چطور به خواستگارم بگویم که برادرم معلول است؟

سلام
داخل سایت هرچه گشتم مطلب مرتبط با سوالم پیدا نکردم برای همین تاپیک جداگانه زدم.
من یک برادر معلول ذهنی دارم و در سن ازدواج هستم . با این که علت تولدش مشکل ژنتیکی نبوده تا حالا به هیچکدوم از خواستگارا این جریان رو نگفتیم چون میترسیدیم ندیده بیخیال بشن ...
الان یک مورد خوب برام پیش اومده که من خیلی ازش خوشم اومده
اما خیلی برای گفتن این موضوع بهش دلهره دارم
میترسم بخاطر این موضوع بیخیال بشن و برن (با توجه به این که آدمای مشکل پسندی هستن و خیلی جاها رفتن خواستگاری)
میشه راهنماییم کنید چطوری بهشون بگیم که فراری نشن و درکمون کنند ؟
راستش خودم هم خیلی ناراحتم که چرا باید موضوع رو پنهان کنیم ! معلولین هستند تا آدمای سالم قدر سلامتیشون رو بدونند
اما اکثر خانواده های پسرا زود قضاوت میکنن و این موضوع براشون مساله هستش.
نگهداری و زندگی با این بچه ها سختی داره ، اما این که بخاطر این موضوع یکی پا رو همه داشته های آدم بزاره و همه چیزو ندیده بگیره یا این که بعدا این موضوع رو تو سر آدم بزنه خیلی خیلی بیشتر دردآوره
ممنون میشم که درکم کنید و کمکم کنید

نظر من این هست که مشاوره ازدواج برید.
قبلش با مشاور ( ماهر و با تجربه ) صحبت کنید و این موضوع را بهش بگید و بخواهید که ایشون به شکل منطقی مساله را مطرح کند.
برای این که این آقا ناراحت نشه هم بهش بگید که موردی هست که ترجیح می دید با کمک مشاور مطرحش کنید و اونجا بهشون خواهید گفت.

البته شاید آقایون نظر بهتری داشته باشند. این که ترجیح می دن در چنین شرایطی چطور مطلع بشن و ...

بعد از اون می تونید بیشتر صحبت کنید.

- - - Updated - - -

عنوان تاپیکت را عوض کن. پیشنهاد من اینه:

چطور به خواستگارم بگویم که برادرم معلول است؟

اینجا بعضی ها برای مشکلات خانوادگی برادرشون مشاوره می گیرند و چون مشاوره اینترنتی، اون هم برای شخص سوم
چندان عملی نیست، کمتر به این تاپیکها توجه می شه، تاپیک شما هم می ره جزو همون گروه، چون فکر می کنند برای برادرت مشاوره می خوای.

سلام
خیلی ممنون
آخه چند جلسه اول رو باید با هم حرف بزنیم تا برسه به مشاور ...
و میترسم اون موقع خیلی دیر بشه برای گفتن این موضوع . هم اونا شاکی بشن که چرا دیر گفتیم و هم خودم بیشتر به هم بریزم
برای اسم تاپیک هم حتما . البته اول باید پیدا کنم اسم تاپیک رو چطوری میشه عوض کرد :دی
ممنون شیدا جان

سلام

خب اینکه خونواده ها نگران باشن عمده دلیلش نا اگاهی از انواع عقب ماندگی ها و مسائل مربوط به انهاست.


شاید شما هم اگر چنین برادری نداشتید(در واقع فاقد اطلاعات کافی در این مورد بودید) و خواستگاری داشتید که چنین برادری داشت،بی درنگ ایشان را رد می کردید.


خوشبختانه الان سطح درک و سواد مردم بالاست.میتوان با اندکی توضیحات علمی و مستند این موضوع را برایشان تفهیم نمود(بخصوص که برادرتان مشکلش ژنتیکی نیست)

در مورد اینکه چگونه بگویید یا چه بگویید نظر خاصی ندارم.اما معتقدم خیلی زود این موضوع را بگویید.قبل از اینکه از نظر مالی و جانی هزینه زیادی بکنید.(جلسات خواستگاری و ایجاد احساسات بین طرفین و ...)


ان شاءالله هر چه خیرتان است پیش بیاید.


فقط خدا

ادم معلول مگه چشه؟؟ادم معلول بنده خدا نیست؟چقدر بعضی ادما سطحی نگرن،مگه اونا قراره با برادر شما ازدواج کنند!!!خانم سرتو بالا کن و به برادرت افتخار کن ،کسی که به خاطر برادر معلول شما خوبیهای شما برا ازدواجو نمیبینه همون بهتر که همسرتون نشه.

ممنون فقط خدای عزیز
خودم باید بگم . اما سخته که چطوری بهش بفهمونم ژنتیکی نیست و این رو عیب ندونه ! شاید فک کنه خودم رو توجیه میکنم !
آقای سامانخب اکثر خانواده ها این که ما بگیم مشکل ژنتیکی بوده رو قبول نمیکنن و میترسن بچه آینده من هم همین مشکل رو داشته باشه
برای همین ممکنه جا بزنن
یا بگن اصلا به ریسکش نمیرزه که بیان با من ازدواج کنن ! و این خیلی ناراحت کنندست

چرادلهره داریدومیترسید؟به خداتوکل کنید
شمانخواستیدبرادرتون معلول باشه خواست خدابوده
کسی که بااین حرف شمامیخوادبره اجازه بدیدازهمون اول بره
شماخودتون دلیل معلولیت برادرتون رومیدونیدمیتونیدبه طورکامل توضیح بدیدوازاقای خواستگارهم بخوایددرصورتیکه لازم باشه برندومطالعه کنندیاازمتخصصان پرسوجوکنندوبدونندکه مشکل برادرشماژنتیکی نیست

تحصیلات ایشون رو نگفتید.ولی مطمئنا دیپلم رو دارن دیگه.کافیه تو همین نت برن و یه سرچ کنن و چند تا مقاله پزشکی مطالعه کنن.اگه برن حضورا پیش یه متخصص که چه بهتر.


در جواب اون دوستان عزیز ی که می گن بزار بره .... .در این مواقع یه مانع بزرگ خونواده اون اقاست.شاید اون اقا حاضر باشه این ریسک رو بپذیره(به قول رکسانا خانم)اما راضی کردن پدر و مادر یه بحث دیگست.


من فقط معتقدم زود بگید.نگران هم نباشید.من در اطرافیانم کسی رو میشناسم که با وجود داشتن یک عضو عقب مانده ذهنی(نمیدونم ارثی بود یا نه)در ازدواج و بچه دار شدنشون مشکلی پیش نیومده.همه دختران و پسر این خانواده الان خانواده خودشون رو دارن.


به خدا توکل کنید.


فقط خدا

الان دیگه زمان قدیم نیست براحتی میشه ازهمون ابتداتشخیص دادیکی ازدوستهای من دخترخالش حامله بودازاونجایی که توخانواده همسرش معلول زیادبودخیلی میترسیدازهمون ابتدای حاملگی پرونده پزشکی تشکیل داده بودوماهانه مراجعه میکردویه بچه سالم به دنیااورد
شماازهمون اول موضوع برادرتون روبگیدنگران نباشیدچون خیلی ازخانواده هاحتی به عمل کردن دخترحساسندومعتقدنددخترنبا یدقبل ازعروسیش عمل کنه وبه خاطراین موضوع ازازدواج باهمچین دختری صرف نظرمیکننددرحالیکه دیگران به راحتی میپذیرند
خودتون رواین همه نگران نکنیدشماموضوع روبااقاپسرمطرح کنیدیاقبول میکنندیانمیکنند؟
چون اگه دیرترمتوجه شوندشایدبه خاطر موضوع بیشترازاصل موضوع ناراحت شوند

بله تحصيلات دارن اما اسم بيماري برادرم رو كه سرچ كردم در اينترنت گفته اكثر مواقع ژنتيكي هست و برادر من جزو اون اقليتهاست متاسفانه.
و چون اين موضوع برا خيلي سال پيش هست ما هيچ مدرك پزشكي نداريم كه اين رو اثبات كنيم.
ومشكل اصلي خانوادشون هست چون خيلي جاها خاستگاري رفتن و مشكل پسند هستند
در نهايت من اين رو خواهم گفت و بقيشو به خدا ميسپارم .
اما ميخاستم بدونم بنظرتون بهتره اسم بيماري رو بيارم يا فقط بگم به دليل غير ژنتيكي اين مشكل پيش اومده؟
ممنون ازهمه دوستان ك كمكم كردند
دعاگوي همتون هستم

خواهر من! بر فرض که ایشون معلولیت از نوع ژنتیکی داشته باشه، شما یک مشاوره ژنتیک که برید بهتون میگن که بچه شما احیانا چقدر شانس سالم بودن یا مشکل بودن خواهد داشت. اصلا به خیلی از زوجها به خصوص زوجهای فامیل توصیه میکنند که مشاوره ژنتیک قبل از ازدواج انجام بدهند. حتی اگر کسی در خانواده شان سابقه معلولیت نداشته باشد. ولی با این حال باز هم میبینی که علیرغم اینهمه خطراتی که ازدواجهای فامیلی داره، باز هم ازدواجهای فامیلی رواج داره. منتها قبلش برای این که خیالشان راحت بشوn مشاوره میروند.

عزت و احترام برادرتون رو نگه دارید. گناه داره. خـــــیــــــــــلی سخته که توی یک خانواده خودت به حد کافی رنج و درد و مصیبت داشته باشی بعد دیگران به شکل مانع خوشبختیشون هم بهت نگاه کن.

معمولا خواستگارها قبل از اینکه وارد منزل بشوند برای خواستگاری، از تعداد فرزندان و اوضاع و احوال سایر اعضای خانواده مثل چند تا برادر و خواهر ،‌شغل پدر و مادر، حدود سن و سال برادر و خواهر ها و پدر و مادر و وضع مالی و ... خبر کسب میکنند. چه شخص شما و چه افرادی که شما را معرفی میکنند در همین حد که اطلاعات عمومی و کلی در مورد اعضای خانواده را میدهند، اشاره ای هم به وضعیت این برادر شما بکنند مثلا بفرض: ما سه تا خواهر و برادریم که دو تامون در حد فلان درس خوندیم و سن و سالمون اینقدره اما برادر دیگری هم دارم که بدلیل معلولیت جسمی تا فلان حد درس خونده یا ازدواج نکرده یا فلان. و رد بشید از موضوع.

از موضوع رد بشید و روی وضعیت خاص جسمی برادر توقف نکنید و توضیحات اضافه ای ندید و احساس شرم و ترس و ... نداشته باشید.

اگر دیدید که ایشان توجهشون به این موضوع جلب شد و سوالاتی پرسیدند بهشون بگید که برادرتون چقدر برای شما و خانواده عزیز هستند، و تنها موردی که فکر میکنید لازم است از اون رفع نگرانی کنید همون بحث بچه دار شدن و ژنتیک است که خودتان هم علاقمند هستید که قبل از ازدواج مشاوره لازم رو انجام بدهید.

اصلا چرا از همین قبل از ازدواج نمیری یک مشاوره ای انجام بدی که خیالت راحت باشه؟ که هی نخواهی برای این و اون قصه حسین کرد شبستری تعریف کنی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی دل

خیلی متاسفم که برادرتون به خاطر ازدواج شما باید اینقدر اذیت بشه! تحقیر بشه! و عذاب بکشه!
خواهر من! بر فرض که ایشون معلولیت از نوع ژنتیکی داشته باشه، شما یک مشاوره ژنتیک که برید بهتون میگن که بچه شما احیانا چقدر شانس سالم بودن یا مشکل بودن خواهد داشت. اصلا به خیلی از زوجها به خصوص زوجهای فامیل توصیه میکنند که مشاوره ژنتیک قبل از ازدواج انجام بدهند. حتی اگر کسی در خانواده شان سابقه معلولیت نداشته باشد. ولی با این حال باز هم میبینی که علیرغم اینهمه خطراتی که ازدواجهای فامیلی داره، باز هم ازدواجهای فامیلی رواج داره. منتها قبلش برای این که خیالشان راحت بشوn مشاوره میروند.

عزت و احترام برادرتون رو نگه دارید. گناه داره. خـــــیــــــــــلی سخته که توی یک خانواده خودت به حد کافی رنج و درد و مصیبت داشته باشی بعد دیگران به شکل مانع خوشبختیشون هم بهت نگاه کن.

معمولا خواستگارها قبل از اینکه وارد منزل بشوند برای خواستگاری، از تعداد فرزندان و اوضاع و احوال سایر اعضای خانواده مثل چند تا برادر و خواهر ،‌شغل پدر و مادر، حدود سن و سال برادر و خواهر ها و پدر و مادر و وضع مالی و ... خبر کسب میکنند. چه شخص شما و چه افرادی که شما را معرفی میکنند در همین حد که اطلاعات عمومی و کلی در مورد اعضای خانواده را میدهند، اشاره ای هم به وضعیت این برادر شما بکنند مثلا بفرض: ما سه تا خواهر و برادریم که دو تامون در حد فلان درس خوندیم و سن و سالمون اینقدره اما برادر دیگری هم دارم که بدلیل معلولیت جسمی تا فلان حد درس خونده یا ازدواج نکرده یا فلان. و رد بشید از موضوع.

از موضوع رد بشید و روی وضعیت خاص جسمی برادر توقف نکنید و توضیحات اضافه ای ندید و احساس شرم و ترس و ... نداشته باشید.

اگر دیدید که ایشان توجهشون به این موضوع جلب شد و سوالاتی پرسیدند بهشون بگید که برادرتون چقدر برای شما و خانواده عزیز هستند، و تنها موردی که فکر میکنید لازم است از اون رفع نگرانی کنید همون بحث بچه دار شدن و ژنتیک است که خودتان هم علاقمند هستید که قبل از ازدواج مشاوره لازم رو انجام بدهید.

اصلا چرا از همین قبل از ازدواج نمیری یک مشاوره ای انجام بدی که خیالت راحت باشه؟ که هی نخواهی برای این و اون قصه حسین کرد شبستری تعریف کنی؟

---

دوست عزیز انقدری میفهمیم که وقتی که اون هست درباره این مسائل صحبت نکنیم !! هرچی باشه من از اول عمرم کنار اون زندگی کردم درحالیکه شما که قضاوت میکنید همه چیزو از دور میبینید !
بله منم اگر این مشکل رو نداشتم شاید بنظرم حتی فکر کردن به این موضوع هم خیلی سنگدلانه بود!
شاید شما که از دور ببینید خواسته من رو خودخواهی بدونید ! منی که این همه سال تو این خانواده بودم ، سختیهای نگهداریشو دیدم
بدرفتاریهاشو دیدم ، اذیت کردناشو دیدم ، عذاب کشیدن و پیر شدن پدر و مادرم رو دیدم ...
شاید از نظر شما این که من بخوام به خوشبختی خودم فک کنم خودخواهی محض باشه !!
من قبول دارم که اون بی گناهه چون دست خودش نبوده که این مشکل براش پیش اومده و اتفاقا بیشتر از شما که فقط بیننده هستید این موضوع رو قبول دارم و براش غصه میخورم.
اما این که من بخاطر این شرایطی که پیش اومده بخوام رد بشم هم ناراحت کنندست.
تا با کفش من راه نرفتید اینطور قضاوت نکنید.
من اینطور فک میکنم چون جامعه من رو مجبور کرده
اگر جامعه ای داشتیم که به هم احترام میزاشتیم ، یک کلاغ چهل کلاغ نمیکردیم ، این بچه ها رو تو خیابون مسخره نمیکردیم ، امکانات و شرایطی برای نگهداریشون فراهم بود و و و ....
شاید برای من هم مهم نبود .
اما خب همه اونجور که شما فک میکنید فکر نمیکنن!
و مشکل اینجاست !
من دیدم کسایی رو که اینطوری فک میکنن !
معلولیت برادر من ذهنی هست ! و بجز خانواده نزدیکمون کسی درباره این موضوع چیزی نمیدونه.
بنابراین این موضوع رو باید خودم بگم. .. .
در آخر هم ممنون از کمکتون
بازم بهتون حق میدم خواسته من رو خودخواهی بدونید
اما باور کنید که من هم به اندازه شما حق دارم نگران آینده خودم باشم.
فک کنم اشتباه کردم اینجا موضوع رو مطرح کردم
باید حدس میزدم که اینجا کسی با این مشکل آشنا نیست و همه من رو به چشم یک دیو خواهند دید ! چرا که نگران آینده خودم هستم در حالیکه نباید باشم و هر اتفاقی برام افتاد باید تسلیمش بشم .
شاید هم اینطور باشه !
امیدوارم برای کسی پیش نیاد و اگر پیش اومد و 23 سال در کنار یکی با این مشکل زندگی کرد مثل شما همینقدر قشنگ و زیبا و خوب به زندگی نگاه کنن ....
ممنونم .خدانگهدار

بله واقعا تو جامعه ما دخترتان و پسرا خیلی چوب خانواده هاشون رو م یخورن یا برعکس نون خونوادشون رو می خورن. در حالیکه هم خود خانواده مهمن هم خود طرف. الزاما هر خونواده سطح بالایی در تربیت فرزند موفق نیست. برای این چیزا خ خودتو نگران نکن. خب این خودش یه فیلتر دیگه ادمای غ منطقی جلو نمی ان :cool: توکل بر خدا

البته تا حدیش هم خب منطقی. به هر حال دوست من همه غ منطقی نیستن. شما که نمی تونی این استرس رو داشته باشی (مدام ) که خاستگار از دستتون بره. معمولا خاستگاری های سنتی این مدلی ان. اگه خودتون تو محل کار یا جایی دیگه با شخصی اشنا باشین و هم رو خوب بشناسین این اتفاقات کمتر. هرچند شما می تونی طرفتون رو قانع کنی با دلیلای خوبی که دوستامون اوردن.

در ضمن گفته بودی چجوری بگی:

خ ساده قاطعانه بدون خجالت با افتخار بدون هیچ حاشیه که خونوادت با رنج این نوع مشکلات چطور کنار امدن

در ضمن الان پست اخرتو خوندم. می دونم این چیزا غصه داره. تازه شما کجاش رو دیدی من یه خانواده می شناسم یه بچه دکتر و بقیه هم مهندس و.. کلا تحصیل کرده . چون پدر خانواده کارمند محترم شهرداری هستن نه به پسر این خانواده زن م یدن نه واسه دخترشون خاستگار می اد!

دیگه این چیزا هست عزیزم خودت رو ناراحت نکن اگه کسی تو رو بخاطر شرایطت نخاد تو هم اون رو به خاطر منطق پوچش نخاه. اعتماد به نفستم حفظ کن در حد تیم ملی عزیزم. غصه هم نخور. فقط اگه خ خاستگار اینجوری از دست دادی سعی کن ارتباطات اجتماعیت رو بالا ببری تا اینجوری مستقیم با خود پسر اشنا شی اینجوری چون بیشتر میشناسنت دیگه این چیزا مهم نمیشه. خوشبخخخخخخخخخخخخخخخخت باشی عزیز

دوست عزیزم، رکسانا جان،
از نظر من هم بی دل یک مقداری تند رفته(ببخشید بی دل جان:72:) اما نکات مهمی توی پستش بود که فکر میکنم چون خیلی ناراحت شدی ندیدیشون اصلاً

نقل قول:

---

معمولا خواستگارها قبل از اینکه وارد منزل بشوند برای خواستگاری، از تعداد فرزندان و اوضاع و احوال سایر اعضای خانواده مثل چند تا برادر و خواهر ،‌شغل پدر و مادر، حدود سن و سال برادر و خواهر ها و پدر و مادر و وضع مالی و ... خبر کسب میکنند. چه شخص شما و چه افرادی که شما را معرفی میکنند در همین حد که اطلاعات عمومی و کلی در مورد اعضای خانواده را میدهند، اشاره ای هم به وضعیت این برادر شما بکنند مثلا بفرض: ما سه تا خواهر و برادریم که دو تامون در حد فلان درس خوندیم و سن و سالمون اینقدره اما برادر دیگری هم دارم که بدلیل معلولیت جسمی تا فلان حد درس خونده یا ازدواج نکرده یا فلان. و رد بشید از موضوع.

از موضوع رد بشید و روی وضعیت خاص جسمی برادر توقف نکنید و توضیحات اضافه ای ندید و احساس شرم و ترس و ... نداشته باشید.

---

به حرفای بی دل دقت کن. اگه جور دیگه ای عنوان بشه یا اینکه یک جلسه اختصاصاً به این موضوع اختصاص بدی داری حساسیت خواستگارت رو بالا میبری در این زمینه.

رکسانا جان، اینجا همه برای کمک کردن و بدون هیچ چشمداشتی پست میذارن.
اگه ناراحت شدی، بخاطر اینه که با اینجا زیاد آشنا نیستی . یه مدت که بگذره متوجه میشی که همه از روی دلسوزی برات مینویسن:72:

امیدوارم موفق باشی

ممنونم
راستش ناراحت نشدم
حق دادم بهشون که اینطور فک کنن چون تو موقعیت من نیستن
وضعیتی که من توصیف کردم شاید بنظر خیلیا خودخواهی من رو برسونه اما خب نمیشه اینطور قضاوت کرد
و همونطور که گفتم امیدوارم برای کسی این مشکل پیش نیاد و اگر اومد بتونن بدون اینکه شرایط و سختی های این راه رو در نظر بگیرن ، همینقدری که الان میتونن قشنگ و خوب ببینن اون موقع هم همینطوری موقعیتشون رو ببینن

این که خودم پیشنهاد مشاوره ژنتیک رو بدم شاید خیلی جالب نباشه به نظرم
ولی راه خوبی هست که حتما امتحانش خواهم کرد
و بازم ممنونم از کمک همه دوستان که بی چشمداشت کمکم کردن (گل)

دوست خوبم کمی صبر داشته باش.کاملا درک میکنیم که چی میگی

تو صفحه های قبل دوستان اشاراتی کردند ...مطمئنم بی دل عزیز هم قصد بدی نداشته و فقط میخواسته از دریچه ی دیگه ای به موضوع نگاه کنه

من به قسمت خیلی اعتقاد پیدا کردم...عزیزم اگه قسمتت باشه هیچ چیزی جلوش رو نمیتونه بگیره...به خدا توکل کن

اصلا لازم نیست به خواستگارات خیلی جزئی حرف بزنی و از مشکلات و و و بگی...فقط مطرحش کن که بعدا نگن چرا نگفتی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط roksana

ممنونم
راستش ناراحت نشدم
حق دادم بهشون که اینطور فک کنن چون تو موقعیت من نیستن

---

رکسانای عزیز خوشحالم که ناراحت نشدید:tongue:

بسیاری از افراد که در اینجا مطلب مینویسند فکر میکنن مشکلشون خــــــیــــــــلی منحصر به فرده و فقط و فقط این اونهان که با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم کردند و دیگران قادر به درک وضعیت اونها نیستند.

شاید جالب باشه بگم که من هم زمانی با کفشهای برادر شما راه رفته ام و هم با کفشهای شما. موقعیت رو اگر بهتر از شما درک نکنم کمتر از شما نیست لا اقل.

یک توصیه یا تلنگر من شما را بهم ریخت. اما من در بسیاری از جملات شما از اول تاپیک تا بحال، ناملایمات زندگی یک برادر معلول و یک خواهری که بهانه ای برای عدم اعتماد بنفس برای ازدواج و عدم مهارت در برخورد با خواستگار پیدا کرده دیدم.

من حتی وضعیتهای مشابه را هم به عینه دیده ام یا تجربه کرده ام. که خواهر یا برادری اتفاقا عزیز معلولشان را به خواستگار معرفی کرده اند منتها نه از این دیدی که شما داری. بلکه از این دید که خواستگارشان را بدرستی محک بزنند و به شناخت درستی از ایشون برسند و خیالشان راحت بشود که عزیزشان بعنوان عضوی از خانواده مورد پذیرش خاص قرار میگیرد.

ریشه ترس شما در برادر شما نیست!
اگر به خودتان اعتماد داشتید. یا سایر شرایطتان را بسیار مناسب ازدواج می دانستید اصلا این مورد جزو کمترین چیزهایی بود که برایش نگران باشید.

مطلبم را با یک موضوع مهم در باب ژنتیک پی میگیرم: مشاوره ژنتیک برای هر ازدواجی لازم است حتی اگر در خانواده فرد معلولی نداشته باشند. ممکن است شما اصلا ژن معیوبی نداشته باشید. اما آقای خواستگار اتفاقا حاوی ژن معیوبی باشد که در ایشان تظاهراتی ندارد اما بصورت ناقل عمل کند و بچه شما را دچار مشکلات جسمی یا ذهنی کند.
مهم این است که شما از همین ابتدا شک و شبهه ها را از طریق مشاوره حل کنید تا فردا حتی در مواردی که به شما مربوط نمیشود مورد اتهام قرار نگیرید.

به هر حال در خانواده شما یک ژن معیوبی بوده که از بخت بد برادرتان ایشان از آن آسیب دیده اند و شما ندیده اید! اما این به این معنا نیست که شما نمیتوانید ناقل باشید.

پس مشاوره و آزمایش ژنتیک برای هم شما و هم خواستگار لازم است.

عزت و احترامی که برای موقعیت برادرتان خواهید داشت و درک و پذیرش ایشان، انشا الله در زندگی شما نمود زیبایی پیدا خواهد کرد.
اگر خواستگاری اینقدر ظاهر بین است و اینقدر از اخلاقیات بدور که به صرف وجود یک فرد معلول در یک خانواده راهش را کج کند و برود همان بهتر که برود!

یک چیزی رو به نظرم رسید اضافه کنم:
دقت کردی؟ از این ترس داری که خواستگارانت پذیرش موضوع را نداشته باشند و بگذارند و بروند!
اما صحبتهای من هم در باب پذیرش بهتر برادرت شما را بهم ریخت!

از صحبتهایی که بعد از پست قبلی من تا به اینجا کردی، میشه فهمید که اتفاقا این شما هستی که از حضور برادر معلولت شاکی هستی! هر چند که سالیان سال با این مسئله مواجه بوده ای. و چون شما از این موضوع آزرده هستی، فکر میکنی که دیگران هم طبیعتا باید آزرده بشوند از حضور ایشان!

روی افکار خودت و پذیرش خودت از این مسئله کار کن. مشکل خواستگار خودبخود حل میشه.

امیدوارم همچنان از صحبتهام ناراحت نشی :p

بعله به نظرم اون خیلی ها درست فکر میکنن ! چون تا وقتی واقعا در یک موقعیت قرار نگیرید نمیشه بگید به همه جوانبش اجحاف کامل دارید.
حتی تو تاپیکهایی که من گشتم و یکی در مورد مثلا خانواده شوهرش گلایه کرده بود .... ممکنه کسی باشه که موقعیت مشابه داشته باشه
اما به صرف مشابه بودن نمیشه گفت که قطعا درکش میکنه ! یا اگر راه حلی که برای خودش جواب داده رو پیشنهاد کنه یکی با موقعیت مشابه میتونه قطعا از اون جواب بگیره ...

این که میگید هم با کفش من راه رفتید هم با کفش برادرم ینی دور از جون هم معلولیت داشتید و هم تو بستگان درجه یک این مشکل رو داشتید ؟؟
اگر آره ممکنه که درک بهتری از من رو موقعیتم داشته باشید ... اونم فقط ممکنه به همون دلیلی که بالا توضیح دادم و دو موقعیت مشابه الزاما سختی ، مشکل و عکس العملهای یکسان نخواهند داشت.(چرا که درجه معلولیتها ، شرایط خانواده و خیلی چیزا یکسان نیستن)

اتفاقا برعکس اون چیزی که فکر میکنید من به خودم اعتماد دارم
چون سایر شرایط ازدواج رو دارم و موقعیتهای خیلی خوبی (حتی بهتر از این مورد خاص) هم تابحال داشتم که پسند خودم نبودند ...
و این که من این موضوع رو مشکل میبینم فقط دید من نیست ! بلکه حتی نظر پدر و مادرم هم هست که میگن خیلی ها این مشکل رو قبول نمیکنند و نگرانند .

بله من انکار نمیکنم که نه من و نه بقیه اعضا خونوادم این موضوع رو نپذیرفتیم !
فکر نمیکنم کسی باشه که دوست داشته باشه یکی از عزیزترین کسانش این مشکل رو داشته باشه و حتی اگر 1000 سال هم بگذره طبیعتا پذیرشش رو پیدا نخواهند کرد.
دید شما به موضوع کاملا قابل تحسین هست ، چون بنظرتون اون گناهی نداره و در واقع همین هم هست
اما اگر تو خانواده ما بودید و سختی های نگهداری این بچه ها رو میدید مطمئن نیستم باز هم همین دید رو میداشتید .
مطمئن نیستم اگر آب شدن و حرص و جوش خوردن مادرتون رو میدیدید اینجور قضاوت میکردید
نمیخام ادعایی کنم اما شرایط اونقدر سخت هست که حتی پدر و مادرم (که عشق و علاقشون به برادرم خیلی از من و شما بیشتره ) خسته و ناامید شدن و خودشونو محکوم به مرگ تو رنج و ناراحتی میبینن.

بابت اطلاعات خوبی که درباره مشاوره ژنتیک دادید ممنونم
من ناراحت نشدم اما همچنان آرزو میکنم اگر خدای نکرده خدای نکرده همچین مشکلی تو زندگی آیندتون پیش اومد این دید قشنگتون رو همچنان حفظ کنید !
ممنونم

به نظر من اگر بخواستگارتون خیلی صادقانه بگید که برادرتون معلوله و معلولیتش مادر زادی هست و ربطی هم به مسایل ژنتیکی نداره.بعد خواستگارتون خوب برخورد نکرد شک نکنید ازدواج نکردن باهاش به صلاحتون خواهد بود.چون مطمئنا فردی نتونه معلولیت رو درست تحلیل کنه و اون رو نقطه ضعف یک خانم ببینه ،بدرد ترک لای دیوارم نمیخوره چه به ازدواج و همسری.در ضمن اینم بگم که خاله من بچه شون به دلیل اشتباه پزشکی معلول شده و الان 16 سالشه.جالب تر از اون اینه که تک پسرش از ایران رفته ،اما 2تا از داماد هاش خیلی بهتر از پسرش دارن به خانوادشون تو نگهداری بچه کمک میکنن در حدی که بعضی اوقات برای نظافت شخصیش کمک میکنن و من از شعور و انسانیت بعضی انسان ها مثل این افراد قبطه میخورم.

- - - Updated - - -

این تاپیک به موضوع اصلی تاپیک شما ربطی نداره ولی من یک بار خوندمش تحت تاثیر روش برخورد نویسنده با موضوع قرار گرفتمhttp://www.hamdardi.net/thread16950-2.html

سلام دوست گرامی
لطفا اطلاعاتی در مورد تحصیلات سن موقعیت خود و خواستگارتان بیان کنین ممنون

سلام رکسانای عزیز

کسی که به صرف وجود یک فرد معلول راهش رو کج می کنه نشون نمیده فرد بی اخلاق و ظاهر بینی هست.
به هر حال این یک ازدواج سنتی هست و عشق و علاقه ای بین رکسانا و خواستگارش از قبل نیست که بتونه بعضی از شرایط رو بپذیره... اون فرد صد در صد سعی می کنه عاقلانه به این موضوع نگاه کنه.
از دو جهت بحث فرد معلول تو خانواده مهم هست
یکی از جهت انتقال ژن معیوب به فرزند
یکی هم از جهت مسئولیت نگهداری از ایشون

به هر حال رکسانا مسئولیت هایی در قبال برادرش داره که ممکنه خواستگارش به اونها هم فکر کنه .

پس کسی که می زاره میره صرفا آدم بدی نیست بلکه اون آدم می خواد تا حد ممکن ازدواج بی دردسرتری داشته باشه.

به نظر من رکسانا برادرش رو پذیرفته و نباید رو خودش کار کنه .
اون فقط باید این قضیه رو به خدا بسپاره
و به خدا توکل کنه
توکل کنه تا خواستگارش از اون دسته افرادی باشه که با این قضیه مشکلی نداره . همین.....
در مورد نحوه گفتن هم با بی دل موافقم .

ایشون که می گن مشکل برادرشون مادر زادی نبوده
پس ژن معیوب نبوده تحت عوامل محیطی ایشون معلول شدن.
این رو به خواستگارتون توضیح بدید.

رکسانا خانم شما اگر واقعا می خواهید مشکلتان حل شود در لاک دفاعی فرو نروید. این از آفت های روند مشاوره است و جلوی حل مشکل را می گیرد.بله ممکن است کسی مشکل شما را نداشته باشد. نمی دانم چرا اصرار دارید همه دقیقا دقیقا شرایط شما را داشته باشند و حتی مشابه آن را قبول ندارید و معتقدید هیچ کس شما را درک نمی کند. وقتی این طور فکر می کنید ما چطور می توانیم به شما کمک کنیم تا این بار رنج و درد 23 ساله را زمین بگذارید؟ ما هم مثل شما انسان هستیم و مطمئن باش سراسر زندگی مان مشکلات متعددی را تحمل کرده ایم و هیچ یک از ما بی درد نیستیم. می توانی به صفحه شخصی بچه ها بروی و ( موضوعات آغاز شده ) را ببینی. بله مشکلات ما مشابه شما بوده است و آن طور که شما می خواهید دقیقا مثل هم نبوده است. اما آن قدر تجربه کسب کرده ایم که بفهمیم رنج و درد چه احساسی است ، نگرانی و اضطراب و سختی چیست. مشکلات ما دقیقا دقیقا مثل هم نیست اما همه ما انسانیم و مشکل هر چه باشد یک احساس به همه انسان ها دست می دهد: رنج ، تعب ، کلافگی و ... . شما دوست نداشتی که برادرت معلول باشد ، آن یکی دوست نداشت برادر و شوهرش الکلی باشند، دیگری دوست نداشت پدرش به خواهرش تمایل جنسی نشان دهد ، دختر دیگری دوست نداشت به خاطر بدهی پدرش تن به ازدواج اجباری بدهد و چندین سال بلاتکلیف زندگی کند، یکی دیگر اصلا دوست نداشت به او تجاوز شود و حامله شود، دختر دیگری دوست نداشت دو برادر الوات داشته باشد که دائما از والدین پیرش باج می گیرند و دعوا و کتک کاری در خانه راه می اندازند که پول موادشان جور شود ، همه اینها که گفتم تاپیک هایی هستند که در اینجا مطرح شده است. مشکلات کمی فرق دارد اما مهم این است که : هیچ کس این مشکلات را دوست نداشت و اینکه این مشکلات به ظاهر متفاوت در باطنش یکی و مثل هم است و آدم را پیر می کند و بدترین احساس ها را به آدم ها می دهد که این احساس ها مشابه هستند. پس فکر نکن ما درک نمی کنیم چه شما و چه دیگران احساسشان چیست. ما درک می کنیم ، مطمئن باش! وگرنه اینجا اسمش همدردی نبود عزیزم!
مهم مشکل آدم ها نیست چون کسانی که اینجا می آیند اغلبشان احساسات شما را همان طور که توضیح مفصل دادم دارند. وظیفه ما این است که فراتر از احساس آنها عمل کنیم.یعنی به آنها کمک کنیم این احساس جانکاه را کنار بگذارند و از دید دیگری به زندگی نگاه کنند. وظیفه ما این است که عواملی که این احساس را به وجود می آورند خنثی یا حداقل کنترل کنیم. مهمترین عامل به وجود آوردن این احساسات افکار آدم ها است که از نظر علمی این موضوع ثابت شده است. وقتی ما به شما می گوییم فکر اشتباه را کنار بگذار و فکر تازه ای بیاور تا شرایطت عوض شود و احساس بهتری پیدا کنی می خواهیم کمکت کنیم . چرا ؟ چون خود ما هم احساس مشابه شما را با این روش جا گذاشته ایم و زندگی مان بهتر شده است. هر چند شرایط فیزیکی و محیطی زندگی خیلی از ما عوض نشده است اما ما همه با تغییر فکر و دیدگاه به احساس بهتر و زندگی بهتر رسیدیم و به مرحله ی جدیدی وارد شدیم. فهمیدیم که شاید شرایط محیطی ما ، آدم های اطراف ما و خیلی چیزهای نامطلوب عوض نشود اما حقیقت زندگی اینها نیست! وجود ما حقیقت زندگی است و تغییر در آن است که زندگی را واقعا تغییر می دهد! این وجه اشتراک همه ما است و این شباهت از هر چیز مهم تر و اساسی تر است به طوری که تمام تفاوت ها در مقابل آن رنگ می بازد حتی تفاوت در مشکلات!

من با كسي كه ميخوام ازدواج كنم برادر معلول داشته كه مريض بوده وهم مشكل دهني وهم حركتي زنتيكي جون مادر وبدرش فاميل بودن وفوت شده من كه مي دونستم مادرشونم جلسه اول با وجود اينكه فوت شده وميتونست نكه كفت وكلي هم كفت ارزومه كاش الانم بود وبا اينكه سختم بود اما بجم بود وما هيج كدوممون فكرم نكرديم اين موضوع بده علم اينقدر بشرفت كرده كه اين مشكلات ديكه نيست وخيلي كمه ما فاميل داشتيم كه جهار خواهر دختر نازا بودن كسي خواستكاريش نميرفت جون فكر ميكردن اينم نازاست اما با يه خانواده خوب واصيل ودرست وصلت كرد كه مادر شوهرش كفته بود مهم خوبي دختره خدا بخواد بجه دارم ميشه كه شد الانم بجه اش جهارسالشه وزندكيش عاليه ااين قضيه يه فيلتره تا ادماي منطقي واصيل وخوب بيان سمت شما نه هركسي :)

آقا / خانم نوپو
من اصراری نداشتم که همه مشکل من رو داشته باشند اگر داشتم صد درصد اینجا نمیومدم !
من مشورت خواستم درباره نحوه مطرح کردن این موضوع
اما اصلا نگرانی من زیر سوال رفت !!
به همین خاطر بحث این که تو موقعیت من نبودند مطرح شد .
وگرنه طبیعتا انتظار بیجایی هست که همه مشکل هم رو داشته باشند .
در واقع من هیچ تقصیری متوجه خواستگاری که میاد و بخاطر این موضوع منو بیخیال میشه نمیدونم
چون حق همه آدمهاست که برای آینده خودشون و نسلی که خواهند داشت تصمیم بگیرن حتی اگر این احتمال نزدیک به صفر باشه
اما خب سوال من چیز دیگه بود ...
بازم ممنونم از همه دوستان
ایده های جدیدی گرفتم از حرفاتون انشاالله خیر باشه
ممنون :72:

هیچکدوم از ما تا بحال جلوی برادرم صحبتی از این موضوع به میون نیاوردیم
و توی جلسات خواستگاری که تا الان داشتم بجز من و مادرم کس دیگری از اعضا خانواده ما حضور نداشتن .
ینی عدم حضور اون در جلسات به هیچ وجه به معنی قایم کردنش نبوده .
دو سال پیش من پیش مشاوره رفتم و ایشون گفتن خودم در جلسه 4 یا 5 این موضوع رو به خواستگارم بگم .
ینی نگفتن ما از ابتدا رو ایشون هم تایید کردن .
اما خب مشکل بیشتر نگرانی من و نحوه گفتن این موضوع بود .
که در واقع نگرانی مادرم هم هست .

من همونطور که همه دوستان راهنمایی کردند موضوع رو خواهم گفت و مشاوره ژنتیک هم میرم .
و سعیم رو خواهم کرد که همونطور که میگید نگران این موضوع نباشم .
صحبتهاتون دید جدیدتری به موضوع به من داد
خیلی خیلی ازهمگیتون ممنونم .

یادت باشه از یک روز قبل از خواستگاری خودت را آماده کنی که در جلسه راحت باشی. روز قبل از خواستگاری یک تفریح خوب برو ، غذای مورد علاقه ات را بخور و اگر می توانی کمی در هوای آزاد پیاده روی کن. اگر من بودم طرف اینترنت ، تلویزیون و روزنامه نمی رفتم تا چیزی فکرم را مغشوش نکند. صبح روز خواستگاری هم قبل از طلوع خورشید بیدار شو و پنجره را باز کن . اگر هم توانستی بیرون برو و در جایی مثل پارک قدم بزن. :43:

سلام دوست عزیزم
امیدوارم موفق باشی اصلا نگران نباش اگه قسمتت این اقا باشه همه چی خودبخود میره جوره اگرم جلو نرفت اصلا غصه نخور پس نگران نباش قسمت سرنوشت دست خداست:rugby:

دوست گرامی به سوالهای من پاسخ ندادید تا جواب شما را بدهم ؟
ببخشید دوستان گرامی من چگونه میتوانم پروفایلم پر کنم هرکار میکنم نمیشه

من اصن دلم نمیخاد بخاطر این مشکل بیخود من دو نفر دیگه از هم دلخور بشن
نه نازنین جان در واقع روی صحبت آقای بی دل با من بودش که من زود واکنش نشون دادم ..
شاید بخاطر این که یکم لحنشون تند بود بنظرم (ببخشید میدونم قصدتون کمک هست اما یک انتقاد دوستانه کردم)
اما بعد قسمتی از حرفهای ایشون و بقیه رو قبول کردم (مخصوصا بعد از خوندن اون تاپیکی که یکی از دوستان معرفی کردن) .. اونم این که حساسیت من روی این موضوع حساسیت طرف مقابلم رو هم افزایش میده و بهتره من به این موضوع به عنوان یک مشکل نگاه نکنم
بعد از خوندن حرفهای اون تاپیک واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم
چون نه من و نه هیچکدوم از اعضا خانوادم همچین دیدی به موضوع نداشتیم و این برای من یک دریچه جدید باز کرد که حتی طرز رفتارم با برادرم رو (که تا الان هیچکاری به کاراش نداشتم) رو تغییر بدم ...
و خب حتی با مادرم هم در این مورد حرف زدم که از پدرم بخواد رفتارش رو تغییر بده و دیدمون رو عوض کنیم .

اما با اون قسمت از حرفهای نازنین درباره بقیه مردم کاملا موافقم و همچنان بهشون حق میدم اگر این موضوع نگرانشون کنه
و بنظرم شاید سنگ محک خیلی خوبی نباشه
چون بهرصورت هرکسی تا جایی که دستش برسه دوست داره بهترین ها رو برای خودش انتخاب کنه
و عموما ما آدما به این فک نمیکنیم که شاید انتخاب یک راه بنظر پردردسر برامون منشا خیر و برکت و نشانه ای از رشدمون باشه ....

من دوست ندارم پستی حذف شه چون همه دوستانی که پست دادن منت سر من گذاشتن و برام وقت گذاشتن و این برام بسیار ارزش داره .
تک تک صحبتهایی که همه دوستان عزیز اینجا گفتن برای من یک گنجینه با ارزش هست که هر زمانی احساس کنم این موضوع من رو آزار میده دوباره همه این حرفها رو خواهم خوند .


آقا/خانم اسماعیل زاده
من که 23 سال و خرده ای سن دارم و ایشون هم 27 ساله و دکترای برق میخونن .
موضوع فقط ایشون نیست ، من تا امروز این مشکل رو سر هر خواستگاری داشتم که این فکرهای مسخره ذهن من و خانوادم رو درگیر میکردن .
انشاالله از این به بعد قویتر با این مشکل کنار خواهم اومد .

خیلی خوشحالم که دوستای خوبی اینجا پیدا کردم که به من کمک کردند :
شیدا ، فقط خدا ، سامان اف تی ، گل رز ، بی دل ، چنار ، دختر مهربون ، شوکا ، نایس بوی ، ،آقا/خانم اسماعیل زاده ، نازنین عزیز ، نوپو ، متی ، نیلو
ممنون از همگیتون ... :72::72:

به حق چیزای ندیده و نشنفته!!!
مگه داشتن برادر معلول در این اوضاع که علم پیشرفت کرده جرمه؟!!
من خودم یک برادر معلول ذهنیه شدید دارم ولی با هر دختری که قصد ازدواج داشتیم هیکدوم هیچکدوم براشون این مساله مشکلی محسوب نمیشد.
فکر میکنم بزرگترین مشکل این خانوم دیدشون نسبت به این مساله هست و نه اساسا این مساله