دوستی با خواهر رفیق

سلام به همه ی دوستان عزیز
اسمم سعید 21 ساله
2ساله با یه پسری تو کوچمون اسمش مجتبی رفیق شدم بعد چند ماه فهمیدم یه خواهر داره 16 سالشه ولی ظاهری اصلا تشخیص نمی دی چون هم استایله خودمه از روزه اول من از دختره خوشم می اومد ولی هیچ وقت روم نمی شد بهش بگم چون خونه شون می رفتم و دوست نداشتم بگن داره سو استفاده می کنه بالاخره خواهر رفیقمه ولی همیشه از دور حواشو داشتم.تو این مدت با خیلی ها بودم ولی هیچ کی اون نمی شد مثلا می خواستم یه دختری رو اذیت کنم می گفتم من با ...فلانی رفیقم خلاصه یه روز ظهر داشتم با ماشین تو خیابون می رفتم که دیدمش سوارش کردم و رسوندمش مدرسه خلاصه بعد چند بار ملاقات اتفاقی باهاش دوست شدم ولی بعد از 2 روز گفت که دیگه نمی تونه ادامه بده و منم کلی بهم ریختم.2ماه گذشت که یه روز یه شماره غریبه زنگ زد خودش بود معذرت خواهی کرد وگفت کلی فکر کردم و می خوام باهات باشم الان یک ماه می گذره ولی قرار نداشتم چون همش درگیره امتحان و این حرفاست .نمی گم ادم خیلی پاکی هستم نه قصدم سو استفاده اس نه چیزه دیگه ولی واقعا دوسش دارم دوست دارم ماله من باشه ولی فعلا شریط ازدواج و این حرفا رو ندارم از طرفی هم او هم من سنمون کمه .اگه دو سه سال باهاش باشم و بعد برم خواستگاری کاره درستیه؟

بذار بیشتر از خودم بگم من تو زندگیم سختی زیاد کشیدم از وقتی دیپلم گرفتم رو پای خودم بودم سربازی معاف شدم چون پشتوانه نداشتم و اینده ی دوستامو دیدم درس نخوندم 3 سالی کار کردم و یه سرمایه ای دارم والبته می خوام واسه خودم یه کاری راه بندازم اصلا تو این فازا نبودم ولی می ترسم از دست بره اخه خیلی پاکه و حس می کنم ارزششو داره که ریسک کنم در ضمن خیلی ساده اس و میترسم با یه اشغال رفیق بشه و کار دسته خودش بده دارم دیونه میشم چیکار کنم ؟

سلام .
مساله تو دقیق عین منه ....مو نمیزنه(حتی احساس و حرفایی که زدی مثل ساده و پاک و نگران بودن براش...تماما عین خودمه )
اما پیشنهاد من اینه که باهاش رابطه نداشته باشی .
احتمال اینکه کسی بفهمه خیلی زیاده . مخصوصا اگه باباش یا داداشش بفهمن .
من میدونم تو اصلا نگاه بدی به اون نداری اما کس دیگه ای نمیدونه .
و اینو هم بدون اگه داداشش بفهمه غرور و شخصیتش خورد میشه .دیگه ابرویی براش نمیمونه .

در ثانی دوسال رابطه وصحبت دگه وقتی ازدواج کردی چی میخواین بگین تمام چیز های عاشقانه رمانتیک رو تو این دوسال گفتین . و دیگه حرفی برای بعد ازدواجتون ندارین .(اینا رو به خودمم هستم)
و توجه کن اون دختر الان سنش کمه .
و تقریبا تو زمانی هست که خیلی دوس داره با جنس مخالفش ارتباط برقرار کنه . و همینطور در زمان اوج شهوت هم هست
اگه شما باهم ادواج نکردین که احتمالش هم هست . اون دختر ضربه خیلی بدی میخوره

رابطه داشتم چشیدم چی بر سر جفتمون اومده .

شما دیگه این کارو نکن عزیزم .
رابطه داشتم باهاش 3 ماه
تا اینکه یه روز باباش فهمید با یه پسری در ارتباطه ...کتک بدی خورد بدبخت
اما اصلا اسم نیاورد که با منه .
گوشیشو گرفتن اما فرقی نداره براش با گوشی دوستش مامانش و باباش اس میده و زنگ میزنه . (بگم من یک بار هم به اون زنگ نزدم و همینطور اس هم فقط وقتی میداد جواب میدادم . و و قتی زنگ میزد کم پیش میومد ج بدم)
به ناچار خط عوض کردم الان .
تا یه وقت ابروم نره پیش داداش و باباش .
چون من با باباشم رابطه ذوستانه خیلی خوبی داریم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرحناز

دوست عزیز برای این حرفا خیلی زوده .. من 26 سالمه و وقتی الانمو با 21 سالگیم مقایسه میکنم 2آدم متفاوت میبینم

شما باید درستون تموم بشه , شاغل بشین , سربازی برین .... اینا همه زمان میبره

با عجله تصمیم نگیرین

---

من با حرف شما مخالفم .
صد ها نمونه سراغ دارم 19 و 20 ازدواج کردن و واقعا الان خیلی خوشبختن
مد شده تو ایران میگن باید 25 یا 26 یا 27 ازدواج کنی.
همین طور چیزا تو ایران مد شده . (حالا باز صد رحمت به ایران حداقل 25 نه مثل کشورای اروپایی اونجا متوسط سن ازدواج 35 هست .(هر غلطی خواستن میکنن و بعد ازدواج))
بخدا اگه مثل زمان قدیم بود . خیلی بهتر بود (البته اگه اخلاق و رفتارا هم همونطور باشه)
.دختر 10 سالگی و پسر 16 سالگی . (که البته اون موقع پسر هم تعهد داشت که بیکار نمونه و با یه زندگی ساده راضی بودن .... نه مثل الان)
الان دگه این قدر وضع جامعمون خراب نشده بود .
شرمنده اگه موضوع تاپیک منحرف شد

اگر واقعا دلت به حال پاکیش می سوزه با دوستی باهاش ناپاکش نکن و حریمش رو نگه دار. بذار اگر قراره یک روز باهاش ازدواج کنی همونی پاکی رو ببینی که امروز جذبت کرده.


راستی معیارهات برای ازدواج چیه؟

اگه دوست نشی باهاش و بعد باهاش ازدواج کنی خیلی بیشتر از زندگی کنارش لذت میبری! چون میگی دختریه که با پسری(حتا خودم) دوستی نکرد و پاکیش خیلی بیشتر برات تجلی پیدا میکنه

یه مقدار باید بیشتر فکر کنی
البته با این حرفی که بعضی از دوستان میزنن که میگن برات زوده مخالفم چون دقیقا شرایطشو داری و این حرفا به نظرم به خاطر اینه که چون سن خودمون رفته بالا ازدواج نکردیم یجورایی میخایم خودمونو دلداری بدیم
ولی برا اون دختر خانوم شاید زود باشه که اونم بستگی به شرایط فکری و جسمیش داره
شما که شایطشو داری بهتره با مادرت در میون بذاری ماجرارو و بگی بهش که از یکی خوشت اومده و میخای ازدواج کنی
فوقش حرفاتونو میزنین با خانوادش و بعد یه سال عقد میکنین و بعدشم ازدواج
اتفاقا یکی از دوستان من در 22 سالگی با خانومی 17 ساله ازدواج کرد خیلی هم زندگی خوبی دارن
ولی از دوستی و اینا خیر نمیبینی ااز ما گفتن بود
به خانواده بگو فقط برین خاستگاری

سلام.
اولا در جواب یک سری از دوستان ازدواج به عقل مربوط میشه نه به سن بعضی از پسرها 30 سالشونه ولی هنوز بچه اند و بعضی 20 سالشونه ولی مثل یه مرد 40 ساله حساب همه چیز رو میدونند.اول نگاه کن به خودت جز کدوم دسته از اونهایی؟
دوما تا یه دختر دیدی دلت لرزید نرو سراغ فکر رو خیال ازدواج.البته بد برداشت نکنین نه میگم باهاش دوست بمون نه میگم انقدر زود برو خواستگاری میتونی خیلی محترمانه با مادرت در موردش صحبت کنی و از مادرت بخوای که با مادر اون هم صحبت کنه و شما زیر نظر مادراتون با هم اشنا بشید تا هم تو خودت رو جمع و جور کنی هم اون درسش رو تموم کنه.
درسته دوست داشتن قسمت مهم ازدواجه ولی همش نیست.گفتی 21 سالته و درست رو ادامه ندادی.اون دختر خانم هم 16 سالشه و دانش اموز این رو در نظر بگیر که شاید اون بخواد ادامه تحصیل بده!ممکنه با هم ازدواج کنید و اون بره دانشگاه و معیاراش عوض بشه؟ شاید تازه اون موقع فیلش یاد هندوستان کنه و نخواد با یه مرد دیپلمه بمونه؟ اینی که میگم واقعیت دیدم دخترها و پسرهایی رو که تو سن پایین ازدواج کردن و وقتی رفتن دانشگاه نظراتشون عوض شده کارشون به جدایی کشیده. چه بخوای چه نخوای اون هنوز بچه است به احتمال زیاد هزارتا نقشه برای زندگیش داره هر چقدر هم تو بگی که بالاتر از سنش میدونه ولی باز شیطنت نوجوونی توشه.اگه به گفته ی خودت دختر پاکیه پس مطمین باش همون جور پاک میمونه.
و یه پیشنهاد دیگه درست رو ادامه بده و برو دانشگاه اصلا مهم نیست که کدوم دانشگاه میری سراسری یا پیام نور فرقی نمیکنه ولی حتما برو هم میتونی کار کنی هم درس بخونی میدونی چرا این رو میگم چون تو دانشگاه چیزهایی رو یاد میگیری که هیچ جای دیگه نمیتونی یاد بگیری.تجربه های زیادی بدست میاری با ادمهایی اشنا میشی که میتونند چیزهای خوبی بهت یاد بدن. به هر حال الان برای ازدواج اقدام نکن.ازدواج فقط یه امضا توی عقد نامه نیست.ازدواج مهمترین رویداد زندگیمونه و باید بهترین انتخاب رو براش بکنیم و باید یادت باشه با ازدواج باید بچه بازی رو بذاری کنار باید بزرگ بشی باید یاد بگیری خودت تنهایی یه زندگی رو بچرخونی.باید یاد بگیری موقع عصبانیت بخندی و یاد بگیری همه ی عشقت رو فقط و فقط به زنت ببخشی نه کس دیگه ای.
حتما رو حرفام فکر کن اگه میتونی برو خواستگاری و همه ی عواقبش رو در نظر بگیر.اگه نمیتونی بری خواستگاری ولی دوسش داری همون کاری رو که اول بهت گفتم رو بکن و به مادرت بگو.ولی حتما قبل از هر کاری خیلی خیلی خیلی خوب فکر کن.

سعید فیلم بازی نکن
اگه میگفتی میخام برم خواستگاری همه میگفتن برو
ولی اینکه با خواهر دوستت یا اصلا هر دختر دیگه ای میخای دوست بشی خوب معلومه همه میگن نه
دوستی دوستیه
هممون هم اینقدر از این دوستیا و آخر و عاقبتش خبر داریم که میگین نه برو به خانوادت بگو

سلام جناب

به همدردی خوش آمدی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saeedmusic

.اگه دو سه سال باهاش باشم و بعد برم خواستگاری کاره درستیه؟

---

به هیچ وجه کار درستی نیست ، از این رابطه بیرون بیا و ادامه نده و وقتی می تونی بگی پسر پاکی هستی و برای آینده هم انتظار یک همسر پاک را

داشته باشی که گرد این روابط نگردی حتی برای شوخی وسرکار گذاشتن یک دختر .

همچنین اگر در آینده دیدی نمی توانی بپذیری دختری را به همسری قبول کنی که روابط متعدد دوستی با پسرهای دیگر را داشته امروز خودت از اون پسرهایی نباش که

دخترهای متعددی را به رابطه می کشانی . چون عدالت نیست که خودت اهل رابطه باشی و دختر آفتاب مهتاب ندیده و پاک را به همسری بطلبی و قانون طبیعت بر مدار

عدالت هست .

همچنین وقتی شما و دیگر پسرانی چون شما دختران را به رابطه بکشانید آیا رفته رفته جامعه را از دختران پاکی که برای همسری می طلبید خالی نمی

کنید ؟ ( اینها را گفتم چون در حرفهات اشاره داشتی که روابط با دخترای متعدد داشتی و حتی برای اذیت کردن )

اگر چه به دختران هم می گویم وقتی تن به رابطه با پسری می دهید بپذیرید که صاحب همسری شوید که روابط متعدد را تجربه کرده و ریسک خیانت بعد

از ازدواج هم در او بالا باشد اگر چجنین نمی پذیرید پس تن به دعوت پسرها برای برقراری رابطه دوستی ندهید حتی به بهانه ازدواج که غالباً فریبی بیش

نیست

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zendegi-sabz

به نظر من مشکل من و تو اینه که حال مینگریم نگاه اینده نداریم.
عزیزم نگاه کن الان اون دختر میدونه که شما دوسش دارین و شما هم میدونین که اون دوستون داره.
پس همین جا دگه متوقفش کن .
و از طریق خانواده برو جلو .
من همون اول به خانوادم گفتم از این دختر خوشم اومده .
نظرشون بد نبود اما من هنوز شرایطشو ندارم .
ترست از رفتنشون نباشه چون حتی هم اگه برن با یه شماره میتوونی خونشونو پیدا کنی و بری خواستگاری با خیال راحت .
به نظر من اگه واقعا دوسش داری به فکر این باش که خوشبخت بشه .به هر صورتی که شده حتی اگه خوشبختیش در این باشه که به تو نرسه .(در این مواقع بیشتر به فکر اون باش تا به فکر خودت )
بازم میگم جاده و راهی رو که داری میری من تا اخر رفتم .
اخرش چاهه که من افتادم توش و دارم دست و پا می زنم بیام بالا.
تو دگه این کارو نکن

---

:104: :104::104::104::104::104::104:

این تاپیک به دلیل به حاشیه رفتن و بحث و جدل قفل می شود و در خصوص انتقال به انجمن آزاد یا هر اقدام دیگر در انتظار نظر مدیر همدردی خواهد ماند

با سلام و احترام
متاسفانه به خاطر راهنمایی های اشتباه بعضی کاربران و از طرف دیگر تنش و مجادله های این تاپیک، ما مجبور به انتقال آن به انجمن آزاد شدیم.
لیکن اصل جواب و راهنمایی های مفید را در این تاپیک هم حفظ کردیم.

ما قبلا در مقاله ای به سئوالاتی شبیه سئوال شما جواب داده ایم

اگر شرایط ازدواج ندارید.........(دمیدن در تنور احساسات ممنوع)