اهمیت زیبایی در انتخاب همسر

سلام دوستان
راستش من یک مشکلی دارم که بد جور منو آراز میده. اونم اینکه روز به روز دارم ناخواست سخت گیر تر میشم روی ظاهر.
خیلی وقتا میگم به خودم بابا خودتو تو آینه ببین !:mad: ولی باز وقتی میرم فیس بوک از هر 10 تا عکس که می بینم دوستای خانمم میذارن شاید 2-3 تاش واقعاً به دلم میشینه.
اصلاً همین باعث شده که اینجا ازدواج نکنم. خیلی از دوستام هینجا ازدواج می کنن. اما من با این سخت گیری که روی ظاهر دارم اینجا به اون صورت گزینه ای ندارم. حتی ایران هم که برم باز احتمالاً باید از تو آشنایان بگم واسم کسی پیدا کنند که به دلم بشینه و لذا احتمالاً تحصیلاتی که به درد اینجا بخوره رو باید بی خیال شم. تازه از اینم می ترسم. میگم من اگه یه دختر بگیرم که مثلاً چندین برابر من زیباتر باشه که فردا میاد و به محض گرفتن گرین کارت منو ول می کنه !
ببخشید خیلی درهم برهم گفتم.
خلاصه کنم. من در عین حالی که خودم خیلی ظاهر مناسبی ندارم شدیداً دارم سخت گیر میشم رو ظاهر. اولا چطور میتونم اینو کنترل کنم؟
ثانیاً آیا اینکه اگه با کسی ازدواج کنم که اینقد زیبا باشه که به دلم بشینه و بیاد اینجا و گرین کارت بگیره و تحصیلات هم کسب کنه، با من خواهد ماند؟ خواهرم بهم میگه دختر های ایرانی نجیب هستند و وفادار ، اما هر چی به رفتنم به ایران نزدیک تر میشم ترسم هم بیشتر میشه.
می دونم زیبایی عادی میشه و نباید ملاک مهمی باشه اما من تا به دلم نشینه حداقل الان انگیزه ای ندارم که بخوام اقدامی بکنم.
حتی خانواده بهم میگن خانمت تحصیلات داشته باشه من میگم واسه من ظاهر مهم تره، تحصیلات بعداً کسب میشه ولی ظاهر نه. از بس افراط می کنم حتی مادرم بعضی وقتا بهم میگه زیادی ظاهر واست پر رنگ هست ولی چه کنم که تازه روز به روز واسم مهم ترم میشه.
راستی من الان 26 سالمه.

سلام mosbatfekrkon
به نظر من چون شما خودتون رو محدود کردین به یک شیوه انتخاب،حساس شدین.شاید اگه روشتون رو عوض کنید حساسیتتون هم کمتر بشه.
به منم اگه بگن یه لباس که میخوای برا خودت بخری اول فقط و فقط رنگش رو انتخاب کن بدون اینکه مدل و جنسش رو بدونی.من سعی میکنم رنگی که انتخاب میکنم نود و نه درصد بهم بیاد که اگه یه وقت جنس و طرحش مناسب نبود بازم انتخاب خوبی باشه.
بهتر نیست خودتون رو در شرایطی قرار بدین که مثلا غیر از عکس طرز حرف زدن و بقیه فاکتورایی که براتون مهمه هم تا جائیکه ممکنه با هم ببینین تا بعد از خودتون بپرسین به دلم نشست؟ازش خوشم اومد یا نه؟
در مورد طرف مقابلتون هم اگر شما فرد مورد نظرشون باشین دلیل نداره ترکتون کنه،اگرم بخواد به دلیلی خلاف میل واقعیش شمارو قبول کنه میتونه هرچیزی باشه مثل ظاهر یا اخلاق یا هر چی.شما در مورد خودتون اول باید مطمئن شین که معیاراتونو داشته باشه اونم ازطرف خودش شمارو بررسی کنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mosbatfekrkon

احتمالاً تحصیلاتی که به درد اینجا بخوره رو باید بی خیال شم.

---

غیر از تحصیلات از معیار دیگه ای هم حاضرید بگذرید به خاطر معیار زیبایی؟

سلام برادر عزیزم،
ظاهر زیبا یکی از معیارهای ازدواجه و نمی شه انکارش کرد و با هیچ ارزش دیگری قابل مقایسه نیست، نمی شه گفت طرف تحصیلات داره اما زیبا نیست! ربطی به هم ندارند!! اما فیس بوک ملاک نیست... زیبایی ارزشی ذاتی و موهبتی الهی است! دقت کنید که زیبایی آرایش زیبا نیست و با جراحی پلاستیک و آرایش خوب، خیلی از افراد قابلیت زیبا شدن رو دارند
و البته همه افراد کامل نیستند!
معیارهاتون متاسفانه برای ازدواج به هیچ وجه کامل نیست... کمی روی خودتون کار کنید و خودتون رو بهتر بشناسید
شما تا زمانی که سایز خودتون رو ندونید نمی تونید لباس مناسبی برای خودتون پیدا کنید... شاید لباس زیبایی بخرید اما یا تنگه! یا بسیار بزرگ! حالا باید چه کنید؟ برید لباسها رو بررسی کنید یا سایز لباسها رو؟ هیچ کدوم!!! شما باید سایز خودتون رو بدونید!
پس اول خودتون رو بشناسید

من فکر میکنم شما ازکمبود اعتماد به نفس رنج میبری بنا براین با انتخاب یک زن زیبا می خوای همه ی توجه ها و حسادت ها و تحسین ها رو به خودت جلب کنی و این که مردم بگن پس حتما این یه چیزی داشته که یه زن زیبا حاضر شده باهاش ازدواج کنه و این جوری خلا روحی و روانیت رو ارضا کنی . من حدس میزنم شما تا حالا با زنی رابطه نداشتی و گر نه میدونستی که یک رابطه ی شاد به این نیست که آدم زنش مثل عروسک باشه .. البته من منکر ظاهر خوب نیستم چون یه ظاهر زشت هیچ وقت در نظرت زیبا نمیشه . فقط اینو میخوام بگم که این وسواسی که داری بی دلیل نیست و ریشه در چیزی داره که شاید خودت بهتر بدونی ریشش به کجا بر میگرده .

سلام yaaldaa
راستش خوب آره من الان 26 سالمه اما هیچ وقت چیزی به عنوان دوست دختر تو زندگیم نداشتم. شاید یکی از دلایلش این باشه که می خوام تمام کمبود ها و رویاهام تو ازدواج محقق بشه. ضمناً برای انتخاب هم توی یک تاپیک جداگانه مطرح کردم که متاسفانه محدود هستم. از اینجا زن نمی گیرم چون پدر مادرم راضی نیستند و خودم هم فکر می کنم اختلاف فرهنگی داریم. از ایران هم نهایت بتونم 2-3 ماه برم که مطمئنا زمان زیادی نیست. الان هم دارن خانواده مواردی رو پیشنهاد می کنن که اگه مورد خوبی بود برم ایران واسه 2-3 ماه و ایشالله عقد کنم.
در مورد ترک هم آره خوب می ترسم کسی واسه آمریکا منو بخواد و بعدش ترکم کنه. البته خواهرم میگه این مورد نگرانیت بیخوده. میگه اگه طرف خانواده دار باشه و از آشنایان باشه حتی اگه آمریکا هم تحریکش کرده باشه ولی به راحتی ازت جدا نخواهد شد.... ولی هنوز این ترس تو دلم هست...
آره از اینکه خانواده پولدار داشته باشه یا خانوادش موقعیت اجتماعی خوبی داشته باشن یا اینکه سنش از 22 سال بیشتر باشه ( من ترجیح می دم همسرم 3-6 سال ازم کوچکتر باشه) { خدایی وقتی فکر می کنم نمی تونم از اخلاق، نجابت ، اصالت خانوادگی و اعتقادات بگذرم}

سلام sci
نه فیس بوک رو مثال زدم. میگم مثلاً عکس خیلی از دوستام رو که ازدواج کردن با خانم هاشونو می بینم میگم اگه من بودم نمی گرفتمش (البته موارد زیادی هم هست که پیش خودم میگم ماشالله خوشگل هم بوده عروس خانم )
نه من اصلاً زیبایی تنها ملاکم نیست. مطمئناً به اخلاق و نجابت امهیت قائل هستم. به تناسب اعتقاداتم. مطمئنا نمی تونم با کسی که نماز نخونه زندگی کنم. ولی مشکل من اینه که دنبال شخصی هستم که هم اخلاق و نجابت داشته باشه هم زیبایی چند برابر خودم!!!
مواردی بوده که خواهرم گفته و کلی از ظاهر دختر تعریف کرده اما من گفتم نه مناسب من نیست. ولی موارد زیادی هم بوده که همه اون ویژگی های اخلاقی رو داشته به استثنای ظاهر خوب که من بازم گفتم نه.
یه مورد مثلاً هم خودم خیلی خانوادشو دوست دارم هم خیلی مومن و نجیب و اصیل هستند و واقعاً هم دوست دارند اگه من پیشنهاد بدم (خواهرم میگفت) اما من چون دختر خانم خیلی لاغر بود ( ببخشیدا منظورم اینه که اندام زنانه شون درشت نبود) گفتم نه.
بذارید یه جور دیگه بگم. واسه من 3 ملاک خیلی مهمه و اگه نباشه حتی اگه همه چی هم عالی باشه بازم نمیشه: نجابت،زیبایی و اخلاق

سلام خانوم
راستش واقعاً فکر کنم درست می گی. آره فکر کنم یکی ار دلایلش اینه . آره خوب من چون خودم خیلی خوش تیپ نیستم اععتماد به نفس ندارم. حتی فکر می کنم که اگه یه روز از یه دختر زیبا خواستگاری کنم اگه جواب مثبت بده واسه موقعیتم احتمالا میده. دوران کودکیم هم خیلی تحقر می شدم. خیلی از دوستام واسه عینک داشتنم مسخرم می کردن. شاید اون خلا ها همرام هست . فکر کنم 20 بار متن پاسخت رو خوندم. شاید 70% زیبایی رو واسم خودم بخوام که از زنم لذت ببرم ولی 30% رو واسه حرف بقیه می خوام. دقیقاً هم واسه این که بگن چقد ماشالله خانمش خوشگله :( آره من هیچ وقت رابطه ای تحت عنوان دوست دختری نداشتم. یکبار تصمیم گرفتم همینجا با یه دختر آمریکایی دوست بشم به صورت رابطه دوست پسر دختری واسه یه مدت اما از 4 چیز ترسیدم: گناهش، وابسته شدن مخصوصاً که میگن اولین رابطه جنسی وابستگی میاره ، بیماری های جنسی احتمالی ، و اینکه بتونم اگه یه روز خانمم ازم پرسید من چندمین کسیم که در آغوش تو میخوابه با آرامش بگم اولین !

فکر کنم سوء تفاهم ایجاد کردم. من اینطور نیستم که فقط به زیبایی فکر کنم. حتی تحصیلات رو هم که صرف نظر می کنم به شرطی هست که طرف اونقد استعداد داشته باشه که اینجا لیسانسش رو بگیره ولی به لیسانس قانع هستم.
مشکل من در واقع دوتاست.
1) اینکه نمی خوام کفویت رو در ظاهر قبول کنم. بعد هم اینطور توجیه می کنم واسه خودم که من موقعیت اجتماعی و شغلی خوبی دارم اونم اگه خیلیم زیبا باشه میشیم مساوی !:mad: واسه همین می ترسم که اگه بعد چند سال اونم موقعیتش خوب بشه ( که خودم میخوام که بشه) ترکم نکنه
2) اینکه اگه طرف زیبایی چشمگیری نداشته باشه اصلا به بقیه مسائل فکر نمی کنم. فقط وقتی زیبایی قابل توجهی داشته باشه میرم سروقت اخلاق و ایمان و نجابت و .... من فکر می کنم این احتمالا باید اشتباه باشه که اولاً ظاهر رو اوکی کنم بعد بقیه رو. (نظر شما لطفاً)

اینها همه برای اینه که تا حالا عاشق کسی نشدید و دارید دیگران رو براساس ذهنیتی که از بچگی از طریق داستانها(یا فیلمها) توی ذهن فرو کردند بررسی می کنید.
البته نمی دونم چطوریه که بعضی ها عاشق می شن بعضی ها نمیشن ولی کلا عاشقی باعث میشه روح آدم لطیف تر بشه، گذشتش زیاد بشه و ایرادگیریش کم بشه.
بقول معروفی...(که یادم نیست کی بود)
هیچ کس در نظر ما کامل نیست مگر آنکه عاشق شویم.
...
من به شما پیشنهاد میکنم از دور کسی رو قضاوت نکنید. بقول شاعر: هزار نکته در این کار و بار دلداریست.
وقتی به کسی نزدیکتر بشید، انرژی های وجودش رو احساس کنید، ظرافتهای رفتاری یا گفتاریش رو می بینید شاید چشمتون به حقایق انسانها بازتر بشه. این جسم خاکی تنها بخش کوچکی از وجود ماست. اصل، روح آدمه که در بیشتر مواقع در هاله ای از ابهام گم میشه و شناختنش زمان می بره. اگر دختر خانمی کمی به دل شما نشست پیشقدم بشید و با اون به گفتگو بنشینید، شاید چیزهایی در اون ببینید که تا آخر عمر پای شمارو به اون زندگی بند کنه.

سلام دوست گرامی
فکر می کنم یکی از مهم ترین مساله هایی که شما باهاش مواجهین اینه که یه دختری رو که از ایران ببرین چقدر رفتارش تغییر کنه و واقعا فکر می کنم سخته از روی رفتار کسی تو ایران که تجربه خارج از کشور زندگی کردن رو نداره بخواین حدس بزنین تو امریکا چطور رفتار می کنه. ممکنه کلا همه باورهای دینی که تو ایران داشته رو اونجا ببره زیر سوال. واقعا ممکنه فقط به خاطر شرایطتون کسی جواب مثبت بده یا اصلا مثل خیلی ها رویای زندگی اونجا رو داشته باشه ولی وقتی تو شرایطش قرار بگیره نظرش عوض شه. کم نیستن ایرانیای خارج نشینی که دچار افسردگی شدن. شما می خواین با یه دختر 20 تا نهایتا 23 سال ازدواج کنین. واقعا شخصیت تو این سن اونقدری تثبیت شده نیست. برادر منم تو همین سن ها رفت اروپا و الان هیچ شباهتی به اون آدمی که تو ایران بود نداره.
در مورد ظاهر هم به حرف بقیه اینقدر اهمیت ندین. به دل خودتون بشینه نه تنها کافیه لازم هم هست. اما نه فقط تو برخورد اول. زیبایی مجموعه یک سری خصوصیت هاست که چند جلسه برخورد لازم داره تا نظر واقعیتون رو متوجه شین.

سلام
به نظر من معیار اصلی ظاهریتو بذار همون اندام دلخواهت.چون اینجور که پیداست برات مهمه و اندام چیزیه که فرم اصلیش زیاد تغییر نمیکنه.درسته چاق و لاغر میشن اما تو فقط روی یه کم تغییر اندام زنانه میتونی حساب باز کنی.

اما زیبایی چیست؟
بالهای صداقت یه مقاله گذاشته بود در مورد زیبایی همسر.بخونش.
http://www.hamdardi.net/thread-22618.html#post208910

اما من به شخصه به عکس هیچ اعتقادی ندارم.اولا با فتوشاپ میشه دست کاریش کرد.دوما عکس اصلا نمیتونه خیلی حالتهای زیبایی رو مثل نمکی که چهره داره،شادی و...و لحن صحبت و رفتار و... رو نشون بده.

خدابیامرز خارپشت میگفت برای ملاک زیبایی انتخاب همسر دلم میخواد ببینم وقتی تعجب میکنه چه شکلی میشه،یا وقتی داره فکر میکنه،میخنده و...

واقعیت هم همینه..همه این جزئیات میتونه توی به دل نشستن موثر باشه.

تازه چندبار شده عکس خودتو ببینی و باورت نشه عکس توئه.هممون از این عکسا داریم که از خودمون میپرسیم این منم!

البته کلیت چهره رو نشون میده اما قاطعانه نمیشه نظر داد.

پس بذار اگه از کلیت ظاهر یه دختر خوشت اومد،یعنی اگه به نظرت عیب محسوسی نداشت باش معاشرت کن تا بقیه زیباییشم ببینی.(رفتار،شخصیت و...)

نقل قول:

---

اینکه نمی خوام کفویت رو در ظاهر قبول کنم. بعد هم اینطور توجیه می کنم واسه خودم که من موقعیت اجتماعی و شغلی خوبی دارم اونم اگه خیلیم زیبا باشه میشیم مساوی !:mad: واسه همین می ترسم که اگه بعد چند سال اونم موقعیتش خوب بشه ( که خودم میخوام که بشه) ترکم نکنه

---

کلا به چشم معامله نگاه میکنی.همین باعث میشه که بترسی.همین دید معامله گرایانه همیشه مضطربت میکنه که نکنه اگه موقعیت زنم از من بهتر بشه ترکم کنه.نکنه من یه موقعیتمو از دست بدم.اگه شکست خوردم نکنه ولم کنه بره.نکنه جذب مردی از من بالاتر بشه.....و این اضطراب ادامههههههه دارد.

البته حق دارید.چون زنت هم باید بترسه.نکنه باردار شدم زشت بشم ولم کنه بره.نکنه اگه شکسته شدم ترکم کنه.نکنه با خوشگلتر از من اشنا بشه

در نتیجه هیچ کدوم ارامش ندارید.ترس از دست دادن همدیگه رو دارید.کم کم بهم بی اعتماد میشید.بهم شک میکنید.بحث و درگیری پیش میاد.
از طرفی فرزندتون یاد میگیره ملاک خوبی هر شخص ظاهرشه.قیافه و تحصیلات و...پس خودشو دوست نخواهد داشت.فقط دستاورداشو دوست خواهد داشت.

درصورتی که اگه تو خودتو دوست داشته باشی،به شخصیت خودت و همسرت توجه کنی و علاقه نشون بدی و همسری انتخاب کنی که اونم همینطور باشه دیگه نمیترسی.و باید بدونی یه چیزی بین همسران هست که باعث میشه تو سختی و شادی کنار هم باشن.اونم عشق و وفاداریه.که اینم یکی دیگه از قشنگیاس

برای ظاهر دوتا گزینه بذار...غیر قابل قبول.که دخترایین که نباید بهشون فکر کنی.
قابل قبول.دخترایین که ظاهرشون قابل قبوله.حالا یکی 20،یکی16،یکی17
بعد اینا رو از نظرهای دیگه بشناس.اینجوری میبینی اونی که توظاهر16 بود الان در کل برات 20میشه.:emmersed:

به ظاهر خودت هم برس.اراسته و مرتب باش.تا هم اعتماد به نفست بالاتر بره و هم زنت از تو لذت ببره

موفق باشی

چقدر خوب شد كه معيارهاتون رو گفتيد: نجابت،‌ زيبايي،‌ اخلاق! يا زيبايي،‌ نجابت ، اخلاق... به نظرم ترتيب اينها رو مشخص كنيد و بفرماييد هر كدوم اين واژه ها به چه معناست؟ چون بنظرم خيلي كلي است!
در رابطه با فيس بوك،‌ يا حتي عكس افراد،‌ اصلا قضاوت نكنيد!
راستي يه علامت خطر براي شما در مسير زندگيتون نصب مي كنم: "خطر مرگ رواني! به ويترين افراد اعتماد نكنيد!"

موفق باشيد

یک نکته از فرمایشات گهربار بنده جا موند که بعلت ذیق:confused:(زیق) وقت نشد بگم.;)

درمورد صرفا معیار زیبایی جسمی (فیزیکی) یه راهنمایی بهت میکنم و اونم اینه که بهتره دنبال دختر خوش سلیقه باشی.بقول اقای sci

نقل قول:

---

با جراحی پلاستیک و آرایش خوب، خیلی از افراد قابلیت زیبا شدن رو دارند

---

اما در عمل خیی وقتا این قابلیت بالفعل نمیشه.به نظر من نکته ای که وجه تمایز خیلی از دخترایی که زیبا به نظر میان و اونایی که معمولین هست بحث سلیقه است.جدا از امکانات مالی و پولی که خرج رخت و لباس و زیورالات و لوازم ارایشی میشه.بعضیا هرچقدم پول بهشون بدی بازم چیزایی میخرن که اصلا بهشون نمیاد.

یا مثلا مدل مو،ارایش...مو همون موئه رنگ چشم همونه.اندام همونه.اما یکی هنرمندانه موهاشو درست میکنه.با بودجه ای که داره خوش رنگترین و خوش فرمترین لباسارو میخره.دقت میکنه چی بهش میاد و چی نمیاد.تو ارایشم همینطور.وگرنه لوازم ارایشی همه یکیه.حالا با مارکای متفاوت.

اینا همه موثره.یه زن با سلیقه تو دکوراسیون خونش،تو غذاهایی که میپزه موفقه..تو همه چی.این زن پیر هم که بشه درسته شکسته میشه اما هنوز خوش سلیقه است.

تو که رو ظاهر حساسی خانومای خوش سلیقه برات مناسبن به شرط اینکه همونطور که گفتیم افراط نکنی تو این زمینه که شکست میخوری.:concern:

موفق باشی

واقعاً صمیمانه سپاسگزارم ار وقتی که می گذارید خدا خیرتون بده
سلام سرافراز
من به عشق اون جوری معتقد نیستم. به این اعتقاد دارم که بعد چندین وقت باهم بودن محبت ایجاد میشه شاید همون عشق باشه این :D
مشکل من اینه که من اجازه دادم خانواده ام برای من چند گزینه در نظر بگیرند و برم واسه انتخاب نهایی. هیچ وقت به خودم اجازه ندادم تو محیط اینجا عاشق بشم چون نمی خوام از اینجا زن بگیرم. الان هم به خانواده سپردم که تاکید ویژه ای رو زیبایی داشته باشند.

mozhan
سلام. من خیلی موافق نیستم. من خودم الان 4 ساله اینجام هنوز نمازم روزه ام رو پایبندم گوشت غیر ضبح شرعی به هیچ وجه نمی خورم. مشروب و اینا که معلومه. اهل بار و اینا نیستم (البته خداییش وقتی دوستام تعریف می کنم بعضاً دلم هوس می کنه اما چون تا حالا نرفتم سخته واسم رفتن اینجور جاها)
البته خوب عقاید سیاسیم شاید یه کم عوض شده باشه. رو بعضی چیزا دیگه خیلی سخت گیر نیستم. مهم ترینش اینه که یه زمانی اصلاً به خانم غیر چادری فکر هم نمی کردم اما الان میگم خوب اگه خودش خواست حجاب نذاره فقط در حد روسری رو مخالفت نمی کنم .
دلیل اینکه دختر 20-23 ساله می خوام جدای از مسائل ظاهری بحث فکریش هست. به من ثابت شده که یه دختر 25 ساله از من بلوغ فکریش بیشتره. واسه همین فکر می کنم یه دختر 20-22 ساله تقریباً اندازه من هست. و خوب اینو هم دیدم که هرچی دختر سنش به پسر نزدیک تره دختر خود رای تر هست و کمتر حرف گوش کن. بعدشم من می خوام دختر خانم اینجا لیسانس بگیره ( اگه تحصیلات خوب نداشته باشه) و این خودش سن کمتر رو می طلبه
می دونم تغییر خواهد کرد اما انشاءلله که کنترل شده باشه. من فقط نمی خوام اینقدر تغییر کنه که یه روز بیام خونه و ببینم یک مرد دیگه .... یا اینکه یه روز بگه می خوام ازت جداشم چون من از تو حیفم . اگرنه من خیلی مذهبی خشکی نیستم.
اینکه می گید به حرف بقیه اهمیت ندم نمیشه. این جزیی از شخصیتم شده. زود تحت تاثیر حرفای دیگران قرار می گیرم. نمی تونم عوض بشم. دارم سعی می کنم کمش کنم اما مطمئنم صفر نمیشه.


تشکر ویژه از بهار.زندگی
خیلی وقت گذاشتی مرسی.
ببخشید یه ذره رک میگم اینجا. من به خواهرم سپردم که دختری باشه از نظر ظاهری نه خیلی لاغر نه چاق (تقریباً مثل خودم یک کم لاغر تر). اندام زنانش هم طوری باشه که از روی مانتو مشخص باشه. قدش تقریباً 155-175 باشه ( من خودم 180 هستم) صورتش هم طوری باشه که دلنشین باشه و وقتی هم که می خنده خنده هاش دل زننده نباشه. حتی عکس چند تا از خانم های دوستام که ظاهرشون از نظر من عالی بود رو بهش نشون دادم که این طوری عالی هست.
و مسلماً بهش گفتم که نجیب و اینا هم باشه. بهش گفتم کسی رو می خوام که وقتی 12 ساعت میرم سر کار اصلاً فکر هم نکنم که خانمم چی کار می کنه....
ولی خوب وقتی باهاشون راجع به انتخاب همسر صحبت می کنم خیلی رو ظاهر مانور می دم و تاکیید می کنم. روز به روز هم سخت گیریم زیاد میشه. مثلاً 4 سال پیش 90% دخترا رو جذاب می دیدم اما الان شاید 25% واسم جذاب هستند.
من معمولاً دوست ندارم عکس بندازم چون فکر می کنم عکسام خوب نمیشه ... :(
اتفاقاً وقتی با دوستام صحبت می کنم همیشه می گم که ای بابا کی به من زن میده اما اونا همش میگن نه بابا از خداشونم باشه. اصلاً یه روز با یکی از دوستای خیلی صمیمیم صحبت می کردم بعد گفت بیا خواهر من رو بگیر :) بعد که اینو گفت یه کم به خودم امیدوار شدم ;)
آره خوب باید به همه چی نگاه کرد. یه دختر خانم ایران هم کلاسیم بود که همه چیش عالی بود. از هر نظر . حتی اندامش هم عالی بود. اما وقتی می خندید یه جوری بود که اصلاً به دلم نمی نشست. واسه همین یه مورد فکر کردم به درد هم نمی خوریم.
آره خوب تا حدودی به چشم معامله بهش نگاه می کنم. من جذب یه دختر میشم چون فرضاً در وهله اول خوشگله. خوب اونم جذب میشه واسه موقعیت شغلیم و تحصیلاتم. خوب بعد مسائل دیگه هست. یکی از دوستام میگفت تو ازدواج دو کفه ترازو هست و دختر و پسر هر چی هست رو میذارن رو کفه خودشون. واسه یه ازدواج موفق باید دوکفه برابر بشن ولی ممکنه دختر خوشگلیش زیاد باشه ولی موقعیتش نه و پسر عکسش. البته نمیخوام بگم که ادامش هم معامله هست . شاید شروعش اینطوری باشه.
من خودم آدمی نیستم که بخوام ولش کنم چون زود وابسته میشم و اینقد تنهایی کشیدم که قدر یه همدم رو خوب میدونم. فقط ازاین می ترسم که حالا خدایی نکرده طرفم این کفه ها رو بعداً در نظر نگیره. یعنی خوب الان شاید وزنه من هم یک کم سنگین تر باشه اما وقتی باید اینجا، کمکش کنم ادامه تحصیل بده و بره یر کار، بعدش فکر نکنه خوب الان وزنه من سنگین تر شد. از این یه ترسی تو دلم هست خوب. ولی مطمئن باشید من الان نخواهم کرد. من الان می خوام خوب چشمام رو باز کنم (واسه همین رو ظاهر تاکیید می کنم) که بعدش دیگه ببندمشون.
الان انگیزه واسه به خود رسیدن ندارم. مطمئن باشید اگه بدونم این واسه یکی مهمه قضیه فرق خواهد کرد. :o
خوش سلیقه بودن از محدوده من در وهله اول خارجه. همون طوری که گفتم من سپردم خانواده واسه من چند گزینه مشخص کنند و من برم ایران و بینشون با توجه به مجموعه ملاک هام انتخاب کنم. ولی مرسی. من بهشون میگم که ملاک خوش سلیقه بودن هم رو درنر بگیرند.
یکی از دلایلی که می خوام خانم از من 4-5 سال کوچکتر باشه می تونه ظاهر باشه. فکر می کنم اینطوری همیشه اونو زیبا خواهم دید چون همیشه از نگاه من خوشگلیشو داره. البته قبول دارم که خیلی هم به سن نیست. من چندوقت پیش یه خانم ایرانی اینجا دیدم 50-52 سال ولی ماشالله اینقد خوشگل بود که اصلاً 30 هم بهش نمی خورد. خیلی تو دل برو بود (آرایشش هم زیاد نبود). البته اینم هست که اینطور موارد خیلی کم هستند.

sci سلام
جوونیم دیگه. وقتی عکسی می بینیم از یه خانم تو ذهن بررسی می کنم که مثلاً خوشگله یا نه. در همین حد.
فیس بوک رو مثال زدم. که مثلاً شاید فقط 20-30% عکس هایی که فیس بوک از بچه های ایرانی می بینم از نظرم خوب باشه. اینم می دونم که شاید از نظر اون 70% من 1/10 اونا هم نباشم اما چه کنم دیگه.
سه تاش خیلی مهمه. ولی اینطوری اولویت داره. اول طرف بررسی میشه اگه اون زیبایی لازم رو داشته باشه یعنی اگه زیبایی معمولی داشته باشه جلو نمیرم حتی اگه همه چیش هم خوب باشه. همیشه واسه زیبایی سعی می کنم اینطوری فکر کنم که آیا از دیدن ظاهر این خانم لذت می برم یا نه. یک زمانی یه جا خوندم که با طرف 2-3 بار صحبت کنید اگه دیدید از نظر جنسی تحریک میشید کافیه. من اینو شدیداً رد می کنم. یه جوون مثل من اگه با سنگ هم صحبت کنه میتونه تحریک بشه و این اصلاً ملاک درستی نیست. میخوام طوری باشه که ببینمش واسم جذاب باشه و دوست داشته باشم نگاهم بهش ادامه پیدا کنه. و طوری هم باشه که با خوشحالی به دوستام معرفیش کنم. نمیتونم خیلی ریز بگم. واسه همین به خواهرم چند تا عکس نشون دادم و گفتم این طوری. چون اونم از من همینو پرسید. آها اینم هست که جدای از صورت دوست دارم اندام زنانه ش هم درشت باشه. شاید این بی حیایی باشه اما تو برخوردام دیدم تو اینجا که وقتی یه خانم با اندام درشت تر میبینم خیلی جذاب تر هست واسم. حتی (خدا ما رو ببخشه) صحبت کردن با این جور خانمی خیلی واسم لذت بخشه.

. بعد اگه خانوادش اصیل باشن و تحقیقات نشون بده که نجیبه و از اخلاقشم تعریف شده باشه و بدونم به اعتقادات اصلی مثل نماز و روزه پایبنده، میاد تو گزینه هام. بعدش دیگه سبک سنگین می کنم. مثلاً اگه 22-23 سالش باشه اگه یه لیسانس مقبول نداشته باشه یک منفی خیلی بزرگ میگیره. ولی اگه زیر 20 سال باشه اینو صرف نظر می کنم. مثلاً کم جمعیت بودن خونواده یه امتیاز مثبت هست. خوب وضع خانواده خوب بودن هم یه امتیاز مثبت هست. موقعیت اجتماعی پدر و مادرش هم یه امتیاز داره. اینکه چقد خونوادم میشناسشون هم یه ملاکه.
ضمناً واسه آمریکا هم یه فکری کردم. می خوام اگه یه نفر رو انتخاب کردم و بعد چند جلسه که یه خورده منو بیشتر بشناسه و یه کم محبتم بره تو دلش بگم (خدا ببخشه) که ویزام مثلاً درست نشد و دیگه نمیشه برم آمریکا. واسه همین دنبال کار هستم تو تهران. خوب اینجا اگه ببینم طرف بازم مثل قبل هست یه امتیاز خیلی بزرگه ( واسه جبران این شوخی بی مزه واسش یه کادو خیلی خوب میگیرم)
خلاصه sci جان یه همچین ملاک هایی دارم. ولی شروعش با ظاهر جذاب هست و اندامی که به دلم بشینه. من به این نتیجه رسیدم که اگه حتی طرف فرشته هم باشه و اندام و ظاهرش واست جذاب نباشه حداقل واسه من یکی فکر می کنم جواب نده. اینو هم راستی بگم که من شدیداً گرم مزاج هستم. با وجودی که قرص مصرف می کنم که میل جنسی رو کم کنه اما هیچ فرقی به حال من نمی کنه.
خیلی سعی می کنم که روی ظاهر اینقد تاکید نکنم اما چه کنم که نمیشه. یکی از دلایلی که سپردم دست خونواده همین ظاهره. فکر می کنم این طوری خونواده هم می تونه گزینه های زیادی رو بررسی کنه و اونایی رو به من معرفی کنه که در عین ظاهر خوب باطن خوبی هم داشته باشند. من فکر می کنم خودم اگه ظاهر خوب رو ببینم چشم رو باطن کور میشه.
واسه همین تاکید بیش از حدم رو ظاهر، خانواده تا الان فقط دو مورد بهم معرفی کردند که یکیشونم عقد کرد. من حدود 6 ماه دیگه برنامه سفر به ایران رو دارم.

در مورد زیبایی و سوال اصلیتون صحبتی ندارم.
سوالم در مورد کلکی بود که می خواهید برای سنجش مسایل مربوط به مهاجرت و گرین کارد بزنید.
فکر نمی کنم اصلا لازم باشه این کار.
به جاش انرژی و وقتتون را بذارید روی چیز دیگری. فکر می کنم از اول زوم کردن رو این مساله و امتحان کردن خانم و دائم از این مساله هراس داشتن خود به خود شما را به این سمت می بره.

امیدوارم بتونم مفهومی که توی ذهنم هست برسونم.
اول این که شما می رید خواستگاری دختر. مثل همه مردهای دیگری که ممکنه برن خواستگاری همون دختر. پس دختر در انتخاب گرین کارد شما مختار نبوده.
اگر برعکس بود، یعنی مردی بره خواستگاری دختری که گرین کارد داره، می تونه شک کنه که اومده خواستگاری من یا گرین کاردم؟

با توجه به امتیازهای مثبت شما به عنوان یک مرد، موقعیت اجتماعی و شغل و درآمد خوب و تحصیلات (اونطوری که گفتید)، شما بدون گرین کارد هم یک کیس خوب ازدواج برای یک دختر هستید. پس حتی اگر بگید قضیه ویزا و امریکا منتفی است، باز هم احتمال منصرف نشدن دختر زیاده. اما ممکنه تغییراتی در رفتارش مشاهده بشه. چون به هر حال بخشی از برنامه اش تغییر کرده. مثل این که ویزای شما فردا به هر دلیلی باطل بشه. به هر حال مدتی توی فکر هستید و تمرکزتون به هم می خوره که برنامه های بعدیتون را برای جای دیگه ای تنظیم کنید.
شاید دختر رفتارش عوض بشه چون برنامه ادامه تحصیلش یا مثلا عروسی یا جهیزیه یا ... که توی فکرش داشته تغییر می کنه.

حتی اگر دختری بدون توجه به مساله امریکا رفتن و ... به شما بله بگه، تضمینی نیست که بعدها نظرش عوض نشه.
ما هیچ کدوم حتی در مورد خودمون هم نمی تونیم صددرصد مطمئن باشیم.
خود شما از دختر چادری رسیدید به دختری که بدون روسری هم قبوله.
با این همه محاسبات و وسواسی که شما دارید، نوشته های من ممکنه حساس ترتون کنه. امیدوارم اینطور نباشه.
اتفاقا می خواستم بگم خیلی سخت نگاه می کنید و تا آخرش را دارید محاسبه می کنید.
اینطوری اگر خدای نکرده، خدای نکرده، اتفاقی بیفته داغون می شید.
یه جایی هم بذارید برای نشدن ها، خراب شدن ها و موفق نبودن ها ....

امیدوارم که یک دختر خوب، با ظرفیت روحی بالا و با جنبه پیدا کنید که لیاقت زندگی با شما را داشته باشه و البته زیبا باشه :)

مرسی شیدا جان
خوب نگاه کنید یه مساله هست. من قدبلند هستم و هیکلن خوش تیپم اما خودم فکر می کنم که چهره جذابی ندارم مخصوصاً که عینک نزدیک بین هم میزنم. واسه همینه که فکر می کنم یه دختر واسه خودم شاید منو نخواد :confused:
و از طرف دیگه می بینم که دوستام میگن ما رفتیم ایران خواستگاری و به هم خورد چون دختره فقط حواسش به آمریکا بود...
ضمناً یه دوست خانم دارم اینجا که الان 30 سالشه و هنوز ازدواج نکرده. می گفت می ترسه طرف مقابل واسه اینکه اقامت بگیره باهاش ازدواج کنه...
البته شما راست می گید. حتی خودم هم فکر کردم دیدم شوخی جالبی نیست. چون این مثل این می مونه که دختر خانم بهم بگه راستش من فلان عیب رو دارم و خوب یهو بهم یه شوک وارد میشه و یه خورده احتمالاً فکرم به هم میریزه. اونم خوب شاید به قول شما حق داشته باشه یه تغییری بکنه رفتارش.
نگاه کنید من با اینکه اون اومدن به آمریکا رو یه امتیاز بدونه مشکلی ندارم فقط نمی خوام طوری باشه که ته دلش منو نخواد و فقط واسه اومدن ....
بیشتر این وسواس ها و سخت گیری ها واسه اینه که من الان دارم فکرامو می کنم و شاید وقتی با طرف روبه رو بشم نرم تر بشم.
فکر کنم از جمله آخرتون هم خواستید بهم گوشزد کنید که طرز فکرم طوری هست که طرف باید ظرفیت بالایی داشته باشه. نمی دونم شاید حق با شما باشه...
حالا جدیداً به یک مطلب دیگه هم فکر می کنم. هرچند اینجا تنهایی خیلی سختمه اما من هنور 26 سالمه. شاید بد نباشه یه 2-3 سال دیگه هم صبر کنم تا پخته تر بشم .... ولی خوب بحث حفظ ایمان و اینا هم هست ...

اتفاقا اگر شرایطش را دارید ازدواج کنید بهتر است.
نه تنها مساله حفظ ایمان و ... بلکه هر چی بیشتر بگذره وسواستون بیشتر می شه در انتخاب و کارتون سخت تر.

گفتید نظرتون این هست که ترجیحا خانم توی امریکا لیسانس بگیره. با بالا رفتن سن شما و سن همسر مورد نظر هم کمی بالا می ره و از این برنامه هم دور می شید.

راستش من راهی به نظرم نمی رسه برای تشخیص این که جواب بله به شما است یا به ویزا و امریکا.

در مورد چهره تون هم باید بگم که برای مرد زیبا بودن چندان مهم نیست. اگر اینطور بود که الان هفتاد هشتاد درصد آقایون سرشون بی کلاه بود :d

Mosbatfekrkon سلام
به نظر من اصلا موقع خواستگاری نگید قصد برگشتن دارید

و در زمان نامزدی بهش بگید اینجوری حد اقل از جواب مثبت شنیدن به گیرین تون و یا خودتون مطمئن میشید
بگید فعلا قصد برگشتن ندارید
و برای اینکه مطمئن که نه چون تو این دنیا هیچی مطلق نیست رفتین اونجا ازتون جدا میشه یا نه باید کسی رو انتخاب کنید که به نمازش برسه و بخونه بعدم به احترام پدر مادر
کسی که به نماز پایبند باشه به خدای خودش پایبنده
و کسی که به خدا پایبند باشه به پدر مادر و وقتی به خدا و خانوادش پایبند باشه به زندگی و شوهر خودشم پایبند هست

خب.. البته چون نوشته بودي:
فیس بوک رو مثال زدم. که مثلاً شاید فقط 20-30% عکس هایی که فیس بوک از بچه های ایرانی می بینم از نظرم خوب باشه
ديگه ببخشيد... وسع و توان ما در ايران در همين حده! پسر خوب/ تازه اين عكسهاي فيس بوك و امثالهم بهترين عكساشونه! براي همين شما كلا ما رو بايد ببخشيد!!! راستي دنبال چي مي گردي؟؟؟؟ يه مقداري آرزوهات رو با دنياي واقعي مطابقت بده! به خدا قرار نيست كه به همه آرزوهامون برسيم...
اما بگذريم از شوخي و مزاح! با شما موافق نيستم چون معيار شما دقيق نيست و احتمال اينكه اشتباه كنيد بسيار بسيار زياده! (عجله نكن! گوش كن ببين چي مي گم) من نمي گم زيبا نباشه! حتي نمي گم اولويت اولت زيبايي ظاهري فرد نباشه! اتفاقا من جز افرادي هستم كه مي گم بر دل بنشيند هر آنكه بر ديده نشست! اما روش تست افراد اينطوري نيست كه! روش شناخت افراد اينطوري نيست... كي گفته همه آدمها دوست دارند بيان آمريكا! چه بسا كه وقتي به اون خانم بگي نمي تونيد بريد آمريكا،‌ بگه خدا رو شكر! و اصلا همه چي تموم باشه اما نخواد با شما بياد!!!
چون نوشته ايد:

بعدش دیگه سبک سنگین می کنم.
مثلاً اگه 22-23 سالش باشه اگه یه لیسانس مقبول نداشته باشه یک منفی خیلی بزرگ میگیره. ولی اگه زیر 20 سال باشه اینو صرف نظر می کنم.
مثلاً کم جمعیت بودن خونواده یه امتیاز مثبت هست.
خوب وضع خانواده خوب بودن هم یه امتیاز مثبت هست.
موقعیت اجتماعی پدر و مادرش هم یه امتیاز داره.
اینکه چقد خونوادم میشناسشون هم یه ملاکه.

بايد عرض كنم بسيار بسيار بسيار در معرض خطر هستيد! مراقب خودتون باشيد! مي دونيد شما حتي تعريف صحيحي از زيبايي و نجابت و اخلاق ارائه نكرديد! بيشتر جذابيت يك زن رو شرح مي دهيد و ملاكهاي زيبايي شما،‌ حتي از نظر بسياري از زنان و حتي مردان،‌ زيبايي هم بشمار نمي ره! مي دونيد اين چرا خطرناكه؟ چون معيار اصلي شماست و اگر شما خطا كنيد و با شخصي ازدواج كنيد كه به خاطر اين معيار ارزشمند،‌ بقيه موارد رو چشم پوشي كرده ايد و بعد از اون معيار شما تغيير كنه! اون وقت چي مي شه؟
دو موضوع مهم در رابطه با زيبايي وجود داره:
1. زيبايي كاملا نسبي مي باشد. ببينيد اين جمله رو نخونيد! درك كنيد!‌خواهش مي كنم! درك كنيد! يعني ملاك شما براي انتخاب همسرتون،‌ تعاريف ديگران و يا خودتون اگر باشه‌، و فكر كنيد كه ايشون زيبا و بسيار جذاب هستند! فردا كه يكي بهتر رو ببينيد!!!‌ اون موقع معيار شما خراب مي شه! اون موقع چي كار مي كنيد؟؟؟؟؟ پس مي بينيد كه كامل نيست اين تعريف شما!
2. زيبايي ظاهري افراد متاسفانه فناپذير است... يك بانوي 23 ساله در 30 سالگي كاملا متفاوت خواهد بود و در 35 سالگي بسيار بيشتر و در 40 سالگي نيز به همين ترتيب! يعني در عرض 13 سال اگر كسي ايشون رو نديده باشه مي تونه بگه يك نفر ديگه است!!!!! زيبايي باقي نمي مونه كه شما ازش لذت ببريد! اگر اندام متناسبي داشته باشه... بعد از اولين زايمان تغيير خواهد كرد... شايد ديگه خوشتون نياد!!! اون موقع چه كنيم؟ بريم يكي ديگه رو پيدا كنيم؟؟؟

نكات بالا يكي از دو نقطه ضعف هاي اصلي معيار اول شماست.... اصلاح كنيد معيارتون رو! شايد بشه گفت معيار زيبايي بايد 20 درصد قضيه باشه و بايد از معيارهاي اصلي باشه.... اما نه در اين حد كه ملاك انتخاب باشه...

دقت كنيد! پست دوستان رو خوب بخونيد... شايد بد نباشه به فكر باشيد كه روي خودتون بيشتر كار كنيد! شما ايده آل گرا هستيد! اين خوب نيست!

مهم ظاهر نه اینکه شلخته باشه نه هر چی می خوای باش ولی ادم باش نظر من صداقت خیلی مهمتره خانواده خیلی مهمه که تو چه خانوادای بزرگ شده

شیدا و نهاله مرسی‌ بابت پاسخت.
راستش شرایط مالی‌ رو که دارم. سربازی هم ندارم. کار دائم هم دارم.
راستش دلایل ازدواج واسه من زیاده. بعضی‌ از اونا اینه: نیاز به اینکه یکی‌ باشه بهش محبت کنم (واقعا دوس دارم)، نیاز به یه کسی‌ که شادی‌ها و غم هام رو باهاش تقسیم کنم، نیاز جنسی‌ مخصوصاً اینجا که واقعا به انسان فشار میاد، تنها بودن خیلی‌ سخت هست، ....
راستش متوجّه شدم که اصلا نیاز به حمصهین چیزی نیست. اگه دختر خانواده دار باشه و اصالت داشت باشه، هیچ وقت نمیاد زندگیشو خراب کنه. حتا اینجا هم ازدواجِ دوم واسه یه دختر راحت نیست و مطمئناً اگه طرف اهل باشه الکی‌ بهم نمیزانه.
اسی جان،
مرسی‌ بابت جواب مفید ات.
نه خوب یکم اغراق کردم. اینقد هم سخت گیر نیستم.
قبول دارم. خودم دیدم کسانی رو که به هیچ وجه نمیخوان از ایران برن. البته حالا این بماند که هر کی‌ میاد میگه برمی‌گرده و بده چند وقت ۲ دستی‌ میچسبه :)
زیبای فکر کنم درسته نسبی‌ هست اما یه تعریف کلی‌ هم داره. واسه همینه که یه خانومی که تو آمریکا به عنوان ملکهٔ‌ زیبای انتخاب می‌شه از نظر یه چینی‌ هم زیباست. شاید درجه‌ها فرق کنه. مثلا خانم ۱ از نظر من زیبائیش ۲۰ باشه اما از نظر یکی‌ دیگه ۱۶. وقتی‌ دوستم میگفتن فلان دانشجو چقد زیباست به نظر من هم زیبا بود. پس کلی‌ هست در درجه اول و نسبی‌ هست در درجه دوم.
نگاه کنید مگه قراره همیشه زیبای بمونه؟؟ مطمئناً محبت و عشق بده مدتی‌ ایجاد میشه. من فکر کنم اگه با یه دختر که به نظرم زیبا هم نیست ازدواج کنم بده ۳ سال نمیتونم ازش جدا بشم چون بهش وابسته میشم. من الان هیچ وقت فکر نمیکنم صمیمی‌‌ترین دوستم چه شکلیه اما حاضرم واسعش جون بدم.
من هیچ وقت دختر زیبای که از سجایای اخلاقی‌ بهره نبرده باشه نمی‌خوام.
باور کن متنت رو چند بر خوندم و سعی‌ کردم درکش کنم اما آخر سر نفهمیدم چرا فکر کردی من تعریف درستی‌ از زیبای و نجابت ندارم. راستش به نظر من نجابت رو خانواده بهتر از من تشخیص میده. البته خوب من هم یه چیزای رو میبینم اما بیشتر به تشخیص مادر و خواهرم اعتماد می‌کنم.
راجع به اخلاق هم ۴۵ روز زمان دارم که به شناختم کمک کنه (کلا ۲-۲.۵ ماه ایران خواهم بود). البته در کًل معتقد هستم اگه یه نفر بخواد خودشو یجور دیگه نشون بعده ۱۰۰ روزم باهاش حرف بزنی‌ باز نمیتونی‌ بشناسیش.
راجع به زیبای هم راستش تاحالا نشده من فکر کنم یه دختر زیباست و کسی‌ از دوستم بگه زشته. یآا برعکس کسی‌ رو همه بگن زیباست و من تو ذهنم فکر کنم زیبا نیست. کلا یه تعریف کلی‌ از زیبای تو ذهنم هست که معیار هاشو قبلان گفتم. تاا جای هم که تو دوستم دیدم خیلیاشون هم چین معیار‌های واسه زیبای دارن. البته زیبای یه مشوّق خواهد بود. یه‌جور انگیزه. مطمئنم اگه طرف اخلاق خوبی‌ داشت باشه ۲ سال بعدش زیبائیش رو نبینم دیگه چیزای دیگه ببینم.
گفتید ۱۰ سال دیگه اون می‌شه مثلا ۳۲ سال ، خوب من هم میشم ۳۷-۳۸ سال ! یا اگه ۱۰ سال دیگه بچه دار شد... هرچند که اینطور نیست که هرکی‌ زایمن کنه زیبائیش رو از دست میده!
اصلا چرا همه فکر می‌کنن اگه یه دختر زیبا باشه دیگه احتمال اینکه نجیب باش کمه یآا اینکه اگه نجیب باش دیگه زیبا نیست؟ خواهرم میگه خیلی‌ دخترا هستن که خیلی‌ خوبن و کلی‌ هم خوشگل هستند. (؟)
خلاصه بگم مگه من سنگ هستم که با یکی‌ ۱۰ سال زندگی‌ کنم و بده ۱۰ سال بگم این که پیر شد یکی‌ دیگه ! زیبایی الان فقط یه چیزی هست که بهم انگیزه میده واسه انتخاب یه نفر. مثلا اگه بهم بگم فلان دختر همه چی‌ تمومه اما زیبا نیست دلم رغبت نمیکنه اما اگه بگن فلان دختر که خیلی‌ دختر خوبیه ماشالّا زیبا هم هست اونطور که تو دوس داری ، خوب بعدش کلی‌ ذوق می‌کنم ! نمیدونم شاید جنس مرد اینطوریه.
آره اینو قبول دارم که این ویژگی من بد هست که حرف دیگران روم تاثیر میذاره. ولی‌ خوب چیکار کنم نمیتونم ترکش کنم. هرچی‌ هم شما بگید باز.... دیگه جزئ از وجودم شده
مجید جان آره خونواده خیلی‌ مهمّه. واسه همینه که میخوام خونواده واسعم معرفی‌ کنن چون اونا بهتر خونواده‌ها رو میشناسن.

سلام
با بسیاری از نظر دوستان موافقم
منوتو ک تاحالا بادختری رابطه نداشتیم، اعتماد ب نفسمون خیلی کمه و میخایم با زن زیبا خودمونو آروم کنیم
ولی اگه واقعا نتونسی باهاش کنار بیای، زن زیبا و نجیب هم زیاده. فقط میخاد تصمیم عجولانه نگیری
منم 2نبال زیبایی ام ولی خیلی از دخترای فامیل بهم پیشنهاد خواستگاری از فلانیو میدن. منم میگم من ک موقعیت مناسب اقتصادی و... ندارم، ولی در جواب میگن :
مطمئنا اگه بری خواستگاریش بله رو تو هوا میدن چون پسری مث تو کم پیدا میشه.
من نمیدونم چ نکته مثبتی دارم ک دهن گیره ولی خیلیا میدونن ک دوس دختر نداشتم و اهل هیچ برنامه خاصی ام نیسم.
بهتره اعتماد ب نفستو بیشتر کنی:47:
موفق و موید باشی

زیبایی و ظاهر طرف یه چیز سلیقه ای هست مهم اینه که حت باید به دل طرف بشینه به قول معروف علف باید به دهن بزی شیرین بیاد

Hamseda عزیز
مرسی بابت توضیحت
هلیا جان مرسی .

آره . منم معتقد به دل نشستن هستم اما نمی دونم چرا هر چی سن بالاتر می ره افراد کمتری به دل می شینن.
به هر حال فعلاً تصمیم گرفتم 1 سال دیگه هم صبر کنم. فکر می کنم من 1 سال دیگه هم وقت می خوام واسه پختگی بیشتر.
می دونم احتمالاً سخت گیر تر میشم اما حس کردم با توجه به نظرات دوستان که هنوز فکرم کامل نشده.

چیزایی که میخوام بگم صرفاً نظر شخصیمه من تخصصشو ندارم که در این مورد اظهارنظر کنم. ولی من فکر میکنم شما هر دختری که میبینید و خوشگل هم هست به خوتون میگید شاید یکی خوشگلتر از این گیرم بیاد. یعنی قانع نیستید. تو امر ازدواج آدم هر چی وسواس بیشتری به خرج بده به ضرر خودشه. من یه عمویی دارم سالها ایران نبود وقتی برگشت ایران خواست ازدواج کنه. یه دختر میخواست خوشگل و ترگل ورگل و مثل پنجه آفتاب. شاید نزدیک 50 بار رفت خواستگاری. اونم خواستگاری دخترای خوشگل. چه دختراییی!!!!! ولی از هر کدوم یه ایرادی میگرفت. از 32 سالگی بود که شروع کرد به رفتن به خواستگاری و در آخر تو سن 37 سالگی با خانمی که به هیچ وجه زیبا نیست ازدواج کرد. البته نه اینکه خانمش زشت باشه ها نه چهره معمولی داره و الان عموم خیلی هم راضیه و خیلی خوش حال. خواستم بگم یکم از توقعاتتون کم کنید اینقدر سخت گیری فقط به خودتون لطمه میزنه . آدم رو هر چی حساس بشه اون خراب میشه.
کس دیگه ای رو میشناسم که اونم به زیبایی خیلی اهمیت میداد انقدر که معیارهای دیگه براش خیلی کم رنگ شده بود آخرش با یه خانم زیبا ازدواج کرد چه فایده زیبا بود ولی بی نهایت شلخته و تنبل و دروغگو و خیلی ویژگی های بد دیگه . الان اون آقا از ازدواجش خیلی پشیمونه .
شما نباید اول عکس طرفو ببینید چون ممکنه طرف تو عکس بد افتاده باشه شاید اگه از نزدیک ببینیدش و باهاش حرف بزنید و صداشو بشنوید خوشتون بیاد. شاید به دلتون بشینه.

سبلام من چند تا از پست هاتون رو خوندم
به نظرم تو واقعیت دنبال پیدا کردن شخص مورد علاقه بگردید حتی زیبایی
نه تو محیط های مجازی مقایسه کنید
برادر من نصف بیشتر عکس های فیس بوک تو آتلیه هاست و با هزار گریم و روتوش و با نرم افزارهایی مثل فتوشاپ روش کار شده
شما حتی بدون گریم بازیگرای هالیوودی رو هم ببینی بعضی ها دل آدمو می زنن یعنی آدم اصلا انتظار نداره بدون گریم اینقدر متفاوت باشن
یکم محیط مقایسه چهره رو عوض کن و تو واقعیت کنکاش کن
و سعی کن رو اخلاق تمرکز بیشتری کنی
شما اگه یه گشتی تو تالار بزنی می بینی بیشتر مردمی که ناراجتن و تاپیک زدن از اخلاق همسر ناراضی هستند و خیلی کم و بندرت پیش می آد کسی از پهره همسرش ناراحت باشه

- - - Updated - - -

وقتی فیس بوکی ها رو با بیرونی ها مقایسه می کنی می بینی چقدر مورد کم پیش می یاد و فکر می کنی خیلی سخت گیر شدی نه؟

خدا رو شکر برنامه هام یه خورده مرتب تر شد. متوجه شدم یه قانونی هست که میشه خانم رو بدون انتظار طولانی بیارم پیشم :)
من ایشالله 6-7 ماهه دیگه میرم ایران. دو ماه قبل رفتن که بلیط رو خریده باشم از خونواده می خوام به صورت جدی موارد احتمالی رو تو ذهنشون در نظر بگیرند.
من احتمالاً دو ماه ایران خواهم بود. تو این دوماه باید ازدواج کنم (عقد نه ! حتما عروسی) تا بتونم خانمم رو ببرم با خودم یا چند ماه بعدش بیارمش.
می دونم 2 ماه کمه اما این تنها فرصتیه که من دارم.

مطمئنا به رفتنم که نزدیک بشه میام و کمک می گیرم. می خوام با مشورت ازدواج کنم تا پشیمون نشم.

خوب مهمترین ملاکم معرفی خونواده هست که مطمئنم اونا کسی رو که نجابت و ایمان نداشته باشه معرفی نمی کنن. پس من از بین گزینه های معرفی شده توسط خوناده انتخاب خواهم کرد و لذا تایید نجابت، ایمان ، اخلاق و یه سری چیزای کلی رو به خونواده اعتماد می کنم.
اگه از فاکتور خونواده رد بشه خوب من واسه انتخاب نهایی یه سری چیزای کلی رو در نظر میگیرم. مثلاً الان یکی از مهمترین ملاک هام اینه که طرف لیسانس داشته باشه یعنی حداقل 21 سال و البته حداکثر 23 سال (با تخفیف 24 :)
خود این مطلب گزینه هامو کم میکنه. دلیل داشتن لیسانس اینه که من به این نتیجه رسیدم که خوندن لیسانس در دانشگاه آمریکا واسه فرهنگ من درست نیست. دختری که من میخوام نمیشه تو همچین محیطی لیسانس بگیره. (مقاطع بالاتر مشکلی نداره چون دیگه دانشجو ها فهمیده تر هستند)

خوب زیبایی هم یه فاکتوره. بعد مطالعات اخیرم در همدردی خوب سخت گیریم به مراتب کم شده. واسه همین در درجه دو به زیبایی توجه می کنم. البته مطمئنم که موردی که توسط خونواده بهم معرفی بشه حتماً زیبایی لازم رو داره. البته اگه زیباترین دختر هم باشه و متوجه بشم که اون اصالت و حجب و حیایی که من می خوام رو نداره بی خیال میشم. واسه من خیلی مهمه که با خیال راحت برم سر کار یا ماموریت.
من متوجه شدم زیبایی خوشبختی نمیاره و حرف مردم هم فقط واسه دو روزه. هرچند که معتقدم نازیبایی هم خوشبختی نمیاره. واسه همین تلاش خواهم کرد که طرف مقابلم هم زیبایی درون و هم زیبایی برون داشته باشه. (اگه خدا بخواد)
و در درجه آخر به خانواده و موقعیت اجتماعی و تحصیلاات خانواده مقابل توجه می کنم.

لطفاً اگه جایی اشتباه می کنم اصلاحم کنید.

تو ذهنم هست که من 60 روز ایرانم. 7 روز که واسه دید و بازدید میره. اگه بشه تو 10 روز بعدی موارد معرفی شده رو می بینم و انتخاب اولیه رو می کنم. تو هفته چهارم یک آشنایی اولیه .
اگه بلافاصله رد شدم که گزینه بعدی و گرنه 1 ماه واسه آشنایی بیشتر.
تو هفته 7 ام یا 8ام هم عقد می کنم.
اگر در بین آشنایی هم رد شدم یعنی هفته 5-6 ام، میرم سروقت مورد بعدی و به یک کلکی 1 ماه بیشتر مرخصی می گیرم. (می دونم که میشه گرفت در بدترین حالت). به هیچ وجه نمی خوام بدون ازدواج برگردم. دیگه از فشارهای جنسی و تنهایی بدجور خسته شدم.
مطمئنم که همه میگید شناخت 1 ماهه به درد نمی خوره. اما من فکر می کنم کافیه. فرهنگ ما اجازه دوست پسری دختری نمیده و حداکثر این دوره یکماهه این خواهد بود که باهم بریم بیرون. من مطمئنم که اگه بعد 5 ساعت صحبت طرف رو انتخاب کنم دیگه از طرف من تمومه. چون تو دیدار های بعدی که همش خوش میگذره به شناخت قابل توجهی نخواهم نرسید. و البته ضمناً تو فرهنگ ما درست نیست که قضیه به هم بخوره. واسه همین اگه به مرحله بیرون رفتن برسه دیگه تحت شرایط عادی نمیشه به هم زد...

اینم اضافه کنم که شدید به قسمت اعتقاد دارم. من هرچی هم برنامه ریزی کنم تا قسمت نباشه نمیشه. ولی خوب من تلاشم رو می کنم که موردی قسمتم بشه که خوشبختم کنه. :)
الان هم که شدید همدردی می خونم تا دانش ازدواجیم زیاد بشه. همه تاپیک ها رو تقریباً دنبال می کنم.

- - - Updated - - -

زندگی موفق عزیز:

نه اینطور نیست که فیس بوک رو با بیرون مقایسه کنم. من اصولاً منظورم از عکس های فیس بوک عکس هایی هستند که به صورت طبیعی گرفته شده و طرف توش تگ شده.
خوب قبلاً ها یعنی 1-2 سال پیش ، 75% خانم هایی که میدیدم از نظرم زیبایی کافی رو داشتند.
الان شاید بگم 30-40 %. مثلاً یه سری افراد بودند که قبلاً فکر می کردم چقدر زیبا هستند الان به خودم می خندم که چطوری فکر می کردم اون عکس زیبا بود !!!!

خوب محسوس دارم حس می کنم که دارم سخت گیر میشم. ازاین میترسم که اگه دیر بجنبم روزی برسه که توقعم زیادی زیاد بشه و خدایی نکرده ملاک های دیگه رو تحت تاثیر بذاره.

حتما یه لیست از سوالهایی که داری و معیارهایی که داری تهیه کن
بعضی موارد خیلی مهم هستند و من فکر می کنم از 5 ساعت وقت بیشتری می خواد شما الان سختگیری کنی و با دقت انتخابتو انجام بدی بهتر از اینه که بعد از ازدواح هی دنبال مشاور باشی تا مشکلاتت رو حل کنه

- - - Updated - - -

حتما یه لیست از سوالهایی که داری و معیارهایی که داری تهیه کن
بعضی موارد خیلی مهم هستند و من فکر می کنم از 5 ساعت وقت بیشتری می خواد شما الان سختگیری کنی و با دقت انتخابتو انجام بدی بهتر از اینه که بعد از ازدواح هی دنبال مشاور باشی تا مشکلاتت رو حل کنه

سلام..امیدوارم موفق باشید...چند تا چیز هست که خیلی مهمه....ظاهر دوطرف.تاحالا به این فکر کردید؟که ممکنه ظاهر شما به دل خانومی نشینه؟؟؟؟؟
اگه بعد ازدواج از نشون دادن شما به دیگران خجالت بکشه چی؟؟؟؟و این آقایون که میگن دختر قشنگ دوستی و رابطه قبلی با کسی داشته اشتباهه...کسی که وجدان داشته باشه هرجای دنیا خودشو حفظ میکنه.
به نظرم شما باید با کسی ازدواج کنی که خودتون انتخابش کنید..این مسولیتو گردن خانواده نندازید....مثل سایت های همسریابی....به نظرم محیط خوبی هست.قطعا دخترای بهتری اونجا هستند که میدونن هدفشون از زندگی چیه.خودتون اول یه عکسی یا چیزی از دختر ببینید که ایا مورد پسندتو ن هست؟؟؟