ازدواج سنتی ، دوستی ، کسی به من معرفی بشه را نمی پسندم ،کیس هم پیدا نمیشه، چه کنم؟

سلام به همگی

من الان 24 سالمه و دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسیم توی یه دانشگاه خوب. 6 ساله که به خاطر درس خوندن دور از خونه زندگی کردم و تهران بوده ام. خونمون هم خیلی دوره از تهران. چند وقته که خیلی زوم کردم رو مسئله ی ازدواج و این جور چیزا. به خاطر نوع تربیتم و عقاید خودم که آزدانه انتخابشون کردم، تا حالا رابطه به شکل دوستی با هیچ دختری نداشتم ولی رابطه های اجتماعیم بد نبوده. شاید به خاطر همینم هست که الان چون خیلی احساس نیاز میکنم دوست دارم ازدواج کنم.
از طرفی از ازدواج سنتی هم اصن خوشم نمیاد، یعنی راستش از اینکه از شهر خودمون زن بگیرم خیلی بدم میاد(در حد تنفر) .شاید به خاطر این باشه که این 6 ساله مهم زندگیمو غالبا توی جو تهران و دانشگاه و اینا بودم. ضمن اینکه من خودم که مورد خاصی رو توی شهرمون سراغ ندارم، چه توی فامیل و چه غیر اون و از اینکه خانواده برام یکی رو انتخاب کنن، متنفففففففففففففرم.:dodgy: اینو به خانواده ام هم گفتم و اونا هم میگن هر کسی که خودت انتخاب کنی، کلن از بچگی هم بهم ازادی میدادن.
من میگم نه دوستی، نه ازدواج سنتی. یکیو خود ادم بپسنده و پیشنهاد ازدواج بده بهش. این از نظر من بهترین روشه. ولی خیلی برام مهمه که خود خودم بهش علاقه مند بشم. معرفی و اینا نباشه.
حالا چند تا مشکل دارم که رو اعصابمه:
1- خیلی برام مهمه که از همسرم از نظر عقاید بهم نزدیک باشه.دوس دارم مذهبی باشه ولی نه خیلی هم خشک مثل خودم باشه. ولی تو این مدت حس کردم دخترای اینجوری خیلی تو چشم نیستن تا بخواین انتخابشون کنی، یا اینکه خیلی راحت ارتباط برقرار نمکنن. شایدم این برداشت منه. نمیدونم. یعنی من که این معیار خیلی برام مهمه محکومم به ازدواج سنتی ؟!! بون علاقه قبلی؟ :(
2- تا حالا خیلی شنیدم که میگن "ای بابا شماها که پسرین غمی ندارین". اخه این چه حرفیه به خدا. باور کنید من چندین وقته زوم کردم رو کیس پیدا کردن. پیدا نمیشه که نمیشه. اصنم سخت گیر نیستم. ولی شاید راهشو بلد نیستم. دیگه درسم هم که داره تموم میشه و باید قید دانشگاه رو هم بزنم. با این شرایطی که گقتم دارم، برا پیدا کردن کیس مناسبم بهتره چه کارا کنم؟ کجاها برم؟
3- به این چیزا که فکر می کنم گیج میشک که یعنی من دارم اشتباه میکنم؟! یعنی درستش اینه که برای من که شهرمون یه حای دیگس و خودم جای دیگه درس میخونم، برم سراغ ازدواج سنتی؟؟ اخه اصن به دلم نمیشینه. به نظرتون خیلی رویایی و ایده آل فکر میکنم یا نه خودمو دست کم میگیرم.

دوست عزیز من تفکرات شما را دربست قبول دارم و خودم هم همینطوری فکر میکنم اما تجربه شخصیمو میگم. هرچی گشتم که کیسی پیدا کنم و ازدواجم سنتی نباشه و معیارام درش باشه پیدا نکردم. ترم آخر ارشد بودم و دقیقا نگران اینکه فرصت داره تموم میشه! تو دوره لیسانس یکی بود که خیلی به هم علاقه مندم شدیم اما بعد که پای خانواده ها اومد وسط به دلیل اختلافات زیادی که تو همه مسایل بینمون بود نشد و بهم خورد و من تا مدت مدیدی داغون و افسرده و ملول شدم! ضمن تایید تمام اندیشه های شما باید عرض کنم در نهایت دیدم تنها راه همون خواستگاریه سنتیه و معایبش کمتر از محاسنشه! اگه انتخاب خوب باشه علاقه و ... هم در کنارش هست و تضمین خوشبختیش باور کن بالاتره! حالا لزومی نداره حتما از شهر خودتون برید خواستگاری که! از دوست و آشنا سراغ گیری کنید شاید همین تهران براتون مواردی پیش بیاد که میتونید از خانواده(بخصوص مادر) بخواین براتون اقدام کنن! اما تو سن شما با اون خط قرمزها، راه مدرن جواب نمیده برادر من!

توی ازدواج سنتی تقریبا از محیطی که طرف توش بزرگ شده و خانواده اش و.... میتونی کم وبیش به اعتقاداتش پی ببری ( البته نسبی)
به نظر من باکمک خانوادت یکی رو که به ایده آلت نزدیکه پیداکن شاید باهمونبرخورد اول ازش خوشت بیاد باچندجلسه صحبت در حضورخانواده هامیتونی کم وبیش بشناسیش.اگه خوشت نیومد بازهم میگردی... به نظر من بهترین ازدواج وموفق ترینشون ازدواج به سبک سنتی اما بادرنظرگرفتن منطق هستش... باخانواده صحبت کن ضرری نداره.اینکه از شهرخودتون نمیخوای یه تلقینه که شاید بادیدن یه دخترازهمون شهرخودت نظرت عوض بشه.
موفق وشادباشید...

چقدر ناامید کننده... آدم حس می کنه محکومه به پذیرش بعضی چیزها ... شایدم من خیلی عجله دارم

سلام
در موردچي عجوليد؟

یعنی می گم شاید اگه بیشتر صبر کنم و سنم بالاتر بره، بتونم با مدل خودم فرد مناسبی رو پیدا کنم. ولی این شرایط هم سخته

جناب مهدی،

شما همه راه ها را به روی خودت بستی ، خب معلومه که پیدا نمیشه .

به جا و عاقلانه رابطه دوستی را نمی پسندی .

ازدواج سنتی را هم نمی پسندی

نمی خواهی کسی هم بهت معرفی بشه

خودت هم درست اشاره کرده ای که دختری با فاکتورهای مد نظرت دم دست و جلوی چشم نیست .

پس خودت بگو راهی میمونه ؟؟؟

بهتره کمی بازتر فکر کنی . یعنی معرفی شدن کسی به شما هیچ منافاتی با از طرف خودت انتخاب شدن ندارد . همنطور از راه سنتی وارد شدن هم این چنین نیست .

انتخابگر بودن شخص شما به ابتکار عمل و روش درست شما برمیگرده نه به روزنه های یافتن کیسها .

می توانی معیارهایت را تنظیم کنی به کمک یک مشاور ازدواج ، بعد به دوست و آشنا و حتی فامیل اعلام کنی که دختری با این ویزگیها اگر سراغ دارید

معرفی کنید . وقتی معرفی شد ، شما همه جوانب را بسنج و از مشاوره هم کمک بگیر تا شناخت درست پیدا کنی و بعدش تصمیم بگیری که انتخابش

کنی یا خیر .

می شود بین سنت و روشهای امروزی هم تلفیق ایجاد کرد اگر با ظرافت عمل کنی .


موفق باشی

سلام دوست گرامی.
به نظرمن ازدواج سنتی خیلی آگاهانه ترازازدواج مدرن است بهتراست شماحتمآازتجربیات خانواده تان دراین موضوع مهم کمک بگیرید

من خودم از ازدواج سنتی بدم میاد شاید نظرم درست نباشه ولی خب نظرم دلیلم این ما همیشه نباید مثل قدیمیا باشیم مثلا خمیر دندون نزنیم بریم برگ انجیر بزنیم شامپو نزینم بریم صابون بزنیم یا رو مبل نشینیم بریم پشتی بخریم
ما باید یه چیزایی رو قبول کنیم که فرهنگ ها سنت ها دید گاه ها عوض میشه
به نظر من آدم باید خودش انتخاب کنه ببینه بپسنده بره جلو صحبت کنه نه از ننه سلیمون بخواد براش زن پیدا کنه:glee:
خلاصه به نظر من، ما نباید از یه جوون تو این دوره زمونه با این همه وسیله ارتباطی انتظار داشته باشیم بره سراغ ازدواج سنتی
اما شاید نظر من بد و یه نظر خام (نظر یه جوون 18 ساله):72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

یعنی معرفی شدن کسی به شما هیچ منافاتی با از طرف خودت انتخاب شدن ندارد

---

منظورتونو متوجه نشدم. به نظرم این دو تا با هم تناقض داره.
ثانیا هم اینکه اگه معیارهای من یه جوری بود که خانواده و فامیل اونم تو شهرستان دسترسی به چنین موردهایی نداشتن اون وقت به من حق میدین. مثلا ممکنه یک معیار مهم برای من تحصیلات خوب باشه.

سلام دوست عزیر.
من یه سوال دیگه از شما دارم. شما الان شرایط ازدواجو دارین؟ کار، خدمت سربازی، و آینده شغلی و ...؟
من خودم آخرای ارشد به فکر ازدواج تو دانشگاه افتادم و اتفاقا کیس واقعا مناسبی که با معیارام می خورد پیدا کردم. اونم باهام موافق بود ولی در نهایت به خاطر نداشتن شغل و در پیش بودن خدمت سربازی قید ازدواجو زدم. هر چند الان سنم رفته بالا و خیلی به یک همدم و همراه نیاز دارم و واقعا این نیازو حسش می کنم ولی الان می بینمم باز تصمیمی که اون موقع گرفتم درست بوده. زندگی پول می خواد باید کار داشته باشی وگرنه خیلی مسائل پیش میاد. خیلی از دختر خانوما هستن که اولش بله رو میگن ولی بعد ازدواج چشم و هم چشمی ها شروع میشه و انوقت باید بتونی تامینشون کنی.
من نظرم اینه شما اگه دو مورد بالا رو حل کردین که هیچ ازدواج کنین و دنبال کیس مناسب باشین ولی اگه اون موارد حل نشدن بهتره صبر کنین. بهتره دنبال ازدواج و دوستی و کیس پیدا کردن نباشین.
البته این نظر منه.

نوع تفکرمون مثل هم هست. بنده هم مثل شما فکر میکردم.به حرف والدینم گوش نکردم اونا ازم خواستند که دخترایی رو که دیدن بهم نشون بدن تا بپسندم اما بنده گفتم خودم پیدا میکنم. حالا هم با اجازتون با سر افتادم تو چاه :305: