روش جدایی از عشقم (( لطفا کمک کنید ))

با سلام
نمی دونم از کجا شروع کنم...
تاپیک های زیادی رو در این انجمن خوندم ولی به جوابم نرسیدم

از این ماه به بعد 5 ساله که با یک دختری دوست هستم
از طریق اینترنت با هم آشنا شدیم
هر ماه به هم نزدیک تر میشیدم
اون موقع 15 سال بیشتر نداشتیم
خیلی دختر خوبی بود

بعد از گذشت 2 سال ، تصمیم گرفتیم به هم نزدیک تر شویم
و رابطه جنسی با هم پیدا کردیم
البته تا اون حد نه! و تنها مشکلمون هم برای جدایی الان همین هست

تقریبا هر چه تکرار مسائل جنسیمون بیشتر میشد ، دعوا ، بحث ها هم بینمون بیشتر می شد

طوری شده که یک ماه پیش حتی هر چی از دهنمون بیرون اومد به هم گفتیم و حتی دست رو هم ، هم بلند کردیم

از نظر تحصیل هر دو تحصیل کرده ایم
هر دو وفاداریم
هر دو مهربون بودیم.....!
هیچ کدوم به هم خیانت نمی کردیم

من با وجود همه این ها باز تحمل می کردم ،

ولی دیگه تحملم به صبر اومده.
چون توی شهر کوچکی هستیم روم نمیشه برم پیش مشاور

من فقط می خوام از هم جدا بشیم
ولی میترسم
اون زنگ میزنه به خونمون
سر راهم سبز میشه
حتی شده دم در خونمون هم میاد و زنگ میزنه....

دیگه دارم دیونه می شم
لطفا راهی بهم بگید که بتونم اونو از خودم دور نگه دارم
دیگه تحمله نگاه های خانوادم رو ندارم وقتی اون زنگ میزنه خونمون

شما خربوزه خوردی ولی میخوای پای لرزش نشینی؟
اگه دیگه دختر نباشه کار شما خیلی مشکل میشه و احتمالا میخواد که بگیریش!! ولی اگه دختر بودنش مطمئنی بهترین راه اینه که بشینید و با هم صحبت کنید و جدا شید. اگه متقاعد بشه کمتر اذیت میکنه:310:

نه دختر هست
اگر دقت کرده باشید گفتم که رابطمون به اونجاها کشیده نشده
ولی همون قدری که بوده هم خیلی تکرار شده
هر وقتم حرف از جدایی زدم ، این رابطه رو میاره وسط!!!!
بخدا اگر میدونستم به درد هم می خوریم رابطه رو درست میکردم
ولی الان بعد این همه مشکلات و هر روز دعواها میدونم به درد هم نمی خوریم
اونم به این راحتی قبول نمی کنه
یک راحل بگید که بدون اینکه ببینمش اجراش کنم
بخدا هم واسه اون خوبه هم من! ولی اون الان نمیفهمه

سلام دوست عزیز

تا زمانی که در خودت باخودت میگویی (عشقم) جدا شده خیلی مشکلتر است .

و شما به مدت 5 سال باهم بودید و اول 15 سالتون بود و به نیازهای جنسی توجه انچنانی نداشتید

و به مرو سنت بالا رفت وغریزه جنسی در شما شکل گرفت و در خواست رابطه جنسی کردید و همراه با مشکلات خودش

حالا که سیراب شدید دل زده شدید فکر جدای ازش هستید .

یه سوال :شما که 5 سال باهم بودید چرا به فکر ازدواج باهم نیستید .دلیلی داره ؟؟؟؟

بقول دوستمون اگر بکارت در این رابطه ازدست رفته باشه و شما باعثش بودید بهتره باهم ازدواج کنید چون خداروخوش نمی آید که دختری رو با این حال رهایش کرد .

شما که از خوبیهایش گفتید از مهربونی هایش پس این وسط چه مشکلی هست که بفکر جدایی هستی .

من نمیگم اگر هدف ازدواج ندارید ادامه رابطه رابدهید . من و خیلی از دوستان شدیدا با این گونه رابطه ها مخالفیم.

دوباره هم میگم که اون دختر هست!!! و رابطه ما تا به اون حد کشیده نشده است !!!

بله از اولش هم قصدمون ازدواج بود.... ولی میدونید که... توی سن 15 سالگی من کسی نبود من رو راهنمایی کنه

من از سال 4 روم خواستم ازش جدا بشم ولی به اصرار اون و تهدیدهایی که من رو کرد ، قادر به جدا شدن نبودم

مثلا:
زنگ میزد به خونه ما ، و همه متوجه شده بودند که این طرف که زنگ میزنه دختر هست و با من رابطه داره و این برای من سخت بود
یا مثلا میومد جلو دانشگاه من سبز میشد و منم حتما باید سوارش می کردم و راهی نداشتم
یا مثلا همین کاره بالا رو جلوی خونمون انجام میداد

تا الان 1 روزه که بعد از یک دعوا بسیار شدید من دیگه بهش زنگ و اس ام اس نزدم

دیشب 2-3 بار زنگ زد خونمون و با شماره های مختلف به خودم زنگ زد
دلم نمی خواد به دعوا های بیشتر کشیده بشه یا اتفاقی واسه اون بیفته

راه حلی بگید که بتونم بهش بفهمونم رابطه تموم بشه بهتره
بنظرتون چیکار کنم؟

دوست عزیز

شما جواب سوال من راکه سوال دوستان هم میباشد را ندادید .

یه سوال :شما که 5 سال باهم بودید چرا به فکر ازدواج باهم نیستید .دلیلی داره ؟؟؟؟

دلیل منطقی بگوید . واقعیتی که در دلتون است رابگوید تا بهتر راهنمای شوید .

مگر هدف از ایجاد این پست حل مشکلت نیست پس باید واقعیت هارو گفت .

شما که از خوبیهایش گفتید از مهربونی هایش پس این وسط چه مشکلی هست که بفکر جدایی هستی .

مورد اول اینه که :

هر چی بین ما بوده از حد خودش گذشته! یعنی کافیه یه دعوا درست بشه... راحت به هم توهین می کنیم و حتی به کتک کاری هم کشیده میشه

مورد دوم اینه که :

اصلا نمی تونیم به هم اعتماد داشته باشیم. البته هم من می دونم... هم اون میدونه که با کسی نیستیم... ولی نمی دونم چرا به هم اعتماد نداریم. و دعواهامون هم بیشتر از همین مشکل شکل میگیره

سوم اینه که :

من اشتباه کردم و خیلی مسائل خصوصی رو راجبه خانوادم رو بهش توی این چند سال گفتم و یه جورایی ذهنیتش در مورد خانوادم کمی تغییر کرده

چهارم اینه که :

هر مشکلی بین ما پیش بیاد اصلا نمی تونیم با یه گفتگو ساده حلش کنیم و همیشه به دعوا کشیده میشه

پنج اینه که :

من چون با تنها کسی که ارتباط جنسی داشتم ایشون بوده و وقتی میبینمش نمی تونم جلو خودم رو بگیرم ، و الان که به درک کافی رسیده فهمیدم که ، گناه داره من بهش نزدیک میشم ، البته نزدیکی ما اصلا به اون کارا کشیده نشده ، فقط در حد ارضاع خودم بوده

ششم اینه که :

قد اون کوتاه هست و خانواده من از قد کوتاه خوششون نمیاد

و چیزای دیگه

لطفا راه حلی بگید که بتونیم از هم جدا بشیم
در واقع بتونم راحت کاری کنم که بدون دعوا و اینکه مشکلی پیش بیاد اون منو فراموش کنه...
چون میدونم به این راحتی ها نمیتونه
و صد در صد یا بلایی سر خودش میاره یا مشکل خیلی بزرگی رو به وجود میاره

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فکر می کنم یه روانشناس خانوم بتونه بهم کمک کنه
یا حداقل یه خانوم که حرف من رو بفهمه
چون خانوم ها بیشتر همدیگه رو میشناسن و میدونن چه کاری باید انجام بشه تا طرف مقابل به راحتی فراموشش کنه

شما توی نوجوانی درگیر رابطه ای شدین و طبیعیه که با رشد احساسی و تکامل روحی به این نتیجه برسید که برای هم مناسب نیستین، صرف داشتن رابطه جنسی هم در هر سطحی دلیل ادامه یک رابطه نیست ، اگر شما لذت بردی اون دختر خانوم هم لذت برده و در این رابطه هیچکس به نفر دیگه بدهکار نیست.
یکبار برای همیشه بهش بگو که علاقه ای به ادامه این رابطه نداری و بعد از اون به هیچ عنوان تلفن ها و پیامها شو جواب نده ، شما وظیفه ای نداری که اونو سوار ماشین کنی یا از ترس اینکه بلایی سر خودش بیاره کاری کنی.
باید محکم بایستی و از چیزی نترسی ، اگر تهدید به خودکشی و مسائل دیگه کرد مساله رو با خانواده مطرح کن. وقتشه مردونه تصمیم بگیری و پای تصمیمت بایستی.

pesar20sale عزیز سلام

به تالار همدردی خوش آمدی

رفتار گذشته شما رو سرزنش نمیکنم هر چند قابل تایید نیست!!

در این مرحله ای که قرار گرفتید اگر تصمیم قاطع دارید محکم همه پل های ارتباطی را قطع کنید....

ادامه این ارتباط به ضرر دو طرف هست....

پیشنهاد دارم لینک های زیر را مطالعه بفرمایید

فراموش کردن یک رابطه ناموفق

چگونه غم جدایی را تحمل کنیم؟

موفق باشید:72:

آخه خانواده من زیاد باهام صمیمی نیستن
منتظرن که برم بهشون بگم اشتباه کردم!!!

اونجاست که دیگه داستان جدید شروع میشه
و اگر هم این داشتان تموم بشه.... داستان منو بابام شروع میشه... و هر روز سرکوفتم میزنه... و اعتماد و همه چیز از بین میره

اگر توی دانشگاه جلوم سبز شد یا جلو در خونمون یا توی کوچمون سبز شد ... چیکار باید بکنم؟

آخه توی دانشگاه آبرو دارم... اگر محل نزارم صد در صد میاد دنبالم و به زور سوار ماشین میشه و من به زور نمی تونم پیادش کنم

یا مثلا توی کوچه جلوم ماشینم سبز میشه... نمی تونم از روش رد بشم یا منتظر بمونم تا بره کنار که...

این رو راهنماییم بکنید...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببینید من حاضرم هر چی باشه تحمل کنم... پس مشکل من تحمل نیست
مشکل من اینه که چطور خودم رو از ذهن اون پاک کنم
چطور کاری کنم که من رو فراموش کنه
چطور کاری کنم که واسه همیشه از من بیخیال بشه

اینا درده منه..

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

این تاپیک هایی که شما معرفی کردید فقط در مورد فراموشی غم جدایی بود.... و من گفتم که مشکلی با این قضیه ندارم
مشکل من این هست که بالا گفتم

راه فراموشی شما از ذهنش رها کردن و مرور زمانه.......همین!!!!

عزیز این رو خودم هم می دونم...

ولی یا پست های من رو می خونید و نمی دونید منظور من چیه یا اصلا شما مطلب من رو نمی خونید...

من دارم میگم چکار کنم که یه 1 سالی بتونم کنترلش کنم ، بدون اینکه باهاش رابطه داشته باشم ... که به خودش آسب نزنه ...
بعد شما میگید : راه فراموشی شما از ذهنش رها کردن و مرور زمانه.......همین!!!!

من خودم یک راه رو میشناسم که خیلی موثره و هنوز کسی اینجا اون رو بهم نگفته که شروعش کنیم و دقیق پیش بریم

کسی نیست کمک کنه؟:302:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pesar20sale

من خودم یک راه رو میشناسم که خیلی موثره و هنوز کسی اینجا اون رو بهم نگفته که شروعش کنیم و دقیق پیش بریم

---

خوب دوست عزیز این راه را که خودتان عرض کردید را پیش بگیرید .

اگر راهی منطقی باشد .

بهتر نیست بجای اینکه یه راه حل برای جدایی پیدا کنید، یه راه برای حل مشکلاتون پیدا کنید که هیچکدوم آسیب نبینید؟ به بعدشم فکر کنید که چی ممکنه پیش بیاد
ولی اگه همه فکراتونو کردید، میتونید راه خودتونو بگید و نظر دیگرانو در موردش بشنوید(اگه مایلید)

سلام

اون خانوم چند سالشه؟

منظور از اینکه هر دو تحصیلکرده اید چیه؟

حرف حسابش چیه؟شما رو دوست داری یعنی؟

این دختر خانوم چطور خانواده ای داری؟اعتقاداتشون و اخلاقیاتشون و ....

من یه خواهشی از دوستان دارم که اصلا این اقا رو به فکر کردن درباره ازدواج تشویق نکنن.

چون ایشون با ذکر دلایلشون در پست 7 دارن غیر مستقیم میگن که امادگی برای ازدواج ندارن.


بالاخره به خاطر اشتباهی که کردی باید یه کوچولو هم تاوان بدی !

نمیشه که 5 سال با یکی بودی و خطا و اشتباه هم داشتی حالا هم بدون ذره ای مشکل و شکستن غرور و بدون درگیری و مزاحمت و ..میخواهی این رابطه رو قطع کنی !

از مادرت کمک بگیر.
اشکال نداره.شما یه مقدار نیاز داری سرکوفت بشنوی تا ادامه مسیر زندگیت رو درست بری.

راهی نداری جز اینکه به خانوادت بگی.

بهش هم بگو همه اعضای خانوادم خبر دارن و واهمه ای بابت این موضوع نداری.

و واقعا هم نباید داشته باشی.
اگر جلو ماشینت سبز شد در ماشین رو قفل کن و برو.این کار رو نمیتونی بکنی ؟!

برو مخابرات و بگو مزاحم تلفنی دارید و ازشون بخواه خط رو زیر نظر بگیرن.

این خانوم دقیقا ساعتهای ورود و خروج شما به دانشگاه رو میدونه؟

این خانوم خودش تحصیلاتش چیه و چکارست ؟


اگر خودت راهی به ذهنت میرسه به ما بگو تا باهم بررسی کنیم و ببینیم اگر عملیه که اجراش کنی.

حالا هی میخوام خشن نباشم نمیذارند که!!!!!!!!

پسر جان
5 ساله عشق و حال کردی حالا به قول یکی از بچه ها باید پا لرزشم بشینی دیگه

رابطمون ناقص بوده، کامل نبوده، دیگه چه صیغه ایه؟؟؟

رابطه جنسی بوده دیگه بالاخره
کامل و ناقص نداره که

پس حالا هم زود نخواه که یه شبه به نتیجه ای که باب میل خودت هست برسی

جدا شدن و تموم کردن این مساله زمان بره

مرسی از

پدربزرگ ، maryam123 ، نادیا-7777

من جواب شما دوستان رو در زیر به صورت کامل میدم

در جواب پدربزرگ باید بگم که:

می خواستم از راه یکی از دوستانش اقدام کنم ، یعنی به یکی از صمیمی ترین دوستانش بگم که ما می خوایم جدا بشیم و بدون اینکه بفهمه من بهت گفتم... برو بهش بگو که اگه تموم بشه بهترین و از این حرفا ، که صد در صد عمل می کنه ولی نمی دونم چطوری مخ دوستش رو بزنم که بهش نگه من بهش گفتم....

در جواب maryam123 باید بگم که:

اون خانوم هم سن خودم هست

منظورم از تحصیل کرده اینه که هر دو در حال تحصیل هستیم و تحصیلاتمون یکی هست و روی پای خودمون ایستادیم

میگه که چون بهم نزدیک شدی باید تاوانش رو بدی و تاوانش هم مردن من میدونه!!!

خانواده خیلی خوبی داره و مثل بقیه مردم هستند

بله درسته! من از سال 4روم به اینور از فکر ازدواج بیرون اومدم و اصلا حتی 1 درصد هم نمی خوام رابطه دوباره شکل بگیره

تاوان رو حاضرم بدم... حتی به خودش هم گفتم... ولی اون میگه باید بمیری!

مادر و پدرم مثل هم هستند... مشکل اینکه بهشون بگم هم در پست های قبل گفتم...

بله ... تقریبا همه چیز من رو میدونه... کی میام دانشگاه ... کی برمیگردم ... همه چیز رو میدونه...

در جواب نادیا-7777 هم باید بگم که

نمی خواستم بگم ولی رابطمون در حد یه نزدیکی کوچیک بوده... نه اینکه اتفاقی بیفته و بخواد دختر نباشه و این چیزا نبوده
و اینکه نمی خوام یک شبه به نتیجه ای برسم ، فقط می خوام بفهمه که از هم جدا بشیم بهتر هست

دوست عزیز
این خانوم فکر می کردن قصد شما از این رابطه ازدواجه؟قصد ایشون از رابطه با شما چی بود؟به چه دلیل به شما اجازه ی برقراری رابطه جنسی تنها برای ارضای خودتون رو دادن؟

بله اون موقع ها میگفتم با هم ازدواج می کنیم... ولی بعدش فهمیدم که اشتباهه...

نقل قول:

---

بله اون موقع ها میگفتم با هم ازدواج می کنیم... ولی بعدش فهمیدم که اشتباهه...

---

ببین پسر جان
مشکل از همینجاست

تفاوت طرز فکر و دید دخترا با پسرا در ایجاد رابطه
دخترا سریع رویا پردازی میکنند و طرف مقابل رو شوهر آیندشون میبینند و تو رویاهاشون از اون بچه دار میشند و مهمونی میرند و خودشونو تو ماشین عروس با لباس عروس تصور میکنند و هرشب رستوران و سفرهای رویایی و کادوهای آنچنانی و....

ولی پسر میگه : عزیزم بالاخره ما مال همیم و .......... که دختر راحت تر باهاش صمیمی بشه

شما یه مدت میتونی بری سفر و به خانوادت بگی که اینکارو برای خودم و اون میکنم و اینجوری برای هر دومون بهتره

باید یه مدت از اینجا دور باشی

مرسی نادیا-7777 جان!

توی فکرم بود و اگر میتونستم صد در صد یه سفر میرفتم! اصلا از ایران میرفتم...

مدیریت محترم لطفا مطلب من رو کامل حذف کنید... هرچه سریع تر ! با تشکر

pesar20sale محترم

تحت هیچ شرایطی امکان حذف مقدر نخواهد بود.

طبق بند 20 قوانین تالار همدردی است.

مسئولیت هر نوشته ای مستقیما به نویسنده مربوطه.......

موفق باشی