عاشق شوید و ........ ( عشق و زندگی )

http://psychology.harferooz.com/imag...ns/inlove2.gif

http://psychology.harferooz.com/phot...4154203150.jpg

می‌گویند اسکیموهابه خاطر شرایط خاص زندگی‌شان در برف و یخبندان، بیش از60 کلمه برای توصیف انواع برف دارند. شرایط برف و یخبندان در آنجا آن‌قدر شدید و متعدد است که برای آنها کلمات زیادی نیاز است تا مفهوم و خصوصیات هر برفی را توضیح دهند.

زبان ما هم به همین صورت، سعی کرده است معانی زیادی برای کلمه عشق و توصیف آن به وجود آورد؛ زیرا عشق نیز یکی از مهم‌ترین اجزای تشکیل دهنده زندگی ماست. اغلب در کتاب‌ها، داستان‌های رمانتیک و عشقی، مقاله‌ها، شعرها وترانه‌ها، معنا و مفهوم عشق از دیدگاه خاصی بیان می‌شود. این نوشته سعی دارد کمی از منظر روان‌شناسی به توصیف عشق بپردازد...


شیفتگی در عشق

وقتی شما به این صورت -حالت شیفتگی- عاشق می‌شوید، زندگی برایتان پر از شادی، امید و رضایت‌مندی است. همه چیز برای شما رویایی و درخشان است. محبوب‌تان هیچ نقصی ندارد و یک انسان کامل است و فکر می‌کنید که می‌توانید با هم و برای همیشه با شادی و خوشحالی زندگی کنید. شما چنان دلباخته می‌شوید که نسبت به تمام مسایل اطراف‌تان بی‌توجه هستید. اما باید بدانید شیفتگی دوام ندارد و خیلی طول نمی‌کشد. بسیاری از ما، سال‌ها، بدون داشتن فهم و درک درست، از اینکه، شیفتگی، عشق واقعی نیست، آن را نگه داشته و ادامه می‌دهیم.


عشق مشروط

در این مرحله ما معنای واقعی عشق را تعریف کرده‌ایم و برای اینکه عشق به دیگران بدهیم و یا از آنها بگیریم، شرط و شروط می‌گذاریم. مثلا می‌گوییم: «اگر این کار را بکنی، یا این رفتار را داشته باشی و یا توقعات مرا برآورده کنی، من هم تو را دوست خواهم داشت.»البته همه ما موظفیم دیگران را بدون قید و شرط وبهصورت انسان دوستانه دوست بداریم اما روانه داشتن عشق ما معمولا با شروطی همراه است. اکثر ما ابراز محبت‌مان به دیگران به این صورت است، به خصوص برای کودکان.

گفتن کلمات عاطفی همراه با احساسات واقعی یک شاخص خوب برای نشان دادن سلامت هیجانی افراد است که همه ما، چه مرد، زن و یا کودک به آن نیاز داریم.

متاسفانه ما برای تربیت کودکان‌مان، از دوست داشتن مشروط استفاده می‌کنیم و فرزند ما هم مجبور می‌شود از بروز بعضی از نیازهای درونی، گریه‌ها و ضعف‌ها و آسیب‌پذیری که از خصوصیات انسانی است، اما از نظر جامعه و اطرافیان پذیرفته نیست، جلوگیری کند. عشق همراه با شرط و شروط، امروزه در میان بزرگسالان نیز بسیار رایج است که باعث می‌شود سعی کنیم خصوصیاتی را که می‌دانیم از طرف دیگران پذیرفته نیست مخفی کرده و چهره بهتری از خود ارایه دهیم درست مانند کودکی که برای از دست ندادن محبت والدین، کاری را انجام می‌دهد که آنها را دوست دارند. اکثر ما نمی‌توانیم کسانی را دوست داشته باشیم که مطابق میل ما رفتار نمی‌کنند.

مثلا می‌گوییم: «اگر تو آن طور که من دوست دارم نباشی تو را رها خواهم کرد و دیگر دوستت نخواهم داشت و یا اگر دروغ بگویی یا سعی کنی مرا فریب دهی، رفتار غلطی در مقابل خانواده من داشته باشی یا مطابق خواست من رفتار نکنی در زندگی من جایی نخواهی داشت، امااگر تو به همه خواسته‌ها و نیازهای من توجه کنی و آنها را انجام دهی من تو را دوست خواهم داشت.» عشق مشروط در دوران کودکی، آسیب‌های عاطفی و ضربات روحی بسیاری برای کودکان به همراه خواهد داشت که باعث ایجاد عقده‌ها و مشکلات عاطفی در دوران بزرگسالی می‌شود.


عشق یک طرفه

در این نوع از عشق، تمام احساس و عاطفه شما برای دیگری است. شما دیگری را می‌پذیرید بدون قید و شرط و البته با چشمان باز. عیب‌ها و اشتباهات دیگری هم دیده می‌شود و هم پذیرفته می‌شود. شما خالصانه و صادقانه عشق‌تان را به دیگران می‌دهید، بدون داشتن توقعی در مورد اینکه از آنها نیز عشق دریافت کنید. درست مانند عشقی که اکثر والدین به فرزندان‌شان می‌دهند. این نوع عشق کم‌کم خلایی درزندگی شما به وجود می‌آورد که به آن «فقدان عشق» می‌گویند. اینکه شما به همه عشق ومحبت بدهید و از آنها هیچ دریافتی نداشته باشید، یک عشق واقعی نیست. و به ویژه در انتخاب همسر و روابط زناشویی بسیار مخرب بوده وحاکی از سلامت روان فرد است.

کسانی که در دوران کودکی و یا در طول زندگی شرایط سخت و خشکی را تجریه کرده‌اند گفتن جمله «دوستت دارم» برایشان سخت‌تر است.


بروز احساسات در عشق

بعضی از ما نمی‌توانیم احساسات عاشقانه خود را نسبت به دیگران ابراز کنیم و نمی‌توانیم دوست داشتن‌مان را نشان دهیم. می‌گویند این حالت ریشه در تربیت و آسیب‌های عاطفی در دوران کودکی دارد. این دسته از افراد (در مردها بیشتر از زن‌ها) اجتناب می‌کنند از:

1)داشتن روابط صمیمانه و نزدیک با دیگران

2) گفتن جمله «دوستت دارم» به دیگران

اگر شما در زندگی این مشکل را داشته باشید قبل از اینکه تصمیم به ازدواج بگیرید باید زمانی را برای درمان خودتان اختصاص دهید چون بعد از ازدواج همسر و فرزند شما به بروز احساسات عاطفی شما نیاز خواهند داشت. البته بسیاری از شما که گرفتار این مشکل هستید آن قدر از بروز عواطف‌تان جلوگیری می‌کنید که وقتی عشق هم مستقیما به سراغ‌تان می‌آید متوجه آن نشده و آن را قبل از اینکه کاملا دریافت کنید، نابود کرده و از دست می‌دهید.

http://psychology.harferooz.com/phot...8331916621.jpg

عشق کلامی

برای بسیاری از ما گفتن این جمله سه کلمه‌ای بسیار دشوار است. کسانی که در دوران کودکی و یا در طول زندگی شرایط سخت و خشکی را تجریه کرده‌اند گفتن جمله «دوستت دارم» برایشان سخت‌تر است. بعضی از ما یک مانع بزرگ بین خودمان و این جمله عاطفی ایجاد کرده‌ایم؛ موانعی از قبیل: «چه لزومی دارد بگویم دوستت دارم وقتی درعمل نشان داده‌ام؟» همه ما از لحاظ روحی نیاز داریم که این جمله را بشنویم. به خصوص اینکه در روایات موثقی به زن و شوهر توصیه می شود که علاقه و عشق خود را برای یکدیگر بیان کنند.

عشق والدین به فرزندان

توانایی در آغوش گرفتن و بوسیدن همسران و فرزندان از روی دوست داشتن. این عشق، برای مردان، زنان و کودکان نشان‌دهنده سلامت هیجانی است. در آغوش گرفتن و بوسیدن کودکان از سوی والدین، یک نیاز اساسی آنهاست. (پیامبر ما (ص) نیز به این امر سفارش‌های فراوانی به والدین کرده.)

همانطور که ملاحظه می فرمایید هر نوع رابطه نوعی از محبت و عشق خود را می طلبد. مثلا عشق مشروط نسبت به فرزندان آثار منفی را بدنبال دارد اما چنین عشقی در رابطه با افراد دیگر بجا و مناسب است بنابراین یکی از فاکتور های رابطه موثر و موفق، تنظیم نوع روابط محبت آمیز با آنها است.

منبع : عاشق شوید اما به شرط

دليل نادرست براي عاشق شدن

http://psychology.harferooz.com/phot...7711734662.jpg

درست است که ازدواج امري قابل ستايش و پسنديده است اما چگونگي شکل گيري آن و فرايند انتخاب صحيح موضوعي قابل ملاحظه و با اهميت است. آيا به اين خاطر که به احساسات کسي لطمه‌اي نزنيد، با او ازدواج کرده‌ايد؟ و يا مي‌دانستيد بيش از آنچه که شما به او علاقه داريد، او به شما علاقمند است، اما آنقدر احساس گناه مي‌کرديد که نمي‌توانستيد براي ازدواج پاسخ منفي بدهيد؟

احساس گناه ممکن است انگيزه عجيبي براي شکل گيري يک ازدواج به نظر برسد، شما به خود مي‌گوييد که اين احساس همان عشق است در حالي که چيزي جز همدردي يا در منتهي درجه آن «حس ترحم» نيست. شما زنداني احساس گناه خود هستيد.

آيا روابط شما با همسرتان را «احساس گناه» اداره مي‌کند؟

جملات زير را بخوانيد و ببينيد چه تعداد از آنها در مورد شما چه درگذشته و چه در حال، صدق مي‌کنند.

- شما به سختي مي‌توانيد به ديگران «نه» بگوييد؛ به‌خصوص به آنهايي که دوستشان داريد.

- شما در خانواده مختلي بزرگ شده‌ايد که احساسات شما به حساب نمي‌آمدند. (به عنوان مثال: والدين انتقادگر يا کنترلگر.)

شما به خود مي‌گوييد که اين احساس همان عشق است در حالي که چيزي جز همدردي يا در منتهي درجه آن «حس ترحم» نيست. شما زنداني احساس گناه خود هستيد.

- شما با اين احساس مسئوليت که ديگران را خوشحال و راضي کنيد، بزرگ شده‌ايد. (مثلا والديني داشته ايد که از لحاظ مهر و محبت به شما تکيه مي نمايند.)

- شما مشکل مي‌توانيد احتياجات خود را بشناسيد و حتي مشکل‌تر نيز مي‌توانيد از کساني که دوستشان داريد، براي برآورده کردن نيازهايتان، تقاضا کنيد.

- شما خود را به عنوان فردي احساسي و بخشنده مي‌شناسيد و از اين موضوع نيز احساس غرور مي‌کنيد. از اينکه شما را «خودخواه» بنامند، بسيار رنجيده خاطر مي‌شويد.

- شما از رنجانيدن ديگران مي‌ترسيد و نهايت تلاشتان را مي‌کنيد تا مطمئن باشيد هيچ چيز از چيزهايي که مي‌گوييد يا انجام مي‌دهيد، باعث رنجش عزيزانتان نشود.

- شما به مراتب ساده‌تر مي‌توانيد براي ديگري از پول يا وقت خود مايه بگذاريد تا براي خودتان.

- وقتي که عزيزان شما از مشکلاتشان حرف مي‌زنند، احساس بدي پيدا مي‌کنيد و احساس مي‌کنيد که حتما مجبوريد به آنها کمک کنيد تا آنکه راه‌حلي پيدا کنند.

وقتي که از روي احساس گناه و نه از روي عشق تصميم مي‌گيريد که با کسي ازدواج کنيد، به آنان و به خود نيز کم‌فروشي کرده‌ايد. مراقب باشيد که احساس گناه با رنگ علاقه و عشقدر وجود شما حضور نيابد.

http://psychology.harferooz.com/phot...2862104384.jpg

- در موقع بيان نظر يا احساس شخصي خود، اگر حس کنيد که اين احساس شما نسبت به آن فرد او را مي‌رنجاند، از بيان آن صرف‌نظر مي‌کنيد.

- شما از اينکه از نزديکان خود پولدارتر، خوشبخت‌تر و يا موفق‌تر باشيد، احساس خوبي نداريد.

اگر با تعداد کمي از اين جملات ارتباط برقرار کرديد، احتمالا به همان اندازه اغلب مردم، تحت تاثير «احساس گناه» هستيد. اگر بيش از چهار جمله از جملات فوق در مورد شما صدق مي‌کند، احتمالا اجازه مي‌دهيد که احساس گناه در انتخاب‌هاي عشقي شما دخالت داشته باشد. اگر با اکثر اين جملات ارتباط برقرار کرديد، يقينا به دلائل نادرست عاشق مي‌شويد.

در دام احساس گناه

اگر درگذشته يا حال زنداني احساس گناه بوده يا هستيد و فقط به اين خاطر که اگر کسي را ترک کنيد احساس گناه مي‌کنيد، به جمله زير فکر کنيد:

وقتي که از روي احساس گناه و نه از روي عشق تصميم مي‌گيريد که با کسي ازدواج کنيد، به آنان و به خود نيز کم‌فروشي کرده‌ايد. مراقب باشيد که احساس گناه با رنگ علاقه و عشق در وجود شما حضور نيابد.

منبع : دلیل نادرست برای عاشق شدن

از عشقتان زندان نسازید

http://psychology.harferooz.com/phot...9142106163.jpg

خانواده مهم‌ترین نهاد اجتماعی و کوچک‌ترین هسته جامعه است که از زن و مرد و فرزندان آنان تشکیل می‌شود. اساس و رکن اصلی خانواده (به عنوان زیربنای جامعه)، ازدواج است. بدین ترتیب، ازدواج، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین حادثه زندگی هر انسان است، به طوری که احساس موفقیت و یا شکست هر یک از زوجین می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد. به همین جهت، ازدواج باید بر پایه اصولی صحیح صورت گیرد تا موجبات رشد و شکوفایی افراد و در نتیجه جامعه را فراهم آورد. پس بر هر دختر و پسری لازم است که قبل از ازدواج در مورد انتخاب همسر آینده خود اطلاعات کافی کسب کند و سپس اقدام به ازدواج نماید.


تفاهم ، محور زندگی

تفاهم عبارت است از: همدیگر را فهمیدن و علّت رفتارهای همدیگر را درک کردن و به دیگری در سلیقه‌ها و باورها و رفتارهای شخصی‌اش حق دادن. در زندگی برای رسیدن به تفاهم باید عوامل و شرایطی مهیا باشد که قبل از ادواج، زن و مرد با توجه و عنایت کافی به آنها تفاهم هر چه بیشتر را در زندگی فراهم آورند. زن و مرد باید تفاوت‌های فردی (که حاصل عوامل ارثی، محیطی و رشد در طول زمان است) یکدیگر را درک کنند ، زبان یکدیگر را بفهمند ، تفاوت در سلیقه‌ها را بشناسند و در عین تلاش برای خودسازی و تکامل، یکدیگر را همان گونه که هستند بپذیرند. از جلوه‌های تفاهم می‌توان به روحیه مهرورزی و گذشت، حُسن خلق، بردباری، گفتگو، انتقاد دلسوزانه و مُدارا اشاره کرد.

تفاهم عبارت است از: همدیگر را فهمیدن و علّت رفتارهای همدیگر را درک کردن و به دیگری در سلیقه‌ها و باورها و رفتارهای شخصی‌اش حق دادن.


اصول هفتگانه تفاهم

تنها زمانی می‌توانید فرد مناسبی را برای زندگی خود پیدا کنید که خودتان فرد مناسبی شده باشید. حتّی اگر فرد مناسبی نباشید، ارتباط شما ناچار به شکست منجر خواهد شد. افراد زیادی هستند که درجستجوی فرد مناسبی هستند، پیش از آن که تلاش کنند تا خود، فرد مناسبی شوند.

اگر به فکر ازدواج هستید یا در آینده قصد ازدواج دارید، این ملاک‌ها در انتخاب همسر به شما کمک خواهد کرد:

1 . قبل از زادواج، هر دو نفر باید مستقل و پخته باشند: هر چه دو نفری که می‌خواهند با هم ازدواج کنند پخته‌تر و مستقل‌تر باشند ، ایجاد ارتباط صمیمانه، راحت‌تر و ساده‌تر خواهد بود. استقلال و پختگی اغلب در طول زمان و گذر عمر همراه با افزایش سن به دست می‌آید، بهترین عامل پیش‌بینی کننده ازدواج موفق بر اساس تحقیقات، سنّ افراد در هنگام ازدواج است. هر چه سنّ آنها پایین‌تر باشد، احتمال طلاق افزایش می‌یابد. به نظر می‌رسد که علّت امر این باشد که افراد مسن‌تر ثبات بیشتری دارند و دقیق‌تر می‌دانند که از ازدواج چه می‌خواهند.

2 . هر دو نفر به همان اندازه که دیگری را دوست دارند خودشان را هم دوست داشته باشند: در روابط صمیمانه، داشتن عزّت نفس بسیار مهم است. به واقع اگر شما به خودتان عشق نورزید، سخت است که به دیگری عشق بورزید. پیش از این که بتوانید عشق بورزید و دریافت کننده عشق باشدی، نیاز به احساس امنیت و عزّت نفس دارید.

تعادل بین «باهم بودن» و « باهم نبودن » یا تعادل بین « همراهی » و « دوری » در یک ارتباط صمیمانه، نقش مهمّی دارد.

3 . هر دو نفر بتوانند همان گونه که از با هم بودن لذّت می‌برند از تنها بودن نیز لذّت ببرند : تعادل بین «باهم بودن» و « باهم نبودن » یا تعادل بین « همراهی » و « دوری » در یک ارتباط صمیمانه، نقش مهمّی دارد. یک ارتباط صمیمانه به هر دوی آنها نیاز دارد. برای ایجاد این تعادل، همسران باید بتوانند از فعالیت‌های جداگانه، در اوقاتی که با هم نیستند، لذّت ببرند. زیاد باهم بودن می‌تواند به رفتارهای مخرّب و منفی مثل کنترل همسر منجر شود.

4 . هر دو نفر در شغل و حرفه خود، ثبات داشته باشند: شغل یا حرفه باثبات و رضایت‌آور، در عین حال که می‌تواند امنیت مالی به همراه داشته باشد، ایجاد امنیت هیجانی می‌کند. زمانی که شغل و حرفه فرد به خوبی پیش می‌رود، او می‌تواند زمان بیشتر و انرژی بالاتری را صرف ارتباط خود با دیگری کند. از طرف دیگر هر چه دل‌مشغولی و استرس فرد نسبت به کار و فعالیت بیشتر باشد، انرژی کمتری برای ارتباط خواهد داشت.

5 . هر دو نفر، از خود، آگاه باشند و خود را بشناسند: یک ارتباط صمیمانه ، نیاز به گشادگی ، درستکاری و صداقت بین دو نفر دارد. هر فردی باید بتواند توانمندی‌های خود را ارزیابی کند و ضعف‌های خود را به طور واقع‌بینانه بشناسد و مشکلات را از دیگران نداند. در ضمن لازم است که هر طرف بداند که از دیگری چه می‌خواهد و انتظاراتش از او چیست و نیز این که در این ارتباط چه می‌تواند به دیگری ارایه کند و چه انتظاری را می‌تواند برآورده سازد. آشنایی می‌تواند در این راه به افرادی که خواهان ازدواج باهم هستند ، کمک زیادی بکند.

مراقبت، بدون انحصار طلبی و توجّه بدون حسادت، همسر را تشویق می‌کند تا به ظرفیت‌های بالقوه خود بپردازد و توانمندی‌های نهفته درونی خود را بشناسد و این یعنی سود بردن هر دو نفر.

6 . هر دو نفر بتوانند نظرات و خاسته‌های خود را قاطعانه بیان کنند: یکی از کلیدهای رشد صمیمیت، جسارت است. جسارت به این معنی که آنچه را می‌خواهید به طور شفاف، مستقیم و به شیوه درست بیان کنید. افرادی که جسارت ـ با معنی بیان شده ـ ندارند، اغلب در روابط خود ، منفعل یا پرخاشگر هستند، یا این که تلاش می‌کنند دیگران را فریب دهند و در برقراری ارتباط، نقش بازی کنند. هر چه که همسران خواسته‌های خود برسند بیشتر است. جسارت را نباید با خشونت اشتباه گرفت. خشونت تلاش برای سلطه بر دیگری است و جسارت بیان ساده نیاز و میل فرد، با شفافیت و صراحت همراه با رعایت ادب و حقوق دیگران است.

7 . هر دو نفر سعی کنند که خود خواه نباشند و خواسته‌های دیگری را برآوده کنند: وقتی که ما به نیازهای دیگران توجّه می‌کنیم، آنها نیز به نیازهای ما توجّه می‌کنند. این یک قانون است و قانون «جلب توجه روشن‌بینانه» نام دارد. اصل بر این است که خودخواهی کمتر، بهترین صلاح فرد است؛ چرا که به روابط همکارانه و صمیمانه کمک می‌کند و برای همه سودمند است. مراقبت، بدون انحصار طلبی و توجّه بدون حسادت، همسر را تشویق می‌کند تا به ظرفیت‌های بالقوه خود بپردازد و توانمندی‌های نهفته درونی خود را بشناسد و این یعنی سود بردن هر دو نفر.

منبع : چه کنیم وچه نکنیم ؟؟؟ - ويژگيها و شرايط لازم دختر و پسر براي ازدواج

http://psychology.harferooz.com/imag...icons/clap.gifعشق مادون فکر ممنوعhttp://psychology.harferooz.com/imag...icons/clap.gif

http://psychology.harferooz.com/phot...3016133128.jpg

بر خلاف تصور خیلی ها كه فكر می كنند عشق یكباره پیدا می شود و همیشه می ماند و یا حتی بیشتر می شود؛ واقعیت اینست كه عشق ممكن است یك لحظه ایجاد شود، اما همانند بذری است و در صورتی باقی می ماند و رشد می كند كه در زمین مناسبی جای گیرد، آب و نور كافی به آن برسانیم؛ مرتب آفت كشی كنیم و به آن كود بدهیم و مستمراً به آن رسیدگی نمائیم.

چگونه عشق به مرور كمرنگ می شود یا از بین می‌رود؟

ما عاشق ایده‌ آلها و كمالها می شویم و از نقصان ها می گریزیم. شاید تعجب كنید اگر بدانید معمولا انسانها عاشق یك موجود كامل و بدون نقص در ذهن خود می شوند و هنگامی كه این تصویر ذهنی را منطبق با یك دختر یا یك پسر در اطراف خود می‌كنند، به آن نام عشق می نهند. پس عشق به او آن وقتی رشد می یابد و قلب ما را به تپش وا می دارد كه او خود را منطبق با تصویر ذهنی ما ارائه دهد. و هنگامی كه به مرور او را متفاوت از ذهنیات خود بیینم ، عشق ما رو به افول می رود. اما اینكه تصویر ذهنی ما چگونه باید در بیرون شكل بگیرد و حفظ شود نیاز به تخصص و منطق دارد ، لذا عشق ما فوق عقل است ، یعنی اینكه باید از مسیر عقلانی و منطقی گذر كند و بالاتر از تفكر خام ما باشد ، نه به عكس . یعنی عشقنباید مادون فكر باشد. عشقی كه مادون باشد، و از سطح پائین تری برخوردار است ، ارزش ندارد تا برایش بمیریم.
عشق وقتی رشد می یابد و قلب ما را به تپش وا می دارد كه او خود را منطبق با تصویر ذهنی ما ارائه دهد. و هنگامی كه به مرور او را متفاوت از ذهنیات خود بیینم ، عشق ما رو به افول می رود.

پس اگر در زندگی به مرور دریافتیم همسرمان از زیر بار وظایف و مسئولیتهای خود شانه خالی می كند، لذتهای خود را محور قرار می دهد و هنوز « من» بودن محور فكری اوست. اینگونه می شود كه كسالت مزمن عشق، را به چشم خواهیم دید. از دیگر آفتهایی كه ما به عشق می رسانیم ، می توان به موارد زیر اشاره كرد.

عدم انعطاف پذیری:

عدم انعطاف پذیری نسبت به مسائلی كه در زندگی با آن روبرو هستیم. مثلا اگر تعصب روی روش و سلیقه های خود داشته باشیم. و به علاقه ها، سلیقه ها و شیوه های زندگی همسرمان، مكرراً انتقاد كنیم یا از آن بدتر ، اهانت كرده یا مسخره بگیریم.

عشق ما فوق عقل است ، یعنی اینكه باید از مسیر عقلانی و منطقی گذر كند و بالاتر از تفكر خام ما باشد


كمال گرایی افراطی:

http://psychology.harferooz.com/phot...3207138155.jpg

از آنجا كه ما در ناخودآگاه ،عاشق « خوبی مطلق» ، « مثبت مطلق » و « كمال مطلق» شده ایم و معشوق خود را آخر معرفت و خوبی ارزیابی كرده ایم ، به مرور این ارزیابی خطا، خود را به ما نشان می دهد و دچار مشكل می سازد. او هرگز نمی‌تواند انتظارات و توقعات ایده آلی ما را بر آورده كند. او هم یك انسان مثل بقیه انسانهاست و بدیهی است كه نقاط ضعف زیادی نیز در كنار نقاط مثبت و نقاط قوت خود دارد.

عدم مهارت های زندگی:

مهارتهای ارتباطی زندگی را كسب نكرده ایم ، مقابله با تنش ها و مشكلات را تجربه نكرده ایم ،‌نحوه سازگاری با مسائل زندگی را نیاموخته ایم ، همه و همه موجب ناكارآمدی ما در ایجاد عشق و آرامش در زندگی می شود.توجه كافی به احساسات ، خواسته ها و صحبتهای یكدیگر نداریم . نمی توانیم یكدیگر را قانع كنیم. مشكلات را با دلسوزان خود مثل پدر، مادر، دوستان در میان می گذاریم یا در حیطه و مرزهای همسرمان دخالت می كنیم
عشق عمیق تر از آنست كه لحظه ای خلق شود یا در لحظه ای بمیرد. هم به وجود آمدن عشق مستلزم صبر، سختی و زمان است و هم از بین رفتن آن به علت مسائل مختلفی است


مشكلات شخصیتی و انتظارت غیر واقع:

توقعات بیجایی به لحاظ مسائل شخصیتی خود، از همسرمان داریم. كه بر آورده شدنی نیست .مثلا یك نفر با اختلال شخصیت وسواسی، زیاد نكته سنجی می كند و معیارهای زیادی در ذهنش دارد و او را در چهارچوب خشك و در قالب معیارهایی كه تعیین می كند؛ حبس می كند .

لذت طلبی و خودكامگی:

زن و شوهر هر كدام دنبال تمایلات خاصی در خارج از خانواده هستند. و لذت بردن از یكدیگر را فهم نمی كنند.

از آفت های عشق این است که به نام عشق و دوست داشتن وی را كنترل كرده و در قفس نامرئی انتظارات خودمان، او را محبوس و زندانی می كنیم.

آنچه كه اكثراً افراد با هم اشتباه می گیرند؛ «هوس » و « عشق » است. هوس میلی شدید برای پاسخ آنی به یك نیاز جسمانی و روانی است كه به خود رنگ رمانتیك می گیرد و یك استدلال به ظاهر عقلانی نیز در پی دارد لیكن عشق ، دوام دارد و مهارتهای زوجین به رشد آن كمك می كند. دو طرف با برنامه و انرژی آن را رشد داده و تداوم می بخشند و از آن نگهداری می كنند و بیشتر از آنكه احساسی باشد ، متشكل از احساس و منطق است.

عشق سنگین و به تدریج می آید ، با زحمت و تلاش می ماند و هرگز نمی رود.

منبع : عشق مادون فکر ممنوع

http://psychology.harferooz.com/imag...cons/toyou.gifراه عاشق ماندن تا ابدhttp://psychology.harferooz.com/imag...cons/toyou.gif

http://psychology.harferooz.com/phot...2072541450.gif

5 راه براي حفظ علاقه در رابطه ي زناشويي!

1- زن خود را گرامي بداريد . به شوهر خود احترام بگذاريد.

نياز احساسي يک زن، ارجمند شمرده شدن است و اين امر، وظيفه شماره يک شوهر به شمار مي رود. بدين معنا که احساس او را دوست بداريد و برايش ارزش قايل شويد؛ او اولويت شماره يک شما محسوب مي شود.

نياز اصلي احساسي يک مرد اين است که از سوي همسرش مورد احترام قرار گيرد. هنگامي که او به خانه مي آيد دوست دارد احساس کند دست کم يک نفر در دنيا وجود دارد که فکر مي کند او مهم است. اين بدان معناست که هنگامي که او وارد خانه مي شود، تلفن را کنار بگذاريد.

2- مثل دو دوست خوب با يکديگر رفتار کنيد.

زير سايه ازدواج، يکي از موهبت هاي الهي که به عروس و داماد اعطا شده است، اين است که آنها بايد دوست هاي خوبي براي يکديگر باشند.

ويژگي عمده دوستي اين است که هر کس به احساسات و نيازهاي طرف مقابل احترام بگذارد و براي آنها ارزش قايل شود. ارزش قايل شدن يعني، آنچه که براي شما مهم است براي من نيز مهم باشد؛ اين يک روش کليدي و اساسي است براي آنکه همسرتان احساس کند شما دوستش داريد.

سعي کنيد به همه کارهايي که همسرتان براي شما انجام مي دهد توجه کرده و به وسيله يک قدرداني صادقانه به آن اعتراف کنيد.

3- اين چهار کلمه طلايي را به خاطر بسپاريد.

گوش دادن، توافق، جبران و قدرداني. از همان آغاز ازدواج خود، بر سر اين قانون ابتدايي توافق نماييد: مهم نيست که چه قدر ناراحت هستيد، هيچ وقت يک دعواي لفظي را شروع نکنيد.

دعواي شديد فقط مشکلات را وخيم تر مي کند، و باعث تيرگي روابط مي شود. به جاي دعوا، چهار کلمه طلايي را اجرا کنيد:

گوش دادن: اين امر براي همکاري و حل مشکلات، ضروري است. اجازه دهيد همسرتان، بي آنکه کلامش قطع شود صحبت کند، و سپس سخنانش را تکرار کنيد. اين کار شما باعث مي شود همسر شما مطمئن شود که به حرف هايش گوش کرده ايد.

توافق: هنگامي که هر دو نفر از راه حل خوشنود هستيد ، بکوشيد تا مشکلات را برطرف کنيد. هيچ يک از طرفين نبايد احساس کنند که مجبور به پذيرفتن نقطه نظر طرف مقابل هستند.

جبران: هنگامي که از نظر احساسي به يکديگر لطمه مي زنيد، لطمه به وجود آمده را جبران کنيد و احساسات باقي مانده از عصبانيت و دلخوري را برطرف کنيد. تصميم بگيريد صددرصد مشکلات را از بين ببريد و دوستي را جايگزين آن کنيد. يک دلخوري کوچک، هنگامي که 50 مرتبه جمع شود، مي تواند ديواري از جدايي و کدورت به جاي بگذارد.

قدرداني: هيچ وقت نمي توانيد به اندازه کافي از همسر خود قدرداني کنيد. سعي کنيد به همه کارهايي که همسرتان براي شما انجام مي دهد توجه کرده و به وسيله يک قدرداني صادقانه به آن اعتراف کنيد.

http://psychology.harferooz.com/phot...3318924706.jpg

4- حد و مرزهاي مستحکمي ايجاد کنيد.

همسر شما اولويت شماره يک شما محسوب مي شود ، نه خانواده، خويشاوند، دوست، فرزند، کار، يا سرگرمي شما. حد و حدود مستحکمي ايجاد کنيد تا نشان دهد که شما براي ازدواج خود ارزش قايل هستيد و به هيچ چيز و هيچ کس اجازه نمي دهيد رابطه شما را کم رنگ کند.

اين امر بدين معنا نيست که خانواده ي خود را فراموش کنيد يا نسبت به کار و تحصيلتان بي توجه باشيد ، اما فراموش نکنيد همسرتان ديگر جزئي از شماست ودر زمان مشغله هم بايد به او بفهمانيد چقدر برايتان مهم است.


5- روزانه خوشحال کننده اي به يکديگر بدهيد.

کاري کنيد تا طرف مقابلتان احساس خوبي داشته باشد ،و تلاش کنيد هر روز با دادن يک روزانه، همسرتان را شاد کنيد. اگر او مي گويد گل مريم دوست دارد، به خاطر اين که فکر مي کنيد رز رمانتيک تر است، براي او رز نخريد.

دريابيد که همسرتان دوست دارد چه هديه اي از شما بگيرد، آيا دوست دارد آن هديه يک ابزار محبت و علاقه، دريافت يک کادو، کمک کردن (مثل کمک در کارهاي خانه...) باشد، يا سپري کردن اوقات خوشي با يکديگر، يا...

آنها را به خاطر بسپاريد و جزء کارهاي روزانه خود قرار دهيد.

گرفتار روزمره گي شدن بدترين اتفاق ممکن است ، سعي کنيد روز هايتان را تنوع دهيد....

منبع ::82:5 راه عاشق ماندن تا ابد

7 راز عشق با دوام

http://psychology.harferooz.com/phot...2451572893.jpg

بسياري از زوج هاي جوان پس از گذشت مدت زماني نه چندان طولاني، احساس مي کنند شريک زندگي شان ديگر مثل روزهاي اول زندگي آنها را دوست ندارند و نسبت به او بي اعتنا است ، اما زوج هايي هم پيدا مي شوند که همواره از در کنار هم بودن احساس لذت مي کنند. اين مقاله7 راز براي ادامه عشق بادوام را براي شما مي گشايد.

تفاوت ها را بفهميم

مهم ترين جنبه يجذابيت اين است که ما با هم تفاوت داريم. درست همانطور که قطب منفي و مثبت يک آهن ربا يکديگر را جذب مي کنند ، مرد با ويژگي هاي مردانه و زن با ويژگي هاي زنانه يکديگر را جذب مي کنند. تشابه و همساني زن و مرد از لحاظ رفتار، افکار و کردار چيزي به جز کسالت آور شدن زندگي و بي علاقگي به ادامه آن را در پي نخواهد داشت.

اگر خويشتن واقعي خود را منکر نشويم و تفاوت هاي موجود در يکديگر را درک کرده و خود را با آنها تطبيق دهيم به عشق پردوام تري دست خواهيم يافت.

جامه عمل پوشاندن به خواسته هاي متفاوت و مختص مرد در راستاي عقايد او از طرف زن از يک سو و متقابل اين اصل از طرف مرد براي زن و خواست هاي او از سويي ديگر، هدفمندي زندگي و به دنبال آن برآورده شدن خواسته هاي دو طرف را در برخواهد داشت که نتيجه اي به جز تداوم عشق و گرمي زندگي را پي نخواهد داشت. هيچ يک از زوجين هرگز نبايد در راستاي تغيير ديگري بر مبناي خواست ها و عقايد خود گام بردارد چرا که در غير اين صورت همچون قطب هاي متجانس آهن ربا يکديگر را دفع خواهند کرد و نيرو جاذبه بين آنها تبديل به دافعه خواهد شد. طلاق عاطفي نتيجه اي از اين نيروي دافعه خواهد بود.

زن وشوهر بايد يکديگر را همان طور که هستند و با همان ويژگي هاي مختص و متفاوت پذيرفته و براي برآورده کردن خواست هاي يکديگر گام بردارند.

تغيير و رشد

از جمله تفاوت هاي اشرف مخلوقات با ساير آفريده هاي خدا، صاحب اختيار بودن و قدرت تفکر اوست و همين دو خصيصه براي تغيير و رشد او چه از لحاظ فيزيکي و چه از لحاظ روحي و رواني کافي است و اين تغيير در هر برهه زماني از زندگي امکان پذير است، چرا که اختيار داشتن و قدرت تفکر، اراده و پشتکار را به همراه مي آورد، اگر مدبرانه رفتار نکنيد و در زندگي خود تغييرات لازم را اعمال نکنيد ، زندگي زناشويي شما احتمالاً خسته کننده مي شود. وقتي روابط زناشويي امکان رشد را فراهم نسازد ، آن پيمان کم رنگ خواهد شد. اگر ازدواج به گونه اي باشد که با خود صادق باشيم، تغيير خود به خود ايجاد مي شود.


احساسات، نيازها و آسيب پذيري ها

براي اين کهعشق را دريابيم، به احساس نياز داريم. نارضايتي زوجين از يکديگر سبب سرکوب شدن احساسات و عواطف محبت آميز آنها نسبت به يکديگر مي شود و به مرور، وقتي زن و شوهر احساسات خود را همچنان سرکوب مي کنند، ديواري به دور قلب خود مي کشند و اين نتيجه اي جز بي اعتنايي و عدم حمايت شوهر از زن و زن از شوهر نخواهد داشت و بتدريج که ديوار دور قلب بلندتر مي شود و راه قلب به طور کامل مسدود مي شود ، طلاق عاطفي رخ خواهد داد و ميان مال و احساسات محبت آميز فاصله اي عميق خواهد افتاد.

به کمک برقراري ارتباط صحيح و با قدراني از کارهاي يکديگر مي توانيم ديوار دور قلبمان را خراب کرده و مهر و عشق از دست رفته را باز يابيم.


مسووليت شخصي و التيام نفس

وقتي نيازهاي احساسي ما در ازدواج برآورده نمي شوند ، اختلافات حل و فصل نشده مربوط به گذشته ها خودنمايي مي کنند ، لحظه اي احساس مهر و عشق مي کنيم و لحظه اي بعد به طلاق مي انديشيم. هرگاه احساس مي کنيد حال خوبي نداريد و يا اين که از يک عمل يا حرف همسرتان برآشفته شده ايد، بدانيد که در اعماق وجود شما چيزي هست که نياز به التيام دارد. در اين شرايط لازم است که بخشاينده تر و پرمهرتر ظاهر شويم.

در اين مواقع بايد از خود مراقبت و يا حتي در صورت لزوم به روان درمانگر مراجعه کنيم . در اين هنگام، با بخشش و چشم پوشي کردن از بي مهري هاي گذشته هم خويشتن خويش را التيام بخشيده ايم و هم همسرمان را از آماج سرزنش هاي خود و مشاجره هاي مجدد دور مي کنيم.

احترام متقابل به يکديگر

بايد توجه داشت که هر مشاجره اي در هر زمينه اي نبايد منجر به ريختن حرمت و احترام بين طرفين شود. به عبارتي حتي براي مشاجره و بگومگوهاي زوجين هم بايد يک حد و مرز مشخصي در نظر گرفته شود و هيچ يک از زوجين نبايد پا را فراتر از آن بگذارند .

http://psychology.harferooz.com/phot...8147239335.jpg

عشق و مهر و محبت

زن ها بيشتر زماني احساس محبت مي کنند که از ناحيه شوهرشان حمايت عاطفي شوند. زن وقتي عشق را احساس مي کند که دريابد عشق و محبت شوهرش ادامه دار است. ممکن است مسائلي مانند سالگرد ازدواج ، تاريخ تولد و يا حتي وقايع مهم زندگي براي مرد اهميتي نداشته باشد و حتي به دست فراموشي سپرده شود ، اما براي اغلب زنان اين مساله در درجه بالايي از اهميت قرار دارد چرا که استمرار عشق و محبت شوهر را برايشان به اثبات مي رساند. اغلب زنان احساسات شنيداري و کلامي را بهتر درک مي کنند.

جملاتي مانند «من به توعلاقه دارم»، «احساست را درک مي کنم»، «مي دانم از چه خوشت مي آيد» و «هميشه در کنارت خواهم بود» اگرچه جملات ساده اي هستند ، اما اگر از جانب مرد به زن اعلام شوند در جلب مهر و محبت و عشق زن بسيار موثر خواهد بود. اما دريافت عشق و محبت از جانب مرد متفاوت است. او در صورتي احساس مهر و عشق مي کند که زنش پيوسته از کارهايي که او انجام مي دهد قدرداني و تعريف و تمجيد نمايد. مرد زماني شاد مي شود که همسرش راضي باشد.

در حالي که زن از گرفتن حتي يک شاخه گل سرخ به عنوان هديه احساس مهر و عشق مي کند، مرد از مورد قدرداني واقع شدن به اين احساس مي رسد.

وقتي مرد براي همسرش کارهاي کوچک مي کند و زنش از او تشکر مي نمايد ، مرد احساس محبت مي کند. اگر مرد فراموش کرد ، زن مدبر کسي است که به لحن غيرمتوقعانه موضوع را به او يادآور شود. و مرد متعهد نيز مردي است که به محض يادآوري همسرش را مورد دلجويي و محبت قرار داده و سهل انگاري خود را از دلش درآورد. در غير اين صورت اين بي مهري ها به مرور زمان انباشته شده و به جايي مي رسد که حتي حمايت و دلجويي و تدبير نيز کاري از پيش نبرده، طلاق عاطفي زوجين را سبب خواهد شد.

دوستي ، استقلال و تفريح

سرکوب احساسات به روحيه دوستانه زن و شوهر آسيب مي رساند. اگر زن يا شوهر، هر کدام به تنهايي در زندگي زناشويي خود از خودگذشتگي نشان دهند ازدواجشان پابرجا باقي مي ماند اما مهر و عشق آنها را تنها مي گذارد.
بدون داشتن مهارت هاي جديد ارتباطي با آن که ممکن است ازدواج پابرجا باقي بماند، مهر و عشق صحنه را خالي مي کند و زندگي زناشويي فقط جنبه فيزيکي به خود گرفته وهمان طلاق عاطفي را منجر خواهد شد.

وقتي زني به همسرش علاقه دارد اما به او براي حمايت از خود کمک نمي کند، در واقع به روابط زناشويي خود آسيب مي رساند. مرد تنها زماني در روابط زناشويي خود موفق ظاهر مي شود که بتواند خواسته ها و نيازهاي همسرش را برآورده سازد.

براي ايجاد دوستي در روابط زناشويي بايد تعادلي ميان استقلال و وابستگي ايجاد شود.

همان طور که نياز به همسرمان مبناي شوق و عشق و تداوم زندگي است، اما اگر به اندازه کافي استقلال و خود مختاري نداشته باشيم، در مواقعي که همسرمان چيزي ندارد که به ما بدهد و يا در مواقعي که بنابر دلايلي (که منطق خودش حکم مي کند) نخواهد کاري را براي ما انجام دهد، احساس مي کنيم در گرفتن آنچه به آن نياز داريم، ناتوان هستيم. با قبول مسووليت در قبال خود و با التيابم بخشيدن به خوشيتن، مي توانيم در مواقعي که همسرمان نمي تواند کاري براي ما انجام دهد اقدامي براي خود صورت دهيم.

از جمله اين موارد مي توان از وابستگي هاي افراطي مرد در تمامي زمينه ها نام برد. احساسات بيش از حد و زياده روي، توقعات را بالا خواهد برد و اين نيز پيش زمينه اي براي مشاجرات خانوادگي است.
منبع :

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=88686

ابراز علاقه ی زیاد همسر اگر حقیقت محض هم باشد چاشنی زندگی است نه حساب پس انداز که روی آن سرمایه گذاری کنیم یا به حساب آن چکهایی با مبالغ بالا بکشیم. آنها که به حساب محبوبیتشان، بدرفتاری می کنند یا به مسئولیتهایشان عمل نمی کنند، چک بی محل می کشند. از حالا راه را اشتباه می روند وقتی به بن بست می خورند آن وقت می خواهند همه ی عالم و آدم را به بی اعتباری و بی عاطفگی متهم کنند.

http://media.farsnews.com/media/Uplo...291_PhotoA.jpg



نوعروسی که به خاطر زمزمه های عاشقانه همسرش برای اموال پدر شوهرش هم نقشه می کشد، یا تازه دامادی که به اعتبار عشق همسر پولدارش بی خیال کار می شود، و... تا چند وقت دیگر ذکر لبشان این می شود که چقدر دنیا بی وفاست، دوست داشتن آدمها بی اعتبار است.... همه ی اطرافیان دروغگو و شیادند و ....

همسرتان را از عاشقی پشیمان نکنید

اصلا آدمیزاد کلا اگر عاشق دربست یک نفر دیگر هم باشد و در این عشق خلوص کامل هم داشته باشد، چقدر توانایی و قدرت دارد که بخواهد آن را برای دیگری خرج کند؟ هزار و یک بالا پایین روزگار را چه می کند که اصلا به عشق و حساب و کتاب آدمها اعتنایی ندارد؟

علاوه براین، باید در نظر داشت که بسیاری از ابراز علاقه ها از روی عادتهای افراد هستند. کلا افرادی که توانایی و تسلط خوبی در بیان و ابراز وجود دارند علاقه های خود را بیشتر ابراز می کنند. خصوصا اگر سرسوزن ذوق ادبی هم داشته باشند می توانند با کمترین هیجانات عاطفی، خود غزلهای عاشقانه بسازند. ولی در مقابل آنها، افراد درونگرا و ساکت، اگر عاشق هم باشند، بعضا، قدرت ابراز علاقه ندارند. بنابراین این ابراز علاقه ها، بیشتر، گویای چگونگی شخصیت روانی و اخلاقی افراد است تا آنکه بیانگر میزان واقعی محبت افراد نسبت به یکدیگر باشد.

یکی از اشتباه ترین رفتارهای همسران مخصوصا زنان، زیاد حساب کردن و یا به عبارتی بهتر، غیر منطقی حساب باز کردن روی علاقه ی همسرانشان است.

از طرفی ایستادن پای عشق و حمایت کردن از محبوب، عرضه های دیگری جز عاشقی می خواهد. برای حمایت کردن تنها عشق لازم نیست. شهامت، قدرت تحمل مشکلات و ظرفیتهای اخلاقی هم لازم است. اینجا صحبت از خصوصیات اخلاقی است و چندان ربطی به عشق ندارد. عاشق ترسو ، یا ضعیف النفس ، هیچ کاری برای محبوبش انجام نخواهد داد.

اما یک شخص شجاع و دارای شخصیت قوی، شاید از کسی که او را اندکی هم دوست داشته باشد بیشتر حمایت کند تا یک عاشق ضعیف که هیچگاه در زندگی اش نسبت به دیگران احساس مسئولیت نکرده است. بنابراین ،نه برای ازدواج با کسی، عشق و علاقه، دلیل تام و کافی است و نه برای حساب کردن روی حمایت کسی تنها علاقه اش را در نظر گرفتن عاقلانه است.

باید به عشقی اعتماد کرد که عقل از آن پشتیبانی می کند. عشقی که عقل آن را طرد می کند خیلی زود از بین خواهد رفت. گاهی زندگی های نامناسبی _ فقط به این دلیل که دو نفر نسبت به هم دچار هیجاناتی شده اند که خودشان می گویند عشق بوده است_، شکل می گیرد و نتیجه ای جز پشیمانی ندارد!

چه بسا عاشقهایی که زودتر از بقیه کارشان به طلاق کشیده! و چه بسیار شنیده ایم که: "دیدید فلانی و همسرش چقدر خاطرخواه هم بودند...."

البته از این حرفها قصد ایجاد بدبینی نداریم می خواهیم بگوییم "عشق" برای طعم دادن به زندگی است، نه برای راه هل دادن زندگی. روی عشق زیاد حساب کنید اما فقط برای لذت بردن.

برای پیش بردن زندگی باید هر دو نفر با هم پارو بزنند و حساب و کتاب حق و حقوق هم را داشته باشند، مثل وقتی که اگر هیچ علاقه ای به هم نداشتند. تنها ،در این صورت است که زندگی واقعا قابل اعتماد است. یعنی در صورتی که هیچکدام از طرفین خودش را قربانی و مورد سوء استفاده نبیند.

اگر همسری خوش ذوق است و زیاد ابراز محبت می کند باید به او لبخند زد و از او تشکر کرد نه اینکه هر از گاهی امتحان راه انداخت که اگر عاشقی اینطوری و آن طوری ثابت کن. اگر این کار را کردی یعنی عاشقی. اگر آن کار را نکردی معلوم است دروغ می گویی.

زندگی یک جریان دو طرفه است. بیش از هزینه ای که خودمان برای زندگی می کنیم از دیگری توقع هزینه گذاری نداشته باشیم. در بسیاری از موارد همین سوء استفاده ها و برداشتهای نادرست است که ابراز محبت ها را بعد از گذشت سالهای اولیه زندگی سخت می کند. هیچگاه نباید به دلیل حسابهای عاطفی از انجام وظایفی که در زندگی داریم سرباز زنیم. هر اندازه هم که محبوب باشیم باز هم باید برای حفظ و ازدیاد محبت حقیقی تلاش کنیم.

خلاصه ی سخن این است که باید بر عمل و اخلاق خود تکیه کرد نه بر عشق و ارادت دیگری. آن چیزی که می تواند کسی را در کشتی زندگی سکاندار عشق کند و دیگران را طوری به او سنجاق نماید که با شعار "بی تو هرگز" زندگی کنند، محبتی است که خرج می کند. اخلاقی است که هر روز به نمایش می گذارد. و گرنه صرف اینکه لطف کرده و ازدواج فرمودند دلیل یک عمر فدایت شوم نمی شود.



منبع : به حساب عشق چک نکشید

http://psychology.harferooz.com/imag...cons/toyou.gifحفظ فضای عاشقانه در ازدواجhttp://psychology.harferooz.com/imag...cons/toyou.gif

http://psychology.harferooz.com/phot...1084919818.jpg

بسیاری از خانم‌ها و آقایان که مدتی از شروع زندگی مشترک‌شان می‌گذرد، وقتی به گذشته نگاه می‌کنند یاد دورانی می‌افتند که عاشق یکدیگر بودند و هیچ‌چیز نمی‌توانست جلوی زندگی عاشقانه‌شان را بگیرد، اما وقتی با هم ازدواج می‌کنند و مدت زمانی از این ماجرا می‌گذرد، عشق از زندگی آنها رخت برمی‌بندد.

آنها درگیر گرفتاری‌های روزمره می‌شوند و سرشان آنقدر شلوغ می‌شود که زندگی مشترک برای‌شان یک‌نواخت شده و جذابیت خود را از دست می‌دهد. در این شرایط زمانی هم که تصمیم می‌گیرند تا به زندگی‌شان سر و سامان داده و طراوت گذشته را به آن بازگردانند، سردرگم می‌شوند که از کجا باید شروع کنند ؟

زندگی عاشقانه یک اتفاق نیست، بلکه یک ارتباط روزانه است ، یک رابطه دوستانه است که هر روز بیش از پیش رشد می‌کند.

باید از زمانی که در کنار هم هستید لذت ببرید و تصور کنید نزد دوست داشتنی‌ترین فرد زندگی خود هستید.

زندگی رمانتیک فرایند پیوند دادن است. بسیاری از زوج‌ها معمولا سعی می‌کنند فضای عاشقانه را با غافل‌گیر کردن طرف مقابل مثلا با رفتن به یک رستوران فوق‌العاده و یا برنامه‌‌ریزی یک مسافرت به زندگی خود بیاورند. اما زمانی که می‌بینند طرف مقابل‌شان چندان خوشحال نشده، خیلی ناراحت می‌شوند. این امر کاملا طبیعی است، چرا که ممکن است چیزهایی که برای شما جالب و سرگرم کننده هستند، برای همسرتان جذاب نباشند.

از آن جایی که بیشتر افراد با تکنیک‌های ذهن‌خوانی آشنا نیستند! پس بهتر است از همسر خود سوال کنید چه چیزی دوست دارد. فقط کافی است بگویید: «تو، زندگی همراه با عشق را در چه چیزهایی می‌بینی؟» ، «عقیده ی تو در مورد یک ملاقات فوق‌العاده چیست؟ برای مسافرت کدام شهر را انتخاب می‌کنی؟»

مثلا : آیا همسرتان اهل هنر است؟ خوب می‌توانید او را به موزه و یا نمایشگاه‌های مختلف ببرید.

او را غافلگیر کنید:

پرسیدن علایق همسر و سپس عمل بر طبق گفته‌های او به این معنا نیست که شما نمی‌توانید او را غافلگیر کنید، حالا حتما نباید یک مسافرت باشد، می‌توانید یک یادداشت ساده ، اما غافلگیر کننده را در کیفش قرار دهید، غذا و یا سالاد مورد علاقه‌اش را درست کنید و او را به فیلمی که به تازگی اکران شده و او آرزوی دیدنش را دارد، ببرید.

برقراری ثبات:

زندگی رمانتیک یک اتفاق نیست. این نیست که شما آخر هفته بیرون بروید و همه چیز تمام شود. این امر مستلزم تلاش‌های مداوم است. البته اگر شما خلاق نباشید شاید برای‌تان کمی مشکل باشد. پس باید راهی پیدا کنید تا به شما کمک کند. بهتر است از سوال کردن از خود شروع کنید، سپس چند کتاب در مورد موضوعی که به شما پیشنهاد کرده خریداری کنید.

توجه کردن:

توجه خود را بر روی یکدیگر معطوف کنید نه بر روی اینکه در زمانی که با او هستید، چه کار دیگری هم می‌توانید انجام دهید:

می‌‌خواهید با هم به پارک بروید؟ پس لطفا تلفن همراه و کیف‌تان را با خود نبرید.


اموری را که ممکن است توجه شما را مخدوش کنند، کنار بگذارید و از وقتی که در کنار هم هستید نهایت استفاده را ببرید.


ایجاد فضای همراه باعشق در زندگی زناشویی امری نیست که یک شبه و بدون تلاش و کوشش به دست آید. در زندگی مشترک همیشه باید رفاقت و دوستی وجود داشته باشد. برنامه‌هایی بریزید که علایق هر دو نفر را تطمیع کند، با به کارگیری رموز عاشقانه ی کوچک یکدیگر را غافلگیر کنید و زمانی که با یکدیگر هستید تمام توجه خود را به او معطوف سازید.


منبع :

http://tebyan-zn.ir/News-Article/blest_family/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF

http://psychology.harferooz.com/imag...ns/inlove2.gifعشق تفاوت ها را می فهمدhttp://psychology.harferooz.com/imag...ns/inlove2.gif

http://psychology.harferooz.com/phot...0111107116.jpg

اولین گام برای رسیدن به تفاهم در ارتباط همسران ، شناخت همسر و تفاوت ها است.

«بعضی از انگشت ها خیلی درشت و گنده هستند و برای کندن یک سنگ از زمین مناسبند، اما اگر بخواهند یک جواهر خیلی ریز را لمس کنند، معلوم نیست که بتوانند. اما بعضی انگشت ها ظریف و باریک اند، آن سنگ را نمی توانند بردارند اما آن خرده جواهر را می توانند از روی زمین جمع کنند. زن و مرد این گونه اند، هر کدام یک مسئولیتی دارند. نمی شود گفت کدام یک مسئولیتش سنگین تر است، هر دو لازم است.»

خداوند خصوصیات زن و مرد را براساس نیاز طبیعت اینگونه آفریده است. چنانچه در قرآن هم تصریح شده است «و لیس الذّکر کالانثی»، «و مرد مانند زن نیست.»

و بسیاری دیگر از تفاوت های آنها نیز مولود عوامل تاریخی، فرهنگی و اجتماعی می باشد. ناآشنایی با این تفاوت ها گاهی سرچشمه ی بعضی سوء تفاهم ها می شود و مشکلاتی را برای زن و شوهر فراهم می آورد. در روابط انسانی هر چه افراد یکدیگر را بهتر بشناسند و از دیدگاه ها و گرایش های درونی هم آگاهی بیشتری داشته باشند، روابط آنها از عمق و استواری بیشتری برخوردار می گردد.

در روابط بینهمسران نیز به همین ترتیب است، یعنی نه تنها دو طرف باید از خصوصیات اخلاقی، فکری و شخصیتی یکدیگر آگاه باشند، بلکه باید این حقیقت مسلم را بپذیرند که زن و مرد از نظر گرایش های روحی و روانی در شرایط کاملاً یکسان قرار ندارند و همین ناهمگونی، در نگرش آنان به مسائل، تأثیر عمیق بر جای می گذارد. این ناهمگونی ها و تلاش صادقانه در شناخت آنها، موجب تعدیل خواسته ها و انتظارات ما از طرف مقابل شده و به تدریج از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری می کند.

وقتی دختر و پسر ازدواج می کنند و وارد زندگی مشترک می شوند به کلی فراموش می کنند که با دیگری متفاوتند و این تفاوت ها هم بسیار است

با این عقیده، وقتیدختر و پسر ازدواج می کنند و وارد زندگی مشترک می شوند به کلی فراموش می کنند که با دیگری متفاوتند و این تفاوت ها هم بسیار است. هر یک گمان می کند اگر طرف مقابل را دوست دارد باید همان گونه باشد که او می خواهد. لذا سعی در تغییر رفتار خود می نماید و به رشد و بقای احساس صمیمیتشان می اندیشد.

در اینجا به برخی از تفاوت های اساسی زن و مرد می پردازیم و نکات کاربردی را یادآور می شویم:

http://psychology.harferooz.com/phot...5197931782.jpg

برای زن ها محبت بر همه چیز مقدم است و مرد نقطه ی اتکاست. محور اصلی روحیات زن که او را از مرد ممتاز می سازد عاطفه و احساس است. برخورداری از عواطف سرشار درونی موجب لطافت روح زن و افزایش رقت قلب در اوست. به همین علت، اثرپذیری زن ازعوامل محرک احساس، بسیار بیشتر از مرد است، به گونه ای که زن در بسیاری موارد ، مسائل را از دریچه ی عاطفی می نگرد. بر همین اساس، ویژگی «رقّت و لطافت» از امتیازات روح زن و از مواهب دستگاه آفرینش برای اوست. حضرت علی(ع) می فرمایند: «المرأة ریحانة، زن گل است»

همچنان که «شدت و قوت» یا نیرومندی و توانایی و فضایل برخاسته از آن چون شجاعت، قاطعیت، مدیریت و امثال آن از ویژگی های وجودی مرد است .زن گرچه خود شجاعت مردان را ندارد اما شجاعت مردانه را می ستاید و دوست دارد در پناه مردی قوی و توانا قرار گیرد. وقتی زن بازوان توانای همسر را همچون حصاری بر دور وجود خود و خانواده احساس می کند و به حمایت و کفایت و توانایی او اعتماد می یابد، آرامش آمیخته با رضایت و افتخار در وجود او ایجاد می شود و این احساس در سلامت روحی مؤثر است.

این دو نقش از یکدیگر جدا است و هر دو نقش لازم می باشد. زن وقتی به مرد نگاه می کند با همان چشم محبت و عشق، او را در نقش یک تکیه گاه می بیند که می تواند از نیروهای جسمی و فکری او برای پیشبرد کار و زندگی استفاده کند . مرد وقتی به زن نگاه می کند به همین چشم مظهر انس و آرامش می نگرد که می تواند به انسان آرامش بدهد. اگر مرد نقطه ی اتکا در زمینه ی مسائل ظاهری زندگی است، زن هم به نوبه ی خود نقطه ی اتکاست برای مسائل روحی و معنوی. زندگی دریایی است از انس و محبت.می تواند مرد را در این فضای سرشار از محبت، از همه ی غصه ها و غم های خودش خارج کند. این ها توانائی های روحی مرد و زن است.

احساسات مرد نسبت به زن، طالبانه و نیاز آمیز و احساسات زن نسبت به مرد، مطلوبانه است. مرد مظهر طلب و زن مظهر مطلوب است. بر همین اساس عالی ترین هنر زن همواره این بوده است که قلب همسر خود را تسخیر کند و او را شیفته ی خود سازد. دستگاه آفرینش نیز توانایی جسمی و روحی لازم را برای این دلربایی در اختیار نیز قرار داده است تا بتواند مرد را در دام عشق و محبت خود اسیر سازد و با تدابیر ظریف در وجود او نفوذ کند و او را به خدمت در آورد و حتی گاهی سرچشمه ی هنرنمایی ها، نبوغ ها و دلاوری ها در مرد شود. به علت همین احساسات، زن زمانی احساس خوشبختی می کند که ببیند مردی را شیفته ی خود ساخته و مرد زمانی خود را کامیاب می بیند که زن مرد علاقه اش را پیدا کرده باشد.

تجربه نشان داده محبت های افراطی در مراحل اولیه زندگی که برخاسته از احساسات و عواطف تند و حاد است، به زودی به بی مهری های رنج آور و روابط سرد منتهی می شود و سرخوردگی هایی به دنبال می آورد.

وظیفه ی روحی و عاطفی شوهر نسبت به همسرش از روزهای آغاز زندگی مشترک این است که زن را از علاقه ومحبتی که نسبت به او دارد مطمئن سازد و از کارهایی که بوی بی توجهی و بی تفاوتی از آنها به مشام می رسد، بپرهیزد. البته زیاده روی در هر کاری از جمله بذل محبت نیز کار درستی نیست و در هیچ حال نباید از مسیر اعتدال خارج شد. تجربه نشان داده محبت های افراطی در مراحل اولیه زندگی که برخاسته از احساسات و عواطف تند و حاد است، به زودی به بی مهری های رنج آور و روابط سرد منتهی می شود و سرخوردگی هایی به دنبال می آورد. پیامبر گرامی اسلام(ص) می فرمایند:

http://psychology.harferooz.com/phot...0116658452.jpg

«اینکه مردی به همسرش بگوید تو را دوست دارم هرگز از قلب او بیرون نمی رود.»

این حدیث نشان دهنده ی حساسیت زن نسبت به علاقه و توجه همسر خویش است.

یکی از بزرگ ترین تفاوت های بین زن و مرد این است که هر کدام چگونه با فشارها و استرس ها کنار می آیند و در برخورد با مشکلات چه عکسل العملی نشان می دهند؟

در این مواقع مردها شدیداً در خود فرو می روند و گوشه گیر می شوند، در صورتی که زن ها با هیجانی فزاینده، فرق در مسئله می شوند و خود را گرفتار می کنند. مرد می خواهد راه حل پیدا کند اما زن از طریق صحبت کردن با جزئیات بسیار راجع به مشکلش، به آرامش می رسد.

بنابراین وقتی همسرتان از موضوعی ناراحت و کلافه است به گرمی به سخنان او گوش دهید و سعی نکنید مشکل گشایی نمایید و یا مسئله ی او را کوچک و بی اهمیت جلوه دهید. بلکه فقط با دلسوزی و تأیید، حرف هایش را بشنوید. در این موقع زن احساس حمایت کرده، خشنود و راضی می شود.

مردها و زن ها دید متفاوتی به زمان دارند و این تفاوت خود منشأ بسیاری از سوء تفاهم های همیشگی میان آنهاست. مانند: دیر کردن، فراموش کردن به موقع انجام دادن کاری، مهم نشمردن رویدادهای مهم و...

زن ها گذر زمان را ثبت می کنند و حساب کارها را به دقت نگه می دارند از جمله حساب دقیق قول های همسرشان را! مثلاً زن ها به خوبی می دانند آخرین باری که به گردش رفتند کی بود، سالروز تولدها، سالگرد ازدواج و سایر مناسبت های مهم چه زمانی است. این توانایی که گاهی مردها را حیرت زده می کند، برای زن ها بسیار طبیعی و ذاتی است. بدن زن از یک چرخه ی ماهانه تبعیت می کند و عادتِ شمردن از همان ابتدای بلوغ در فعالیت های زنانه و مادرانه ی زن ها پدیدار می شود، شمردن ماه های حاملگی، زمان تولد نوزاد، فواصل شیر خوردن کودک، فواصل دکتر رفتن و واکسن زدن ها و... چیزهایی که زن ها را زمان سنج بار می آورد.

مردان و زنان باید بتوانند در مورد اختلافشان طوری حرف بزنند که هر دو نفر آنها به صمیمیت و احترام بیشتری برسند و بتوانند اختلافات را طوری حل کنند که هیچ کدام بازنده نباشند بلکه هر دو به رضایت برسند. این تفاهم وقتی بوجود می آید که هر دو طرف فنون «درست حرف زدن» را بدانند.

به دلیل همین توجه خاص زن ها به گذر زمان و چرخه های آن، بدانید سلام و خداحافظی های روزانه اهمیت خاصی دارد. پس صبح ها به همسرتان سلام و صبح به خیر بگویید و به هنگام بیرون رفتن از خانه، خداحافظی محبت آمیزی داشته باشید. در بازگشت نیز سلام و مصافحه را کامل به جا آورید. روزی پیامبر اکرم(ص) به یکی از اصحاب خود فرمودند: «در خانه به خانواده ات سلام کن که خداوند به زندگی تو خیر و برکت می دهد.»

http://psychology.harferooz.com/phot...6104150181.jpg

موضوع دیگری که در تفاوت زن و مرد مطرح است، مسئله چرخه ی طبیعی احساسات زن است. زنان همچون امواج دریا متلاطم و متغیرند، زمانی سرشار از عشق و گاهی غمگین هستند. با شناخت این بُعد از وجود زن، راحت تر می توان با احساسات او کنار آمد و او را درک کرد. نباید از یک زن توقع داشته باشیم همیشه سرحال و خوشحال باشد، چرا که به روال طبیعی، او دارای فرود و فراز می باشد و نمی تواند به طور ثابت، یک رفتار همیشه شاد ارائه دهد.

اختلاف بین دو جنس را در مورد چگونگی برخورد آنها با غم ها و ناسازگاری هایی که بدون شک در هر رابطه ی صمیمی به وجود می آید، در نظر بگیرید. در حقیقت موضوعات معمول خانوادگی، مثل چگونگی تربیت بچه ها یا اینکه تا چه حد می توانند قرض یا پس انداز داشته باشند، جزء چیزهایی نیستند که تشکیل دهنده یا شکننده ی یک ازدواج باشند؛ بله چگونگی بحث کردن زوج ها روی این نکات حساس است که بیشتر در سرنوشت زندگی آنها تأثیر می گذارد.

رسیدن به توافق در مورد چگونگی مخالفت کردن می تواند کلید برجا ماندن ازدواج باشد. مردان و زنان باید بتوانند در مورد اختلافشان طوری حرف بزنند که هر دو نفر آنها به صمیمیت و احترام بیشتری برسند و بتوانند اختلافات را طوری حل کنند که هیچ کدام بازنده نباشند بلکه هر دو به رضایت برسند. این تفاهم وقتی بوجود می آید که هر دو طرف فنون «درست حرف زدن» را بدانند. زن بداند چگونه حرف بزند تا بدون مقاوم کردن و رنجاندن همسرش بتواند خواسته و احساساتش را بیان کند و شوهر چگونه گوش بدهد تا نقطه نظرهای او را بفهمد و با هم به راه حل برسند و به شناخت، صمیمیت و احترام متقابل عمیق تری برسند.


لازم است به موضوع تفاهم و معنای این واژه سرنوشت ساز و راه های رسیدن به آن، به طور دقیق تر بپردازیم.در مقاله ی بعد با ما همراه باشید.

منبع : عشق تفاوت ها را می فهمد

آنچه عشق را پژمرده میسازد و آنچه آن را بالنده و شکوفا می کند

هیچیک از اعمال شما خنثی نیستند.یک یک تمامی رفتارها و حرکات شما یا قلب همسرتان را سیراب میسازد یا آن را محروم نگه میدارد.

تمامی افعال شما یا میان شما صمیمیت ایجاد میکند یا آن را پژمرده میسازد.یا شما را به هم نزدیک میکند یا از هم دور میکند.

اما بارها این مهم را فراموش میکنیم که آنچه می گوییم یا نمی گوییم، می کنیم یا نمی کنیم، تاثیرات عمیق و بسزایی را بر فردی که دوستش داریم به جای میگذارد.

http://psychology.harferooz.com/phot...Untitled_1.jpg

موارد بالا، مثالهایی هستند که خانم باربارا دی آنجلیس در کتاب"رازهایی درباره زنان" ذکر کرده است.

طبیعتا موارد زیاد دیگری نیز وجود دارند که میتوان به فهرست فوق افزود.این فهرست را با همسرتان مرور کنید و موارد دیگری را که فکر میکنید میتوانید به آن بیفزایید، یادداشت کنید.

هرچه این فهرست بیشتر جلوی دید شما باشد، بهتر و مناسبتر است چون آنها را فراموش نخواهید کرد.

روانشناسی و مشاوره

http://psychology.harferooz.com/imag...ns/4xvim2p.gifتفسیر عشق در (اختلاف همسران)http://psychology.harferooz.com/imag...ns/4xvim2p.gif

http://psychology.harferooz.com/phot...1969813420.jpg

تا به حال فکر کردید چرا برخی زوجین نمی‌توانند بر سر مسائل مختلف و اختلافات خود به نتیجه برسند یا سازگار شوند؟ گاه شدت رودررویی به حدی است که به نظر می‌رسد رسیدن به هر گونه مصالحه‌ برای آنها دشوار باشد.


پا بر زمین می‌کوبند و در دفاع از نقطه نظراتشون سماجت می‌کنند. هر کدام نظر خود را صحیح می‌دانند و توجهیات طرف مقابل را غیر منطقی و بی اساس می دانند و متوجه نیستند که ممکن است خواسته‌های طرف مقابل به جا و بر حق باشد.

اغلب اوقات زوج‌هااگر بتوانند با چشم‌انداز همسرشان نگاه کنند و به دلیل منطقی همسرشان توجه کنند به این نتیجه می‌رسند که حق با اوست.


در هنگام اختلافات بهتر است از دلیل موضع‌گیری طرف مقابل مطلع شوید و راه حل‌های مفید پیدا کنید. هر حادثه را تعریف کنید نوع اختلاف را مشخص کنید در صدد یافتن راه حل برآیید و راه حل مناسب‌تر را انتخاب کنید.

اختلافاتی از قبیل اختلاف در خواسته‌ها، سلایق و یا وجود حساسیت‌ها در صورتی که تنش‌های پیشین وجود نداشته باشد می‌تواند به راحتی قابل حل باشد.

اغلب اوقات زوج‌ها اگر بتوانند با چشم‌انداز همسرشان نگاه کنند و به دلایل منطقی همسرشان توجه کنند به این نتیجه می‌رسند که حق با اوست.

http://psychology.harferooz.com/phot...1091641862.jpg

گاهی از اوقات در نحوه سوال کردن خود تجدید نظر کنید: فرض کنید اوقات فراغتی دارید و شما مایلید این زمان را به منزل یکی از اقوام بروید. بهتر است ابتدا چگونگی گذران این وقت را از او سوال کنید و در صورت تمایل او به بیرون رفتن، موضوع مورد نظر را با طرح سوال پیشنهاد دهید. با دادن حق انتخاب، گفتگو را با تدبیری بیشتر طرح ریزی کرده‌اید.


انعطاف‌پذیر باشید: خیلی اوقات ما با ایجاد بایدهایی در نحوه زندگی باعث ایجاد اختلافات و رنجیده خاطر شدن خود و همسرمان می‌شویم . لازمه ایجاد تغییرات و انعطاف در مسائل، توافق و سازگاری کافی میان زن و مرد است. فراموش نکنید که جملاتی مثل "همیشه من باید تسلیم شوم. تسلیم شدن به مفهوم فدا کردن ارزش‌هاست و ..." ممکن است ضربه‌ای در جهت منعطف بودن شما به حساب آید. باید هراز گاهی این عبارت را که «ممکن است من هم اشتباه کنم» در ذهن مرور کنید.

تفاوت‌ها را بپذیرید و اشکالات جزیی را نادیده بگیرید: باید این نکته را مد نظر داشته باشید که قرار نیست زن و شوهر در کوچک ترین مسائل مثل هم فکر و رفتار کنند. تفاوتها با ایجاد چالش فکری به رشد ما کمک می کنند.

سعی کنید دریچه نگاه‌تان را به قضایا تغییر دهید: شرایط لذت بخش‌تر می‌شود. شاید اگر ما شیوه فکر کردن خود را تغیی دهیم خیلی از مسائل راحت تر حل شود و یا به مانع تبدیل نشود.

باید این نکته را مد نظر داشته باشید که قرار نیست زن و شوهر در کوچک ترین مسائل مثل هم فکر و رفتار کنند. تفاوتها با ایجاد چالش فکری به رشد ما کمک می کنند.

علاقمندی های او را در نظر داشته باشید: در روابط زناشویی موفق‌ زن و شوهر مشارکت در فعالیت‌های مورد علاقه یکدیگر را یاد می‌گیرند و خصوصیات شریک زندگی را می‌پذیرند و در صورت ادامه روابط به رفتارهای مشابه می‌رسند.

یک عاشقانه ی آرام - تفسیر عشق در اختلاف همسران