خودش رو با همه چيز موافق نشون ميده

سلام دوستان ممنون ميشم اگه در اين مورد كمك كنيد
حدود ٣-٤ماه پيش خونواده اي براي پسرشون به خواستگاري اومدن و ما با هم رفت و امد داشتيم براي اشنايي بيشتر ، تا الان.. پسر خوبيه و ٢ سال از من بزرگتره.. روحيه ملايمي داره و از اونا نيس كه بخواد همش حرف خودشو به كرسي بشونه اصطلاحاً. ولي يه چيزي كه من تو اين مدت ازش فهميدم اينه كه در همه چيز ( چه كم اهميت مثل موسيقي كه گوش ميكنه تا چيزاي مهمتر مثل قصد رفتن به خارج از كشور)، خودشو موافق با من جلوه ميده.. البته ميگم ادمي نيست كه بخواد نظر خودشو تحميل كنه.. ولي همين كه در همه موضوعي خودشو هم نظر با من نشون ميده تا موافقت منو جلب كنه به نظرتون خوبه يا بد؟
به نظرم اگه بعد از ازدواج هم اينجوري باشه بد نيست ولي نگراني اصلي من اينه كه وقتي كار از كار گذشت و خيالش از بابت به دست آوردن من راحت شد شروع كنه به ساز مخالفت زدن. نظر شما چيه؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Tina64_000

به نظرم اگه بعد از ازدواج هم اينجوري باشه بد نيست ولي نگراني اصلي من اينه كه وقتي كار از كار گذشت و خيالش از بابت به دست آوردن من راحت شد شروع كنه به ساز مخالفت زدن. نظر شما چيه؟؟

---

1. معلوم نیست بعد ازدواج هم همین طور باشه. :305:
2. بعد ازدواج هم این طور باشه، بر خلاف تصور شما خوب نیست. (البته برای کسی که دنبال همسر هست نه موجودی برای سوار شدن!) :303:
3. این که به دنبال توافق باشه، ایرادی نداره ولی اینکه نظری نداشته باشه و یا روی نظرش نباشه، خیلی بده :324:

وقتی کسی همیشه فقط تأیید می کنه و هیچ نظر مخالفی نداره یه زنگ خطره که باید جدی بگیریدش
علتشو پیدا کنید

شاید ایشون مشکلی دارن که میترسن شما اگه متوجه بشید ایشونو نپذیرید و برای همین همش باهاتون راه میان

شاید شخصیتشون اینطوریه، که تو هیچ زمینه ای صاحب نظر نباشه که اینم خیلی بده شما میخواید بایکی همراه باشید و باهم مسیر زندگیتونو طی کنید. نه اینکه شما تنهایی تصمیم بگیری و یکی اطاعت کنه! این شرایط که تنها تصمیم گیرنده زندگی شما باشی براتون استرس زیادی هم خواهد داشت

شاید الآن انقد عاشقتون شدن که فقط موافقت می کنن که ناراحت نشید اما بعد از یه مدت که روابط عادی شد تازه شروع کنن و نظرات خودشونو بروز بدن و اون موقعس که شما متوجه تفاوت هاتون میشید. حتی اگه بگیم همیشه مثل روز اول عاشق شما خواهند موند بازم یه مشکل داره؛ به نظرتون یه آدم تا کی میتونه از خودش بگذره و در برابر هیچی مخالفت نکنه؟ مطمئن باشید بالاخره خسته میشه

شاید همونطور که خودتون گفتید الآن میترسن شمارو از دست بدن اما وقتی بدست بیارنتون همه اختلاف نظرها رو بشه

شایدهای دیگه ای هم وجود دارن. شما باید پی گیر قضیه باشید و متوجه علت این رفتار بشید. با خودشونم صحبت کنید و بهشون بگید اینکه ایشون نظر واقعیشونو مطرح نکنن مشکل ساز میشه

[align=justify]سعی کنید توپو بندازید تو زمینش بعد بنشینید و بازی کردنشو ببینید. همش شما متکلم نباشید که اونم تایید کنه بعد نفهمید دلیل تاییداتش چیه؟ بعد سعی کنید ی موضوع مورد اختلاف پیدا کنید و سرش بحث الکی براه بندازید و به چالش بکشیدش تا جاییکه نتونه فیلم یازیکنه ونظرشو صریح بگه،در همین موقع که ازاون نقاب اومد بیرون نگرانیتون را از مساله ای که اینجا گفتید رک و راست بخودش بگید تادر موردش بحث کنید بعد خودتون میفهمید دلیل این کارش چیه! ولی معمولا پسرا این کار را واسه جلب نظر دختر میکنند،این که بعد ازدواجم همینطور بمونن یا نه را الان باید با گفتمان از زیر زبونش بکشید![/align]:310:

ممنون دوستان از کمکتون
حقیقتش اینه که در یه برحه ای من و ایشون سر کار و آینده شغلی من ، خیلی بحث کردیم . اون میخواست که خانومش حتما شاغل باشه و من میخواستم که تصمیم گیری در این مورد به عهده خودم باشه که اگر خواستم کار کنم و اگر نخواستم نه....نهایت اینکه من به ایشون گفتم ما سر این موضوع به نتیجه نمیرسیم و بهتره همین جا تموم بشه ارتباط ما..که بعد از 2-3 روز تماس گرفت که من خیلی با خودم کلنجار رفتم و حرف شما رو میپذیرم..هر جور میل شماست در مورد آینده کاریتون تصمیم بگیرید
بعد از این ماجرا دیدم که تقریبا به هرچی که من میگم خودشو موافق و همراه نشون میده
مثل اینکه فکر میکنه اگر مخالفت بکنه ممکنه من بگم نه..بنابراین نمیخواد چنین اتفاقی بیفته

در عین اینکه در بعضی مسائل هم بسیار حق به جانب تصمیم خودش رو محق میدونه
مثلا مادربزرگ من فوت کرد و ایشون نیومد منزل ما برای تسلیت (فقط تماس گرفت با پدرم) ...من بهش گفتم که من و خانواده انتظار داشتیم شما برای تسلیت بیای ..که خیلی محکم جواب داد که تو خونه راجع به این موضوع بحث شده و به این نتیجه رسیدن که چون رابطه ما رسمی نیست و در مراحل آشناییه، ممکنه خوشایند نباشه..که به نظر من دلیل درستی نیست...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Tina64_000

در عین اینکه در بعضی مسائل هم بسیار حق به جانب تصمیم خودش رو محق میدونه
مثلا مادربزرگ من فوت کرد و ایشون نیومد منزل ما برای تسلیت (فقط تماس گرفت با پدرم) ...من بهش گفتم که من و خانواده انتظار داشتیم شما برای تسلیت بیای ..که خیلی محکم جواب داد که تو خونه راجع به این موضوع بحث شده و به این نتیجه رسیدن که چون رابطه ما رسمی نیست و در مراحل آشناییه، ممکنه خوشایند نباشه..که به نظر من دلیل درستی نیست...

---

اتفاقا دلیل کاملا منطقیه. خوب بود میومدن و اسمتون تو فامیل میپیچید و بعد به هر دلیلی بهم میخورد!؟!؟!؟ ببخشیدا ولی بنظرم شما یکمی آدم متوقعی هستید[/b]http://www.postsmile.net/img/20/2089.gif

متوقع نمیدونم ولی ایده آل گرا هستم...دلم میخواد همه چیز به بهترین نحوش صورت بگیره
ولی در این مورد نمیتونم حرف شما رو بپذیرم چون ایشون شرایط ما رو میدونه..اکثر اقوام ما شهرستان هستن و در این مورد میتونست کاملا مطمئن باشه که زمانی که میخواد به منزل ما بیاد با هیچکدوم از اقوام مواجه نخواهد شد..

سلام حاج آقا دهنوي تو برنامه گلبرگ ميگه بهترين كار واسه اينكه بفهميد حرفاي طرف مقابل درسته و نميخواد رل بازي اينكه سوال معكوس بپرسيم. مثلا اگه مشروب خوردن خمسرمون برامون مهمه مستقيم نگيم شما مشروب ميخوريد؟بپرسيم اگه يكي از اقوام من يا دوستانتون مشروب مصرف كنن شما چه برخوردي ميكنيد و باهاشون رابطه برقرار ميكنيد؟اگه بدش بياد ميگه نه ولي اگه خودش هم مصرف كنه جواب ميده چه اشكالي داره. يا راجبه بددهني بپرسيم اگه همسرتون هنگام عصبانيت به شما يا خانوادتون ناسزا بگه چه برخوردي ميكنيد؟اگه خودش اهل اين رفتارا باشه ميگه خوب عصباني شده ديگه و جواب هايي مشابه اين ولي اگه خودش خوددارباشه ميگه تحمل اين جور رفتارهارو ندارم. خلاصه با سوال معكوس يا نسبت دادن اون ويژگي بد به خودتون ميتونيد بفهميد چه نظراتي داره و الكي باشما موافقت ميكنه يا حرف دلشه.
خدا مادربزرگت و رحمت كنه. فك كنم يه كم دليلش منطقي باشه براي اينكه شما مرحله اشنايي هستيد ولي من شخصا از اين رفتار ناراحت ميشم چون باخودم ميگم آدمي كه همه نظرات منو قبول داره و ميخواد منو از دست نده اگه به انتخابي كه كرده مطمئنه نبايد نگران به هم خوردن رابطه باشه چون الان داره تلاش ميكنه همه جوره رابطه رو حفظ كنه.

سلام
ببین Tina جان، این موضوعی که گفتی تا حدی نگران کننده است اما باید تست بشه :

1-کسی که نظر خاصی از خودش نداره تا حدی میتونه نگران کننده باشه، یعنی بار سنگین تصمیم گیری ه و کارای مهم توی زندگی به دوش شما می افته، چون همیشه نظر ایشون موافق با نظر شماست، اینو تجربی میگم که بعدا مشکل ساز میشه و شما نمی تونید بهش تکیه کنید.
2- این آدم میتونه به شدت تحت تاثیر خانوادش باشه و ...

بهترین پیشنهادی که میتونم بهت بدم اینه که از حس زنانگیت که بسیار هم قویه استفاده کنی و طرفت رو توی شرایط مختلف تست کنی! برا مثال توی 2 جای مختلف 2 حرف کاملا متفاوت با هم بزن و ببین طرف چه عکس العملی نشون میده! یه جا بگو به نظر من آدم باید بره خارج ، یه جای دیگه بگو اصلا خارج رفتن خوب نیست ببین حرف تورو پی میگیره یا روی نظر خودش می ایسته! میگم که شما دخترها خیلی باهوشید، کامل طرف رو و رفتارش رو زیر نظر بگیر، توی یه موقعیت بحرانی قرارش بده و ببین میتونه از پسش بر بیاد یا نه بازهم نگاهش به دهان توست که تو بگی چه کنیم!


از این بترس که اون آدم چشمش به دهن اینو اون باشه برای زندگیش! حتی به دهن شریک زندگیش!!! این اصلا خوب نیست!

موفق باشی

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی شما به این اشاره کردی که توی خونشون بحث شده و گفتن نیان برای عرض تسلیت بهتره!!!
به نظر من این نشونه ی بزرگیه از اینکه این آدم به شدت تحت تاثیر اطرافیانش و بخصوص مادرشه!
چون این تصمیم رو یک مرد باید بگیره که به خودش متکیه نه اینکه فلانی چی گفت و خانواده گفتن خوب نیست! آخه مرد حسابی پس تو چی؟ تو کجای این فکر بودی؟ تو نظرت چی بود؟ یعنی هر جای دیگه خانواده مخالف انجام کاری از سمت تو باشن تو باید بگی خانواده مخالف بودن؟(که توی زندگی بارها و بارها پیش میاد) یا میخوای خودت برای زندگی خودت تصمیم بگیری؟ اگه نمیدونی چی خوبه چی بده تو زندگیت و باید از خانواده بپرسی همه چیزو، پس چرا ازدواج می کنی!

ببین : توی خونه بحث شده! این اولیش! و به این نتیجه رسیدن که .... پس تو که قراره مرد یه خونه بشی چیکار کردی؟!؟ نظر تو چی شد؟

و به نظر من هم باید میومدن!!!

خواهرم توی حرف آدما خیلی دقت کن، بخدا خیلی راحت میتونی بفهمیشون!
خواهشا مجددا فکر کن روی این قضیه!

ممنونم saharjavid و rockboy5570 عزیز از کمکتون
درست میگی rockboy، من از این زاویه به موضوع نگاه نکرده بودم (در مورد تسلیت )
البته ایشون متولد 62 هست. میشه اینو به پای سنش گذاشت؟ به هر حال مطمئنا به اندازه یک پسر 30-32 ساله پختگی نداره..ولی چیزی نیست که بتونم به راحتی ازش بگذرم:(

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Tina64_000

ممنونم saharjavid و rockboy5570 عزیز از کمکتون
درست میگی rockboy، من از این زاویه به موضوع نگاه نکرده بودم (در مورد تسلیت )
البته ایشون متولد 62 هست. میشه اینو به پای سنش گذاشت؟ به هر حال مطمئنا به اندازه یک پسر 30-32 ساله پختگی نداره..ولی چیزی نیست که بتونم به راحتی ازش بگذرم:(

---

خواهش میکنم

ببین Tina جان این از لحاظ روانپزشکی کاملا ثابت شده که تا آقایون و خانم ها به سن تکمیل عقلی و ثبات بالغی نرسن ، موقع خوبی برای ازدواجشون نیست، میگن آقایون 31-32 سالگی تقریبا تمام تغییرات اصلی شخصیتیشون انجام شده و خانم ها هم تا 27-28 سالگی.
خودت الان نگاه کن نسبت به سال گذشته چقدر تغییرات شخصیتی، ذائقه ای و ... داشتی؟!
بخاطر همین موضوعه که دو تا جوون کم سن و سال که ازدواج میکنن، مشکلات زیادی جلوی پاشونه چون هر لحظه خودشون هم نمیدونن چی میخوان.

من از صحبت شما متوجه شدم که شما هم تا حدی تمایل به این ازدواج داری، ولی من فکر میکنم که مورد مناسبی برای شما نیست،Tina جان، این آدم 29 سال به این شکل زندگی کرده که دیگران تاثیر زیادی روش داشتن، و این رویه ی زندگی این آدمه، به فرض هم این آدم بعد از چند سال رفتارش درست شد، با اطرافیانش که عادت به دخالت و اظهار نظر تو زندگی این آدم دارند چه میکنید؟
یکی از موارد راحتش اینه که یه تحقیق جامع توی محل کارش بکنی، ببینی اونجا چجوریه، خودش کارو میگردونه یا دیگران بهش میگن اینکارو بکن اونکارو نکن!

از چیزایی که گفتی منم فکر میکنم که پختگی لازم رو نداره!
بازهم تحقیق کن، و با چشم باز انتخاب کن، ایشالا که موفق باشی

بدون که دختر خوبی مثل تو مورد برای ازدواج زیاد خواهد داشت.
اون طرف هم انسان خوبیه، اما فکر نمیکنم برای شما مناسب باشه.
;)