نمایش نسخه قابل چاپ
برام این جدایی هم سخته و هم مجبورم وقتی مشکلاتی مثل خیانت و ...
رو میبینم میگم زندگی من سر هیچی و بهترین لحظاتم رفت.
در مقابل احساساتم گیجم ولی مجبورم.هیچ کس کاری نکرد خیلی ساده تموم شد
خستم.بهم میگه بغعد از طلاق ببینیم همو مثل دوست.دلم میخاد ولی عقلم نه.نمیتونم تصمیم قطعی بگیرم
از اینده میترسم و اینکه حسش از دلم نمیره و دیگه نمیتونم کسی رو دوست داشته باشم
میدونم میگذره ولی برام شب سختیه:(
سلام عزیزم.
آخرین باری که باهاش رو در رو صحبت کردی، کی بود؟
فکر نمی کنی بهتر باشه برای فردا قبل از محضر یه قرار ملاقات بذاری و بهش بگی که دوستش داری و خودت رو برای جدایی مجبور می بینی؟
گفته بودی که کارای دادگاه رو تو پیگیری کردی. حالا که تا این نقطه آوردیش، شاید یه مکث اثر گذار باشه.
برای طلاق دیر نمی شه.
1هفته پیش میدونم همو ببینیم دو تا مون نمیتونیم.الان هم توافق کردیم.مشکلات رو خانوادست.ادامه زندگی ما میشه مثل دوست دختر و پسرا
همین الان یواشکی صحبت میکنیم.
نه اینکه فکر کنی به این راحتی ب اینجا رسید.ولی از نظر اخلاقی و خانوادگی مشکل جدی بود اونم کم بی معرفتی نکرد ولی خوب گذشت
فکر نمی کنم راحت به اینجا رسیده مهسا جان. 6 سال عقد کم چیزی نیست. هرچند تو تاپیک قبلیت هم خیلی خلاصه نوشته بودی.نقل قول:
نوشته اصلی توسط mahsa63
حالت رو درک می کنم. طلاق باید خیلی سخت باشه.
اما به همسرت یا به خودت این قول رو نده که بعد از جدایی بازم با هم در ارتباط باشید، بعدش دیگه باید دوره نقاهتش رو طی کنی و به سلامتی یه زندگی جدید رو بسازی.
با این حال اگه امکانش بود، یه فرصت دیگه بهش بده. اما اگه جدا شدید دیگه کلا جدا بشو و بذار همه چی تموم بشه.
مرسی میشل جان
سعی خودم بر اینه که دیگه نبینمش.چون عذابش زیاد هست برام
مرسی از همدردیت
سعی نه عزیزم! دیگه به هیچ عنوان نباید ببینیش. وقتی بعد از 6 سال عقد نتونسته زندگیش رو در کنار تو بسازه، بعد از طلاق ببینیش و به قول خودت بشید دوست دختر دوست پسر که چی بشه؟!نقل قول:
نوشته اصلی توسط mahsa63
تو بهش وابسته ای، باید کلا کات کنی و فقط روی خودت کار کنی که به زندگی برگردی.
http://www.hamdardi.net/thread-11249.html
بعدشم باید بری سراغ ساختن یه زندگی جدید.:cool: همیشه که قرار نیست چسب این آدم باشی.
البته بازم می گم اگه امکانش بود، قبل از طلاق یه فرصت بهش بده. اما اگه به طلاق رسید، دیگه نذار طرفت بیاد.
اصلا اصلا تا وقتی که از نظر عاطفی آماده طلاق نشدید این کار و نکنید
دوست من هم دقیقا شرایط شما رو داشت.به خاطر خیانت همسرش ازش جدا شد، اما چون هر دو همدیگه رو دوست داشتند، همون شب بعد از طلاق رجوع کردند، با یک مهر طلاق توی شناسنامه هاشون...
میدونم.حوب چون اولین آدم زندگیم بود اینجورم.من اصلا نه می خوام و نه میتونم باهاش صحبت کنم.عقلم میگه مردی که اینجور واینستاد هیچ وقت به درد من نمیخوره
ادامس هم بدم میشم الکی الاف زندگی گذشته و نمیتونم وارد زندگی جدید بشم
عادت بدم اینه اخلاقم حد وسط نداره یا منفعلم یا پرخاشگر.الانم از حقم گذشتم در مقابل مبلغ خیلی کم که اصلا خجالت میکشم بگم چقدر هست
فقط حس انتقام از خانوادش اذیتم میکنه
خیلی با دروغ زندگیمو خراب کردن
- - - Updated - - -
زشته اینجا بگم از نظر جنسی بهم حساسه.تا منو میبینه میخاد بغلم کنه و بوسم کنه.حتی گفت بعد از جدایی باهاش واسه این... باشم.
من نمیخام و نمیتونم.از نظر اون زندگی بچه بازیه و احساساتی هست.این حرفاش هم عصابمو بهم میریزه و هم نمیخوام صحبت کنم باهاش وگرنه میشه روز اول
پس اگه مطمئن باشه که بعد از جدایی دیگه هیچوقت نمی بیندت، ممکنه یه فکر اساسی به حال زندگیش بکنه!نقل قول:
نوشته اصلی توسط mahsa63
من تو تایپیک قبلیم گفتم ک 2سال دور بودیم تو این 2سال هر شب مشروب می خورد با اینکه نبود
البته حتما نبینیم همو بتره البته ایشون تهران هستن و من شهرستان که این حتما بهترین دلیل میشه که تا نخام هیچ وقت همو نمیبینیم
که منم حتما نمیخام ولی خوب دارم به همین راحتی اذیت میشم.
واقعا چه قدر خانواده های الان خودخواه شدن از خانوادش متنفرم
ولی بازم میگم الان تموم شد خدا دوسم داشت حتما.بعدا با یک بچه اگر حرفم به مزاجش خوش نبود این میشد
قبلا گفتی که تو یه شهر زندگی نمی کنید. و یکی از مشکلاتتون هم همین بود. الان محل زندگیتون به هم نزدیک شده که امکان ملاقات دارید؟
- - - Updated - - -
اوکی. متوجه شدم. ببخشید فکر کردم این پستم هم میره دنباله پست قبلی. اما خودت پست گذاشتی، این شد یه پست جدید.
نه اومدن دیدنم که برای طلاق توافق کنیم ک دیدمش وفردا میاد برای بقیه کارا
سلام مهساجون
خيلي متاسفم كه اين تاپيكو ميبينم اميدوارم خداي بزرگ بهت صبروآرامش بده.:323:
مواظب خودت باش عزيزم.
درضمن بعد طلاق يه تاپيك جديد باز كن ودرد دلتو بگو تادوستان راهنماييت كنن از اين بحران به سلامت خارج بشي.
سلام مهسا جان.
امیدوارم آنچه که به صلاحته اتفاق بیافته ،هرگز توی ذهنت هیچی رو بزرگ نکن، من از یه سال قبل از جدایی داشتم گریه میکردم که من نمیتونم و نمیشه و بعدش اتفاقای بدی میافته و دیگران چی میگن و اوووووووووووووووه که چه چیزایی توی ذهنم نمیساختم ولیییییییییییییی هیچکدوم اتفاق نیافتاد،هیچکدوم:) من از اون روزی که جدا شدم حتی یه قطره اشکم نریختم،در حالی که یه سال تمام داشتم زار میدم.:311:
همه ین اتفاقا داره توی ذهن ما میافته و الا در دنیای بیرون هیچ خبری نیست پس ذهنت رو آروم کن، بعدشم مردی که 6 سال از عقدش گذشته ولی نتونسته زندگیش رو جمع کنه (حالا به هر دلیلی)دیگه شیون نداره عزیزم. این جور مردای بی عرضه با نقاب خونواده شون خودشون رو توجیه میکنن و الا توی 6 سال آدم آپلو هم میتونه هوا کنه برسه به جمع کردن زندگیش:fatigue:
امیدت به خدا باشه و از این دور باطل بیا بیرون
مرسی مریم جان و bird عزیز
البت دیگه تموم شد و فقط رفتن به محضر موند....
سخت بود ولی میدونم.الن حرفم میشه مثل این دوست دختر و پسرها که خودشون رو گول میزنند;)
من دوره سختم دو سال پیش تموم شد ولی الان هم هر وقت میبینمش تا چند وقت گیجم
میدونم باید محکم باشم
ولی واقعا سخته:(
مهسا جان به خودت مسلط باش. شنیدی که میگن ترس از تنهایی از خود تنهایی بدتره؟ منم با نظر مریم موافقم مطمئنم بعدش حالت بهتر میشه الان همش ترس و استرس داری که چی میشه ولی بعد جدایی تکلیفت معلوم میشه.
اگه واقعا تصمیمتو گرفتی تمومش کن و دیگه بهش فکر نکن مطمئن باش میتونی سعی کن با آدمای جدید دوستای جدید تفریحات جدید ورزش و .... خودتو سرگرم کنی چیزایی که مربوط به گذشته ت بوده همه رو بریز دور حتی سعی کن دکوراسیون اتاقت رو عوض کنی لباسای جدید بپوشی....در مورد خانواده شوهرتم بهت اطمینان میدم سر خودشون و دخترشون میاد پس به کینه و انتقام فکر نکن و واگذار کن به خدا که به قول خودت دوستت داره. موفق باشی
چیزی برای گفتن ندارم
ولی خیلی خیلی ناراحت شدم ...
خدا خو د ش کمکت میکنه ....
از همه دوستای خوبم ممنون از بابت همدردیشون
ولی جالب اینجاست من اصلا از تنهایی نمی ترسم و نمیدونم چرا ...
اخه دو سال تنها بودم کاملا.ولی از ازدواج مجدد خیلی میترسم با اینکه عشق بچم
ولی همه بهم رو این مورد تحت فشار قرار میدم که بهش فکر کنم
نمیدونم شاید زمان درست کنه همه چیزو....
بازم ممنون ازتون
الان خیلی زوده که به ازدواج مجدد فکر کنی ...
باید چند ماهی رو صبر کنی که از نظر روحی به حالت عادی برگردی
اطرافیان درست میگن ولی الان نه ...