نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام به همه دوستان عزیز! من توی تاپیک قبلیم با عنوان"چه تصمیمی بگیرم" مشکلمو مطرح کردم یکی ازعزیزان گفتن که چون تیتر تاپیکم خیلی کلیه دوستان زیاد پاسخ ندادن.از همه شما به خصوص مدیر محترم همدردی خواهش میکنم که منو راهنمایی کنید واقعا بلاتکلیف وسردرگمم البته عزیزان بانظراتشون تا حد زیادی به من کمک کردن اما واقعا به راهنمایی وکمک بیشتر نیاز دارم.ممنونم
عزیز دلم بازهم که عنوان تاپیکت مشخص نیست !!
خانمی باید عنوانت ، بیانگر مشکلت باشه . در ارسال بعدیت این کارها رو انجام بده
1. یک بار عنوان هایی رو که دوستان برای ارسال هاشون گذاشتن رو بخون تا بدونی چطور خلاصه مشکلت رو در یک خط به صورت عنوان بگی
2. عنوانی که به ذهنت رسیده رو اینجا بنویس تا مدیران تالار عنوانت رو تغییر بدن
3. خلاصه ای از مشکلت ، لینک تاپیک قبلیت و خلاصه ای از راهکارهایی که دوستان بهت دادن رو در اینجا بنویس .
asemaniعزیز ممنونم ازراهنماییتون،چشم حتما سعی میکنم توی تاپیک های بعدیم درست بنویسم.
راستش خلاصه گفتن مشکلم خیلی سخته دانشجوی کارشناسی ارشدم،تقریبا 1ماهی میشه که باآقایی27ساله که همکلاسی هستیم آشنا شدم.رابطمون اول فقط در حد همکلاسی بودتا اینکه احساس کردم داره فراتر میره وصمیمی تر ازهمکلاسی میشه بخاطر همین توی 1تماس تلفنی ازایشون خواستم رابطه محدود تر بشه،اما به من گفت قصدشون ازدواجه شرایطشم داره اما از احساسش مطمئن نیست و تا وقتی احساسش تبدیل به علاقه نشه نمی تونه برای ازدواج اقدام کنه.ولی من مخالفت کردم وترجیح دادم رابطه بیشتر از همکلاسی نشه وایشونم قبول کردن.تا یه مدت رابطه محدودتر شدوصحبت های ما فقط درمورد درس بود اما 2باره ایشون صمیمی تر شدن ورفتارشون دلبستگی رو کاملا نشون میداد.ازطرفی من نگرانم که احساسم درگیر بشه ونتونم تصمیم درست بگیرم سوالم اینه که من باید چه برخوردی داشته باشم آیاادامه بدم وسعی کنم که شناخت به دست بیارم یا به این رابطه خاتمه بدم؛آیا امکانش هست که به ازدواج ختم بشه یانه؟
- - - Updated - - -
ببخشیدفراموش کردم!لینک تاپیک قبلیم
http://www.hamdardi.net/thread-28832.html
arah عزیز، دوست خوبم همون طور که asemani جان گفتند بازهم عنوان تاپیکت گویای مشکلت نیست.این باعث میشه دوستان کمتر به تاپیکت سر بزنن.
تو پست بعدیت بگو مدیران تالار عنوان تاپیکت رو مثلا بذارن:
"رابطه صمیمانه و یک طرفه همکلاسیم، آیا ادامه بدم یا تمومش کنم؟"
سلام خانم محترم
بی مقدمه میرم سراغ جواب
نذارین کوچکترین وابستگی بین شما ایجاد بشه
تقریبا رابطه رو باهاش قطع کنین
اون که الان باشما صمیمی شده از کجا معلوم تو شهر خودش با آدمای دیگه صمیمی نشده باشه
خوب فکر کنین
اصن مردی که با یه خانوم صمیمی بشه ازکجا معلوم توآینده با خانومای دیگه صمیمی نشه
خواهش میکنم تجدید نظر کنین
گرچه احساس میکنم شما یکم به ایشون وابسته شدین ینی دوست دارین با ایشون توهمین سطح رابطه داشته باشین
ولی با تمام تجربه های مشاوره ایم مطمنم دارین اشتباه میکنین
ازکجامعلوم ایشون از شما استفاده نکن بعد برن شهر خودشون و پیداشون نشه اونوقت شما میمونین و تنهایی و غم و قصه
منظورم رابطه ی جنسی نسیت همون روابط عاطفی هم درآینده اگر به ازدواج منجر نشه آسیب های جدیی به شما خواهد زد
تازه اگرم ازدواج کنین مطمن باشین توآینده اون زندگیی که انتظار دارین نخواهد بود
از کجا معلوم شاید اون فقط میخواد نیاز های عاطفیش رو با شما پرکنه و بعد بره
خانم محترم من پسرم پسرا رو خوب میشناسم پسرا دوست دارن خلع عاطفیشون رو باکسی درمیون بذارن که درمیون گذاشتن این احساسات همانا و وابسته شدن همانا و درگیر شدن به سطح بالاتری از روابط همانا
و یه عمر حسرت خوردن مخصوصا برا ی شنا همانا
درضمن پیرا معمولا خیلی کم با دوست دخترشون ازدواج میکنن
خواهش میکنم تجدیدی نظر کنین و رابطه رو باهاش قطع کنین
دوستان عزیز ازتوجهتون ممنونم
راستش من تصمیممو برای قطع کردن رابطه بهشون گفتم ایشون قبول کرد؛اما گفت که قصدش واقعا ازدواجه از حسشم مطمئنه(شرایط ازدواجم داره).
ازطرفی شرایط خونواده هامون طوری نیست که بشه یه مدت آشنایی ایجاد بشه وامکان ایجاد آشنایی فقط با نامزدی ممکنه که درصورتی که مناسب هم نباشیم بهم خوردن نامزذی اصلا وجهه خوبی نداره.
ایشون ازمن خواستن به مدت حداکثر2ماه(البته دوطرف سعی کنیم مدت کمتری طول بکشه) تحت یه چارچوب خاص وهرطور که من تعیین کنم رابطه به قصد آشنایی نسبی ادامه پیدا کنه ودر صورتی که 2طرف مناسب هم بودیم ازطریق خونواده وبه طور رسمی اقدام کنن آیا با این اوصاف من باید ادامه بدم یا نه؟
- - - Updated - - -
دوستان عزیز ازتوجهتون ممنونم
راستش من تصمیممو برای قطع کردن رابطه بهشون گفتم ایشون قبول کرد؛اما گفت که قصدش واقعا ازدواجه از حسشم مطمئنه(شرایط ازدواجم داره).
ازطرفی شرایط خونواده هامون طوری نیست که بشه یه مدت آشنایی ایجاد بشه وامکان ایجاد آشنایی فقط با نامزدی ممکنه که درصورتی که مناسب هم نباشیم بهم خوردن نامزذی اصلا وجهه خوبی نداره.
ایشون ازمن خواستن به مدت حداکثر2ماه(البته دوطرف سعی کنیم مدت کمتری طول بکشه) تحت یه چارچوب خاص وهرطور که من تعیین کنم رابطه به قصد آشنایی نسبی ادامه پیدا کنه ودر صورتی که 2طرف مناسب هم بودیم ازطریق خونواده وبه طور رسمی اقدام کنن آیا با این اوصاف من باید ادامه بدم یا نه؟
به نظر من اگر پسري دختري رو براي ازدواج بخواد دورادور مراقب رفتاراشه نه اينكه پيشنهاد آشنايي بده.
البته رابطه ما بیشتر از2 ماه نمی تونه طول بکشه چون من توشهر ایشون دانشجوام و2ماه دیگه دفاع دارم وبعدش دیگه اونجا نمیرم؛ازطرفی شرایط خود خونواده هامون رو گفتم منظورم فامیل وآشناها نبوداما چیزی که هست واقعا الان امکان خواستگاری نیست.ایشونم تصمیم درباره رابطه رو کاملا به من واگذارکردن حتی وقتی گفتم رابطه رو قطع کنیم گفت اگه من اذیت باشم قبوله؛
سلام دوست عزیز
میشه توضیح بدی چرا امکان خواستگاری نیست؟بخاطر اینکه نمیخواید اطرافیانتون در جریان قرار بگیرن؟
این آقا حاضره قید ازدواج با شما رو بزنه ولی خواستگاری رسمی نیاد؟
ممنونم از پاسختون؛نقل قول:
نوشته اصلی توسط bird.1
امامی دونید ما با وجود همکلاسی بودن تا1ماه پیش حتی خیلی کم هم صحبت شده بودیم،از طرفی 2 ماه دیگه من بر میگردم شهر خودم ورابطه خود به خود قطع میشه،چون الانم تابستونه وایشونم زیاد دانشگاه نمیاد امکان اینکه دورادور بخواد مراقب رفتار من باشه کمه!
سلام
من تو تاپیک قبلیتونم براتون پست گذاشتم.پس حرفهای تکراری اون پست رو دیگه نمیزنم.
من شدیدا موافق اشنایی قبل از ازدواجم.ولی با اطلاع و زیر نظر خونواده ها.
وجهه بد بهم خوردن احتمالی نامزدی مهمتره یا خدای نکرده مسائلی مثل طلاق بعد از عقد رسمی؟
فقط به برخی از پستهایی که امروز ارسال شده نگاه کنید.ببینید چند تاشون مربوط به اینه که یکی از طرفین بعد از گذشت اندک زمانی از ازدواج دچار شک و دلسردی و پشیمونی ... شدن.
درسته شما میگید بعد از 2 ماه عملا همدیگر رو نمی بینید.اما مشکل دقیقا اینجاست که 2 ماه فرصت زیادیه برای اینکه دو نفر بهم وابسته بشن.بعد از وابستگی هم دیگه خیلی نیاز به دیدن هم نیست.تو همین تالار میتونید به وفور ببینید چند نفر فقط از طریق چت در ارتباط بودن و وابستگی شدید پیدا کردن.حتی بدون دیدن همدیگه(از چند هفته گرفته تا چند ماه).
نمیخوام نسبت به ایشون بدبینتون کنم.اما این احتمال رو هم بدید ایشون این 2 ماه رو فرصتی برای وابسته کردن شما به خودش میبینه(این فقط یه احتمال).
فقط خدا
دوست عزیز جوابم رو که ندادی!
ولی به نظر من اگه میدونی دنبال بهانه نیست(با توجه به دلیلی که برای خواستگاری رسمی نیومدن میاره) و واقعا قصدش ازدواج هست، میتونی قبول کنی دو ماه با هم رابطه ای زیر نظرخانواده ها داشته باشید.
البته خودت باید این رابطه رو مدیریت کنی، که حتی الامکان بدون دخالت احساسات، از همدیگه شناخت نسبی پیدا کنید
ولی اینکه این آقا خیلی صریح گفتن اگه دوست داری رابطه رو کات کنی،اونم قبول میکنه، و بازهم حاضر نیست اقدام جدی تری بکنه ،کمی غیر معمول به نظر میاد!!!
دوست عزیز ،اگر به ارشیو این سایت سری بزنید جوابتون رو می گیرید اگر ایشون شرایط ازدواج دارن که دیگه این نوع رابطه هیچ بهانه و دلیلی نداره می تونن رسما اقدام کنن اصولا روانشناسها با روابط بی هدف بین دختر و پسر مخالفن عده ایی از پسرها هم هستن برای اینکه دختری رو تشویق به رابطه با خودشون بکنن به اون پیشنهاد دوستی برای ازدواج می دن بچون اعتقاد دارن دخترها اعتمادشون جلب میشه و حالا هر خواسته ایی می تونن داشته باشن .برای همین توصیه میشه برای پرهیز از این نوع اسیبها تنها به روابط اشکار و تحت نظارت خانواده وارد بشن . تنها خواسته ی معقول شما از ایشون اقدام توسط خانوادشون و اشنایی با اطلاع می تونه باشه.حتما توصیه میکنم به ارشیو سری بزنید.
من تجربشو نداشتم اما چون ازدواج با دوست دختر و پسر تو خانوادمون زياد ديدم ميگم كه اگر پسري دختري رو بخواد حتما ميتونه از راههاي مختلف سر از كارش در بياره. حتي شده شب وروز تعقيبش كنه.چون به نظر من پسر اگر دخترو از جون ودل بخواد تمام سختيهارو به جونش ميخره.واينم مشروط به اينه كه دخترو دست نيافتني ببينه.كه باز اونم به سياست دختر بستگي داره.نقل قول:
نوشته اصلی توسط arah
به قول معروف "هر كه يار خواهد جور هندوستان كشد"
اما همه چيز با ازدواج تموم نميشه وبايد تا آخر عمر مثل تمام ازدواجهاي موفق هميشه دنبال تازگي ونشاط باشي چون اگر اينطور نشه خيلي زود همون عاشق ودلباخته رو هم از دست ميدي.