با سلام و عرض ادب
خانم آویژه گرامی، فکر میکنم سوء تفاهم شده. بنده منظورم خدای نکرده "دید زدن" نبود.
زیر نظر گرفتن رفتار دیگران، برای سوء استفاده نیست. اگر زیر نظر داشتن رفتار فرد مورد نظر برای خواستگاری، کار بدی بود، احتمالا همهی متاهلها به خاطر تحقیقاتی که در مورد رفتارهای همسر فعلیشون انجام دادن، به جاسوسی در مورد دیگران (دیگرانی که زمان تحقیق غریبه محسوب میشدن) متهم میشدن. آن احتمالا رو هم برای این آوردم چون شاید کسی بوده که بدون تحقیق همسرش رو انتخاب کرده.
نقل قول:
به نظرتون این به دور از اخلاق نیست که کسی رو اینجوری زیر نظر بگیری بطوری که طرف کوچکترین اطلاعی نداشته باشه؟!
اتفاقا تحقیق در مورد رفتار افراد، زمانی مؤثره که فرد اطلاعی نداشته باشه. تحقیق عموما به دو صورته.
- گاه از دوستان و آشنایان فرد، در مورد رفتار و کرداری که فرد در "اجتماع" بروز میده سوال میشه. این نوع تحقیق، معمولا زمانی انجام میگیره که جلسهی خواستگاری انجام شده باشه. چون اصولا هیچ دختری دوست نداره قبل از اینکه هیج اتفاقی افتاده باشه، همهی آشنایانش قضیهی خواستگاری رو بفهمن.
- حالت دوم تحقیق، زمانی هست که هنوز قطعیتی برای جلسهی اول خواستگاری وجود نداره. در این حالت، به دور از انصافه که دوستان دختر طی تحقیق از موضوع باخبر بشند و بعد یک مرتبه جناب خواستگار منصرف بشه و حتی خواستگاری اولیه رو هم نره. علاوه بر این، بعضی پسرها (شاید آقا امید جزوشون باشن و شاید نباشن) به ظاهر همسر آینده اهمیت زیادی میدن. این ظاهر میتونه هم در مورد زیبایی باشه، هم پوشش و حتی رفتار اجتماعی دختر با جنس مخالف!
اینجا شما چه پیشنهادی دارین؟ یک جلسه برگذار بشه و بعد پسر صرفا به خاطر اینکه زیبایی خانم بر وفق مرادش نبوده منصرف بشه؟
به نظر من، این روش پسندیده نیست و میشه با صرف اندکی وقت از این مورد و موارد دیگری که در بالا اشاره کردم، پیشگیری کرد.
در مورد اطلاع نداشتن دختر، اگر قرار بر اطلاع داشتن او بود که اصلا چرا تحقیق کنیم؟ یک راست بریم و در مراسم خواستگاری همهی صحبتها رو بکنیم و بر اساس اون صحبتها نتیجهگیری کنیم.
هر کسی اگر بفهمه تحت نظره، عملکردش تغییر میکنه . این تغییر میتونه دستپاچگی باشه و ... و حتی میتونه سعی در بهتر نشون دادن باشه. این یک موضوع عادیه. من هم همینطور هستم. بعید میدونم دیگران جور دیگری باشن. لذا برای فهمیدن رفتار واقعی دختر، باید در شرایطی تحقیق کرد که دختر متوجه این موضوع نباشه.
اسمش هم دید زدن نمیتونه باشه، آدم تنهایی که نمیره. حداقل جناب معرف هم حضور دارن که به خواستگار بگن که دختر خانوم کدوم یکیه (البته بهگونهای که دختر خانم متوجه جناب معرف نشه). علاوه بر این معمولا یک خانم هم هست، برای اینکه حین این تحقیق اولیه، خواستگار همش چشمش به دختر مردم نباشه و بقیه مسائل رو خانم بسنجه. (پسر تا حدی نگاه میکنه که متوجه بشه ظاهر دختر مورد پسندش هست یا نه. که این زمان بسیار کمی رو لازم داره)
نقل قول:
این یک حق متقابل برای دختر خانم ایجاد نمی کنه (که متاسفانه به هیچ وجه هم قابل دستیابی هم نیست؟!
طبیعتا این حق برای دختر هم محفوظه. من موارد بسیاری سراغ دارم که اقوام نزدیک دختر، به صورت ناشناس و طی مسائل کاری، با خواستگار ارتباط برقرار کردن و او رو سنجدین. البته یه تفاوتی هست که چون در فرهنگ ما، اول آقا انتخاب میکنه و به خواستگاری میره، طبیعتا اول آقا این کارها رو میکنه و اگه نظرش موافق بود و دختر رو پسندید، دختر میتونه شروع کنه. اگر دخترها به خواستگاری میرفتن، قضیه برعکس میشد.
نقل قول:
یک در هزار فرض کنید اون دختر خانم در یک شرایط استثنائی باشه ... آیا این باعث قضاوت عجولانه نخواهد شد؟!
منظورتون رو از شرایط استثنائی نفهمیدم.
اگر در مورد زیبایی دختر هست که مگر تغییر میکنه؟
اگر در مورد پوشش یا رفتار دختر هست، خوب اگر دختر تصمیم داشته باشه که یک در هزار بار خودش رو جور دیگری دربیاره یا رفتار دیگری داشته باشه (که مخالف نظر خواستگار هست) چه بهتر که همان رفتار خاص رو داشته باشه. چون رفتارهای خوب و زیبا رو که همه در جلسهی خواستگاری بروز میدن.
البته باز هم میگم، شاید من منظورتون رو نفهمیدم. اگر اشتباه فهمیدم و دوست داشتید، در پاسخ با ذکر مثالی من رو متوجه اشتباهم بکنید.
.
متشکرم.