ارتباطم با مردهاخوب نیست

سلام به همه ی دوستان نازم
من یه مشکل خیلی حاد دارم خواهش میکنم هرکی میخونه کمکم کنه:d:dدختری 27 ساله و دارای مدرک فوق لیسانس هستم,از یک خانواده ی تحصیلکرده و سنتی به طوریکه با این جمله بزرگ شدم:نجیبو محترم باش
که خدارو شکر هم محترمم هم سر به زیر,ولی این تربیت باعث شده که به شدت از پسرها دوری کنم به طوریکه حتی به همکلاسیهایم سلام نمیکنم ووقتی هم که اونا میخوان سلام کنن سرمو میندازم پایین و اجازه این کاره بهشون نمیدم:(:(مطلقا نمیتونم باهاشون حرف بزنم همین امر باعث شده که تا این سن من تنها بمونم.توروخدا کمکم کنید که جطوری ارتباطمو خوب کنم؟اگه ؟آقایونم راهنمایی فرمایند ممنون میشم

- - - Updated - - -

یکی اینجا نیست کمکم کنهههههههههه؟دارم جوونیمو از دست میدم توروخدا مدیران عزیز شما کمکم کنیییید

[سلام سيما خانم
شما اصلاً هم مشكل حاد نداري تا حالا به هر دليل فكر ميكردي مردها لولو خرخره و خبيث و ... هستن ؟ ولي الان متوجه شدي كه نه بابا آدمها را خدا زوج آفريده و بايد مكمل هم باشن و از هم حمايت و لذت و مشاركت و ... ببرند. با رعايت خط قرمزهاي واقعي نه تعصبي و سفارشي خودت ، مردها رو آدم حساب كن و مناسب ادب خودت سلام كن و جواب سلامشون را بده كم كم مثل سايرين و عموم باش تا از تنهايي درآيي؟/ همين خودتو تافته جدا بافته ندون همه آدمن چه مرد و چه زن.

سلام عزیزم
به نظرم مشکلت خیلی هم حاد نیست خیلی ها هستند که اینجوری اند نمونه اش یکی از دوستای خودم بود تو خانواده ای نسبتا مذهبی بزرگ شده بود که صحبت کردن وگفتگو حتی با هم کلاسی های پسر خیلی براش سخت بود اصلا ارتباط چشمی هم برقرار نمیکرد نمیدونم درواقع یه عده اسم اینو میزارن حجب و حیا که به نظر شخصیه من اصلا اینجوری نیست
شما هم اگه سعی کنید ارتباط چشمی برقرارکنی اعتماد به نفستو تقویت کنی به نظرم مشکلت حل میشه فقط خودت می تونی به خودت کمک کنی باید رو خودت کارکنی چون احساس میکنم شاید کم رو و خجالتی هم باشی
مثلا اول از سلام علیک ساده شروع کن بعد کم کم صحبت و گرم تر شدن .معمولا این خودما هستیم که باعث میشیم دیگران بیاین به سمتمون و باهامون هم صحبت شن ولی شما با این رفتارت که سرتو می اندازی پایین و سلام و علیک نداری باعث میشی این ذهنیت دربقیه ایجاد بشه که مثلا اجتماعی نیستی

کاملا موافقم
متاسفانه معضل جامعه ما همینه که دختر پسرا رابطه درست با هم رو نمیدونن
یا فکر میکنن نباید به هم سلامم کننن
یا فکر میکنن اگه سلام کن باید وارد روابط خاصی شن

این خیلی خوبه که خودت به این درجه از فهم و درک رسیدی که میدونی باید رفتارتو تغییر بدی
از لبخند زدن شروع کن
از فردا تو محل کار تو دانشگاه و هر جای دیگه سعی کن سر تو بگیری بالا به صورت همه نگاه کنی و لبخند بزنی

فکر کن نکن کار ارحتیه خیلیم سخته
مرحله دوم سلام کردنه
که البته 90 درصد مواقع وقتی به آدم ها نگاه کنی و لبخد بزنی خودشون بت سلام میکنن و کارو آسون میکنن
اگه فکر میکنی تو محل کار و دانشگاه یا با آقایون سخته
از تو خیابون و بچه ها شروع کن هر بچه ای رو میبینی بش نگاه کن لبخند بزن

ممنونم از همتون
حسین جان دوسندارم که فکر کنی خدای نکرده من مردارو بد میبینم,نه عزیزم اصلا اینطور نیست در غیر اینصورت من که از این رفتارم ناراحت نبودم:)
لازمه بگم که دختر خنده رو به قول مردم دوسداشتنی هستم .خودم بارها متوجه این شدم که فلان آقا بهم توجه داره تا جاییکه دوسام گفتن امروز فردا میاد خواستگاری ولی انق بیمحلی میبینن که خواستشو نمیگه
به شدت از این موضوع ناراحتم نمیدونم دیگه جیکار کنم

من درست متوجه مشکل شما نشدم. سه برداشت دارم که هر سه را می گویم. شما کلا احساس تنهایی می کنید و می خواهید ازدواج کنید. شما در محیط دانشگاه احساس تنهایی می کنید و می خواهید با یکی از پسرهای دانشگاه ارتباط دوستانه داشته باشید تا تنها نباشید. شما احساس تنهایی و عدم اعتماد به نفس دارید و از مردها وحشت دارید به طوری که وقتی در دانشگاه کسی به شما سلام می کند نگران می شوید. حالا منتظر هستم تا بگویید کدام یک از برداشت های من درست است تا بحث را ادامه دهیم.
اما نکاتی را به عنوان مقدمه می گویم : شما نجابت و احترام را دوست دارید اما در عین حال فکر می کنید که باعث تنهایی شما شده است. در واقع دو احساس متضاد به نجابت و احترام دارید.
به نظر من رفتار شما غلط نبوده است و شما را از آسیب هایی مثل مزاحمت مردان غریبه ، از دست دادن سرمایه های عاطفی و شکست های عشقی ، از دست داد خواستگاران مناسب ، وابستگی به یک رابطه نافرجام و ... که در این سایت فراوان یافت می شود حفظ کرده است. پس تا اینجا مشکلی نیست.و شما امتیاز بزرگی نسبت به خیلی از دختران هم سن خود دارید که رفتار باز و راحتی با مردان داشته اند و دچار مشکلاتی که گفتم شده اند.
حالا چرا شما که نجابت را دوست دارید یک حس متضاد هم دارید؟
شما احساس تنهایی می کنید و نیز حس می کنید مهارت و اعتماد به نفس لازم برای ارتباط با مردان را ندارید.
حالا خیلی خلاصه بگویم که این دو ربطی به هم ندارند و باید جداگانه بررسی شوند. همچنین هیچ یک از این دو مشکل ربطی به نجابت و احترامی که از بچگی به آن تشویق شده اید ندارد بلکه نجابت و احترام دو عامل موثر در ارتباط با هر کس چه مرد و چه زن است و اصلا باعث تنهایی نمی شود. اتفاقا افراد نجیب خیلی راحت تر ارتباط سالم برقرار می کنند. و آدم های محترم نزد همه حتی دشمن خود اعتبار دارند. همچنین از گفته های شما برمی آید که همکلاسی های شما یا دوستان شما روی طرز فکر شما اثر گذاشته اند. باید بگویم آنها فقط دوست و همکلاسی دانشگاه هستند. شما برای درس خواندن یا تفریح و وقت گذرانی با آنها هستید. اما قرار نیست که همه حرف های آنها را جدی بگیرید. مثلا همین که می گویند فلانی نگاهت می کند و عاشقت است به خواستگاری می آید. آنها جوان هستند و ماجراجویی و اتفاقات غیر منتظره را دوست دارند. برای همین این حرف ها را می زنند. چون هیجان ایجاد می کند . اما اگر خودت با منطق قضاوت کنی متوجه می شوی که مردان به طور غریزی به زنان توجه می کنند. می گویم زنان نه یک زن. پس فقط به شما نگاه نمی کنند بلکه وقتی شما رد شدی ممکن است دختر زیبای دیگری توجه آنها را جلب کند. اما اینها نه به معنای عشق است نه به معنای ازدواج. بلکه یک واکنش جنسیتی است. حالا نمی خواهم راجع به درست یا غلط بودنش بحث کنم می گذارم برای بعد.
حالا چند سوال دیگر از شما دارم.
رابطه شما با افراد خانواده چگونه است؟ آیا می توانید راحت حرف هایتان را به آنها بگویید و از احساسات اتفاقات و افکار روزانه صحبت کنید به خصوص با پدر و اگر برادر دارید با برادرتان؟ آیا خانواده شما فعالیت های مشترک جدی و تفریحی دارند؟ آیا برای تصمیم گیری های مهم یک نفر به تنهایی تصمیم می گیرد یا نظر همه پرسیده می شود؟ فرزند چندم هستید و چند خواهر و برادر دارید؟ آیا رفتار والدین شما به خصوص پدر با فرزندان یکسان است یا بین فرزندان به خصوص دختر و پسر تفاوت می گذارند؟ چه قدر با فامیل و دوستان رفت و آمد دارید؟ آیا از این رفت و آمدها لذت می برید؟ آیا از رابطه پدر و مادرتان به هم رضایت دارید و در خانه حس آرامش می کنید؟ آیا از رابطه خود با والدین راضی هستید؟
چند دوست دارید و چه قدر و چگونه با آنها ارتباط دارید؟ چه فعالیت هایی با هم انجام می دهید؟
آیا از رشته تحصیلی خود رضایت دارید ؟

سلام
1 - من واقعا نفهمیدم شما از چی نگرانی . من خیلیها رو میشناسم که ارتباطشون با مردها خوبه ، سر و زبون دارند (البته پر رو نیستند)و سنشون از شما بالاتره و هنوز ازدواج نکردند .
2 – بزارید از یک بعد دیگه به قضیه نگاه کنیم .شما از کجا می دونید که این لطف خدا به شما نیستش که اگه کسی هم به شما نظر پیدامی کنه به دلیل اینکه لیاقت شما را نداره از دلش میفته !؟
3 - اینکه توی خیابون راه بیفتی و لبخند بزنی و ارتباط چشمی با دیگران بر قرار کنی و ... من شخصا برای دوستی که این پیشنهاد را داد متاسفم . که چی بشه ؟ واقعا اینهمه دختریکه الان سن ازدواجشون بالا رفته(با شرایط اخلاقی و رفتاری متفاوت) و خیلی هاشون هم مشکل اخلاقی و خانوادگی خاصی ندارند دلیلش اینه . خانم سیما به اشتباه فکر می کنندکه دلیل ازدواج نکردنشون تا الان به خاطر سربزیربودنشونه . نخیر به این دلیل نیست. البته ایشون با بزرگنمایی این مسئله و مشکل دانستن آن ، یک مشکل خیالی حاد برای خودشون ایجاد کردند . به جای این حرف ها زندگی تون رو بکنید و به خدا توکل کنید واز خدا بخواهید که یک همسر مناسب در سر راهتون قرار بده و بدونید دلیل این وضعیت شما به علت یک مشکل فرهنگی و اجتماعی می باشد که متاسفانه در جامعه ما به وجودآمده که باید مسئولین براش راه حل پیدا کنند و نه ... .
پیروز و سربلند باشید

سلام سیمای عزیز یکی دیگه هم این مشکلو داشت اینم لینکش
http://www.hamdardi.net/thread-28709.html
من اونجا مشکلشو گفتم چیه مشکل شما هم دقیقا مثل اون خانومه مشکل شما درون گرایی هستش شما باید اجتماعی بشی چطور ؟؟؟؟
می تونی به این تاپیک بری و ببینی راهکارشو که چی گفتم
مرسی ولی از اون کلمه ای که فکر کنم والدین شما گفتن نجیبو محترم باش واقعا احترام خاصی قائل هستم و این موضوع رو خودم به خودم گوش زد می کنم که سالم زندگی کن تا سالم گیرت بیاد شما اینقدر خوب و نجیبی به گفته خودت که شکی هم در اون نیست هیچ گاه جوونیتو از دست نخواهی داد مطمئن باش خواهر عزیز
در ضمن مشکل شما مشکل حادی نیست عزیز

یا حق:wink:

از تک تک شما عزیزان تشکر میکنم واسه راهنماییهای مفید ووقتیکه که صرف من کردین:):):)نوپدی عزیز چندتا سوال پرسیده که جواب میدم
خانواده ی پرجمعیتی هستیم و سنتی
ارتباطم با دوستانم بسیار عالی است و همیشه به سخنان و پیشنهادهایم بسیار خوب عمل میکنند یعنی خیلی افکار و نظریاتموقبول دارن و در حد متعادل با خانواده هایشان هم در ارتباطم
ارتباطم با افراد خانواده بسیار عالی است و در هر زمینه ای از من نظرخواعی میشه و کلا مورد قبول هستم
تنها تفریحم بودن در کنار دوستانمه
فعالیت اجتماعیم خیلی کمه
با قریبه ها راحت نمیتوم ارتباط برقرارکنم حتی تو خوابگاه خیلی که با بقیه ارتباط برقرار میکنم البته جدا از دوستای خودم و ار این موضوع ناراحتم
ممنون میشم کمکم کنید

- - - Updated - - -

از تک تک شما عزیزان تشکر میکنم واسه راهنماییهای مفید ووقتیکه که صرف من کردین

:):):)

نوپدی عزیز چندتا سوال پرسیده که جواب میدم
خانواده ی پرجمعیتی هستیم و سنتی
ارتباطم با دوستانم بسیار عالی است و همیشه به سخنان و پیشنهادهایم بسیار خوب عمل میکنند یعنی خیلی افکار و نظریاتموقبول دارن و در حد متعادل با خانواده هایشان هم در ارتباطم
ارتباطم با افراد خانواده بسیار عالی است و در هر زمینه ای از من نظرخواعی میشه و کلا مورد قبول هستم
تنها تفریحم بودن در کنار دوستانمه
فعالیت اجتماعیم خیلی کمه

با غریبه ها راحت نمیتوم ارتباط برقرارکنم حتی تو خوابگاه خیلی کممممممممممم که با بقیه ارتباط برقرار میکنم البته جدا از دوستای خودم و ار این موضوع ناراحتم

ممنون میشم کمکم کنید

:):):)

- - - Updated - - -

سلام سیمای عزیز
عزیزم کاملا درکت میکنم واینو بدون که این مشکل فقط مشکل شما نیست عزیزم:):)کلا همه ی دخترای ایران تحت تاثیر فرهنگی که داریم با این مشکل مواجه هستیماما نباید خودتوببازی باید به کمک دوستان عزیزخصوصا آقایون محترم و آگاهی مثل نوپووتیک تاک, کمکم تغییراتی تو خودت ایجاد کنی:)
تامیتونی موقروسنگین باش ولی اینم بدون که مردام موجوداتی هستن مثل ما .شایدتو یلی جاها خودت سرتر باشی از مردا پس خجالتو بندازکارولی از من به سیمای عزیزو نصیحت ,به روی هر مردی نخندوحدوحودتورعایت کن,iهرمردی ظرفیت خندهای معصومانه ی یه دخترو نداره چس انقد از خودت ایراد نگیراگه یه عیب کوچولو داری در عوض 1000 تا حسن داری کخ نمیبینشون:)همینکه رفتارت طوریه که مردا به خودشون جرات جسارت نمیدن به نظر من یه موهبته از طرف خدا عزیزم:)به امیدروزییکه با خوشحالی خبرعروسیتوبهمون بگی

اگر درست فهمیده باشم شما به دور از خانه و خانواده تحصیل می کنید چون اسم خوابگاه را آوردید. از خانواده ی خود هم شکایت خاصی ندارید و با دوستان ارتباط خوبی دارید. هم در خانواده و هم در جمع دوستان از شما مشورت گرفته می شود این می تواند نشانه ی این باشد که عمقی و خوب فکر می کنید. و با غریبه ها ارتباط چندانی ندارید. یکی از نشانه های آدم های درون گرا این است که تفکرشان عمقی است و ارتباط برقرار کردن آنها هم شکل خاصی دارد. آنها مثل برون گراها به راحتی ارتباط برقرار نمی کنند و سخت صمیمی می شوند. اما همین ارتباط های کم آنها عمیق است. حدس من این است که شما تیپ شخصیتی درون گرا داشته باشید. حالا برای اینکه مطمئن شوید باید در این باره مطالعه و بعد خودتان را بررسی کنید. اما اگر حدس من درست باشد بدانید که درون گرایی آن طور که یکی از دوستان اشاره کرد و یک تاپیک را هم لینک داد یک مشکل نیست و یک ویژگی ذاتی است که بسیار عادی است.
در مورد ارتباط با مردها به شما گفته شده که باید نجیب و محترم باشید. اما این یک چیز کلی است. ما با کلیات به جایی نمی رسیم مگر اینکه آنها را دقیقا تعریف کنیم. حالا من برای شما به طور مثالی این کار را می کنم:
رفتار نجیبانه یعنی :
1-طوری رفتار کنی که همه تو را به پاکدامنی بشناسند.
2-طوری رفتار کنی که آدم هایی که اعتقادی به نجابت ندارند دور تو جمع نشوند.
3-طوری رفتار کنی که زمینه برای ارتباط نامشروع فراهم نشود.
حالا برای مورد اول دقیقا چه کارهایی لازم است ؟
پوشش کامل به طوری که چسبان و کوتاه نباشد.
اجتناب از رفتار طنازانه در محیطهای عمومی.
مورد دوم دقیقا چگونه عملیاتی می شود؟
اجتناب از حضور در جمع هایی که حرف های خاص می زنند. مثلا راجع به ارتباط نامشروع جوک های آنچنانی می خوانند.
اجتناب از حرف زدن مداوم درباره ی پسرهای دانشگاه . که فلانی چه قدر خوشگل است ، فلانی چه با حال است. خوش به حال دوست دختر فلانی.
اجتناب از واسطه شدن برای اینکه دختر و پسری با هم دوست شوند.
حالا مورد سوم چگونه عملیاتی می شود؟
پرهیز از همراهی با پسرها در کارهای متفرقه که ربطی به درس و پروژه یا انجمن یا گروه دانشجویی ندارد. مثلا کافی شاپ رفتن با پسرها یا جمع مختلط دختر و پسر ، قرار گذاشتن برای مهمانی های مختلط دانشجویی ، اینکه با پسرها برای تفریح و پارک و سینما خارج دانشگاه قرار بگذاری.
پرهیز از به کار بردن الفاظ صمیمانه مانند تو ، عزیزم ، عبارت های خودمانی ، قهقهه زدن و نگاه خیره هنگام حرف زدن با پسرها.
خوب اینکه من گفتم یک مثال است برای اینکه منظورم را دقیق بگویم. حالا باید صفتی را که خواهان آن هستی را هم همین طور دقیق تعریف کنی.
اجتماعی بودن و ارتباط درست با مردها یعنی :
1- طوری رفتار کنی که ضد مرد و مردگریز تلقی نشوی.
حالا چگونه عملیاتی می شود :
بی جهت راجع به پسرهای دانشگاه بدگویی نکنی.
هنگامی که مردی به تو سلام می کند با لحن عادی و بدون اینکه حالت چهره ات تغییر کند مثلا اخم کنی یا بخندی جواب دهی و به نشانه ی احترام سرتکان دهی.
به بهانه ی اینکه در فلان پروژه یک پسر هم هست از حضور در آن امتناع نکنی.
اگر در کلاس مردی در صندلی کنار تو نشست با عجله جایت را عوض نکنی. خیلی راحت سرجایت بمانی و جا تنگ بود کمی صندلی را جا به جا کنی.
اگر پسری از تو کتاب یا جزوه خواست با خوشرویی به او بدهی.
اگر مردی از تو ساعت یا چیز دیگری پرسید با خوشرویی جواب دهی.
سر کلاس اگر استادت مرد بود و پسران حضور داشتند از حرف زدن و بحث امتناع نکنی.
خوب حالا شما کاملا می دانی چه می خواهی و نقشه ی دقیقی برای خودت ترسیم کرده ای. حالا باید آنها را با هم تلفیق کنی :
در حالی که لباس مناسبی پوشیده ای و عادی راه می روی اگر مردی به تو سلام کرد با احترام و عادی پاسخ میدهی. خوب حالا فرض کن اجازه صحبت خواست. می گویی بفرمایید. اگر چیزی پرسید مثل ساعت کلاس یا جزوه خواست یا چیزهایی از این قبیل به حرف او گوش می کنی و با خوشرویی کمک می کنی. اگر به شما پیشنهاد داد که با هم بیرون بروید یا آشنا شوید بدون پرخاشگری می گویید اگر برای دوستی است این کار را قبول ندارید و اگر برای آشنایی ازدواج است تمایل دارید این کار رسمی باشد و خانواده ها اطلاع کامل داشته باشند. آن وقت پس از یک جلسه آشنایی مختصر برای آشنایی رسمی خانواده ها و خواستگاری اقدام کند.
این ها مثال های مختصری است که به ذهن من رسید. خودت می توانی چیزهایی را اضافه کنی یا عوض کنی.