میخوام بگم عروسی خواهرت نمیام.

اوایل تیر عروسی خواهر شوهرمه در شهرستان. ما هم هنوز قهر هستیم. من به هر حال مجبورم به این عروسی برم. ولی میخوام شوهرم بفهمه که نمی تونه هر رفتاری داشته باشه باز هم من همراهیش کنم و لبخند بزنم و هیچی به هیچی. آخرش هم بهم بگه تو هیچ وقت همراهم نبودی هیچ وقت درک نکردی. هیچ وقت کنارم نبودی. ...
ببینید من هر کاری کنم بدهکارم. این بار فقط نمی خوام بدهکار نباشم. میخوام بفهمه می تونم جور دیگه ای باشم. می تونم نیام. می تونم خوب و عشقولانه جلوی دیگران لبخند نزنم که من چقدر خوشبختم.
نظرتون چیه؟ من دو تا راه دارم :

1. بگم نمی یام. بگم من با این زندگی چه عروسی ای دارم بیام آخه. این وضع زندگیمه.
2. به روی خودم نیارم و پاشم برم.

اون ها دامادشون هم باهاشون قهره. برای نامزدی نیومد برای عروسی هم شاید نیاد. این یکی داماد هم دل خوشی ازشون نداره. بنابراین براشون خیلی مهمه که من باشم.
.
جواب های شوهر من چی هست ؟ :
داره داد و بیداد راه بندازه، تهدید کنه که من نمی تونم نرم و دست من که نیست. تهدید به تلافی برای خانواده من کنه. آنقدر مزخرف بگه و تهدید و داد و هوار و تلافی و توهین که من بترسم و بشینم سر جام.
اگر به حرفم ادامه بدم ممکنه کار بالا بگیره. من اینجور موقع ها به شدت میترسم و نمی تونم مقاومت کنم و تسلیم میشم.
.
چی کار کنم؟ اگر هم هیچی نگم باز هم در زندگی ما هزارتا اتفاق میوفته که اون این رفتارش رو تکرار میکنه. من میخوام اینبار من اونو بترسونم. بفهمه من اونقدرها هم ضعیف نیستم. می خوام حداقل منت عروسی ای که برای من جز غصه و ناراحتی و حرص خوردن از دست خانواده اش نیست رو سرش بذارم.
.
خواهش می کنم راهنمایی ام کنین.

به نام خدا
سلام
ظاهرا موقعیت ژئوپولیتیک خوبی به دست اومده براتون.:anonymous:
و اما ...
1- به شوهرتون با بیانی آرام بگید که (حتما و حتما با آرامش صحبت انجام شود تا تاثیر گزارد) : "دل خوشی برای رفتن به این عروسی ندارم ولی اینو بدون که فقط به خاطر احترام به تو و خانوادت اینکار رو میکنم. و میدونم که احتمالا هیچ کدوم از دامادها نخواهند اومد ولی من اهل اینجور بچه بازیها نیستم و دلیلش هم بهت گفتم که چی هست." البته میتوانید در یادداشتی برایش اینها رو بنویسید. ببینید کدام روش برایتان راحت تر است.( البته با اولویت بیانی سپس نوشتاری)
2- اصلا و ابدا نباید خود را در مراسم و در طول سفر شاد و خوشحال نشان دهید. و نیز نباید با اخم و ترش رویی رفتار نمایید. کاملا معمولی باشید. دائما به خود اینرا یادآوری نمایید که : "گویا به مراسم فرزند یکی از همسایگان و یا همکاران معمولی خودتان رفته اید و کسی را آنجا چندان نمیشناسید و همه برایتان محترم اما غریبه و معمولی هستند"
3- در طول این سفر حتما شرایطی پیش خواهد آمد که احساس نمایید که باید کمک کار آنها باشید. شما باید در این شرایط تا حد امکان غیب گردید و یا مشغولیتی را برای خود ایجاد نمایید و داوطلب برای کمک به آنها نباشید. و سپس در لحظات پایانی آن کار بگویید که "اگر کمکی خواستید حتما بگیدها!" اگر گفتند بسیار سطحی و معمولی کمی به آنها کمک کنید همین و بس!
4- در مواجه با غرغر های همسر و اطرافیان کاملا معمولی باشید و پس از شنیدن چند ثانیه اول جملاتشان و نگاه مستقیم به گوینده آن ، خود را مشغول کار دیگری کنید و در دل هم به آن حرفها هیچ مشغول نباشید. آرام آرام رفتار کنید.
.
در پناه حق.

she عزیز
من عید برای اینکه از شوهرم خسته شده بودم و برای اینکه بترسونمش و چون نمی خواستم خانوادش ببینم قهر کردم و رفتم اما چون قصد جدایی نداشتم بعد از چند روز برگشتم و تنها کسیکه ضرر کرد من بودم ، به خاطر عواقب بدی که هنوز ادمه داره...

حالا شما هم داری زندگی میکنی این کارت عواقب بدی خواهد داشت که پشیمون خواهی شد. ببخشید ولی این لج و لجبازی مال کسی هست که قید زندگیشو زده باشه، نه منو شما که قصد جدایی نداریم و مثل همه زنها فقط باید گذشت کنیم و زندگی هستیم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Aram_577

به نام خدا
سلام
ظاهرا موقعیت ژئوپولیتیک خوبی به دست اومده براتون.:anonymous:
و اما ...
1- به شوهرتون با بیانی آرام بگید که (حتما و حتما با آرامش صحبت انجام شود تا تاثیر گزارد) : "دل خوشی برای رفتن به این عروسی ندارم ولی اینو بدون که فقط به خاطر احترام به تو و خانوادت اینکار رو میکنم. و میدونم که احتمالا هیچ کدوم از دامادها نخواهند اومد ولی من اهل اینجور بچه بازیها نیستم و دلیلش هم بهت گفتم که چی هست." البته میتوانید در یادداشتی برایش اینها رو بنویسید. ببینید کدام روش برایتان راحت تر است.( البته با اولویت بیانی سپس نوشتاری)
2- اصلا و ابدا نباید خود را در مراسم و در طول سفر شاد و خوشحال نشان دهید. و نیز نباید با اخم و ترش رویی رفتار نمایید. کاملا معمولی باشید. دائما به خود اینرا یادآوری نمایید که : "گویا به مراسم فرزند یکی از همسایگان و یا همکاران معمولی خودتان رفته اید و کسی را آنجا چندان نمیشناسید و همه برایتان محترم اما غریبه و معمولی هستند"
3- در طول این سفر حتما شرایطی پیش خواهد آمد که احساس نمایید که باید کمک کار آنها باشید. شما باید در این شرایط تا حد امکان غیب گردید و یا مشغولیتی را برای خود ایجاد نمایید و داوطلب برای کمک به آنها نباشید. و سپس در لحظات پایانی آن کار بگویید که "اگر کمکی خواستید حتما بگیدها!" اگر گفتند بسیار سطحی و معمولی کمی به آنها کمک کنید همین و بس!
4- در مواجه با غرغر های همسر و اطرافیان کاملا معمولی باشید و پس از شنیدن چند ثانیه اول جملاتشان و نگاه مستقیم به گوینده آن ، خود را مشغول کار دیگری کنید و در دل هم به آن حرفها هیچ مشغول نباشید. آرام آرام رفتار کنید.
.
در پناه حق.

---

عــــــــــــــــــــالی عالی :104: :) :rolleyes: همینکار رو می کنم. ممنونم. :)
خیلی خوب و کامل بود و همه ی جوانبش رو در نظر گرفته بودین. همین کارو می کنم.
(امیدوارم بتونم انجامش بدم:sorrow: )

- - - Updated - - -

به هر حال من چه کمک کنم چه کمک نکنم. اون ها به همسرم می گن که من هیچ کمکی نکردم. مث نامزدی میشه. من با خانواده ام اومدم و یه کم کنار مادرم نشستم کلی برام حرف درآوردند که فلانی دیر اومد!!!! کمک نداد!!! در حالیکه من و شوهرم قرار گذاشته بودم هر وقت اون گفت من برم و منم همین کارو کردم. تا زنگ زد من اونجا بودم. ولی باز هم حرف خانواده اش رو میپذیره و میگه دیر اومدی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:ma d: اصن اگه بگن الان شبه می گه شبه! کمک هم دادم، پذیرایی و .. ولی خب کار بیشتری نبود! همه کارها رو خانواده داماد و خدمه به عهده گرفته بودند.
.
می خوام بگم به هر حال حرف ازش در میاد و اینکه من قبلش هم اعلام کنم که تمایلی به این عروسی ندارم باعث میشه بیشتر حرف های اون ها رو بپیذیره و بعد از عروسی هم داستان داشته باشیم.:sorrow:
.
من خیلی ترسو شدم...خیلی ضعیف و بی عرضه :(

- - - Updated - - -

یه بارم که شده می خوام درست، محکم و جراتمند رفتار کنم. من به هیچ کس نمی خوام بی احترامی کنم. فقط میخوام حریم خودم رو حفظ کنم. می خوام به شوهرم بفهمونم که رفتارش رو درست کنه...
می خوام عین آدم حرفم رو بزنم و نترسم.
.
هیچ وقت واقعن نتونستم اینطوری باشم.:(

به نام خدا
سلام
اینقدر حرفای خاله زنکی اطرافیان را مرور نکن و اصلا به این حرفا توجه و فکری نکن و نیز خودت هم از این فکرای خاله زنکی نداشته باش!!!! گذشته رو رها کن به آینده و رشد محسوسی که در شخصیتت دارم میبینم فکر کن و امیدوار به الطاف خدا.
ضمنا اصلی ترین مشکلت همین نگرانی ها برای حرف و فکر اطرافیانت هست که تازه هنوز اتفاق نیوفتاده. راه حل عالی برای رفع این افکار وسواس گونه عمل کردن عکس به این افکاره و تلقین به خودت که خدا اینقدر دوست داره که با کمک خودش و خودت اصلا این تصورات ذهنی اتفاق نخواهد افتاد و اگر هم بخش کوچکش اتفاق بیفتد و قطعا راه حلش را نیز خدا جلوی پایتان خواهد گذاشت. شک نکن! و اگر هم راه حلی ندیدی پس حتما همین موضوع خیر زندگی اون لحظت بوده.
.
راستی یک چیزی : برو از یک سورسوره آبی بلند ، با سرعت ، چند بار بپر تو آب! هیجانش قطعا در افزایش اعتماد به نفست و دوری از ترس معجزه میکنه!:o
.
در پناه حق.

سلام خانم شي ،
عزيزم
انگار علي رغم محدوديت در وقت احساس همدردي دارم كه نظرمو برات بگم شايد كمكي كرده باشم.
ببين خانم 1- زندگيتو از حساسيت و توجه به هر موضوعي بشكلي كه ذهنتو درگير كنه بيار بيرون اينقدر اهميت و ارزش بهشون نده ، رلكس و راحت باش فقط تعدادي اصول و مبناي رفتاري و مديريتي را هميشه مد نظر قرار بده تا هر موضوعي در اون قالب برات قابل فهم و راحت و رلكس وقابل مديريت باشه از جمله: 1- موضوعات ريز و قابل تفسير و سليقه اي را هيچوقت سوژه بحث و جدل قرار نده چون بهانه اي براي محكوميتت ميشه و پاي ايراد و انتقامهاي ديگري كه در خاطره طرفت هست را توسط او وسط ميكشه و محكومت ميكنه ( بهانه اي ميشود براي مثال آوردن طرف و محكوم كردن تو؟) فقط نظرتو بگو و فراموشش كن به نتيجه و واكنش طرفت هم زياد اهميت نده چون موضوع كوچكيه براتع نبايد مهم باشه مهم موضع منطقي و اعلام حريم و جايگاه و نظرت هست .
2- مثالي كه خودت زدي خيلي خوبه تو ميدوني بايد در عروسي شركت كني و ميدونيم حق هر كسي هست كه اختيار خودشو براي شركت كردن يا نكردن در مراسمي دارد ولي چگونگيش و عواقبش را هم نبايد ناديده گرفت لذا چارچوب اينه:
-- تو اعلام ميكني من اختيار دارم دوست داشتم ميام نداشتم هم نميام به هيچ كس هم ربطي ندارد اگر هم بد ميشه بزار بشه به ديگران ربطي نداره -اضافه ميكني و ميگي ، احساس مي كنم بودن من ضرورتي نداره خودم هم علاقه خاصي ندارم اگه خواهرت و خانواده ات ازم دعوت كنند و بخوان تصميممو خواهم گرفت ولي خودم دليل خاصي نميبينم ( ديگر توضيح نده فقط بگو دليلي ندارم و ضرورتي هم احساس نميكنم ) جوري با حوصله پيش ببر كه ازت دعوت كنند خواهش كنند و احترام بگذارند . بگذار آنها بفكر و تكاپو بيافتند و خودت راحت و آرام باش و با غرور و متانت تقاضاشونو قبول كن . احياناً اگر آنقدر غد بودن كه دعوت و تقاضا نكردن طبيعي است اگر هم نرفتي تقصير و بي احترامي اونهاست و تو پيروز ي!
در اين مرحله بايد زرنگ باشي و رهبري بعضي كارهارو كه خوب بلدي و تجربه داري با لحن خير خواهانه و ياد دادن و الزام دستوري بهشون منتقل كني اگر تبعيت كردن تو آنها را هدايت كردي و جايگاهت رهبري و دانايي و كاربلدي تو خواهد بود اگر قبول نكردن خودتو ميكشي كنار و بايد مثل مهمان ازت پذيرايي كنند و احترامتو نگه دارن و گرنه اجازه نده بعنوان بيگاري ازت استفاده كنند و پادو بشي بايد موضوعي را كه خوب بلدي وقتتو پر كني و تعدادي از آنهارا بخدمت خودت بگيري يا حد اقل باهم باشين .-- يكي هم سعي كن يكسري برنامه هاي هزينه بر و زحمت دار كه مرسوم يا مثلباً با كلاس و مد هست بهشون تحميل كني تا هم بيكار نباشي هم دستور داده باشي و نتيجه اش اين بشود كه زياد مزاحمت نباشن وگرنه براي آبرومندي مراسمشون خرج و زحمت دستشون ميزاري .
هميشه موضوعي را كه شفاف و مشخص است و تو اشرافيت داري و مطمئناً همه آنرا تائيد ميكنند بعنوان بحث و ادعا مطرح كن تا به نفعت تمام بشه نه موضوعات تفسير پذير و كم اهميت كه نهايتاً تو را بپيچاند . ازين كارها ديگه ( شي عزيز )

عزيزم خواستم توصيه هاي خانوم آرام رو بهت بدم كه حذف شد و مشكل پيش اومد . خيلي خوبن به كار ببند.ولي سياست داشته باش. نزار شوهرت بفهمه عليه ش موضع گرفتي .فقط مثل خودشون باهاشون رفتار كن. اونا لياقت گذشت و مهربانيتو ندارن چند تا توصيه ديگه 1- لباس نو نخر. اصلا و ابدا يه لباسي كه اونا قبلا ديده باشن رو بپوش. اگه چيزي هم گفتن بگو پول نداشتم لباس بخرم. خيلي بي پولم.كلي قرض پيشمه ترجيح دادم. قرضامو بدم تا لباس بخرم اونا خيلي از اي حرفت زجر ميكشن. البته جلو شوهرت نگي ها. پشت سرش يه جور بحثو پيش بكش. 2- خيلي كند باش.خيلي كند. خودتو گم و گور كن. اصلا لبخند نزن و لي عبوسم نباش. 3-نزديك استقبال عروس هم شد .برو توالت. گم شو. واااي خيلي موثره در عذابشون. عزيزم با چند حركت ساده ميتوني زجرشون بدي اصلا وابدا دلت براشون نسوزه دلت برا خودت و وزندگي خودت بسوزه

آقای آرام، آقا حسین،
خانم chatr، پریا جان،
واقعن ممنونم. من پاسخ ام رو گرفتم. راهنمایی های کامل شما رو اجرا می کنم و خبرش رو بهتون میدم.
.
حسین آقا از این که علی رغم مشغله هاتون و کمبود زمان، وقت گذاشتین و راهنمایی ام کردین ممنونم.
.
برام دعا کنید.
بهترین هار و برای همه شما از خدا می خوام.:323:
.
نتیجه ی کار رو میام اینجا می نویسم.
اگر به مشکل خوردم هم باز میام. :p امیدوارم اینطوری نشه.
.
:16:مرسی:16:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط حسين40

1-
زندگيتو از حساسيت و توجه به هر موضوعي بشكلي كه ذهنتو درگير كنه بيار بيرون.
اينقدر اهميت و ارزش بهشون نده ، رلكس و راحت باش.
.
فقط تعدادي اصول و مبناي رفتاري و مديريتي را هميشه مد نظر قرار بده،
تا هر موضوعي در اون قالب برات قابل فهم و راحت و رلكس وقابل مديريت باشه.
.
از جمله:
موضوعات ريز و قابل تفسير و سليقه اي را هيچوقت سوژه بحث و جدل قرار نده
چون بهانه اي براي محكوميتت ميشه و پاي ايراد و انتقامهاي ديگري كه در خاطره طرفت هست را توسط او وسط ميكشه و محكومت ميكنه.
( بهانه اي ميشود براي مثال آوردن طرف و محكوم كردن تو)
.
فقط نظرتو بگو و فراموشش كن.
به نتيجه و واكنش طرفت هم زياد اهميت نده.
چون موضوع كوچكيه برات نبايد مهم باشه..... مهم موضع منطقي و اعلام حريم و جايگاه و نظرت هست .
.
.
.
2-
مثالي كه خودت زدي ....
تو ميدوني بايد در عروسي شركت كني و ميدونيم حق هر كسي هست كه اختيار خودشو براي شركت كردن يا نكردن در مراسمي دارد.
ولي چگونگيش و عواقبش را هم نبايد ناديده گرفت لذا چارچوب اينه:
.
-- تو اعلام ميكني من اختيار دارم دوست داشتم ميام نداشتم هم نميام به هيچ كس هم ربطي ندارد اگر هم بد ميشه بزار بشه به ديگران ربطي نداره.
.
-- اضافه ميكني و ميگي ، احساس مي كنم بودن من ضرورتي نداره خودم هم علاقه خاصي ندارم اگه خواهرت و خانواده ات ازم دعوت كنند و بخوان تصميممو خواهم گرفت ولي خودم دليل خاصي نميبينم.
( ديگر توضيح نده فقط بگو دليلي ندارم و ضرورتي هم احساس نميكنم ).
.
جوري با حوصله پيش ببر كه ازت دعوت كنند خواهش كنند و احترام بگذارند .
بگذار آنها بفكر و تكاپو بيافتند و خودت راحت و آرام باش و با غرور و متانت تقاضاشونو قبول كن .
.
احياناً اگر آنقدر غد بودن كه دعوت و تقاضا نكردن طبيعي است اگر هم نرفتي تقصير و بي احترامي اونهاست و تو پيروزي!
.
.
.
3-
در اين مرحله بايد زرنگ باشي و رهبري بعضي كارهارو كه خوب بلدي و تجربه داري،
با لحن خير خواهانه و ياد دادن و الزام دستوري بهشون منتقل كني.
.
اگر تبعيت كردن تو آنها را هدايت كردي و جايگاهت رهبري و دانايي و كاربلدي تو خواهد بود ،
اگر قبول نكردن خودتو ميكشي كنار و بايد مثل مهمان ازت پذيرايي كنند و احترامتو نگه دارن.
.
و گرنه اجازه نده بعنوان بيگاري ازت استفاده كنند و پادو بشي.
.
بايد موضوعي را كه خوب بلدي وقتتو پر كني و تعدادي از آنهارا بخدمت خودت بگيري يا حداقل باهم باشين .
.
-- يكي هم سعي كن يكسري برنامه هاي هزينه بر و زحمت دار كه مرسوم يا مثلباً با كلاس و مد هست بهشون تحميل كني،
تا هم بيكار نباشي هم دستور داده باشي.
و نتيجه اش اين بشود كه زياد مزاحمت نباشن وگرنه براي آبرومندي مراسمشون خرج و زحمت دستشون ميزاري .
.
.
.
4-
هميشهموضوعي را كه
1. شفاف و مشخص است ،
2.و تو اشراف داري ،
3. و مطمئناً همه آنرا تائيد ميكنند ،
بعنوان بحث و ادعا مطرح كنتا به نفعت تمام بشه .
نه موضوعات تفسير پذير و كم اهميت كه نهايتاً تو را بپيچاند .

---

دارم از روی راهنمایی هام مشق می نویسم خب :دی:D:o

سلام شه جون امیدوارم موفق بشی.بعسلام شه جون امیدوارم موفق بشی
به توصیه هام عمل کن.

باهاش آشتی کردم. هیچ حرفی هم نزدم.
اومد گفت مامانم گفته باید سر عقد یه النگو بدیم بعدش 300 هزار تومن برای پاتختی بدیم که پول کادویی هستش که از لوازم جهیزیه است کم و کسری داشته میخوان ما پاتختی بهش بدیم.
بعدش هم گفت من میخوام کت و شلوار بخرم که پولش رو مامانم میده و تو هم برو یه پیرهن بخر. مقدار پولش رو هم مشخص کرد.
.
.
.من هیچ حرفی نزدم که قبلش فکر کنم ولی موضوع اینه که نمی دونم چه کار کنم!! نمی خوام مادرش همه چیز رو مشخص کنه. پس من چی؟ چرا به نظرش نمی رسه باید با من هم مشورت کنه؟ تازه این کادو زیاد نیست؟؟؟؟ مگه اونا برای عروسی ما چی آوردن؟ نصف بیشتر پول های جمع شده عروسی رو هم مادرش برداشت. شوهر من می گه که تو دروغ می گی مادرم هیچ پولی برنداشته.

- - - Updated - - -

الان میاد خونه. من ازش می ترسم. نمی خوام باهاش برم خرید کت و شلوار. می خوام بهش بگم برو با مامانت بگیر. مگه اون تعیین نکرد که باید کت و شلوار بگیری. مگه اون همه چی رو تعیین نمی کنه.
بهش نگفتم عروسی نمیام. اوضاع پیچیده تر میشه و نمی تونم بقیه حرفامو بزنم. میخوام بهش بگم برو با مادرت ازدواج کن. با اون زندگی کن. منم راحن بذار.
.
.
می ترسم از دعوا می ترسم. از داد و بیداد می ترسم.:(:(
نمی خوام مامانش برای زندگیمون تصمیم بگیره بعدش هم منت بذاره که داره لطف هم می کنه.
اصن چرا پول کت و شلوار اونو میده و پول پیرهن من رو هم بده! مگه من عروسش نیستم؟ مگه عروسی نیست اسمش؟!
بعید می دونم البته بخواد پول کت و شلوار رو بده. احتمالا دروغه.

- - - Updated - - -

می گم شکر خدا من پیرهن از زمان دختری ام دارم. همون ها رو می پوشم.:(
ولی آخه واقعن لااقل یه دست لباس تازه احتیاج دارم. سه شب مراسمه.

- - - Updated - - -

به دادم برسین لطفن!!!!!!!:323:

به نظرم باهاش بری بههتره آخه این چه حرفیه که برو با مامانت ...
سعی کن محبت کنی اما نه از روی اجبار برای این که از زندگیت لذت ببری .. زندیگ با انتقام شیرین نمیشه شاید ا.نا زمان عروسیه شما مشکلی داشتند که شما نمیدونید شاید پول کافی نداشتند که بخوان کادوی خوب بدن .. شما با خوشحالی و افتخار کادو بده و ان شاء الله که یه کمکی هم باشه براشون . باور کنید بیشتر عروس دامادها اول زندگی دست و بالشون تنگه .. این کادو یه کمکی هم میشه بهشون .

در مورد لباس هم نظرت رو آزادنه و با احترام بگو . اگه میوای از لباسهای قبلیت استفاده کنی بگو در غیر اینصورت اگه میخوای لباس بخری باهاش برو کلی هم خوش بگذرون تو خرید

- - - Updated - - -

به نظرم باهاش بری بههتره آخه این چه حرفیه که برو با مامانت ...
سعی کن محبت کنی اما نه از روی اجبار برای این که از زندگیت لذت ببری .. زندیگ با انتقام شیرین نمیشه شاید ا.نا زمان عروسیه شما مشکلی داشتند که شما نمیدونید شاید پول کافی نداشتند که بخوان کادوی خوب بدن .. شما با خوشحالی و افتخار کادو بده و ان شاء الله که یه کمکی هم باشه براشون . باور کنید بیشتر عروس دامادها اول زندگی دست و بالشون تنگه .. این کادو یه کمکی هم میشه بهشون .

در مورد لباس هم نظرت رو آزادنه و با احترام بگو . اگه میوای از لباسهای قبلیت استفاده کنی بگو در غیر اینصورت اگه میخوای لباس بخری باهاش برو کلی هم خوش بگذرون تو خرید

خب من به نت دسترسی نداشتم. دعوامون نشد. بهش گفتم از اینکه برنامه ریزی های ما با مامانت باشه راضی نیستم. منتظر بودم داد بزنه ولی نزد. سیاستش بیشتر از این حرف هاست. گفت باشه هر جور که تو بگی. هر جور میخوای تو برنامه ریزی کن!!
عملا من هیچ اختیاری ندارم اگر هم حرفی بزنم باز هم خواست خودش رو اجرا می کنه و آخرش هم می گه عروسی خواهرم بود تو اینطوری خواستی.
من گفتم هیچ نظری ندارم و هر کاری هر طوری تعیین شده انجام بده. آخر هفته هم برای خرید نرفتم. سعی کردم راجع بهش حرف نزنیم.
خودم میرم یه لباسی میخرم.

- - - Updated - - -

عروسی خواهرش نزدیکه و او هم فعلا داره سعی می کنه جو رو آروم نگه داره. خیلی خوب میدونه در هر موقعیتی چطوری رفتار کنه. :( کلی قربون صدقه بی خودی رفت! متاسفانه این سیاست صمیمیتی باقی نذاشته.

سلام
درکت میکنم
شوهر منم وقتی پای آبروش وسط باشه با سیاست تمام پیش میره
باورت میشه وقتی منو میبره شهرستان خونه پدر مادرش طوری لیلی به لالام میذاره که دلم میخواد همیشه اونجا بمونم
با اینکه از همه چیزه اونجا ناراضیم اما هیچ جایی واسه حرف نمیذاره اما وقتی برمیگردیم کابوسام شروع میشه
ولی من دیگه بریدم
از فیلم بازی کردن خسته شدم.

[سلام خانم شي ]
نميگم يك روزه و يك ماهه آدم ميتونه همه افكارشو عوض كنه ولي از تويي كه راهنماييهاي خوبي براي ديگران داري خودت هم آدم مصممي هستي كه از زندگيت لذت ببري خوب عزيزم چيزي كه انتظار هست " عوض نمودن جهت حركت به منظور رسيدن به حق و خواسته هاتون با روشي است كه همه دوستان دارن كمكتون ميكنند قرارمون براين شد كه از شرايط و اتفاقات و... به نفع خودت بهره برداري كني ، نه درگير بشي كه محكومت كنند " و از زندگيت لذت ببري و منت هم بزاري به طرفت. عزيزم اساس را بگذار به شاد و شنقول بودن خودت در همه حال . و همه چي بدرك جز شادي و خوشي خودت . از همه مسائل پيرامونت بعنوان تفريح و لذت و شادماني و بعنوان ابزار استفاده كن . عروسي دعوتي برو فقط شادي كن، لباس ميخوان بخرن چه برا خودت چه برا خودشون شادي كن و برو بخر ، هر چيزي تكرار بشه همون عادت ميشه و جا ميافته اگر الان دارن تحويلت ميگيرن بزار همين عادتشون بشه و تو پس نزن ولي كاري هم نكن كه منصرف بشن و........ همين دوست دارم بياي بگي از هر حركتي در خانواده و زندگيم دارم لذت ميبرم و خوشحالي ميكنم . دارم از زيادي شادي و انرژي منفجر ميشم و ميخوام شعاع انفجارم به همه شادي بده . شاد باش خوش باش بي عار باش رلكس باش فقط به شاد شدن از هر اتفاقي فكر كن و آن را فرصت بشمار اصلاً به مانع فكر نكن

سلام she عزیز
من نمیدونم دخالت مادر شوهر شما در بقیه ابعاد زندگیتون چقدر هست ولی در این مورد خاص که الان پیش اومده زیاد این رفتار ایشون غیر طبیعی نیست

معمولا در مراسمی که مربوط به فامیل اونهاست بالاخره یه سری موارد رو باید گوشزد کنن مثلا رنج کادوها نحوه ظاهر شدن افراد و ...

مادر من هم به هر مراسمی که بخواهیم بریم رنج کادوها نوع لباسهایی که افراد دیگه برای اونجا خریدند و ... رو اطلاع رسانی میکنه و از من هم میخواد تو همون مایه ها باشم

در مورد مبلغی که گفتی اصلا مبلغ زیادی نیست برای کادوی یه برادر به خواهر در واقع میشه گفت کم هم هست

ما پارسال برای عروسی برادر شوهرم هفتصد و خرده ای کادو دادیم باز هم همه شون کج و کوله نگاهمون کردند همون النگوی سر عقد رو هم جدا داده بودیم و یه مبلغ زیاد هم به عنوان قرض داده بودیم که مطمئنم هیچ وقت بهمون پس نمیده ولی من همه این موارد اصلا برام مهم نیست بالاخره چند وقت دیگه هم نوبت ازدواج برادر من میشه و من از همسرم توقع دارم در مورد اون هم به این موارد توجه نکنه و بذاره من هر جور صلاح میدونم عمل کنم و مطمئنم این کار رو میکنه.

معمولا هر طور در مورد خانوادشون رفتار کنی اونا هم همونطور با خانواده شما رفتار میکنن

ولی در مورد سیاست قبول دارم که برای خانواده شوهر هایی که جلوی شوهر با عروس خوب رفتار میکنن و در مواردی که اون نیست بی محلی یا بدرفتاری دارن باید مثل خودشون بود وقتی همسر فرد حضور داره با خانواده خیلی گرم بگیره و در عدم عضور همسر سرد و بی خیال باشه

میشه جلوی روی شوهر در همه کارها مشارکت کرد و در عدم حضور شوهر بی خیال رفت مجله خوند

البته این در موردی هست که خانواده شوهر با دورویی رفتار میکنن نه وقتی که با یه سری آدم با محبت و منطقی سر و کار داری

حتما به عروسی برو اصلا هم به همسرت نگو نمیخوام بیام و ... چون در موارد مشابه تو خانوادت تلافی میکنه اگر نیاز مبرم به لباس داری سعی کن زیاد در قید و بند شیک بودنش نباشی یه چیز ارزون انتخاب کن و وسواس به خرج نده از قبلش هم به خودت بقبولان که من قرار نیست بهم خوش بگذره میخوام برم به خاطر همسرم و اینکه از اون توقع دارم در رابطه با خانواده من همینطور باشه

دختر خوب خانواده شوهرت که نزدیکت نیستن اگه کمی سیاست به خرج بدی و حداقل در ظاهر به چشم شوهرت در مقابل خانوادش نایستی به مرور همسرت می پذیره خانواده اصلیش شما هستی

و هر کسی جایگاه اصلی خودشو پیدا میکنه مادر در جایگاه خودش همسر هم در جایگاه خودش

حتی یه زنگ به من که عروسشون هستم نزدند. انگار نه انگار همین یه دونه عروس رو دارند.به خانواده ام هم هنوز زنگ نزدند. کارت دعوت پیشکش.
من با همسرم رفتار صمیمی دارم الان. تحویلش میگیرم نمی دونم چرا.:( همیشه منم که محبت می کنم.
قراره امروز با هم بریم من لباس بخرم. پول نداره طبق معمول. بعد از سه سال اولین باره دارم لباس مجلسی میخرم و میخواد مجبورم کنه یه لباس ارزون بخرم. اگه لباسه به درد نخور باشه نمی خرم. اصن هیچی نمیخرم. هیچی نخرم بهتر از اینه که بگن خریده و منتش هم باشه ولی لباسش خوب نباشه.
کاش شوهرم یه ذره درک داشت. یه ذره طرف من بود.
الکی چند روز پیش بهش زنگ زدند و شماره حسابش رو گرفتند و گفتن براش پول ریختن که بره کت و شلوار بخره !!! همش الکی. هیچ پولی درکار نبود. حالا میگه به خاطر اینکه تو فکر کردی اونا دارن دخالت می کنند من کت و شلوار نمی خرم. لعنت به این زندگی که پر از دروغ و مزخرفاته. :mad:
.
میخوام به روشون بیارم جلوی شوهرم که بهم زنگ نزدند! چکار کنم؟ من همیشه ساکتم صدام جلوشون درنمیاد. بعد میام به شوهرم غر می زنم. ولی گفتنش چه فایده ای داره اصن اونا ارزشش رو دارند؟
----
متنفرم از خودخواهی، از دروغ، از تظاهر ، از شوهرم و خانواده اش که نماد همه این چیزا هستند. و زبونشون هم همیشه درازه و همیشه طلبکار هستند.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط حسين40

عوض نمودن جهت حركت به منظور رسيدن به حق و خواسته هاتون
.
قرارمون براين شد كه از شرايط و اتفاقات و... به نفع خودت بهره برداري كني ، نه درگير بشي كه محكومت كنند.
.
و از زندگيت لذت ببري و منت هم بزاري به طرفت.
.
شي عزيزم اساس را بگذار به شاد و شنقول بودن خودت در همه حال . و همه چي بدرك جز شادي و خوشي خودت .
.
هر چيزي تكرار بشه همون عادت ميشه و جا ميافته.
.
اگر الان دارن تحويلت ميگيرن بزار همين عادتشون بشه و تو پس نزن ولي كاري هم نكن كه منصرف بشن
.
شاد باش خوش باش بي عار باش رلكس باش فقط به شاد شدن از هر اتفاقي فكر كن و آن را فرصت بشمار.
.

---

دارم سعی می کنم...:(

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط حسين40

تو اعلام ميكني من اختيار دارم دوست داشتم ميام نداشتم هم نميام به هيچ كس هم ربطي ندارد اگر هم بد ميشه بزار بشه به ديگران ربطي نداره -
اضافه ميكني و ميگي ، احساس مي كنم بودن من ضرورتي نداره خودم هم علاقه خاصي ندارم اگه خواهرت و خانواده ات ازم دعوت كنند و بخوان تصميممو خواهم گرفت ولي خودم دليل خاصي نميبينم.
جوري با حوصله پيش ببر كه ازت دعوت كنند خواهش كنند و احترام بگذارند . بگذار آنها بفكر و تكاپو بيافتند و خودت راحت و آرام باش و با غرور و متانت تقاضاشونو قبول كن . احياناً اگر آنقدر غد بودن كه دعوت و تقاضا نكردن طبيعي است اگر هم نرفتي تقصير و بي احترامي اونهاست و تو پيروز ي!

---

اون ها من رو دعوت نخواهند کرد. به من زنگ نمی زنند. من رو اصلن به حساب نمیارند. خیالشون راحته که پسرشون از پس من برمیاد و همین هم هست. من جرات ندارم یه قدم نامربوط بردارم.:mad: اونا لازم نمی بینن که به تکاپو بیفتن...

سلام شي
بعضاً نگران ميشم كه مبادا توجه به يك پيشنهاد من بضررت تموم بشه ولي نظر كلمو ميدوني كه بايد هميشه روبه جلو بري و اوضاع را بهتر كني يا منتظر بموني !
بحث دعوت را صرفاً بيان مطلب بخاطر اعلام حريم خودتون بايد بگيد براي آدمهاي مثل شوهرت بايد حرف دو پهلو و قابل گريز زد همينكه به شوهرتون زنگ زدن و در تدارك صفريد دعوت حساب كن آخه ماها نيازي به دعوت برادر نداريم خودمون از مقدمه در ارتباط و برنامه چيني و مشورت و تقسيم كار و برنامه ها هستيم ولي شرايط شما فرق دارد . بهتر اگر ازت چيزي نخواستن و دعوت مخصوص و مشورتي نكردن تو هم مهمان سنگين و متين مجلس باش . اصلاً بهتر عزيز من راحتتر ميشي و فقط از برنامه هاي شادي و رقص و اينهاش بيشتر بهره ببر. بقيه اوقات خودتو بقول دوستان مشغول و گم و گور كن .:D:eek:
ببين شي . حرفاتو رلكس بگو و بگذر به توضيحات و جوابشون هم اهميت نده يعني باهاشون بازي كن و اهميت خاصي نده انگار از غريبه حرف زدي . اينجوري نميتونن روي موضوع خاص زوم كنند و بهت بپرند.:323: خدا كمكت ميكنه نگران نباش خودت هم نباز اصلاً.هميشه طلبكار باش.


QUOTE]

میتونم مجسم کنم با این افکاری که داری چقدر زجر میکشی از زندگیت.

الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ (الزمر ۱۸)

آن کسانی که به سخن گوش می دهند و از بهترين آن پيروی می کنند ، ايشانند کسانی هستند که خدا هدايتشان کرده و اينان خردمندانند

در بین صحبتهای دوستان راهنماییهای خوبی هست. جز آن قسمتهایی که توصیه میشود بروی به عروسی اما خوش نگذرانی! اینکه اعصاب خودت و بقیه را بکنی توی قوطی!!!

در مقابل طبیعی ترین و بهترین رفتار همسرت (هر چند که از روی سیاست باشد) بد ترین و خام ترین نوع رفتار را نشان داده ای تا کنون.

در بسیاری از خانواده ها بدلیل احساس نزدیکی با عروس و پسر خانواده، بطور رسمی از عروس دعوت نمی کنند و آنها را جزو اعضای خانواده میدانند که حتما می آیند. بعد هم آنقدر سر آدمها در این مواقع شلوغ میشود که برخی اشتباهات هم از آنها سر بزند. کادوهایی که گفتی واقعا زیاد نیست. و اینکه خانواده همسر شما حتی به ظاهر عنوان میکنند که پولی برای خرید لباس شما در نظر گرفته اند، این لطف آنهاست. و آنها وظیفه ای ندارند.
اینکه توصیه به خرید کت و شلوار برای همسرت را از طرف مادر ایشان، دخالت میدانی به نظرم اشتباه است. همسر شما پسر مادرش هم هست! آیا یک مادر نمیتواند در عروسی دخترش به پسرش توصیه کند که کت و شلوار نویی بخرد؟ در خیلی از خانواده ها همانطور که فکور عزیز گفت، اینطور توصیه ها و هماهنگی ها در مورد لباس و... ممکن است بشود.

چیزی که برای من خیلی تعجب آور است، لج بازیهای بیجای شماست. فکر کن اصلا توصه به خرید کت و شلوار یا تامین پول اون از طرف مادر شوهر شما بوده. اما انتخاب و اختیار اش که با شماست. شما که دلت میخواهد اختیار امور زندگی خودت را بدست بگیری چرا پس فرصتها را میسوزانی؟ چرا با همسرت همراه نشدی که برایش کت و شلواری به سلیقه خودتان دو نفر انتخاب کنید؟
خوب بود همسرت میگفت باشه نیا! اونوقت میرفت با مادر یا خواهرش خرید میکرد یا در بهترین حالت خودش به تنهایی خرید میکرد؟
خوب بود همسرت در این مقطع بهت میگفت وظیفته که بیای، پول لباس هم بهت نمیداد که بری لباس بخری؟
زن و شوهر در اینگونه موقعیتهاست که میتونند بهانه هایی برای خراب کردن یا بهتر کردن زندگیشون درست کنند.
شما از یک موقعیت جشن و شادی، خرید لباس و مهربانی همسر داری به بدترین شکل ممکن برداشت میکنی و واکنش نشون میدی.
من تاپیک های قبلی شما رو نخوندم. اما بر اساس صحبتها و عملکرد شما در این تاپیک باید بگم که روش صحیحی رو اتخاذ نکردی!

چه اسمش سیاست باشه چه اسمش اخلاق و انسانیت، الان زمانی است که با مهربانی همسرت و شادی همسرت و خانواده اش، مهربان و شاد باشی و
اتفاقا
به همسرت بچشانی که اگر با شما مهربان و صبور باشد ثمره اش حد اقل این است که این مهربانی را بسیار شیرین تر و گوارا تر به او بر میگردانی.

یادم هست یکزمانی آقای سنگتراشان توصیه میکرد که منفعل نباشیم. و اینطور نباشد که اگر بد دیدیم بهم بریزیم و یا بدی کنیم. و اگر خوبی دیدیم شاد باشیم و دست افشانی کنیم. میگفتند سعی کنید خودتون فاعلیت داشته باشید و موقعیتها رو بسازید.

حالا شما داری یکجوری عمل میکنی که چه از رفتارهای ناخوشایند و چه از رفتارهای خوشایند همسرت بطور مساوی زجر بکشی.
من میگم حتی از موقعیتهای ناخوشایند زندگیت هم سعی کن لحظات غنی و خوشایندی بسازی. چه رسد به اینکه یک موقعیت از هر جهت شاد و مفرح و پر از مهربانی همسر را تبدیل کنی به جنگ اعصاب برای خودت و بقیه!

باور کن در موقعیتهای مشابه که شما داری، نه تنها کسی به ما پول نمیده، عددی هم حسابمون نمیکنن که بگن نمیدونم کت شلوار بخر یا پیرهن بخر، تازه ما کلی هم خودمون رو بدهکار حساب میکنیم که ای وای فلانی داره ازدواج میکنه باید براش کاری کنیم.

اما شما انگار در عروسی خواهر شوهرت نه تنها نمیخواهی قدمی بر داری، بلکه حتی بعنوان یک مهمان هم کلی توقع داری هم اینکه بدت نمیاد عروسی شون رو زهر کنی. حتی به قیمت اینکه خودت بیشتر از بقیه اعصابت له و داغون شه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی دل

حالا شما داری یکجوری عمل میکنی که چه از رفتارهای ناخوشایند و چه از رفتارهای خوشایند همسرت بطور مساوی زجر بکشی.

آره حق با شماست. می فهمی روزمره ی زندگیت دروغ و تظاهر باشه یعنی چی؟ دیگه رفتار خوشایند و رفتار ناخوشایند فرقی نمی کنه.
.
.
اما شما انگار در عروسی خواهر شوهرت نه تنها نمیخواهی قدمی بر داری، بلکه حتی بعنوان یک مهمان هم کلی توقع داری هم اینکه بدت نمیاد عروسی شون رو زهر کنی. حتی به قیمت اینکه خودت بیشتر از بقیه اعصابت له و داغون شه.

نه به خدا اینطوری نیست. گاهی گفتن این حرفا ناراحتی هام رو آروم می کنه. اما به خدا قسم هیچ وقت یک کلمه حتی یه کلمه هم نگفتم که ذره ای باعث ناراحتی کسی بشه و راضی به ناراحتی هیچ کس نیستم.
ولی درست میگی نمی خوام هیچ قدمی بردارم. چون هر قدم خیری که بردارم یه شر میشه برمیگرده به زندگی خودم و هزاربار هم بی منت میشم.

---

همین که شما می فرمایید قربون صدقت می ره خیلی خویه یعنی دوستت داره
اما بعدش منفی بافی می کنی می گی هی قربون صدقه الکی میره
خب چرا اینقدر منفی بافی می کنی
اگه همون هم نبود که می گفتی شوهرم بهم محبتم نمیکنه
هی ناز می کنی و رفتارهای خوب نشون نمیدی و منت میذاری
آخرش شوهرت تو یه موقعیت مشابه طرف شما بخواد انتقام بگیره
اونم انتقام مردا که خیلی بدتره
خب عزیزم عروسی رو به کام جفتتون داری کوفت می کنی
چه فرقی داره عروس با پسر یکی هستن به هر کدومشون زنگ بزنن کافیه
شما باید درکشون کنی اونا الان هزار تا کار دارن ار خرید جهیزیه گرفته تا خرید عروسی
بعد شما چه انتظاراتی داری
شما خودت الان صاحب مجلسی نه مهمون غریبه
به خدا حبفه روزهای شیرینتونو خراب نکن
برو عروسی خوش هم بگذرون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

به خدا قسم هیچ وقت یک کلمه حتی یه کلمه هم نگفتم که ذره ای باعث ناراحتی کسی بشه و راضی به ناراحتی هیچ کس نیستم.

پس راضی به ناراحتی خودت هم نباش! راضی به ناراحتی شوهرت هم نباش. حتی اگر بپذیریم که اونها اشتباه کردند، شما اشتباه نکن. عزت و حرمت و آرامش و خوشبختی ات رو به رفتارهای دیگران از جمله مادر شوهر و خواهر شوهر گره نزن که اگر اشتباه یا کوتاهی از اونها سر بزنه احساس تایید نشدن بهت دست بده و یا آرامش ات بهم بریزه.

ولی درست میگی نمی خوام هیچ قدمی بردارم. چون هر قدم خیری که بردارم یه شر میشه برمیگرده به زندگی خودم و هزاربار هم بی منت میشم.
[/B]

---

هر کاری میکنی اگر از روی لج بازی و کینه نباشه! و بر عکس از روی خرد و عقلانیت و با توجه به امکانات و شرایط خاص خودت باشه، اون رو انجام بده. در کاری که انجام میدی ببین چه خیر اخروی و دنیوی وجود داره. این کارت چقدر به خودت و دیگران منفعت میرسونه و آرامش میده. اگر اینطوری به کل ماجرا نگاه کنی کاری نمیکنی که در نهایت دو سر باخت باشه! و آخر اینکه: لا نکلف نفسا الا وسعها: خداوند به هرکسی به اندازه بضاعتش تکلیف میکنه.
بقول سعدی: خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد و لطف بی وقت هیبت ببرد نه چندان درشتی کن که از تو سیر گردند و نه چندان نرمی که بر تو دلیر شوند

رفتیم عروسی.
1. اولش رفتیم لباس خریدم. همسرم کلن اخماش تو هم بود. تا جایی که میخواستم برگردم ولی دید اینطوریه متعادلتر شد تا خرید انجام بشه.
2. شب قبل از حرکتمون باز هم خواهرش زنگ زد و بدگویی از داماد و خانواده اش با لحن مظلوم و گریه و ... خواهرش تا با نامزدش یه بحث کوچیک میکنه زنگ میزنه به برادرش و شروع میکنه به بدگویی و آه و ناله و من بدبختمو ... خلاصه اینکه شوهرم تا صب راه میرفت توی خونه و نتونست بخوابه. :(
خدایی اش من نمی فهمم چرا میخوان به زور به این بقبولونن که بدبخت و مظلوم هستند و دامادها ستمکارو بی لیاقتند؟!! بعد این برادره، اعصابش خورد میشه و کاری هم از دستش برنمیاد. پدرش میگه اگر لازم باشه من خودم با داماد حرف میزنم تو کار نداشته باش. )
3. رفتیم حنابندون. مراسم عالی بود. عروسی هم عالی بود. شب عروسی، عروس خانوم با دوستاش و خواهرش تا صب قهقهه میزدن و با صدای خنده شون نتونستیم بخوابیم. بعد صب به شوهر من میگه خسته ام و استرس دارم و حالم بده و ...:mad:
4. داماد رو دوست داشتم. رقصیدنش رو با عروس ... خندیدنش رو ... مهربونی هاش رو ... عشقولانگیش رو ... ناز کشیدنش رو ... همه اش مراقب عروس بود. چقدر ذوق داشت. نمی خوام کارهایی رو کرد و حرفاش رو و اتفاقات رو توضیح بدم چون خودش یه داستان دیگه است... ولی ما یه آدم فوق العاده با توجه، دلسوز و مراقب رو دیدیم که حتی یه لحظه هم سالن خانوم ها رو نمی تونست ترک کنه و غیر از مراسم هم همش دلش می خواست کنار عروس باشه و ببینه اون چی می گه تا اجرا کنه. :love_heart:
حالا اینکه خانواده اش چقدر بامحبت و بی ریا و ساده بودن بماند. خیلی با کلاس نبودن ولی خیلی خاکی بودند. داماد خونه و زندگیش هم کامله ... ولی خانواده شوهر من هر کار خوب اون ها رو جلوی شوهرم برعکس جلوه میدادن و خیلی حرفا رو هم نمیذاشتن شوهرم بشنوه حتی!!!
5. شوهرم تمام مدت عصبی و اخمو بود انگار که برای عزا اومده باشه.:mad: شوهرم تمام مدت در حال اجرای دستورات خواهر شوهر بزرگه بود. البته من هم همینطور! :p
6. آخرش هم تحمل نکردم و دعوامون شد. یعنی من از خوبی های خانواده داماد گفتم و خب اون هم من رو متهم کرد و منم ادامه دادم که شما یک هزارم این خانواده هم محبت نداشتین و ... خلاصه واقعن مقایسه این عروسی با عروسی ما مث مقایسه عروسی با عزا بود. این رو می تونستم تحمل کنم ولی طلبکار بودن دائمی خانواده شوهرم رو نمی تونستم تحمل کنم.
7. موقع رفتن فقط رفتیم که از خانواده من خداحافظی کنیم و جلوی در... مادرم رو که بقل کردم دست خودم نبود گریه گرفت. یاد این افتادم که چقدر برای عروسی من اذیت شد ولی صداش درنیومد.:302: شوهرم هم طلبکارتر شد که چرا گریه کردی.
8. جزئیات رو تعریف نمی کنم.
.
.
.
.
.
فقط یه چیز مهم :

یکی از دوستای خواهر شوهرم که یه دختر مجرد هست اومده بود خونه مادرشوهرم و این دو سه روز رو اونجا بود و کمک هم میداد. بیشتر پیش مادرشوهرم بود و به اون کمک میکرد. شوشرم از اون خوشش اومده بود. اینو می فهمیدم. همش حواسش بهش بود. موقع رفتن کفش هاشو براش جلو در گذاشت و جفت کرد ... اون دختر چندتا ویژگی خوب داشت 1. کاری بود و کمک میکرد. 2. سر و زبون داشت و زرنگ بود. 3. با مادرشوهرم حسابی گرم گرفته بود و دوست خواهرشوهرم بود.
.
.
.
شوهرم از ناراحتی من از خانواده اش ناراحته.
این دیگه واقعن مسخره است.
من به خاطر ناراحت شدنم آدم بدی هستم.
اون ها مظلومن ولی من مظلوم نیستم.... مظلوم بودن خوبه؟
من از نظر شوهرم آدم پرتوقعی هستم؟؟
من ... من ... اون منو دوست نداره....
من یعنی اومدن از شهرستان به تهران، من یعنی از دست دادن شغل قبلیش، من یعنی روبرو شدن یه پسر خیال پرداز با واقعیت زندگی، من یعنی شناختن نقاط ضعف خانواده اش در مقایسه با بقیه، من یعنی کار و کار و وام و قسط، من یعنی نارضایتی از خانواده اش، من یعنی توی خونه کمک کار بودن، من یعنی بی پولی، تفریح نداشتن، جدی و خشک بودن، من یعنی تو خوب نیستی، من یعنی تو تنهایی، خانواده ات حمایتت نمی کنه، من یعنی این زندگی خسته کننده، هوای آلوده و ترافیک تهران، دوری از خانواده، من یعنی یادآوری سه سال دعوا و ناراحتی و سختی کشیدن،...
..
.
.
احتمالا من برای شوهرم همین معنی ها رو دارم. ما هیچ خاطره ی شاد و خوبی با هم نداریم.. اون شاد نیست. من هم نیستم.
اون برای من معنی هایی به مراتب بدتر از این ها داره ...ولی بازم دوستش دارم...

سلام
تا جايي كه من متوجه شدم:
1-توي زندگي كارها و گذشتهاي زيادي براي همسرت و زندگي مشتركتون انجام دادي.
2-شوهرت اونطوري كه تو توقع داشتي در برابر گذشتهاي تو عكس العمل نشون نداده.
3-تو هم مدام توي ذهنت اين موارد را بررسي ميكني و رنجيده و ناراحت هستي.
ببين عزيزم به نظر من يا بايد توي زندگي مشترك گذشتهاي زيادي انجام نديم كه از همسرمون هم توقع رفتارهايي كه توي استانداردهاي شخصيمون نشوندهنده سپاسگذاري هست را نداشته باشيم و يا اينكه وقتي واقعا به اين نتيجه رسيديم كه فلان كار را به خاطر زندگي مشتركم و به خاطر خودم دارم انجام ميدم انجام بديم كه حتي اگه همسرمون يه رفتار درست هم نداشت انقدر ما را به هم نريزه.

من توقع سپپاسگذاری ندارم. توقع درک دارم نه انکار.

عزیزم خانواده شوهر اشخاص گریز ناپذیری هستن که نمی شود با آنها مقابله به مثل کردم . به نظر من شما نباید از خانواده همسرتون گلایه و شکایت کنید زیرا با کوچکترین رفتار اشتباه شما همسرتون بدترین برداشت رو از رفتار شما می کنه چرا؟چون می دونه شما ذهنیت خوبی نسبت خانواده اون ندارید و حتما از عمد و برای تلافی فلان رفتار رو انجام داده اید .شما باید همیشه طوری رفتار کنید که همسرتون فکر کنه که خانواده اش رو ذوست داید و در ظاهر و جایی که همسرتون حضور دارن خیلی صمیمی و دلسوزانه با اونها برخورد کنید و نهایت احترام رو بزارید اما پشت سر این طور نباشید .این باعث میشه همسرتون حتی حرفای واقعی اونها رو قبول نکنه دیگه دروغ هاشون پیش کش.اعتماد همسرتون رو جلب کنید .اگر ایشون به شما ایمان داشته باشه کاری از دست کسی بر نمی یاد

- - - Updated - - -

عزیزم خانواده شوهر اشخاص گریز ناپذیری هستن که نمی شود با آنها مقابله به مثل کرد. به نظر من شما نباید از خانواده همسرتون گلایه و شکایت کنید زیرا با کوچکترین رفتار اشتباه شما همسرتون بدترین برداشت رو از رفتار شما می کنه چرا؟چون می دونه شما ذهنیت خوبی نسبت خانواده اون ندارید و حتما از عمد و برای تلافی فلان رفتار رو انجام داده اید .شما باید همیشه طوری رفتار کنید که همسرتون فکر کنه که خانواده اش رو ذوست داید و در ظاهر و جایی که همسرتون حضور دارن خیلی صمیمی و دلسوزانه با اونها برخورد کنید و نهایت احترام رو بزارید اما پشت سر این طور نباشید .این باعث میشه همسرتون حتی حرفای واقعی اونها رو قبول نکنه دیگه دروغ هاشون پیش کش.اعتماد همسرتون رو جلب کنید .اگر ایشون به شما ایمان داشته باشه کاری از دست کسی بر نمی یاد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بابک 1369

مدام داری از این چاله در میای میفتی توی اون چاله. مقطعی و برای چند روز شاید روی آرامش رو ببینی اما بازم میفتی توی چاله.
.
با همسرت تفاوت عمیق شخصیتی و فرهنگی داری.
.
از اونجا که همسرت به شدت وابسته به خانواده اش هست (که بیشتر شبیه رفتار یه نوجوون هست) بنابراین خانوادش هم در زندگی شما به شدت نقششون به سزا هست و شما هیچ وقت نخواهید توانست این واقعیت رو تغییر بدید، خانوادش در زندگی و خونه شما نقش پررنگ دارند و خواهند داشت.
.
الان رابطه شما و همسرت کاملا یک طرفه است، شما با اینکه خودت شاغل هستی و در طول روز خسته میشی اما بازم برای بهبود روابطتون خیلی بیشتر تلاش می کنی و انرژی می ذاری اما همسرت هیچی اصلا فکرش توی این وادیا نیست، اصلا از درک اولین معانی ازدواج و همسر داری و روابط عاشقانه و ... عاجز هست. تقصیر خودش هم نیست چون این طوری بزرگ و تربیت شده..
.
این همه مدت این همه تلاش کردی و زحمت کشدی آیا یک درصد وضعیتتون بهتر شده ؟ من که میگم یک درصد هم نشده و داری دور خودت می چرخی و عمرت رو حروم می کنی

الان وضعیتت این طوریه چند سال دیگه چطور می خواد بشه ؟

---

باید بپذیرم نمی تونم اون رو تغییر بدم.
.
نباید اسم خانواده اش رو جلوش بیارم.
.
باید بپذیرم که اون چیزی از محبت نمی دونه و بسیار سیاسمت مداره و اصلن قابلیت دوست داشتن در وجودش نیست.
.
فقط آرامش میخوام. که با افزایش قدرت درونی، تسلط به احساسات و رها کردن گذشته تا اندازه ای به دست میاد. باید شوهرم و خانواده اش رو رها کنم و بهشون بی اعتنا باشم و زندگی خودم رو داشته باشم. انگار نه انگار که شوهر کردم.
.
به عزت نفس بیشتر، به بی تفاوتی احتیاج دارم. به استقلال احساسی و به شادی و خوشحالی احتیاج دارم. چون علائم افسردگی رو دارم...

- - - Updated - - -

آقا بابک ممنونم از این که تاپیک های منو خوندی و پیگیر بودی و نظر دادی. رابطه ما یک درصد هم بهتر نشده ولی یکی از دلایل مهمش این بوده که من موارد بالا رو کاملا رعایت نکردم:(

- - - Updated - - -

متاسفم که نتونستم از راهنمایی های آقا حسین و آقای آرام استفاده کنم.:(
من نتونستم محکم و جراتمند باشم. فقط اوایلش. اون هم با کمک مادرم تونستم یه حرف ساده بزنم.:( که بگم یه جا بیان دنبالم. البته آخرش هم نیومدن ولی خوب شد که گفتم. از نگفتن بهتر بود.

- - - Updated - - -

آقا حسین، شیدا جان، آقای آرام ... اگر نظری برام نذارین منم دیگه حرفی ندارم توی این تاپیک که ادامه اش بدم ... :(

- - - Updated - - -

آقا حسین، شیدا جان، آقای آرام ... اگر نظری برام نذارین منم دیگه حرفی ندارم توی این تاپیک که ادامه اش بدم ... :(

به نام خدا

سلام
جساراتا یک پیشنهادی دارم که البته در صورت همراهی از طرف شما ، شاید کمکی به رفع بعضی مشکلات نماید.

گام اول : لطفا طی چند روز آینده ، یک قلم و کاغذ همیشه در دسترستون باشه و مواردی که بهشون اشاره خواهم کرد، در صورت خطور به ذهنتون ، بلافاصله یادداشت نمایید.

و اما موارد مورد توجه در گام نخست:
جدولی بکشید و در آن سه ستون ترسیم نمایید. با عناوین : ترسهای گذشته تا کنون – نگرانیهای حال و آینده – اتفاقات واقعی پیش آمده تا کنون

*- منظور از ترسهای گذشته تا کنون تمامی مواردی که از کودکی تا کنون موجب ترس و وحشت شما بوده است. مانند : سوزن ، سوسک ، مدرسه ، همسایه ، جنس مخالف و موافق ، ارتفاع ، تاریکی ، و .... تمامی موارد حتی به نظر بی اهمیت و کوچک را ذکر نمایید. اگر هم موردی بوده که دیگر در حال حاضر بعنوان ترس برایتان موضوعیت ندارد با توضیح "مرتفع شده" ذکر نمایید

*- منظور از نگرانیهای حال حاضر و آینده، آندسته از موضوعاتی هست که باعث بروز دلشوره و اضطراب برایتان در ابعاد مختلف زندگی فردی و مشترک میگردد.

*- منظور از اتفاقات واقعی پیش آمده از گذشته تا کنون ، آندسته از تجربیاتی هست که (چه شیرین چه تلخ) به واقعیت پیوسته و تا کنون برایتان پیش آمده است نه آنکه ممکن بود پیش آید!

پس از حصول اطمینان از کامل بودن موارد مندرج در ستونهای یادداشتتان ، مطرح نمایید تا برویم سراغ گام دوم! (تاکید میکنم که هیچ عجله ای برای اینکار ننمایید!! با حوصله و تفکر جدول را تکمیل نمایید.)
.
در پناه حق.

من تقریبا شرایط مشابه این رو تجربه کردم
شما خیلی خوبی می کنید و تشکر لازم رو ازتون نمیکنن و نهایتا یه جا کم مارید و جایی که خیلی حساسه و نباید جواب بدین جواب میدین و دعوا میشه و فقط خاطره بد و کینه از شما و اونا به جا میمونه
1 : تو خوبی کردن متعادل باشین
2 : توی جمع به هیچ عنوان حرف بدی به خانواده همسر و همسر نزنید و برای خودتون سوء سابقه درست نکنید چون ازون به بعد حتی اگه بقیه دروغ هم بگن همه باور می کنن چون یکبار توپیدید و همه انتظار دارن باز تکرار شه
3 : توی جمع محبت کنید و خودتون رو دست بالا بگیرید
4: خودتون رو قاطی دعوای داماد با این خانواده نکنید . خودتون به اندازه کافی مشکل دارین که بخواین حلش کنید وقتتون رو برا این چیزا نذارید
5 : اگه خواهرش همش زنگ میزنه غر میزنه گریه میکنه شما قطب مخالف باش همش سرزنده باش بگو بخند بذار تو رو قوی و شاد ببینه .اینطوری بهتر تو دلش جا میشی و محبتش رو بیشتر میبینی
نذار از همه جا فشار داشته باشه ، خانواده اش از یه طرف و ناراحتی های تو از طرف دیگه
چون اگر هم هزار تا زحمت بکشی و یه لحظه هم استراحت نکنی و هزار تا کار براش بکنی و دست آخر یه اخم کنی یا قیافه بگیری همه زحمتهات هدر میره
پس سعی کن بیشتر از هر کاری محبت کنی و جو خونه رو شاد کنی
خودت دلایل خوش اومدن همسرت رو از دوست خواهرت گفتی:بگو بخند بودن و رابطه خوب با مادر و خواهر ایشون
پس سعی کن خودت قهرمان داستان باشی
محبوب و دوست داشتنی
بدون اخم و قهر و قیافه گرفتن
بامحبت

ترس های گذشته تاکنون : از بچگی از هیچ چیزی نمی ترسیدم. کلمه ترس برام معنی نشده بود. تنهایی توی انباری تاریک می رفتم و ...شناختی از جنس مخالف نداشتم و برام مبهم بود ولی نمی ترسیدم. فکر کنم طبیعی باشه. // من نمی ترسیدم ولی خودم خودم رو محدود می کردم طوری که شیطنت نکنم، بلند حرف نزنم، مودب باشم، باملاحظه باشم، باکلاس و موقر و شاگرد اول و مهربون باشم. برام مهم بود که دیگران منو یه دختر خانوم کامل و بزرگسال بدونند. بچه بازی نمی کردم. دوست داشتم ولی مراقب بودم شخصیتم کوچیک نشه جلوی دیگران. ولی گاهی برای کمک به دیگران خودم رو نادیده می گرفتم و کوچیک می کردم.تقریبن در تمام رشته های هنری و علمی و ... و مسابقاتی که برگزار میشد شرکت می کردم چه علاقه داشتم چه نداشتم و سعی می کردم اول بشم. معمولا موفق بودم. برای دوست داشتن خودم به تشویق و تایید دیگران احتیاج داشتم. همین طور که الان برای احساس خوبی داشتن به توجه شوهرم احتیاج دارم.
.
.
.
نگرانیهای حال و آینده :
حال: اینکه دعوامون بشه، اینکه شوهرم رفتار بی احساسی داشته باشه، اینکه بی دلیل سرم داد بزنه، اینکه بخوام تنهایی برم شهرستان و با خانواده اش چطوری رفتار کنم که حرفی ازش درنیاد، اینکه دونفری بریم شهرستان پیش خانواده ها، اینکه سرم منت بذاره، اینکه خسته بیام خونه و همه کارها رو انجام بدم و اون بشقابش رو هم برنداره اگر هم برداره می شماره که چندبار تا آشپزخونه میره و من چندبار! اینکه حساب و کتاب هاش حتی در سلام دادن چقدر قراره اذیتم کنه. اینکه مبادا به گوشیم زنگ بزنه و من متوجه نشم و سرم داد بزنه و ... اینکه همش بهم میگه تو ازم تشکر نکردی، ازم معذرت بخواه، خدا رو برای زندگیمون شکر کن، جلوی پدر و مادرها ازم تعریف کن، اینکه از دستش گریه کنم و بگه تو ضعیف هستی، ...
.
آینده : نمی تونم بچه دار بشم به خاطر بی پولی و کار، نمی تونم روی خوشی و آرامش رو ببینم، نمی تونم خونه دار بشم یه خونه ای که لااقل یه آشپزخونه خوب داشته باشه، اگر بچه دار بشم نمی خوام با تربیت شوهرم بزرگ بشه، اگر خونه دار یا ماشین دار بشیم شوهرم خودش رو گم کنه چون اصلن ظرفیت نداره، ... می ترسم مادرم پیر بشه و من نتونم کمک حالش باشم، می ترسم نتونم ذره ای از اون همه حمایت و دلسوزی خانواده ام رو جبران کنم... می ترسم نتونم شوهرم رو تحمل کنم، می ترسم زشت یا چاق بشم و شوهرم ازم ایراد بگیره... اصلن هیچ آینده ای رو نمی تونم تصور کنم...
.
.
.
اتفاقات واقعی پیش آمده تاکنون :
این که خیلی زیاده!
بی اعتنایی هاش // خودش رو دست بالا میگیره // خودش رو گم کرده // من زیادی بهش بها دادم // وابستگی شدید و اعتماد کاملش به خانواده اش // تحقیر کردن من // اهل تلافی کردنه // سیاست بازی و دروغ هاش // طلبکار بودن دائمی اش// بیکاری هاش و بی پولی // خونسردی، بی مسئولیتی اش توی خونه // بی حس و حال بودنش و جو سرد خونه // توی رابطه گرمه ولی برای من حقی قائل نیست // دادو هوار و شکستن چیزها برای ترسوندن و زهر چشم گرفتن از من // سوء استفاده از خانواده من، من و دوستان و اطرافیانش در جهت پیشبرد منافع// زبان بازی فراوان و خر کردن من با زبون، // حاضرجواب بودن// صمیمی نبودن با هیچ کس// حسادت نسبت به موفقیت دیگران // تشکر نکردن از دیگران(دیگران وظیفه شونه) // مقایسه خودش با دیگران // تنبل بودن // بی نظم بودن // وسواس نجسی و پاکی داره // اسلام رو در نماز و روزه و مسجد خلاصه می دونه // بی سوادی، اهل هیچ چیزی نیست مثلا ورزش، هنر، بازی، کتاب، موسیقی، ... هیچ چی // تنها تفریحش خندیدن به حرکات مضحک و مسخره بازی دیگرانه // رویایی بودن // تظاهر به مظلوم بودن // کلن تظاهر...

- - - Updated - - -

آقای آرام از اینکه وقت گذاشتین و نظر دادین ممنونم. مواردی رو که خواسته بودین نوشتم. نمی دونم چه کمکی می تونه کنه..:(

- - - Updated - - -

از اولش: یه مقدار چاخان بود. بی مسئولیت و بی تجربه و بی خیال بود. بی پول بود. وابسته به خانواده اش بود. ولی خانواده اش اصلن قبولش نداشتن. خودش خودش رو قبول نداشت. من زیادی قبولش کردم. فکر کرد چه خبره. ... من بدترش کردم. با توجه اضافی، با محبت اضافی، با حرف ها و توضیحات اضافی، با محکم نبودنم، با ایراد گرفتن از خانواده اش، ... من بدترش کردم... من دارم بدترش می کنم.:( اون خیلی بی جنبه بود. خیلی خالی بود... محبت رو وظیفه دونست...طلبکار و پررو شد...

- - - Updated - - -

از اولش: یه مقدار چاخان بود. بی مسئولیت و بی تجربه و بی خیال بود. بی پول بود. وابسته به خانواده اش بود. ولی خانواده اش اصلن قبولش نداشتن. خودش خودش رو قبول نداشت. من زیادی قبولش کردم. فکر کرد چه خبره. ... من بدترش کردم. با توجه اضافی، با محبت اضافی، با حرف ها و توضیحات اضافی، با محکم نبودنم، با ایراد گرفتن از خانواده اش، ... من بدترش کردم... من دارم بدترش می کنم.:( اون خیلی بی جنبه بود. خیلی خالی بود... محبت رو وظیفه دونست...طلبکار و پررو شد...

- - - Updated - - -

احساس کرد من مستقل هستم، از خودش سرتر هستم، از عهده کارهام برمیام،... شروع کرد به تحقیر من...

she جان در مورد مشکلاتی که با خونوادش داری تا حالا شده وقتی اونا حالتو می گیرن خودت حالشونو بگیری و اصلا هم نیاز نشه واسه شوهرت توضیح بدی؟ ببین بعضی وقتا هست مردها توقع دارن که مشکلات این مدلیمونو با مامان و خواهر و خلاصه مابقی خانما خودمون حل کنیم. بعدش هم نه طرف ما رو می گیرن نه طرف خانمای خونوادشونو. یعنی یه جورایی اگه خیالشون راحت باشه که نه می ذاریم حق خودمون پامال شه و ناراحت شیم نه بی انصافیم که حق بقیه خانمای خونوادشونو پامال کنیم یه جورایی در آسایش خانما رو به دستان پر محبت همدیگه می سپارن! اگه می تونی یواش یواش شروع کن خودت از حقوق خودت دفاع کن. معمولا اینکارو با خوشحالی و روی باز انجام که بدی راحت تر و بی دردسر تر میشه.

به نام خدا
سلام
خانم she! گرامی ، از توجهتون ممنونم.
ظاهرا من نتونستم به درستی منظورم رو به شما منتقل کنم. قصد من از سوال سوم ، نقد همسرتون نبود بلکه ذکر مواردی بود که یک کار و یا تصمیمی را خودتان اجرا کردید و از آن احساس خوشحالی قابل توجه و یا ناراحت قابل توجهی رو تجربه کردید. ... بگذریم.

و اما ...
در جایی جمله ای خوندم با این مضمون : "ضعیف ترین قلمها از قوی ترین ذهن ها قوی ترند!"
جالبه که همین زمان کوتاهی که شما خرج اسکن زندگیتون و نوشتن افکارتون کردید (هر چند با عجله و تمرکز کم!) گویای درستی این جمله فوق الذکر است. این مرور مکتوب گذشته ، مطالب قابل تاملی رو براتون استخراج کرده که به بعضیشون گذرا اشاره میکنم:

1. با توجه به نترس بودنتون در ایام کودکی ، شما استعداد عبور از بحرانهای زندگی رو به خوبی دارید. فقط برای عبور از این گذرگاهها نیاز به کسب آگاهی از توان خفته خود و شناخت واقعی از محیط را دارید. واجبات شما در اینکار شکستن بت تصورات نادرست از خود و غیر خودتان است و ایمان به توانمندیتان.
2. کاملا مشهود است که تمام توان ذهنی شما بر روی حرکات و سکنات و گفتارهای شوهرتان فوکوس کرده، و این کار پیشرفتتان را با چالش مواجه میکند. با بازخوانی متن نوشتارتان ، این به وضوح مشهود است. گویا فقط جوابهای سوال دوم فقط از موضوعاتی بر می آید که شوهرتان نقش محوری این موضوعات است ، پس سایر موضوعات و مخلوقات عالم کجای زندگی شما نقش ایفا میکنند!!؟؟! . از همین لحظه تمرکز زدایی از روی هر آنچه که به هر نحوی به شوهرتان مرتبط است ،را اولویت اصلی زندگیتان قرار دهید. حتی از نان شب هم برایتان واجب تر است. ریز نگری شوهرتان باعث وسواس در نجاست و پاکی شده و ریز نگری شما باعث گرفتاریتان در حلقه کوچک رفتارهای شوهر. باید این حلقه را بشکنید. آزاد منشانه خود و زندگی را ببینید.باید از تعلقات بیجا، خود را رهـــــــــــا کنید.
3. هر دوی شما زن و شوهر ، نیازمند شدید به توجه هستید. فقط عکس العملتان در برابر بی توجهی متفاوت است. که جای دقت و توجه دارد.
4. جالبترین نتیجه ای که من از نوشتارتان گرفتم شباهت شما به همسرتان است! بله شاید تعجب کنید. هر دوی شما گویا در نهانگاه ذهنیتان سرویس دادن ویژه به خانواده مادری خود را جزو آرزوهای خود قرار داده اید. فکرتان مشابه است اما در عرصه عمل ، تفاوت در عملکرد مشاهده میگردد. منظورم غلط بودن این فکر نیست بلکه میخواهم این را متوجه شوید که هر دوی شما فکر خوبی دارید اما سیاست در عمل ندارید. البته هر یک به نوعی ، بی سیاستی میکنید.

خانم she ! من به درست شدن مشکلات شما بسیار بسیار امیدوارم ، فقط باید شما یک فریاد بلند ایست! بر سر تصورات فعلی خود طنین انداز کنید و سپس به خود و اتفاقات اطرافتان نظاره کنید، در خواهید یافت که: جور دیگر باید دید!

و اما قصد اصلی من از طرح موضوعات پست قبلیم چیز دیگری بود که در ذیل شما را به مشاهده افکارم زیر نور پرژکتوری کلمات این سطور دعوت مینمایم:
خواهر گرامیم خانم she! نیاز به یک تکانه شدید در روحیات و طرز نگاه خود به توانمدیهایش و تصوراتش از اطرافیانش دارد. لذا یک روش میتواند این باشد که باید تجربه ای جدید از درونش شعله ور کنم. برای اینکار بعنوان شروع میتوان از انجام عملی بر خلاف ترسهای فردی او آغاز کرد. مثلا اگر از شیرجه زدن در آب از ارتفاع بلند هراس دارد باید دقیقا این عمل را انجام دهد تا اولین تجربه درونی خود را از انجام عملی بر خلاف عرف ذهنیش، صورت داده باشد. این میتواند شروع شکستن قالب سازی درونی خانم she باشد. البته شیرجه زدن را من در پستهای قبلیم به او پیشنهاد داده بودم ، قطعا موضوعات دیگری برای ایشان بعنوان کاری سخت و دلهوره آور مطرح است که باید از بین ترسهایی که خود مطرح خواهد کرد از کوچک به بزرگ انتخاب گردد و ایشان اعمالی بر خلاف آنها انجام دهند. سودی که از انجام این اعمال معکوس به ایشان خواهد رسید ، ریخته شدن ترس از ترسهایش است. و رسیدن به یک تجربه ساختار شکنی از درونش که برای اقدامات بعدی لازم خواهد بود.

پس از گذشت چند روز از درک تجربه ای درونی از تغییر هورمونی و هیجانی توسط خانم she ، حال میتوان به شکستن بتهای خود ساخته ایشان نسبت به همسر و اطرافیانش پرداخت. مثلا طی ردو بدل شدن چند پست مشورتی به ایشان گفته شود که : یک کار خلاف عرف ذهنی خود در رابطه با شوهر و یامادر شوهر انجام دهد که البته منطقی نیز باشد، در این شرایط چون ایشان تجربه هورمونی هیجانی افعال معکوس را قبلا بدست آورده ، بهتر میتواند با جرات به سمت انجام این عمل معکوس درباره همسر و یا خانواده همسرش (که برایش شده اند "بت قالب ساز رفتاری") قدم بردارد. این افعال معکوس باید با درایت و به درستی و به تدریج انتخاب و عملیاتی گردند. این قالب سازی ها یک شبه ایجاد نشده که بتوان یک شبه هم برطرف گردند لذا باید به ایشان تاکید در صبر و استقامت در طول بازه زمانی لازم توصیه گردد. و همچنین یاد آوری تجربیات عملی خوب یا بد قبلیش کمک کننده خواهد بود.

.
.
.
خانم she بزرگوار ، اگر دقت بفرمایید تلاش من در تمامی پستهای قبلیم برای شما ، از این طرح کلی فوق الذکر نشئت گرفته است ولی این شما هستید که (بقول عزیزی) پای کار عملیات و میدان مین هستید و ما فقط در حد توانمان و ظرفیت این فضای مجازی میتوانیم به شما از پشت جبهه راهنمایی و راه کار ارائه کنیم. این دقت و اراده شماست که امکان پیروزی در این عملیات خوب زیستن رابه شما میدهد و لا غیر. که البته من این اراده وتوان را در کودک درونتان میبینم فقط کمی لازم است غبار روبی از استعدادهایتان نمایید.

در پایان این جمله راهگشا را از حضرت علی (ع) یادآور میشوم(قریب به این مضمون) که :
از هر آنچه هراس داری، به سمتش برو و به آن عمل کن!
.
در پناه حق.

به نام خدا
سلام مجدد
خواستم دو تا کتاب رو توصیه کنم که حتما و حتما بخونید :
1- زندگی عاقلانه (آلبرت الیس)
2- آیین همسرداری (دوروتی کارنگی)
.
در پناه حق.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

she جان در مورد مشکلاتی که با خونوادش داری تا حالا شده وقتی اونا حالتو می گیرن خودت حالشونو بگیری و اصلا هم نیاز نشه واسه شوهرت توضیح بدی؟ ببین بعضی وقتا هست مردها توقع دارن که مشکلات این مدلیمونو با مامان و خواهر و خلاصه مابقی خانما خودمون حل کنیم. بعدش هم نه طرف ما رو می گیرن نه طرف خانمای خونوادشونو.

---

درست می گی مینوش جان. ولی ... اول اینکه من بلد نیستم حق خودم رو بگیرم. جراتش رو هم ندارم که حرفی بزنم. :( تنها کاری که می تونم انجام بدم اینه که با شوهرم حرف بزنم و انتظار داشته باشم اون آرومم کنه.:(

دوم هم اینکه اون ها اذیت کردن هاشون خیلی حرفه ایه و اساسیه. اینجوری نیست که فقط چندتا متلک و بی محلی باشه که بشه جواب داد. اون ها ذهن شوهرم رو طوری شستشو میدن که همه چیز رو طور دیگه ای میبینه و کاری هم از دست من برنمیاد.
مثلا توی عروسی ما همه کادوهای سر عقد به غیر از کادوی افراد درجه یک رو مامانش برداشت برای خودش. حتی کادوی دوستان شوهرم رو.
ولی خانواده من کادوها و پول دوست و آشنا رو هم به ما دادند. به شوهرم گفتم اون گفت تو دروغ میگی، به مادرم تهمت میزنی.
برای عروسی خواهرش باز هم مادرش تمام کادوها رو جمع کرد. این بار بدتر هم کرد. نذاشت کادوها اعلام بشه و از اون چندتایی هم که اعلام شد برداشت. این به من ربطی نداره ولی اومدن به شوهرم میگن خانواده پسره از شاباش های عروس برداشتن!!!!!!!!!!!!!!:mad: من هیچ حرفی نزدم به خدا ولی آخه ببین! اون ها می دونن من همه چی رو می بینم ولی خیالشون راحته هر حرفی بزنن پسرشون باور میکنه.
.
رابطه ی خیلی بدی با دامادهاشون دارند ولی دامادهای خیلی خوبی گیرشون اومده. این رابطه بد و حرف هایی که مادرشوهرم راجع به دامادها میزنه روی رابطه ی شوهرم با خانواده ام تاثیر میذاره. همش ذهنیت داره، جبهه داره....
.
ببین اون ها پایه ای و بنیادی عمل می کنند و زندگی من رو بهم میریزند از طریق شوهرم نه به طور مستقیم.
:(

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

درست می گی مینوش جان. ولی ... اول اینکه من بلد نیستم حق خودم رو بگیرم. جراتش رو هم ندارم که حرفی بزنم. :( تنها کاری که می تونم انجام بدم اینه که با شوهرم حرف بزنم و انتظار داشته باشم اون آرومم کنه.:(
من هیچ حرفی نزدم به خدا ولی آخه ببین! اون ها می دونن من همه چی رو می بینم ولی خیالشون راحته هر حرفی بزنن پسرشون باور میکنه.
.
رابطه ی خیلی بدی با دامادهاشون دارند ولی دامادهای خیلی خوبی گیرشون اومده.
.
ببین اون ها پایه ای و بنیادی عمل می کنند و زندگی من رو بهم میریزند از طریق شوهرم نه به طور مستقیم.
:(

---

عزیز اگه تا حالا روشت جواب نداده یعنی یه کوچولو باید روشتو عوض کنی.اول اینکه وقتی می بینی شوهرت اصلا حاضر نیست قبول کنه حرفاتو در مورد خونوادش دیگه اصلا راجع به اونا باهاش حرفای خاص نزن. دوم اینکه واسه چی جرات نداری؟ اگه بازم قضیه ی ادبه بی خیال! مگه اونا (به جز شوهرت) خیلی باهات محترم بودن؟؟ راحت باش باهاشون. وقتی حس راحتی داشته باشی بعدش خود به خود موضوع به ذهنت میاد که حالشونو بگیری! لازم نیست این اولش که داری شروع می کنی عین همون حالگیری اونا رو براشون جبران کنی. در اصل اونا مهم نیستن و خودت مهمی. و اینکارو برای خودت و اسایش زندگیت می کنی. ببین وقتی اذیتت می کنن یه کاری بکن خودت خوشحال شی :) می تونی یه شوخی بکنی نمی دونم اخه اگه نگاه کنی هر ادمی رو یه چیزایی از دستش در میره. اونا رو چک کن بعدا استفاده می کنی.
یادته گفتم یه خونواده ای رو میشناختم که خیلی بد بودن؟ اونا وحشتناک بودن. یعنی حتی ارزش تلافی کردن هم نداشتن. هر چی کمتر کار به کارشون ادم می داشت باز ضررش کمتر بود. اگه خونواده ی شوهرت انقدر بد و خطرناکن که کلا نه با شوهرت زیاد حرف بزن راجع بهشون نه با اونا کاری داشته باش. و فقط در حد ضرورت باهاشون حرف بزن و ببینشون. اما فکر نکنم هیچکسی مثه اون خونواده هه باشه! واسه همینم توصیه ام اینه که شروع کنی یه تخس بازی هایی در بیاری واسه دل خودت! همه اش هم بین خودتو خونواده ی شوهرته. نیازی نیست اصلا به شوهرت بگی.
حالا هم که اخلاقاشونو می دونی واسه یه سری مسایل پیش پیش حواستو جمع کن که فرصت براشون پیش نیاد که حقتو بخورن. یعنی زمینه ی ازار دادنتو کلا براشون فراهم نکن. یه سری چیزا هست که می تونی حدس بزنی.
این مسایلو هم با شوهرت قاطی نکن. شوهرت رو جدا بذار. چون هی بخوای ربط بدی اینا رو به اون بازم حس بدی بهش پیدا می کنی.

راستی یه مدت که خودت ارامش داشته باشی و سر خونواده ی اون با شوهرت بحث نکنی و خودت بتونی حالا حقتو هم نه ولی می تونی حداقل یه کاری کنی که ناراحت نباشی یه جورایی. بعد یه مدت شوهرت به تو نزدیک می شه و دیگه با خونواده ی بدگوش هم کمتر کار داره! به قولی هر که را روی خوش و بوی نکوست، زنده و مرده ی من عاشق اوست!! البته شاید جابجا گفته باشم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Aram_577

قصد من از سوال سوم ، نقد همسرتون نبود بلکه ذکر مواردی بود که یک کار و یا تصمیمی را خودتان اجرا کردید و از آن احساس خوشحالی قابل توجه و یا ناراحت قابل توجهی رو تجربه کردید.

انگار نمی تونم به طور مستقل به خودم فکر کنم! همش فکرم میره سمت شوهرم!

کاملا مشهود است که تمام توان ذهنی شما بر روی حرکات و سکنات و گفتارهای شوهرتان فوکوس کرده، و این کار پیشرفتتان را با چالش مواجه میکند.

دقیقن!

پس سایر موضوعات و مخلوقات عالم کجای زندگی شما نقش ایفا میکنند!!؟؟!

نمی دونم والا!

هر دوی شما زن و شوهر ، نیازمند شدید به توجه هستید. فقط عکس العملتان در برابر بی توجهی متفاوت است.

من دائما دارم به او توجه می کنم! مطمئن هستم او متوجه این مسئله هست!

جالبترین نتیجه ای که من از نوشتارتان گرفتم شباهت شما به همسرتان است!هر دوی شما گویا در نهانگاه ذهنیتان سرویس دادن ویژه به خانواده مادری خود را جزو آرزوهای خود قرار داده اید. فکرتان مشابه است اما در عرصه عمل ، تفاوت در عملکرد مشاهده میگردد.

بله همینطوره. دلم میخواست بیشتر می تونستم به خانواده ام سر بزنم. دلم میخواست گاهی برای خواهر و برادرم کاری کنم. ولی حتی نتونستم یه داماد خوب رو براشون بیارم. شوهرم من طوری رفتار میکنه که به شدت اون ها رو معذب میکنه. نمیشه بهش نزدیک شد حتی.

خواهر گرامیم خانم she! نیاز به
یک تکانه شدید در روحیات
و طرز نگاه خود به توانمدیهایش
و تصوراتش از اطرافیانش دارد.

احساس ناتوانی، استیصال، شکست، به بن بست رسیدن ...این ها احساس منه راجع به خودم و زندگیم.
.
.
.
.
.
راه حل؟ :

یک روش میتواند این باشد که باید تجربه ای جدید از درونش شعله ور کنم.
برای اینکار بعنوان شروع میتوان از انجام عملی بر خلاف ترسهای فردی او آغاز کرد.


مثلا اگر از شیرجه زدن در آب از ارتفاع بلند هراس دارد باید دقیقا این عمل را انجام دهد
تا اولین تجربه درونی خود را از انجام عملی بر خلاف عرف ذهنیش، صورت داده باشد.

این میتواند شروع شکستن قالب سازی درونی خانم she باشد.
سودی که از انجام این اعمال معکوس به ایشان خواهد رسید ، ریخته شدن ترس از ترسهایش است.
و رسیدن به یک تجربه ساختار شکنی از درونش که برای اقدامات بعدی لازم خواهد بود.

حال میتوان به شکستن بتهای خود ساخته ایشان نسبت به همسر و اطرافیانش پرداخت.
مثلا: یک کار خلاف عرف ذهنی خود در رابطه با شوهر و یامادر شوهر انجام دهد که البته منطقی نیز باشد،
در این شرایط چون ایشان تجربه هورمونی هیجانی افعال معکوس را قبلا بدست آورده ، بهتر میتواند با جرات به سمت انجام این عمل معکوس درباره همسر و یا خانواده همسرش (که برایش شده اند "بت قالب ساز رفتاری") قدم بردارد.
این افعال معکوس باید با درایت و به درستی و به تدریج انتخاب و عملیاتی گردند.
این قالب سازی ها یک شبه ایجاد نشده که بتوان یک شبه هم برطرف گردند لذا باید به ایشان تاکید در صبر و استقامت در طول بازه زمانی لازم توصیه گردد.
و همچنین یاد آوری تجربیات عملی خوب یا بد قبلیش کمک کننده خواهد بود.

از هر آنچه هراس داری، به سمتش برو و به آن عمل کن

---

یه کم توضیحاتتون سخت بود.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

عزیز اگه تا حالا روشت جواب نداده یعنی یه کوچولو باید روشتو عوض کنی.
اول اینکه وقتی می بینی شوهرت اصلا حاضر نیست قبول کنه حرفاتو در مورد خونوادش دیگه اصلا راجع به اونا باهاش حرفای خاص نزن.
:)

دوم اینکه واسه چی جرات نداری؟ اگه بازم قضیه ی ادبه بی خیال! مگه اونا (به جز شوهرت) خیلی باهات محترم بودن؟؟ راحت باش باهاشون. وقتی حس راحتی داشته باشی بعدش خود به خود موضوع به ذهنت میاد که حالشونو بگیری!
:)

در اصل اونا مهم نیستن و خودت مهمی. و اینکارو برای خودت و اسایش زندگیت می کنی. ببین وقتی اذیتت می کنن یه کاری بکن خودت خوشحال شی
:)

می تونی یه شوخی بکنی نمی دونم اخه اگه نگاه کنی هر ادمی رو یه چیزایی از دستش در میره. اونا رو چک کن بعدا استفاده می کنی.
:)

توصیه ام اینه که شروع کنی یه تخس بازی هایی در بیاری واسه دل خودت! همه اش هم بین خودتو خونواده ی شوهرته. نیازی نیست اصلا به شوهرت بگی.
:)
حالا هم که اخلاقاشونو می دونی واسه یه سری مسایل پیش پیش حواستو جمع کن که فرصت براشون پیش نیاد که حقتو بخورن. یعنی زمینه ی ازار دادنتو کلا براشون فراهم نکن.
:)
یه سری چیزا هست که می تونی حدس بزنی.
:)
این مسایلو هم با شوهرت قاطی نکن. شوهرت رو جدا بذار. چون هی بخوای ربط بدی اینا رو به اون بازم حس بدی بهش پیدا می کنی.
:)

راستی یه مدت که خودت ارامش داشته باشی و سر خونواده ی اون با شوهرت بحث نکنی و خودت بتونی حالا حقتو هم نه ولی می تونی حداقل یه کاری کنی که ناراحت نباشی یه جورایی. بعد یه مدت شوهرت به تو نزدیک می شه و دیگه با خونواده ی بدگوش هم کمتر کار داره!
:)
به قولی هر که را روی خوش و بوی نکوست، زنده و مرده ی من عاشق اوست!!

---

:o همه رو ممنونم. درست میگی. سعی می کنم رعایتش کنم. بعضی وقت ها احساساتی میشم. دقت و جراتم کمه. باید روی خودم کار کنم. ممنونم مینوش جان. مرسی عزیزم که وقت میذاری و راهنمایی می کنی :228:

- - - Updated - - -

آقای آرام کتاب هایی رو که فرمودین تهیه می کنم و میخونم.
ممنونم از راهنمایی هاتون و از توجهتون. :)
باید بیشتر به صحبت هاتون فکر کنم. از نظر شما ذهن من قالب هایی رو ساخته و ساختارهای معیوبی رو که شکستن اون ها ذهن منو رها می کنه و می تونم اطرافیان رو بهتر ببینم و درک کنم. یعنی من الان درک درستی از اطرافیانم ندارم؟
:disturbed:
من این تصور رو در مورد شوهرم دارم! یعنی فکر می کنم تعریف اون از رابطه زن و شوهری و ارتباط با اطرافیان و جایگاه اون ها با توجه به قالب هایی هست که مادرش براش شکل داده و با توجه به واقعیت نیست. برای همین ذهنیت داره، جبهه داره و معذبه و صمیمی نمی تونه باشه. خوبی ها رو نمی بینه و نمی تونه رابطه برقرار کنه. همش مراقبه که حتی اگر لبخند بزنه اطرافیان از جمله من پررو بشن! دائم مراقبه.

به نام خدا
سلام
خلاصه خدمتتون عرض میکنم قبلش از بکار گیری بعضی الفاظ عذر میخوام.

خودمونیش میشه این :
بابا جان باید رفتار و فکرت عوض بشه تا شوهرت هم عوض بشه، اما مشکل اینه که تو میترسی.

حالا راه حلشه چیه؟؟

باید ترست بریزه!

چه جوری ؟؟

اینجوری که : یکمی خلافکاری یادت بدم.:327:

این دیگه چه جوری؟

اولش باید نسبت به ترسهات خلافکار بشی و بر عکس این ترسات کارهایی انجام بدی.

کدوم ترسها؟

فعلا اونهایی که خلافکاری نسبت بهشون ، هیچ ربطی به شوهرت نداشته باشه که خوف کنی و انجامش ندی(فاز یک پروژه). مثال شیرجه برای این بود که اگر شما از شیرجه میترسی ولی خلافکار بشی و بارها شیرجه رو تجربه کنی ، ربطی به شوهرت نداره که با نگاهش بسرعت بترسی و دست از خلافکاری بکشی.

افتاد؟؟؟!! باز گیر نکنی توی این مثال شیرجه ها؟؟ این فقط یک نمونه بود ، تو خودت باید نمونه ها رو بگی. مفهومه؟؟

بعد از اینکه با این کارهای فاز یک ، حس خلافکاری درونت تجربه شد و شدی یک خلافکار حرفه ای حالا میریم به سمت خلافکاری اعظم و اون چیه؟؟

خوب معلومه ، خلافکاری در برابر کارهای شوهر فلک زده!!

چه جوری ؟؟

پله پله!

وقتی ترست ریخت و شدی یک نیمچه خلافکار در برابر شوهر پر توقع! ، تازه اونجا اول مرحله ایست که میشه با شما حرفای عاقلانه و منطقی زد. اونوقت میایم و میگیم که : یک خانم خوب نباید اینقدر شوهرش رو بچزونه !!! خلاصه بعد از این مرحله میشه تازه مهربان همسر جراتمند!

حالا باید حتما لاتی لوتی توضیح میدادم!؟؟؟؟!!! حــــلـّه؟؟؟



بد جوری حس "بی دل" بودن بهم دست دادها. ولی چه حالی میده ها!... برم تا "بی دل" نیومده. :topsy_turvy::199::58:حال خینو خین ریزی اول صبحی ندارم. زد زیاد!



.
.
.
.
در پناه حق.

:58::58:

فک کن آقای آرام داره همچین توصیه هایی می کنه!:311: ولی فهمیدم! به جان خودم دیگه فهمیدم چی میگین! :325: همینه خودشه!! اینو میگن یه توصیه عملی!!:cool:
تمرین رو آغاز می کنم!!