شوهرم منو کتک میزنه کمکم کنید

با سلام حدود 5 ساله که ازدواج کردم از همون وزهای اول عروسی شوهرم کتکم میزد تا حالا که یه دختر 2 ساله دارم.خانوادهام با این ازدواج مخالف بودن بعد از یکسال مجبورشان کردم که راضی شوند چون توی تحقیق گفتن پدرش دست بزن داره و مث کلفت با زنش رفتار میکنه و خیلی بهش بدگمانه...البته قبلا با یه نفر ارتباط داشتم و شوهرم میدونه یعنی خودم براش گفتم از رو حماقت..حالا روزی نیست که کتک نخورم و تحقیر نشوم و هر چه حرف ناموسیه نشنوم....راه برگشت هم ندارم چون در خاندان ما هیچ کس طلاق نمیگیره و وضعیت بعداز طلاق از این بدتر.هرگز به خانوادم چیزی نگفتم و اونا فکر میکنن من خوشبختم.پدر و مادر پیری دارم و با درددل کردن با آنها فقط باعث سکته شان میشوم.البته شوهرم وقتی عصبانیتش تمام شود عاشقم میشود و میگوید بدون من نمی تواند باشد.در کل شوهرم یا بدبد است یا خوب خوب...چه کنم؟خسته ام

چون توی تحقیق گفتن پدرش دست بزن داره و مث کلفت با زنش رفتار میکنه و خیلی بهش بدگمانه...البته قبلا با یه نفر ارتباط داشتم و شوهرم میدونه یعنی خودم براش گفتم از رو حماقت..حالا روزی نیست که کتک نخورم

خانم گل ازدواجت از اول اشتباه بوده1- تو که می دونستی تو خونواده ناهنجاری بزرگ شده دیگه چرا ازدواج کردی 2- چرا جریان مجردیتو براش توضیح دادی
«همسر آزاری» یه مشکل اجتماعیه که از درون خانواده های مرد سالار شکل گرفته و با توجه به این که نمی تونی طلاق هم بگیری پس سعی کن همیشه با ارامش باهاش حرف بزن تا کار به کتک کاری نکشه و براش توضیح بده که اون مسئله ماله خیلی وقت پیشه و حتما با یه مشاور حرف بزن

چقدر دوسش داری ؟.در چه حد میزنه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saeedmusic

چقدر دوسش داری ؟.در چه حد میزنه؟

---

چون توی زندگی فقط اونو دارم وقتی اخلاقش خوبه عاشقشم و بدون اون نمیتونم باشم ولی وقتی منو میزنه ازش متنفر میشم .......منو میزنه تا وقتی که خودش خسته بشه .با سیخ مشت لگد چوب و هرچی که باشه باورت نمیشه هفته ای نیست که زیر چشمم کبود نباشه .درضمن من الان غریبم و خیلی کم میرم خونه بابام به خاطر رابطه ی قبلیم.یه بار گفت تو خیابون منو دیده و دعوامون شده البته فکر کنم دروغ گفت...

- - - Updated - - -

دورا مجردی آدم هرچی بهش میگن میگه این فرق داره و مث باباش نیست حالا میدونم پسر عین باباشه.نمیدونم چرا از باباش درس نمیگیره چون مادرش از باباش متنفره و میگه سالهاست باهاش رابطه ی زناشویی نداشته ...هر چه به شوهرم میگم اونو ببین و درس بگیر تو گوشش نمیره......رابطه ی قبلیمو به این خاطر گفتم چون ترسیدم اون بیاد پیش شوهرم و همه چیزو بگه گفتم خودم بگم بهتره..............این خیلی سنتیه بگم مشاوره اعدامم میکنه

:(

سلام سارا گلم
توضیحاتت یه کم ناقصه!
چند مورد از دلایل کتک خوردنتو بگو
چند تا مثال از دعواهاتون بزن
به نظر خودت چرا یه دفعه عصبانی میشه اونم تا این حد؟؟
در مقابلش مقاومت میکنی یا نه؟
موقعی که عصبانین یا با مسئله ای مخالفن شما چه جوری رفتار میکنی؟
همسرتون چیزی مصرف میکنن؟

من فکر میکنم همسر شما دچار بیماری دوقطبیه این طور که شما میگید ایشون یه موقعی خیلی خوبه یه موقعی خیلی بده نشان از بیماریشه ... اگه ایشون مشاوره نمیان شما به تنهایی برید پیش روانپزشک خصوصیاتش رو بگید و ازش راهنمایی بخواید

من دبیرم شوهرم کارمند و خیلی مومن.سرهر موضوعی که پیش بیاد بعضی وقتا اینقدر جزیی که مسخره به نظر میاد....خیلی خیلییییییییی رو خانوادش هم حساسه.البته شاید تقصیر خودم باشه که اول ازدواج هر درددلی رو براش میگفتم..خانواده شوهرم خیلی فقیر هستن و شوهرم خیلی به اونها کمک مالی میکنه اوایل ازم اجازه میگرفت بعد که من مخالفت میکردم میگه هرکاری میخوای بکن من بهشون پول میدم فکر میکنم چون میدونه هیچ پشتوانه ای ندارم اینقدر اوج گرفته..........

عزیزم اگر میتونی به سوال های ترانه جواب بده .
سر چه موضوعاتی دعوا میکنید ؟ موقعی که عصبانی میشه عکس العمل شما چیه ؟ سکوت میکنی ؟ جوابش رو میدی ؟ جیغ میزنی ؟ چی کار میکنی؟

اولش شاید چیزی بگم ولی وقتی عصبانی شد یا کتکم زد فقط میشینم تا خودش از زدنش خسته بشه حتی نمیگم آی...احساس میکنم اون موقع دیگه انسان نیست که صدامو بشنوه.....سر هر موضوعی که بخواد دعوا شروع کنه ..بیشتر هم خانه گمان است و شکاک سر اون مسایل

:(:(

باید ریشه مشکلاتتون رو پیدا کنی و بعد براشون دنبال راه حل بگردی .
خلاصه گفتی ، یکم بیشتر توضیح بده . مثلا آخرین باری که دعوا کردین و کتک خوردی چه اتفاقاتی افتاد چه صحبت هایی بینتون رد و بدل شد ؟

خانم سارا با توجه به چیزهایی که گفتید باید بگویم روش شما کاملا اشتباه است. من به قبل از ازدواج شما کاری ندارم. اما بعد از ازدواج شما نقش یک قربانی را بازی می کنید و کاملا در این نقش فرو رفته اید. توضیحش اینکه هیچ یک از اعضای خانواده و فامیل خود را مطلع نکرد ه اید و حتی برای اینکه متوجه نشوند رفت و آمد با خویشان خود را کم کرده اید. یعنی خود را کاملا و بدون هیچ پشتوانه ای در اختیار کتک های همسرتان گذاشته اید و این کار برای او عادت شده است و خیالش راحت است که آب از آب تکان نمی خورد. وقتی او شروع به کتک زدن شما می کند خود را کاملا در اختیار او می گذارید و حتی دم برنمی آورید تا او خسته شود با اینکه او فقط با دست کتک نمی زند و از وسایل خطرناک مثل چماق و سیخ استفاده می کند. اگر خدای ناکرده مشکل جدی برای شما پیش بیاید پدر و مادرتان ناراحت نمی شوند؟ من نمی گویم طلاق بگیرید این به تصمیم شما بستگی دارد. اما تفکر شما راجع به طلاق هم باعث شده بیشتر در لاک قربانی فرو بروید. خودتان با دست خود همه راه ها را بسته اید. طلاق یکی از راه ها است که نباید بسته شود. اگرچه هیچ کس به شما نمی گوید طلاق بگیر و خودت باید تصمیم بگیری. اول از همه باید خانواده خود را مطلع کنید. هیج کس به این راحتی سکته نمی کند. مگر بیمار قلبی که در بیمارستان بستری است. دوم اینکه زیر دست او ننشینید که شما را کتک بزند. به اتاقی بروید و در را قفل کنید یا اینکه از خانه بیرون بروید. اما با او درگیر نشوید به هیچ وجه. چون هم زورش موقع عصبانیت زیاد است و هم اینکه ممکن یکی از شما آسیب جدی ببیند. اولین قدم شما این است که از لاک قربانی بیرون بیایید و سعی نکنید با توجیهاتی مثل آبروداری ، فداکاری برای فرزند و خانواده و رسم و رسوم خاندان این نقش را ادامه دهید. اگر خاندان شما این قانون را گذاشته اند که کسی نباید طلاق بگیرد پس حتما این قانون را هم دارند که به زن و شوهر برای حل مشکلشان کمک کنند. پس از خانواده خود و افراد معتمد و ریش سفید فامیل کمک بخواهید و حتما آنها را مطلع کنید و زیر دست شوهرتان ننشینید تا کتک بخورید .سعی کنید به سوالات دوستان پاسخ دقیق تر بدهید تا ما بتوانیم بیشتر شما را راهنمایی کنیم.

اخ سارا تو چقدر شبیه منی پستاتو که خوندم حس کردم خودم نوشتم با این فرق که من 1/6هست که ازدواج کردم و شاید دو سه ماهی یک بار این اتفاق برام میفته و منم مث تو عاشقشم ولی بعد دعوا ازش متنفر میشم و نفرینش میکنم.تو خانواده و فامیل شوهرم این چیزا عادیه حتی داداشش هم با زنش که حامله بود متارکه کرد.چون زنشو گتک میزد اما من دل به دریا زدم و بعد یک و نیم سال به خانوادم گفتم بابام هم باهاش اتمام حجت کرد دیگه نمیدونم آینده من با این قوم چی میشه اگه بخوام بچه ای بیارم ینی میشه دیگه تکرار نشه و مث ادم زندگی کنیم.از آیندم هراسونم.خدا به امثال منو تو کمک کنه

دوست عزيز به هيچ عنوان نبايد شما رو كتك بزنن. آدم دلش نمياد يك جوجه رو كتك بزنه بعد بياد زنشو كتك بزنه!! تازه شما هم نقش قرباني رو داريد بازي ميكنيد كه ديگه بدتر.
بايد مساله رو با خانوادتون در ميان بذاريد و باهاش اتمام حجت كنن تا دوباره اگر اين مساله پيش بياد برخورد جدي و قانوني بكنن.
درضمن شما ميتونيد خودتون هم بريد دادگاه و از اون آقا شكايت كنيد و بعد پزشكي قانوني تاييد كنه كبودي هاتون رو. اينجوري طرف ميفهمه كه اينقدر هم بي حساب كتاب نيست

آخه من این اعتقاد رو دارم که شخصیت هیچ کس تغییر نمکنه .با گفتن این حرفها به خانواده ام فقط باعث میشم که دیگه شب و روز استرس منو داشته باشن و وقتی برم خونشون هم به شوهرم هم به خودم یه طور دیگه رفتار میکنن از اون نگاه های ترحم آمیز که برام هیچ فایده ای نداره هم خوشم نمیاد. دوست عزیز سایه سار آیا واقعا با گفتن این حرفها به خانوادت رفتارش تغییر کرده یا اون طوری شد که من میگم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ تازه یه جریان تازه دیگه پیش آمد که مطمئن شدم شخصیتش تغییر نمیکنه چند وقت پیش رفتیم امام رضا موقع برگشتن سر یه چیز الکی پیش خانواده اش اینقدر کتکم زد به بیمارستان منتقل شدم همون جا قسم خورد به امام رضا(خیلی آدم مذهبیه) که دیگه دست رو بلند نکنه یک ماه خوب بود بعد سر یه چیز الکی دیگه قسم رو شکست و تاوان استراحت یه ماهم رو در آورد..........احساس میکنم قسمت و شانس من این بوده و با هیچ روشی درست نمیشه فقط باید بسازم........

واقعا متاثر شدم، اما اینو بدونید که شوهرتون اصلا مومن نیست! کسی که مومن باشه با همسرش همچین رفتاری نمی کنه.
شما از اشتباهات خیلی خیلی بزرگت این بود که رابطه قبلیتو بهش گفتی. بعضی آدما اینجورین نمی تونن با همچین چیزی کنار بیان.می تونستی به یکی از بزرگان فامیل که آدم فهمیده ای باشه این قضیه رو بگی که اگه فردا اون شخص اومد و به شوهرتون این رابطه رو گفت همون شخص فهمیده کمکتون کنه و براش توضیح بده که شما قصد بدی نداشتید فقط برای اینکه ناراحتش نکنید این موضوع رو مخفی کردید. اما درمورد الان هم واقعا نمی دونم چی بگم، فقط می تونم بگم از همچین مردایی که زورشون به زنشون میرسه واقعا متنفرم.
همین الان یه راه حل به ذهنم رسید: اگه واقعا شوهرتون مومنه شما می تونید احادیث و آیات قرآن و و یا سخنرانی و هر چیزی که به مذموم شمردن کتک زدن همسر مربوط باشه رو جمع آوری کنید و در مواقعی که آرومه خیلی خیلی با نرمی و زبون خوش بهش نشون بدید و بگید من حرفی ندارم اگه میخوای به این کارت ادامه بدی بده اما خدا و پیغمبر با این کار مخالفن خلاصه لحنتونو هرچه بیشتر آروم کنید که عصبانی نشه اگه واقعا مومن باشه و حرف خدا و ائمه براش مهم باشه دست از این کارش برمی داره.

سلام
آزارگری-آزارخواهی جنسی - ویکی‌پدیا
آیا همسرتون ممکنه همچین علائمی داشته باشند؟

خانم به شوهرت بگو که در قرآن آیه داریم:

در قرآن مجید، آیات زیادی در مذمت ظلم وارد شده است که به برخی از آن ها اشاره می شود: «انّ الظّالمین لهم عذاب الیم؛ قطعاً برای ستمگران عذاب دردناکی هست»[1] «و انّ الظّالمین لفی شقاقٍ بعیدٍ: ستمگران در عداوت شدید دور از حق[و در برابر حق] قرار گرفته اند»[2] «الا لعْنة اللّه علی الظّالمین؛ آگاه باشید؛ لعنت خدا بر ستمگران باد.»[3] «یوم لا ینفع الظّالمین معْذرتُهم و لهم اللّعنةُ و لهم سوءُ الدّار؛ روز قیامت روزی است که عذرخواهی ظالمان سودی به حالشان نمی بخشد و لعنت خدا بر آن ها، و جایگاه بد نیز برای آنان است.»[4] «وَ اللَّهُ لا یحِبُّ الظَّالِمین؛ خداوند ستمکاران رادوست ندارد»[5]
به کلمه ظلم و ظالمین در قرآن مراجعه کنید تا ببینید چه جزای بزرگی برای ستمکاران در نظر گرفته شده است. «لَهُمْ مِنْ جَهَنَّمَ مِهادٌ وَ مِنْ فَوْقِهِمْ غَواشٍ وَ کذلِک نَجْزِی الظَّالِمینَ؛ برای آنان بستری از دوزخ و برفرازشان پوشش هایی از آتش است و ما این گونه ستمکاران را پاداش می دهیم.»[6]
در روایتی امام باقر علیه السلام ظلم را به سه دسته تقسیم می کنند: «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ الظُّلْمُ ثَلَاثَةٌ: ظُلْمٌ یغْفِرُهُ اللَّهُ وَ ظُلْمٌ لَا یغْفِرُهُ اللَّهُ وَ ظُلْمٌ لَا یدَعُهُ فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یغْفِرُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَالشِّرْک بِاللَّهِ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی یغْفِرُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَظُلْمُ الرَّجُلِ نَفْسَهُ فِیمَا بَینَهُ وَ بَینَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یدَعُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَالْمُدَاینَةُ بَینَ الْعِبَادِ وَ قَالَ علیه السلام مَا یأْخُذُ الْمَظْلُومُ مِنْ دِینِ الظَّالِمِ أَکثَرُ مِمَّا یأْخُذُ الظَّالِمُ مِنْ دُنْیا الْمَظْلُومِ؛ امام باقر علیه السلام فرمود: ظلم و ستم سه گونه است: ستمی که خدا می آمرزد و ستمی که خدا نمی آمرزد و ستمی که خدا رها نمی کند. آن که خدا نیامرزد؛ شرک به خداست و آن که می آمرزد؛ ستم بر نفس است و آن که وانگذارد، حق بندگان است بر یکدیگر. فرمود: آنچه مظلوم از دین ظالم بستاند؛ بیشتر از آن است که ظالم از دنیای مظلوم می ستاند»[7] فردای قیامت، کارهای نیک ظالم را بر می دارند و به مظلوم می دهند و همین طور گناهان مظلوم را به ظالم می دهند.
در این روایت اشاره شده است؛ ظلمی که به واسطه آن خداوند ظالم را رها نمی کند؛ ظلم و ستم به دیگران است. باری تعالی از حق الناس نمی گذرد. خداوند در کمین ظالمین، نشسته است تا حق ظالم را بستاند. در قیامت خداوند از حسنات ظالم بر می دارد و به مظلوم می دهد. لذا حضرت باقر علیه السلام فرمودند: آن مقداری که مظلوم از دین ظالم می گیرد،؛ به مراتب بیشتر است از آن چه که ظالم از دنیای مظلوم گرفته است.
در میان ظلم در حق مردم، آن ظلمی که مظلوم، یاور ندارد؛ خطرش بیشتر و عواقبش هولناک تر است. «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ لَمَّا حَضَرَ عَلِی بْنَ الْحُسَینِ الْوَفَاةُ ضَمَّنِی إِلَی صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ یا بُنَی أُوصِیک بِمَا أَوْصَانِی بِهِ أَبِی حِینَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ وَ بِمَا ذَکرَ أَنَّ أَبَاهُ أَوْصَاهُ بِهِ قَالَ یا بُنَی إِیاک وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یجِدُ عَلَیک نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ؛ حضرت باقر علیه السلام فرمود: پدرم علی بن الحسین هنگام وفات مرا در آغوش گرفته فرمود: پسرم تو را وصیتی می کنم که پدرم هنگام وفات به من نمود از جمله سفارشی که نمود این بود که فرمود: بترس از این که ستم روا داری به کسی که جز خدا ناصری ندارد.»[8]
[1] ^{ابراهیم، 22.}

[2] ^{حج، 53.}

[3] ^{هود، 18.}

[4] ^{غافر، 52.}

[5] ^{آل عمران، 57.}

[6] ^{اعراف، 41.}

[7]<sup>بحارالانوار، ج‏72، ص 311.

[8] اصول کافی ج2 ص 332.</sup>

این لینک پرسش و پاسخ : عاقبت ظلم به همسر و هم شما ببین و به شوهرت بگو که داری به من ظلم میکنی شاید از ترس خدا دست از سرت برداشت.
دعا و توسل فراموش نشه :) که دعا سلاح مومن است.

خانم سارا خدا خيرتون بده
در تفسير الميزان علامه بصراحت ميگه انسان موجود سركش و زيادي خواه است نبايد خود را فارق از هر گونه محدوديت و ممنوعيت و حتي مهمتر بخاطر امنيت و منافع آتي خودش خود را ملزم به رعايت اصول انساني و اجتماعي و... ميكند !!!!!!!!!!! شما بدست خودت اين محدوديتها و ممنوعيتها را از شوهرت بر ندار و توكل و اعتماد به خدا را فراموش نكن اگر خدا صاحب ماست پس به پشتيبان ديگري نياز نيست فقط بايد با عقل خودمان ابزار پشتيباني و نظارت را شناسايي و فراهم كنيم :
1- بهانه الكي و بي فايده دست شوهرت نده
2- ارتباط قبليتو با يك صحبت جدي براي هميشه با شوهرت اتمام حجت و تمام كن و بهش بگو : بااين مضمون گذشته من هر چي بود در گذشته ماند و با تو ازدواج كردم اگر قبولم داري حق كنكاش گذشته را نداري و اگه قبولم نداري لحظه اي درنگ نكن و با شك و شبهه حاظر نيستم اداي خانواده دربياريم
3- رفتارهاي آدم اگر مثبت هستند بايد ديگران بدانند و اگر در حق ديگري بد هستند بايد در معرض قضاوت ديگران باشند نكته ظريف اينكه لاز م نيست بعنوان استعصال و در ماندگي مشكلت را به خانوادت ببري و لطمه ببيني به حالت عادي اشاره اي از برخوردهاي شوهرت حتي بدون اسم بردن طوري كه متوجه بدي عملش بشود پيش آدمهاي فهيم و با تجربه بشكل كلي مطرح كن تا بفهمد كه اگر تكرار كرد به اسم خودش قابل مطرح شدنه؟
4- به هيچ وجه خودتو در معرض كتك و موقعيت كتك قرار نده حتي تهديد به بيرون دويدن خبر دار شدن اهل همسايه بكن تا حساب كار دستش بيايد ! شما هزينه كتك زدنت را بشدت براش پايين نگه داشتي در حد صفر بخاطر ارزاني هميشه خريداره؟؟؟؟؟؟؟؟؟
5- مقدار هم تو با احتياط و بدون آسيب جدي مقابله كن فكر نكند كه تو حق كتك نخوردن نداري او هم مزه كتك را بچشد. ويا انشالله كه اتفاق نيافته در صورت آسيب جدي طول درمان از پزشكي قانوني بگير و مجازاتشو گوشزد كن !!!! يه جورايي حق و حقوق خودتو بهش نشون بده براي آگاهي و توضيح بده هيچ انساني حق زدن انسان ديگر حتي مجرم ومتهم قانوني را ندارد چه رسد به زن ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ و صريحاً بگو خوشرفتاري اصل بديهي مسلماني و دينداري و مومن مسلمان بودنه و اگه اينو نداشته باشي من تو را به چشم آدم بي ايمان يا غير مومن خواهم ديد و آدم بي ايمان هيچ ارزشي برام نداره..