سهل انگاری و سردرگمی در اجرای برنامه های زندگی

سلام دوستان
چند وقتیه که دچار این مسئله ای شدم که میخوام باهاتون مشورت کنم
من رشتم معماری هستش و تو یکی از بهترین دانشگاه های کشور درس خوندم ... موقعیتی که شاید آرزوی خیلیا باشه رو دارم ولی نمیدونم چرا انقدر تو کارام سر به هوام ... باور کنید انقدررررر کار تو ذهنم هست واسه انجام دادن ولی هیچ کدوم رو انجام نمیدم و دستم به هیچ کاری نمیره .... بعد مدت ها که آرزوی داشتم یه کار درست و حسابی بکنم بهم پیشنهاد یه کار خوب شده ولی حالا که یه مدتی گذشته همون رو هم درست تحویل نمیگیرم و ولش کردم به امون خدا و ثانیه ثانیه روز ترسم اینه که کارفرمام زنگ بزنه و بگه چی شد کارم ؟؟ ... همیشه دقیقه نودی بودم و هستم و تا یک اجباری روی سرم نباشه هیچ کاری رو انجام نمیدم ... تازه اون موقع هم با کلی استرس و اضطراب شروع به کار میکنم و باعث میشه از هرچی کاره زده بشم ... تمام روزم شده پای اینترنت بودن و اطلاعات جمع کردن ... ولی موقع عمل که میرسه دست و پام شل میشه و انگار نه انگار ... باور کنین کلی برنامه و هدف تو زندگیم دارم ... راجب رشته تحصیلیم ... پایان نامم ... کارم ... ورزش ... موسیقی ... کتاب .... ولی چه فایده که تکلیفم با خودم معلوم نیست و به هیچ کدومش نمیرسم ... تا واسه شروع یک کاری انگیزه پیدا میکنم و میرم سمتش یادم میفته که کارای واجب تر ازین هم هستش که انجام ندادم و این میشه که هیچکدوم رو انجام نمیدم ... توروخدا اگه کسی شرایط مشابه منو داره راهنماییم کنه و بگه چیکار کنم که درست و حسابی زندگی کنم و انقدر سر به هوا نباشم و از همه مهمتر ارادمو تقویت کنم ... مخصوصا که الان شدیدا نیازمند پول هستم و با این سهل انگاری هام موقعیتای زیادی رو از خودم دور میکنم

سلام یلدا جان
منم درست مثل تو بودم و شاید هنوز هم باشم
من همیشه عادت داشتم مثلا موقع خواب و بیشتر وقت هام به فکر این باشم که سایتم رو چطوری درست کنم مثلا بالاش اینکارو بکنم و پایینش اینکارو ... ( کارم کلا توی اینترنت هستش )
بعد که میومدم استارت بزنم میرفتم مثلا یه سایتی رو باز میکردم و هی اینور اونور میکردم و به کلی یادم میرفت میخوام چیکار کنم .
البته هنوز همینطور هستم اما نسبت به گذشته 50 درصد بهتر شدم
حالا اون 50 درصد چیکار کردم که خوب شدم
اومدم تموم ریزه کاری هایی که میخواستم انجام بدم رو توی دفترم لیست کردم و وقتی هر کدوم رو انجام میدادم جلوی اون یه تیک میزدم و اگر همون موقع کار جدیدی به ذهنم میرسید سریع میرفتم مینوشتم که انجامش بدم
یه بار میدیدی مثلا کاری که یک هفته نمیتونستم انجام بدم توی یه روز انجامش میدادم
ولی هنوز به این مورد که بتونم کارهای دیگمو هم برسم نرسیدم که اون هم نیاز به یه برنامه ریزی داره
من خودم به شخصه باید اینطوری برم جلو و اگر اینطوری نرم جلو هیچ وقت کارهام رو نمیتونم انجام بدم
حالا شما هم بیا امتحان کن

بنویس که من باید هر روز 1 ساعت ورزش کنم - 1 ساعت برم بیرون و ...
نکته : هیچ وقت ساعت ننویس مثلا بین 11 تا 12 این کارو بکنم چون وقتی به موقع نرسی بیخیالش میشی و اگه تایم ننویسی میتونی حتی ورزشی که باید صبح انجام میدادی و نشد رو شب انجام بدی
نکته بعدی : هیچ وقت روز معلوم نکن ، مثلا من شنبه باید حتما ورزش کنم و یکشنبه کار کارفرما رو انجام بدم
بیا اینجوری مشخص کن و کلا کارهای خودتو توی 24 ساعت تعریف کن
1 ساعت ورزش
1 ساعت تحقیق
1 ساعت کار کارفرما
1 ساعت بیرون رفتن
1 ساعت مهمونی و...
بعد اخر هفته جمع ببند ببین چقدر رو به چه کاری اختصاص دادی
اگه هر کدوم زیاد بود کمش کن و کم بود زیادش کن ( اگر با کم و زیاد به نفعت میشه )

من خودم اگر 50 درصد بعدی رو با اینی که بهت گفتم برم جلو به نتیجه دلخواهم میرسم و به زودی قصد دارم اینکارو بکنم

واااای انگار که این پست رو خودم گذاشتم.حرفات دقیقا حرف دل من بود
منم معماری خوندم.تو یکی از بهترین دانشگاه های ایران.کارشناسی ارشد دارم. اما 2 ساله که برای گرفتن مدرکم و تحویل رساله ام نرفته ام دانشگاه و اصلا نمی دونم که دیگه بهم مدرک می دن یا نه
انگار که هیچ انگیزه ای برای فعالیت و تغییر ندارم
مامانم هر روز سرزنشم می کنه که قرار نبود تو با این همه استعداد و تحصیلات بشی یه زن خونه دار
اما انگار از سرکار رفتن و پذیرش مسوولیت های جدید می ترسم.از این که هر روز مجبور باشم سر یه ساعت خاص از خواب بیدار شم و برم سر کار می ترسم.از این که خسته از سر کار برگردم و سرِ انجام کارای خونه و کمک نکردن شوهرم هر روز باهاش کل کل کنم می ترسم
خلاصه که خیلی از خودم بدم اومده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shabe niloofari

واااای انگار که این پست رو خودم گذاشتم.حرفات دقیقا حرف دل من بود
منم معماری خوندم.تو یکی از بهترین دانشگاه های ایران.کارشناسی ارشد دارم. اما 2 ساله که برای گرفتن مدرکم و تحویل رساله ام نرفته ام دانشگاه و اصلا نمی دونم که دیگه بهم مدرک می دن یا نه
انگار که هیچ انگیزه ای برای فعالیت و تغییر ندارم
مامانم هر روز سرزنشم می کنه که قرار نبود تو با این همه استعداد و تحصیلات بشی یه زن خونه دار
اما انگار از سرکار رفتن و پذیرش مسوولیت های جدید می ترسم.از این که هر روز مجبور باشم سر یه ساعت خاص از خواب بیدار شم و برم سر کار می ترسم.از این که خسته از سر کار برگردم و سرِ انجام کارای خونه و کمک نکردن شوهرم هر روز باهاش کل کل کنم می ترسم
خلاصه که خیلی از خودم بدم اومده

---

نیلو جان خوبی سربازی برای ما مردها میدونی چیه :دی ؟ همین که مسئولیت پذیر میشیم چون اینقدر بهمون مسئولیت میدن اونجا
همیشه با آینده باید امیدوار باشی
من سرگذشت کاریم شاید برای خیلی ها بگم جالب باشه
من علاقه شدیدی به کامپیوتر داشتم و دارم
بعد سربازی رفتم توی یه کار صنعتی از روی ناچاری
وقتی صبح بیدار میشدم انگار دارم یه روز سخت رو شروع میکنم و شب هم به امید اینکه بیام پای سیستم و به کارهای خودم برسم میومدم خونه
شب وقتی میومدم با خستگی تمام مینشستم روی کار جدید و به مشتری تحویل میدادم ( طراحی و از این کارها تو نت میکردم و میکنم)
بعد مدتی به کمک یکی از دوستام یه کار جدید تو نت زدم و همونطور که کار صنعتی میکردم این کارو هم میکردم و خستگیش برام مهم نبود مهم این بود که برسم به جایی که دوست دارم
بعد مدتی که پول جمع کردم شرکت زدم برای خودم و الان هم اومدم استان دیگه و اینجا هم یه پولی جمع کردم
توی سه سال ماشین خریدم - خونه خریدم - پس اندازمو هم دارم
هیچ وقت باورم نمیشد اینقدر زود به اینجا برسم
حالا من تحصیلاتم چقدره؟ دیپلم

شما که این همه تحصیلات داری چرا که نتونی به جاهای بالا برسی؟
عزیزم هر چیزی خستگی داره همون کار خونه هم خستگی داره
پس برو مدکتو بگیر و به امید اینکه یه روز به جای خوب برسی کارتو شروع کن

زیاد پستم طولانی میشه وگرنه ماجرای یکی از دخترای همسایمون رو مینوشتم که موفقیتش به کجا رسیده

شب نیلوفری دقیقا حست شبیه من ه ... منم دقیقا همین ترسایی رو که گفتی دارم ... همین اجباری که پشت هرکار هست ... تا وقتی اجباری نباشه کار رو با انگیزه تمام انجام میدم ولی خدا نکنه یکی بهم بگه باید تا فلان ساعت اینکارو بکنی دیگه انگار دست و پام فلج میشه واسه اونکار ... تجربه شبیه شما رو من واسه گواهینامه رانندگی داشتم تمام مراحلشو رفتم و تو امتحان ائین نامه هم قبول شدم ولی همینکه دوبار تو آزمون عملی شکست خوردم دیگه نرفتم سراغش و حالا هم یه ترس همیشگی از دوباره شروع کردنش دارم ...
و شما آقای noreplyshop (چه اسم سختی ) ... من به شدت ادم مسئولیت پذیری هستم و کاری که بهم واگذار بشه رو با تمام تلاشم انجام میدم ولی هیچ لذتی از انجام کار اجباری نمیبرم ... به طور مثال وقتی کارفرمام یه کار طراحی داخلی بهم میده که سال ها آرزوشو داشتم انجام بدم ولی موقع عمل تمام انگیزم از بین میره و فقط کارو انجام میدم که تموم بشه و بره ... وای من عاشق این خصوصیت بعضی از آقایون دور و برم هستم که کاری که دوس دارن و با تمام قوا انجام میدن و خستگی براشون معنی نداره ... باور کنین به شدت به اینجور ادما حسودی با بهتر بگم غبطه میخورم ... تو رویاهام همیشه خودمو اینجور آدمی میخواستم ولی .... لطف کنین خاطره دختر همسایتون رو بگین چون من تو کمتر دختری این خصوصیت رو دیدم و شاید درس عبرتی بشه ...
بابت پست اولتون هم ممنون ... پیشنهاد خوبیه ... حتما انجامش میدم و نتیجشو میگم اینجا ... بابت موفقیت هایی که بهش رسیدین هم تبریک میگم


- - - Updated - - -

البته اینو هم بگم این مسئولیت پذیریم فقط مربوط به کارهایی هست که از بیرون بهم داده میشه ... کاری که خودم برای خودم برنامه ریزی میکنم که انجامش بدم که خدا میدونه که کی میخواد انجام بشه ... میدونین احساس میکنم مثل این باتری های شارژی هستم که نیاز دارم هرچندوقت یک بار از بیرون شارژ بشم تا برم سر کارام وگرنه اگه به خودم باشه که ..........

یلدا جان
ما یه دختر همسایه داشتیم ( داشتیم چون همه از اون محله دیگه رفتیم )
حدود 7 سال پیش بود که دیپلم داشت و کارش نقشه کشی ساختمان بود.
هر شب تا نیمه شب بیدار میموند و کار میکرد
مامانش میگفت ولش کن 20.000 تومان ماهی که ارزش نداره این همه خستگی
اون موقع 20000 تومان میشه مثلا 150000 تومان الان پس یعنی خیلی کم
ولی اون میگفت نه الان حقوقم کمه بزار چند سال دیگه جا بیفتم میبینی
خلاصه دختر همسایمون از شدت کار مجبور شد عینک هم بزنه
خوب کاری ندارم چقدر سخت بهش گذشت و چی شد
اما الان میدونی به کجا رسیده؟
به جایی که کمتر نقشه میکشه و بیشتر حق تایید داره و برای هر تایید هم میلیون تومن پول میگیره
الان زندگیشون رو ببینی کف میکنی
اینقدر بهش احترام میزارن که نگو
تحصیلاتش گفتم دیپلمه اما به اندازه یه مهندس بهش احترام میزارن و برو بیا داره
البته 2 ساله دیگه خبری ازش ندارم

خلاصه خواستم اینو بگم اون دختر آینده نگر بود و هر نوع سختی رو به جونش خرید تا بتونه به اینجا که هست برسه
چرا فکر میکنید همیشه باید شما زیر دست کارفرما باشید؟ چرا یه خورده فکر نمیکنید که میتونید در آینده خودتون کارفرما باشید؟

ممنون از صحبتات ... کلی انرژی گرفتم فقط خداکنه پایدار باشه !
دوست دارم بازم افراد دیگه ای که حالت های مشابهی داشتن بیان و از تجربه هاشون بگن ... shabe niloofari شما هم بیا به هم انرژی بدیم شاید کمی از این بی ارادگی و این ترس ها دور بشیم ... احساس میکنم استفاده نکردن از شرایطی که داریم عین ناشکری ه

موافقم یلدا جان
تصمیم دارم چند تا نرم افزار کاربردی مثل 3ds max و revit رو خوب یاد بگیرم.
اگه خدا بخواد تصمیم دارم امسال آزمون نظام مهندسی هم شرکت کنم
فقط مشکلم اینه که هی امروز و فردا می کنم.
تو برنامه ات چیه؟

خیلی خوبه ... آفرین ... همون طوری که گفتم خیلی برنامه تو سرم دارم که هم کوتاه مدتن هم دراز مدت ... فقط هم مربوط به رشتم نمیشه .... ولی مربوط به رشتم کارایی هست که باید تحویل کارفرمام بدم ... نرم افزار راینو و اکوتکت رو میخوام یاد بگیرم و البته از همه مهم تر پایان نامم که لنگ در هوا مونده :)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط noreplayshop

یلدا جان
ما یه دختر همسایه داشتیم ( داشتیم چون همه از اون محله دیگه رفتیم )
حدود 7 سال پیش بود که دیپلم داشت و کارش نقشه کشی ساختمان بود.
هر شب تا نیمه شب بیدار میموند و کار میکرد
مامانش میگفت ولش کن 20.000 تومان ماهی که ارزش نداره این همه خستگی
اون موقع 20000 تومان میشه مثلا 150000 تومان الان پس یعنی خیلی کم
ولی اون میگفت نه الان حقوقم کمه بزار چند سال دیگه جا بیفتم میبینی
خلاصه دختر همسایمون از شدت کار مجبور شد عینک هم بزنه
خوب کاری ندارم چقدر سخت بهش گذشت و چی شد
اما الان میدونی به کجا رسیده؟
به جایی که کمتر نقشه میکشه و بیشتر حق تایید داره و برای هر تایید هم میلیون تومن پول میگیره
الان زندگیشون رو ببینی کف میکنی
اینقدر بهش احترام میزارن که نگو
تحصیلاتش گفتم دیپلمه اما به اندازه یه مهندس بهش احترام میزارن و برو بیا داره
البته 2 ساله دیگه خبری ازش ندارم

---

میدونم به تاپیک ربطی نداره ولی تایید با مهندس ناظره که پروانه نظام مهندسی داشته باشه حداقل لیسانس باشه و پیوسته خونده باشه!

جالبه حرف شما:eek:

من برای آزمون نظام مهندسی سال دیگه دارم آماده میشم ولی تا جالا همچین چیزی نشنیدم قانونش هم وجود نداره!

------------------------

یلدا خانم منم تا حدودی اینطوریم ولی بنویسی کاراتو جلوش تیک بزنی شب بهش نگاه کنی هم میتونه مفید باشه:redface-new:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ferial

میدونم به تاپیک ربطی نداره ولی تایید با مهندس ناظره که پروانه نظام مهندسی داشته باشه حداقل لیسانس باشه و پیوسته خونده باشه!

جالبه حرف شما:eek:

من برای آزمون نظام مهندسی سال دیگه دارم آماده میشم ولی تا جالا همچین چیزی نشنیدم قانونش هم وجود نداره!

------------------------

یلدا خانم منم تا حدودی اینطوریم ولی بنویسی کاراتو جلوش تیک بزنی شب بهش نگاه کنی هم میتونه مفید باشه:redface-new:

---

عزیز من که شوهر اون دختر خانوم نبودم
حالا کم و زیاد
تو مشاور میشدی یا همه طلاق میگرفتن یا خودکشی میکردن چون روحیه که نمیدادی هیچ میزدی همون روحیه رو هم باطل میکردی!!!
گرفتی منظورمو که؟؟؟؟

این لینکو یه نگاهی بندازید .
امیدوارم مفید باشه .

http://www.prsir.org/cp.asp?page=uvi...e=read&aid=100

با هم دوست باشین بچه ها :d
از پیشنهاد شما هم ممنون ferial عزیز
سهیل عزیز از شما هم ممنون ، این کتابو قبلا خونده بودم ولی خلاصش تو این موقعیت من چیز خوبی هستش ... امروز یه برنامه ای مثل اون چیزی که noreplyshop گقتند واسه خودم نوشتم ... جالبه که آدم به ساعت که برنامشو مینویسه میبینه عملا چقدر ساعت اضافی در روز داره که معلوم نیست چجوری سپری میشه ... ولی یه مشکلی هم که همیشه سد راه برنامه هام میشه رفت و آمدهای زیاد خانوادگی هستش که تو خانواده ما هست ... باور میکنین خیلی خیلی بعیده که یک روز کاملا توی خونه باشیم یا مهمونی برامون نیاد ... و همشون هم غیر منتظرست و اینطوری میشه که به خیلی از کارام نمیرسم ... حالا با خودم فکر میکنم اگر یه روز ازدواج کنم و یه خانواده دیگه هم بهمون اضافه بشند دیگه عملا هیچ کاری رو نمیرسم انجام بدم :) ... میبینین توروخدا یکی از تنهایی می ناله یکی از زیادی رفت و آمد

- - - Updated - - -

نکاتی که خیلی باید بهش توجه کنم :

روش الف ب پ ت ث را مدام به کار بگیرید : پیش از شروع ، لیستی از کارهایتان تهیه کنید و سپس آن ها را از نظر ارزش و ضرورت، اولویت بندی کنید تا مطمئن شوید که همیشه در حال انجام مهمترین کار هستید .

خودتان را تحت فشار بگذارید : تصور کنید که یک ماه دیگر باید شهر را ترک کرد . طوری کار کنید گویی مجبور هستید قبل از ترک شهر تمام کارهای اصلی تان را تمام کنید . ( این روش به شدت برای افراد دقیقه نودی مثل من مناسبه )

قدرت های فردی خود را به حداکثر برسانید : اوقاتی از روز را که از نظر ذهنی و جسمی کارایی بیشتری دارید مشخص کنید و مهم ترین و ضروری ترین کارهایتان را در این اوقات انجام دهید. به اندازه کافی استراحت کنید تا بتوانید بیشترین بازدهی را داشته باشید

خودتان را از گرداب عصر تکنولوژی نجات دهید : از تکنولوژی برای بالا بردن سطح ارتباط تان بهره بگیرید ولی اجازه ندهید که شما را اسیر خود کند . یاد بگیرید که گاهی هم بگذارید وسایل ارتباطی برای مدتی خاموش باشند

کار را به قسمت های کوچکتر تقسیم کنید: کار های بزرگ وپیچیده را به قسمت های کوچکتر تقسیم کنید و سپس هر بار یک قسمت از کار را شروع کنید و به اتمام برسانید .

در خودتان احساس اضطرار ایجاد کنید : عادت کنید کارهای کلیدی را سریع تر انجام دهید . به عنوان فردی که کارها را سریع و دقیق انجام می دهد مشهور شوید

اعصابم به شدت خوووورده .... الان اومدم سر گوشیم دیدم کارفرمام زنگ زده و منم که هیچ کاری انجام ندادم ... میگم دیگه اصلا اهل عمل نیستم ... دیشب نشستم کلی برای خودم برنامه ریزی کردم ولی امروز صبح انقدر خوابیدم که حالم از خودم بهم خورد ... اصلا هرموقع واقعا تصمیم میگیرم یه کاری رو بکنم همه چی برعکس میشه ... من زندگی این شکلی رو نمیخوام ... همش جوش همش استرس ... این کارو اگه ول کنم خییییلی برام بد میشه ... چیکاااااار کنم من ؟ دارم از تو خودمو میخورم فقط :confused:

- - - Updated - - -

اصلا بهش زنگ میزنم و میگم من شنبه میتونم بیام ... همینه که هست ... باید زودتر بهم میگفت نه که الان زنگ بزنه بگه پاشو بیا .... ای خداااااااااااااا چیکار کنم ؟؟ دلمم نمیخواد دروغ بگم ... اگه از الان سر یه کار کوچیک دروغ بگم وای به حال فرداهاااا

- - - Updated - - -

بچه ها هرکی شرایط شبیه منو داشته بیاد کمکم کنه ... خواهشا ... استرس شدیدی دارم

یلدای عزیز
جدیدا متوجه شدم که من به طور جالب توجه ای با اکثر اونایی که میان اینجا مشکلاتشونو مینویسن همدردم!! یعنی وقتی تاپیکشونو میخونم احساس میکنم خودم نوشتمشون! تا حالا انقد دقت نکرده بودم چقد مشکلات دارم;) متاسفانه منم به شدت دقیقه نودیم! البته شاید دلیل رفتارم با تو فرق داشته باشه. مشکل من اینه که خیلی کمال گرام و از خودم خیلی انتظار دارم و حتما کاری که به من میسپرن رو باید به بهترین شکل ممکن انجام بدم.برای همین انقد به خودم سخت میگیرم که از استرس جرات نمیکنم به اون کار نزدیک بشم. راه حلی ندارم فقط یه بار یه جمله ای خوندم که روم تاثیر گذاشت رو برات میگم: اقدام، اضطراب ناشی از تعلل را از بین میبرد. همین الان پاشو حتی یه ذره کوچیک از کارتو انجام بده استرست کمتر میشه.تاپیکتو دنبال میکنم امیدوارم راه حل هایی باشه که به درد منم بخوره

ممنون ساراجان ... یجورایی این کمال گرایی رو من هم تو خودم حس میکنم ، البته منجر به این نمیشه که استرسم زیاد بشه، نتیجش رو بیشتر تو موشکافی خیلی زیاد تو اخلاقیاتم گذاشته ، جوری که همیشه با خودم فکر میکنم تا فلان عیب و فلان عیب و فلان عیبم برطرف نشه حق ازدواج کردن ندارم ... اصلا نمیتونم تصور کنم که عیبامو بخوام کنار یک نفر دیگه یا با کمک یک نفر دیگه تو دنیای واقعی برطرف کنم ... هیچ وقت تا حالا نتونستم مشکلات روحیمو پیش کسی بگم و ازش کمک بخوام چون احساس میکنم ضعف خودمو نشون دادم و همین میشه که هم مشکلاتم حل نمیشه هم حساسیتم رو خودم زیاد میشه ... البته یه جاهایی مثل این تالار خیییلی خوبه که آدم میتونه بدون اینکه جلو طرف مقابلش احساس ضعف کنه مسائلشو بیان کنه ... خلاصه از راهنماییت ممنون ... همین الان شروع میکنم کارمو و خداروشکر قرار کاریم افتاد به شنبه و من به هیچ وجه نمیخوام دوباره شنبه صبح همین احساسات امروز صبح رو داشته باشم ... در ضمن نکاتی که اون بالا نوشتم خیلی خوبه البته برای کسی که عمل کنه !

سلام دوستان راستی منم به شدت دقیقه نودی ام(شایدم وقت اضافه ای!)و خیلی تلاش کردم این مشکلو از بین ببرم ولی تا حالا که موفق نشدم،لیسانس کامپیوتر دارم و هوش و استعدادمم خوبه ولی متاسفانه هیچ پیشرفتی نکردم نه مشغول به کاری شدم(حتی سراغشم نرفتم) و نه برنامه هایی که در ذهن دارم(مربوط به رشته خودم) رو تونستم پیاده کنم فقط پای نت دنبال راه حل مشکلم وقتم میگذره اعتماد به نفسم هم کمه و نگران اینم که نکنه جوونیم بگذره و هیچوقت نتونم اونطور که باید از زندگیم بهره ببرم و حسرت این فرصتها رو بخورم اگه کسی مشکل مشابه داره و راه حلی پیدا کرده و جواب گرفته لطفا کمک کنه

noreplyshop تجربیات خودشو برامون گفت بنظرم خوب باشه .... یکی به من بگه الان من چرا اینجام ؟؟؟؟؟ مگه قرار نبود برم سر کارم ؟؟؟؟ .... به خودم قول میدم تا ساعت 6 اینجا نیام ... حداقل یک ساعت کار کنم

کسی نیست جواب منو بده آیا؟کمکم نمی کنید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط com_eng

کسی نیست جواب منو بده آیا؟کمکم نمی کنید؟

---

باور کن اگر ازین سردرگمی و بی ارادگی دربیام حتما کمکتون میکنم ولی چه کنم که شرایط خودمم شبیه شماست

انگار تو این سایت تا موضوع عشق و خیانت و این جور چیزا نباشه کسی جواب نمیده عجب اسم برازنده ایه همدردی برای این سایت!!!!