با آدمی که از مسخره کردن لذت میبره چی کار باید کرد؟
سلام دوستان
من بعد از مدتها دوباره اومدم
به یه مسئله ای خوردم که امیدوارم باهام همفکری کنین و بتونم حلش کنم
حالا اصل مسئله:
من از وقتی که بچه بودم روی اینکه کسی بهم بخنده و مسخره م کنه حساس بودم
دقیقا نمیدونم چرا ولی از اینکه دیگران حتی دوستانه به من بخندن عصبی میشم
مدتیه که با کسی هم اتاق شدم که از مسخره کردن تا حد زیادی لذت میبره ، مثلا اینکه اگه یه چیزی رو اشتباه بگی جلوی غریبه هایی که میان تو اتاق عنوانش کنه و بخنده ، و این رفتار فوق العاده منو آزار میده
البته من خودمم آدم شوخی ام ولی توی شوخی اعتماد به نفس کسی رو له نمیکنم
شوخی های معمولی و ملایم میکنم
اوایل که تازه هم اتاقی شده بودیم این مشکل نبود ولی از وقتی که فهمیده من روحیۀ حساسی دارم این شوخیهای مسخره ش خیلی بیشتر شده طوری که هر چند دختر خوبیه و نکات مثبت اخلاقی هم داره ولی من با وجود اینکه بیشتر یه هفته ست ندیدمش هنوزم از یادآوری حرفهاش دچار خشم شدیدی میشم طوری که همش با خودم میگم که کاش اینجوری میگفتم کاش اونجوری میگفتم
طوری شده که گاهی از شدت خشم اصلا نمیتونم جوابشو بدم و گاهی هم بهش مستقیما توهین میکنم
چون نمیتونم خشممو کنترل کنم
یه مسئلۀ دیگه هم که داره اینه که فوق العاده به من انرژی منفی میده ، یعنی مثلا من همیشه از اندامم راضی بودم و مشکلی باهاش نداشتم ولی عنوانی که روی من گذاشته باعث میشه احساس چاقی کنم در صورتیکه دیگران کتمان میکنن که چاق باشم یا مشکلی در اندامم باشه ولی بازم من از حرفاش متأثر میشم
ببخشید که طولانی شد ازتون راهنمایی میخوام که چی کار کنم که بتونم برخورد درستی با این آدم داشته باشم ؟
آیا راه حلش دوریه ؟ یعنی اینکه سعی کنم تو اتاق نباشم؟
