شوهر دوستم جای منو تو قلبش گرفته

با سلام من قبل عید با سایتتون آشنا شدم مرسی از خوبیهایی که دارید:43:
من و دوستم حدود13 ساله با هم آشنا و رفیق هستیم، نه بودیم6 سال پیش من ازدواج کردم و از همون شب اول زندگیم باهاش در ارتباط بودم اما بعد ها کم کمک وارد مسائل زندگی مشترک و..... هرچی زنگ بود از اون بود و هر چی اس وقتی هم ناراحت میشد میگفتم ولش کن یه دختر مجرد که غم نداره البته مادر پدرش فوت کردن و همیشه میگفت اگه تو بمیری یا نباشی من چیکار کنم؟ یه روز هم با جی ال ایکسش صداشو مرد کرد و شروع کرد که من شوهر خواهر دوستتم اون مرده و ...... من باور نمیکردم و چندین بار با همین روش امتحانم کرد دیگه طاقت نیاوردم زدم ززیر گریه و.........
بعدمدتها براش خواستگار و....... زمان نامزدیشون که فقط6ماه بود دعوتشون کردم خونمون شوهرش بهونه میاورد و بعدم تلفنی به من گفت نترس آبجی من نه سدم بینتون نه مانع و با شوهرم صحبت کرد و.........(البته تو عقد شون من و شوهرم نرفتیم چون مامانم اینا اومده بودن اینجا و مهمونم بودن خیلی ناراحت شدو..)حالا که ازدواج کردن تقریبا 3 ماه بازم من زنگ نزدم و اونم اینبار خبری ازش نبود اخه اون تو مشهد بودو من تهران زنگ زدم گفتش من عروسی کردمو دیگه نمیتونیم رابطه داشته باشیم چرا که خواسته شوهرم اینه خیلی دلم شکست نمیتونم باور کنم اخه اونی که از همه میزد تا با من باشه من هم همینطور حالا خیلی راحت میگه دیگه تموم قسمش دادم خواسته ی خودته یا شوهرت قسم میخورد که شوهرش بدون هیچ ناراحتیی و..........
قطع کردم و خداحافظ اما دلم پیششه اخه مثل خواهرم بود قسمتی از لحظه لحظه ی زندگیم و........
زنگ زدم خونه باباش برادرش برداشت گفتم به لیلا خواهر دوستم که همیشه با من ارتباطی خوب داشت بگه زنگ بزنه بهم اما از اونم خبری نشد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
حالا من موندمو شک شکه به این بزرگی
در خواستم از شما:چطور به باور برسم؟
چطور راهی برای بازگشتش پیدا کنم؟
درست با لیلا که اونم ازدواج کرده ارتباط داشته باشم؟؟؟؟؟؟؟؟
اصلا اونی که وقتی من و دوستم با هم بودیم همش میخواست باهام حرف بزنه و دوستم از رو حسادت نمیذاشت میخواد حالا بجای خواهرش با من دوست باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
راستی بعد ارتباط تلفنی من و شوهرم با شوهر دوستم چندین مزاحم تلفنی ترک داشتم که خیلی اصرار برای دوستی داشتن و شوهرم باهاشون فحش و فحش کاری کرد.
چرا میگم ترک که هم دوستم ترک زنجانه هم شوهرش تبریزی با لهجه ی خیلی غلیظ

سلام
من چند بار مطلب شمارو خوندم اما اصلا مشخص نیست چی نوشتید !
لطفا دقیقتر و منظمتر بنویسید

متنتون خیلی روشن نیست.

دوستتون مشهد است و شما تهران. همسرش هم تمایلی به ارتباط خانمش با شما نداره.
بهتر است که به نظر دوستتون و همسرش احترام بگذارید و این ارتباط را قطع کنید.

انشالله دوستان خوبی در تهران پیدا می کنید که امکان ارتباط بیشتری هم دارید.

سلام نهال جان(البته اگه درست خوندم)
سعی کردم حرفاتونو بفهمم اما شاید کامل و درست نفهمیده باشم.
من در دوران مجردی همچین دوستی با همکلاسی دبیرستانم داشتم در حدی که نه خانواده اون بدون من مسافرت میرفتن و نه خانواده من بدون اون...
حتی عید دیدینی خونه فامیلای هم میرفتیم... خلاصه من دوست داشتنی به این شدیدی تاحالا بین دو دختر ندیده بودم... دقیقا من مثه شما اول ازدواج کردمو رابطرو حفظ کردم به قیمت خیلی سختی ها حتی به قیمت گاهی ناراحت کردن همسر،به قیمت مخفی کاری... اما اون از زمان خواستگاریش(چند ماه با همسر فعلیش در ارتباط بود برای آشنایی بیشتر) ارتباطشو با من کم کرد و بعد عقدش تقریبا قطع کردو من موندمو یه دل شکسته و پشیمونی بابت اون همه محبتی که به پاش ریختم...
الان دو سال ازین ماجرا میگذره و دید بهتری به اون زمان دارم.کار اشتباه منو تو کردیم که نفهمیدیم اولویت زندگیمون همسرمونه ،اونو درک کن که الان همه زندگیش همسرشه و وقتی ازش میخواد یا حتی حس میکنه اون میخواد که با تو رابطه نداشته باشه، طبیعیه که به حرف شوهرش گوش کنه،شاید بعضیا فقط دنبال یک تکیه گاهن ، یه روزی منو تو بودیم و حالا همسراشونن و دیگه یادی هم از ما نمیکنن... ما باید یاد بگیریم که به اندازه ارزش هر چیزی براش سرمایه گذاری کنیم.
این همسرامونن که برای همیشه پیشموننو محیت به اونو حدو مرز نمیخواد،سعی کن به همسرت بیشتر محبت کنی و این جدایی رو بپذیری، ممکنه بعد چند سال یا ماه کم کم یک ارتباط دوستی معمولی و کم باهات برقرار کنه و تو هم اون زمان دیگه برات فرقی نداشته باشه.
انشاالله که تو هم این بحرانو به بهترین شکل پشت سر بگذاری .موفق باشی

nahale1 عزیز
شما اگه انقد این دوستی برات مهم و ارزشمند بود چرا خودت بعد ازدواجت این برخورد رو داشتی؟!!! خودت داری میگی بعد ازدواجت همه زنگا و اس دادنا از طرف اون بود و بهش بی توجه بودی و حتی ناراحتیش برات مهم نبود حالا چرا انتظار داری اون بعد ازدواجش بیخیال شوهرش بشه؟! همونقدر که برای دوستی مرام میذاری به همون اندازه توقع داشته باش خواهر من

nahale1 عزیز

به تالار همدردی خوش آمدی

با توضیحاتی که داده ای ، روند و انتظارات شما اشتباه هست . شما دچار وابستگی غیر منطقی شده ای و بهتره روی این حالتتان که ناشی از

احساسی بودن شدید شما هست کار کنید .

این شدت وابستگی و انتظار حتی از همسر هم مسئله ساز است و باعث فشارهای روحی و عوارض رفتاری نیز می شود لذا بهتره به کمک یک

مشاور بطور حضوری روی قطع وابستگی کار کنید و برای تأمین نیاز به تعاملات اجتماعی نیز به طور معقول اقدام کنید و از هرگونه وابستگی به

هرکسی که با او در تعامل قرار می گیری بپرهیز .


همچنین برای ایشان و برای شما اولویت خانواده شماست .


موفق باشید

مرسی هدف سارا شیدا شمیم زهرا و......... واقعا دل گرمی هستش برام این کمکاتون ولی هر لحظه یاد لحظه لحظه ی اون12 یا13 سال دوستیمون می افتم بخصوص یاد وقتایی که سر مزار مادرش میرفتیم

- - - Updated - - -

فرشته ی مهربان مهربان اخه من نمیدونم پس این سایت تا چه حد میتونه کمک کنه همش میگین به مشاوره مراجعه شود اخه بابا جان اگه پولش بود حتما این کار انجام میشد البته معذرت که انقدر تند رفتم

دقیقا فرشته جان من رو همه جدایی ها ونبودن ها حساسم به حدی که تا مرز جنون میرم و خدا به دادم میرسه
ولی من همش یاد خاطرات با هم بودن می افتم13 سال کم نیست همش عکسایی که با هم تو خونه های همدیگه با خانواده هامون گرفتم میبینم
اخه نمیشد یه آب راه ای میذاشت واسه اینکه با هم باشیم یا حد اقل به یاد هم باشیم شایدم انقدر احساس خوشبختی میکنه که به این نتیجه رسیده دوستی یه ابزاری واسه تنها نبودن؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:302:
و به قول خودش تا3 ماه دیگه میخواد بچه دار شه و........
اما هر ادمی جز فامیل شوهر و..........به دوست هم نیاز داره بخصوص من که تو همه غم ها و شادیهام با این دوستم بودم

چي نوشتي نهال؟؟؟
خودتم بخون ببين متوجه ميشي چي نوشتي؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

آره به نظر منم مسخره نوشتی! آیا شما به زبان فارسی مسلطید؟(البته ببخشید با لحن شوخی بخونش!)
ی بار از اول و خلاصه تر بنویش تا بچه ها بتونن کمک کنن! انگار متنی از ی زبان دیگه توسط دانشجوهای سال اولی زبان ترجمه شده باشه! اصلا منظور را نمیرسونه!

مرسی هدف سارا شیدا شمیم زهرا و......... واقعا دل گرمی هستش برام این کمکاتون ولی هر لحظه یاد لحظه لحظه ی اون12 یا13 سال دوستیمون می افتم بخصوص یاد وقتایی که سر مزار مادرش میرفتیمدقیقا فرشته جان من رو همه جدایی ها ونبودن ها حساسم به حدی که تا مرز جنون میرم و خدا به دادم میرسه
ولی من همش یاد خاطرات با هم بودن می افتم13 سال کم نیست همش عکسایی که با هم تو خونه های همدیگه با خانواده هامون گرفتم میبینم
اخه نمیشد یه آب راه ای میذاشت واسه اینکه با هم باشیم یا حد اقل به یاد هم باشیم شایدم انقدر احساس خوشبختی میکنه که به این نتیجه رسیده دوستی یه ابزاری واسه تنها نبودن؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:302:
و به قول خودش تا3 ماه دیگه میخواد بچه دار شه و........
اما هر ادمی جز فامیل شوهر و..........به دوست هم نیاز داره بخصوص من که تو همه غم ها و شادیهام با این دوستم بودم

و شما کامروا و گلی:)
خلاصه من و دوستم بعد از13 سال رابطه ی دوستی:313: حالا مجبوریم یعنی من مجبورم این سیزده سال دوس:312:تی رو ندید بگیرم و دیگه با بهترین دوستم:ambivalence::315: که از آذری های زنجانن رابطه ی نداشته باشم چون 1 ماه میشه ازدواج کرده و به قول خودش این خواسته ی شوهرشه:315::315:

عزیز جان


این پست مدیر را بخوان و بعدش هم در تالار و سایتهای دیگر نیز سرچ کن در موضوع قطع وابستگی و روی قطع وابستگی کار کن . هرچه بیشتر حسرت

اون رابطه را بخوری و در ذهنت نگه داری و دنبال روزنه ای باشی جز آسیب چیزی عایدت نمیشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
حس دلبستگی به افراد، اشیاء ، موقعیت ها و .... بسیار جالب هست و به همان اندازه وابستگی و اعتیاد زیان آور و نگران کننده می باشد.

تعادل بین دوست داشتن و عدم وابستگی موجب آزادگی می شود. در این تعادل نه نیاز به اجتناب و فرار هست و نه نیاز به چسبندگی .

حالتی هست که با حریمی موجه ، هم به دیگران سود می رسانیم و هم سود می بریم.



یعنی بهره گرفتن و بهره رساندن
یعنی دوست داشتن و دوست داشته شدن
یعنی یادگیری و یاد گرفتن
یعنی نرنجیدن و نرنجاندن
یعنی دلبستگی بدون اعتیاد
یعنی همه یا هیچ نکردن

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
زهر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد است

---

مرسی از همه شما عزیزان
تو این مطالبی که پیشنهاد دادید مطالعه کنم فقط تعریف بود نه راه حل.
راه حل عدم وابستگی ؟

:confused:

چرا هیچکی نمیاد بگه من چطور مهارت عدم وابستگی پیدا کنم و چرا هیچکی در مورد موضع جاریم مشورت نمیدههههههه؟