حسم میگه دوستم داره ولی بهم جواب رد داده !!!!!

سلام
دوستان من عاشق دختر داییمم.من 24 و ایشون 18 سالشونه..2ساله میخوامش..
تا حالا خیلی بهم نگاه میکرده از اون نگاههای معنی دار و حتی بهم از اینده حرف زده باور کنید شما نمیدونید واقعا تابلو نگاه میکنه ولی وقتی خانوادمو فرستادم خواستگاریش گفته نه...
زبونن بهم زیاد میگه نه ولی معنی نگاهش...........از اینده حرف زدنش.....
مادربزرگم،دایی کوچیکم،و مادرم میگن زیر سر زنداییته.علنا باهامون مشکلی نداره ولی میگن از ما(خانواده شوهرش) بدش میاد نمیدونم چرا؟؟؟؟
حس من میگه با نگاهش میگه دوستم داره...ولی نمیدونم چرا نه گفته
بخدا دو ساله با این رفتارش و نگاهاش منو دیوونه کرده و الان اصلا نمیتونم دل بکنم.اصلا.تصور اینکه اون با کسی دیگه باشه تا اخر عمر عذابم میده دارم دیوونه میشم تورو خدا کمکم کنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

اینرا هم بدان یک دختر مثل دختر دایی شما وقتی بداند دلباخته ای دارد بعید نیست کنجکاو در مورد حرکاتش باشد و مراقب رفتار و حرکات اون فرد باشد و یا دوست داشته

باشد این دلباختگی ادامه پیدا کند اما این به معنی خواستن برای زندگی کردن نیست فقط میتونه نوعی تفنن ، شیطنت هم باشد . شما چرا نگاه های او را برداشت به

خواستن شما به عنوان همسر می کنی ؟؟؟؟؟

انتظار نداشته باشید اعضاء بیایند و زبان بدن دختر دایی شما را تعبیر و تفسیر کنند . و دست به حدس و گمان بزنند .

---

....

شاید این جواب اصلیش نباشه.به مرور زمان معلوم میشه.تو خودت باید قبل اینکه خواستگار میرفتی خیلی مودبانه از خودش نظرشو میخواستی و میگفتی که میخوام ازت خواستگاری کنم.آهان خجالت میکشین چون اکثر کاربران انجمن خجالتین و همشون به ازدواج سنتی معتقدند و عشق رو قبل ازدواج حرام میدونند.به نظر من اگه واقعا دوسش داری بی خیال نشو چون منم مثل تو خاطر خواهم و دارم این حسو تجربه میکنم.یک مدت صبر کن مثلا یک ماه و اینبار اول خودت باهاش حرف بزن بعد خانواده رو بفرست جلو.اینو واسه این میگم چون فامیلین و خانوادتو خراب نکن.ایشالا حل میشه

سلام سامان خان ممنون
دوست عزیز قبلا پرسیدم ولی گفت نه....گفتم شاید نمیخواد مستقیما بگه و از این طریق جواب مثبت بده خانوادمو فرستادم.حالا به اونا هم گفته نه...
دیگه دارم میمیرم.خیلی از نظر اعتماد بنفس ضعیف شدم
ممنون

سلام

راستش سنش برای درک درست از ازدواج کمی کمه. ولی اگه واقعاً دوستش داری باهاش یکبار جدی حرف بزن مگه دختر دایی ات نیست؟ برو یکبار دور از چشم بقیه محکم و راحت حرف دلتو بزن بذار بدونه چقدر دوستش داری . اگر جوابش مجدد نه بود یه مدت ازش فاصله بگیر یه مدت طوری رفتار کن که فک کنه داری اونو از سرت بیرون میندازی . راستش ازدواج با دختری به این سن و سال کم مشکلات خودش رو هم داره گرچه شما الان غرق احساسی و با شنیدن جواب نه بیشتر توی دامن احساس فرو رفتی و یه جورایی تا بله نگیری تو تب و تابی و نگران. کمی محتاط تر عمل کن و به این موضوع هم فکر کن که شاید بتونی یه روز جواب بله رو بگیری اما وقتی این شدت احساس از سرت افتاد وقتی دیدی ممکنه تفاوت فکری زیادی باهاش داشته باشی اون وقت زندگی برات زهر خواهد شد کمی به عقل و منطق اجازه جولان بدی بد نیست. شاد باشی

سلام دوست عزیز ممنون
حرفای شما رنگی از امید توش بود ممنون.ولی چند تا چیز خیلی خیلی منو ناراحت میکنه....بارها تو همه تاپیکهام گفتم..
اینکه این دختر حتی بهم نمیگه چرا..چرا از من خوشش نمیاد...؟؟؟
از این میسوزم. احساس میکنم جواب این سوالو میدونما ولی آدمیم که حتما باید خودش به زبون بگه بابا از قیافت خوشم نمیاد...تا من بگم خب حالا درست شد.. این شد یه دلیل منطقی...
من با همه ادما فرق دارم نه اینکه خوبم اتفاقا خیلی هم بدم...در ذاتم خودخواه نیستم ولی در رفتار وقتی پای عشق میاد وسط میگم طرفم جز من نباید کسی رو بخواد..یعنی حق انتخاب نداره یعنی چون من عاشقش شدم اونم حتما باید عاشقم بشه.فقط تو بحث عشق همینم.الان داشتم با پسر داییم یعنی داداشش پیامک میدادم..اون از من بیشتر میفهمه و لی من نمیتونم این مسئله رو درک کنم که یه نفر چرا نمیخواد با من ارتباط برقرار کنه....(منظورم از ارتباط ارتباط روانیه یعنی یه نفر میتونه تو نگاه اول با دیگری ارتباط برقرار کنه مثلا یه خواستگار بجز من میتونه تو نگاه اول مهر تایید رو بگیره و دختر داییم با همون نگاه اول بگه از این خوشم اومد میتونه بیاد ) این وجود منو آتیش میزنه که چرا تو نگاه اول من جای اون خواستگاره نبودم که دختر داییم بگه من اینو میخوام.خیلی میسوزم دارم اتیش میگیرم.
متاسفانه الان تمام نظرات بهمین ارتباط برقرار کردن وابسته اس.حالا من اصلا بگم دنیای خوبی ام اینا هیچ اون ارتباطه کارو تموم میکنه.
اینهمه دوستان نظر دادن اصلا هیچکدومش تو مخم نمیره.حتما باید زندگیم نابود شه تا به حقیقت برسم..حقیقتی که تلخه ومنم نمیپذیرمش ولی باید تحملش کنم.باید بگذرونمش.ولی به قیمت حداقل 5 سال از زندگیم و جوونیم.
من الان لبه ی تیغم.5 ساله دارم واسه کارشناسی میخونم هنوز به هیچ جا نرسیدم هیچ تازه یکسال دیگه دارم.تا الان از 135 واحد 83 تا پاس کردم اینترمم اگه پاس کنم 12 تا چون ترم پیش مشروط شدم میشه95.تازه 40 تا دیگه دارم.اگه اینترمم با موفقیت با معدل خوب همه واحدامو پاس کنم دوترم کامل 20 واحدی دارم که اگر اونا هم با موفقیت پاس کتم تازه میرسم به کارشناسی واقعا هنره.
با این روحیه ای که دارم اینترم درسامو پاس نمیکنم هیچ مشروطم میشم تا اخرش اگه ترمی 30 واحدم بردارم نمیتونم کاری کنم.با اوردنگی پرتم میکنن بیرون اونوقت میشه 5 سال اتلاف زندگی بدون مدرک
میبینید.تقصیر هیچکی نیست خودم احمقم...اینجاس که میگم باید تاوان درک نکردن حقیقتو با از دست دادن قسمتی از زندگیم بدم....تا الانم اگه از درسم عقب موندم همش به خاطر درک نکردن دنیای بیرونمه.همش به بعد احساسی توجه کردم این شد زندگیم....سرنوشتم..اگه میرفتم سربازی الان 3 سال ازش گذشته بود ماشینم داشتم.زندگیمو درست میکردم..
من که باختم زندگیمو...ولی خدا صبرم بده دختر داییمو با کسی دیگه میبینم...از روز اولی که بشنوم واسش خواستگار اومده تا بله برون،نامزدی،عقد،عروسی مثل یه خنجر به قلبم فرو میره...
فردا امتحان دارم یه کلمه نخوندم.کتابو که باز میکنم احساس میکنم حالم از زندگی بهم میخوره و میبندم...اصلا حس دیدن کلمات کتابو ندارم.
ممنون

این حس شما در زندگیتون بسیار مشکل آفرین هست . دنبال حدس و گمانها نروید و واقع بین باشید و روی جوابش که واضح و روشن هم به خودت بوده

هم به خانواده ات تمرکز کن .

اینکه شما نمی تونی کنترل احساس کنی

اینکه شما نمی توانی روی خودخواهی خودت پا بگذاری

اینکه نمی خواهی با واقعیت کنار بیایی و پاسخ منفی دختر دایی را تنها به قیمت از دست دادن زندگی و آرامش می پذیری . هیچ کدام علاجی جز

برعکس همینها ندارد و دوستان همدردی واقع بینانه توجه می کنند به اینکه ایشون هم مستقیماً به خود شما چند بار گفته نه و هم به خانواده ات . دلیل نه

گفتنش مهم نیست اگر دلش نخواهد دلیلش را بگوید مختار هست و شما نمی توانی واجازه نداری اجبار کنی که باید دلیل را بگوید .


شما پاسخ کارشناسی و لازم را در تاپیک دیگرت گرفتی . راه کار شما تغییر خودت هست . تغییر این روحیه و بیرون آمدن از احساس مداری و

غیر منطقی بودن در این زمینه .

از تمرکز بر دختر دایی بیرون بیا .




موفق باشی

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط lover_24

میبینید.تقصیر هیچکی نیست خودم احمقم...اینجاس که میگم باید تاوان درک نکردن حقیقتو با از دست دادن قسمتی از زندگیم بدم....تا الانم اگه از درسم عقب موندم همش به خاطر درک نکردن دنیای بیرونمه.همش به بعد احساسی توجه کردم این شد زندگیم....سرنوشتم..اگه میرفتم سربازی الان 3 سال ازش گذشته بود ماشینم داشتم.زندگیمو درست میکردم..

---

کاملاً درست تشخیص داده ای

اما با ناامیدی و تسلیم این روحیه اشتباه بودن موافق نیستم و مطمئنم اگر این پشتکار در طلب دختر دایی را در جهت تغییر خودت به کار بگیری حتماً

موفق می شوی . چون اصل پشتکار را داری فقط جهت به کار گیریش اشتباه بوده است

ممنون فرشته مهربان
ولی من خودمو بارها امتحان کردم من تو 18 سالگی هم عاشق شدم..همین رفتار بازم تو اون سنین از من دیده شد ولی قبلا فکر میکردم اونموقع بچه بودم حالا که داره این احساس تو من تکرار میشه فهمیدم این یه چیزیه تو ذات من...تو وجود من..جدایی ناپذیره.نمیتونم براحساساتم غلبه کنم.چیکار کنم؟
÷یش مشاورم رفتم کاری نکرد.فقط گفت فراموشش کنو این حرفا خوب نمیشه..کسی دوسال عشقشو به وجودم تزریق کرده..رویاهایی که تو این دوسال برای خودم از اون ساختم تا فراموش شن من قسمتی از زندگی به نابودی کشیده میشه.تقصیر خودم هست ولی دست خودم نیست.نمیشه....اعتماد بنفسم ضعیفه.تا بیام اعتماد بنفسمو تقویت کنم و به احساساتم کنترل داشته باشم وقت امتحانام میگذره.خانوم من خودمو بازنده میدونم.....مثل یه معتاد که 10 سال معتاده بعد به زندگیه عادیش برمیگرده....منم 5 سالمو از دست دادم.نمیخوام تلقین کنم که بازنده ام ولی این یه حقیقته مثل جواب نه دختر داییم. و باید قبولش کنم.
ممنون

lover جان واقعا فکر میکنی بازنده ای؟اگه آره پس ارتباطت رو با خدا قوی کن.منم تازه جواب رد شنیدم و حتی شانسم رو چندبار امتحان کردم.یه تاپیکم به اسمه کمک زدم.
اگه میخوای یکی کمکت کنه( بصورت کلی میگم منظورم دختر داییت نیس) اون فقط خداست.
در ضمن اوضاع دانشگاهت چندان هم بد نیست.من دانشجوی ترم آخر دانشگاه صنعتی شریف هستم و باور کن خیلی بدتر از تو هارو دیدم.مثلا اگه مدرک نگیری چی میشه؟؟
میگی 5سال عمرم تلف شده ولی اگه این 5سالم درس نمیخوندی شاید الان وضعت بدتر از اینا بود.

سلام
سامان جان من اگه میرفتم سربازی حتما قدر درس خوندنو بیشتر میدونستم..شرایط سربازی 5 سال پیش با الان زمین تا اسمون فرق داره...الان دیگه پادگان شده هتل...من دوتا از دوستام رفتن سربازی یکیشون با لیسانس یکیشون زیر دیپلم..هر دوتاشونم ساعت 2 میان خونه به هر دوشونم یه جور رسیدگی میشه فرقشون الان تو درجشونه.همین.قبلا زیر دیپلم توسری خور بود .سرباز صفر حساب میشد الان سیکلش واسه خودشون یه فرمانده ان...زمونه فرق کرده قبلا سربازی از یه پسر یه مرد میساخت الان هرکی میره سربازی میگه یه بهونه اس واسه دور بودن از خانواده...چه بهتر...
طولانیش نمیکنم.هر چی باشه الان با مدرک به ادم کار میدن..شما برو بگو من از یه کارشناس حسابداری بیشتر حالیم ولی مدرک ندارم میگن ما قید کردیم فقط مدرک کارشناسی...
باید حرف روزنه رو گوش بدم برم شانسم رو امتحان کنم.چند تا مسئله هست که شک دارم به اونا بد بینه.ممکنه بتونم به معیارهاش جواب بدم..شاید تو صحبت باهاش بفهمم مشکلش کجاست..خودش متوجه نیست ولی گاهی اوقات با حرفاش میل قلبیشو لو میده یا خواسته هاشو...یه بار از خواهرم پرسیده چقد پول جمع کرده...گاهی اوقات با حرفاش دقدقه های فکریشو میگه.شاید بتونم تشخیص بدم هنوز نمیتونه درست تصمیم بگیره و فقط ظاهربین باشه واصلا به ارزشای اخلاقی نگاه نکرده شاید واقعا لازم باشه صبر کنم تا بزرگ شه...بذارید ببینم چی میشه
ممنون

سلام دوستان
باز اومدم اما با یه مطلبی که زیاد به عنوان این تاپیک مربوط نیست
دیشب شنیدم داییم دخترشو از ادامه تحصیل منع کرده و اجازه ی ادامه تحصیل بهش نمیده یعنی امسال دیپلم رو بگیره دیگه نمیذاره ادامه بده....البته فقط شنیدم حالا نمیدونم چقد صحت داره.
هر وقت با پدرم حرف میزنم یه چیزایی میگه که من زیاد توجه نداشتم..البته تقریبا حس میکنم راست میگه ولی نمیشه مطمئن بود
دختر داییم تا قبل از این زیاد پیش ما لباس خوشگل نمیپوشید و همیشه چادر سرش میکرد ولی جدیدا از عید به اینور خیلی خوشگل لباس میپوشه...و اصلا چادر نمیذاره...اونموقعهایی که من به دختر داییم نگاه نمیکنم بابام میگه اون نگات میکنه
دوستان گفتن چون ویدونه دوستش داری میخواد ببینه چیکار میکنی و روی حرکاتت حساسه..ولی بنظر من اگه اینطور بود تا من نگاهش میکردم باید نگاهشو برمیگردوند تا من متوجه این رفتارش نباشم ولی برعکس بارها شده زل زده به چشمام.برق نگاهش خیلی باهام حرف میزنه
ولی نه گفتنش

هر کی میخواد ازدواج کنه تو مراحل ازدواج متوجه یک سری مسائل میشه...تو این اقدام خواستگاری و حرف و حدیثهایی که تا بحال پیش اومده من متوجه حس بد زنداییم به مادرم شدم..گویا مخالفه....البته همش حدسیاته که میشه احتمال زیادی داد...دلیلشم اینه که زنداییم 13 سال خونه پدر شوهرش زندگی میکرده تو خونه اونا به پدر و مادر شوهر خدمت میکرده و همونجا هم غذا میخورده و فقط واسه خواب میرفته واحد خودش....گویا اونموقع از خانواده مادرم خیلی عذاب دیده حالا به اصطلاح نمیخواد دخترش عروس این خانواده بشه...10 سال یکی از داییام معتاد بود دوستاش واسه طلب پول به خاطر مواد میومدن در خونه داد و بیداد...خالم اونموقع نوجوون بود بد اخلاقی و بی ادبی میکرد و......چند وقتی هم با مادرم(دلیلشو نمیدونم)قهر بوده..
اینا همش مایه استرس و عذاب زنداییم میشده...حتما بهش تیکه هایی هم مینداختن....خب حق داره...مشکل از خانواده مادرمه....الان زنداییم زیاد دل خوشی از مادرم و خانوادش نداره
من میخواستم طبقه پایین خونمونو درست کنم اونجا بشینم با این چیزهایی که اخیرا فهمیدم میدونم عمرا دختر داییمو مادرم با هم جور نمیاین...الان خوبن ولی اونطور که مادرمو میشناسم میدونم جنگ بدی راه میوفتاد بینشون اگه تو خونه خودمون زندگی میکردم..چون خانوادتن زبونشون تلخه مادرم اینا...
ببخشید سرتونو درد اوردم...یکم از خودم ناراحتم چون دارم خودمو دستی دستی نابود میکنم..درس خوندنو تعطیل کردم اونقدریم که میخونم میرم سر امتحان از روی اعصاب خوردم همه چی رو فراموش کرده از جلسه میام بیرون...
از 4 تا امتحان 3تاشو کامل خراب کردم...فقط امیدوارم صحبتم با دختر داییم نتیجه اش مثبت باشه تا حداقل منم یه انرزی بگیرم
ممنون بای

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط lover_24

هر وقت با پدرم حرف میزنم یه چیزایی میگه که من زیاد توجه نداشتم..البته تقریبا حس میکنم راست میگه ولی نمیشه مطمئن بود
دختر داییم تا قبل از این زیاد پیش ما لباس خوشگل نمیپوشید و همیشه چادر سرش میکرد ولی جدیدا از عید به اینور خیلی خوشگل لباس میپوشه...و اصلا چادر نمیذاره...اونموقعهایی که من به دختر داییم نگاه نمیکنم بابام میگه اون نگات میکنه

---

بهتره که دیگه در این مورد با هیچ کس صحبت نکنید.
پدر شما به جای این که شما را به سمت مسیر درست هدایت کنه، از نگاه کردن دخترداییتون می گه و لباس عوض کردنش!

این صحبتها باعث می شه این فکرها توی ذهنتون تثبیت بشه و کنترل ذهن مشکل تر.

تمرین کن.
تمرن کن.
تمرین کن که برای مدتی این دخترداییت برات مثل دختر عمو یا ... باشه. همونقدر جویای احوالش باشی و بهش توجه کنی و در موردش صحبت کنی که در مورد بقیه می کنی.
دیگه با پدرت در این مورد صحبت نکن. پدرت هم دقیقا همان جزیی نگریها و ... را داره که شما دارید.

رها کن دختر داییت را و فکرش را.
بعد از یه مدت می بینی که چقدر آرامش داری.

ب نظر من
اگه واقعا شمار رو میخواست بنابر هر دلیلی هم که شده ردت نمیکرد.

سلام
راستش من فقط پست اول رو خوندم و خواستم بگم :
من هميشه روي حسم زيادي مطمن بودم و خيلي ازش ضربه خوردم چرا دقت نميكني حس فقط يك حسسسسسه زيادي تحويلش گرفتي
اگه اون خانم شما رو دوست داشته باشه و براش مهم باشي حتي اگه خانوادش راضي نباشند راضيشون ميكنه پس تقصيرارو گردن زن دايي ندازيد
و اون نگاهها هم ...
اينو يادت باشه اول لزدواج تفاوت از زمين تا اسمون زن و مرد
ببخشيد تند حرف زدم

آقاى lover_24 چرا با أعصاب خودت بازى ميكنى به حدس و گمانات خودت انقدر بها نده اينها فقط يه حدس اگه بشينى عاقلانه فكر كنى ميفهمى اگه واقعاً دختر داييتون مثل خودت عاشق بود به حرف هيچكس كارى نداشت و كارى ميكرد كه به عشقش برسه يه چيز ديگه دخترا خيلى خوششون نمياد كسى بهشون گير بده بدتر زده ميشند وقتى كسى را نخوان رودربايستى كه ندارند جواب رد ميدن اصلاً اگه اين چيزا نباشه هم شايد اصلاً به ازدواج فكر نميكنه يا ملاكهاش براى ازدواج چيز ديگه اى باشه كه شما نداريد دليلى نداره براتون توضيح بده به نظر من بچسب به زندگيت و به فكر ترقى باش كه يه روزى حسرتتو بخورند نه اينكه با باختن زندگيت فكر كنند كه خيلى ضعيفى ميدونم سخته ولى سعيتو بكن حتماً موفق ميشى اصلاً يه مدت از فكر اينكار بيا بيرون و به كاراى خودت و امتحانات فكر كن حالا چه اصراريه زود ازدواج كنى اونم كه خاستگارا دم خونشون صف نبستند چون سنشم كمه اول شرايط ازدواجتو به بهترين شكل جور كن بعد به ازدواج فكر كن فقط براى عاشقى كه تصميم به ازدواج نميگيرند. به فكر خودت باش كه دير نشه و يه روز نشه كه بخاطر اين روز ها حسرت بخورى وپشيمون باشى

- - - Updated - - -

آقاى lover_24 چرا با أعصاب خودت بازى ميكنى به حدس و گمانات خودت انقدر بها نده اينها فقط يه حدس اگه بشينى عاقلانه فكر كنى ميفهمى اگه واقعاً دختر داييتون مثل خودت عاشق بود به حرف هيچكس كارى نداشت و كارى ميكرد كه به عشقش برسه يه چيز ديگه دخترا خيلى خوششون نمياد كسى بهشون گير بده بدتر زده ميشند وقتى كسى را نخوان رودربايستى كه ندارند جواب رد ميدن اصلاً اگه اين چيزا نباشه هم شايد اصلاً به ازدواج فكر نميكنه يا ملاكهاش براى ازدواج چيز ديگه اى باشه كه شما نداريد دليلى نداره براتون توضيح بده به نظر من بچسب به زندگيت و به فكر ترقى باش كه يه روزى حسرتتو بخورند نه اينكه با باختن زندگيت فكر كنند كه خيلى ضعيفى ميدونم سخته ولى سعيتو بكن حتماً موفق ميشى اصلاً يه مدت از فكر اينكار بيا بيرون و به كاراى خودت و امتحانات فكر كن حالا چه اصراريه زود ازدواج كنى اونم كه خاستگارا دم خونشون صف نبستند چون سنشم كمه اول شرايط ازدواجتو به بهترين شكل جور كن بعد به ازدواج فكر كن فقط براى عاشقى كه تصميم به ازدواج نميگيرند. به فكر خودت باش كه دير نشه و يه روز نشه كه بخاطر اين روز ها حسرت بخورى وپشيمون باشى

سلام
دوستان این پست اخرمه و دیگه پست نمیذارم.
عذر میخوام اینو میگم ولی من ادم کله شقی هستم همش خودمو گول زدم که دوستم داره ..
اگر هم تو نگاهش و حرفاش حسی بود تو کلامش خیلی تلخ شخصا به خودم گفت نه...ازت خوشم نمیاد...
پریروزا مادرم و خواهرم و اون رفته بودن گردش..مادرم چند بار ازش خواست تا با من تلفنی حرف بزنه تا بالاخره با کلی حرف راضی شد تا باهام حرف بزنه....
تو اون حرفاش خیلی چیزا بهم گفت دیگه حوصله گفتنشو ندارم..ولی خودش تو مخم کرد که دوستم نداره و از من خوشش نمیاد....خیلی ناراحت شدم از اون روز واقعا داغون شدم.....
فردا قرار مشاوره حضوری دارم.....کارم از این حرفا گذشته ....عذر میخوام که اینو میگم این چرت و پرتا که برو ورزش کن ،برنامه داشته باش ،برو کوه، گردش ،تفریح، با دوستات باش و به درست برس و این حرفا رو واسش یه دوهزاری ارزش قائل نیستم پس خواهش میکنم اصلا نگید...اینارو که شما میگید هیچکدوم عملی نمیشه....این مشاوره های اینجا همش دیکته ی کتابهای روانشناسیه همه علمیه و خیلیاشون اصلا عملی نیست...درس اصلا بدرد من نمیخوره خودمو الکی چند سال سر کار گذاشتم.ایکاش میرفتم سربازی...الان حداقل یه چیزی میشدم.الانم دیر نشده کاردانیمو میگیرم میرم خدمت گور پدر همه چیز....
فقط اومدم بگم این تاپیک ادامه پیدا نمیکنه و نیاز به راهنمایی ندارم....ممنون از همتون که این تاپیکو دنبال کردید...لطف کردید واقعا....بای

سلام.

نمیتونم بگم خوشحالم که اینجوری شده
اما از اینکه میبینم از بلاتکلیفی در اومدی خوشحالم.

دوست عزیز، زیاد حرف نمیزنم.
فقط بگم که اینجور وقتا خلوت کردن با خود آدم و بررسی اشتباهات احساسی و... و یه قول مردونه به خود آدم بابت اشتباه نکردن، و قول دادن بابت بهتر کردن شرایط، خیلی توی روحیه آدم تاثیر میذاره
خیلی خوب کردی که وقت مشاوره گرفتی.

امیدوارم زودتر به زندگی عادیت برسی.

سلام.

چند وقت پیش یه جمله قشنگ تو این انجمن دیدم:

"عشق آدمو داغ می کنه، دوست داشتن آدمو پخته می کنه.

هر داغی یه روز سرد می شه، اما هیچ پخته ای دیگه خام نمی شه."

نمی دونم چیزیکه تجربه کردی، عشق بوده یا دوست داشتن.

اگه عشق بوده باشه، که نگران نباش، سرد می شی و یادت می ره.

اگرم دوست داشتن بوده باشه، که تو رو پخته کرده و از این پختگی تو سالهای بعدی زندگیت بهره می بری. یعنی در واقع این اتفاق باعث شده زندگی بهتری داشته باشی.

پس در هر دوحالت، جای نگرانی نیست دوست من... یه مدت سختی می کشی، اما بالاخره درست می شه...

موفق باشی.

سلام دوستان من زده به سرم ازتون خواهش میکنم بس کنید دلداری نمیخوام....داغونم به سرحد مرگ رسیدم شما حال منو هیچ وقت نمیفهمید وقتی ببینید یکی که دو سال دوسش داشتید چند وقت دیگه(حالا که خبری نیست) با یکی دیگه تو یه اتاق تنها بخوابه میمیرید دوسال بهم نگاه کرد نگاه هایی که برق داشت...اونوقت میشه اینو فراموش کرد؟خودش میگفت هردومون انقد تابلو بهم نگاه میکردیم بابام فهمید ببینید خودش متوجه عمق نگاهش شده...حالا من به این نگاه با این چشم گیرا دل نبندم؟....خدا منو ببخشه...اصلا تا حالا به هیکلش نگاه نکردم ولی از اینکه واسه کسی دیگه لباس خواب بپوشه داغونم.... عمرا اگه بتونید منو بفهمید تورو خدا دلداری ندید راهنمایی هم نمیخوام.میگید بخاطر هوس میخواستم،نه ولی شما میتونید اینطوری فکر کنید..
حدودا یک ماه پیش عروسیه یکی از دخترای خوشگل فامیل بود با یه پسر سیاه زشت..واقعا فقط نظر من نبود همه میگفتند اه اه حیفه ساناز.....اکثر دخترای فامیل ما با همچین کسایی ازدواج کردند....حالا کاری به اونا ندارم..ولی میسوزم از اینکه اونم انتخابش چنین کسی باشه....میگید ارزشهای اخلاقی مهمتره باور کنید انقد اقام ولی نمیدونم از چیه من خوشش نمیاد....فقط خدا کنه فردا مشاوره بتونه کمکم کنه وگر نه داغون میشم
دلداریم ندید ممنون...

ببخشید دوست عزیز.
من معذرت میخوام که حالت رو نفهمیدم و صحبت کردم.

برات دعا میکنم فقط.

دختر مهربون ممنون ولی اگه راهی هست با هم چت کنیم