نمایش نسخه قابل چاپ
سلام.من دوتا برادر دارم که هر کدومشون تو زندگی من یه جوری نقش دارن نه اینکه من بهشون بها بدما نه شوهرم رو شون خیلی حساسه.دیگه دارم به جنون میرسم اخه شوهرم یه رفتارهای خاص داره که برادرای من دوست ندارن و به خاطر همین بهش توجه نمیکنن و هر وقت شوهرم از طرف اونا بی توجهی میبینه با من دعوا میکنه.من کلی برای بهتر شدن رابطه اونا تلاش میکنم ولی تا یه ذره باهم بهتر میشن یکیشون یه کاری میکنه که همه تلاشم بینتیجه میمونه.لطفا راهنماییم کننین
تورو خدا یعنی کسی نیست یه راهنماییه کوچیک کنه؟:316:
لطفا بیشتر توضیح بدیدنقل قول:
نوشته اصلی توسط naki
شوهرتون چه رفتار و کارهایی انجام میده؟
برادراتون چه کارایی انجام میدن؟
مثال بزنید اینجوری خیلی گنگه.
سن خودتون و برادرتون و شهرتون تحصیلات شغلشون ، شرایط سکونت و محل سکونتون خونتون و... باهمید جدایید؟ نزدیک هم زندگی میکنید؟
موفق باشید
سلام دوست عزیز.به نظر من(که سن و سال زیادی هم ندارم و بی تجربه ام)همش گردن خودته.تو باید با رفتارهات به برادرانت بفهمونی که حد خودشون رو بدونن.حتی اگه لازمه با اونا حرف نزنی و قهر کنی.اگه دوست داشته باشن دیگه مواظب رفتارهاشون میشن.مثلا بابای من ومامانم چندین سال با یکی از داییهام قطع رابطه کردن اونم کلا.الان(با عرض معذرت)داییم آدم شده.
- - - Updated - - -
سلام دوست عزیز.به نظر من(که سن و سال زیادی هم ندارم و بی تجربه ام)همش گردن خودته.تو باید با رفتارهات به برادرانت بفهمونی که حد خودشون رو بدونن.حتی اگه لازمه با اونا حرف نزنی و قهر کنی.اگه دوست داشته باشن دیگه مواظب رفتارهاشون میشن.مثلا بابای من ومامانم چندین سال با یکی از داییهام قطع رابطه کردن اونم کلا.الان(با عرض معذرت)داییم آدم شده.
سلام
به قول دوستمون اگه کمی جزئی تر و مصداقی تر عنوان کنید شاید بهتر بشه راهنمایی کرد.
اگه برادراتون ادمهای منطقی هستن،باهاشون صحبت کنید و بگید که این مسائل چه تاثیری بر زندگیتون میذاره.اما اگه از اون دست ادمهایی هستن که با شنیدن اینجور حرفها غیرتی میشن و میخوان حق ادم رو بذارن کف دستش،بهترین کار ، کم کردن روابطه.تا حدی که ممکنه.
من یه خواهر کوچکتر دارم که خیلی به من علاقمنده.خیلی زیاد.اوایل ازدواجش وقتی من با شوهرش فوتبال (کامپیوتری) بازی می کردم و گل میزدم خوشحالیش بطور تابلویی بیشتر بود.بعد از چند روز من بهش گفتم اگه میخوای شوهرت رو از خودت دلسرد کنی به اینگونه رفتارهات ادامه بده.
واقعیتی که هست اولویت برای شما در حال حاضر،خانواده و زندگی فعلیتونه (با شوهرتونه).سعی کنید بیشتر به خواست و نیاز همسرتان مایل باشید تا خانواده پدری.البته با کمی سیاست میشه هر دو طرف رو راضی نگه داشت.
فقط خدا
خیلی ممنون به خاطر هم فکریهاتون.درمورد سن همسر و برادرهام باید بگم همسرم بیست و هشت سال برادر بزرگترم بیست وهفت سال وبرادر کوچکترم بیست وپنج سال داره.ما توی یه منطقه زندگی میکنیم.راستش مادر من همیشه پشت پسرهاش رو میگیره برای همین من نمیتونم با برادرام صحبت کنم چون دست اخر خودم و همسرم متهم میشیم در ضمن برادرهای من سرشون باد داره و دنبال دعوا میگردن به جاب اینکه با قضیه منطقی برخورد کنن شروع به داد و بیداد میکنن به خاطر برخوردهای اونها رابطه من خیلی باهاشون کم شده ولی این وسط مامانم منو مقصر میدونه جالبش اینه که هرجا میشینه از بد بودن من با برادرهام میگه که خیلی ازار دهندس.مرسدس جون گفتی بیشتر توضیح بدم چشم:برای مثال همین چند وقت پیش برادر کوچکم با همسرش مشکل دارشده بود اومدن دوتایی دوهفته خونه ما موندن قبل از عید البته بگم همسرم با اینکه دل خوشی از برادرم نداشت ولی صداش در نیومد.من وسط اینا رو گرفتم رابطشون بهتر شد و برادرم از همسرش جدا شد و خواست بلافاصله بره خواسگاری کسی که ما مخالف بودیم شوهرم هم نزاشت من برم احلا برادرم قهر کرده و یکشنبه که عروسی بودیم برادرهای من همسرم رو داخل ادم حساب نکردن و الان زندگیه من شده جهنم.راستی بگم که این برادرم قبل از ازدواج ما که نه ساله پیشه با همسرمن دوستای جدا نشدنی بودن.از وقی ازدواج کردیم این سه تا باهم اره دادن تیشه گرفتن همیشه این وسط من اسیب دیدم چون حرفها و بد گوییهاشون برای منه نمیشینن باهم صحبت کنن مردونه مشکلشون رو حل کنن:325:
سلام خواهرعزیز.میتونی به شکل سنجیده،ماهرانه وجملات کوتاه به برادرت بگی که مثلاشوهرت این تعریفو ازش کرد اینجاحتی میتونی دروغ مصلحتی بگی ولی بهتره توذهنت بگردی ویکی ازتعریفهای قبلی همسرت ازبرادرت پیداکنی وبهش بگی وبرعکس پیش همسرت یکی ازتعریفهای خوب برادریابرادرات ازش بگی.ولی بین حرفات این بحث کوتاه بندازبعدش سریع بحثو عوض کن تادستتو نخونن.همینو میتونی بین همسرت ومادرت اجراکنی.یه وقت بادامادمون رفتیم مهمونی بزرگ فامیلای ما،من اصلامتوجه نشدم ممکنه راحت نباشه وتنهاش گذاشتم رفتم کمک بقیه باوجود اعتمادبه نفس بالایی که داره خیلی معذب شده بود دیگه سعی میکردتوی مهمونی هاوعروسیهای فامیلای زنش نیاد بعدا من بیشتر رعایتشو کردم توی دوسه مهمونی هواشوداشتم تقریبا مشکل حل شد.به نظرم بهتره خودتم رابطتو باداداشات صمیمی ترکنی تا اونا ازموضع درک بیشترخودشون به شوهرت نزدیک کنن نه ازموضع دعوا.شوهرت رو هم توجیح کن که برادرات سرشون شلوغه اگه جایی تو رو کم محل کردن قصدبدی نداشتن تورو خودمونی حساب کردن طبیعتا بیشترکسانی روتحویل گرفتن که فقط ممکنه سالی یه یکی دوبار توی همین جاها دیداری تازه کنن.نمیدونم منظورت از رفتارخاص چی بود.دامادما زیادشوخی میکردیه کم توحرفاش چرت وپرت میگفت برعکس خواهربسیارمودب وباحیا اوایل این باعث میشد که از داماد فاصله بگیریم واما بعدن همینجوری پذیرفتیمش وفقط به شوخیاش می وچرت وپرتاش می خندیم تازه عادت کردیم.این فاصله ها موقتی وگذراست،
وای خدا خیرت بده امین. حرف دل منو زدی من همه این کارهایی که گفتی رو انجام میدم و یه ذره باهم بهتر میشن و دوباره یه اتفاق حالا هرچی که باشه همه چیز رو میریزه به هم.میدونی مشکل اینجاست که برادرهای من زیادی مغرورن اونها به خاطر منه خواهر هم غرورشون رو نمیشکنن میدونی فکر میکنن با داماد خوب بودن یعنی کوچیک شدن.تا راجب مشکلاتم حرفی به زبون میارم میخوان برن با همسرم دعوا دیگه به مشکلاتی که بعدآ برای من پیش میاد فکر نمیکنن.راستش دلم میخواد سر به بیابون بزارم بدتر از همه اینه که مامانم خیلی بهم فشار میاره:161:
شادلین عزیز.فکرکنم الان بیشترمیتونی روی شوهرت تمرکزکنی وکارکنی تابرادرات.اونا درگیرمشکلات خودشونن،ازطرف دیگه ظاهراپیامهای شماوشوهرت برای جلب محبت وتوجه اونا نتیجه عکس داده.من فکرمیکنم مادرت نگران اینه تلاشهای دخترجوانش (که به نظرش ممکنه کمی کم تجربه باشه)برای نزدیک کردن برادراش وشوهرش منجربه درگیری چندتامردبشه.وبه این خاطربهت فشارمیاره.یه دلیل دیگه هم احتمالا شما میخوای خانوادت رو اینوری عادت بدی یعنی به سمت خانواده پدری خودت.نمیدونم خانواده شوهرت توی شهرخودتن یانه.دلیل بعدی هم حساسیت شما نسبت به اعتراض شوهرت باعث میشه او بیشتر احساس کنه حقش ضایع شده وگله هاش بیشتر بشن البته منظورم این نیست جلوش وایسی منظورم اینه خودت بایه جوابهای کوتاه منطقی وواکنشهای غیرکلامی ماهرانه قضیه روکم اهمیت ترجلوه بده .فعلا این واقعیت روقبول کن درحال حاضر حاضرنمیتونی رفتاربرادرات ومادر روتغییربدی اونا هم مشکلات ودغدهه های خودشونو دارن.(تازه هرچقدرهم برادرات با دامادت رفیق بشن بازیه فاصله کوچولویی رو نگه میدارن اینوبه تجربه خودم میگم) .حتی این واقعیت روبه فال نیک بگیر شایدپیام پنهانش اینه تو وشوهرت باید بیشتر روابط عاطفی بین خودتون روتقویت کنید تامجبورنباشی به یه چفت وبندهایی ازخانواده خودت وابسته بشی.سعی کن رفت وآمدبه خانواده مادرت رو به صورت هفتگی ومنظم انجام بدهی.شاید یه مشکلاتی اونجاپیش بیاد ونخوان داماداشون متوجه بشه واین طبیعیه.امادرنهایت مهمترین کارتقویت رابطت باشوهرخودته مث مسافرت رفتن یاهرکارجدید وکم هزینه ودم دستی که باعث تقویت بیشتر رابطت باشوهرت بشه.برادرات شوهرتو دوست دارن اصلا به اونا فشارنیارمطمئن باش بعد مدتی خودشون بهت میگن که یادتون میکنن.البته اینا نظرمنه ونمیدونم چقدربرای شما مصداق پیدامیکنه .امیدوارم موفق بشی وزندگیت شیرین تر.
میدونی چیه امین من فقط هفته یی یک با میرم خونه مامانم و همسرم بعداز کار یعنی فقط برای شام میاد خونه مامانم یعنی کلا هفته ایی سه ساعت.چون همسرم دوست نداره منم زیاد خونه مامانم نمیرم.توی بحثهایی هم که بین همسر و برادرهام پیش میاد بیشتر اونها مقصر هستن ولی بازم دو قرتو نیمشون هم باقیه.مامنم هم فقط نگران اینه که اخم به ابرو پسرهاش نیاد اصلا به من و خانوادم فکر نمیکنه تو این برخوردها از همه بیشتر بی توجهی مامانم نسبت به من اذیتم میکنه دروغ چرا بیشتر به خاطر این که شاید مامانم من رو هم ببینه تلاش میکنم برای بهبود روابط همسر وبرادرهام.ممنون که راهنماییم میکنی
شادلین عزیز؛یه تناقض تو حرفات هست اول که تایپیک گذاشتی گفتی میخوایی رابطه شوهرتو بابرادرات بهبود ببخشی چون شوهرت گله منده وشاکی الان گفتی میخوام مادرم منوببینه؟الان چندسوال مهمه؛سن خودت چنده وتک دختری یانه اگرخواهرداری اونا هم متاهلن؟،همچنین رابطه مادرت باتو دوره مجردیت با بعدازدواجت چطوربوده؟چرا میخوای مادرت توروببینه؟خودت بعدازواجت سرکارمیری یا خانه داری؟
ما چهارتا بچه هستیم که فقط من دخترم.من دوست دارم رابطه همسر و برادرهام با هم خوب بشه چون از نظر فکری خیالم راحت میشه هم اینکه از دست همایتهای بیجای مامانم از برادرهام راحت میشم همین اینکه شاید بعداز بهبود رابطه اونها مامانم متوجه حضور منم بشه و یه ذره بیشتر بهم اهمیت بده راستی من الان بیست وسه سالمه و از شانزده سالگی عقد کردم و الان پنج ساله خانه دارم و یه پسر سه ساله دارم. مامانم از اون دسته ادمهاییه که خیلی به پسرهاشون اهمیت میدن از همون اولم اینجوری بوده ولی این موضوع الان خیلی بهم فشار میاره ولی به خاطر احترام به مامانم هیچ وقت اعتراضی به این موضوع نکردم:(این وسط غرغرهای همسرم برای کارهایی که برادرهام میکنن هم هست.نمیدونی چقدر اوضاع خیته
شادلین خواهرعزیز،ازپستهات دو وجه میشه استنباط کرد۱_چون تک دخترهستی وخواهرنداری ناخودآگاه یه حس رقابت بابرادرات پیدامیکنی ودوس داری اوناروکه مادرت بیشتربهشون توجه میکنه کناربزنی وخودت کانون توجه مادربشی.ممکنه باموفق شدنت فصل جدیدی ازمشاجرات شروع بشه اینبار خودت روبروی برادرات قرارمیگیری.دخترخاله من تقریبا مشابه این وضع چنین کاری کرد او به قصد مراقبت ازمادرش بهش نزدیک شدوبعدش اتفاقات بدی افتادکه خیلی پشیمون شد(بااین وجود شایدمن دارم اشتباه میکنم وقضاوت سریع انجام دادم)اما وجه دوم؛ واردمراحل جدیدی اززندگی شدی ونیازبه مادروتجربیات او عنوان یک الگو وحامی داری ومدیریت صحیح او رو نیاز داری تا بین تووبرادرات منصفانه رفتارکنه واعتراضات شوهرتم بواسطه این مدیریت کاهش پیداکنه دراین صورت سه راه بهت پیشنهادمیکنم۱_بامادرت به شکل منطقی وخودمونی وتنها مشکلتو درمیون بذاربهش بگوتوهم خواهرمی هم مادر، من باوجود متاهل شدن هنوز به محبت وتوجهت نیاز دارم هنوزبایدازتجربیاتت استفاده کنم و...۲_اگه این شکلی نمیتونی سعی کن بحث موضوعات وسوالات دیگه ای روباهاش بازکنی وازاون طریق خودتوبهش نزدیک کنی مث تربیت بچه ات یاچیزای دیگه ۳_این راه اگه واقعا خیلی احساس ضرورت میکنی سعی کن ازطریق یه فردپخته که روی مادرت نفوذ داره مث پدرت،خاله یاهرکسی دراین زمینه باهاش موضوعتو درمیون بذارواون فرداززبون خودش یاازطرف تواینو بهش بگه هرطوربه صلاحته
امین به خاطر اینکه راهنماییم میکنی ازت ممنونم.راستش من به ندیده شدن یه جورایی عادت کردم و ازطرفی مامان من همیشه اشتباه راهنمایی میکنه و خودش هم همیشه راه اشتباه رو میره پس اصلا دلم نمیخواد راهنماییم کنه اخه قبلا چوبش رو خوردم و خیلی از مشکلاتی که الان تو زندگیم دارم به خاطر حرفهای مامانمه و در مورد راه اولی و اخری که گفتی قبلا این کار رو کردم هم خودم با مامانم صحبت کردم هم اینکه خالم رو فرستادم جلو ولی هر بار متاسفانه مامانم منو مقصر میدونه و من سرزنش میشم که خواهر سنگ دلی هستم که یه جورایی به برادرهام حسودی میکنم مامانم دقیقا این جمله رو میگه:مگه میشه یه خواهر به برادرهاش حسودی کنه این بچه بازیه.میدونی یه جورایی فکر میکنم مشکل من مامانمه که روی برادرهام هم خیلی نفوذ داره
به نظرم مادرتو همینطورکه هست بپذیر.شاید اون دعای معروف شنیدی_خدایابه من آرامشی ده تا بپذیرم آنچه رانمیتوانم تغییر دهم و... .شاید بابرداشتن حساسیت به موضوع خودبخود یه تغییراتی ایجادبشه.تو تک دختری پس جایگاه ویژه توی خانواده داری برادرات فقط به خاطرتو دایی شدن وبه دایی شدنشون افتخارمیکنن.سنت از دوتاازبرادرات کوچکتره واین یه دوست داشتن خاص دیگه هم برات میاره.یه پسر داری وخانواده جمع وجور.مادرت تو رو دوس داره تک دخترشی.شوهرت بابرادرات خودشون ناراحتی وشادیهای مردانه دارن اینا نقل ونبات زندگیه. با این حساسیتها شیرینی زندگی رو واسه خودت کم نکن همه چیزبرای دریافت انرژی های مثبت فراهمه ازصمیم قلب خداروشکرکن
- - - Updated - - -
معمولا اینجوروقتا دخترهایی که توی شرایط توهستن با یه واکنش طنزآلودبرخوردمیکنن که نشانه رشدبیشتره مثلاتکه کلامهای سرزنش آمیز مادرتو به شوخی بگو،حتی بعضی وقتا بین شوهرت بابرادرات اوایل مشاجره یه تیکه شوخی بجا باعث میشه احساس کنن اگه مشاجره روادامه بدن خودشون کوچیک کردن
خیلی منون امین عزیز.این حرفهای اخرت خیلی به دلم نشست و خوشحال شدم بهم فهمومندی که تو این مشکلات خودم رو فراموش نکنم و به خودم بودن ادامه بدم اخه من در کل دختر شادی هستم ولی به خاطر مشکلات خودم رو فراموش کردم.از اینکه بهم یاداوری کردی که خانوادم دوستم دارن چیزی که خودشون تاحالا هی اشاره ایی بهش نداشتن هم خیلی خیلی ممنوم.در کل دمت قیژژژژژژژژژژژژژژژ
شادلین عزیز،خیلی خوشحال شدم کناراومدی وجایگاه واقعی خودت رو دوباره پذیرفتی.خیلی از دوس داشتنهای واقعی به زبون نمیاد.عمری باهات زندگی کردن.دوست داشتنشون بدیهی نیازبه گفتن نیست.اگه کسی بهت بگه عسل شیرینه بهش میخندی خب معلومه شیرینه.اونا اگه بهت بگن دوست داریم همین حس بهشون دست میده چراباید بگن قند شیرینه.
- - - Updated - - -
شادبودن وشاد شدن تو وپسرت وشوهرت به اونا انرژی میده،حالشونو بهترمیکنه باعث میشه بیشتربه یادت بیفتن،اینا همش نتیجه خودبودن توست.امیدوارم همیشه موفق وپرانرژی باشی وپستی بلندیها روباسربلندی پشت سربذاری
واقعا ممنونم.