اگر ما جدا شویم ، برادرم و خواهر شوهرم چه می شوند ؟

با سلام
من تازه عضو شدم و با خوندن مطالب آموزنده و خوب این سایت مشتاق برقراری ارتباط شدم.
26 سالمه و همسرم 35 . 3 سال و نیمه که زندگی مشترک داریم. ضمنا خواهر شوهرمم زنداداشمه. به دلیل اختلاف نظرهایی که با هم داریم و تکرار بعضی مسائل از سمت همسرم ( دست بلند کردن، ربط دادن زندگی خواهرش به زندگیمون، بددلی، بی احترامی به خانوادم و ...) الان نزدیک به 2 ماهه که من خونه پدرم هستم البته تا به حال چندبار این مسائل پیش اومده بوده که با وساطت بزرگترها و کوتاه اومدن من به زندگی ادامه دادیم. این دفعه که بحث کردیم اون هم رو من دست بلند کرد و هم دسته کلیدمو ازم گرفت.
در این مدت واسطه ها که هم از فامیل هردومون و هم از سمت اون بود خواستن که من دوباره گذشت کنم که ابتدا قبول نکردم اما در مراجعات بعدی به خاطر احترام به اونها و هم به خاطر حفظ زندگیم خواستم کوتاه بیام و درخواست فامیل اونو که بریم منزل ایشونو صحبت کنیم ( ابتدا من خواستم که در منزل پدرم صحبت بشه که اون بدلیل بی احترامی که به اونها کرده بود روش نشد و قبول نکرد) قبول کردم اما گفتم که من تنها نمیام و با واسطی که فامیل هردومون بود میام .
اما اون گفته بود نه باید تنها بیاد . من هم قبول نکردم.
از این وضعیت خسته شدم. اما نه امیدی به زندگی با اون دارم و از این سمت هم وقتی به این فکر میکنم که باهاش صحبت کنم که ازهم جدا بشیم یا اقدام قانونی بکنم باید نگران اون سمت قضیه که برادرم و خانومش که همین الانم با هم مشکل دارن و زندگیشون هیچ معلوم نیست باشم.
منظورم اینه که اگه من حاضر بشم که توافقی جداشم معلوم نیست اونا چه نقشه ای واسه مهریه دخترشون بکشن.
واقعا خستم کمکم کنید اما هر چه زودتر. ممنون
:316:

زندگی برادر شما و خواهر ایشون به خودشون مربوطه. من توصیه به سازش میکنم ولی اگه خواستید جدا شید اصلا لزومی نیست مهرتون را ببخشید.

کامروای عزیز منم همینو هر دفه به همسرم گفتم که زندگیه هر کسی به خودش مربوطه. اگه مشکای دارن می تونیم با راهنمایی هامون بهشون کمک کنیم ولی اون به ظاهر ادعا میکنه که ربط نمیده ولی من می بینم هر زمان اونا مشکل داشتن اونم به یه بهونه ای اوقات منو تلخ می کرده. وقتایی بوده که ما با هم قهر بودیم و هر وقت خواستیم راجع به حل مسائلمون صحبت کنیم بهم میگفته تو اول بگو اونا می خوان چیکار کنن یا اول باید مشکل اونا حل بشه بعد راجع به خودمون حرف می زنیم . خیلی غیر منطقیه و اصلا هم هیچ کدوم از اشتباهاتش و نمی پذیره. منم با اینکه از مسائل پیش اومده رنج میکشم و دوست ندارم بیشتر از این ادامه پیدا کنه ولی به خاطر اینکه اخلاقشو میشناسم که زندگی بقیه رو به زندگیمون ربط میده و اینکه می دونم از کرده ی خودشو از وضع پیش اومده ناراحته و پشیمون( گرچه که جور دیگه عنوان میکنه ) ولی به خاطر اینکه مامان و باباش ازش میخوان که کم نیاره ، دیگه امیدی به ادامه این زندگی ندارم.
من تصمیم گرفتم که با خودش رودر رو صحبت کنم و بگم که دیگه نمیخوام ادامه بدم چون فایده ای درش نمی بینم ، اما دودلیم واسه اینه که میدونم میفته رو دنده لج و طلاقم نمی ده.
به این دلیل طلاقم نمی ده که هم منو دوست داره و هم به خواست خودش و خانوادش میخواد از طریق من زندگی خواهرشو حفظ کنه.
اینم بگم که من و برادرم به هیچ وجه اهل تلافی و این کارا نیستیم چون پدرم همیشه اینو بهمون یاد دادن ، ولی اونا چون میدونن دختر خودشون خیلی اخلاقای خوبی نداره و خوب زندگی نمیکنه و همین الانشم با داداشم قهره ، می خوان از طریق من زندگی اونو حفظ کنن.
شما جای من بودی چیکار میکردی؟

salma82عزیزم ،من اگه جای تو بودم یه فرصت دوباره به هردوتامون میدادم آخه حیفه آدم یه زندگی رو که با هزار امید و آرزو شروعش کرده اینطوری خرابش کنه، ولی اول بگو عزیزم این دعوای آخرتون سر چی بود که به اینجاها کشیده شد(دست بلند کردنو ....)؟یعنی واسه چی دعواتون شد؟ خیالت هم راحت باشه اینجا اینقدر دوستای خوبی هستن که حتما کمکمت میکنن من خودم هم تازه چند روزه وارد این سایت شدم اما خیلی خوب کمکم میکنن دوستان

سلام یه چند تا سوال؟
شما زودتر ازدواح کردین یا برادرتون؟

مرسی دریا جون که آرومم می کنی. یک ماه قبل عید داداشم و خانومش با هم بحثی داشتن که داداشم بهش واسه رفتن به یه مجلسی اجازه نداده بود اما اون لجبازی کرد و با خواهرش رفت . بعد از دو روز که با ما برگشت داداشم بهش گفت بره همون جایی که بوده و این وسط همسر من بدون اینکه بپرسه موضوع چی بوده و منطقی با هردوشون صحبت کنه شروع به بی احترامی به خانوادم و جرو بحث کرد .
من از اول تا آخر بهش می گفتم که نباید دخالت کنه اما اون اصلا گوش نداد. خلاصه با اومدن بزرگترا قضیه خاتمه پیدا کرد و من از اتفاقات پیش اومده ناراحت شدم و تا نزدیک عید باهاش صحبت نمی کردم اما همه کار خونه و ... رو انجام می دادم تا بهونه ای نداشته باشه. اما اون اصلا به روی خودش هم نیاورد که اشتباهشو بپذیره و جبران کنه .
راستش یه دفه بعد سه هفته واسم یه شاخه گل خرید اما اینقدر مغروره که فکر می کرد چون اینکارو کرده منم نباید دیگه توقعی داشته باشم و باهاش آشتی کنم.
تا اینکه روز سال تحویل واسه اینکه من به خانوادش زنگ نزدم آقا ناراحت شد و رو من دست بلند کردو گفت از این خونه برو و کلید منم گرفت منم چون واقعا امنیت نداشتم رفتم.
فردای اون روز من پزشکی قانونی رفتم و شکایت کردم که اونم واسه شکایت اینکه بگه زن من خودش خونه رو ترک کرده دادگاه بود.
بعد چند روز به شورای حل اختلاف رفتیم و من رضایت به برگشتن ندادم . بعد دادگاه بهم زنگ زد که من میرسونمت و من هم گفتم لازم نیست و برای کارت بانکی که دست من بود و تو شورا هم گفته بود بهش گفتم که وایسته تا بهش برگردونم که اون گفت نه باشه دست خودت و همدیگه رو می بینیم.
اون پشیمونه و می دونه که داره زندگیش بهم می خوره ولی اینقدر مغروره که به خودش نمیاد و نمی تونه خودش واسه زندگیش تصمیم بگیره. اون و خانوادش دنبال اینن که کم نیارن . در ضمن به واسط گفته بودن که ما طلاق بده نیستیم.
من دوهفته پیش رفتم دادگاه و رضایت دادم که پروندم دیگه پیگیری نشه چون میدونم که تو دادگاهم میزنه زیر همه چیو میگه من کاری نکردم. منم که دنبال دیه و ... نیستم فقط می خواستم اون یکم به خودش بیاد.

- - - Updated - - -

سلام جوانه جون .
ما زودتر ازدواج کردیم.

خانمی بارها فرصت برای آشتی رو همسرت پیش آورد و شما توجه نکردی.
فکر نمی کنی بهتره یه کمی دست از لجبازی برداری ؟

ممنون گلم که وقت گذاشتی.
من اگه می خواستم لجبازی کنم با اینکه دلم نبود برگردم ولی به خاطر زندگیم به واسطه ها نه نمیگفتم و اون لجبازی کرد و خواست ادای داداش منو در بیاره و تازه اون واسه من شرط و شروط بذاره و پس نیفته.
قبول دارم که اون می خواسته آشتی کنه اما کارایی که اون کرده چیزی نبوده که به این راحتی بشه ازش گذشت.
الانم زندگیم واسم مهمه ولی وقتی به این فکر میکنم که اون زندگی دیگران واسش مهمتره و امیدی به تغییرش ندارم، میخوام که تموم بشه.

- - - Updated - - -

چرا هیچ کس راهنماییم نمی کنه.:grumpy:

عزیزم شده تا بحال بشینین و در مورد این موضوع جدی با هم حرف بزنید که واقعا تصمیم بگیرید زندگی بقیه رو به خودتون ربط ندید؟ توچرا به خونوادش واسه عید زنگ نزدی(منظورم اینه که ازشون ناراحت یودی چه دلیلی داشتی که زنگ نزدی؟؟) همیشه زنگ نمیزنی یا فقط این بار اینکارو کردی؟

سلام دریای مهر
شده بشینیم و راجع به این مسئله صحبت کنیم اما نه خیلی خوب وبا نتیجه.
اینبارو زنگ نزدم و به خاطر این بود که بهش بفهمونم بی احترامی خوشایند نیست و اینکه اگه چیزی رو واسه خودت دوست داری ، واسه بقیه هم دوست داشته باش و اگه از چیزی یا کاری واسه خودت خوشت نمیاد واسه دیگران هم همینطوره.
به نظرت اشتباه کردم؟

وقتی اون این برخوردو کرد و تو رو زد برادرت چه برخوردی داشت؟
اون با زنش و خانوادش درگیر نشد؟

عزیزم اول جواب سوالات جوانه جونو بده تا بتونیم بهتر راهنماییت کنیم سوال خوبی پرسیده

اون اهل تلافی کردن نیست و با خانومش بدرفتاری نکرد. حتی با اینکه از کار همسر من ناراحت بود ولی چون ازش خواسته بودم دخالتی نکرد . با خانواده زنش چون به خانواده ما بی احترامی کرده بودن مثل من رفتار کرد و بهشون زنگ نزد و خونشون نمیره اما مانع رفتن خانومشم نمیشه.
ما تا جایی که شده منطقی عمل کردیم اما اونا دریغ از یکم منطقی بودن.

خب عزیزم برادر شما هم ظاهرا ناخواسته مثل شوهرتون رفتار می کنه اگر این طور نبود زنگ می زد به خانوادخ خانومش
شما با برادرت هم صحبت کن و ازش بخوا که جلوی شما بحث نکنن و مسائلشون رو بین خودشون حل کنن
بعد هم اگر واقعا دنبال زندگی کردن هستی از دادگاه رفتن دست بکش که فکر نمی کنم تو پله های دادگاه خوشبختی تقسیم کنن
مطمئن باش هر چی کمتر به دادگاه برین بهتره سعی کنین خودتون راجع به مسائلتون صحبت کنید و زندگی هاتونو به هم ربط ندید
شما هم یه مقدار بیشتر گذشت کن اگه اون به شما بی احترامی کرده مادرش چه گناهی کرده که بهش زنگ نزنی ؟
گذشت یعنی همین
حیفه زندگیتونو بسازید

مهم ترین مشکل شما اینه که زندگیهاتون را کردید میدان تلافی رفتار دیگری با خواهر یا برادرتون.
الان هم سوال شما اینه که اگه من مهرم را بذارم اجرا و طلاق بگیرم، اونها هم ممکنه با مهر دخترشون همون کار را بکنند.

اگر بتونید زندگیهاتون و مسایلتون را از هم جدا کنید، بعد می تونید برید سراغ حل مشکلاتتون.

عزیزم نمی خوام دفاع کنم فقط حقیقتو میگم : داداشم تلافی نمی کنه اگه زنگ نزد به این دلیل بود که برادر خانومش که برادرشوهر منه و پدر شوهرم مثلا برای حل مشکلشون رفتن خونه اون و هر چی از دهنشون در اومد و لایق خودشون بود و گفتن . اونم واسه همین رفتار زشت این عکس العملو کرد.
من پیگیری شکایتمو کنسل کردم ولی فکر نمیکنم اون بدونه.
اونا جلوی ما بحث نمی کنن، خانومش با دروغاش مغز اونارو شستشو میده و اونا هم از طریق من فشار میارن.
واسه دودلیم تو تصمیمم که باهاش راجع به خاتمه صحبت کنم بگید چیکار کنم؟
دودلیم واسه اینه که نه امیدی به خوب زندگی کردنمون دارم و نه لجبازی نکردن اون واسه جدایی.
راستشو بگم اصل نیتم واسه اینکه باهاش راجع به این موضوع صحبت کنم اینه که تحریکش کنم که به خودش بیاد و به فکر زندگیش بیفته و یکم از اون محیط پر از کینه و غرور و بدور از منطق خونوادش دورش کنم و هم اینکه زودتر تکلیفمون روشن بشه.
به نظرتون منتظر بمونم و هیچ کاری نکم یا اینکه این اقدامو بکنم؟
خدایا نه تحمل انتظارو دارم و نه دودلیم رهام میکنه.....:323:

اگه پیشنهاد بدی محل زندگیتونو عوض کنید چی مثلا برید یه شهر دیگه
عزیزم اصلا ناراحت نباش ماه همیشه پشت ابر نمی مونه و دروغ دروغگو برملا می شه

عزیزم به نظر من هم برو و بشین با شوهرت صحبت کن اونم جدی بدون اینکه واسطه ای چیزی باشه نمیشه که هروقت دعواتون بشه واسطه بیاد و مشکلتون رو حل کنه همیشه که این واسطه ها نیستنفپس خودتون باید روو پای خودتون وایستید و سعی کنید که حرفاتون روو هم تاثیر بزاره و از همدیگه حرف شنوی داشته باشید،بهش زنگ بزن و ازش بخواه که یه وقتی رو تعیین کنه تا برید و با هم حرف بزنید،و بعد بهش بگو این بار خیلی جدی میخوام باهات حرف بزنم ،ولی با مهربونی و احترام اهش حرف بزن و اصلا تهدیدش نکن،و بهش بگو
اگه مثلا به جای داداش من هر کس دیگه ای شوهرخواهرت بود بازم سر اینکه اونو بحثشون بشه با من بحث میکردی یا زندگی اونارو به خودمون ربط میدادی،مسلما نه ربط نمیدادی، باید سعی کنی که دیگه زندگی اونا رو به زندگی خودمون ربط ندی،گو مثلا همین خواهر تو و داداش خودم اگه یه روز خوشحال و شاد باشن خبر مارو میگیرن نه مسلما ،یا اگه خدا نکرده واسه زندگی ما اتفاقی بیافته اونا زندگیشونو واسه ما خراب میکنن؟مسلما نه ،بگو باید از این به بعد تو درباره شوهرخواهرت فکرکنی که اون یه غریبه است نه داداش من و من هم درباره زنداداشم فکرمیکنم که غریبه است نه خواهرشوهرم ،بگو من دیگه واقعا خسته شدم از این همه دعوا و ناراحتی اونم بنه به خاطر خودمون فقط به خاطر اونا،و هر دوتاتون باید به برادر و خواهرتون بگید دیگه مشکلات خودشونو به شما به هیچ وجه نگن ،واگه خدا نکرده دوباره قهرشون شد و از شما خواستن که آشتیشون بدید به هیچ وجه شما پادرمیونی نکنید چون باز این چیزا پیش میاد و به یه بزرگتر و به خونواده هاتون بگید تا پادرمیونی کنن.و درباره زنگ نزدن به خونواده شوهرت هم زنگ زن نزار همین موضوع زنگ نزدن تو اعث شه که خدانکرده اونا سوء اسفاده کنن و و زمینه دعواهای بدتر شه.منتظر نتیجه کارت هستیم عزیزم،اگه خواستی باهاش صحبت کنی فقط از قبل بهش بگو که بزاره تو حرفاتو بگی و آخر هر نظری داشت بگه و تو هم دقت کن خیلی که با مربونی و آرامش و احترام باهش حرف بزنی.:encouragement: