در آستانه طلاقم کمک میخوام

سلام به همه
من و خانمم حدود 4 ماهه با هم نامزد شدیم و مشکلاتی داشتیم
الان بخاطر اون مشکلات ایشون میخوان از من جدا شن و طلاق بگیرن
مشکلاتم یکی زود جوش آوردنم که تو بعضی از مسایل که پایین میگم بوده
ایشون رابطه عاطفی شدیدی با خواهرشون دارن و یه طوری به قول تمام فامیل تحت سلطه خواهرشونن و من حرفایی درباره کم کردن رابطشون با ایشون زدم و باعث دعوا شد و من خیلی عصبی شدم.
دیگه این روزای آخر از نظر روحی وضع مناسبی نداشتن و من ازشون خواستم با هم بریم خونه ما چون من چند روز بود خونشون بودم بخاطر ایشون و ایشون چند تا حرف زدن و باعث ناراحتی من شدن و بازم من عصبی شدم و حرفای بدی بینمون ردو بدل شد
ایشون برای من حجابشونو خیلی خوب کردن ولی من اون اوایل زیاد گیر میدادم برای این مسبله که بعد فهمیدم اشتباهه و کوتاه اومدم.
همسر من ازدواج دومشون بود با من و من واقعا دوسشون دارم و عشقم بر میگرده به بچگی
تو این شرایط موندم چیکار کنم چون عصبانیت من مارو به اینجا رسوند.
لازمه بگم که من خیلی آرومم و نمیدونم چرا برای ایشون و تو هر مسیله ای عصبانی میشدم.
موندم بچه ها کمکم کنید

سلام دوست عزیز

اختلاف سنی شما با هم همسرتون چقدره ؟ و اینکه از لحاظ فرهنگی و طبقه ای خانواده ها چقدر به هم نزدیکند ؟

چند تا نکته :
[size=large]در حال حاضر در دوره نامزدی هستید یعنی دوره شناخت ! پس نمی تونید یهویی هه چیز رو به همسرتون تحمیل کنید چون ایشون هم در صدد شناخت شما هستند !

شما و نامزدتون سعی کنید فقط به هم اجازه حرف زدن بدید و از نارضایتی ها و رضایتهای یکدیگر صحبت کنید و نظرتون رو هم در موردشون به هم بدید و بعدش بدون اینکه به هم تحمیل کنید به هم فرصت بدید چون نمیشه یهویی عادتها رو تغییر داد ..
مثلا خواهرشون : اینکه به هم انس گرفتند و یک عمر کنار هم بزرگ شدند رو نمیشه یهویی ازهم جداشون کرد چون عواقب بعدی خواهد دشت ...
با همه این مسائل ارامش شما هم مهمترین مساله است که باید آرامشت رو برای حفظ و بقای زندگیت حفظ کنی و در قبال مشکلات صبور باشی و با درایت انها را حل کنی ..
پس صبور باش و بهم زمان و فرصت بدهید و همدیگر رو به آرامش دعوت کنید .
موفق باشی .[/size]

سلام چشمک عزیز
فاصله سنی ما دو ساله و ایشون دختر خاله مادرم هستن و از نظر اعتقادی بجز خواهر و برادرشون خودشون و مادرشون تقریبا مثل مان
ازدواج دومشونم هست با بنده و 1 فرزند پسرم دارن
الان حدود 2 هفتس بحثا بین ما پیش اومده
خواهرشونم برای این نگفتم که تقصیرامو بندازم گردن کسی
بله مشکل اصلی از من بود که وقتی کمی تغییرات تو ایشون دیدم سعی کردم با اهرم فشار کمی تغییرات بیشتر کنم تا اثر بهتری بگیرم و این بزرگترین مشکلم بود و اینکه نباید رک بهشون میگفتم با این خواهرشون رایطشونو کم کنن و باید با سیاست تر پیش میرفتم
خواهرشون تو ازدواج اولشونم دلیل اصلی طلاقشون بودن البته همسر اولشون اعتیاد داشت ولی عامل اصلی که باعث جداییشون شد خواهرشون بود
من موفق شدم با افراد مشترک بینمون تلفنی هفته پیش باهاشون صحبت کنم و تمام اشتباهاتمو بگم اما متاسفانه وقتی که داشتن شل میشدن برای برگشت گوشیشونو ازشون گرفتن و راههای تماشمو باهاشون بستن و حتی بردنشون خونه خودشون و اجازه نمیدن حتی نزدیکاشونم باهشاون صحبت کنن
موندم تو این شرایط چیکار کنم

کسی نیست؟

شما باید سعی کنین در اولین فرصت با خودشون صحبت کنین. شاید چند روز بگذره و اوضاع آروم بشه این شرایط رو پیدا کنین. اگر هم دیدین به هیچ وجه بتون اجازه نمی دن می تونین براشون نامه بنویسین و به وسیله یک واسطه مطمئن به دستشون برسونین. البته تا بشه حضوری بهتره.

جدای از این کار باید سعی کنین روی رابطه خودتون و همسرتون کار کنین. خیلی خوبه که علت ها یا بعضی از علت های به وجود اومدن مشکلتون رو می دونین. سعی کنین برای حلشون قدمی بردارین. مثلا ممکنه این لینک برای کنترل خشم بتون کمک کنه

http://www.hamdardi.net/thread-9283-post-113373.html

خیلی خوبه که با همسرتون پیش مشاور هم برین و همسرتون را در جریان بذارین که دارین
روی مشکلات موجود کار می کنین و از ایشون هم بخواین برای حل مشکلات باتون همراه بشه

ممنون زهرا جان
نمیدونم دیگه 1 بار موفق شدم تلفنی باهاش صحبت کنم اما بلافاصله ازم دورش کردن و متاسفانه خواهرشون روشون خیلی تسلط دارن و با اینکه همه فامیل میگن کارت اشتباهه باز به حرف خواهرش پیش میره و میگه طلاق

سعی کن دوباره باهاش تماس بگیری و ازش بخواهی که جایی همدیگر رو ببینید و با هم صحبت کنید ..
اگر توانسته باشی او را یکبار قانع کرده باشی پس باز هم می توانی با نرمی با او حرف بزنی و راضی اش کنی ..
در ضمن دوست عزیز ایشان نامزد شما هستند و اگر عقد کرده هم هستید پس قانونا ایشان همسر شما هستند و کسی حق این را ندارد که او را از شما دور کند پس با درایت تمام قدم بردار و او را به سمت خودت جذب کن !
درست هست که بهتره خانواده ها رو درگیر مسائل زندگیتون نکنی ولی باید بگم اگر می بینی زندگیت رو به طلاقه بهتره به همراه پدرو مادرت با خانواده ایشان صحبت کنی و از انها بخواهی که کمک کنند تا این مشکل حل بشه ..

ممنون دوستان عزیز
حالا 1 فرصت به خواست خدا ایجاد شد

ان شاالله از این فرصت خیلی خوب استفاده کنین و نتیجه خوبی بگیرین. فقط مراقب باشین توی صحبت هاتون حرفی نزنین که برداشت حساسیت روی خواهرشون پیش بیاد. سعی کنین پیش نامزدتون هیچ حرف بدی در مورد خواهرشون نزنین. :305:

سلام
رفتم و صحبتم کردم
بیشتر از اینکه خودشون میل به طلاق داشته باشن خانوادشون میگن طلاق و بخصوص مادرشون که اصرار واقعا زیادی دارن و واقعا کمر همت به کندن ما از هم بستن.
متاسفانه مادرم حرف اولی که زد متهم کردن خواهرشون بود هر چند به حق اما از اینجا شروع کردن ولی ایشون و من موفق شدیم تنهایی صحبت کنیم و حرفامو هر چند نتونستم کامل و اونطور که باید بزنم ولی گفتم و حرفاشونم شنیدن.

حالا این چند روز به واسطه یک نفر حرفایی شنیدم که باهاشون صحبت کرده بودن
یکی مقایسه کردن من با شوهر خواهرشون که آدم بیخیالین و به زنشون اصلا کاری ندارن که کجا میرن و میان و فقط بعنوان بانکن برای خانمشون
بعدم از سکه هایی که بهشون داده بودم فروختن و لباسایی که دوس داشتنو خریدن و گفتن که بیا وقتی نیست راحتترم و هر چی بخوام هست.
و حرف دیگه اصرار زیادی برای جدایی دارن در اول صحبتاشون ولی با شنیدن حرفهای حساب این تبشون میخوابه ولی بعد چند روز تو اون جو بودن بازم بر میگردن خونه اول.
شنیدم این چند روزه با مادرشونم مشکل دارن.
اینم بگم که تو این چند وقته که تقریبا جداییم و بحث جداییو پیش انداختن ایشون تمام کارایی که من دوس نداشتمو دارن انجام میدن.

سلام کسی راه حلی نداره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام
حرفایی رو که مشاور به خودم زده تو این مدت رو بهت میگم...
ببین دوست خوبم.. اگر توی معیار های اصلیتون از زندگی مشکلی ندارین تلاشتونو بکنین وگرنه واقعا بی فایده است...
معیار های ریشه ای زندگی دو چیزه..
عشق و اعتماد
اگر این دو تا نیست زندگیتون ریشه نداره و باید برای بوجود اوردنش تلاش کنین که خیلی سخته
دوم که ساقه زندگیه اخلاق و خانواده و تفاهمه است که اگر توش مشکل دارین میشه یه جورایی حلش کرد ( البته با وجود ریشه )
سوم که برگای زندگیه میشه خواسته های دیگه از همسر که جزیی تره که با نبودش هم میشه کنار اومد البته با نبود بعضیاش...
بشین فکر کن ببین مشکل از کجاست..و ایا قابل حله؟

سلام محمد جان
حرفاتو قبول دارم
مشکلات ما سر مسایلی بود که توافق داشتیم و 1 زره حساسیت زیاد من رو اون موضوعات باعث دعوا میشد
الانم میگه کنارم آرامش نداره
راستش فردا دادگاهمه و باید برم برای جدایی دیگه موندم چه کنم مثل اینکه خدا واقعا میخواد مارو جدا کنه
مشکل اصلی ما اطرافیانن
اطرافیانیکه با تصمیمات نابجا و دخالت های بیجاشون تیشه به ریشه ما دارن میزنن
من واقعا عاشقشم
اونم منو دوس داشت
اما......
دعا کنید برام

دوست عزیز
خودت داری میگی هم شما ایشون رو دوست دارین و هم اون شما رو، اون وقت فردا دادگاهتونه برای طلاق؟؟؟
میشه بگین این عجله برای چیه؟؟:300:
بهتر نیست به خودتون و ایشون یه کم فرصت بدین و بعد تصمیم بگیرین؟
از نظر من زمانی که هر دو به همدیگه علاقه دارین و برای جدا شدن مردد هستین، اقدام به جدایی بزرگترین اشتباهه.
مطمئن باشین خدا نمیخاد شما رو از هم جدا کنه شما هستین که اختیارتون رو به دیگران سپردین.
راجب کاری که میخوای انجام بدی کمی بیشتر فکر کن دوست عزیز.:72:

سلام به همه
ممنون بابت راهنماییای این چند روز
دیروز متاسفانه منو نامزدم از هم جداشدیم
تمام راهها رو رفتم و امتحان کردم اما بازم مشکل جدیدی سبز میشد سر راهم
شاید واقعا قسمت هم نبودیم
فقط اومدم بگم از همتون بابت کمکاتون ممنونم و امیدوارم هیچکدومتون تو زندگی با چنین مسایلی روبرو نشید و زندگیای خوبی داشته باشید