احساس شکستن دل ! احساس گناه کردن !!

سلام عزیزان من یک سوال داشتم که فکرم رو همیشه مشغول کرده : کسی منو رو دوست داره و من رو میخواد و با هم رابطه داریم عاطفی و ... .احساس میکنم کنیم که شاید این رابطه اشتباهه و شاید بهم نرسیدیم و بدرد هم نخوردیم .چطوری میشه در این رابطه کار درست رو انجام داد که عذاب و احساس گناه نداشته باشم
با تمام قول ها و حرفهای عاشقانه ای که زدیم و الان به این اشتباه پی بردم که شاید این رابطه غلط باشه !! که بعدا مشکلات زیادی از لحاظ روحی و ... بوجود بیاد ..

با تمام این دلبستن ها و وابستگی قطع رابطه خیلی آسون نیست ! و من خیلی خیلی از شکستن دل میترسم و عذاب وجدان میگیرم که خدا منو نمیبخشه و به نوعی حق الناسه !!! موندم چه کاری درسته !!؟؟

توضیحاتتون بسیار ناقص و مبهمه .. ایا با هم تو رابطه هستید ؟ چند وقته تو رابطه اید؟ قصد ازدواج دارید ؟ چرا فکر میکنید رابطه اتون اشتباهه؟ چند سالتونه؟ و ..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamrahi

توضیحاتتون بسیار ناقص و مبهمه .. ایا با هم تو رابطه هستید ؟ چند وقته تو رابطه اید؟ قصد ازدواج دارید ؟ چرا فکر میکنید رابطه اتون اشتباهه؟ چند سالتونه؟ و ..

---

بله تو رابطه هستیم (البته شبا آخر وقت بتونه اون بهم زنگ میزنه و صحبت میکنیم ) منو دوست داره و حدود 2 . 3 ماهه توو رابطه هستیم فقط چند بار با هم بودیم که بسیار عاطفی بوده
و به قصد ازدواج در رابطه هستیم .

راستیتش من فکرم مشغوله چون :

میخوام با هم صحبت کنیم و در رابطه با آیندمون بیشتر حرف بزنیم و خصوصیات خودمون و خانوادگیمون و شغلی و همه چی رو بحث کنیم و به نتیجه و تفاهم درست و عاقلانه برسیم .

ولی چون اون توی خونه خیلی محدوده گوشیش رو هم حتی گرفتن نمیتونیم درست صحبت کنیم و الان حدود یک ماه بیشتره که فقط آخر شبا با گوشیه خواهرش یا فامیلا بهم اس میده یا زنگ میزنیم که اونم بسیار عادی صحبت میکنیم و با اون شرایط از زندگیمون هیچی نمیتونیم صحبت کنیم !!!!

و حتی تا حالا نشده که توی روز بیرون بتونم ببینمش فقط 2 بار خیلی کوتاه دیدمش !
تازه شبا هم که حرف میزنیم یجوری میتونه صحبت کنه که احساس سردی بهم دست میده و اون احساس آرامش رو نمیتونم داشته باشم و بیشتر به جروبحث و دلخوری کشیده میشه که بسیار آزار دهنده و عذاب آور میشه...!!!!

این شرایط فقط باعث میشه وابسته بشیم و عاشقانه و از روی احساس تصمیم بگیریم ! و نتونم درست صحبت کنم و دلشوره و تردید توی ذهنو کارهای روزمره م هست !!

تمام ساعات روز در فکرشم ولی نمیتونم حرفامو بزنم و به نتیجه ای برسم که آرامش داشته باشم

در این شرایط موجود فقط احساس سردرگمی دارم

منم دوسش دارم دختر خوبیه و اینجور که به نظر میاد خانوادشم زیاد سخت گیر نیستن

شرایط ازدواجمم خوب نیست و تا حدودا یک سال طول میکشه به خاستگاری برم .

چیکار کنم توی این سردرگمی راهنماییم کنین عزیزان خیلی ممنون :72:

سلام:72:

خوش امدید به تالار :72::72:

کاش یه خرده از سن و سال و نحوه اشنایی و تحصیلات و شغلتون و وضعیت سربازی ... می گفتید.چون ما با دونستن این مسائل بهتر میتونیم همزاد پنداری کنیم و احتمالا کمک های بهتری.

اینکه نمیتونید خیلی راحت باهم صحبت کنید و مجبورید سرد باشید بد نیست،که خوبم هست.(فکر کنم زیر 23 یا 22 سال داشته باشید).چون شما با این کار فقط هیزم به تنور احساساتتون می ریزید .اونم برای رابطه ای که هیچ اینده روشنی براش متصور نیستید.


واقعیتی که هست شما اگه شرایط صحبت راحت تلفنی رو داشته باشید بخش اعظم اون رو صرف رد و بدل کردن احساسات خواهید کرد.این رو از متن بالا که نوشتید میشه فهمید.بارها از کلمه احساس استفاده کردید.و همین یک کلمه میتونه یه مانع بزرگ باشه واسه رسیدن به شناخت مورد نیاز برای شروع یه زندگی واقعی.من کاملا به شناخت قبل از ازدواج معتقدم.اما اینگونه پنهانی رو صحیح نمیدونم.چون اکثرا از مسیر اصلی منحرف خواهد شد.


حالا من نظرم رو می گم.دوستان میان و راهنمایی های بهتری هم خواهند کرد.

واقعا اگه میخواید سر در گم نباشید باید اقدام رسمی کنید.چون باقیش همش حرف نسیه است.حالا قرار نیست شما برید خواستگاری و سریعا هم برید زیر یه سقف.به هر حال میتونید یه فرجه بگیرید و در این مدت تمام تلاشتون رو بکنید.قطعا خونوادنون هم کمکتون می کنن.


باز نکته دیگری که هست اینه که نباید این مدت اشنایی(حتی زیر نظر خونواده ها) خیلی طولانی بشه.نهایت یک سال فرصت کافیه تا ادم به شناخت اصولی برسه.


موانع پیش رو چیه که شما نمی تونید اقدام رسمی کنید؟


فقط خدا :72::72::72:

خیلی ممنون ازت :72:

بله درست حدس زدین من سنم 22 هست واونم20 سربازی هم دارم فوق دیپلم کامپیوتر هستم و شغل هم دارم ولی درآمد خوبی واسه زندگی نداره (حدود 400 ) تموم دارو ندارمم یه ماشینه. موانعی که هست فکر میکنم همین ناراحتی هست که نمیتوشه حرفو حتی یک لحظه زد و فقط انتظار کشیدن هست تا یک تماس یا فرصتی بشه تا مشکلاتو بگیم و واسه رندگی مشترک صحبت های اساسی کنیم !!! (که هیچ وقت نشد !!! ) و دیگه اینکه درآمد پول و سرمایه ندارم ! دست خالی چیکار میشه کرد !

یعنی هیشکی نیست نظرش رو بگه ! :47:؟؟

پس اینجا چیه به چه دردی میخوره !!! لطفا یه کمکی کنین :72:

اگر قصدت ازدواجه دیگر این همه مخفی کاری چیه؟ از طریق خانوادت اقدام کن و بعد آشنایی بیشتر. اگر هم قصدت سر کار گذاشتن خودت و دختر مردمه اونوقت باید از عذاب وجدان صحبت کنی. راستش به نظر من تناقض بین عمل و انگیرت وجود داره. از یک طرف می گی انگیزت ازدواجه از یک طرف مثل دزدها عمل می کنی (ارتباط مخفی برقرار کردن) و از عذاب وجدان حرف می زنی. سعی کن اول یکدله بشی و با خودت روراست باشی بعد بهتر می تونی مشورت بگیری.

دوست عزیز من یک سوال دارم ازت.خودمم پسر هستم و میفهمم حالتو.تنها راهت صادق بودن با خودته.
چقدر براش ارزش قایلی؟چقدر برات مهمه آینده ی خوبی داشته باشه؟مادی گراست؟تو چقدر مادی گرا هستی؟
اینکه احساس گناه میکنی دوتا دلیل میتونه داشته باشه.
یا اولش چشماتو بستی و به هر دلیل رفتی جلو و حرفای احساسیه قشنگو زدی و حالا یه جورایی دلتو زده و فک میکنی بهترشم هست و این احساس گناه کردن و تموم کنم و ... بهونه واسه خودته.
یا واقعا وجدان بیدار داری که حالا به دلایلی در یک مقطع زمانی یه اشتباهی کردی.
اول از همه این موضوع رو برای خودت روشن کن.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
گفتی سه ماهه ارتباط داری باهاش.خوبه که زود اومدی و داری کمک میخوای.
بدتر از انجام اشتباه ادامه ی اشتباه هستش.
اون دختر هنوز شاید خاطره ی خاصی از تو نداشته باشه(انشاالله که همینطور باشه).پس لطفا اگر براش ارزش قایلی این ارتباط مخفی رو تمومش کن.چون نابودش میکنی.جلوی ضرر رو از هرجا بگیری منفعته.احساس 6 ماه دیگش با امروزش یه دنیا فرق داره.اگر براش ارزش قایلی تمومش کن.
میگی میخوای درمورد زندگی آیندتون باهاش حرف بزنی.خیانت میکنی اگر این کارو بکنی.اینو من که پسرم دارم بهت میگم.دیدم که دارم میگم.میخوای عاشقترش بکنی از این حرفا بزن.اون دختره و با این حرفا توی ذهنش دنیای آیندشو باتو میسازه.میدونی اگر نتونین ازدواج کنین چه بلایی سرش آوردی؟؟
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
این تموم کردن که میگم ارتباط مخفیانه و ... هستش.
شما ماهی 400 هزار تومن درامد داری و ماشین داری و ... .این خیلی خوبه.یکم قانع باش و برو با خانوادت صحبت کن.اگر واقعا به اون دختر خانم علاقه داری.اینکه بگی هنوز با هم آشنا نشدیم و .... واقعا یک اشتباهه بزرگه.آشنایی باشه واسه وقتی خانواده ها در جریان بودن.توی دوهفته میشه شناخت پیدا کرد.بری پیش مشاور برای ازدواج بهت میگه.توی همین سایت هم میتونی بپرسی.تو بخش ازدواج فکر کنم مشاوره بدن.من زیاد درجریان سایت نیستم.
-------------------------------------------------------------------------
خلاصش میشه اینکه برای خودتو اون دختر خانم ارزش بیشتری قایل شو.لطفا.
تنها پیشنهاد برادرانه ی من به تو اینه توکل کن به خدا و باخانوادت مطرح کن موضوع رو و برو خواستگاری.اما عاقلانه تصمیم بگیرید.رفتن هردوتون پیش مشاور(البته بعد خواستگاری) خیلی برای شناخت خوبه.چون یکم فضای بینتون احساسی شده و شاید نتونید عاقلانه تصمیم بگیرید.بودن شخص سومی که یک مشاور قوی هست خیلی خوبه.
آرزوی خوشبختی برای هردوتون دارم.:72:

خیلی ممنون ازت "تولد زندگی " [IMG]file:///C:\DOCUME~1\mali\LOCALS~1\Temp\msohtmlclip1\01\cli p_image001.gif[/IMG]

برام خیلی ارزش دارiه همچنین آیدنش که خوشبختش کنم و احساس آرامش داشته باشه . اینجور که میشناسمش زیاد مادی گرا نیست . منم همینطور

احساس گناهمم از اینه که میخوام بهترین کارو انجام بدم که ناراحت نشه . (از خصوصیاتی که دارم و باعث اذیت شدنم میشه همینه که خیلی زیاد به ناراحتیش یا به حالش فکر میکنم تا خودم که این باعث میشه نتونم آرامش داشته باشم و نگرانش باشم و احساس گناه کنم که اگه یک وقت کار اشتباهی کردم اون از من دلش بشکنه و خدا هم دیگه منو نبخشه ...)

--------------------------------

این ارتباطمون والا خیلی کمه در حدی که اصلا تاحالا بیرون نرفتیم خیلی کم صحبت میکنیم چون مامانش گوشیش رو گرفته و نمیتونیم صحبت کنیم فقط شبا اس میدیم اونم خیلی عادی !

این ارتباطمونم زیاد مخفی نیست ! خواهر اون زنداداشاش زنداییش و تقریبا خیلیها از این ارتباط آگاهن . بجز مامانش که تقریبا حساسه
و توی خانواده ما هم دختر آبجیم . و یکی از آبجی هام که کاملا در جریانه و متاهله و میگه یکم پسنداز کنم و کار خوب پیدا کنم بعد بریم . و همچنین خواهر بزرگمم تا حدودی میدونه که یک رابطه ای هست و کسی رو میخوام .

با این رابطه ای که میگی من هیچوقت نمیخوام آیندشو خراب کنم !!!!!!!!!

--------------------------------------------------------------------------------------------

بله همینطور وضعت کارم ! و ماشینم و سربازی هم دارم سالم هستم اهل هیچ دودو دمی نیستم . از لحاظ اقتصادی که خیلی اذیتم میکنه اگه شرایطم بهتر بود الان میرفتم خاستگاری که خدا هم رازی باشه و به گناه نیفتم ! ولی چیکار کنم توی این جامعه چطوری برم خاستگاری با چه رویی ! بی پول حتی نتونستم 50 تومن پسنداز کنم . ( و فقط یکم دیگه بدهی دارم که تا 3 ماه دیگه تموم میشه )

--------------------------------------------------------------------------------------------
میخوام رسمی مطرح کنم و برم خاستگاری ولی نمشه یعنی خودم میخوام که پشتم محکم باشه سرمایه داشته باشم ! فکر میکنم بی سرمایه خیلی بده و با سر بالا نمیشه رفت !

میخوام پیش خونوادش سرم بالا باشه و افتخار کنه .!

نمیدونم همیشه سر دوراهی میمونم کاش یکی بود منو کمکم میکرد و یه راهی رو پیش روم میزاشت که قانع شم و پشتم قرص باشه که با روحیه برم جلو

شیفته ی مرامت شدم.:encouragement:
یه چیزی خیلی خیلی مهمو بدون.
یک استادی داشتیم یه جمله ی خیلی قشنگ و درستی گفت.
گفت دختری که از خونه ی پدرش میاد توی یک زندگیه ساخته شده و کم زحمت زیاد قدر نمیدونه(البته استثنا داره ها).آینده مال شما دونفر هستش.بذار توی ساختن این آینده کنارت باشه.میدونی چه لذتی داره آینده ای که باهم بسازین؟بذار ببینه تلاشتو بذار ببینه رنج و زحمتی که میکشی برای دادن قسط.بذار ببینه چه تلاشی میکنی برای ساختن یک آینده ی آروم.بذار ببینه براش داری چقدر زحمت میکشی.
دختری که ببینه همسرش برای آیندش داره زحمت میکشه و تمام تلاششو میکنه همسرشو باور میکنه.خلاصش اینکه یه عاشق واقعی برای همسرش میشه(توی این مورد هم البته استثنا هست که البته من ندیدم.وفای خانما خیلی بیشتر از مردهاست.برای همین کم پیدا میشه بین خانما بی وفایی و بی چشمورویی).مگه آینده مال هردو نیست؟پس بذار توی ساختنش هم شریک باشه.نه اینکه بیاد توی محیطی که ساختی فقط زندگی کنه.
سربلندی و بزرگیه تو برای خانواده ی دختر به داشتن پول نیست.به داشتن یک اراده ی قوی برای ساختن یک زندگی برای دخترشونه.به میزان علاقه ی تو به دخترشونه.باور کن اگر باورت کنن و بدونن واقعا مرد هستی بهت افتخار میکنن و میتونی سرتو بلند نگه داری جلوشون.
بهشون ثابت کن اراده داری.بهشون ثابت کن به دخترشون علاقه دار.نه اینکه بری تا بهشون ثابت کنی که پول داری.
نمیگم پول بده ها.خیلی هم خوبه.اما درجه ی خوب بودنش خیلی پایین تر از این ارزشای قشنگه دیگس.
---------------------
اگه قبول داشته باشی که انسان ها توی سختی بزرگ میشن و رشد میکنن اینو قبول میکنی که دختر و پسری که توی ساختن آیندشون سختی میکشن خیلی خیلی قوی تر و محکمتر خواهند بود برای همدیگه.(البته من کارشناس نیستم ها.اعتقاد و احساس من اینه)
--------------------
خلاصه اینکه به نظر من همین الان برو.پس انداز و خونه ی خوب و ... همش درست میشه.خدابزرگه.توکل کن و با اراده باش و خودتونو بسپار بهش خودش درست میکنه.از تو و اون خانم حرکت ,از خدا برکت.اینو دیدم که میگم.پسر عموی من بدون هیچی زندگیشو شروع کرد.اما با اراده و قوی و با توکل.الان یک زندگی خیلی خوب دارن.ویلا توی شمال ندارن.اما یک خونه پر از محبت و عشق دارن.عین همین مورد رو دختر خاله ی من و همسر هم تکرار کردن.اینا برای من الگو هستن.و باید برای همه ی دختر و پسرای جامعه ی ما الگو باشن.
زندگی توی یک زیر زمین اما با عشق خیلی با ارزش تر از زندگیه معمولی توی یه ویلای 1000 متریه.اینا رو میگم دیدتو به زندگی عوض کنی.شعار نمیدم.
میگن گشنه نشدی عاشقی یادت بره.به نظر من این جمله مزخرفه.عاشق زندگیت و همسرت باشی گشنگی یادت میره.نه عاشقی.
دلتو یک رنگ کن.از دوراهی رد شو.
اگر برای داشتنش تصمیم گرفتی برو جلو.محکم و با ارده.با توکل به خدا.
اما اگر دیدی نمیتونی دلتو صاف کنی و یک صدا کنی وجودتو و باز سر دوراهی موندی حتی همون ارتباط ساده رو هم تمومش کن.بخاطر اون تمومش کن.اگر این تصمیم قطع رابطه رو گرفتی بگو تا یک تجربه ی خیلی مهم رو برات بگم.
ببخشید من زیاد حرف میزنم ها.
التماس دعا.:72:

خیلی ممنون :72: :72: این خیلی قشنگه که دوتایی واسه آیندمون تلاش کنین زندگیمون رو بسازیم . من هم دوست دارم برم جلو ولی از این طرف پول هم نیازه و شاید قسمتی بزرگم هم پر میکنه ! همین دیشب هم با خواهرم هم که به خونه ما اومده بودن کلا ماجرا و قصدم رو گفتم و صحبت کردیم که اونم گفت که حتی واسه رفتن به خاستگاری خرج میخواد حداقلش 2 میلیون باید خرج شه با ریزو درشتاش با یک نشون که به دختر باید ببریم و تازه توی دوران عقد هم مراسمات و عیدها و ... هست که باید خرج شه .! پول میخواد منم گفتم که از دوستی و این رابطه (مخفی کاری و انتظار و ... ) خوشم نمیاد و بجای اینکه آرامش داشته باشیم و به هم کمک کنیم فقط عذاب میکشیم . که این موضوع اصلا خوب نیست اینجوری هم که بی سرمایه و درامد نمیشه زندگی و دوران نامزدی رو چرخوند و حتی شروع کرد ! و گفت که نمییشه که بریم بگیم به خانوادش شما دخترتون رو نگه دارین ما یکی دوسال بعد میاییم ! تا وضعیت مالیم و شغلیم بهتر شه ! در حالی که خانوادش با همه موقیتی که واسه دخترشون میاد همشون رو رد کنن !! اگرم بریم نشون کنیم نمیشه سرافکنده شیم توی مراسمات و ... باید چیزی ببریم و دوران نامزدی هم باید پول داشته باشی خرج کنی ! پدرم هم که با خواهرم صحبت میکرده گفته که اگه شغلی داشته باشم که بتونم خرج خودمو اونو بدم میره خاستگاری (پدرم خودش راضیه اگه زودتر از اینم وضعیت شغلیم خوب بود میرفت خاستگاری) خیلی ممنون کمکم میکنین ؟؟

فکر که میکنم ناراحت از اینکه با این شرایط نمیتونم برم خاستگاری! و اینکه با بی پولی توی دوران نامزدی سربلند نمیشم و فکر میکنم مشکلات زیادی پیش خواهد آمد !!
خونه که صحبت میکنم همه هم نظر شون اینه که سخته مسولیت با بیپولی به مشکلات زیادی خواهم خورد و نمیتونم دوران نامزدیم خوب باشه و زندگی و سرمایم رو آماده کنم !!!!!!!!

حالا دارم دور فکرو احساسم چرخ میخورم چون آینده مالیم مشخص نیست ! و نمیخوام که اونم خدایی نکرده پام عذاب بکشه . (میخوام خوشبختش کنم نه اینکه درد و نداری بکشه !:47:)
میخوام بگم که من موقعیت ندارم و فعلا نمیتونم بیام خاستگاری و نمیدونم آینده چی میشه تو هم به آیندت فکر کن ببین چی درسته همون کارو بکن و به خاستگارات فکر کن . من خواستمو نتونستم !!:54: از ترس ناراحتی و ترس اینکه نتونم خوشبختت کنم ! (کار کارو سرمایه داشتم :47:با دلم دارم میجنگم) تا یکی دو سال دیگه شاید وضعیتم خوب شه ...

اون خودش گفته بود که کنار من باشه نهایت خوشبختیشه و زیاد مسایل مالی براش مهم نیست و فقط یک شغل داشته باشم کافیه ...

بنظرت این کارو بکنم و این حرفارو بگم (با اینکه خیلی خیلی سختمه و الانم به سختی دارم تایپ میکنم :47:) و اینکه میترسم از من دلخور شه فکر کنه که بی وفایی کردم و جا زدم !!!؟ (به هیچ وجه نمیخوام این فکر باهاش باشه عذاب وجدان میگیرم !)

چه کنم !!

هیشکی نیست به موضوع منم کمکی کنه !!!!!!! :47: