قلبش را ازردم و اعتمادش را نابود کردم .لطفا راهنمایی کنید

9 سال پیش با خانمی اشنا شدم که تا سرحد پرستش من را دوست داشت و سالهای اول آشناییمان دیوانه وار عاشقم بود متاسفانه من همیشه به او شک داشتم و توهم داشتم که شاید با مرد دیگری دوست باشد علیرغم اینکه هرجا میرفت و هرکاری میکرد به من میگفت و حتی 10 دقیقه نمیگذاشت از او بی خبر باشم اما من مدام او را ازار و اذیت میکردم و شکنجه میدادم از کتک زدن گرفته تا فحاشی و ناسزا گویی و تهمت زدن تا اینکه دو سال پیش متاسفانه من پیرو همان توهمات مجهول خودم با یکی از دوستان این خانم که او هم خانم بود رابطه دوستی برقرار کردم و به خیال خودم او را به عنوان جاسوس پذیرفتم تا از کار کسی که من را صادقانه دوست داشت سر در بیاورم و بعد از مدتی هم به فکرم امد که بهتر است کسی را جایگزین همان خانم عاشق خودم نمایم و بر این پایه با یکی از دخترهای همکلاسم در دوره فوق لیسانس دوست شدم و یک روز که من و همان خانمی که واقعا من را دوست داشت از سر کار برمیگشتیم او به من حتی التماس کرد که چند ساعتی کنارش بمانم و با هم حرف بزنیم چون واقعا دلش برایم تنگ شده است اما من به دروغ به او گفتم باید برگردم سرکار در حالی که با همان دختر همکلاسیم قرار داشتم بعد که سر قرار رفتم و همکلاسم را سوار ماشین کردم و مسافتی حرکت کردیم متوجه شدم همان خانم که خیلی من را دوست داشت با ماشین خودش دقیقا کنار ماشین من است و من را با همکلاسم دید با همان احوال هم بعد از اینکه کلی گریه و زاری کرد و من قول دادم از آن دختر جدا شوم متاسفانه بازهم به او دروغ گفتم و جدا نشدم و در یک روز که گوشی موبایلم دستش بود همان دختر همکارش هم زنگ زد و راز خیانت کثیف من کاملا معلوم شد و او باز هم گفت اگر جلوی خودش به هر دوی ان دخترها زنگ بزنم و بگویم اشتباه کرده ام و دیگر نمیخواهم ادامه بدهم من را خواهد بخشید اما من گفتم من با روش خودم آن رابطه ها را تمام میکنم و همین حرف باعث شد تمام اعتماد و عشق او از بین برود .حالا بعد از دوسال از آن ماجراها و اشکار شدن خیانت های من او دیگر اصلا مثل قبل نیست و من به اشتباه فاحش خودم پی برده ام و بارها روزی دو ساعت که حرف میزنم برایش میگویم که قبول دارم اشتباه کرده ام و مقصر هستم اما الان واقعا به این نتیجه رسیده ام که واقعا از ته قلب دوستش دارم و بدون او اصلا حال و روز خوبی ندارم حتی غذا هم نمیتوانم بخورم.طی این یکسال اخیر خیلی نسبت به من بی اعتنا شده است اصلا برایش مهم نیست چکار میکنم و کجا میروم .روزی حداکثر یکبار با من حرف میزند و جواب پیامک هایم را اصلا نمیدهد و فقط میگوید دیگر حوصله قبل را ندارد اما دوستم دارد.مدام رفتارهای گذشته من را تداعی میکند و یادآوری میکند .هرکاری توانسته ام کرده ام که اعتمادش را جلب کنم و عشقش را برگردانم اما هیچ تاثیری نداشته است واقعا درمانده شده ام . و جدیدا هم باز شک کرده ام شاید دلیل این دلسردی و دوری کردنش این باشد با مرد دیگری اشنا شده باشد.در محل کارش با مردی نسبتا همسن خودش همکار شده است که آن مرد رییس اوست و وجود ان مرد و کارها و حمایت هایی که از آن خانم میکند برای من کابوس شده است و این یک ماه اخیر بازهم من با او دعوا میکنم و میگویم با آن رییست دوست شده ایی و او میگوید نه اشتباه میکنی .اما فکر اینکه م نبه او خیانت کردم و حالا شاید او جبران نماید ازارم میدهد.
البتخ این را هم اضافه کنم من قبلا هرجا میرفتم مخصوصا مسافرت تا به مقصد میرسیدم و از سالم رسیدنم خبردار نمیشد صدبار طی مسیر زنگ میزد.
بی اندازه دوستم داشت و چنان نگران من بود که مایه تعجب بود.اما اکنون چنان دلسرد و بی روح با م نبرخورد میکند که انگار من غریبه هستم و هرگز اورا نشناخته ام.قبلا اگر 5 دقیقه (بدون اغراق) من را نمیدید یا از من بی خبر بود دنیا را بهم میریخت تا سراغ من را بگیرد اما الان حتی خودم به او پیشنهاد میدهم که همدیگر را ببینیم میگوید کار دارد یا استراحت میکند.


لطفا راهنماییم کنید
چگونه مثل قبل او را عاشق خودم کنم؟
چگونه اعتمادش را بازسازی کنم؟
چگونه و چه کار یانجام دهم برایش مهم باشم و باز هم مثل قبل سراغم را بگیرد و نگرانم باشد؟

سلام دوست عزیز.

به جمع ما خوش اومدی.

اولین کاری که باید انجام بدید اینه که سلامت روانی خودتون رو به دست بیارید. گفتید که حتی غذا هم نمی تونید بخورید... شما علائم افسردگی رو دارید، و اگه میخواید کسی عاشقتون بشه، باید اول افسرده نباشید.

دومین نکته شک هایی هست که همیشه داشتید. در این مورد به روانشناس مراجعه کردید؟ این می تونه یه اختلال باشه که باید درمان بشه.

سوم هم عصبیت های قبلی هست... الان از این نظر در چه وضعیتی هستید؟

در مورد دوستتون، به نظر می رسه ایشون تصمیم گرفته باشه بیشتر به خودش اهمیت بده! دیگه دوست نداره خودش رو زجر بده... و اگه شما به فکر آینده مشترکی با این خانوم هستید، باید بهتون بگم اتفاقا الان برای زندگی مناسب تر از قبل هم هست... البته در صورتیکه بتونه شما رو ببخشه...

چند تا سوال هست که جوابشون به روشن تر شدن مسئله کمک می کنه.

شما و ایشون چند سال دارید؟
هدفتون از رابطه با ایشون چیه؟ ازدواج یا دوستی؟ اگه ازدواج، شرایطش رو دارید؟ تا حالا در این مورد با دوستتون صحبت کردید؟ نظرش چیه؟
خونواده هاتون در جریان رابطه شما هستند؟ نظرشون چیه؟

دوست عزیز
درسته شما اشتباهاتتون رو قبول دارید ولی نمی شه انتظار داشت اون خانم هم مثل قبل شمارو دوست داشته باشه به نظرم همین که الان با هم هستید و میگه شمارو دوست داره خیلی خوبه. در رابطه با شکتون اگه خیلی اذیت میشید برید پیش مشاور، هنوز هم دارید تاوان شک قبلی رو میدید ولی عبرت نگرفتید.
برای بازسازی گذشته اینکه بشینید روزی دو ساعت راجع به اشتباهتون بگید فایده نداره به جاش بهش محبت کنید همون طور که اگه ۵ دقیقه شما رو نمی دید ناراحت می شد شماهم همون طور عشق بارونش کنید.

سلام دوست عزیز و خیلی ممنون که جواب دادید و حوصله کردید متن من روبخونید.
در مورد اینکه گفتم غذا نمیتونم بخورم دقیقا مربوط به وقتهایی هستش که اون خانم از من خبر نمیگیره و من ازش بی خبر میشم کلا سراسر بدنم استرس و اضطراب میشه.
مطمئن هستم که افسردگی گرفتم اما همه دنیا رو با اون میبینم و بدون اون واقعا حتی حوصله راه رفتن هم ندارم.
در مورد شک هام واقعیت رو بخواید به روانشناس مراجعه نکردم شاید دلیلش این باشه من توی یه شهر نسبتا کوچک هستم و ورانشناس نداره البته نگشتم شاید هم داشته باشه.
خودش میگه من تورو بخاطر بدیهات بخشیدم اما از نحوه رفتار و برخوردش که همیشه کارهای گذشته رو به رخ من میکشه میدونم من رو نبخشیده و همین ترس از جبران خیانت داغونم میکنه.
من 35 سال و ایشون 34 سال سن داریم.
هدفم ازدواج هستش و اوایل اون هم هدفش ازدواج بود اما الان حتی نمیخواد من رو ببینه و وقتی از ازدواج حرف میزنم میگه نه اون حرفا مال وقتی بود که سن و سالمون کمتر بود و کم تجربه بودیم .
خانواده هامون بجز پدر و مادر خبر دارن و برادر و خواهر اون خیلی دوست دارن با هم ازدواج کنیم اما الان فقط خودش نمیخواد.
من فقط نمیدونم چکار کنم من رو ببخشه و مثل قبل بشه؟
جدیدا با یه خانم مطلقه دوست شده که خیلی نظرش رو نسبت به مردها عوض کرده و همیشه میگه از مردها کاملا متنفر شده حتی از پدرش اون خانم مطلقه چندبار هم ایشون رو برده پیش یه مشاور.
چه راه حلی پیدا کنم واسه غلبه بر این توهم که خانم با رییسش دوست شده؟این واقعا کابوس شده برام
چکار کنم که باز هم عاشقم بشه؟

- - - Updated - - -

سلام دوست عزیز و خیلی ممنون که جواب دادید و حوصله کردید متن من روبخونید.
در مورد اینکه گفتم غذا نمیتونم بخورم دقیقا مربوط به وقتهایی هستش که اون خانم از من خبر نمیگیره و من ازش بی خبر میشم کلا سراسر بدنم استرس و اضطراب میشه.
مطمئن هستم که افسردگی گرفتم اما همه دنیا رو با اون میبینم و بدون اون واقعا حتی حوصله راه رفتن هم ندارم.
در مورد شک هام واقعیت رو بخواید به روانشناس مراجعه نکردم شاید دلیلش این باشه من توی یه شهر نسبتا کوچک هستم و ورانشناس نداره البته نگشتم شاید هم داشته باشه.
خودش میگه من تورو بخاطر بدیهات بخشیدم اما از نحوه رفتار و برخوردش که همیشه کارهای گذشته رو به رخ من میکشه میدونم من رو نبخشیده و همین ترس از جبران خیانت داغونم میکنه.
من 35 سال و ایشون 34 سال سن داریم.
هدفم ازدواج هستش و اوایل اون هم هدفش ازدواج بود اما الان حتی نمیخواد من رو ببینه و وقتی از ازدواج حرف میزنم میگه نه اون حرفا مال وقتی بود که سن و سالمون کمتر بود و کم تجربه بودیم .
خانواده هامون بجز پدر و مادر خبر دارن و برادر و خواهر اون خیلی دوست دارن با هم ازدواج کنیم اما الان فقط خودش نمیخواد.
من فقط نمیدونم چکار کنم من رو ببخشه و مثل قبل بشه؟
جدیدا با یه خانم مطلقه دوست شده که خیلی نظرش رو نسبت به مردها عوض کرده و همیشه میگه از مردها کاملا متنفر شده حتی از پدرش اون خانم مطلقه چندبار هم ایشون رو برده پیش یه مشاور.
چه راه حلی پیدا کنم واسه غلبه بر این توهم که خانم با رییسش دوست شده؟این واقعا کابوس شده برام
چکار کنم که باز هم عاشقم بشه؟

kiu ی عزیز، بیاید قبل از اینکه به عاشق شدن دوستتون فکر کنیم، به خود شما بپردازیم. چون هرچه بیشتر خودتون و رابطتون رو بشناسیم، بهتر می تونیم بهتون کمک کنیم.

من از نوشته های شما اینطور برداشت می کنم که شما بیشتر از اینکه دوستتون رو دوست داشته باشید، بهش وابسته هستید. استرس و اضطرابی که تجربه می کنید، و مختل شدن زندگیتون نشونه وابستگیه، نه عشق.

البته این قابل درکه که آدم به عشق بی نهایت یک فرد وابسته بشه، اما تضمین نمی کنه که آینده قشنگی با هم داشته باشید... بیاید با هم بررسی کنیم ببینیم زندگی دونفره شما، این قابلیت رو داره که برای هردوتون شادی آفرین باشه؟

قبل از هرچیز تاپیک زیر رو بخونید، و با دقت هم بخونید... بعدا بیاید و برای ما بنویسید که چند تا از موارد ذکر شده در این تاپیک رو دارا هستید؟

http://www.hamdardi.net/thread-28920.html#post279069

بهتره که امروز جواب ندید. خوب بهشون فکر کنید، و روزهای بعد بیاید که در موردش صحبت کنیم.

دوست عزیز میشل ممنون
من متن رو خواندم البته حمل بر بی ادبی نباشد که حرف شما را گوش نکردم و سریع جواب دادم به دو دلیل اول اینکه شاید فردا نتوانم جواب بدهم و اگر هم من جواب بدهم شاید شما فراموش کنید و من را راهنمایی کنید .ببخشید
اما در مورد متن باور کنید و بدون اغراق میگویم من هیچکدام از مسایل نوشته را شامل نمیشوم .
قبول دارم ک هوابسته عاطفی شده ام اما عشقی که اوایل آن خانم به من داشت و ابراز علاقه دو طرف واقعا حقیقی بود اما متاسفانه من با توهمات و اشتباهاتم همه چیز را خراب کردم و اکنون احساس میکنم که آن خانم خیلی منطقی تر برخورد میکند و دارد کم کم از من جدا میشود و من خودم را گرفتار تاوان خیانت ها و کتک زدن ها و تهمت هایی که به او زدم میبینم و حتی فکر میکنم اگر با مرد دیگری دوست شده باشد گناهش گردن من است.
بارها با هم صحبت کرده ایم و بارها قسم خورده و توضیح داده است که با هیچ مردی رابطه ندارد چطور میتواند من که آن همه خوب بودم و بعد خیانت کردم دیگر مردی را قبول کند ؟
به عنوان مثال یه شب من به سمت قزوین ساعت 10 شب حرکت کردم با ماشین خودم و آن خانم تا رسیدن من به قزوین هر یک ساعت یکبار زنگ میزد و نگران من بود اما همین یک هفته پیش سفری کاری به تهران داشتم که حتی یکبار هم زنگ نزد و تلفنش را هم خاموش کرده بود .
باور کنید در برزخ هستم

دوست عزیز سلام

به تالار همدردی خوش آمدید.

اول از همه باید بگم چقدر خوبه که اومدید اینجا و مشکلتون رو مطرح کردید.

چون میتونید اظهار نظرهای متفاوت رو بشنوید و تصمیم بگیرد.

احساسات در شما خیلی زیاد هست و بهتره به یک تعادل احساسی برسید.

و در یک خلوت پیش خودتون فکر کنید که هدف از این رابطه بی تعهد چی هست؟9 سال زمان کمی نیست!!!

ادامه این روند اصلا به صلاح دو طرف نیست مراقب باشید.

امیدوارم از این تاپیک نتیجه درست بگیرید.

مراقب باشید!

دوست عزیز ویدا @
ممنون از توجه و پاسختون
درست میفرمایید 9 سال مدت زمان کمی نیست اما واقعیت این است مقصر اصلی داستان و شکست قلبی و بهم ریختن یک رابطه مناسب و خوب من بودم که به دلیل توهمات شخصی و نابجا تمام عشق و دوست داشتن های یک زن را به آتش کشیدم و او را افسرده و منزوی کردم.
اکنون دنبال راه بازسازی و اعتماد سازی مجدد هستم چون مطمن هستم آن زن از ته قلب من را دوست داشت و دارد اما من قدر او را ندانستم.
دنبال پیدا کردن راهی برای جبران هستم.

مجددا سلام

درک میکنم صحبت های شما.

گزینه اقدام رسمی یک گزینه منطقی و درسته.

اقدام رسمی شما میتونه سر آغاز یک دوره شناخت باشه.

حقیقت اینه بعد این همه سال فکر نکنم کسی بتونه راهکاری برای ادامه دوستی و اعتماد به شما بدهد.

اشتباه این نه سال که یک رابطه بی تعهد رو ادامه دادید رو دیگه تکرار نکنید.

با رفتار جراتمندانه و منطقی یک سر و سامان به رابطه بدید و یا کلا رهاش کنید......

آقای kiu من و سایر دوستانی که اینجا پیدا می کنید، تاپیک شما رو فراموش نمی کنیم، و تلاش می کنیم شما و دوستتون بهترین تصمیم رو بگیرید. پس نگران این موضوع نباشید.:72:

=====================

خوشحالم که هیچکدوم از اون موارد در موردتون صدق نمی کنه. امیدوارم تشخیصتون در این مورد درست باشه، و خواهش می کنم اینبار از سمت دوستتون اون موارد رو بخونید، و به ما بگید فکر می کنید کدوم ها در موردش صدق می کنن.

======================

پس شما مصمم هستید که ایشون همسر دلخواه شما هستند؟ و ازدواج با ایشون برای هردوتون خوشبختی میاره؟

اگه جواب سوالات بالا مثبت هست، سوالم اینه که چرا؟

چه ویژگی ها و تناسب هایی باعث شده ایشون رو برای زندگی انتخاب کنید؟ و باور داشته باشید که می تونید خوشبختش کنید و می تونه خوشبختتون کنه؟

========

اگه دوستتون برای ازدواج با شما راضی بشه، ظرف چه مدت پروسه خواستگاری رسمی و غیره رو کلید می زنید؟

منظورم اینه که تنها مشکلی که الان دارید، عدم رضایت دوستتون هست؟

===================

باتوجه به صحبت هایی که کردید، نمی شه با قاطعیت گفت که ازدواجتون کار درستیه. دلم می خواد در این مورد صحبت کنیم، و به نظر یکسانی برسیم.

یکی از دلایلم اینه که: شما همیشه به ایشون شک داشتید و دارید، و در رابطه با ایشون احساس امنیت قلبی نمی کنید. حالا این می تونه دو تا دلیل داشته باشه. یا شما تناسب فرهنگی با هم ندارید، و ایشون رفتارهایی دارن که با فرهنگ شما متناقضه و باعث می شه نتونید بهش اعتماد داشته باشید، یا شما دچار یه اختلال هستید که نمی تونید اعتماد کنید (که اگه اینطور باشه، لازمه قبل از ازدواج درمانش کنید). قبل از اینکه این بحث رو ادامه بدم، دلم می خواد نظر خودتون رو در مورد علت این عدم اعتماد بدونم، که بعد بریم سراغ اینکه آیا راهی برای برطرف کردنش هست یا نه.

بعدا در مورد بقیه دلایل صحبت می کنیم. فعلا بهتون توصیه می کنم که سعی کنید زندگی رو برای خودتون شاد تر و قشنگ تر کنید. شما در صورتی می تونید یک انتخاب درست داشته باشید که آروم و مقتدر باشید، نه افسرده و مضطرب.

بهم بگید چطور می خواید با افسردگیتون مقابله کنید؟ :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kiu

9 سال پیش با خانمی اشنا شدم که تا سرحد پرستش من را دوست داشت و سالهای اول آشناییمان دیوانه وار عاشقم بود متاسفانه من همیشه به او شک داشتم و توهم داشتم که شاید با مرد دیگری دوست باشد علیرغم اینکه هرجا میرفت و هرکاری میکرد به من میگفت و حتی 10 دقیقه نمیگذاشت از او بی خبر باشم اما من مدام او را ازار و اذیت میکردم و شکنجه میدادم از کتک زدن گرفته تا فحاشی و ناسزا گویی و تهمت زدن تا اینکه دو سال پیش متاسفانه من پیرو همان توهمات مجهول خودم با یکی از دوستان این خانم که او هم خانم بود رابطه دوستی برقرار کردم و به خیال خودم او را به عنوان جاسوس پذیرفتم تا از کار کسی که من را صادقانه دوست داشت سر در بیاورم و بعد از مدتی هم به فکرم امد که بهتر است کسی را جایگزین همان خانم عاشق خودم نمایم و بر این پایه با یکی از دخترهای همکلاسم در دوره فوق لیسانس دوست شدم و یک روز که من و همان خانمی که واقعا من را دوست داشت از سر کار برمیگشتیم او به من حتی التماس کرد که چند ساعتی کنارش بمانم و با هم حرف بزنیم چون واقعا دلش برایم تنگ شده است اما من به دروغ به او گفتم باید برگردم سرکار در حالی که با همان دختر همکلاسیم قرار داشتم بعد که سر قرار رفتم و همکلاسم را سوار ماشین کردم و مسافتی حرکت کردیم متوجه شدم همان خانم که خیلی من را دوست داشت با ماشین خودش دقیقا کنار ماشین من است و من را با همکلاسم دید با همان احوال هم بعد از اینکه کلی گریه و زاری کرد و من قول دادم از آن دختر جدا شوم متاسفانه بازهم به او دروغ گفتم و جدا نشدم و در یک روز که گوشی موبایلم دستش بود همان دختر همکارش هم زنگ زد و راز خیانت کثیف من کاملا معلوم شد و او باز هم گفت اگر جلوی خودش به هر دوی ان دخترها زنگ بزنم و بگویم اشتباه کرده ام و دیگر نمیخواهم ادامه بدهم من را خواهد بخشید اما من گفتم من با روش خودم آن رابطه ها را تمام میکنم و همین حرف باعث شد تمام اعتماد و عشق او از بین برود .حالا بعد از دوسال از آن ماجراها و اشکار شدن خیانت های من او دیگر اصلا مثل قبل نیست و من به اشتباه فاحش خودم پی برده ام و بارها روزی دو ساعت که حرف میزنم برایش میگویم که قبول دارم اشتباه کرده ام و مقصر هستم اما الان واقعا به این نتیجه رسیده ام که واقعا از ته قلب دوستش دارم و بدون او اصلا حال و روز خوبی ندارم حتی غذا هم نمیتوانم بخورم.طی این یکسال اخیر خیلی نسبت به من بی اعتنا شده است اصلا برایش مهم نیست چکار میکنم و کجا میروم .روزی حداکثر یکبار با من حرف میزند و جواب پیامک هایم را اصلا نمیدهد و فقط میگوید دیگر حوصله قبل را ندارد اما دوستم دارد.مدام رفتارهای گذشته من را تداعی میکند و یادآوری میکند .هرکاری توانسته ام کرده ام که اعتمادش را جلب کنم و عشقش را برگردانم اما هیچ تاثیری نداشته است واقعا درمانده شده ام . و جدیدا هم باز شک کرده ام شاید دلیل این دلسردی و دوری کردنش این باشد با مرد دیگری اشنا شده باشد.در محل کارش با مردی نسبتا همسن خودش همکار شده است که آن مرد رییس اوست و وجود ان مرد و کارها و حمایت هایی که از آن خانم میکند برای من کابوس شده است و این یک ماه اخیر بازهم من با او دعوا میکنم و میگویم با آن رییست دوست شده ایی و او میگوید نه اشتباه میکنی .اما فکر اینکه م نبه او خیانت کردم و حالا شاید او جبران نماید ازارم میدهد.
البتخ این را هم اضافه کنم من قبلا هرجا میرفتم مخصوصا مسافرت تا به مقصد میرسیدم و از سالم رسیدنم خبردار نمیشد صدبار طی مسیر زنگ میزد.
بی اندازه دوستم داشت و چنان نگران من بود که مایه تعجب بود.اما اکنون چنان دلسرد و بی روح با م نبرخورد میکند که انگار من غریبه هستم و هرگز اورا نشناخته ام.قبلا اگر 5 دقیقه (بدون اغراق) من را نمیدید یا از من بی خبر بود دنیا را بهم میریخت تا سراغ من را بگیرد اما الان حتی خودم به او پیشنهاد میدهم که همدیگر را ببینیم میگوید کار دارد یا استراحت میکند.


لطفا راهنماییم کنید
چگونه مثل قبل او را عاشق خودم کنم؟
چگونه اعتمادش را بازسازی کنم؟
چگونه و چه کار یانجام دهم برایش مهم باشم و باز هم مثل قبل سراغم را بگیرد و نگرانم باشد؟

---

سلام
دوست عزیز ، بذار رک بهت بگم کار ندارم باقی دوستای گلم چی گفتن ، اما به چیزی که میگم خوب فکر کن:

تو اون خانم رو دوست نداری و فقط به بودنش و خواستنش و نگرانی هاش و خبر گرفتن هاش و کلاً حضورش در کنارت عادت کردی! این واقعیته برو با خودت کنار بیا. حالا که ایشون به شما کم توجه شده و تعادل عادتی شما در اثر کم شدن رابطه ایشون بهم ریخته شما متوجه تغییراتی شدید که فکر میکنید دوست داشتنه اما نیست مطمئن باش اگر دوباره هم اونو بدست بیاری و اوضاع مثل قبل بشه شاد خواهی شد اما دوست داشتنش فرضیه که برای تامین شرایط مطلوب گذشته به خودت خواهی گفت.

- - - Updated - - -

اگه کسی رو واقعاً دوست داشته باشی بهش شک نخواهی کرد بهش اعتماد میکنی چون اون بهت اعتماد کرده بود و شک نداشت پس واقعاً دوست داشت

طبق گفته های خودتون :

1- من مدام او را ازار و اذیت میکردم و شکنجه میدادم از کتک زدن گرفته تا فحاشی و ناسزا گویی و تهمت زدن
2- با یکی از دخترهای همکلاسم در دوره فوق لیسانس دوست شدم
3- متاسفانه بازهم به او دروغ گفتم و جدا نشدم
4- بارها روزی دو ساعت که حرف میزنم برایش میگویم که قبول دارم اشتباه کرده ام و مقصر هستم
5- طی این یکسال اخیر خیلی نسبت به من بی اعتنا شده است اصلا برایش مهم نیست چکار میکنم و کجا میروم
6- هرکاری توانسته ام کرده ام که اعتمادش را جلب کنم و عشقش را برگردانم اما هیچ تاثیری نداشته است
7- و جدیدا هم باز شک کرده ام شاید دلیل این دلسردی و دوری کردنش این باشد با مرد دیگری اشنا شده باشد
8- اما فکر اینکه من به او خیانت کردم و حالا شاید او جبران نماید ازارم میدهد.

کتک زدن ، فحاشی و ناسزا گویی و تهمت زدن و دروغ گفتن ، توهم خیانت در طول 9سال
همه اینها عواملی هستند که یک دختر می تواند براحتی شمارا ایگنور کند ولی نکرده ...ولی عوضش:

1- مدام رفتارهای گذشته من را تداعی میکند و یادآوری میکند .
2- قبلا اگر 5 دقیقه (بدون اغراق) من را نمیدید یا از من بی خبر بود دنیا را بهم میریخت تا سراغ من را بگیرد اما الان حتی خودم به او پیشنهاد میدهم که همدیگر را ببینیم میگوید کار دارد یا استراحت میکند.
اکنون دنبال راه بازسازی و اعتماد سازی مجدد هستم چون مطمن هستم آن زن از ته قلب من را دوست داشت و دارد اما من قدر او را ندانستم.
دنبال پیدا کردن راهی برای جبران هستم.

راه خیلیییییییی سختی پیش روی شماست...حتما پیش مشاور برید.

میدونی الان مشکلت چیه؟ این فکر دوست شدنش با رئیسش که مثل خوره افتاده به جونت. نه اینکه اون دیگه مثل سابق دوست نداره. دوست عزیز، باید روی خودت کار کنی اونم خیلی راه کوتاهی نیست .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط rozaneh

سلام
دوست عزیز ، بذار رک بهت بگم کار ندارم باقی دوستای گلم چی گفتن ، اما به چیزی که میگم خوب فکر کن:

تو اون خانم رو دوست نداری و فقط به بودنش و خواستنش و نگرانی هاش و خبر گرفتن هاش و کلاً حضورش در کنارت عادت کردی! این واقعیته برو با خودت کنار بیا. حالا که ایشون به شما کم توجه شده و تعادل عادتی شما در اثر کم شدن رابطه ایشون بهم ریخته شما متوجه تغییراتی شدید که فکر میکنید دوست داشتنه اما نیست مطمئن باش اگر دوباره هم اونو بدست بیاری و اوضاع مثل قبل بشه شاد خواهی شد اما دوست داشتنش فرضیه که برای تامین شرایط مطلوب گذشته به خودت خواهی گفت.

- - - Updated - - -

اگه کسی رو واقعاً دوست داشته باشی بهش شک نخواهی کرد بهش اعتماد میکنی چون اون بهت اعتماد کرده بود و شک نداشت پس واقعاً دوست داشت

---

روزنه جان ، جا داشت ی دست واستون بزنم :104:

دوست عزیز
سلام

اگر اون خانم دوباره مثل قبل بشه ، شما هم هم دوباره مثل قبل میشید و همه چی رو فراموش می کنید .مگر اینکه به قول میشل عزیز قبل از شروع رابطه مجدد با اون خانم برای ازدواج ، روی خودتون و خواسته هاتون از زندگی متمرکز و اگر این رابطه رو به صورت سالم (طبق مقاله ) ادامه دادید ، اون وقت میتونید برنده باشید .

موفق باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kiu

باور کنید در برزخ هستم

---

میخوای از این برزخ نجات پیدا کنی؟ برادر عزیز ، بهترین توصیه ها رو دوستان دارند به شما ارائه میدهند اما من حدس میزنم گوش شما بدهکار نخواهد بود و حق هم دارید چون فکرهایی به ذهنتون میان و میرن که مجال تعمق کافی رو نخواهند داد.
قبل از هر کاری از افترا زدن ، شک کردنف تکرار کردن اینکه با رئیست چکار میکنی و اینجور حرفا دست بردار اینجوری کمی بهش مهلت میدی راه اعتماد کردن رو دوباره بتونه حس کنه. مسیرتو باید خیلی تغییر بدی. با خودت خوب فکر کن! ببین واقعاً دوستش داری؟ اگه برای ازدواج میخواییش چرا تا حالا اقدام نکردی؟ 9 سال عادت! مطمئن باش اونم از سر عادت 9 ساله اش به شما نتونسته یکدفعه ترکتون کنه و کم کم اینکار رو خواهد کرد . پس به توصیه های دوستان گوش بده و دست از تهمت و شک و افترا بردار و باهاش مهربون باش اگه دیگه خبر نمیگیره اشکال نداره صبر کن و اگه واقعاً دوستش داری به زمان اعتماد کن و صبر کن!

اول اینکه اگر احساس کنه که هنوز بهش شک داری ، باز توی ذهنش اون فحاشی ها و کتک ها رو مرور می کنه ... باید از این شک ها دست بردارید . مطمئن باشید که شما رو دوست داره و به شما خیانت نمیکنه .

دوم اینکه باید اعتمادش رو جلب کنید ، و بهترین کار اینه که حضوری به خواستگاریش برید .

از همه دوستان عزیز واقعا ممنون جدی میگم خیلی کمک کردین واقعا ممنون.
من خودم میدونم مشکل اصلی از منه به قول معروف حتی به درز دیوار هم شک دارم باور کنید حتی خط چشم کشیدن هم براش قدغن کرده بودم و اون خانم هم بخاطر آسایش من انجام نمیداد و میگفت هرچی آزارت بده انجام نمیدم.وقتایی که اس ام اس میفرستاد و بعضا عاشقانه بود بهش گیر میدادم که چه کسی برات فرستاده که واسه من فرستادی؟الان که ازش میخام بهم پیامک بده میگه مگر اون وقت هایی که پیامک میفرستادم چی نصیبم شد بجز تهمت زدن؟ الانم بفرستم میگی چه کسی برات فرستاده ؟ واقعا حق داره رفتار های گذشته من غیرقابل بخشش و چشم پوشی است.
در مورد پروسه ازدواج و خواستگاری هم من حاضرم در اسرع وقت اگر اجازه بدهد تمام مراحل خواستگاری و ازدواج را انجام خواهم داد.
مشکل من شک و تردید و دودلی است باور کنید خودم هم از دست این اخلاقم عاصی شده ام و دنبال راهی هستم برای تغییر.
من طی چند سال بیش از آنچه بتوان فکر کرد آزار و اذیتش داده ام .باور کنید کارهایی که من در حقش انجام داده ام در زندان گوانتانامو هم با زندانیان رفتار نشده است.
حال درخواستم از شما دوستان این است؟
برای جبران گذشته چکارهایی باید انجام دهم ؟(لطفا لیست وار و مفصل برایم توضیح دهید البته در صورت امکان)
برای رفع شک و تردیدم چه راه حلی هایی وجود دارد؟

ی مدت رهاش کن و بذار خوب فکر کنه! با هماهنگی خودش البته! بعد بشسن رودر رو باهاش ی صحبت اساسی بکن.....

شما مرتب بهش تهمت میزدید بعد خودتون دو بار خیانت کردید؟شما که خیانت رو عملی زشت میدونستید چرا خودتون این کارو کردید؟حتما برید پیش مشاور هم بابت شک و تردید و هم بخاطر پرخاشگری.شما میدونید در گذشته اشتباه کردید ولی بازهم دارید تکرار میکنید شک دارید و تهمت میزنید.یعنی چی دوستش طلاق گرفته و رییسش مرده پس اونا دارن ذهنش رو خراب میکنن.این طرز فکر شما واقعا جای تاسف داره.خوشحالم برای اون خانم که راهشو جدا کرده

دوستای عزیزی که این مطلب رو خوندن
اون خانوم واسه همیشه من رو ترک کرد اما هنوز گوشیش رو خاموش نکرده و بعضی روزا زنگ میزنه خیلی خوب باهام حرف میزنه اما فرداش کلا عوض میشه و میگه دیگه ادامه نمیده و گوشیش رو خاموش میکنه اما دو روز بعدش بازم گوشیش رو روشن میکنه و زنگ میزنه و یا اس میده یه کم محبت میکنه اما نیم ساعت بعدش عوض میشه و میگه باید تموم بشه و با حرمت همه چی رو تموم کنیم.
نمیدونم منظورش چیه البته این رو هم بگم الان دو روزه نمیره سر کارش و میگه میخواد کلا از اداره بره بیرو ن و استعفا بده
به نظر شما باید چکار کنم؟ حقیقتا دارم از نظر روانی داغون میشم و دیگه حتی نمیتونم کارهای عادیم رو انجام بدم همش فکر گذشته داره آزارم میده و اینکه چرا اشتباه کردم و بهش خیانت کردم
به نظر شما دلیل رفتارهاش چیه؟
باید چکار کنم ؟ به نظرتون امکانداره برگرده؟
اگه برنگرده چکار کنم؟
لطفا کمکم کنید

- - - Updated - - -

دوستای عزیزی که این مطلب رو خوندن
اون خانوم واسه همیشه من رو ترک کرد اما هنوز گوشیش رو خاموش نکرده و بعضی روزا زنگ میزنه خیلی خوب باهام حرف میزنه اما فرداش کلا عوض میشه و میگه دیگه ادامه نمیده و گوشیش رو خاموش میکنه اما دو روز بعدش بازم گوشیش رو روشن میکنه و زنگ میزنه و یا اس میده یه کم محبت میکنه اما نیم ساعت بعدش عوض میشه و میگه باید تموم بشه و با حرمت همه چی رو تموم کنیم.
نمیدونم منظورش چیه البته این رو هم بگم الان دو روزه نمیره سر کارش و میگه میخواد کلا از اداره بره بیرو ن و استعفا بده
به نظر شما باید چکار کنم؟ حقیقتا دارم از نظر روانی داغون میشم و دیگه حتی نمیتونم کارهای عادیم رو انجام بدم همش فکر گذشته داره آزارم میده و اینکه چرا اشتباه کردم و بهش خیانت کردم
به نظر شما دلیل رفتارهاش چیه؟
باید چکار کنم ؟ به نظرتون امکانداره برگرده؟
اگه برنگرده چکار کنم؟
لطفا کمکم کنید

به نظر من اون شما رو دوست داره ولی بخاطر خیانت و رفتارهای شل کن سفت کنهای شما در گدشته اعتمادش رو ازدست داده

و احساس عدم امنیت در برابر شما داره ولی احساسش بعضی مواقع بر عقلش غالب میشه و دوباره هوای شما رو میکنه.

شاید بهترین کار شما اگر واقعا خواهان اون هستید صحبت منطقی و دوستانه با ایشون و برخورد رسمی با این موضوع از طریق خانواده هاتون باشه.

اگه خیلی دوسش دارید انتخابو بر عهده ی خودش بگذارید اگه می خواد بره و اگرم دوستون داره بمونه.
ببینید با زنگ زدن به این خانم مشکلی حل نمی شه.اینطوری همش خودتونو و این خانم تو برزخ قرار می دید. یه مدت تماستونو قطع کنید. اگه به شما علاقه مند باشه دوریتونو تحمل نمی کنه و برمی گرده.

من فکر می کنم هنوز دوستون داره بهتره یکم بهش زمان بدید خودشو پیدا کنه.

با پسر ایرونی خیلی موافق نیستم.
اگر ارتباط قطع بشه، به احتمال زیاد دیگه برنمی گرده.

آخه این یه ارتباط 9 ساله است و اون خانم 34 سالشه.
همه راههایی که می شده رفت را احتمالا رفته و این نتیجه را گرفته.
اگر هم الان شل کن سفت کن می کنه، چون براش سخته. به قول سنجاب عزیز، احساسش نمی ذاره جدا بشه
نه سال رابطه شوخی نیست
اما عقلش می گه که باید بره

شما هم اگر واقعا مطمئن هستید که می خواهیدش
و می تونید شکها و بدبینی هاتون را کنترل کنید
بهتره اقدام جدی کنید.
9 سال پیش این دختر دستش در انتخاب بازتر از الان بود.
درست نیست که بعد از این همه سال، تنهاش بذارید.
ولی اگر باز هم می خواید آزارش بدید، رهاش کنید بهتره.

چرا مي خواي برگرده؟؟؟اين رابطه بدون هدف اونم با اون رفتاراي شما چن سال ديگه بايد ادامه پيدا كنه؟؟ببين آقاي محترماگر به جاي شما، اون خانم ميومد و تاپيك مي زدو همه كارايي كه شما باهاش كردي رو همينجا مطرح مي كرد تمام دوستان تالار بلااستثنا ازش ميخواستن كه رابطه رو قطع كنهمن نميدونم چرا بعضي دوستان ميگن اگر دوستت داره برمي گرده خودش!!!!!دوست داشتن كه نبايد با حماقت باشه!!!!دوستان اين آقا هرگونه بي احترامي به خانمي كه اصلا محرميتي باهاش نداره مي كرده و حتي كتكش مي زده؟؟ اون بيچاره بخاطر اينكه اين آقا رو دوست داشته حتي ازش كتك خورده.... 9سال براي ثابت كردن علاقه كافي نيس...حالا چرا بايد اگر دوستش داره برگرده دوباره؟؟اصلا چرا بايد دوستت داشته باشه آقا؟؟/.....وقتي كسي علاقمند به كسي شد كه نبايد تاوان دوست داشتنشو بده.......اون خانم بايد زودتر شما رو ول ميكرد آقاالانم منظورش از اين كارا اينه كه ميخواد ولت كنه ولي بيرون اومدن از يه رابطه 9ساله براش سختههمچنان كه براي خيلي از دخترخانومايي كه اينجا ميان و ميگن كه ميخوان از يه رابطه غلط بيرون بيان و براشون سخته...و دوستان تالار هم كمكشون ميكنن تا رابطه غلط رو هرچه سريعتر خاتمه بدن....آقاي محترم بهتره اين خانوم بيچاره رو ول كني تا بره دنبال زندگيش .......واقعا نيتت چيه؟؟دوباره باهات دوست بشه؟؟ميخواي 9 سال بشه چند سال؟؟10 سال ..... 15 سال..... چقدر؟؟يه دليل ديگه اي هم كه اين كاراش مي تونه داشته باشه اينه كه هر چند روز به شما زنگ ميزنه تا ببينه حرف جديدي داري بهش بگي.... تصميمي براي ازدواج گرفتي و موضوع ازدواجو باهاش مطرح ميكني .....ولي وقتي مي بينه شما هيچ حرفي از رسمي شدن رابطه نميزني و وقتي مي فهمه اگر دوباره برگرده بايد همچنان به رابطه بدون هدف و غيررسمي سابق رو ادامه بده ..... و ميدونه كه منطقي نيست و ديگه نميخواد غيررسمي باشه ميگه ولش كنيم تموم كنيم...بنابراين اگر دلت ميخواد اون برگرده و رابطتتون مثه قبل بشه بايد بگم اون هرگز قبول نميكنهالانم داره بهت فرصت ميده.....اگر بازم دست دست كني براي هميشه گوشيشو خاموش ميكنه و براي هميشه از دستش ميدي.....

دوستای عزیز و سرورهای گرامی
ممنون از راهنماییها و کمک هاتون.
الان چند روزی هست که میشه گفت برگشته از اون بابت میگم برگشته چون یه هفته ایی هست روزی یکبار زنگ میزنه و حرف میزنیم حدودا روزی 20 دقیقه اما بیشتر اوقات از گذشته حرف میزنه و من هم صدمیلیون بار بهش گفتم که اشتباه کردم و میخام جبران کنه فقط بهم فرصت بده.
لطفا حالا اگه بشه لطف کنین و راهنماییم کنید که چطور بهشاین باور رو بدم تا جبران کنم و باز هم برگرده کنارم و من هم چکار کنم تا ثابت کنم اشتباه کردم؟
نمیخام از دستش بدم تحت هیچ شرایطی

خوب اولین قدم اینه همین هفته یه مشاوره قبل از ازدواج بروید ببینید اصلا به صلاح جفتتون هست که این رابطه ادامه دار باشه یا نه با یه مشاور خبره شروع کنید هم واسه تشخیص ادامه رابطه هم برای اعتماد و اطمینان سازی بین شما طرفین و همچنین درمان شک و شبهات جنابعالی نسبت به مسائلی که عنوان کردید و الان بابتش همه اون مسائل پشیمان هستید و در صدد جبران ...

حتما اگه روزی 20 دقیقه باهم صحبت میکنید هدفدار صحبت کنید اگه تصمیم گرفتید که به مشاوره بروید حتما در موردش با این خانوم صحبت کنید بعد اگه جواب مشاوره مثبت بود و همچنان با ادامه مشاوره شما دو نفر در تکاپوی کارهای خواستگاری و ازدواج تا بعد از ماه رمضون باشید فکر نمیکنم دیگه وقت دست دست کردن یا تعلل باشه

امروز تولدم بود متاسفانه حتی یه پیامک تولدت مبارک هم نداد.
واقعا دلم گرفته و بهم ریخته هستم
سر در گم و آشفته وپشیمان از کارهای گذشته خودم .به هر دری میزنم که راهی واسه بخشش پیدا کنم و من رو ببخشه و باز هم برگرده به زندگیم.
واقعا بریدم و خسته از این زندگی شدم. راهی نیست .
صدهزاربار بهش گفتم که اشتباه کردم ازش خواهش کردم که ببخشه و فرصت بده جبران کنم ولی.......................................
دیگه تسلیم شدم توان جنگیدن رو از دست دادم

سلام کیوی عزیز.

یه مدت دست از مبارزه بردارید، هم به خودتون استراحت بدید، وهم بذارید نبودتون رو حس کنه.

اگه یه مدت سراغش نرید، و اجازه بدید حس کنه که از دستتون داده، ذهنش استراحت می کنه، و ممکنه تصمیم متفاوتی بگیره.

- - - Updated - - -

راستی تولدتون هم مبارکhttp://www.postsmile.net/img/28/2817.gif

یادتون باشه ممکنه دختری که برای شماست، این دختری نباشه که روش تمرکز کردید...

به نظر می رسه شما هنوز بعد از 9 سال نمی دونید توی این رابطه دنبال چی هستید؟ چطور انتظار دارید دیگران بتونند به شما کمک کنند تا اون دختر رو دوباره به این رابطه ای که هدفش مشخص نیست بکشونید. اول سنگهاتون رو با خودتون وا بکنید. بعد ما به شما برای رسیدن به هدفتون البته اگر به صلاح شما و اون دختر خانم باشه کمک می کنیم.