چکار کنم که انتخاب درستی داشته باشیم؟ (تفاوت دیدگاه در مورد پوشش)

سلام به همه دوستان گرامی
من 28 سالمه و حدودا 4 ماه پیش از خانومی 27 ساله که در یه موسسه زبان همکلاسی بودیم خواستگاری کردم. توی این مدت شناخت نسبتا خوبی از همدیگه بدست آوردیم. بجز مسئله حجاب در بقیه موارد خواسته های همدیگه رو کاور می کنیم. تقریبا 1 ماه پیش هم، مادر و خواهرم به منزلشون رفتن و با اون خانوم و مادرشون ملاقات کردن. (هر دو خانواده ساکن تهرانیم)
مشکل اینجاست که خانواده من نسبتا مذهبی اند و منم حجاب رو لازم می دونم (نمی خوام چادر سرش کنه، دوست دارم حجاب اسلامی داشته باشه (مانتو و روسری) حتی یه مقدار آزادتر) اما خانواده اونا علیرغم نماز و روزه، به حجاب پایبند نیستن و مهمونی مختلط دارن.
هر دو نفرمون پیش یه مشاور رفتیم (البته جدا جدا) و ایشون گفتن: اگه اون خانوم به این نتیجه برسن که از روی اعتقاد می تونن خواسته من در مورد حجاب رو اجابت کنن مشکلی نیست ولی در غیر این صورت صلاح نیست ادامه بدین. مسئله پوشش خیلی حساسه و می تونه مشکلات بزرگی حتی برای خانواده ها ایجاد کنه.
الآن مدت یه هفته اس که اون خانوم در حال فکر کردنه.
از دوستان و مشاورین عزیز خواهش می کنم منو راهنمایی کنن. چکار کنم که انتخاب درستی داشته باشیم؟ هم من و هم اون خانوم؟

به حرف مشاور گوش کنین و مشاوره رو ادامه بدین، اختلاف در پوشش معمولا نوک کوه یخ اختلافات عقدیتیه که بیرون میزنه و بقیه اختلافا به تدریج خودشونو نشون میدن.

سلاا م سیامک عزیز
خوب شد تایپیک شما رو دیدم چون خودم کلی تجربه داشتم راستش من خیلی ا ز لحاظ پوششی باز نمیپوشم خصوصا یقه ولی همیشه دوست دارم ارایش موهام مشخص باشه چه مهمونی چه بیرون اونم البته نه زننده ولی خوب واسم مهمه
خوب جالب اینجاست من دو بار نامزد( همون نشون خودمون )شدم که هردو بهم زدم چون هردوشون به حجابم گیر دادن من اوایلش گفتم اوکیه ولی بخدا هر وقت خانم خوشتیپی رو میدیدم اینقدر هرس میخوردم که نگو میدونی چون واسم مهم بود و من فکر میکردم میتونم باهاش کنار بیام همش احساس اسارت میکردم وقتی که مدل مانتو و روسریمو که تغییر دادم دیگه داشتم دیوونه میشدم ولی مطمین باشید این موضوع اسونی برای تغیر نیست چون آدما یه روزه که اینجوری شکل نگرفتن یه عمر زندگی کردن :305:
اینارو گفتم چون تجربشو داشتمو از نزدیک لمسش کردم میخوام شما هم به این موضوع جدی فکر کنید برای من که باعث جدایی شد...
اگر در این مورد به توافق هم رسیدین از رفتار خانمتون مطمین باشید چون ممکنه بخاطر وابستگی الان همه حرفاتو قبول کنه ولی بعدا بیشتر متوجه میشی
موفق باشی

اون خانوم واقعا باید خودش اعتقاد پیدا کنه که به حجابی که شما مد نظر دارید.باید با هم راجع به حجاب و آثارش بیشتر صحبت کنید.

به امید تغییر بعد ازدواج نباشید.و اگر قبول کرد مطمئن باشید مجبور نشده.

سلام و ممنون از راهنمایی هاتون

"اگر قبول کرد مطمئن باشید مجبور نشده"

چطور می تونم از این موضوع مطمئن بشم؟ منظورم اینه که تحت تاثیر فضای عاطفی الانمون یه تصمیم احساسی نگرفته؟
چطور میشه راستی آزمایی کرد (بقول کارشناسان انرژی هسته ای!!!) که تصمیمش 100% منطقیه؟

خوب شما میتونید بعد از یه مدت که این مورد رو قبول کردن توی مهمانیها یا جمعهای دوستانه و خانوادگی خودشون قرار بدین:163:
فکر میکنم اگر واقعا به قولشون پایبند باشن همونجور رفتار میکنن اما اگه بازم سعی داره حجاب خودشو و کمتر کنه مطمینا نتونسته باهاش کنار بیاد

وقتی یه دخترو انتخاب می کنی که تو زمینه ای تفاوت عقیده دارید،یا باید تفاوتو بپذیری یا با عقیده دختر همسو بشی،

چون تویی که انتخاب کردی،تویی که با این تفاوت مشکل داری،پس این تویی باید تغییر عقیده بدی.

روی صحبتم فقط مراجع یا حجاب نیست،کلی می گم.اگر تفاوتی وجود داره یا باید قبولش کنیم یا خودمونو در جهت

از بین بردنش تغییر بدیم.

“باید تفاوتو بپذیری یا با عقیده دختر همسو بشی، چون تویی که انتخاب کردی،تویی که با این تفاوت مشکل داری،پس این تویی باید تغییر عقیده بدی”
حرفتونو قبول دارم!
راستش اوایل فکر می کردن سیستم حجابش بخاطر شیطنت دوران جوونی باشه و فکر کردن به مسئله ازدواج باعث بشه جدی تر بگیره این قضیه رو. توی این چند ماه که دقیقتر کنکاش کردم متوجه شدم سیستم خانواده شون اینجوریه. ضمن اینکه بعضی استدلالهای من در مورد حجاب براش قابل قبول نبود. می گفت "من نمیگم تغییر نمی کنم اما تو هم یه مقدار خواسته هاتو تعدیل کن" تا اینکه دو سه هفته پیش بعد از اینکه کلی با خودم کلنجار رفتم،شرایط جوری شد که از ازدواج باهاش دلسرد شدم! یه روز که با هم صحبت می کردیم بهش گفتم که "دلسرد شدم، نه تو خواسته های منو درک می کنی و نه من می تونم با این قضیه کنار بیام. ازش خواستم خوب فکر کنه و بهم جواب بده."

سلام
من شدیدا با این جمله موافقم : "مسئله پوشش خیلی حساسه و می تونه مشکلات بزرگی حتی برای خانواده ها ایجاد کنه."
1. اولین چیزهایی که مادر و خواهرتون پس از ملاقات با این دختر خانم و خانواده شون گفتند چی بود؟ (قبل از اینکه شما نظر بدهید)
2. گفتید حجاب اسلامی داشته باشه حتی یک مقدار آزادتر. منظورتون از یک مقدار آزاد تر چیه؟ واضح بگید لطفا
3. دقیقا مادر و خواهر خودتون حجابشون چطوریه؟
4. شما فکر نمی کنید که یک دختر 27 ساله تا الان باید اعتقادش نسبت به حجاب مشخص شده باشه؟ یعنی میشه امیدوار بود در 27 سالگی یک دختر خانم اعتقادشون در مورد حجاب عوض بشه؟

سلام و ممنون از پیگیری تون!
1- چون مجلس زنونه بود (مادرم و خواهرم - اون خانوم و مادرشون) بابت پوشش مسئله ای که باعث جلب توجه بشه بوجود نیومد. البته بخاطر اینکه مادرشون از اون زنهای سرزبون دار و زبله! مادرم یخورده جانب احتیاط رو گرفته!
2- منظورم اینه که نمی خوام چادر سرش کنه اما لباس پوشیده بپوشن و مو و گردن رو بپوشونن (الآن که شال سر می کنه گاهی اوقات شال رو باز استفاده می کنه). اگه مقداری هم از موهاشون از جلوی روسری یا شال بیرون باشه، قابل قبوله برام. (نه اینکه عامدانه و بخاطر آرایش موها رو بیرون بریزن!)
3- مادرم چادریه ولی خواهرام مانتویی هستن. اگه جای رسمی بخوان برن با مانتو مقنعه و برای مهمونی و جاهای غیر رسمی مانتو و شال.
4- مورد سوالم هم همینه و به همین خاطر ازتون راهنمایی می خوام! چیزی که متوجه شدم اینه که حجاب در خانواده شون اهمیت چندانی نداشته و به فراخور موقعیت (مهمونی فامیلی، مهمونی دوستان خانوادگی، مراسم مختلف ختم یا شادی) پوشش رو انتخاب می کنن که ممکنه بدون روسری باشه یا مقنعه.
این هفته که ازشون پیگیر شدم، گفتن که یه مهمونی رفتن و با حجاب بودن توی مهمونی. اصلا براشون سخت نبود و دیگران هم حساسیتی نسبت به این موضوع نشون ندادن. ضمنا دارن یه کتاب درمورد حجاب می خونن.

راستش معتقدم که گاهی اوقات یه اتفاق ممکنه آدم رو تکون بده و شرایط فکری و زندگی آدم رو تغییر بده اما حسی که در حال حاضر بهم دست داده اینه که اگه حاضر به پذیرش سیستم من بشه، نکنه تصمیمش احساسی باشه و بعدا با یه جرو بحث (که ممکنه توی هر زندگی پیش بیاد) برگرده و روزگارمون سیاه بشه!

ممنون میشم راهنماییم کنید. اگه دوستان تجربه مشابهی دارن ممنون میشم بهم بگین.

سلام
خب مسئله اینجاست که اگر توی یک مهمونی دیگر، دیگران نسبت به این موضوع حساسیت داشته باشند(پوشیده بودنشون) ایشون چی کار می کنه. مقاومت یا تسلیم؟ یعنی وقتی از اون مهمونی برگشتند شروع می کند با شما جروبحث کردن یا ....؟
اگر بعد از ازدواجتون یک مهمانی دعوت بشید که مختلط باشه و همسرتون دوست داشته باشه که در اون مهمانی شرکت کنید (شما و همسرتون) و همسرتون هم پوشیده باشه شما با این موضوع مشکلی ندارید؟یعنی با رفتن به مهمانی که مختلط هست مشکلی ندارید؟
ببینید یکی از مسائلی که معمولا آقا پسرها موقع ازدواج خیلی ساده می گیرن همین موضوع پوشش و حجابه و اکثر اینطور فکر می کنند که بعد از ازدواج می تونند خانمشان را تغییر بدهند و حجاب خانمشان مطابق نظرشون بشه. نمی گم این کار محاله اما احتمالش خیلی پایینه بنابراین نمیشه بهش خیلی تکیه کرد.
در هر صورت مادر و خواهر شما خبر دارند که ایشون بی حجابه. نظرشون در این مورد چیه؟ اگر مادر و خواهرتون را به عنوان کسی که خلقیات شما را می شناسند و خیر شما را می خواهند قبول دارید، به نظرشان در این مورد وزن زیادی در تصمیم گیری بدهید.
تا اینجای کار، به نظرم این ازدواج به صلاح نیست مگر اینکه از این به بعد تغییری اساسی در پوشش ایشان مشاهده شود.(این صرفا نظر منه با توجه به اطلاعات کمی که در این مورد دارم)

"یکی از مسائلی که معمولا آقا پسرها موقع ازدواج خیلی ساده می گیرن همین موضوع پوشش و حجابه و اکثر اینطور فکر می کنند که بعد از ازدواج می تونند خانمشان را تغییر بدهند و حجاب خانمشان مطابق نظرشون بشه"

سلام و تشکر ویژه از فهیمه عزیز
با این جمله کاملا موافقم! راستش منم ساده نگرفتم و خیلی بحث کردیم سر موضوع حجاب و به همین دلیل هم به مشاور مراجعه کردم. معتقدم بعد از ازدواج هیچ اتفاق خاصی نمی افته اگر طرفین این مسئله رو حل نکرده باشن. حتی کار به جایی کشید که به فکر کات کردن رابطه مون افتادم.
در مورد اینکه فرموده بودین اگه دیگران نسبت به حجاب ایشون توی مهمونی حساس بشن .... . منظور ایشون این بود که اگر خودشون انتخاب کنن حجاب رو، اطرافیانشون پوشش ایشون رو می پذیرن ضمن اینکه حجابش به خودش مربوطه و حساسیت و متلک دیگران نمی تونه توی تصمیمش اثر بذاره.
در مورد حضور من توی مهمانی مختلط صحبت کرده بودیم. من گفتم که با اعتقاداتم جور در نمیاد و در این مهمانی ها احساس خوبی ندارم و مثل یه وصله ناجور در خانواده شمام! ایشون هم گفتن که ممکنه در طول سال یک یا دو بار مجبور به حضور در این مهمانی ها بشیم که در این صورت ایشون باهام راه میاد. (یا به یه بهونه ای نمیریم یا اگر هم رفتیم تلاش میکنه که بهم سخت نگذره!)
راستش مادرم و خواهرم در مورد حجاب ایشون و خانوادشون چیز زیادی نمیدونن! عرض کرده بودم که اون روز که مادرم رفتن منزلشون، فقط بصورت گذرا مادرشون گفتن که خانوادشون توی بحث حجاب سختگیر نیستن! از اونجایی که جلسه کوتاه بود و زنونه، مسئله خاصی در این مورد جلب توجه نکرد. فیدبک منفی ای که خواهرم از اون جلسه مطرح کرد برام این بود که "به نظر سانتی مانتال میان" !!! نمی دونم این فیدبک منفی که در ذهن خانوادم هست تا چه حد جدیه.
ممنون میشم پیگیر ماجرا بشین و راهنماییم کنین.
لطفا دوستانی که در این مورد تجربه دارن کمکم کنن.

سلام

نمي خواستم چيزي بنويسم اما چون در اين زمينه يكم تجربه دارم تصميم گرفتم با شما درميون بذارم

خانواده نامزد من مذهبي هستن و از نظر پوشش كامل هستن

من هم به نماز روزه غيبت نكردن ........پايبندم اما از نظر پوشش بسته نيستم (باز از نوع بد نه:163:)

مثلا قبلا تو مهموني ها با بلوز شلوار بودم اما هميشه شال داشتم آرايش داشتم و دارم مانتوهاي كوتاه مي پوشيدم و الان هم بعضي اوقات مي پوشم

اما با نامزدم به توافق رسيديم

اگه دوس داشتين واستون مي گم چطوري:72:

سلام
شما خودتان از حجاب چه تعریفی دارید؟ این جمله یعنی چی؟ توضیح بدهید
"اگه مقداری هم از موهاشون از جلوی روسری یا شال بیرون باشه، قابل قبوله برام." یعنی به نظر شما بین با حجاب و بی حجاب چیز دیگری می شود تعریف کرد؟ اگر بله ، با تعریف حجاب تضادی ندارد؟ یعنی اگر مادرتان را با حجاب فرض کنیم ، خواهرانتان بی حجاب نیستند؟ به نظر شما اگر یک خانم مقنعه داشته باشد و مقداری از موهایش از مقنعه بیرون باشد با حجاب است؟

راهکار اول :
لطفا احساس را کنار بگذارید و فقط با عقل تان یک روز با این خانم مجازی زندگی کنید (خیلی سخته ولی میشه) یعنی قیافه و زیبایی هایش را نبینید بلکه خانواده اش ، اخلاقیاتش ، پوشش اش و روابط اجتماعی اش را ببینید. آیا این زندگی برایتان قابل قبول است؟
راهکار دوم:
هر پسری قبل از ازدواج بک دختر خیالی برای خود می سازد (من بهش میگم دختر آرزوها) که خواسته ها و آرزوهایش را در آن دختر خانم خیالی بروز می دهد. فکر کنید شما چنین کاری کردید یا خیر؟ یک برگه کاغذ بردارید و خصوصیات دختر آرزوهایتان را بنویسید. اعتقاد به حجاب جایی در این لیست دارد؟
راهکار سوم:
ببینید من معتقدم خواستگاری هایی که مادر پسر (و بعضا خواهرشون) در یک مجلس زنانه با مادر دختر خانم و خود دختر برخورد دارند خیلی مفید و کمک کننده هست تا اینکه از همون اول آقا پسر هم حضور داشته باشند. خواهر شما 10 برابر بهتر ، دقیق تر و سریع تر از شما می تواند نسبت به دختر و خانواده اش شناخت پیدا کند. ضمنا شما فرمودید که مادر گرامی معتقد به چادر هستند و خواهران شما مانتویی هستند بنابراین به احتمال قریب به یقین نظر مادرتان در مورد این دختر خانم منفی تر از نظر خواهرتان خواهد بود هر چند که بروز ندهند.
شما به صورت خصوصی با خواهرتان صحبت کنید و بگوئید که نظرشان برای شما مهم است و از خواهرتان در مورد این خانم این سوالات را بپرسید:
1. به نظر شما (خواهرتون) این خانم به خانواده ما می خورند؟ اگر نه چرا؟
2. در بین دوستان صمیمی خواهرتان خانمی مثل ایشون (از لحاظ حجاب) هست؟
3. اینکه گفتند "به نظر سانتی مانتال میان" عیبه؟ در پاسخ این سوال خیلی چیزها مشخص می شود.

به مادرتان هم بگوئید که نظرشان برای شما اهمیت زیادی دارد و ار ایشان بپرسید که اگر این خانم عروس شما باشند چه حسی دارند؟ ممکن است مادرتان از پاسخ دادن طفره بروند که البته طبیعی است. سعی کنید به روشی متوجه نظر واقعی شان شوید.
ضمنا شما برادر هم دارید یا خیر؟ اگر بله، ازدواج کرده اند؟ اگر بله همسر برادرتان چگونه هستند؟(از لحاظ پوشش)

سارا خانوم مرسی بابت نظرتون
ممنون میشم در مورد خودتون بیشتر توضیح بدین.
متوجه نشدم چرا گفتین:"نمي خواستم چيزي بنويسم اما ..." خوب اگه تجربه تون رو به اشتراک بذارین صواب داره!!!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فهیمه عزیز ممنون از پیگیری تون!

من پوشش رو بصورت سیاه و سفید نمی بینم و به آدمهای شل حجاب و یا بد حجاب نمیگم لخت!!! متوجه نمی شم چرا یه خانوم با مانتو و مقنعه رو بی حجاب دونستین!؟
از نظر من حجاب فقط به چادر نیست و اتفاقا دختر مانتویی که خودشو پوشونده باشه برام قابل قبوله. منظور من از اینکه گفتم بیرون بودن مقداری از موهای طرف برام قابل قبوله به این خاطره که طرفم رو در تنگنا نمی ذارم که حتما فلان لباس رو بپوش و فلان جور روسری سرت کن. مثل بعضیا نیستم که تا یه تار موی دختر خانوم افتاد بیرون سریع تذکر میدن.(یکی از دوستام به دختری که کلاه زیر روسری و مقنعه نداشته باشه میگه بد حجاب!!!) دوست ندارم طرفم رو تحت فشار بذارم اما پوشیده بودنش برام مهمه. اگر فکر میکنید مطلب رو متوجه نشدن لطفا مصداقی ازم بپرسین.
در مورد راهکار اول: بجز نوع پوشش در بقیه موارد مشکل خاصی ندارم.
در مورد راهکار دوم: البته که چنین کاری کردم. پوشش طرف حتما جزء آیتم ها هست و وزن زیادی هم در تصمیم گیری من داره.
در مورد راهکار سوم: اگر اجازه بدین بعد از اینکه ته توی قضیه رو در آوردم توضیح میدم.

همونطوري كه گفتم خونواده نامزد من مذهبي هستن و از نظر پوشش چادر استفاده مي كنن

اما من اينطوري نيستم

پوششم مانتو شال.....اين چيزاس

قبل از عقد من و نامزدم در اين مورد خيلي حرف زديم تا تونستيم به نتيجه برسيم نتيجه اي كه رضايت نسبي(دقت كنين نسبي)رسيديم

اينكه نميگم كامل چون در اين موردا دو طرف بايد و بايد يكم از خواسته هاشون كوتاه بيان

نامزدم كوتاه اومد كه من چادر نذارم بعضي از جاها مانتوهاي كوتاه بپوشم( كه خودشم هم همراهم هس)آرايش كم بيرون از خونه داشته باشم
تو عروسي هاي مختلط همراه هم باشيم اما يه لباس پوشيده اما شيك بپوشم از پوشيدن دامن تو مهموني اا كه من دوس ندارم صرف نظر كرد

من هم كوتاه اومدم كه موهام كمتر از زير شال معلوم باشه ارايش زياد نداشته باشم تو مهموني اا از يه بلوز بلندتر استفاده كنم كه ديگه آستن كوتاه مه نباشه

وقتي خودش همراهم نيس و من بيرون ميرم لباسم جلب توجه نكنه البته منظورم اين نيس كه لباس زشت باشه
لباس شيك اما سنگين باشه

اميدوارم به شما كمك كرده باشم

اگه سوالي داشتيد بپرسيد

رک گویی بنده رو ببخشید. اما برادر من ضمن اینکه به اعتقادتون احترام میذارم باید بگم نجابت یک خانم خیلی مهمتر از چند تار موهاشه که بیرون از روسری باشه امیدوارم حرفم توهین به خواهرهای گل چادری نباشه اما من خانمی رو میشناسم که چادر سرش میکنه اما متاسفانه به شوهرش پایبند نیست.و زنانی که شاید از دید جامعه بی حجاب و بدحجاب باشن اما نجیب و شریفن.یکم شما کوتاه بیا اگه حساس بشی 2 حالت داره
1-یا خانم شما بزور و فقط بخاطر علاقه به شما حجابشو کامل میکنه(که البته معلوم نیس اگه تو جمعی یا جایی شما تشریف نداشته باشید قضیه چطور خواهد بود؟)
2-یا تصمیم میگیره از همین اول ازدواج جلوتون کوتاه نیاد و به قول معروف زیر بار زور نره..حتی ممکنه دور بریها تو گوشش بخونن که کم نیار
در هر دو صورت به نفع شما نیس.بذارین خودش آزادانه تصمیم بگیره من یه دوست چادری دارم که بعد از ازدواج فقط به دلیل اینکه همسرش هیچ وقت به لباسش گیر نداد و به تصمیمش احترام میذاشت در عرض 2 سال از یه تیپ مدرن و امروزی یواش یواش به یه خانم ساده پوش و در حال حاضر چادری تغییر پیدا کرد.الان میگه وقتی احساس کردم شوهرم قصد تحمیل عقیدشو نداره در صورتیکه میدونم ته قلبش چی میگذره دوست دارم همیشه چادر سرم کنم.

سلام ممنون که جواب دادید.
من در سوالات اول پست قبل قصد بی احترامی به کسی رو نداشتم و فقط می خواستم دید شما در مورد حجاب را متوجه بشوم که متوجه شدم. اگر برداشتی غیر از این داشتید باید منو ببخشید. این سوال من رو جواب ندادید:
شما برادر هم دارید یا خیر؟ اگر بله، ازدواج کرده اند؟ اگر بله همسر برادرتان چگونه هستند؟(از لحاظ پوشش)
اصولا تغییر در پوشش یک دختر 27 ساله (تغییر بنیادی) بسیار بسیار مشکل هست.
منتظر نتایج راهکار سوم هستم

حتی اگه با مساله حجابم یه جوری کنار بیاین و همو قانع کنید

اولین و بزرگترین مشکلتون که میتونه تبعات زیادی داشته باشه و حتی باعث تاثیر رو روابط بین شما و خانوادتون بشه

مراسم هاست(مثل بله برون عقد و عروسی)
که خانواده خانوم میخوان مختلط باشه و ایشونم که عروسن بی حجاب باشن و مطمئنا خانواده شما حساس میشن و مخالفت میکنن
باید بتونید مدیریت کنید و کنار بیاین

سارا خانوم مرسی بابت اطلاعاتی که دادین
"نامزدم كوتاه اومد كه من چادر نذارم بعضي از جاها مانتوهاي كوتاه بپوشم (كه خودشم هم همراهم هس)آرايش كم بيرون از خونه داشته باشم...تو عروسي هاي مختلط همراه هم باشيم........قتي خودش همراهم نيس و من بيرون ميرم لباسم جلب توجه نكنه"

یه حس مشترکی بین همه آقایون هست (تا اونجاییکه من مطالعه کردم و خودم و دوستانم اینجوری هستیم) و اونم حس مالکیته! از این جمله تون میشه فهمید که همسر شما هم همین حس رو داره. هیچ مردی دوست نداره همسرش زیبایی هاشو به کس دیگه ای نشون بده و دیگران هم به همسرش نگاه کنن. زیبایی های یه زن مال شوهرشه! همینطور خانوما هم دوست ندارن که همسرشون توجهش به خانوم دیگه ای معطوف بشه. همیشه این سوال رو از خودتون بپرسین که اگه یه خانوم دیگه (حتی از نزدیکان و فامیل مثلا دختر خاله شوهرتون) حواس شوهرتون رو به خودش جلب کنه شما چه حالی بهتون دست میده ؟!
هیچ مردی دوست نداره دیگران به همسرش نگاه کنن. وقتی همسرتون همراه شما هست به شما آزادی بیشتری میده چون درکنار شماست و حواسش هست که دیگران (منظورم توی جامعه اس) به خودشون جرات جسارت به شما رو ندن.
منم همینو خواستم. لباس هاشون پوشیده باشه تا اون چیزی که مال خودم میدونم به چشم دیگران نیاد. البته پارامتر مهم در این میان اینه که خودشون به این نتیجه برسن و بپذیرن که پوشش کاملی داشته باشن (نه از روی اجبار من و شرایط عاطفی این دوره)
این رو هم بگم که ایشون مانتو های متنوع و شال و روسری با رنگ شاد می پوشن که با هم توافق کردیم که از مدل ها و رنگ های سنگین استفاده کنن که مورد قبول ایشون هست. در کل به سلیقه ایشون در انتخاب لباس احترام می ذارم و قصد گیر دادن ندارم تا جاییکه احساس کنم که یه لباس در شان ایشون نیست.

سلام

در این خصوص، نیاز هست که چند مساله کاملا روشن بشن:

1. حجاب خانم به طور کلی چگونه باشه؟

2. مراسم و مهمانی های خانوادگی که شما به آن دعوت می شوید و خانواده شما در آن حضور ندارند، چگونه است؟(آیا همه اعضای خانواده خانم حاضرند که به دلیل حضور شما، باحجاب شوند؟ اگر بله، چگونه و اگر نه، شما با این موضوع کنار می آیید؟ در این جمعها، همسر شما چگونه می تواند باشد؟)

3. اگر در زندگی مشترک، دختری نصیبتان شود؛ این دختر باحجاب می شود یا پایبندی خاصی ندارد؟

4. آیا این خانم و خود شما، در هر جمعی مطابق با عقاید همان جمع ظاهر می شوید؟ مثلا در جمعی که به حجاب اهمیت می دهند، باحجاب و در جمعی که برایشان مهم نیست، بی حجاب؟ آیا ملاک مشخصی برای داشتن یا نداشتن حجاب تعیین نکرده اید؟

خانوم کیمیتا ممنونم که نظرتونو نوشتین.
"نجابت یک خانم خیلی مهمتر از چند تار موهاشه که بیرون از روسری باشه"
با نظرتون کاملا موافقم! به همین خاطره که من سراغ ایشون رفتم! اگه در ایشون نجابت نمیدیدم که اصلا ازشون خواستگاری نمی کردم! ضمن اینکه ایشون مانتویی هستن و منم موافق این قضیه ام.
اینکه میفرمایید نجابت، نجابت دو وجه داره!
اول اینکه رفتار خود خانوم چطور باشه (که همونطور که شما فرمودین و منم در محیط دانشگاه و جامعه زیاد می بینم دخترهای چادری که همش دوس دارن با پسرا لاس بزنن-ببخشید که از این لفظ استفاده کردم- صدای قهقه خنده شون تا چند طبقه بالاتر هم میره! اینجور آدما حجاب و عفاف رو بدنام کردن) و در عوض دخترهای شل حجاب که با وقار با آقایون صحبت می کنن و به قول پسرا به هیشکی راه نمی دن!
و دوم اینکه نگاه دیگران بهش چطور باشه (منظورم اینه که با لباس پوشیدنش دیگران رو به سوءتفاهم نندازه) بخصوص اینکه در جامعه ما در صد خیلی زیادی از آقایون به خودشون جرات میدن به هر خانومی جسارت کنن.


توی این پست خیلی بنیادی حرف زدم!!!
ممنون میشم به بحث ادامه بدین تا من هم تلقی درستی از نگاه و برداشت خانومها داشته باشم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط fahime2012

سلام ممنون که جواب دادید.
من در سوالات اول پست قبل قصد بی احترامی به کسی رو نداشتم و فقط می خواستم دید شما در مورد حجاب را متوجه بشوم که متوجه شدم. اگر برداشتی غیر از این داشتید باید منو ببخشید. این سوال من رو جواب ندادید:
شما برادر هم دارید یا خیر؟ اگر بله، ازدواج کرده اند؟ اگر بله همسر برادرتان چگونه هستند؟(از لحاظ پوشش)
اصولا تغییر در پوشش یک دختر 27 ساله (تغییر بنیادی) بسیار بسیار مشکل هست.
منتظر نتایج راهکار سوم هستم

---

فهیمه عزیز باز هم ممنونم ازتون
من دو تا برادر بزرگتر از خودم دارم. زن داداش بزرگم معلم هستن. برای محیط کار مجبور به پوشیدن چادرن. اما در محیط بیرون مانتو و روسری می پوشن و در مهمونی هایی که خودمون هستیم جلوی من و برادر دیگه ام بلوز دامن و گاهی تونیک بلند و شلوار البته به همراه پوشش سر می پوشن. (پوشش کامل رو حفظ می کنن)
زن داداش دیگه ام مانتویی هستن و ایشون هم به همین شکل.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohsenazizi

سلام

در این خصوص، نیاز هست که چند مساله کاملا روشن بشن:

1. حجاب خانم به طور کلی چگونه باشه؟

2. مراسم و مهمانی های خانوادگی که شما به آن دعوت می شوید و خانواده شما در آن حضور ندارند، چگونه است؟(آیا همه اعضای خانواده خانم حاضرند که به دلیل حضور شما، باحجاب شوند؟ اگر بله، چگونه و اگر نه، شما با این موضوع کنار می آیید؟ در این جمعها، همسر شما چگونه می تواند باشد؟)

3. اگر در زندگی مشترک، دختری نصیبتان شود؛ این دختر باحجاب می شود یا پایبندی خاصی ندارد؟

4. آیا این خانم و خود شما، در هر جمعی مطابق با عقاید همان جمع ظاهر می شوید؟ مثلا در جمعی که به حجاب اهمیت می دهند، باحجاب و در جمعی که برایشان مهم نیست، بی حجاب؟ آیا ملاک مشخصی برای داشتن یا نداشتن حجاب تعیین نکرده اید؟

---

سلام! ممنون از اینکه وارد بحث شدین

1- انتظار من این بود که ایشون پوشش اسلامی رو رعایت کنن و بحث محرم و نامحرم رو جدی بگیرن. همونطور که قبلا عرض کردم متوجه شدم که به دلیل فرهنگ خانواده شون این مسایل اهمیتی نداشته و پوشش ایشون متناسب با جمعی بوده که حضور پیدا می کردن (از مانتو مقنعه گرفته تا بلوز شلوار بدون روسری)
بعد از اینکه از این شرایط مطلع شدم به مشاور مراجعه کردیم و مشاور فرمودن که تغییر در پوشش خانوم باید مبتنی بر اعتقاد خودش باشه و نه اجبار آقا. از اون روز هم ایشون دارن در مورد اعتقاداتشون فکر می کنن. ( ایشون و خانواده شون اهل نماز و روزه هستن اما حجاب نه)
به تازگی چیزهایی ازشون شنیدم که به حجاب علاقمند شدن. می خواستم بدونم تا چه حد میشه به این علاقمندی مطمئن بود و چطور میشه اونو تست کرد؟

2- اگر به جمعی دعوت بشم که خانومها محجبه نباشن، اگر حرمتها حفظ بشه (مثلا اینکه رقص و بازی هایی که مستلزم تماس بدنیه، وجود نداشته باشه) مشکلی ندارم و حضور پیدا می کنم. انتظارم از همسرم اینه که در این جمعها مسئله محرم و نامحرم رو رعایت کنه.

3- اگر فرزند دختر داشته باشم، می خوام طبق احکام و اعتقادات اسلامی تربیت بشه تا به سنی برسه که خودش تحقیق کنه و با تفکر و استدلال اعتقادات خودشو انتخاب کنه. من هم فضای لازم برای آزاد اندیشی رو براش فراهم خواهم کرد.

4- من همیشه به محرم و نامحرم و حجاب اعتقاد داشتم و دارم. اما ایشون تا به حال در بحث محرم و نامحرم اعتقادی نداشتن و در بیرون از منزل متناسب با عرف جامعه و در منزل و جمعهای دوستانه و فامیلی مطابق با عقاید همان جمع ظاهر می شدند.

سلام به دوستان عزیز
ببخشید که بین پستهام فاصله افتاد! چند روزی به اینترنت دسترسی نداشتم.

توی این مدت اتفاقاتی افتاده که حسابی حالمو به هم ریخته!
توی این چند روزه با این خانوم صحبت کردم. از تمایلش به عقاید من گفت. از اینکه داره به مسئله محرم و نامحرم پایبند میشه. توی مهمونی های فامیلی با حجاب حاضر میشه و این موضوع که نداشتن پوشش اسلامی پیش نامحرم گناهه.

از طرفی همونطور که قول داده بودم با خواهرم صحبت کردم (البته تلفنی) تا نظر اون رو هم در مورد دختر خانوم و خانواده شون جویا بشم. از عکس العمل خواهرم جا خوردم! ماجرا از اونجا شروع شده بود که برای هماهنگی جلسه آشنایی خواهرم با مادر اون خانوم تلفنی صحبت کرده بود. ظاهرا در دو تماس تلفنی که با هم داشتن خواهرم از لحن مادر ایشون بدش میاد و میگه انگار مادرشون می خوان ما رو تحقیر کنن. ی هجور احساس ریاست دارن. " اصلا ازشون خوشم نیومد!"
"تیپ و قیافشون هم به درد ما نمی خوره!"
متاسفانه خواهرم از الفاظی استفاده کرد که اعتبار نظراتش پیش من از بین رفته. چیزهایی رو به اون خانوم نسبت داد که من عصبانی شدم و تلفن رو قطع کردم. بعدش اس ام اس دادم بهش و گفتم بیاد خونمون تا مفصل صحبت کنیم.

خیلی داغونم!!! از یه طرف صحبتهای اون خانوم برام دلگرم کننده بود (البته هنوز هم ازتون خواهش می کنم تا بهم راهکار بدین تا بتونم راستی آزمایی کنم و میزان ثبات قدم ایشون رو بسنجم). از طرف دیگه موضع خانواده خودمه که هم خواهرم و هم مادرم مخالفت کردن (که لازمه بیشتر باهاشون صحبت کنم)

سلام
قرار بود هم با مادرتون و هم خواهرتون در این مورد صجبت کنید. آیا با مادرتون هم صحبت کردید؟ نظرشون چیه؟
ببینید من کوچکترین شناختی از شما، خواهرتون و روابط بینتون ندارم و بنابراین نمی تونم نظر بدهم. اما اگر فکر می کنید که از لحاظ فکری خواهرتان با شما هم فکر هستند (موارد بنیادی) و خوبی شما را می خواهند می تونید روی نظرشون ارزش ویژه ای قائل بشید. بنابراین اگر این شرایط هست (همفکر بودن و ...) در مقابل حرفهاشون موضع گیری نکنید. من شخصا معتقدم نظر مادرتون وزن بیشتری می تونه داشته باشه.
صرف اینکه ایشون به این نتیجه رسیدند که "نداشتن پوشش اسلامی پیش نامحرم گناهه." کفایت نمی کنه. باید تغییر محسوسی در پوشش ایشون مشاهده بشه. البته تغییر محسوس هم شرط لازمه اما کافی نیست.
از ایشون بپرسید که چی شده که دارند به مساله محرم و نامحرم پایبند می شوند؟ مثلا چه موضوع جدیدی متوجه شدند که تا امروز نمی دانستند؟

تجربه من می گه دختر خانومهایی که به عرف احترام می گذارند ولی خب حجاب موی نسبتا شلی دارند حجابشان هیچ مشکلی برای شما ایجاد نمی کنه. یعنی شما رو اگر خیلی ذهن مذهبی سفت و سختی نداشته باشید آزار نخواهد داد. بیشتر در رفتار و متانت دختر دقت کنید. به شکل باور نکردنی برخی خانومهای چادری نیز شل صحبت می کنند. بازم می گم. اینها تا جایی صحیحه که دیگه دختر حجابش مسئله ساز نباشه. مثلا با دامن کوتاه تو عروسی مختلط نیاد!!

روی تغییرات شدید حساب باز نکنید. نهایتا 10 درصد تغییر در حجاب ایشون پیش خواهد اومد.

سلام
ممنونم از دوستان که همچنان بهم کمک می کنن.

این هفته هم با مادرم و هم با خواهرم صحبت کردم (البته جدا جدا).

اول با خواهرم صحبت کردم. با توجه به اینکه مادرم تحت یه عمل جراحی قرار گرفته بودن، برای برنامه ریزی ملاقات خانواده ها، خواهرم با مادر اون خانوم در تماس بودن. اتفاقاتی رخ داده بود که خواهرم احساس کنن مادر اون خانوم سرش خیلی باد داره! خیلی مغروره، می خواد خانواده ما رو دور بزنه و مستقیما داماد رو توی چنگش بگیره! و همش دوست داره حرف حرف اون باشه! (این قسمت از حرفای خواهرم رو تماما قبول دارم! چون خودم با مادرشون ملاقات داشتم و از یکی از آشناها هم این مطلب رو شنیده بودم).
بحث اختلاف فرهنگیمون هم یه مقدار به چشم اومده بود (مادرشون توی صحبتهاشون گفته بودن که خیلی قائل به حجاب نیستن). از طرف دیگه با اینکه مجلس زنونه بود اما خواهرم حس کرده بود که اون خانوم و مادرشون نیاز نبود اینقدر به خودشون برسن!!!
بعد از اینکه با خواهرم کلی بحث کردیم در نهایت گفت که اگه تو می خوای ادامه بدی حرفی نیست، اما بعدها مشکل پیدا می کنی. با این خانوم سر مسایل فرهنگی و مادرشون بخاطر کل کل همیشگیتون.( آخه خودم آدم حق طلبی هستم و حرف غیر منطقی و زور توی کتم نمیره!)

با مادرم هم صحبت کردم. ناراحتی هایی که مادر اون خانوم پیش آورده بود مادرم رو آزرده کرده بود (تکرار صحبتهای خواهرم). ضمن اینکه مادرم می گفت مادرشون با طرز صحبت کردنش و حرفایی که زده خواسته گربه رو دم حجله بکشه (ما اینطوری هستیم-ما اونطوری هستیم-دختر من اینجوریه و ...!) و فردا روز بگه من از روز اول اینها رو گفته بودم. در واقع خودشونو اینجوری معرفی کردن!
مادرم هم در نهایت ریش و قیچی رو دست خودم سپرد اما این نکته رو هم متذکر شد که کنار اومدن با این خانواده کار راحتی نیست و بخاطر اخلاق مادرشون که قطعا روی دخترشون تاثیرگذاره، بعدا بحثهایی پیش خواهد اومد.(مثلا برای خرید، مراسمات و حتی توی زندگیمون)

تا حدی فکر میکنم که در اتفاقاتی که رخ داد خانواده من بی تقصیر نبودن اما اخلاق مادرشون هم اینطوریه که گفتم.

اینکه ریش و قیچی رو دست خودم دادن از یه طرف احساس خوبیه چون بهم اعتماد کردن و نظرم رو محترم میدونن و در صورت ادامه ماجرا پشتیبانم خواهند بود از یه طرف هم احساس غریبیه چون نظرشون رو خیلی نرم اعلام کردن!

دوستان عزیزم منتظر راهنمایی هاتون هستم!

سلام

زنگ خطر اول : " از طرف دیگه با اینکه مجلس زنونه بود اما خواهرم حس کرده بود که اون خانوم و مادرشون نیاز نبود اینقدر به خودشون برسن!!!"

می تواند در آینده ریشه خیلی از مشکلات باشد.

زنگ خطر دوم : "تا حدی فکر میکنم که در اتفاقاتی که رخ داد خانواده من بی تقصیر نبودن اما اخلاق مادرشون هم اینطوریه که گفتم."

شما قراره با خانواده ایشون و خانواده خودتون و همسرتون زندگی کنید. خانواده شما و ایشون از این به بعد عوض نخواهند شد. شاید این برخوردهای اولیه بهترین برخوردها در طول دوران باشه. یعنی در صورتی که ایشون همسر شما بشوند، احتمالا برخورد خانواده ها بهتر از این برخورد اول نخواهد بود.

زنگ خطر سوم : "کنار اومدن با این خانواده کار راحتی نیست و بخاطر اخلاق مادرشون که قطعا روی دخترشون تاثیرگذاره"

من شناختی از اون خانم و مادرشون ندارم اما مطمئنم مادر شما خیر و صلاح شما را می خواهند و من به تشخیص مادران صد در صد اعتقاد دارم. ضمنا مطمئنا اخلاق مادر روی دختر تاثیر گذار خواهد بود.

برادر من
من قبلا هم گفتم به عقیده من این ازدواج به صلاح نیست هنوز هم همین نظر رو دارم. اما در نهایت خود شما باید تصمیم بگیرید. لطفا روی یک کاغذ همه خوبی های این خانم را بنویسید و آنها را وزندهی کنید. پشت کاغذ هم همه بدی هایشان را بنویسید و آنها را وزن دهی کنید تا بتوانید بهتر تصمیم بگیرید.
به عقیده من وزن به دست آمده برای خوبی ها را در 0.7 ضرب کنید و وزن بدست آمده برای بدی ها را در 1.3 ضرب کنید. ورن هایی نهایی به دست آمده را مقایسه کنید. (ممکن است وزندهی خوبی ها تحت تاثیر احساسات باشد و وزندهی بدی ها ناشی از عدم شناخت. با این کار به واقعیت نزدیک تر می شوید)

وزن دهی موارد کار بسیار مشکلی است و من انتظار ندارم در کمتر از 3 4 روز بتوانید این کار را انجام دهید. باید صادقانه و دقیق بیندیشید و وزندهی کنید. یعنی مورد به مورد بررسی کنید که مثلا اگر وزن یک مورد را 4 در نظر گرفته اید و دیگری را 2 ، واقعا مورد دوم نصف اولی برایتان مهم است؟

اومدیم و دختر خانوم نتونستن د ر آینده بر این تغیید استوار بمونن اونوقته که تفاوتها بسیار آزار دهنده میشه خصوصا اگر خانم بنا باشه به خاطر نوع پوششون توسط شما یا خانواده مستقیم یا غیر مستقیم مورد شماتت قرار بگیره اونوقته که براتون مشکل پیش میاد البته بستگی به شما و خانوادتون هم داره که چطور بتونید با این قضیه کنار بیاید.ولی به نظر مبرسه تفاوت در نگاه به مسایل عقیدتی در بسیاری دیگر از مسایل هم نمود پیدا میکنه و متاسفانه ودر زندگی زناشویی زوجین به سختی با تفا وت های هم گنار میان و همین مساله بسیار بسیار ایجاد مشکل میکنه و در صورت نپذیرفتن اونها باید بهای سنگینی رو داد و ارامش رو از طرفین سلب میکنه.من بر اساس تجربیات متفاوت زندگی زناشویی اینها رو گفتم حالا شما خودت بسنج ببین میتونی با این تفاوت ها کنار بیای یا نه...

فهیمه و نیروانا عزیز
مرسی از راهنمایی هاتون!
راستش خیلی گیج شدم. واقعا قدرت تصمیم گیریمو از دست دادم!!!
دو سه روز پیش که با ایشون صحبت می کردم، گفتن که توی مهمونی هاشون پوشش اسلامی رو رعایت می کنن. حتی مکالماتی که با اقوامشون داشتن توی این مدت (در مورد تغییر پوشش شون) رو برام تعریف کردن و از تصمیمشون برای ادامه دادن به این وضعیت گفتن و اینکه از این شرایط (پوشش) راضی هستن.

بد جوری تحت فشارم!!! خسته شدم از شرایطی که نه بهتر میشه و نه بدتر!!!
کمک میخوام!!!

سلام مي دونم خيلي وقته ازاين پست گذشته ولي يه سوال آيا اين موضوع به نتيجه رسيده يا نه ؟