایی را از حد اعتدال خارج بشید و بدونید اجتمال شکست و پیروزی 50-50 است. اما اگر توانمند نیستید در حد اعتدال بمانید چون توی اون شرایط اجتمال برد به باخت 80 به 20 است. پس اول مطمئن بشید به اینکه در صورت شکست نابود نمی شید بعد ریسک کنید.

این بخش تقدیم به تمام مردهای محترم و پسرهای خوبی که یا الان در یک زندگی هستند یا در اینده وارد آن می شوند: اینکه می گن مرد ستون زندگی است، مرد حامی است، و این که مرد مرد هست و زن زنه یک واقعیت است. یک زن به شونه ای پهن و دستان نان آور و جیب پر پول شما تکیه نمی کنه بلکه به جوانمردی، شرافت و بزرگمرد بودن شما تکیه میکنه... وجود زن طوری هست که اگر بارقه ای از این ویژگیها در شما ببیند تا آخر دنیا ازتون اطاعت و تبعیت خواهد کرد و اگر خودتون به جوانمردی خودتان باور نداشته باشید و زن را دعوت کنید که به پول، مقام و شانه های پهنتون تکیه کنه منتظر باشید که به زودی غرورتون شکسته خواهد شد. که اگر امروز نه، فردا این اتفاق خواهد افتاد.
منم اگر از ایشون دفاع می کنم یا ازش تبعیت می کنم به خاطر این هست که از ویژگی های بارزش جوانمردی هست و یک جوانمرد که با مشکلات دست و پنجه نرم می کنه بیشتر از یک ناجوانمرد موفق قابل اعتماد است. در طی این مدت من این رابطه را اداره نکردم به خاطر اون بوده که ادامه پیدا کرده... پس من اگر زیادی های و هوی دارم به خاطر خودم نیست به خاطر اینه که بهش اعتماد دارم حتی اگر خودش آسیب ببینه نمی ذاره من زمین بخورم.

و یک سؤال " آیا شما هم جمله از اولش معلوم بود و بهت گفتیم و گوش نکردی "را آماده نگه داشتید واسه بعد؟ فقط می خوام به عمق احساس خودتان رجوع کنید ببینید شکست خوردن یا پیروزی من در این رابطه چه حسی در شما ایجاد می کنه. اون حس را جدی بگیرید حتماً و به منم نگویید جوابشو:72:

سلام مهرانا جونم .عزیزم من که این همه درگیرم به اندازه تو که به خودت از نامزدت تو هم نشنیدی این همه تشویش ندارم. من و تو نقطه مقابل همدیگه هستیم .من به خاطر نداشته هام غمگین و تو به خاطر داشته هات خسته. باهات خیلی حرف دارم نمی دونم باید از کجا شروع کنم این لازمه اینه که هر دو تاپیکت رو بدقت بخونم .دوست دارم و در حد توانم کنارت خواهم بود

- - - Updated - - -

من همه تلاشم رو برای کمک بهت می کنم فقط از بین این همه بحث چیزهای خیلی مبهمی دستگیم شد میشه یکم واضح تر و دقیق بگی مشکلت چیه منظورت از حرفای 20 روز پیش همون بود که گفتی نامزدتت بهت گفته؟
در ضمن یه سوال دیگه :تو راهت رو می دونی و اومدی تایید بشی یا کمک می خوای ؟من فکر می کنم دومی درسته پس لازم نیست جواب تک تک بچه ها رو بدی که با اعصابت بازی بشه عزیزم .من تو رو ندیدم .اما توی این دنیای مجازی واقعا بهت علاقه مند شدم پس بی صبرانه منتظر جواب سوالام هستم ؟
بهم بگو از لحاظ مسافتی چقدر از نامزدت دوری و الان ارتباط عاطفی و جنسی تون در چه حده؟ببخشید شاید خیلی خصوصی شد اگه دوست داشتی جواب بده .جای من یه ماچ آب دار از خودت بکن:43:

سلام مهرانای عزیز
من تاپیک قبایتو با دقت و کلمه به کلمه خوندم و خیلی متاثرشدم:47:همیشه فکر میکردم یه دختر مجرد همسن خودمی.فکر نمیکردم همچین مشکلی داشته باشی:47:
اولین بار که این تاپیک جدید رو گذاشتی گفتم نمیدونم مشکلت چیه و لی دلداریت دادم.واقعا مهرانا خیلی صبوری,تحملت خیلی زیاده
مهرانا جان به هر حال یه اشتباهاتی کردی ولی با باز کردن مجدد اونا کار درست نمیشه. نمیخوام بگم چه فرهنگی درسته, کدومش غلطه,ببه هر حال کاریه که شده وباید دنبال راه چاره بود
من واقعا در حدی نیستم که بخوام نظر بدم
با خوندن اون تاپیک منظورتو از اینکه گفتی چرا اطرافیانم به فکرم نیستند رو گرفتم:47:مهرانا شنیدی میگن :خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند؟:47:درسته که شما گاهی بیحوصله شدی و غر زدی ولی شما تو بدترین شرایط ممکن کنارایشون بودین و درست نیست الان که مشکلات اقتصادی آقا حل شده از شما بگذره
ولی مهرانای عزیزم تنها تنها تنها رابطه ای که میتونه به یک مرد حس تعهد رو بده فقط وفقط ازدواج رسمی هستش ,ایشون الان با خودش میگه بابا تحت هر شرایطی که مهرانا کنارمه و تنهام نمیذاره.شما به هم علاقه دارین ولی این سازش افراطی شما باعث شده به خودتون ظلم کنید .این وفاداری 3 ساله شما نشون دهنده اینه که واقعا همدیگرودوسدارین وحاضرین تا آخرش باهم ادامه بدین.پس دیگه منتظر چی هستین؟
مهرانا وقتی 3 سال تمام همرا ایشون مشکلاتشون رو تحمل کردین و سنگ صبور هم بودین خوب چرا واقعا ازدواج نکردین؟باور کن اگر با نداریشون باهاشون ازدواج میکردی درسته از لحاظ اقتصادی مشکلات زیادی سر راهتون میبود ولی واقعا مشکلات فعلی رو هیچکدومتون نداشتید.شما فرای یه همسر به اون آقا خوبی کردین تا جایی که ایشون خوبیهاتو گذاشته به حساب وظیفه
خیلی با عطوفت دلیل غر زدناتو بهش بگو:
با ایشون حرف بزن و بگو قبول دارم غر زدم ولی باید بهم حق بدی ,همه این 3 سال و مشکلاتش گواه عشق منه به شما.زن بیشتر به یه حامی و پشتیبان نیاز داره تا یه دستگاه پول سازی.آنچنان غرق کارو پول شدین که خودتونو فراموش کردینو این نهایت ظلمه به خودتون
بگو من به عنوان یه زن و شما به عنوان یک مرد جدا از نان و آب 1000 تا نیاز دیگه داریم که تواین سن حق هردومونوکه به اون نیازهامون توجه کنیم.
اگه واقعا شمارو میخواد ازدواج کنید در غیر اینصورت بیشتر آسیبش متوجه خودته عزیزم

- - - Updated - - -

قبول دارم در زمینه ازدواجت یه کم اشتباه داشتی
ولی واقعا مهرانا صبوری,واقعا لیاقت بهترینهارو داری تو زندگی,واقعا روحیت قابل ستودنه,واقعا واقعا خوش به حال مردی که شما در کنارشی:43:
کاری به درستی و غلطی این ازدواج ندارم ولی اگه همه تا این حد برای زندگیشون تلاش میکردن و به شریکو همراهشون ایمان داشتن الان وضع مملکت یه جای دیگه بود
در حدی نیستم که بخوام ذاهنماییت متم ولی واقعا جدا از غر غر کردنت شخصیت ستودنی داری
از خدا برات بهترینهارو آرزو میکنم:43:

مهرانا جان حالت چه طور است؟ بهتر شده ای؟ دکتر به نیتجه ای رسید؟ خیلی مواظب خودت باش. بیشتر از افراد دیگر.

سلام دوستان متشکرم از نظراتتون.
هیون جان مرسی عزیزم که اومدی اینجا خوش اومدی. من بله دو تا هدف دارم از اینکه اینجا اومدم و صحبت کردم:

• اینکه این صحبتها را با خانواده و دوستان نزدیکم که همسرم را می شناسن نمی تونم بی رودربایستی بیان کنم. چون باعث استرس خانواده ام میشه و شرایط را برای ما از اینکه هست بد تر می کنه. میام می نویسم سبک می شم و خودم نوشته هامو می خونم و به ذهن و احساس خودم سر و سامان میدم. عین اینکه مثلاً دارم برای تاپیک تو نظر می ذارم برای خودمم همین کار را انجام می دم و توی دفتر دارم که توش عکس خودم را چسبوندم و هر چیز جدیدی می فهمم در مورد خودم که یا از نظر بچه ها هست یا از برداشت خودم یادداشت می کنم. و این خیلی بهم کمک کرده تا الان دقیقاً به مرور هی مشکلاتم را واضح تر و کمتر می کنم تا برسه به 5-6 تا مورد خاص. این سر درگمیه برای خودمم بوده و الان کمتر شده عزیزم.
• هدف دومم این بوده که این بازخورد را به خودم بدم که این شرایط واقعاً سخت و غیر طبیعی بوده که هر زنی و شاید هر مردی توش از پا می افته... بنابراین من تنها کسی نبودم که برای این شرایط غر زدم. دیگران هم در سن و جنسیتهای مختلف این چیزهایی که من ازشون رنجیده شدم را دارن توی این رابطه می بینن و این نشون میده که این شرایط غیر طبیعی رفتارهایی را پیش کشیده که بر مقتضای زمان و مکان بوده.

عزیزم در مورد بعد مسافت... هزار کیلومتر فاصله بین من و ایشون هست چون ایشون به خاطر نیاز به درآمد بیشتر مجبور شد که بره شهرستان. در مورد رابطه... مثل هر زن و مردی که به هم متعهد هستند ما هم شریک هم هستیم. عزیزم ما حالت عادی هم هر دو سه ماه یکبار همدیگه را می بینیم و من تنها زندگی می کنم و ایشونم تنها. الان من از یک مدتی قبل تنها زمانی بهش توجه می کنم که خودش بخواد. چیز اضافه ای بهش نمی دم. مخصوصاً بهش زنگ نمیزنم و از کارهای روزمره و از بابا و مامان و غیره و ذلک تعریف نمی کنم. یک حالت کاملاً صاف... نه غر می زنم نه توجه می کنم اما اگر بخواد در دسترسش هستم و اگر نخواد من اشتیاقی نشون نمیدم. خوب قاعدتاً بیشتر زنگ می زنه، بیشتر سعی می کنه خوش اخلاق باشه، رفته یک مشت جک نمی دونم از کجا آورده زنگ می زنه تعریف می کنه... به عبارتی یک نشانه هایی از فکر کردن درش بروز کرده:)
نمی دونم این چه دردی هست اما من واقعاً دلم می خواد سربلندیشو ببینم و بهش افتخار کنم... واقعاً از صمیم قلب من دوستش دارم و نمی دونم چرا با حرفام ازارش دادم این همه وقت... ببین من این همه زدم اون یکبار زد حرفاشو ولی وقتی می گه درد داره واقعاً درد داره... من هیچ وقت این درد را جس نکرده بودم برای همین شوکه شدم... :72:

- - - Updated - - -

لیلای نازنین :72:
عزیزم مرسی از اینکه به من لطف داری. بعضی شرایط دقیقاً ایجاب می کنه آدم فقط منتظر بمونه... الان شرایط ما اینطوری شده. ببین لیلا جان بعضی از مشاغل مثل بعضی نظامی ها اجازه را ندارن برن همینطوری عقد رسمی کنن. منم این چند وقت کم اشتباه نکردم. کم غر نزدم کم استرس نداشتم عزیزم. واقعاً دلم می خواست ما بدون این شر و شورها رفته بودیم سر زندگیمون. نمی دونم سایدم یک خیری درش باشه و ما یک چیزایی توی این سه سال یاد گرفتیم که شاید سی سال هم می گذشت یاد نمی گرفتیم و اینا در آینده لازممون بوده و نمیشده که نداشته باشیم این مهارتها رو... ولی سخت بود خیلی:72:

- - - Updated - - -

نوپوی مهربان
مرسی عزیزم من خوبم. سی تی اسکن هیچی نشون نداد و دکتر گفته مال استرس و شوک شدید هست. دارو داده ومن الان چرخه خواب و بیداریم معکوس شده تا نماز صبح بیدارم نمازمو می خونم و می خوابم تا 12 ظهر. بعد بلند می شم و به کارام میرسم اما هنوز تمرکزم پایینه اما دیگه به اون شدت خسته نمیشم. ممنونم ازت

مهرانا جان برات آرزوی بهترینهارو دارم چون لیاقتشو داری:72:

مهرانا یه بار دیگه پست منو بخون و جواب سوالای منو کامل بده ممنون میشم .دوست دارم

مهراننننننننننننننننننننن ننننننننناااااااااااااااا اااااااااااااااااااااااجو ننننننننننننننننننننننننن ؟