انتظار دارم شوهرم از من حمایت کنه و جواب بدرفتاری های خانوادش رو بده.

سلام حالم خیلی بده کارم شده شب نخوابی و گریه کردن .حالم از زندگیم به میخوره .روزای اول عروسی که خواهرای شوهرم دم به دقیقه سر به سرم میذاشتن به شوهرم گلایه میکردم که اینا چرا اینطور رفتار میکنن ولی شوهرم مدام دعوام میکرد که تو توهم زدی و خواهرای من خیلی خوبن مشکل از توئه.خیلی خیلی دوسم داشت و وقتی میگفتم حالا که اونا منو ناراحت میکنن تو دیگه چرا دعوام میکنی میگفت به خدا اگه میدونستم که حق با توئه قلمه پاشونو میشکستمو نمیذاشتم اونا پاشونو تو خونم بزارن.چند ماهه پیش تقریبا دو تا از خواهر شوهرم بر علیه من توطئه کردن و کلی حرف دروغ به من بستن.مادر شوهرم هم مسئول شد تمام این حرفا رو به شوهرم رسوند .اون روز شوهرم داغ کرده بود و منم گفتم که این حرفا رو نزدم اون گفت که اگه بفهمه کی راست میگه با اون یکی سخت برخورد میکنه منه بیچاره که شاهدی نداشتم محکوم شدمو اینقدر اعصابمو خورد کرد که گذاشتم رفتم خونه بابام بعد چند روز که اومد دنبالم و برگشتم یه قران برداشتمو بهش قسم خوردم که اینا همش تهمته .قرانو جلو دست خواهرشم گذاشتمو گفتم که قسم بخوره ولی این کارو نکرد.شوهرم مطمئن شد که مقصر من نبودم ولی دریغ از کوچکترین عکس العمل.یکی از خواهراش یه بار تا تونست فحشم داد و وقتی به شوهرم گفتم دو روز باهاش قهر کرد و بعدشم رفت دره خونشونو واسم گوشت نذری آورد.حرصم در اومد انگار نه انگار خواهرش منو خورد کرده بود.وقتی گلایه کردم گفت آدم باید گذشت داشته باشه ولی اون روزایی که منو به خاطر اونا اذیت میکرد گذشتش کجا رفته بود .حالام میگه که گذشت کن و بیا بریم خونه خواهرم و باهاش آشتی کن.وای ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی
پیشه یه روانشناس رفتم گفت افسردگی گرفتی.شبا خوابم نمیبره اگرم ببره با قرص میخوابم هر وقت این همه زور رو یادم می افته گریه میکنم دلم میخواد با یکی حرف بزنم :302::302::302::302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

یعنی کسی نمیخواد یکم آرومم کنه؟

سلام عزیزم ..
اولا لطفا عنوان تاپیکت رو عوض کن و عنوانی رو بذار که بیانگر مشکلت باشه ..
عنوان رو در پست بعدیت بذار تا مدیران برات درستش کنن :72:

ببین عزیزدلم وقتی ازدواج میکنی وارد یه خانواده ی جدید میشی با طرز فکر و رفتار و عقاید متفاوت .. پس باید خودتو باهاشون وفق بدی ..
هیچ وقت همسرت رو بین خودت و خانواده ش قرار نده .. اگه شما چند ساله اومدی تو زندگیش خانواده ش از ابتدا باهاش بودن .. اینطوری باعث میشی همسرت در مقابلت جبهه بگیره و طرفداری خانواده ش رو بکنه و دلخور میشی ..
توقع نداشته باش که اگه خانواده ش کار اشتباهی کردن باهاشون قطع رابطه کنه !
خودت همچین کاری رو میکنی ؟ مسلما خانواده ی تو هم رفتارهایی دارن که همسرت نمیپسنده .. اونوقت خوشت میاد همسرت بهت بگه باهاشون قطع رابطه کنیم ؟؟
همین که همسرت فهمیده تو راست میگفتی و اشتباه از خواهرش بوده کافیه ..
حالا باید کاری کنید که دیگه این مسائل پیش نیاد ..
به جای قطع رابطه سعی کن رابطه ت رو باهاشون بهتر کنی و صمیمی تر بشی باهاشون ..
زمانی که با خواهر شوهرهات دوست باشی مسلما این اتفاق ها نمیفته .. چرا که هیچ کس توی یه رابطه ی دوستانه و صمیمی به دوستش نامردی نمیکنه ..
این فکرها رو بریز دور که باهاشون رفت و امد نکنیم :46:
روزی میاد که جای خالی همین ادمها اذیتت میکنه و میگی کاش بودن . باهام دعوا میکردن ولی فقط بودن ..

خوانواده من تا حالا گوچکترین بد رفتاری با همسرم نداشتن.اینو خودش میگه نه من.شوهر من حداقل میتونست اگه به خاطر رفتارهایی من که به نظرش اشتباه بود منو اذیت نکنه یا باهام قهر نکنه که منم حالا ازش انتضار برخورد با خانوادشو نداشته باشم.به خدا وقتی فکر میکنم رفتارش نسبت به من جوری بود که اشکمو در میآورد ولی حالا با دیگران طوری رفتار میکنه که انگار یه گوله عقلو شعوره حالم بد میشه .خوب راست میگم مردا چون خواهرو مادرشونو خیلی دوست دارن هر چیزی رو ازشون نادیده میگیرن ولی وقتی به زنه بی چاره میرسه عین پتک میزنن تو سرش.یعنی مردا فقط به خاطر ارضای میل جنسی زن میگیرن ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اینو در نظر بگیرید که ایشون تا وقتی مجرد بودن، خواهرها و مادرشون همیشه بهشون فقط محبت کردند، بدی ازشون ندیدن و طبیعیه که وقتی شما بگید فلان رفتارو داشتن باور نکنن، بهرحال یه عمر باهاشون زندگی کردن، هرچقدم عاشق شما باشن باورش براشون سخته و فکر می کردند که شما مشکلی دارید. اما خداروشکر حالا که میگید باور کردن پس دیگه ناراحتی بابت چیه؟
توقع دارید همسرتون همون رفتاری که اونموقع با شما داشتن الآن با خانوادشون داشته باشن؟
این توقع درستی نیست، بهرحال خانوادشن. اتفاقا اینکه ایشون با اونا همچین رفتاری ندارن میتونه یه دلگرمی برای شما باشه، ایشون بعد از گذشت چندسال از زندگی مشترکتون و دیدن خوبیای شما همین رفتارو در مقابل شما هم خواهد داشت. پس این یه نکته ی مثبته
بهتره گذشت کنید ولی اگه رفتاراشون ادامه داره و تحملش برای شما سخته، میتونید بگید خودشون با خانوادشون رفت و امد کنن و شمارو معاف کنن ولی هیچ وقت نخواید بین همسرتون و خانوادش اختلاف بیفته

سلام
خانومی

همونوطر که دوستان گفتن در ارسال بعدی عنوان تاپیکت رو عوض کن و یه عنوان واضح بذار وگرنه تاپیکت قفل میشه.

................................

در مورد مشکلت.....

دوست عزیز...معلومه داری با زندگیت و همسرت چه میکنی ؟!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟این رهی که پیش گرفتی به ترکستان میرود....

اول از همه از مشکلات و به قول خودت توطئه های خواهرای همسرت و مادرش به همسرت هیچی انتقال نده.به هیچ عنوان

دوم به هیچ عنوان همسرت رو بین خودت و خانوادش نذار که قطعا شما رو انتخاب نمیکنه(اکثر مردها همینطوری هستن)این کارت علاوه بر اینکه محبت رو بین شما و همسرت کم میکنه باعث از بین رفتن حرمتها بین شما و همسرت میشه و مشکلات زیادی ایجاد میشه....

نکته سوم اینکه خودت قدرت دفاع نداری؟خودت نمیتونی حق خودت رو بگیری؟چرا انقدر ضعیفی؟چرا سیاست نداری؟
نمیتونی با قاطعیت اما ملایم حق خودت رو بگیری؟

نکته چهارم اینکه به خاطر حرفها و مشکلات خاله زنکی گذاشتی رفتی خونه بابات ؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خانومی.شما چند سالته؟چرا انقدر زندگی رو ساده گرفتی و رفتارهای کودکانه داری؟

میدونی همین ترک کردن خونه چقدر به نفع خواهرهای همسرت تموم میشه؟

میدونی با این رفتار غلط قبح ترک منزل ریخته میشه و ممکنه دفعات بعدی همسرت نیاد دنبالت و کارتون به جاهای باریک بکشه ؟!!!

شما خیلی عجول و کم صبری...خواهرهای همسر من هم خیلی عذابم دادن ..از شب عروسی گرفته تا همین الان که 4 سال از زندگیمون میگذره....اما هربار بعد ار دلخوری همسرم گفته بیا و بریم بهشون سر بزینم رفتم.قلبا راضی نبودم اما برای حفظ زندگیم و رضایت خدا و همسرم رفتم...و بازهم میرم...

مثل یه خانوم بالغ رفتار کن.وقتی میگه بیا بریم و بگو باشه عزیزم.چشم.چون تو میگی من میام.به خاطر عشقم به خاطر زندگیم باشه میام.به خاطر اینکه حرف تو برایم حرمت داره باشه میام.بگو گرچه دلم رو شکستن اما برای احترام به حرف تو میام

الان رفتارت دقیقا مثل یه دختر بچه است که داره تلافی میکنه و چشمش جایی رو نمیبینه و فقط میخواد انتقام بگیره

شما با رفتار پخته ات میتونی همسرت رو جلب خودت کنی و بعد از مدتی همسرت که گذشت شما رو میبینه بهت اعتماد پیدا میکنه.

اما به شرط داشتن رفتار پخته نه همچین رفتاری که شما داری میکنی.

سر خودت رو گرم کن تا کمتر به مسائل و مشکلات و این درگیری خای خاله زنگی بها بدی...ورزش کن ..کلاس برو...و انقدر روی حرفها و رفتارهاشون متمرکز نشو

سلام

گویا شما یکشنبه در تالار همیاری هم تاپیک زدید و اونجا هم به شما جواب دادم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط baran68

سلام دوست عزیز .

ناراحتی و بی خوابی های شما ناشی از تمرکز بیش از حد شما بر خانواده همسر هست .

شما دو سال هست که ازدواج کرده اید و باید این خانواده را با تمام خوبی و بدی هایش بپذیرید .

دوست عزیز هرکدام از ما خانواده ای دارد و گاه این خانواده ممکن است نواقصی داشته باشد اما در هر صورت برای ما از جایگاه ارزشمندی برخوردار است و هر شخصی که مستقیما آن را زیر سوال ببرد و جبهه گیری کند مطمئنا ما آزرده خاطر خواهیم شد و حتی در صورت امکان از این فرد دوری میکنیم .

همسرشما از این قاعده مستثنی نیست و اگر مدام بدگویی خانواده اش را بکنید مطمئنا برایش ناخوشایند است و از خودشما فاصله می گیرید . دقت کنید که این رفتارها اگر ادامه پیدا کند بزرگترین ضربه را به زندگی مشترکتان میزند که قطعا مهم تر از ارتباطات با خانواده هاست .

به جای اینکه انقدر روی خانواده همسرت زوم کنی روی زندگی مشترکت متمرکز باش .

شما پس از ازدواج باید خیلی از رفتارهای خانواده همسرت را اصلا نبینی و بی اهمیت باشی و اگر ناراحت شدید در حد بیان ناراحتی باشد . مطمئن باشید که برخورد پرخاشگرانه نتیجه عکس دربرخواهد داشت و حریم ها را از بین می برد و توهین های بیشتری دریافت خواهید کرد . رابطه شما با خانواده همسر باید رسمی و با احترام باشد و اگر این روند را ادامه دهید و رفتارهای بد را نادیده بگیرید و روش خود را داشته باشید کم کم آنها نیز متوجه حد و حدود رفتارشان با شما می شوند .

متاسفانه شما طوری پیش رفتید که روابط تیره شده و نیاز به زمان دارد و بعد از گذر زمان حتی طئنه ها را بی پاسخ بگذارید .
مواظب باشید که زندگی مشترکتان با این شکایت های شما از خانواده همسر رو به سردی نرود .

.

---

دوست عزیز . ترک خانه ، دعوا با همسر به خاطر آشتی کردنش با خواهرشوهر، شکایت های مداوم و..... فقط و فقط موقعیت شما رو نزد همسرتون خراب تر میکنه و توجهی که طالب آن هستید بدست نخواهید آورد. شما در این دو سال به جای اینکه روابط را با خانواده همسر مدیریت کنید آن را خراب کردید و این خود زمینه بروز مشکلات و اختلافات بعدی است . مدتی زمان بدهید بعد تلاشتان را برای ترمیم این رابطه انجام دهید و بعد از آن حد و حدود و حریم ها را با رفتارهای خودتان برای آنها مشخص کنید . بعد از این کار هرگاه ناراحتی بود با خود شخص کوتاه و مختصر بیان کنید که توقع فلان رفتار را نداشتید و دیگر ادامه ندهید و تا جایی که ممکن است آن را برای همسرتان بازگو نکنید و اگر این اتفاق افتاد خیلی سربسته و شرح ماوقع نکنید و ادامه ندهید .

اما در حال حاضر از هرگونه شکایت نزد همسر پرهیز کنید و فقط وفقط بر زندگی مشترکتان تمرکز داشته باشید .
کمی سطح توقعاتتون رو پایین بیارید (توقعات بی جا مانند قطع رابطه همسر با خانواده را به طورکل از بین ببر) . به نکات مثبت زندگی مشترکتان فکر کنید و سعی در تقویت اونها داشته باشید . ارزش زندگی شما دونفر بیش از اینهاست که بافکر به رفتار و اعمال و گفتار اطرافیان خراب شود . هرچه توقع شما بیشتر باشد و ریز بین باشید و حساسیت بیش از حد داشته باشید ومدام اتفاقات رو مرور کنید ، فقط و فقط خودتون رو آزار میدید و حال روحی تون از اینی که هست بدتر خواهد شد .

گویا بیشتر از اینکه از خانواده همسرتان ناراحت باشید از این ناراحت هستید که به آنها توجه دارد . هرگز سعی نکنید شوهرتان را از خانواده اش دور کنید چرا که دقیقا از شما دور خواهد شد و صمیمیت از بین میرود . مواظب باشید که با این حساسیت ها دچار حسادت نشوید .

شما بیشتر روی صمیمیت خودتان با شوهرتان کار کنید تا توجهات لازم در نتیجه ی آن برای شما حاصل شود . خیلی راحت از او بخواهید که به شما توجه کند ، نوازشتان کند و.... (هرچیزی که مد نظرتان هست) توجه کنید که از در مقایسه وارد نشوید و اسم هیچکس را بر زبان نیاورید چرا که نتیجه عکس دریافت می کنید .

دقت کنید که یکی از فاکتورهای راهیابی شما به قلب همسر همین روابط خوب با خانواده ی اوست .

تاپیک شما من رو یاد تاپیک مهتاب و نارضایتی هاش از خانواده همسر انداخت .
http://www.hamdardi.net/thread-11314.html

زنده دل عزیز /مریم 123 گرامی و باران68 خوبم ممنون .من میدونم که یه انسان به خانوادش علاقه داره و نمیخواد ازشون دور باشه چون منم خانواده دارم و نمیخوام رابطم باهاشون قطع باشه و در اوایل و حتی حالا هم ازش نخواستم قطع رابطه کنه فقط عکس العمل خواستم به خدا چون دوست داشتم که همسرم برای خانوادم خوب باشه به خاطر همین برای خانوادش خیلی خوب بودم مثلا خواهرش باردار بود چون از لحاظ مالی خیلی ضعیفن پیشنهاد دادم یه سیسمونی سبک براش بگیریم یا سالی یکی دو بار واسه مادرش میرفتم گرد گیری وخیلی کارای دیگه که حالا واسه همشون پشیمونم.چون در قبال تمام خوبیام به جز حرفای نیش دار و وظیفه دونستن تمام کارایی که براشون کردم جوابی ندیدم.اوایل خواهر شوهرم مدام ما رو کرده بود آژانس خودش هر جا میرفتن زنگ میزدن بیا ببرمون نه یک بار بلکه چندین بار من فقط ازش خواستم که حد و اندازرو رعایت کنه اونا خودشون شوهر داشتن و شوهراشون باید جایی که میخوانن ببرنشون نه شوهر من که یه سال اول بیکار بود و خرجمون با یارانه میگذشت چرا باید اون همه پول بنزین میدادیم ولی منه عروس چند ماهه اون شب همچین سرم داد و بی داد کرد که دلم شکست.مادرش عادت کرده که من اونجا میرم دیگه تکون نمیخوره باید شام بپزم جارو بکشم لباس بشورم و........ آخرشم میگه من زحمتام گردن دخترامه آخ که حالم بد مبشه.یه بار گفتم اینبار دست به سیاه و سفید نمیزنم به من چه ولی همین که مادرش خواست بره چایی بیاره شوهرم گفت پس.... چه کارست بشین این کارارو میکنه.من فقط به خاطر اینکه خواهراش بهم تهمت زدن و هر چی دلشون خواست بارم کردن خواستم باهاشون برخورد کنه که حداقل دیگه پیش نیاد ولی هیچی نگفت نتیجه بیعرضگی هاش شده این که پدر و مادرش بهم میگن اگه خواهرای علی فحش هم بهت دادن هیچی حق نداری بگی فرداشم باید پاشی بری خونشو عذر خواهی کنی.من از شوهرم فقط خواستم حداقل خودش بره خونه اقوامشو منو کمتر با اونا روبرو کنه ولی اون به این کارم راضی نمیشه همشم اگه یه خورده ناراحت میشم بهم میگه تحمل کن ازت که کم نمیشه .وای که چه بدبختم.

دوست عزیز

سلام

به نظر من ایراد از شما بوده که از اول بد عادت دادی حتی به همسرت. لزومی نداشت از اول گردگیری و ... تو خونه مادر شوهر انجام بدی

وقتی اونجا هستی در حد آوردن چایی آوردن غذا و کمک به شستن ظروف کمک کن

کار اضافه نکن که هم اونا بد عادت بشن و هم خودت از نظر روحی آسیب ببینی

بعدشم اگه شما کمکی به کسی میکنی برای قدر شناسی اون فرد نیست برای خداست نیازی نیست اون فر تقدیر تشکر کنه مهم نظر خداست

پس اگر خوبی کردی و بدی دیدی به دلت غم راه نده

یواش یواش این عادت بدی که به اطرافیانت دادی رو ترکشون بده فقط به تدریج باشه نه یکدفعه ای

میتونی یک کلاس خیاطی چیزی بری و موقع رفتن به اونجا وسایلت رو ببری و مدتی خودتو مشغول کنی که کار اضافه بهت پیشنهاد نشه و دائم ه از اینکه خیلی سرت شلوغ شده و به سختی به کارهات میرسی صحبت کنی

فقط هیچ وقت رک و پوست کنده و با لحن بد حرفتو نزن. بهتره کمی با سیاست پیش بری

الان اونا ایرادی ندارن شما از اول این کارها رو وظیفه خودت کردی

در مورد خواهر شوهرت هم من خودم نمونه مشابهش رو دارم که ضعف اعصاب داره من کلا سعی میکنم در مورد هیچیش نظر ندم و تو بحثایی که راه میندازه هم شرکت نکنم کلا به عنوان یک عضو بی تفاوت برخورد میکنم چون با این جور آدما زیاد نمیشه نزدیک شد و از طرفی هم نمیشه زیاد ازشون دور شد چون به هرحال فامیل نزدیک هستند بهتر هست ملایم از کنارشون رد بشی

اگه هم بهت بی احترامی شد باز هم با احترام جواب بده همیشه مواظب باش باید در شان خودت رفتار کنی حتی با یک آدم بد دهن هم نباید بد دهنی کرد

ببین خواهش می کنم دو پست مریم و باران را دوباره با فکر و تعمل بخون.................

ببین پدر و مادر و خواهر همسر آدمهایی نیستن که بشه باهاشون کل کل کرد

اونا رو در جایگاهای خودشون و به عنوان خانواده همسرت بپذیر همین طوری که هستن
مگه همسرت قاضیه که تا چیزی میشه باید بین شماها داوری کنه

اصلا مشکل هرکسی به خودش مربوطه مشکل و حرکات خواهر های همسرتم هیچ دخلی به همسرت نداره و هیچ مسئولیتی هم در قبالش نداره
اون به عنوان خانواده اش اونا رو دوست داره چون هم خونشم و تورو هم دوست داره چون زنشی و هیچ کدوم هم نمی تونه فدای اون یکی کنه آیا تو حاضری به خاطر همسرت خانواده ات را بذاری کنار؟!!!!!!

من هر بار که خواستم پیش همسرم از خانواده اش گلگی کنم همسرم بهم گفت اقلیما اگه مشکلی دارم بهم بگو در غیر این صورن من مسئول رفتارهای دیگران نیستم و دیدم واقعا هم حرفش درست و منطقیه

اقلیما جان حرف شما کاملا صحیحه من حاظر نیستم به خاطر همسرم خانوادمو برنجونم ولی وقتی راضی میشم که اگه رفتار ناشایستی همسرم نسبت به خانوادم انجام میده باهاش برخورد کنم و ازش احترام بخوام پس باید متقابلا وقتی خانوادم رفتار ناشایستی انجام میدن نسبت به همسرم پس باید با خانوادمم برخورد کنم .این کارم کردم و با احترام از خانوادم خواستم جایگاه همسرمو محترم بشمارن.پس متقابلا انتظار دارم که وقتی بابت رفتار بد من عکس العمل نشون میده که حرمت خانوادش خدشه دار نشه پس وقتی میبینم به خاطر نگه داشتن حرمت من در خانوادش حتی حاضر نیست کلامی به زبان بیاره چون میگه ناراحت میشن حق دارم احساس بدبختی کنم.:(:(:(:(:(:(:(

نه عزیزم حق نداری احساس بد بختی کنی
و اصلا مسئله ای نیست که بخواهی به خاطرش بهترین لحظات زندگیتو خراب کنی
فقط با این خودخوری ها داری با زبان بی زبانی به همه می فهمونی که خیلی مهمند و اونها هم از این قضیه سوئ استفاده می کنند

ببین همسر تو با این اخلاق تربیت شده و تو هم نمی تونی تغییرش بدی پس من اگه جای تو بودم

قضیه خانواده همسرمو ار رابطه خودم با همسرم کاملا جدا می کردم و با سیاست با خانواده همسرم برخورد می کردم راستی چند سالته و همسرت چند سالشه؟[color=#000080]

من 23 سالمه شوهرم 30 سالشه.عزیز دل یعنی چی که اینجوری تربیت شده ؟تربیت شده که به خاطر خانوادش تو سر من بزنه ولی کارای خانواده خودشو نادیده بگیره؟نمیخوام قطع رابطه کنه یا باهاشون درگیر بشه فقط باهاشون سرد رفتار کنه که بدونن من براش مهمم.وقتی شوهرم در قبال رفتارای اونا بی تفاوته و باهاشون طبق معمول رفتار میکنه بی ارزشی منو میرسونه.یکی از خواهر شوهرام تا خواهرشوهرش چیزی بهش میگه شوهرش با خواهرش درگیر میشه .خواهر شوهرم میگه چون شوهرش اینجوریه خواهراش جرات ندارن اذیتش کنن.

اصلا تو چرا خودتو با اونا درگیر می کنی که نیاز به این همه حرف و حدیث باشه

بزرگترین اشتباه رو تو داری می کنی که اجازه می دی حرفای خاله زنکی دو تو آدم اینقدر رابطه ی تو و همسرتو به بازی بده

ببین ما همه می دونیم که رفتار همسرتو هم درست نیست ولی ما که همسر تورو نداریم تا بهش بگیم ما درست رفتار کردن رو به تو می گیم تا همسرتم تحت تاثیر رفتارهای درست تو ،درست رفتار کنه

جلوی روی همسرت با سیاست و احترام با خانواده اش برخورد کن و بدگویی پشت سرشون نکن بعدا می بینی همسرت همه حق ها رو می ده به تو

تو رو خدا این لج و لجبازی رو بذار کنار

بعد ضربه ای می خوریها.................................

سلام

دوست عزیز از تعادل خارج شدن همیشه نتایج بدی به دنبال خواهد داشت .
شما فقط باید عروس خانواده شوهرت باشی نه بیشتر . هر عروسی وقتی به خانه مادرشوهر میره کارهای معمولی انجام میده اما نه بیشتر از اون و به همون عنوان هم (مثلا برای گردگیری) به اونجا بره .

دقت کن که لطف های زیادی تبدیل به وظیفه میشند و توقع به وجود میارند و از اونجایی که همواره امکان برآورده کردن این توقعات وجود نداره فرد دچار آزردگی میشه از اینکه به چشم وظایف از او انتظار دارند و در مقابل هم درک آن برای طرف دیگر سخت هست که چرا تا دیروز جور دیگر بود و اما امروز ..... به دنبال اون تصور بی حرمتی و... به وجود خواهد آمد .

شما حدتعادل رو رعایت نکردید نه در گذشته که گردگیری هم می کردید نه امروز که توهین و قطع ارتباط و... رو در پیش گرفتید واین ها نشانه عکس العمل های احساسی شماست و به مرور کار از این هم براتون سخت تر خواهد شد . وقتی روند غلطی داشتید حالا امروز به مرور و آرام آرام از این روند بیرون بیاید تا دیگران هم برای پذیرش این تغییرات آماده بشند و تصورات غلط نکنند .

این توقع شما نتیجه همون کارهایی خودتون و عدم رعایت تعادل هست . اما دوست عزیز با این توقعات فقط خودت رو آزار میدی و بدان نباید کاری میکردی که توقع جواب میداشتی . حتی این توقعاتی که از همسرت داری هم بی جاست . ایشون در فرهنگی دیگر و در خانواده ای دیگر بزرگ شده و نباید انتظار داشته باشی که همانطوری که تو ارزش او را در خانواده ات حفظ می کنی او نیز همین کار را بکند . ایشون با شما تفاوت دارند و این طبیعی است . شخصیت همسرت رو همونطور که هست بپذیر و توقعاتت رو از بین ببر تا کمتر آسیب ببینی .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط baran.68

ببین عزیزم اینها فقط مشکل شما نیست . اکثریت این مشکلات رو با خانواده همسر دارند اما یکی این مشکلات رو برای خودش بزرگ می کنه و دیگری نه و بیشتر تحمل می کنه این بستگی به سطح سازگاری هر فرد داره .
شما ریز بین هستید و خیلی به جزئیات فکر می کنید و این نتیجه ای نداره جز اعصاب خوردی برای شما . اکثرا این مشکلات رو دارند و طبیعی هم هست چون هر کدوم از دو خانواده متفاوت هستندبا افکار و عقاید متفاوت و نه شما نه هیچ فرد دیگری موفق نخواهد شد که خانواده ای رو تغییر بده . یکی از دلایلی که ازدواج سبب رشد یک انسان میشه همینه که باعث میشه فرد سطح سازگاریش رو بالا ببره و در بسیاری از موارد از خود گذشتگی کنه .
همسر شما هم این توانایی رو نداره که دو خانواده رو اداره کنه بنابراین شما نترس چون تعادل به وجود خواهد اومد . شما دیگه به این مسائل فکر نکن ، سازگاریت رو بالا ببر به قول غزاله عزیز بی خیال شو .

ببینید اگر شما مثال میزنید تا ما بهتر متوجه مشکلات شما بشیم باید بگم که من زندگی رو دیدم که علاوه بر این که شوهر باید به خانواده خودش خدمت می کرد و این یک وظیفه براش به حساب میومد ، خانواده شوهر در یک شهرستان دیگه بودند که از تهران دور بود و در اولین روزهای زندگی مشترک خواهرشوهر و برادرشوهر و مادرشوهر به نوبت میومدن و سه ماه میموندند و میرفتن بعد از یک ماه برمی گشتند و دوباره........


آیا شما این مشکلات رو داشتید ؟ میتونید لمس کنید که چنین چیزی اون هم در اوائل زندگی چقدر تحملش سخته ؟؟؟
این مثال رو زدم که بدونید که همه از این دست مشکلات دارند .

---

خداییش حرفاتو قبول دارم بخ خدا خیلی وقته چیزی بروز نمیدم ولی خودم از درون دارم میسوزم.مثلا من عید ننباید عید برم مسافرت چون آقا داداشش قراره از تهران بیاد همچین میگه عید نریم مسافرت داداشم میاد انگار خارجه 5-6 سال یه بار میاد .به خدا هیچی نگفتم ولی دارم میسوزم پارسال کل خانوادش باهم رفتن مسافرت ما رو جا گذاشتن ما چون پول نداشتیم نرفتیم ولی امسال که وضعمون بهتر شده نباید جایی بریم.چی کار کنم حد اقل غصه نخورم؟

سلام
ببین عزیز م
من هم یک مدت مشکل شما رو داشتم . بعد یک مدت میدونی چی شد اون هم شروع کرد به عیب گذاشتن رو خانواده من به هر دلیلی . الکی گیر می داد . ببین خواهر شوهر من من رو از خونه خدوم بیرون کرد ببین در چه حدی بود . امامن یاد گرفتم که هر چی دیدم بهش نکم . اون هم کور نیست که وقتی دید من گذشت می کنم خودش سعی کرد به جای خانواده اش بهم محبت کنه . ببین عزیزم اشتباه بزرگیه که شوهر رو بین خودمون و خانواده اش قرار بدیم . من هم مثل ت 4 سال 13 بدر نرفتم چون سالگرد 13 سال به بعد پدر شوهرمه همه میرن 13 به در اما من و وهرم به خاطر مادرشوهرم که جایینمیره هیچ جا نمیریم . اما اصلا این چیز ها رو ملاک قرار نده . بعضی خانواده چشم دیدن خشبختی ما رو ندارن. دوست دارند ببیننند که داداش یا پسرشون پوست زنشون رو می کنه . و تو با این کارات داری این فرصت رو بیشتر بهشون می دی . اما تو برعکس باید کاری کنی که همه به زندگیتون قبطه بخورند . هیچ وقت پشت اون ها پیش شوهرت حرف نزن . و فقط اون ها رو به خدا بسپار و بدون چوب خدا صدا نداره . رابطه ات رو با شوهرت صمیمی تر کن . عاشقش باش و بیشتر از همه جلو خانواده اش . به همه بگو بهش افتخار می کنی. قول بهت می دم 1 ماه دیگه میایی اینجا مینویسی من عاشق شوهرم هستم . ضمنا هر وقت اون هم پشت خانواده ات حرف زد. اولا گرو نکش یعنی رفتار خانواده اون رو به رخش نکش و همیشه بگو حق با توء و تو ببخش. عزیزم بخشش ولقعا زیباست . بدون خدا جای حقه . امیدوارم به حرف هام گوش کن

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ضمنا شما 11 تاپیک باز کردی و از فامیل شوهرت ایراد گرفتی . عززیم انقدر خودت رو در معرض حرف های اون ها قرار نده . سعی کن فکر کنی اون ها هم یک سری آدم هستن که تو داری کنارشون زندگی می کنی . گلم اولا با جاریت نشینو هیچ در دو دلی نکن . حتی از خوبی هاشون هم پیشش نگو . شما نیاز نیست خیلی صمیمی بشی باهاشون . حتما شما یک اتویی میدی دستشون حتی کوچیک . انقدر نرو به شوهرت بگو فلانی این رو گفت فلانی دروغ گفت . مادرت این رو گفت شوهرت اون رو گفت . عزیزم کاری نکن که شوهرت دنبال دروغگو بگرده . نکن با زندگی ات بازی نکن . بیا این کارهایی که هممن گفتیم رو انجام بده تا 1 ماه دیگه ببینم میگی بهترین شوهر رو من دارم .

سلام عزیزم
مشکلی که نوشتی رو دقیقا من هم داشتم و دارم
مثل شما اوایل که نامزد کردم و رفتم خونشون ممکم نبود بشینم همش سر پا بودم اینکارو اونکار و میکردم
حتی لقمه میگرفتم میدادم به خواهراش چون حامله بود اما بعدش همه اینا رو سرم خراب شد
حتی شد که من رو خونشون راه نمیدادن یعنی خیلی راحت در رو به روم باز نمیکردن
من خیلی گلایه کردم غصه خوردم حتی از ناراحتی غش میکردم باور میکنی؟؟
شوهرم میگفت هرکاری دلت میخاد بکن جوابشونو بده من باهاشون رو در رو نمیشم
اما من کوچکترین بی احترامی نکردم چون اینطور بار نیومدم همه رو خوب میدیدم
الان خودمو زدم به بیخیالی
میرم خونشون میشینم و مثل قبلنا نیستم
حتی به خواهراش زنگ میزنم و حرف میزنیم باهم در حالیکه دعوایی که باهاشون داشتیم در حد المپیک بود
منظورم اینه که خودت رو عذاب نده بخدا آخرش ما می مونیم و یه دنیا قرص اعصاب
من خیلی راحت واگذارشون کردم بخدا همین
تو هم واگذارشون کن بخدا
یه مطلبی تو این سایت فک کنم خوندم:
آدم بالغ و عاقل هيچ وقت به خاطر مسائلي كه از جانب افراد درجه دوم و سوم زندگيش(بازم ميگم درجه دوم نه از نظر قدر و ارزش بلكه از نظر نقش در زندگي شما) رخ ميده اشخاص اول زندگيشو ناراحت نميكنه و از همه مهمتر شادي و آرامش زندگيشو بهم نميزنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط aphd

من عید ننباید عید برم مسافرت چون آقا داداشش قراره از تهران بیاد همچین میگه عید نریم مسافرت داداشم میاد انگار خارجه 5-6 سال یه بار میاد .به خدا هیچی نگفتم ولی دارم میسوزم پارسال کل خانوادش باهم رفتن مسافرت ما رو جا گذاشتن ما چون پول نداشتیم نرفتیم ولی امسال که وضعمون بهتر شده نباید جایی بریم.چی کار کنم حد اقل غصه نخورم؟

---

شما اصلا شوهرتو درک نمی کنی. یکمی خودتونو جای ایشون بذارید.
توقع دارید تو روی خواهرشون وایسن و باهاشون برخورد کنن
توقع دارید برادرشونو نبینن و بیان مسافرت. درسته خارج نیستن ولی برادرشونن. سالی یه بارم خیلی کمه که آدم برادرشو ببینه. اینو من میفهمم که از خواهرم دورم. یکمی سعی کنید همسرتونو درک کنید.
نگید نه اگه من بودم بخاطر همسرم قبول می کردم، چونکه شما نیستید. همسرتون با شما فرق داره، روحیاتش مث شما نیست.
ایشون حرفاشون غیر منطقی نیست که نمیخوان با خواهرشون برخورد کنن یا بخاطر برادرشون نمیخوان برن مسافرت

خانواده همسرتون شمارو آزار میدن، درست. شما تو این مورد حق دارید از دستشون ناراحت باشید
ولی این یه مشکله بین شما و خواهر شوهرها و مادر شوهرتون. به همسرتون ارتباطی نداره. مسائل رو با هم قاطی نکنید.
مشکلتونو با اونا حل کنید و بین خودتون و همسرتون مشکل تراشی نکنید.
تو این دو رابطه مطمئنا رابطه شما و همسرتون خیلی مهم تر از رابطه شما و خواهر شوهرها و مادرشوهرتونه
یه رابطه مهم تر رو بخاطر یه رابطه کم اهمیت تر خراب نکنید

هفته ای یه شب برو خونه خانواده شوهرت موقع شام هم برو بعد شام هم چایی خوردید برید خونتون فقط تو چیدن سفره و شستن ظرفها کمک کن و عادتشون بده توقع زیادتر ازت نداشته باشن عروس اگه زیاد با خانواده شوهر قاطی بشه دردسر میشه ومشکلاتم زیاد میشه هر قدر بهت محل ندند بهتر عوضش بیشتر رو زندگی خودت متمرکز میشی و حرفای اونا هم برات کمتر اهمیت داره وبیشتر ارامش دارید تو زندگی مشترکتون هر کسی هم از رفتاراتون ناراحت شد با سیاست بگید ما زندگی عادی خودمون رو میکنیم و قصد ناراحت کردن هیچکس رو نداریم حتی میتونی در جواب بعضی اعتراض های شوهرتون هم از همین جمله استفاده کنید که باعث ناراحتی کسی نشید