دردمو به کی بگم؟

دردمو به کی بگم؟ به خدا؟ خدا میگه خودت بحنب، بهت نیرو دادم خودت یک کاری بکن و منم کمکت میکنم
گریه هامو به کی بگم، به دوستام؟ که بهم بخندن، که فکر کنن آدم ضعیفی ام
دردمو به کی بگم؟ به خانوادم؟ دیگه روم نمیشه، دیگه خستم، اونها هم خستن، کسی منو نمیفهمه، من هر شب باید قرص بخورم، هر شب باید گریه بکنم وگرنه آروم نمیشم، خستم از خودم و آدما. از گفتن هر چیزی میترسم، از آدما میترسم، از خودم میترسم، از تنهاییم میترسم، به خاطر یه کار احمقانه که یادش افتادم، آروم و قرار ندارم، به هیچکس اعتماد نمیتونم بکنم، حتی به روانشناسم، ازش میترسم تا از حرفام نسبت بهم سوء برداشت بکنه، میترسم همه منو تنها بذارن، میترسم به کسی بگه، کاش میمردم...چرا من مثه همسنام نیستم، چرا؟ چرا؟ :302:

سلام علـــی جان

خب بیا اینجا و حرفت رو برا ما بگو... اینجا شنونده های خوبی داره؛ که حرفت رو می شنون و کمکـــت می کنن؛ نه بهت می خندن نه درآینده به روت میران.

درد و دل کن تا سبک شی.

ما دوست داریم حرفای تو رو بشنویم:72:

سلام علیرضا،

چرا اینقدر خودت رو رنج و عذاب میدی؟
تاپیک قبلیت کمکت نکرد؟ پسر بدبخت (عذاب وجدان بیش از حد به خاطر گناه در گذشته)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

علیرضا

چند باره که با نامهای کاربری مختلف میایی و این مسئله رو مطرح می کنی

پسر خوب تو همه تاپیکها گفته شد شما وسواس فکری داری و نیازه نزد روانپزشک بری ، به نوعی از این حالت ، از احساس اینکه ایدز گرفتی یا هپاتیت و ... لذت می بری ، این نوعی وارونگی هست ، لذت از یک چیز موهوم و از احساس گناه .

باز هم تکرار می کنم بهتره نزد روانپزشک بری و در این خصوص با دارو درمانی موضوع را پی گیری کنی . :305:

---

صحیح نیست اینقدر خودت رو عذاب بدی...
تا حالا پیش روانشناس رفتی؟

پیش روانشناس رفتم ولی نمیتونم چیزی بگم...
نمیدونم گناه من بدبخت چیه، هر دوستی پیدا میکنم بعد مدتی بهم وابسته میشه (اخساس میکنم)، حرفای عاشقانه یک دفعه میزنه، واقعا احساس میکنم من چقدر بدبختم، که این اتفاق برام میوفته و خودمو مقصر میدونم و نمیدونم باید چی کار کنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alireza_m

پیش روانشناس رفتم ولی نمیتونم چیزی بگم...
نمیدونم گناه من بدبخت چیه، هر دوستی پیدا میکنم بعد مدتی بهم وابسته میشه (اخساس میکنم)، حرفای عاشقانه یک دفعه میزنه، واقعا احساس میکنم من چقدر بدبختم، که این اتفاق برام میوفته و خودمو مقصر میدونم و نمیدونم باید چی کار کنم

---

چرا نمیتونی به روانشناس چیزی بگی؟
تاپیک قبلیت رو هم خوندم ، برو پیش روانشناس ،اگه کارهایی که لازمه انجام بدی خوب میشی برادر من
اما مدام این فکرها رو داشتن به خودت آسیب میزنی

علی جان شما حتما باید یک مشاوره تلفنی لااقل بشی که ترست بریزه و به مشاورت همه چیز رو بگی. این بحران رو بهتره زودتر حل کنی. مشاوره تلنفی بهت اجازه می ده که بدون ترس از شناخته شدن یا ... همه چیز رو بگی. بعد اون توی صحبتهاش بهت کمک می کنه چطور می تونی بری پیش روان پزشک و دردهاتو بگی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gole kaghazi

سلام علـــی جان

خب بیا اینجا و حرفت رو برا ما بگو... اینجا شنونده های خوبی داره؛ که حرفت رو می شنون و کمکـــت می کنن؛ نه بهت می خندن نه درآینده به روت میران.

---

در مورد اینکه به رومون نمیارن والله ما یک تاپیک یک درد دلی کردیم در مورد خیانت یک خانوم به من، در ده تاپیک دیگه توی موضوعات غیر مرتبط کلی :227: به رومون آوردن که تو زخم خورده ای و الی و بلی و مشکل داری و... هر کی دیگه بود الان بحران هویت هم گرفته بود به جای اینکه درست بشه :311: البته من که پوستم کلفت شده ولی خب :311:

سلام علیرضا جان
ببخشید ها ولی انگار شما واقعا خل شدی.
انگار خوشت میاد خودت به خودت مارک بیماری بچسبونی.
اینطوریشو ندیده بودیم

یعنی میتونم راحت بهش بگم؟ کمکم میکنه؟ آخه خدا گفته جز من واسه کسی اعتراف گناه نکنید... ولی این موضوع خیلی برام عذاب آوره، دوست دارم سریع تر زندگیمو به حالت اولیه بر گردونم و تو کنکور موفق بشم... خدایا یعنی میشه؟:310::302:

آره بابا راحت بهش بگو! دیدی اضطراب داری نمی تونی حرفتو تموم کنی اصلا تلفنو قطع کن:227: . نیم ساعت دیگه زنگ بزن دوباره بهش بگو. اونا بنده خداها عادت دارند:311:
پسر گل اصلا گناهانی که تو در این سن انجام دادی کسر بسیار کوچکی از گناهانی که بشریت در هر ثانیه انجام می دهد نیست.

ممنون، آخه امروز وقت گرفتم حضوری برم، نمیدونم چی بهش بگم، هزار تا چیز توو سرم میچرخه میخوام همش تموم بشه...

از این وضع خسته ام، خیلی اذیت شدم توو این 6 ماه، قرص و دارو جواب نداد، ترس از همه چی وجودم رو برداشته، از درس خوندن افتادم، 17 روز از امتحاتا گذشت و من لای کتاب رو هم باز نکردم، می خوام درس بخونم، فکرام اذیتم میکنه، خیلی نا امید شدم، هدفم و آرزو هام برام مردن، هر چی فکر میکنم راهکاری ندارم، هیچ کاری نمیتونم بکنم، فلج شدم. می خوام همه چی رو بسپارم به خدا و از نو شروع کنم ولی یه چیزی اذیتم میکنه، اونم اینکه خدا به من مسئولیت داده و من باید همه چی رو درست کنم ولی وقتی نمیتونم و کاری از دستم بر نمیاد چی کار کنم؟ از خدا هم شرمم میاد... کاش تموم بشه همه چی...:302::323:

علی جون روانپزشک رفتی قرص و دارو گرفتی؟
به تغذیه و ورزشت برس. مخصوصا وقتی استرس داری می تونی یه ورزش سبک بکنی مثلا دویدن. واسه کم کردن استرس خوبه.
علی هر غلطی کردیم و نکردیم دیگه تموم شده. اگه کاری رو بتونیم جبران کنیم خوب باید بکنیم اما وقتی دیگه تموم شده دیگه انقدر خودتو ازار نده.
تو خودت که ازمایش دادی سالمی. اگه نگرانی حالا بعد 6 ماه میتونی دوباره بری یه تست دیگه بدی که خیالت راحت شه که سالمی. انقدر حرص نخور. به جاش به خودت برس. به تغذیه ات به ورزش.
چیزایی که لازمه روانپزشک بدونه یا روانشناس بدونه رو بهش بگو. لازم نیست طول و تفصیل بدی. کوتاه مشخص و مختصر و واضح بگو که هم تو راحت باشی و طولانی نباشه هم دکتره یا روانشناسه بفهمه چته تا بتونه درست کمکت کنه.
انقدر به خودت سخت نگیر.

ممنون مینوش عزیز
دارو هامو مصرف میکنم با تشخیص روانپزشک مقدارشو بیشتر کردم ولی چه کنم که خوابمم بیشتر شده، رواشناس هرچی بود بهش گفتم، یه لحظه شوکه شد از قیافش فهمیدم ولی خب، اونم گفت از روش تمرکز زدایی و ... که خودمم بلد بودم استفاده کنم...
ورزش رو شروع میکنم، نباید خودمو اذیت کنم. توو این چند ماه، موهام سفید شده، لاغرتر هم شدم، خیلی خودمو اذیت کردم...
احتمالا برای بار سوم میرم یه چکاپ کلی تا خیالم راحت بشه، هنوز میترسم، بر فرض هم اگر مثبت باشه کاری از دست من برنمیاد، ولی خب برای اینکه خیالم راحت بشه با اینکه میدونم ذهنم دنبال یه بامبوله جدیده...
ولی خدایا به امید تو:323:

اچ ای وی رو اگه دو بار تست کردی با فاصله ی 6 یا 7 ماه از هم و اگه توی کل این مدت یعنی از مدتی که اولین ازمایشو دادی تا حالا دیگه رابطه ی پرخطر نداشتی مطمنه که نداری مشکل. از پزشک هم بپرس. واسه چی خودتو انقدر ازار می دی؟
چکاب خون یعنی همون ازمایش عادی خون هم دادی؟ شاید کم خونی داشته باشی یا هرمونات به هم ریخته باشه یا هر چی که انقدر به خودت سخت می گیری و استرس داری. البته پسری و احتمالش کمه اما ازمایش عادی خون هم بده.
به خودت به تغذیه ات و به ورزشت برس. بی خودی انقدر خودتو ازار نده.
این تاپیک پست های اقای sci رو بخون.
http://www.hamdardi.net/thread-26620.html

نه دیگه از همون 4 سال پیش رابطه ی پرخطر نداشتم. ترسم از هر بیماری دیگه ای هست نه برای خودم بلکه واسه همونا. از آزار خودم خستم دیگه... خیلی خستم... روحیم داغونه... اصن نمیدونم باید چی کار کنم تا بهتر شم. همش ترس و اضطراب...
تاپیک رو میخونم... ممنون:72:
:323:

پس یه کمی اطلاعات پزشکیتو زیاد کن! مگه چند تا بیماری هست که بتونه منتقل شه و جون کسی رو به خطر بندازه؟؟ انقدر خودتو ازار نده. اگه 4 سال گذشته تو خودت باید بالاخره اگه بیماری داشتی می فهمیدی دیگه. وقتی خودت از نظر جسمی سالمی دیگه چه مرضی بوده که به دیگران داده باشی؟! اصلا ممکن نیست. با پزشک مشورت کن.
به جای اینا به خودت برس. به خودت بگو بسه هر چی حرص خوردم. دنیا بزرگه زندگی هم قشنگه حتی اگه من و تو هنوز قشنگیشو ندیده باشیم. ترس و اضطراب اگه ادم یه مدت طولانی داشته باشه یه جورایی عادت می شه. تو باید این عادتو ترک کنی. می تونی با کمک دکتر و ورزش و تغذیه و کنترل فکر و احتمالا کارایی که دوست داری مثلا ارایشگری یا کارای هنری از پسش بربیای. یه مدتی طول می کشه که بتوی کم کنی اضطرابتو و به خودت به بدنت بفهمونی که دیگه دلیلی برای ترسیدن و اضطراب وجود نداره.

ممنون مینوش :72:
میخوام امشب تصمیم بگیرم هرچی بوده بریزم دور (با اینکه 10 دفعه تصمیم گرفتم و باز از گذشته ترسیدم، گفتم آزمایش اشتباه بوده، گفتم کمون طولانی شده)
به خدا توکل کنم:323: بسپار بهش همه چی رو. دوباره شروع کنم :310: کاش اینبار بشه...

سلام.درموردروانشناستم تحقیق کن.همه نمیتونن به آدم کمک کنن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alireza_m

ممنون مینوش :72:
میخوام امشب تصمیم بگیرم هرچی بوده بریزم دور (با اینکه 10 دفعه تصمیم گرفتم و باز از گذشته ترسیدم، گفتم آزمایش اشتباه بوده، گفتم کمون طولانی شده)
به خدا توکل کنم:323: بسپار بهش همه چی رو. دوباره شروع کنم :310: کاش اینبار بشه...

---

سلام علیرضا خان
امیدوارم اول شرایط زندگی منو که اینجا نوشتمو پیدا کنی بخونی
ببین
من سالها مطمئن بودم که ایدز دارم.علائمشو توی خودم میدیم
منم مدام گریه میکردم.سر خطاهایی که داشتم سر تجاوزی که شد.مدام از تنهایی شاکی بودم.از جمع میترسیدم.گاهی 3ساعت پشت سر هم گریه میکردم.(به دوستم گفتم میخندید میگفت خوشبحالت!!!)فهمیدم نباید با همه کس دردو دل کرد.کسی دردتو میفهمه که خودش تجربه کرده.
خلاصه تصمیم گرفتم که ازدواج کنم و کارای گذشته(استمنا و دوستی و...) بذارم کنار
خب 4 ماه گذشت
همه چی خوب پیش میرفت که یهو گفتم من ایدزمو چیکار کنم.رفتم آزمایش خون دادم.در اوج ناامیدی دیدم جوابش منفیه
خلاصه داشتیم قرار نامزدی میذاشتیم شاد بودم مرتب نمازامو اول وقت!میخوندم از خد شکر میکردم که یهوووو بله پدر پسره زرتی مخالفت کرد!!!!!
و همه چی تموووووم.اولش خیلی کلافه بودم میگفتم خدایا بس نیس!حالا که میخوام آدم خوب شم چرا نمیذاری
آقا گذشت.پسره کم آورده بود شدید میگفت ولم کن.منم همه کارای گذشته مو رفتم به پسره گفتمو چندتا هم روش گذاشتم که دیگه ازم متنفر شه و فراموشم کنه.:160:
خیلی ناراحت بودم.اما همینی که گذشته تلخمو بده چندین سال به یکی گفتم انگار خالی شدم.منی که از رواشناس هراسون بودم حالا دیدم بهش مثبت شده
با خودم گفتم دنیا که تموم نشده.رفتم توی سایت بیمارستان محک.خودمو گذاشتم جای سرطانی ها...
دیگه نمیخوای دوست پسر و کوفت و... داشته باشی قبول.ازدواجت بهم خورد قبول.بابا ارزششو نداره.شاید این فرصتیه که خدا بهت داده واسه آدم شدنه واقعی
فوق فوقش پاک که بشی.توی بهشت ازدواج میکنی اونم ازدواج جاویدان که هیچوقت تموم نمیشه
یه چی دیگه اینکه رفتم سراغ دوستای خوبم(نه اونایی که منجر به خلافم شدن) میخوام شاد باشم شادی خوب نه با گناه
قراره باهم دیگه بریم سفر...:227:

آره درست میگی، ممنونم، من حس شما رو دارم. این چند وقت دارو هامو دکتر بیشتر کرده، با توکل به خدا پیش میرم ولی یه هفته اس که عموم سکته مغزی کرده، عمویی که خیلی برام عزیز بود و منی که داشتم بهتر میشدم دوباره با یه غم بزرگتر روبرو شدم، امروز مرگ مغزی شد:302: . اعضاشو اهدا کردیم:323:
این چند روز اینقدر گریه کردم که تمام بدنم یخ میکرد، از هر طرف چیزی خوبی پیش نمیاد. نمیدونم حکمت خدا چیه ولی هرچی بوده، خداست و از من مواظبت میکنه... منم سعی میکنم وظیفمو توو این دنیا انجام بدم... بقیشو خدا پیش میبره:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alireza_m

آره درست میگی، ممنونم، من حس شما رو دارم. این چند وقت دارو هامو دکتر بیشتر کرده، با توکل به خدا پیش میرم ولی یه هفته اس که عموم سکته مغزی کرده، عمویی که خیلی برام عزیز بود و منی که داشتم بهتر میشدم دوباره با یه غم بزرگتر روبرو شدم، امروز مرگ مغزی شد:302: . اعضاشو اهدا کردیم:323:
این چند روز اینقدر گریه کردم که تمام بدنم یخ میکرد، از هر طرف چیزی خوبی پیش نمیاد. نمیدونم حکمت خدا چیه ولی هرچی بوده، خداست و از من مواظبت میکنه... منم سعی میکنم وظیفمو توو این دنیا انجام بدم... بقیشو خدا پیش میبره:72:

---

سلام
چه خیر تاسف باری
تسلیت میگم.روحشون شاد:72::72::72:
از خدا براشون طلب بخشش و آمرزش دارم.آمین
چه خوب کاری کردید که اعضاشونو اهدا کردید.میدونم براتون دردناک بوده
خدا بهتون صبر کثیر و جمیل عنایت کنه.آمین
:323:

سلام آقا عليرضا تسليت ميگم.مرگ خيلي طبيعيه اما تو شرايط شما سخت بوده.هر جا كم آوردي بيا اينجا درد دل كن ونذار غصه هات اذيتت كنه.نميدونم اعتقاداتت چطوره اماخدايي كه از ما تو شكم مادرمون محافظت كرد تا رشد كنيم حتما ميتونه تو كره زمين كه جزئي از عالمه مراقبمون باشه تا كامل بشيم.:72:

ممنونم، امروز خبرای بد بهم زیاد میرسه،
یکی از دوستانم که با هم صمیمی بودیم و بعد باهم مشکل پیدا کردیم، خبر داد بهم که تومور مغزی گرفته و زیاد زنده نمیمونه و داره بیماریش پیشرفت میکنه، با اینکه توو این دوستی خیلی اذیت شدم ولی خیلی براش ناراحتم، حالا ازم خواسته باهاش آشتی کنم تا این چند وقت رو خوب سپری کنه نمیدونم چی کار کنم؟!! از طرفی میترسم کلک باشه و باز اذیت کنه ولی از طرفی بنظر نمیاد دروغ باشه و شاید واقعا راست باشه ولی نگرانم باز مشکلات قبلی پیش بیاد:302:... واقعا از این زندگی خستم، خسته ی خسته. بدترین سال زندگیمو دارم میگذرونم و هنوز روزای خوش رو ندیدم... نمیدونم چه جور صبح و شب میشه...:302:

نميگم واسه دوستتون ارزش قائل نشيد اما تو اين شرايط بهتره بيشتر مراقب خودتون باشيد تا ضربه ديگه اي نخوريد.البته اگر واقعا خودتونو دوست داريد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط prince

نميگم واسه دوستتون ارزش قائل نشيد اما تو اين شرايط بهتره بيشتر مراقب خودتون باشيد تا ضربه ديگه اي نخوريد.البته اگر واقعا خودتونو دوست داريد.

---

ممنونم، ولی چرا احساس میکنید خودمو دوست ندارم؟

alireza_m گرامی

در شرایطی که شما هستید ، اصلاً صلاح نیست به افرادی که بیماری جسمی دارند ، یا مشکلاتی در زندگی دارند که شنیدن و مواجهه با آنها شما را تحت تأثیر قرار می دهد نزدیک شوید و در ارتباط باشید .

به این دوستتون بگید من با شما قهر نیستم اما شرمنده نمیتوانم صمیمی باشم ، فعلاً نیاز دارم به اینکه روی خودم کار کنم و این توصیه مشاور هست که با مشکلات و مسائل دیگران خودمو درگیر نکنم . ذهن و فکرت را هم از بیماری احتمالی ایشون دور کن .

حتی در تالار هم تاپیکهایی که اعضاء مشکلات زندگیشان را مطرح می کنند نخوانید . ذهن شما نیاز به آرامش و استراحت و دوری از استرس و اضطراب و تنش دارد .

جرأتمندانه به این دوستتان پاسخ دهید نه از روی دلسوزی . مهم نیست چه نسبتی به شما می دهند حتی اگر شما را سنگ دل هم بدانند برایت مهم نباشد .

این توصیه ها کاملاً کارشناسی و تخصصی هست پس دقیق و جدی توجه کن .



.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alireza_m

ممنونم، امروز خبرای بد بهم زیاد میرسه،
یکی از دوستانم که با هم صمیمی بودیم و بعد باهم مشکل پیدا کردیم، خبر داد بهم که تومور مغزی گرفته و زیاد زنده نمیمونه و داره بیماریش پیشرفت میکنه، با اینکه توو این دوستی خیلی اذیت شدم ولی خیلی براش ناراحتم، حالا ازم خواسته باهاش آشتی کنم تا این چند وقت رو خوب سپری کنه نمیدونم چی کار کنم؟!! از طرفی میترسم کلک باشه و باز اذیت کنه ولی از طرفی بنظر نمیاد دروغ باشه و شاید واقعا راست باشه ولی نگرانم باز مشکلات قبلی پیش بیاد:302:... واقعا از این زندگی خستم، خسته ی خسته. بدترین سال زندگیمو دارم میگذرونم و هنوز روزای خوش رو ندیدم... نمیدونم چه جور صبح و شب میشه...:302:

---

سلام
اگه این دوست یه دحتر باشه.بعید نیس که واسه جلب توجه شما بهش خالی بسته باشه
اگرم پسر باشه که هیچ
در کل فرشته مهربان واقعیت رو به شما گفتن
به نظر من آدم در برهه ای از زندگیش باید خودخواه بشه.بیشتر به خودش توجه کنه مخصوصا در دوران بیماری!
الان باید فکرتون روی بهبودی متمکز شه

ممنون از شما و فرشته مهربان
بدلیل اینکه ایشون جز صمیمی بودن و مثه قبل بودن چیز دیگه ای از من نمیخاد و حاضر نیست که معمولی باشیم منم نپذیرفتم و بهش گفتم اگر واقعا منو دوست داری منو بیخیال شو تا چند ماه
منم دیگه جواب اس ام اس هاش و تلفناشو ندادم و حتی خواست 15 دقیقه صحبت کنه نذاشتم و جواب ندادم، هر وقت زنگ میزنه یا اس میده، ضربن قلبم میره بالا و اعصابم بهم میریزه... منم حوصلشو ندارم، هی خواست یه جوری من بهش دلسوزی کنم، منم خسته تر از اون... دیگه کاریش ندارم...:323:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alireza_m

ممنون از شما و فرشته مهربان
بدلیل اینکه ایشون جز صمیمی بودن و مثه قبل بودن چیز دیگه ای از من نمیخاد و حاضر نیست که معمولی باشیم منم نپذیرفتم و بهش گفتم اگر واقعا منو دوست داری منو بیخیال شو تا چند ماه
منم دیگه جواب اس ام اس هاش و تلفناشو ندادم و حتی خواست 15 دقیقه صحبت کنه نذاشتم و جواب ندادم، هر وقت زنگ میزنه یا اس میده، ضربن قلبم میره بالا و اعصابم بهم میریزه... منم حوصلشو ندارم، هی خواست یه جوری من بهش دلسوزی کنم، منم خسته تر از اون... دیگه کاریش ندارم...:323:

---

آفرین این شد کار دست.خودشه:104:

سلام اين فكر كنم تكرار اين جملات بهتون كمك كنه.
الهي جان پناهم نامهايت!
الهي كافي ام باش!
الهي عابدم كن عاشقم كن!
الهي بهتريني بهترم باش!
الهي كن تو آسان امتحانت!
الهي هم خودم باش هم خدايم!
الهي مرا زيرورو كن به عشق!
الهي مرا به بازي نيافريده اي پس مگذار كه بازي كنم در محضرت!
اي رهنما راهم نماااااااااااااااااا!!!!!!!!!! !!!!!

این ترس از ایدز و بیماری های دیگه برام مثه یه فوبیا شده، هرچی فکر میکنم اعصابم بیشتر بهم میریزه
دیروز یه بطری آب معدنی نیمه خالی توو اتاقم بود، یه ربع پیشش پسرعمم ازش خورده بود، منم برداشتم ازش خوردم، 5 دقیقه بعد دوباره ترسیدم، ترس از ایدز، ای خدا دیگه خستم...:302::323:

پیش روانشناس و روانپزشک می ری دیگه؟
ایدز طریقه ی انتقالش اینطوری نیست. از راه خون و از راه رابطه جنسیه. با اب خوردن توی لیوان ادم دیگه ای ایدز نمی گیری فوقش سرمامی خوری. اما خوب در کل اب دهن زده نخور دیگه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alireza_m

این ترس از ایدز و بیماری های دیگه برام مثه یه فوبیا شده، هرچی فکر میکنم اعصابم بیشتر بهم میریزه
دیروز یه بطری آب معدنی نیمه خالی توو اتاقم بود، یه ربع پیشش پسرعمم ازش خورده بود، منم برداشتم ازش خوردم، 5 دقیقه بعد دوباره ترسیدم، ترس از ایدز، با اینکه میدونم راهش نیست... 1 هفته ای بود داشتم آروم میشدم ولی دوباره حملات شروع شد ای خدا دیگه خستم...:302::323:

---

یه چیزی می گم از ته دل توروخدا برام دعا کن ولی بیماری ایدز بد نیس براغدد من دعاکن به دردای من دچار نشی نمی دونم شاید منم تاحالا ایدزو گرفته باشم ولی انقد به فکر زندگیم بودم که نتونستم ازمایش بدم هرچی هست مشکلتون یکیه خداکنه برطرف شه من واستون دعا:316:کاش منم ایدز داشتم دردم کمتربود
التماس دعا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mahsa1

یه چیزی می گم از ته دل توروخدا برام دعا کن ولی بیماری ایدز بد نیس براغدر من دعاکن به دردای من دچار نشی نمی دونم شاید منم تاحالا ایدزو گرفته باشم ولی انقد به فکر زندگیم بودم که نتونستم ازمایش بدم هرچی هست مشکلتون یکیه خداکنه برطرف شه من واستون دعا:316:کاش منم ایدز داشتم دردم کمتربود
التماس دعا

---

مشکلتون با دوستان درمیون بذارید مطمئن باشید کمکتون میکنن، خیلی آدم های مهربونی هستن:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

پیش روانشناس و روانپزشک می ری دیگه؟
ایدز طریقه ی انتقالش اینطوری نیست. از راه خون و از راه رابطه جنسیه. با اب خوردن توی لیوان ادم دیگه ای ایدز نمی گیری فوقش سرمامی خوری. اما خوب در کل اب دهن زده نخور دیگه.

---

با روانشناسه راحت نبودم و دیگه نرفتم، چیزایی رو بهم گفت که توو همین انجمن هم بود ولی منم انتظار چیز خارق العاده ای نداشتم، روانپزشک گفت باید دیدگاهتو عوض کنی و همه چی رو بسپاری دست خدا، ولی من خیلی داغونم...

سلام علی رضا

من احساس می کنم یک اشتباه یا به عبارتی سوء تفاهم تو رو هی بیشتر توی مشکلت غرق کرده، تا حدی که شاید دیگه اصلا دوست نداری از این حالت بیرون بیای!
اینکه به خاطر اون روابط وجداندرد داشته باشی قابل درک هست
ولی ترست رو نمی فهمم
صرف اون نوع رابطه ای که شما داشتی ایدز ایجاد نمیشه!!! یکی از طرفین باید دچار این بیماری می بوده تا منتقل بشه!!
پس تا کی میخوای با خودت الکی کلنجار بری؟؟؟ سر بی اطلاعی...
برو یکم اطلاعات صحیح، نه کوچه بازاری، در این زمینه کسب کن و یک بار برای همیشه تصمیم بگیر که دیگه الکی به این مسائل فکر نکنی.
اگر بحث وجدان درد هست خب راه داره، توبه داره، رد مظالم دادن و غیره که میتونی با یک عالم دینی به طور سربسته صحبت کنی و راهکار بگیری!
اگر بحث ترس از بیماری هست، این ترست کاملا بی معنی و بی جا هست. من اول فکر کردم تو از جایی ایدز گرفته بودی و در حالی که می دونستی ایدز داری به این رابطه ها تن دادی و بقیه رو مریض کردی. در حالی که شما داری میگی اصلا بیماری نداشتی و می ترسی طی این روابط گرفته باشی!! همچین چیزی نیست عزیز! برو اطلاعات صحیح بگیر و خودت رو بیخودی نابود نکن!!!!!!!!!

پیش روانشناس یا روانپزشک هم رفتی نمی خواد کل داستانت رو تعریف کنی، بگو کاری کردی که احساس گناه میکنی، وسواس فکری پیدا کردی و فقط در این زمینه کمک بخواه! :72:

ممنونم ولی هر چی راجع به این موضوع اتفاق میوفته من میترسم، از خوردن یک بطری آب که قبلا کسی ازش خورده تا اینکه هر چند وقت یه بار حتی خواب ببینم تا عصبی بشم، اگر روز عصبی بشم، حتی سر ظهر موقع خواب با بدخلقی پا میشم، الان مثلا ترس دارم که گرفته باشم تازه موضوع داره کش پیدا میکنه، مثلا در آینده نتونم خانواده داشته باشم، نتونم رویاهامو پیش ببرم و ... منم آدم احساساتی هستم و توو این سن(18)خودمو سالم نگه داشتم برام عذاب آوره اگر بخاد این اتفاقا بیوفته و حالا داره یواش یواش داره رو درسم تاثیر میذاره و این منو بیشتر از پیش ناراحت میکنه... و دارم تقریبا همرو اذیت میکنم حتی دوستان این انجمن
فکر کنم خدا هم از دست عاصی باشه:323:

سلام آقاعليرضاشايد من درست متوجه نشدم اما بيشتر ما از كمبود توجه والدينمون اينجاييم.پس بقيه نبايد بيخود برچسب بزنن.تا يكي حرف ميزنه ميگن وسواس فكري داري.كدوم روانشناس با يك تاپيك نيم صفحه اي نظر داده كه شما(همه رو نميگم)برچسب ميزنيد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟به قول خودتون همه آدما با هم فرق دارن وخدا هيچ موجودي رو مثل يكي ديگه خلق نكرده!خواهش ميكنم يكم بيشتر توجه كنيد تا همه بتونن راحت دردودل كنن.

علیرضا

یا باید بر این وسواس فکری که نوع ترس از بیماریش گریبان شما را گرفته غلبه کنی . یا استفاده از تکنیک مواجهه را در پیش بگیری . یعنی با این ترس روبرو بشی ، به جای اینکه بترسی که نکنه بیمار باشی . فکر کنی خوب حالا بیمار هم باشی بعدش چی ؟، و بپذیریش و ..... در واقع شما ترس از مرگ داری . اصل موضوع اینه که چون به این فکر می کنی که این بیماری آخرش مرگه ، می ترسی . پس با حس مرگ روبرو شو . بپذیر و بد نبینش . و تمام شدن همه چیز ندونش و فکر کن که خودتو آماده می کنی براش .

یکی از این دو راه ترا خلاص می کنه .

یا با توقف فکر و کمک دارو از افکار وسواسی بیرون بیا . یا با ترست از مرگ و ایدز روبرو شو .


.