من بعد از ۴ سال از همسرم جدا شدم ولی با این قضیه کنار نتونستم بیایم و دوباره بعد از ۶ ماه با هم شروع کردیم ولی او رفتار کاملا سردی دارد و میگوید شیاد زمان درست کند . من چه باید بکنم که او مانند گذشته احساسش را به دست بیاورد؟
نمایش نسخه قابل چاپ
من بعد از ۴ سال از همسرم جدا شدم ولی با این قضیه کنار نتونستم بیایم و دوباره بعد از ۶ ماه با هم شروع کردیم ولی او رفتار کاملا سردی دارد و میگوید شیاد زمان درست کند . من چه باید بکنم که او مانند گذشته احساسش را به دست بیاورد؟
دوست عزیز:72:
به همدردی خوش آمدی:72:
لطفا سن خودت و همسرت- تحصیلات و شرایط آشنایی و زندگی قبلی با همسرت و دلایل طلاق
و دلایل رجوع دوباره را بیشتر توضیح بده تا دوستان بتونند راهنمایی کنند.
ایا شما فرزندی هم دارید؟
موفق باشی:72:
سلام از شما سپاسگزارم
من ۲۶ ساله هستم و همسرم از من ۲۳ سال بزرگتر است . زمانیکه از ایران خارج شدم ۱۹ سال ام بود و ۳ سال بعد
با همسرم آشنا شدم . ازنظر تفاوت سنی چیزی بین خودم و همسرم احساس نمیکنم چون سن اش با روحیاتش متفاوت است و روحیه یک مرد جوان را دارد . مشاجره زیاد داشتیم ولی نه به طورجدی.برای اولین بار ۲ سیلی به من زد و من خانه را ترک کرده و به ایران پیش خانوادم رفتم به مدت ۲ماه ولی در تمام این مدت نمیتوانستم فکر کردن به او را خاتمه دهم و او نیز این چنین بود . من تمام اتفاقات بد را فراموش کردم و ازش درخواست کردم که دوباره شروع کنیم ،اول مخالفت کرد ولی در نهایت قبول کرد و الان به مدت ۲هفته است که دوباره زیر یک سقف زندگی میکنیم ولی نه حرفی میزند و نه مانند گذشته شاد است و میگوید
هیچ احساسی به این زندگی ندارم. من زندگیم را دوست دارم چون در کنارش احساس آرامش میکنم و تمام تلاشم را میکنم که همه چی مانند قبل شود ولی تا همسرم همچین احساسی دارد ،فکر نمیکنم که بتوانم موفق شوم. نمیدانم او مرا امتحان میکند یا انتقام میخواهد بگیرد ولی از طرفی او انسان مهربان و خوش قلبیست.شما به من بگویید که من چه گونه با او باید باشم که دوباره احساسش به زندگی برگردد ??
سلام عزیزم
درکت می کنم
باید چیزی عامل ناراحتی و رنجش او شده باشد و تغییر رفتارش و شاد نبودنش حتما علت دارد .
برای چی با هم دعوا کردید و چرا او به شما کشیده زد ؟
وآیا شما تنها به دلیل آن کشیده ها خانه را به قصد ایران ترک کردید ؟
در این مدت که شما ایران بودید و حد فاصل آشتی کردنتان همسرتان چه می کرد ؟ شما چه می کردید ؟
مشاجره ما سر چیز خاصی نبود ولی به لجبازی کشیده شد . من قرار بود به ایران سفر کنم ولی مصادف به مشاجر ما شد و او میگفت تو ۳ هفته از خانه به دور بودی و حالا که ۱ ماه به ایران هم میخواهی بروی فاصله زیاد میشود ولی من اصرار داشتم که از هم دور باشیم تا از روی لجبازی تصمیم نگیریم. در این مدت او کاملا تنها بود و دائم کار میکرد و با سگمان به سر میبرد و من هم در این مدت سعی کردم همه چیز را فراموش کنم ولی موفق نشدم و فقط او را در کنار خود میبینم. لازم به ذکر است همسر من قبلا ازدواج کرده و یک دختر ۱۹ ساله دارد که با او هم تماسی دیگر ندارد در کل میگوید از زنها زده شده . خیلی بی حوصله و عصبی شده است. من سعی میکنم خیلی مثبت و شاد باشم و تمام کارها را به خوبی انجام دهم هم داخل هم بیرون از منزل. من نمیدانم چگونه احساسه او را باز گردانم؟
سپازگزارم
برای چی سه هفته از او دور بودی ؟
و مجددا چرا تصمیم گرفتی که به ایران بروی ؟
این چه موضوعی است که بخواهد کار را به کشیده زدن برساند ؟
کلا چرا کار به لجاجت و پافشاری کشید ؟
تا تصمیم نگیری موضوع را باز کنی متاسفانه از روی حدس و گمان کسی نمی تواند به تو حرفی بزند و راهنمایی بکند . یک چیزی در کنار این مرد هست که باعث رنجش و ناراحتی اوست . یک چیزی دلزده اش کرده . اگر خودت قادر به شناسایی این موارد بودی قطعا الان زندگیت در چنین وضعیتی قرار نداشت . و حال که به اینجا رسیده باید اول دقت و توجه داشته باشی . باید باز و پذیرا باشی . من از تو چنین چیزی نمی گیرم .
در هر حال هر زمان تصمیم گرفتی درست و با دقت و در نهایت اهمیتی که موضوع زندگیت برایت دارد صحبت کنی . گفتگو را ادامه می دهیم در غیر این صورت نمی توان با موچین بالا سر تو ایستاد و سئوال کرد و تو هم جواب درست نمی دهی .
موفق باشی . :72:
سلام دوستم. منم این تجربه رو داشتم. باید بگم سختی دوری از همسر برای مردان غیر قابل تحملتره. برخلاف اونچیزی که خیلیا فکر میکنن. مخصوصا اگه اونا تو خونه باشن و زن خونشو ترک کنه. احساس خیلی بدی دارن. اما تحملش برای زن بهتره مخصوصا که اهل همدردی شنیدنو دردو دل کردنه و پیش عزیزانشه. الان که برگشتی ازیه طرف میخواد کمتر مثل قبل باشه که دوباره با رفتنت ضربه نخوره از طرفی هم دلخوره و ناخودآگاه عکس العمل نشون میده. یه مدت بگذره و صداقت و صمیمیت و محبت تو رو ببینه همه چی درست میشه فقط زیاد سعی نکن در مورد این موضوع بحرفش بیاری چون ممکنه ناخواسته حرفایی بزنه که باعث دلخوریت بشه و مشکلات ریشه پیدا کنه.
تو فقط مثل قبل خوب باش و البته پخته تر ازقبل. چون همونطور که گفتی بهت ثابت شده که به این راحتی ها نمیتونی ازش دل بکنی پس سعی کن خوشبختیتو ثابت و محکم کنی. موفق باشی دوستم
من ۳ هفته دور بودم تا متوجه شود که کارش اشتباه بوده و منتظر بودم تا برای برگرداندن من تلاشی کند ولی نه تلاشی نکرد در نهایت گفت که من کارم اشتباه نبوده و روز قبل پرواز از من تقاضا کرد که برگردم که دیر بود برای من چون تمام کارهایم را کرده بودم و از چند ماه قبل برنامه سفر به ایران را ریخته بودم و او کاملا به این امر واقف بود چون نزدیک به ۴ سال خانواده ام را ندیده بودم . ایران رفتن من ربطی به دعوا نداشت چون قبل این جریان من قرار بود به ایران سفر کنم و بلیت هم گرفته بودم و او نیز مخالفتی نداشت ولی تمام حرفش به این ۳ هفته بود چون میگفت اگر بروی فاصله خیلی میشود . در کل همسر من وقتی فشار روحی و کاری اش زیاد میشود همیشه به من گیر میداد از کوچکترین موارد ،دعوای ان روز از جایی شروع شد که من پولی به او قرض داده بودم و چون میخواستم به ایران سفر کنم مقدار خیلی کمی از ان پول را احتیاج داشتم ولی او با برخورد تند به من گفت الان ندارم و من گفتم تو با لحن بهتری هم میتوانی بیان کنی و جدال بالا گرفت و بعد از بد دهانی ۲ سیلی نیز به من زد. لجبازی من از جایی شروع شد که او متوجه اشتباهش نشد و ان را کاری منطقی تلقی کرد و تلاشی نکرد و لحظه آخر که احساس کرد دارد من را از دست میدهد درخواست برگشت کرد. چیزی را که نمیتواند فراموش کند همین است که من ۳ هفته خانه را ترک کرده و از ایران رفتنم صرف نظر نکردم.
چرا با دخترش مشکل دارد ؟
چرا اساسا به این نتیجه رسیده که زن ها بد هستند ؟
این حس بی اعتمادی از کجا می آید ؟
زمانی که فرد دچار ترس تنها شدن است . ترس از دست دادن و ترس از تکرار و ترس از آینده و ترس از ناشناخته ها .......یعنی به کل فضای رفتاری و احساسی و فکریش مسموم این ترس می شود .
شما نیز نامناسب عمل کردی . در آن لحظات این فرد احتیاج به دیده شدن و تائید و نوازش و اطمینان یابی داشت . او دلش می خواست که شما سفر را اولویت قرار نمی دادید و زندگی و مردتان و نیازهایش را با توجه به اعلام خطر او جدی می گرفتید و رفتار شما به او نوعی بی ارزش بودن و بی نیازی شما از این مرد را اعلام کرده .
در هر حال امروز باید با رفتاری آرام و صبور و شکیبا و مهربان در کنارش باشید و به او این اطمینان را بدهید که رفتن شما به منزله ی تنها گذاشتن و ترک کردن او نبوده و نیست . او اعتمادش را از دست داده .
نیاز هست که قدرت او را به او برگردانید و اینکه به وجود و حضورش نیاز دارید .
نیاز هست که در زندگی تان عشق جاری شود و از عشق و احترام و باورمندی آرامش و امنیت و اعتماد ساخته بشود .
زمان می برد . اما شدنی است . و شما قطعا می توانید این کار را بکنید . خود را محدود به رفتارهای سرد او که از سر دلگیری و بی باوری است نکنید . بذر محبت و عشق را بدون چشمداشت بپاش اگر دوستش داری زمان خواهد برد درو کردن این محصول . شاید روزها و شب های زیادی فقط باید ناظر این زمین باشی بدون اینکه ببینی کوچکترین تغییری در آن ایجاد شده .......به مرور با توجه و رسیدگی خواهی دید یک شب که خوابیده ای و صبج بیدار شدی از دل این زمین جوانه ها بیرون زده و............
امروز نیاز است که خودت را از وابستگی به شرطی بودن .....می دهم که بگیرم .......تا مدت ها رها کنی .
همیشه با دخترش مشکل داشته .دخترش تماسی ندارد و وقتی که به چیزی احتیاج پیدا میکند تماس میگیرد و تازه از پدر خود شاکی هست که چرا به وی توجهی ندارد در صورتیکه من از نزدیک دیده ام که از لحاظ عاطفی و مالی چیزی برای دخترش کم نمیگذرد. در کل هر زنی که در زندگی وی بوده همیشه به پول اهمیت داده و بعد از اینکه راهش را جدا کرده باز هم سوء استفاده مالی از وی کرده. بعد از جدایی از زن اولش با زنی بود که وی کاملا از نظر مالی استفاده اش را کرد چون همسر من شرایط مالی خوبی داشت ولی وقتی با من آشنا شد دیگر این شرایط را نداشت چون دوست دخترش کامل زندگی وی را دگرگون کرد و از نظر مالی وی را به نقطه صفر رساند ولی من در رابطه با همسرم همیشه از لحاظ مالی کمک کرده و در زندگی از وی چیزی نخواستم. از آنجا که به هر کسی محبت کرده اوه نتیجه عکس گرفته کلان بیخیال همه چی شده . من قبول دارم که نباید میرفتم ولی در زندگی با همسرم احساس میکردم که قدر کارهای من را نمیداند و بلعکس نا سپاسی هم میکند . من در حال حاضر هر برخورد سرد و بدی از وی میبینم به روی خود نمیآورم. چگونه قدرت را به وی بر گردانم؟؟
باید نشان دهی که قدرت اول زندگی اوست .
اما قبل از اینکه بخواهی به او چیزی را نشان دهی و اثبات کنی باید ببینی چرا به دنبال قدردانی او هستی .
مگر کارهایی را که برای او انجام می دهی به دلیل این نیست که خودت دوستش داری و خودت را خوشحال می کند پس را در آخر کار چرتکه به دست می شودی و دنبال قدردانی و سپاسگزاری و .....هستی ؟
این خیلی مهم است که تو در خودت علت رفتارهای خودت را ریشه یابی کنی .
آیا می خواهی از او تائید بگیری که ببین من مثل سایرین نیستم و مثل سایرین ترا برای پول نمی خواهم و.........اما بعد مدتی چون انگیزه ها درونی و فردی نیست و بیشتر برای جلب تائید و نوازش گیری ست دچار خستگی می شوی و به دنبال قدردانی و سپاسگزاری و ......هستی ؟!( شاید این موارد برایت بسیار درونی اتفاق می افتد و تو ناخودآگاه چنین کارهایی را بکنی . در نتیجه روی خودت و جایگاه عمل و احساسی که هزینه می کنی دقیق شو . اگر موردت این باشد باید خودت را بازبینی کنی و اول مسئله را با خودت حل کنی و بعد به فکر اعتماد سازی او باشی و قدرت از دست رفته اش را به او بازگردانی .
:323:
سلام
همسرم می گوید از جملات عاطفی برای من استفاده نکن حتی عزیزم چون به نظرم مصنویی میاید در صورتی که اینطوری نیست من واقا او را دوست دارم . میگوید احساس زناشویی ندارم و فعلا نمیخوام دوباره ازدواج کنیم و من از او پرسیدم این رابطه دوستی، همخونه، زناشویی... چیست گفت نمیدانم ولی من گفتم تو را همانند گذشته شوهر خود میدانم و گفت من هم سعی میکنم مثل گذشته باشم ولی تا با حال که نتوانسته ام . من نمیدانم حالا باید به چه صورتی خودم را به او نزدیک کنم و محبت کنم . اصلآ به هیچ چیزی عکسل عملی نشان نمیدهد ،حساسیت های قبلی به هیچ عنوان وجود ندارد و کاملا بی اهمیت میباشد میگوید از نظر انسانی دوستت دارم ولی نه بیشتر. نمیدانم پس برای چی دوباره قبول کرد که شروع کنیم وقتی که احساسی ندارد ؟ برای او توضیح دادم که این رفتار ایجاد احساس تحقیر در من میکند ولی میگوید اینطوری فکر نکن.شما فکر میکنید او نسبت با این رابطه به چه نحوی فکر میکند و من چه باید بکنم ؟؟؟
خواهش میکنم من را راهنمایی کنید من اینجا تنها هستم و کسی را ندارم که با من هم فکری کند.
سلام
همسرم می گوید از جملات عاطفی برای من استفاده نکن حتی عزیزم چون به نظرم مصنویی میاید در صورتی که اینطوری نیست من واقا او را دوست دارم . میگوید احساس زناشویی ندارم و فعلا نمیخوام دوباره ازدواج کنیم و من از او پرسیدم این رابطه دوستی، همخونه، زناشویی... چیست گفت نمیدانم ولی من گفتم تو را همانند گذشته شوهر خود میدانم و گفت من هم سعی میکنم مثل گذشته باشم ولی تا با حال که نتوانسته ام . من نمیدانم حالا باید به چه صورتی خودم را به او نزدیک کنم و محبت کنم . اصلآ به هیچ چیزی عکسل عملی نشان نمیدهد ،حساسیت های قبلی به هیچ عنوان وجود ندارد و کاملا بی اهمیت میباشد میگوید از نظر انسانی دوستت دارم ولی نه بیشتر. نمیدانم پس برای چی دوباره قبول کرد که شروع کنیم وقتی که احساسی ندارد ؟ برای او توضیح دادم که این رفتار ایجاد احساس تحقیر در من میکند ولی میگوید اینطوری فکر نکن.شما فکر میکنید او نسبت با این رابطه به چه نحوی فکر میکند و من چه باید بکنم ؟؟؟
خواهش میکنم من را راهنمایی کنید من اینجا تنها هستم و کسی را ندارم که با من هم فکری کند.