مشکلات داره از زندگی دلسردم میکنه تو رو خدا کمکم کنید

سلام دوستای گلم خواهش میکنم کمکم کنید حدود 3 ساله که زندگی مشترکم رو شروع کردم متاسفانه خانواده های دو طرف خیلی از نظر فرهنگی با هم تفاوت داشتن و دارن اما من به خاطر حسن هایی که از همسرم شنیده بودم حاضر به این ازدواج شدم .اوایل همسر من که از خانواده سنتی بود حتی بلد نبود چطور با من حرف بزنه .خیلی سر این موضوع زجر کشیدم مخصوصا از خانواده ای بودم که فوق العاده عاطفی بودن یه مثال همسرم اعتقاد داشت زن و شوهر اصلا نباید تو جمع باهم حرف بزنن زشته همه کار از نظرشون زشت بد و خلاف عرف.و خیلی چیزای دیگه با اینکه خیلی برام سخت بود اما با روحیه شاد و مصممی که داشتم هرچی تو توانم بود گذاشتم تا کمی درکم کنه و از بعضی سخت گیری هاش دست برداره و بهم محبت کنه هرچی کتاب بود مطالعه کردم تا دلتون بخواد مشاوره رفتم تا جایی که خدا رو شکر الان خیلی بهتر شده.این یه طرف قضیه.از طرف دیگه یه خواهر شوهری دارم که واقعا جونم رو به لبم رسونده تو کوچیکترین مسایلم دخالت میکرد و باید هرچی اون میگفت همون میشد.تو خانواده اونا حتی پدر 80 ساله ش هم نمیتونست جلوشو بگیره حتی تو مسایل جنسی ما هم به خودش اجازه میداد دخالت کنه مثلا من حتی لباس زیرام رو اون باید برام انتخاب میکرد دیگه برسه به مسابل مهمتر اوایل اصلا کاری نداشتم میگفتم درست میشه اما کم کم طاقتم سر اومد و جلوش ایستادم که اون موقع با مخالفت شدید خانواده شوهرم مواجه شدم اما اونم با گذشت زمان و باز شدن چشم همسرم سعی کردم زندگیمو حفظ کنم.خدا رو شکر الان کم کم مشکلاتم حل میشه که این بار خودم دارم کم میارم.دیگه خسته شدم از بس رعایت حال همه رو کردم اما کسی رعایت حال منو نمیکنه.خسته شدم با همه آسته برو آسته بیا رفتار کردم.با اینکه الان اونایی که از بیرون دارن زندگی منو میبینن فکر میکنن هیچ مشکلی ندارم و همسرم به خاطرم میمیره اما دیگه خودم نای ایستادن رو ندارم .ازاون دختر مصمم و شاد و شنگول دیگه هیچی نمونده.دارم همه چی رو ول میکنم.از طرفی میدونم اگه اینجوری پیش بره هرچی بافتم پنبه میشه و ممکنه محبت همسرم رو هم از دست بدم تو رو خدا کمکم کنید بهم بگین چطوری خودم رو جمع و جور کنم؟

سلام،عروس پاییز مهم اینه که تا حالا زندگیتو نگه داشتی وشوهرت رو منعطف کردی من فکرمیکنم نیازبه تجدید انرژی ازمنابع مثبت داری.بعضی وقتا آدم کشان کشان تا نزدیک اقیانوس میره ونا امیدمیفته غافل ازاینکه دریا چند قدم اونورتر منتظرشه.به نظرم تا حصول نتیجه نهایی از هرجای خوب مث دوستای شاد یاهرچی که به صلاحته انرژی مثبت دریافت کن.انگار کسایی که اهل نو شدن وتغییرمثبتد یه جاهایی کارشون سخت میشه.البته کارشناسان این سایت جوابای سنجیده ای بهت خواهند داد برات دعامیکنم سرشارازانرژی وامید باشی ومشکلت زودترحل شه مطمئنم خداکمکت میکنه چون هدفت باارزشه اونم حفظ وگرم کردن کانون یه خانواده توسط یکی ازباارزشترین مخلوقات خدا یعنی زن که سرچشمه زندگیه.مگه میشه خداکمکت نکنه!‏

خانم عروس پاییز خوشحالم که توانستید زندگی خود را بهبود دهید. این را بدانید که کاری که شما کرده اید خیلی ها حتی نمی توانند یک ذره اش را انجام دهند.پس اعتماد به نفس خود را از دست ندهید.
نکته ای که هست این است که شما آگاهانه انتخاب کرده اید. یعنی به گفته ی خودتان از اول به تفاوت های خانواده ها آگاه بودید اما به خاطر شناختی که از همسرتان داشتید این مشکلات را پذیرفتید. از شما می خواهم درباره خصوصیات همسرتان که منجر به انتخاب او شد برایمان توضیح دهید و نحوه ی آشنایی خود را بگویید.
دوم اینکه دخالت در مسائل جنسی زوجین در فرهنگ ما بسیار قبیح و ناپسند است. حتی حالت های جنسی مثل عادت ماهانه نباید آشکار شود. به همسر خود این نکته را بگویید و از او بخواهید درباره ی مسایل جنسی خود به هیچ عنوان با هیچ کس صحبت نکند و اگر مشکلی در این مورد داشت مستقیم به شما بگوید. بگویید که مایلید هر چه بیشتر رضایت جنسی او را تامین کنید و از پیشنهادهای او استقبال می کنید. و در این مورد به خصوص کاملا قاطع باشید و به هیچ عنوان از موضع خود عقب نشینی نکنید.
در رفتار همسر شما تناقض دیده می شود. از یک طرف می گوید جلوی جمع نباید صحبت کنید و از طرف دیگر خصوصی ترین مسائل زناشویی خود را به دیگران می گوید. باید یک نقشه ی دقیق با هم طراحی کنید که چه مسائلی باید در چارچوب خانه ی شما بماند و چه مسائلی به دیگران گفته شود. این نقشه باید به صورت یک برنامه کتبی و نوشته باشد و هر دو به آن متعهد باشید. سوالی که در اینجا باید جواب دهید این است که همسرتان چه قدر به حرف شما گوش می کند و در چه شرایطی بیشتر به حرف شما است؟ پاسخ دقیق می تواند به ما کمک کند تا راهنمایی بهتری بکنیم.
اما درباره دخالت خواهر شوهرتان. به نظر من ایشان نوعی مشکل شخصیتی دارد و به صورت بیمار گونه می خواهد اقتدار خود را ثابت کند. اما این را بدانید که تا خود ما اجازه ندهیم دیگران جرات دخالت در زندگی ما را نخواهند داشت. شما باید رابطه خود را با او تنظیم کنید. یک سوال دیگر در اینجا دارم که جوابش لازم است. خواهر شوهر شما چگونه با شما ارتباط دارد؟ حضوری ، تلفنی ؟ تعداد این ارتباط ها و مدت زمان آنها را بگویید. او مجرد است یا متاهل؟ چند سال دارد؟
درباره برنامه روزانه خود شما سوالاتی دارم. شاغل هستید یا خانه دار؟ ارتباط اجتماعی مثل بیرون رفتن با دوستان ، کلاس های ورزشی یا آموزشی دارید؟
کار دیگری که باید بکنید این است که دقیقا تعیین کنید در حال حاضر چه مشکلی شما را کسل کرده است؟ مثال می زنم
1- رابطه ی عاطفی مناسب با شوهرم ندارم و از نظر عاطفی ارضاء نمی شوم.
2- شوهرم به حرف من توجه لازم را ندارد.
این گونه ذهنتان از پراکندگی نجات می یابد و می توانید به طور دقیق تر ابعاد مشکل و اهمیت آن را بررسی کنید.

- - - Updated - - -

خانم عروس پاییز خوشحالم که توانستید زندگی خود را بهبود دهید. این را بدانید که کاری که شما کرده اید خیلی ها حتی نمی توانند یک ذره اش را انجام دهند.پس اعتماد به نفس خود را از دست ندهید.
نکته ای که هست این است که شما آگاهانه انتخاب کرده اید. یعنی به گفته ی خودتان از اول به تفاوت های خانواده ها آگاه بودید اما به خاطر شناختی که از همسرتان داشتید این مشکلات را پذیرفتید. از شما می خواهم درباره خصوصیات همسرتان که منجر به انتخاب او شد برایمان توضیح دهید و نحوه ی آشنایی خود را بگویید.
دوم اینکه دخالت در مسائل جنسی زوجین در فرهنگ ما بسیار قبیح و ناپسند است. حتی حالت های جنسی مثل عادت ماهانه نباید آشکار شود. به همسر خود این نکته را بگویید و از او بخواهید درباره ی مسایل جنسی خود به هیچ عنوان با هیچ کس صحبت نکند و اگر مشکلی در این مورد داشت مستقیم به شما بگوید. بگویید که مایلید هر چه بیشتر رضایت جنسی او را تامین کنید و از پیشنهادهای او استقبال می کنید. و در این مورد به خصوص کاملا قاطع باشید و به هیچ عنوان از موضع خود عقب نشینی نکنید.
در رفتار همسر شما تناقض دیده می شود. از یک طرف می گوید جلوی جمع نباید صحبت کنید و از طرف دیگر خصوصی ترین مسائل زناشویی خود را به دیگران می گوید. باید یک نقشه ی دقیق با هم طراحی کنید که چه مسائلی باید در چارچوب خانه ی شما بماند و چه مسائلی به دیگران گفته شود. این نقشه باید به صورت یک برنامه کتبی و نوشته باشد و هر دو به آن متعهد باشید. سوالی که در اینجا باید جواب دهید این است که همسرتان چه قدر به حرف شما گوش می کند و در چه شرایطی بیشتر به حرف شما است؟ پاسخ دقیق می تواند به ما کمک کند تا راهنمایی بهتری بکنیم.
اما درباره دخالت خواهر شوهرتان. به نظر من ایشان نوعی مشکل شخصیتی دارد و به صورت بیمار گونه می خواهد اقتدار خود را ثابت کند. اما این را بدانید که تا خود ما اجازه ندهیم دیگران جرات دخالت در زندگی ما را نخواهند داشت. شما باید رابطه خود را با او تنظیم کنید. یک سوال دیگر در اینجا دارم که جوابش لازم است. خواهر شوهر شما چگونه با شما ارتباط دارد؟ حضوری ، تلفنی ؟ تعداد این ارتباط ها و مدت زمان آنها را بگویید. او مجرد است یا متاهل؟ چند سال دارد؟
درباره برنامه روزانه خود شما سوالاتی دارم. شاغل هستید یا خانه دار؟ ارتباط اجتماعی مثل بیرون رفتن با دوستان ، کلاس های ورزشی یا آموزشی دارید؟
کار دیگری که باید بکنید این است که دقیقا تعیین کنید در حال حاضر چه مشکلی شما را کسل کرده است؟ مثال می زنم
1- رابطه ی عاطفی مناسب با شوهرم ندارم و از نظر عاطفی ارضاء نمی شوم.
2- شوهرم به حرف من توجه لازم را ندارد.
این گونه ذهنتان از پراکندگی نجات می یابد و می توانید به طور دقیق تر ابعاد مشکل و اهمیت آن را بررسی کنید.

دوست خوبم من هم به مشکلاتی مشابه شما دچار بودم و راه شما رو در پیش گرفتم فقط هرچند وقت یکبار باید انرژی مثبت در خوده جمع آوری کنی از راه های زیر
1-از طریق نماز و دعا و رفتن به مسجد و زیارتگاه های مذهبی. حتما آرامش میگیری
2- از رفتن به طبیعت و پارک و نگاه کردن به مکان های زیبا
3-از طریق ورزش کردن
4-گوش دادن به موسیقی آرام و موسیقی هایی که دوست داری
5-از طریق نوشتن حالا اگه در کاغذ نوشتی میتونی بعد از چند ساعت اون برگه رو بریز دور بزار ذهنت خالی بشه
6-از طریق صحبت و همنشینی با دوست خوب و صبور و مثبت نگر
عزیزم اگه در زندگیت روی اینها وقت بزاری مطمین باش دیگه بعد از سپری کردن مشکلات دلسرد نیستی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ammin.n

سلام،عروس پاییز مهم اینه که تا حالا زندگیتو نگه داشتی وشوهرت رو منعطف کردی من فکرمیکنم نیازبه تجدید انرژی ازمنابع مثبت داری.بعضی وقتا آدم کشان کشان تا نزدیک اقیانوس میره ونا امیدمیفته غافل ازاینکه دریا چند قدم اونورتر منتظرشه.به نظرم تا حصول نتیجه نهایی از هرجای خوب مث دوستای شاد یاهرچی که به صلاحته انرژی مثبت دریافت کن.انگار کسایی که اهل نو شدن وتغییرمثبتد یه جاهایی کارشون سخت میشه.البته کارشناسان این سایت جوابای سنجیده ای بهت خواهند داد برات دعامیکنم سرشارازانرژی وامید باشی ومشکلت زودترحل شه مطمئنم خداکمکت میکنه چون هدفت باارزشه اونم حفظ وگرم کردن کانون یه خانواده توسط یکی ازباارزشترین مخلوقات خدا یعنی زن که سرچشمه زندگیه.مگه میشه خداکمکت نکنه!‏

---

ممنون بابت دلگرمی که بهم دادین.خیلی به لطف خدا ایمان دارم همیشه از خدا میخوام بهم صبر بده تا تحمل کنم و از کوره در نرم.اما گاهی اوقات که متاسفانه الان دچارش شدم احساس میکنم کم میارم دارم باخودم کلنجار میرم شادا اب بشم اما موقتی میشه و با یه اتفاق بهم میریزم.دیگه اون انگیزه برای ذره ذره تحمل و کنار هم گذاشتن زندگیم رو از دست دادم خواهش میکنم برام دعا کنین تا این دوران رو به خوبی پشت سر بزارم

- - - Updated - - -

[QUOTE=نوپو;276251]خانم عروس پاییز خوشحالم که توانستید زندگی خود را بهبود دهید. این را بدانید که کاری که شما کرده اید خیلی ها حتی نمی توانند یک ذره اش را انجام دهند.پس اعتماد به نفس خود را از دست ندهید.
نکته ای که هست این است که شما آگاهانه انتخاب کرده اید. یعنی به گفته ی خودتان از اول به تفاوت های خانواده ها آگاه بودید اما به خاطر شناختی که از همسرتان داشتید این مشکلات را پذیرفتید. از شما می خواهم درباره خصوصیات همسرتان که منجر به انتخاب او شد برایمان توضیح دهید و نحوه ی آشنایی خود را بگویید.

- - - Updated - - -
ممنون از توجهت دوست خوبم
میخواستم بیشتر توضیح بدم ترسیدم موجب اذیت دوستان بشه من با همسرم به صورت کاملا سنتی آشنا شدیم یعنی ایشون حدود 9 ماه خواستگار من بودن چون من تو شهر کوچیکی زندگی میکنم میشه خیلی راحت تو مدت کم در مورد کسی تحقیق کرد چه برسه تو 9 ماه من اوایل به خاطر خانوادش و مخصوصا خواهرش جوابم منفی بود تا اینکه تو تحقیقاتی که داشتیم واقعا فهمیدم همسرم پسری فوق العاده منطبقی با معیارهای من هست که الان که 3 ساله باهاش زندگی میکنم روز به روز درستی شون بهم ثابت شده.از اولش اصلا دنبال پول نبودم همین که از پاک بودنش و اینکه قبل از من با هیچ دختری رابطه نداشته خیلی برام مهم بود با ادب و با اعتقاده.تو این مدت یه کلام حرف بد از دهنش نشنیدم.اهل هیچ دود و دمی نیست .واقعا خانواده دوسته و خیلی خیلی مراعات منو داره با مسولیت و خونگرم چشم پاکه و اونی که خیلی من بهش اهمیت میدادم اینه که یه مردیه که میشه بهش تکیه کرد نه از این پسرای دختر نما.
در مورد سوال دومتون فکر کنم سوء تفاهم شد همسر من هیچ وقت راجع به مسایل دوتاییمون با کسی صحبت نمیکنه منظورم این بود که خواهر شوهرم انقدر به خودش حق میده که حتی تو این مورد هم بخواد نظر بده وگرنه همسرم خیلی به این موضوعات حساسه.مشکلی که اویل داشتم و الان کمی کمتر شده اینه که همسرم کمی سنتی رفتار میکنه عین نامزد های 50 سال پیش و این منو اذیت میکنه خب منم دل دارم دوست دارم آرزو هایی رو که یه عمر نگه داشتم تا با عشقم داشته باشم رو تحقق بدم امانمیشه خیلی با ملایت و سیاست با همسرم حرف زدم اما ایشون میگه من احساس نمیکنم برات کم میزارم همه تلاشم رو میکنم نسبت به اوایل هم خیلی عوض شده اما خب من دیگه صبرم داره ته میکشه و دلسرد میشم احساس میکنم دارم گدایی محبت میکنم دلم میخواد همسرم هم دلش برام ضعف بره.دوست دارم نازم رو بکشه اما همیشه باید برای این گار کلی دوندگی کنم

- - - Updated - - -

در مورد خواهر شوهرم هم که انقدر اذیتم کرده که حد و اندازه نداره همه خاطراتم رو خراب کرده از دوران نامزدی بگیر تا ماه عسلی که با بدبختی رفتیم اکنی که میگین مشکل داره همه قبول دارن حتی همسرم و مادر شوهر و چدر شوهرم اما به خاطر اینکه صداش درنیاد و دعوا راه نندازه هی میگن باشه بزار هرچی اون میگه باشه که این باعث شده هرکاری دلش میخواد بکنه اوایل من سعی میکردم مصالمت آمیز رفتار کنم چون تو خانواده ای بزرگ شدم که همه با حرف و محبت با هم رفتار میکنن اما اصلا اثر نداشت که هیچ روز به روز بدتر میشد سعی کردم غیر مستقیم بهش بفهمونم که زندگی ما جداست اما نشد ادعا داره باید همیشه باهم باشیم و همه تو کار هم همسرم هرچی باهاش حرف زد نشد دعوا کرد نشد محبت کرد نشد روز به روز خواسته هاش بیشتر میشه که کمتر نمیشه تا جایی که میگفت من باید بگم کی بچه دار بشین یا اسم بچه و نوع تربیتش رو هم من تعیین میکنم.عروسیم رو برام زهر کرد تا اینکه مسافرتی رفتیم و موقع برگستن یه تلم شنگه حسابی که شما با اجازه کی رفته بودین که دیگه همسرم جلوش ایستاد و باعث شد حرفش رو بی اعتبار کنه الان از اون موقع باهاش صحبت نمیکنیم البته فقط با شخص خودش رابطه مون با خانواده همسرم خوبه الان چند وقته خوایتن آشتی مون بدن که همسرم گفته تا وقتی متوجه نشه من زندگی مستقل دارم جواب نمیده.ایشوم 45 سالشه ازدواج کرده بچه هم داره ولی متاسفانه وضع زندگی و تربیت بچه خودش اصلا تعریفی نداره
در مودد خودم هم شاغل هستم نیمه وقت که متاسفانه به خاطر کوچیکی محیط سرگرمی و تفریحی جز کتاب خوندن ندارم همسرم رو خیلی دوست دارم ایشون هم میگه به خاطر من ممیره اما احساس میکنم چیزایی که همسرم بهم میده دقیقا دیکته خودمه که بهش دادم اینه که اذیتم میکنه و احساس میکنم همسرم خودش ذره ای توجه نمیکنه.شاید بگین اینا همش توجهه اما احساس میکنم خودش اصلا احساسی به من نداره.همیشه باید دنبالش برم اطرافیان میگن زندگی عالی داری اما این زندگی منو اصلا از نظر احساسی ارضا نمیکنه احساس میکنم فقط دارم میدم از هیچ طرف شارژ نمیشم چه از طرف همسر و چه اطرافیان مگه رابطه زناشویی بده بستان نیست؟ باور کنین همه نکاتی که یه مرد از همسرش میخواد رو برای همسرم انجام میدم طوری که شوهرم میگه من تو خواب هم زنی به کاملی تو نمیدیم همشه میگه تو از طرف خدایا که به زندگی من رنگ میدی.از نظر کلامی میگه چقدر دوستم داره اما عملی نه
تازگی ها حتی دستم نمیره کارای خونه رو که عاشقانه انجامشون میدادم رو بکنم خواهش میکنم کمکم کنین از این حالت دربیام

دوستای عزیزم تنها امیدم اینجاست خواهش میکنم کمکم کنین چند روزیه به امید راهنماییتون چشم دوختم اینجا

دوست عزیزم
اولا به نظرم صحبت های دکتر فرهنگ راجع به خانواده موفق رو دانلود کن و خودت و همسرت باهم گوش کنید تاثیر خوبی داره
ضمنا همسرت که وظایفش رو انجام میده زبونی هم میگه خوب واضح بگو دیگه چیکار باید کنه که تو راضی باشی؟
ببین یک مدت دست از به اصطلاح پارو زدن بردار یعنی اینکه بزار اون پیشنهاد بده اخر هفته کجابرید تفریح چه وسایلی لازم داری بگه بیا بریم بخریم یا غذا چی بخوریم یا روزها بزار فقط اون باهات تماس بگیره اینجوری مطمین هستم کمی شارژ میشی و احساس بهتری پیدا میکنی

ببخشید که یک کمی دیر شد. راستش باز هم مطمئن شدم انتخاب شما درست بوده است و همسر شما مرد مناسبی برای زندگی است. چون اولا به گفته ی خودت رفتارش را اصلاح کرده است که بیشتر مردها یا زیر بار آن نمی روند یا بعد از سی سال زندگی و بعد از ازدواج فرزندان کمی فقط کمی تغییر موضع می دهند;):199: دوما اینکه بالاخره قبول کرد جلوی خواهرش بایستد و با او قطع ارتباط کرده است آنهم در نود درصد خانواده های ایرانی از محالات است و آن ده درصد هم شاید افسانه ای بیش نباشد:310::rolleyes: نکته ی دیگر این است که شما قدم در راه پر و پیچ و خم عاشقی گذاشته اید :307:و از قدیم گفته اند که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها و در دوران معاصر می گویند عاشقی خیلی خطرناکه حسن ! :305:حتما فکر می کنی می خوام شما را سرکار بذارم اما اصلا از این فکرهای بد نکن. اولا اینها که گفتم بنا به تجربه هزاران نفر ثابت شده و کاملا کارشناسی شده است. دوم اینکه تا خنده را روی لب های شما نبینم و رسما اعلام نکنی که خندیدی از ارائه راه حل معذوریم! این هم دلیل فنی دارد. اول از همه باید از مقدار فشار روانی شما کم شود حتی یک درصد تا بتوانی راحت و آزاد فکر کنی. وگرنه حرف های من فقط باعث چشم دردت خواهد شد آنهم با این پست های طولانی من!:rolleyes: کوتاه ترین و آسان ترین راه هم برای آماده کردن ذهن خنده است که واقعا اثرات درمانی آن ثابت شده است. پس منتظر اعلام رسمی شما هستم :326::123:

- - - Updated - - -

ببخشید که یک کمی دیر شد. راستش باز هم مطمئن شدم انتخاب شما درست بوده است و همسر شما مرد مناسبی برای زندگی است. چون اولا به گفته ی خودت رفتارش را اصلاح کرده است که بیشتر مردها یا زیر بار آن نمی روند یا بعد از سی سال زندگی و بعد از ازدواج فرزندان کمی فقط کمی تغییر موضع می دهند;):199: دوما اینکه بالاخره قبول کرد جلوی خواهرش بایستد و با او قطع ارتباط کرده است آنهم در نود درصد خانواده های ایرانی از محالات است و آن ده درصد هم شاید افسانه ای بیش نباشد:310::rolleyes: نکته ی دیگر این است که شما قدم در راه پر و پیچ و خم عاشقی گذاشته اید :307:و از قدیم گفته اند که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها و در دوران معاصر می گویند عاشقی خیلی خطرناکه حسن ! :305:حتما فکر می کنی می خوام شما را سرکار بذارم اما اصلا از این فکرهای بد نکن. اولا اینها که گفتم بنا به تجربه هزاران نفر ثابت شده و کاملا کارشناسی شده است. دوم اینکه تا خنده را روی لب های شما نبینم و رسما اعلام نکنی که خندیدی از ارائه راه حل معذوریم! این هم دلیل فنی دارد. اول از همه باید از مقدار فشار روانی شما کم شود حتی یک درصد تا بتوانی راحت و آزاد فکر کنی. وگرنه حرف های من فقط باعث چشم دردت خواهد شد آنهم با این پست های طولانی من!:rolleyes: کوتاه ترین و آسان ترین راه هم برای آماده کردن ذهن خنده است که واقعا اثرات درمانی آن ثابت شده است. پس منتظر اعلام رسمی شما هستم :326::123:

دوست عزیرم منم سعی دارم خنده و شادی به زندگیم برگرده. همین که این شادابی از زندگیم رفته باعث نگرانیم شده.
من قبلنا تو هر مهمونی میرفتم حتما بالای منبر میرفتم اونقدر میگفتم و میخندیدم که همه بهم غبطه میخوردن اما الان دقیقا دو سه جا که رفتم همه متفق القول میگن تو مریض شدی اصلا حوصله ندارم حرف برنم احساس میکنم سعی کردن برای همه چیز بی فایده ست .باورام رو به بعضی چیزا از دست دادم.یه مثال میزنم پدر من همیشه اینو بهم یاد داده که با همه صاف و صادق باش به همه محبت کن حتی اگه قدرش رو ندونستن اونی که بالاست جوابت رو میده. من وقتی اومدم به این خانواده هر محبتی که در توان داشتم و میتونستم انجام دادم به همه کمک میکردم اما بعدا فهمیدم جلو روم باهام دوستی میکنن پشت سرم کلی حرف درمیارن و سعی دارن خرابم کنن.من هرکاری میکنم نمیتونم مثل اونا رفتار کنم و این زجرم میده.به خاطر همین تمام زندگیم رو وقف همسرم کردم وقتی هم میبینم اونم جوابگو نیست دیگه هیچی .مثلا طوری باهام برخورد میکنه انگار من با کس دیگه فرقی ندارم اون روز بهش گفتم کم کم دارم از بعضی چیزا دلسرد میشم حداقل انتظار داشتم ازم بخواد کمی براش توضیح بدم یاسعی کنه این احساسات رو ازم دور کنه اما به راحتی گفت باشه ایشالله درست میشه شب بخیر و تخت خوابید و منم تا صبح اشک ریختم در صورتی که تا الان چند مرتبه شده فقط سر درد داشته یا پاش درد میکرده من تا صبح عین پروانه دورش گشتم.تورو خدا بگین من چیکار کنم؟

در مورد باورهات باید بگم درست هستند اما نحوه اجرای آن مهم است. قاعده این است که به هر کس آن قدر که تمایل دارد محبت کنی و نوع محبتت هم حساب شده باشد. محبت یک نیاز هست مثل غذا. هر کس اشتهایش با دیگری متفاوت است و هر کس یک نوع غذا برایش مناسب است. فکر کن به یک مریض که تهوع دارد پیتزا و سیب زمینی سرخ شده بخورانند. آن وقت چه وضعی پیش می آید؟ بعضی ها هم ممکن است اصلا دستپخت شما را دوست نداشته باشند مگر نه ؟ این تئوری اش بود. حالا یک مثال عملی می زنم. خانمی بود که هر کاری برای مادر خودش می کرد برای مادرشوهرش هم با دلسوزی انجام می داد. این دو مادر هم سن بودند و هر دو هم تنها زندگی می کردند و پیر بودند. اما مشکل از همین جا شروع شد. این خانم همان طور که وسایل مادرش را مرتب می کرد و وسایل مفید و غیر مفید را جدا می کرد تا خانه مادرش به هم نریزد و تبدیل به انباری نشود. برای مادرشوهر پیرش هم موقع اسباب کشی از خانه ویلایی به آپارتمان پنجاه متری اش همین کار را کرد. و حتی به خاطر مرتب کردن وسایل خاک خورده و کهنه مادرشوهر خود و دخترش هر دو به شدت بیمار شدند و به بیمارستان رفتند. حالا فکر می کنی چه شد؟ مادرشوهر که به شدت به وسایل کهنه اش وابستگی بیمارگونه داشت بسیار ناراحت و دلخور شد و نه تنها قدردان نبود بلکه سال ها شاکی بود و به خانم مذکور می گفت چیزهای گرانبهایش را دور ریخته و او را به دردسر انداخته. خوب امیدوارم با این مثال منظورم را گفته باشم. جای بحث زیاد دارد که موقع مناسب مطرح می کنم.
اما یک نکته ی مهم تر راجع به خودت هست. من با توجه به حرف هایت و بحث هایی که با هم داشتیم به نتیجه ای رسیدم و توصیه ای دارم که حتما انجام بده. شما به علائم خلقی ای اشاره کردی که باید توسط روانپزشک بررسی شود تا مطمئن شوی افسردگی یا اضطراب نداری. چون خانم هستی تاکیدم بیشتر است. چون ساختار بدنی خانم های طوری است که بیشتر دچار این مشکلات می شوند. حتما می دانی که زایمان و یائسگی و قاعدگی باعث اختلالات خلقی دوره ای در خانم ها می شود. اینها علت هورمونی دارد و رفع می شود. اما وقتی خانمی چند سال فشار شدید استرس تحمل می کند و این علائم بروز می کند خود به خود رفع نمی شود و حتما باید چکاپ روانپزشکی شوند. مطمئن هم باش من الکی حرف نمی زنم چون آشناها و دوستانی دارم که پزشک هستند. شما اول باید مطمئن شوی افسردگی یا اضطراب نداری بعد از راهکارها استفاده کنی تا یک وقت خدای نکرده آسیب نبینی و فشار بیشتری به شما نیاید. این را نگفتم که نگران شوی یا بترسی یا انکار کنی. فقط بنابه تجربه های مکررم می گویم. لازم هم نیست به کسی بگویی که نگران یک کلاغ چهل کلاغ مردم باشی. مسیر مشاوره هم راحت تر پیش می رود.

- - - Updated - - -

در مورد باورهات باید بگم درست هستند اما نحوه اجرای آن مهم است. قاعده این است که به هر کس آن قدر که تمایل دارد محبت کنی و نوع محبتت هم حساب شده باشد. محبت یک نیاز هست مثل غذا. هر کس اشتهایش با دیگری متفاوت است و هر کس یک نوع غذا برایش مناسب است. فکر کن به یک مریض که تهوع دارد پیتزا و سیب زمینی سرخ شده بخورانند. آن وقت چه وضعی پیش می آید؟ بعضی ها هم ممکن است اصلا دستپخت شما را دوست نداشته باشند مگر نه ؟ این تئوری اش بود. حالا یک مثال عملی می زنم. خانمی بود که هر کاری برای مادر خودش می کرد برای مادرشوهرش هم با دلسوزی انجام می داد. این دو مادر هم سن بودند و هر دو هم تنها زندگی می کردند و پیر بودند. اما مشکل از همین جا شروع شد. این خانم همان طور که وسایل مادرش را مرتب می کرد و وسایل مفید و غیر مفید را جدا می کرد تا خانه مادرش به هم نریزد و تبدیل به انباری نشود. برای مادرشوهر پیرش هم موقع اسباب کشی از خانه ویلایی به آپارتمان پنجاه متری اش همین کار را کرد. و حتی به خاطر مرتب کردن وسایل خاک خورده و کهنه مادرشوهر خود و دخترش هر دو به شدت بیمار شدند و به بیمارستان رفتند. حالا فکر می کنی چه شد؟ مادرشوهر که به شدت به وسایل کهنه اش وابستگی بیمارگونه داشت بسیار ناراحت و دلخور شد و نه تنها قدردان نبود بلکه سال ها شاکی بود و به خانم مذکور می گفت چیزهای گرانبهایش را دور ریخته و او را به دردسر انداخته. خوب امیدوارم با این مثال منظورم را گفته باشم. جای بحث زیاد دارد که موقع مناسب مطرح می کنم.
اما یک نکته ی مهم تر راجع به خودت هست. من با توجه به حرف هایت و بحث هایی که با هم داشتیم به نتیجه ای رسیدم و توصیه ای دارم که حتما انجام بده. شما به علائم خلقی ای اشاره کردی که باید توسط روانپزشک بررسی شود تا مطمئن شوی افسردگی یا اضطراب نداری. چون خانم هستی تاکیدم بیشتر است. چون ساختار بدنی خانم های طوری است که بیشتر دچار این مشکلات می شوند. حتما می دانی که زایمان و یائسگی و قاعدگی باعث اختلالات خلقی دوره ای در خانم ها می شود. اینها علت هورمونی دارد و رفع می شود. اما وقتی خانمی چند سال فشار شدید استرس تحمل می کند و این علائم بروز می کند خود به خود رفع نمی شود و حتما باید چکاپ روانپزشکی شوند. مطمئن هم باش من الکی حرف نمی زنم چون آشناها و دوستانی دارم که پزشک هستند. شما اول باید مطمئن شوی افسردگی یا اضطراب نداری بعد از راهکارها استفاده کنی تا یک وقت خدای نکرده آسیب نبینی و فشار بیشتری به شما نیاید. این را نگفتم که نگران شوی یا بترسی یا انکار کنی. فقط بنابه تجربه های مکررم می گویم. لازم هم نیست به کسی بگویی که نگران یک کلاغ چهل کلاغ مردم باشی. مسیر مشاوره هم راحت تر پیش می رود.

ممنون از راهنماییت عزیزم .راجع به نوع محبت کردن دقیقا باهات موافقم و از روزی که خودم رو شناختم اینو تمرین کردم که نباید یه پیشنهاد رو به دو نفر حتی تو یه شرایط داد.عزیزم حتی من به مادرم که نزدیکترین فرد زندگیمه هم خیلی با دقت رفتار میکنم که مبادا از حدم زیاده روی کرده باشم.خدا رو شکر از بچگی عاشق کتاب های روانشناسی بودم و هستم خیلی هم روابط خوبی دارم حتی با خانواده شوهرم که هیلی با هم تفاوت داریم اما متاسفانه همه اینا ظاهری هست اما قبولش کردم و از هیچکس هم حتما رفتار 100% صاف رو ندارم اما تنها کسی که زجرم میده همسرمه.اون روز یکی از فامیل هامون که روزای سخت عروسیم رو دیده بود بهم میگفتم واقعا رفتارت با خانواده همسرت خیلی سنجیده بود همه رو تو حد خودشون نگه داشتی .دوست گلم من الان تو یه شهر کوچیک ساکن هستم و دسترسی به مشاور خوب و معتمد رو ندارم اما یه سال پیش که دانشجو بودم میرفتم پیش مشاور و خیلی راهنمایی میشدم .بعد از کلی صحبت در مورد مشکلات اون موقع آخرش ایشون بهم گفت با این مشکلاتی که تو داری خیلی عالی داری زندگیت رو مدیریت میکنی همینجوری ادامه بده.
دوستای گلم به خدا اینایی که میگم نمیخوام از خودم تعریف کنم اما مشکلی که هیچ وقت کسی نمیتونه درکش کنه و این حق رو بهم نمیده خسته شدنمه.همیشه همه ازم انتظار دارن رفتارم رو اصلا تغییر ندم و همیشه شاد و سرحال به همه خدمات ارایه کنم.
الان دیگه رفتارهای اطرافیان زیاد اذیتم نمیکنه اما همسرم واقعا دیگه توانم رو بریده.همیشه ازم انتظار داره اون هرجور میخواد باهام رفتار کنه من باید همیشه مشکلاتش رو درک کنم. اگه خسته ست اگه حوصله نداده.اگه خوابش میاد من باید کاملا یه خانم بدون نقص باشم.حاضرم اینجوری باشم و تا الان اینطوری هم بودم اما حداقل انتظار دارم اون هم کمی با من اینجوری باشه یا من دارم اشتباه میکنم؟ اینی که میگم دلسرد میشم .چند بار با همسرم خیلی منطقی صحبت کردم اما زیاد اثر نداشته.الان هم میخوام بیام رفتارم رو عوض کنم اما بلد نیستم میترسم بزنم همه کاسه کوزه ها رو بشکنم و همه این زحمت هام به باد بره. تو رو خدا بهم بگین چیکار کنم دارم زندگیمو از دست میدم

من نگفتم پیش مشاور برو. اون بحث جدایی هست. گفتم شما باید به پزشک متخصص ( روانپزشک ) مراجعه کنی چون حس می کنم تغییرات خلقی داشتی که باید بررسی بشه. اگر رفتار شما فقط با همسرت فرق کرده بود من می ذاشتم به حساب اختلاف و راه حل می دادم. اما الان تغییرات شما طوری است که دیگران متوجه شده اند و احتمالا حالت چهره ات هم با گذشته فرق کرده است. در ثانی حجم زیادی از اضطراب در گفته های شما هویدا است که اگرچه خودت باور نکنی اما اصلا با مشکلی که مطرح کردی تناسب ندارد. بگذار رک بگویم این مشکلی که شما می گویی زندگی را از هم نمی پاشد. به هیچ عنوان. کسی هم نشنیده به خاطر چنین مشکلی زنی که اینقدر خوب با همسر و خانواده او تا کرده است زندگی اش به هم بخورد و از هم بپاشد. اما شما مدام فکر می کنی که این اتفاق دارد می افتد و اضطراب گرفته ای. بله شاید کمی کسالت بیاورد ، شاید کمی سردی بیاورد و چیزهایی از این دست که در دراز مدت مشکل زا است اما از هم پاشیدن نه. موارد دیگری هم هست که در نوشته هایت دیدم. مثل حساسیت بیش از حد به رفتار شوهرت. بله شما انتظار روابط خاصی را با همسرت داری که برای هر خانمی طبیعی است اما حساس شدن موضوع جداگانه ای است که بی دلیل نیست. شما هنگامی که شوهرت خسته بوده است موضوع مهمی را مطرح کرده ای که او هم خسته بوده و مودبانه از شما عذرخواهی کرده و به قول شما تخت خوابیده. آن وقت شما تا صبح گریه کرده اید و به خاطر این موضوع عذاب کشیده ای. خود شما هم می دانی که وقتی کسی خوابش می آید توان فکر کردن ندارد و شاید اگر چیزی بگویی دعوایی هم بکند. به این چیزها می گویند حساس شدن و تحریک پذیری که باید جدی اش بگیری وگرنه آسیب می بینی. شما شهر کوچکی داری و در شهرهای کوچک یکی از تفریحات مردم مهمانی است. خودتان می گویید در مهمانی شاد و خندان بودید. پس قبلا از این تفریح لذت می بردید. اما الان دیگر از آن لذت نمی برید به طوری که دیگران هم می فهمند. چیزهای دیگری هم هست که گفتنش وقت می برد.
حالا بگذار جمع بندی کنم. آدمی که اضطراب گرفته ، حساس و تحریک پذیر شده است ، از چیزهایی که خوشحالش می کرد دیگر لذت نمی برد ( این سه تا از همه واضح تر است). خوب چنین خانمی چگونه می تواند به آرزو و خواسته ی قلبی اش برسد؟ انرژی هم برایش می ماند که بخواهد اقدامی کند؟ مگر هر کاری توان و آمادگی لازم ندارد؟ می شود به او گفت کارهایی انجام بده و توصیه هایی را عملی کن که آدم سالم هم به سادگی نمی تواند انجام دهد؟ بله شما باید اول ذهن و بدنت کاملا ریلکس و آرام شود و به تعادل برسد تا بعد بتوانی خوب فکر کنی و تصمیم بگیری و عمل کنی. این هم یک کار تخصصی است. تقویت ذهن و جسم معلوماتی می خواهد که پزشک دارا می باشد و کسی که تخصصی ندارد حق ندارد دخالت کند. شاید این مشکل شما با چند دستور تغذیه و دو تا آمپول تقویتی حل شود. شاید به شما مدتی استراحت تجویز شود و هزارتا شاید دیگر که من تخصص ندارم و نمی توانم اظهار نظر کنم. بله. اولین قدم این است که از فکر شوهرت بیرون بیایی و به خود خودت فکر کنی و به روح و جسمت رسیدگی کنی تا کاملا متعادل شود. ََ

آره عزیزم حق با شماست.به حرفاتون دقیق فکر کردم و دیدم دقیقا اینجوری شده تازگی ها به چیزای خیلی بیخود و مسخره انقدر گیر میدم و غر میزنم که بعدش خودم تعجب میکنم .راست میگی تمام فکرم فقط حول شوهرم میچرخه و دنیام محدود شده باید تلاش کنم از این وضعیت دربیام.خیلی ممنونم از همفکریت عزیزم .پیسنهادی داری در این زمینه ؟

روی پیشنهاد قبلی ام تاکید می کنم. اگر هم به هیچ وجه امکانش نیست پیش بهترین پزشک شهر خودتان برو تا کاملا بررسی کند. من خودم برای مشکلی که قبل از قاعدگی داشتم از کمک پزشکی استفاده کردم. با این که همه فکر می کردند یک چیز طبیعی است اما من می فهمیدم که نباید تا این حد حالم بد شود. از طب سنتی هم می توانی استفاده کنی. چون الان خیلی از پزشک ها تخصص طب اسلامی یا سنتی گرفته اند و تازگی ها خیلی مورد توجه است و به خصوص برای پاکسازی بدن از موادی که باعث این حالت ها می شود راه های عالی دارند. الان من کاملا خوب شده ام به طوری که اصلا متوجه نمی شوم زمان آن حالت رسیده است.
یک چیزی هم اصلا یادم نبود به شما بگویم و دیشب یادم آمد. کیفیت و کمیت رابطه جنسی خیلی روی رضایت زوج ها و اخلاق آنها اثر دارد. اگر یکی از زوج ها حتی به مقدار کم از رابطه راضی نباشد مشکل پیش می آید. البته من می دانم که گفتن این چیزها خیلی معمول نیست اما مشکل همین جا است. این رابطه بسیار بیشتر از آن چیزی که ما فکر می کنیم اهمیت دارد به طوری که طبق آمار علت شصت درصد اختلاف هایی که باعث طلاق در ایران شده است همین موضوع بوده و اختلاف ها از رابطه جنسی نشات گرفته است. حتی فرشته مهربان یک مطلب نوشته بود و در آن به اثر رابطه جنسی در خلاقیت های ذهنی مردان موفق اشاره کرده است. برای خانم ها همین طور است و به همین میزان روی خلقیات و رفتار آنها با همسر اثر دارد. حالا خودت یک مطالعه ای در اینترنت بکن و بعد رابطه خودت را به طور دقیق بررسی کن.
یک نکته ی دیگر اینکه خوابت باید بسیار خوب و کامل باشد. شب ها یک ساعت معین قبل از دوازده شب بخواب و صبح ها یک ساعت معین بلند شو. دقت کن کیفیت خوابت چگونه است و کم یا زیاد نباشد. من تجربه خیلی خوبی دارم از اینکه صبح کمی قبل از طلوع خورشید و روشن شدن کامل هوا بلند شوم. اصلا اخلاقم عوض می شود. هر چه قدر از اهمیت این موضوع بگویم کم است.
یک راه حل دیگر هم هست که کمک می کند به خودت فکر کنی. آیا چیزی هست که خیلی دوست داری داشته باشی ؟ منظورم چیزهای بزرگ و گران نیست. یک چیز کوچک که خیلی دوست داری و نداری . حتی می تواند یک کار هم باشد. یک غذا باشد. من چند سال بود سنبوسه نخورده بودم . چند روز پیش سر ظهر بیرون بودم و پدرم یکی برایم خرید. یک دفعه آنقدر هوس کردم که نگو. از قضا یک مجله آشپزی خریده بودم وقتی ورقش زدم دیدم دستور پخت سنبوسه دارد. درست کردم و خیلی لذت داشت. از این چیزهای کوچک هر روز در زندگی هست فقط باید حواست جمع باشد و ندیده نگیری. هزینه ای هم ندارد. یک مثال دیگر. چند سال است من بچه گربه خیلی کوچک ندیده ام. یک گربه در خانه ی خواهرم دیروز بچه به دنیا آورده و من می خواهم حتما بروم و آنها را ببینم. چون خیلی بچه های حیوان ها را دوست دارم.
فعلا هم این مواد غذایی را مصرف نکن : سرکه ، فلفل ، ترشی ، شور ، قهوه ، چای غلیظ ، کاکائو ، بادمجان ، فسنجان ، ادویه تند ، سرخ کردنی ، کنسرو ، نوشابه ، سوسیس و کالباس ، مواد غذایی فریزری.
در عوض غذاها را با شیوه ی آب پز ، بخارپز ُ، پختن به وسیله ی آب خود مواد غذایی ، کبابی طبخ کن.
هر روز باید بروی و مواد تازه برای غذا تهیه کنی و به هیچ وجه سبزی ، گوشت و غذاهای پخته فریزری مصرف نکن. من خودم هر وقت سبزی بخواهم نیم کیلو می خرم ، گوشت نیم کیلو می خرم و کلا همه چیز کاملا تازه است. روغن زیتون هم مفید است. این شیوه تغذیه بسیار بدنت را تقویت و تصفیه می کند. میوه های تازه و سبزی خوردن را هم فراموش نکن.
اخبار و فیلم هایی که حتی کمی ناراحتت می کند به هیچ وجه نگاه نکن. هر اخباری می خواهد باشد مال ماهواره ، مال تلویزیون یا روزنامه. اگر شما هم اینها را بدانی دنیا عوض نمی شود. پس فعلا فقط برنامه های شاد و مفرح نگاه کن. مثل راز بقا ، کارتون های خیلی قشنگ ، برنامه های آشپزی ، مسابقات ورزشی ، و چیزهایی از این دست. از بحث های سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و از این دست شدیدا اجتناب کن. حوادث هم که اصلا دنبال نکن نه در اینترنت و نه در روزنامه. وقتی با کسی صحبت می کنی راجع به مشکلات زندگی صحبت نکن حالا هر مشکلی که هست .
دوش گرفتن ، آرایش کردن و مدل دادن به موها و پوشیدن لباس های خوشگل هم فراموش نکن.
حالت بدنت خیلی مهم است. اگر بدنت مثل آدم های ناراحت خمیده باشد یا سرت را در دست هایت بگیری و حالت هایی از این دست واقعا همان حالت ها به شما دست می دهد. پس بدنت همیشه باید در بهترین حالت باشد.

ممنوم دوست عزیزم این حرفات خیلی تکونم داد جدی خیلی وقته به چیزایی که خودم علاقه دارم اهمیت ندادم الان هم که شاغل شدم حتی به آشپزی که فوق العاده علاقه داشتم فقط و فقط به عنوان یه وظیفه و سریع و سیر انجام میدم که زود تموم بشه.راجع به مسایل جنسی هم من نسبت به شوهرم گرمترم و اوایل خیلی برام اهمیت داشت اما سر این قضیه هم انقدر از همسرم بی توجهی دیدم و غرورم جریحه دار شده که دیگه برام مثل سابق خوشایند نیست.فقط دوست گلم اثرات این غداهایی که گفتی چیه؟

خوب حدسم درست بود. مسئله ی جنسی ات را حتما حل کن و می توانی از متخصصان این تالار کمک بگیری. شاید همسرت در مورد ارگاسم خانم ها چیزی نمی داند. با توجه به رفتارهایی که گفتی ازش سر زده این را میگویم. نجابت همسرت قابل تحسین است. اما انگار از آن وری افتاده و چیزهایی را که دانستنش ضروری است را هم ندیده گرفته است. به هر حال این مسئله باید با کمک متخصصان تالار حل شود چون اساس زناشویی همین است و همین حالا هم تاثیرش در شما نمایان شده است. می دانی زیربنای چیزهای دیگر است.
غذاهایی هم که گفتم بدن را در حالت تعادل نگه می دارد. بعضی از غذاهایی که گفتم مصرف نکن برای دیگران بد نیست اما برای شما در این شرایط ضرر دارد. بعضی چیزهایی هم که گفتم اثرش با تحقیقات متخصصان مشخص شده و الان به عنوان اساس تغذیه سالم مطرح است. یکی از ارکان سلامت جسم و روان انسان تغذیه است که در گذشته بیشتر به آن اهمیت می دادند اما الان متاسفانه رها شده است. شما اگر غذاهای قدیمی را مرور کنی می بینی چه قدر آش و غذاهای مایع در سبد غذایی مردم بود. می بینی که چه قدر از پرخوری اجتناب می شد. هیچ چیزی بیشتر از حد مصرف نمی شد. تازه فعالیت های جسمی که مردم داشتند باعث می شد غذاها بهتر هضم و جذب شود اما الان هیچ کس زیر بار تحرک بدنی نمی رود و تازه همان کارهای ساده را هم انجام نمی دهند و آماده می خواهند. متاسفانه الان بیماری زیاد شده است به خاطر رعایت نکردن همین مسایل ساده.