جدایی در عقد بعد از رابطه

سلام من 1 سال هست که عقد کردم قبلش 1 سال نامزد بودم و 8ماه دوست بودیم
الان 2 ساله که با هم رایطه جنسی داریم به طور کامل
ولی چند ماهی هست که رایطه امون به هم ریخته به خاطر اینکه من از شوهرم انتظار دارم به فکر زندگیمون باشه و از خودش مردونگی نشون بده و غیرت داشته باشه ولی متاسفانه خیلی بچه است و نمیتونه این چیزهارو برام فراهم کنه در واقع بدون مادر و پدرش نمیتونه زندگی خودشو بچرخونه ولی در عوض من آدم مستقلی هستم و همه کارهامو خودم میکنم و دوست دارم اون هم دست از لوس بازی و شوت بازی بر داره و بفهمه که زندگی کردن سخته و باید برای فراهم کردن یه زندگی خوب و راحت بجنگه ولی متاسفانه تنها کاری که بلده وقت گذروندن تو خونه جلوی تلویزیونه ..... یه مدت سعی کرد بهتر شه ولی دوباره ...درست بشو نیست چون تو خونه ایی بزرگ شده که بهش مسئولیت ندادن تا کار یاد بگیره ..بخاطر همینم الان همه کارها و فکرها افتاده گردن من و من استرس گرفتم ... من به همه چی فکر میکنم از این که برنامه ها رو ردیف کنم برای زندگیمون گرفته تا در آینده از کجا بیاریم بخوریم !
و همین علت غرغر کردن من میشه و ناراحتی اون و در نتیجه دعوا دعوا و دعوا ...
تصمیم گرفتم که ازش جدا شم چون خیلی داره به من فشار میاد از یه طرف دیگه هم چون با هم رابطه داشتیم و من دیگه دختر نیستم میترسم در آینده نتونم کس مناسبی رو برای ازدواج پیدا کنم و سنم هم داره میره بالا 25 سالمه دیگه .... از یه طرف دیگه هم دلم برای این همه سالی که به پای این نشستم میسوزه
نمیدونم باهاش بمونم به نعفمه یا جدا بشم ؟؟؟ میخوام تصمیم عاقلانه بگیرم تا بعدا پشیمون نشم

سلام

دوست عزیز

چقدر تند تند داری میری !!!!

با عجله ازدواج و با عجله طلاق ! چون سنت داره میره بالا !!


همسرت چند سالشه؟
تحصیلات و شغل شما و همسرت چیه؟

شما از روز اول خبر نداشتی که همسرت این حالتها رو داره !؟(در اون یکسالی که نامزد بودی)

اگر تصمیم برای جدایی گرفتی اینجا چه میکنی ؟!

شما فقط یک کار باید بکنی تا زندگیت بشه گلستان.خیلی سادست و خیلی سریع جواب میده !

اونم اینه:

فقط کارهای مربوط به خودت را بکن و تمام.

دیگه حرص و جوش چیزی رو نخور .

این شما نیستی که باید نگران نان آینده ات باشه.

همسرت بی مسئولیت و شما هم داری بی مسئولیت ترش میکنی .

خودت رو کنار بکش و مثل یک زن فقط زنانگی کن و کاری به کارهای دیگه نداشته باش.

سلام
کی به این نتیجه رسیدی ؟
به نظرت چقدر وضعیت الان قابل تغییره؟
نفع و ضرر رو نمیشه دقیقا گفت باید یه مدت محدودی بهش فرصت بدی و بگی من ازت همچین چیزایی میخوام اگر میتونی بدست بیاری باهات میمونم وگرنه باید رابطمون رو تموم کنیم

عزیزم خوش اومدی به همدردی ..:72:

همسرت الان سر کار میره ؟ خودت چطور ؟
تا حالا چه اقداماتی انجام دادی برای بهتر شدن زندگیتون ؟
همسرت در موورد همه چیز مسئولیت پذیری نداره یا فقط در مسائل مالی ؟
اگه ممکنه ویژگی های مثبتش رو هم بگو ..

اون هم 25 سالشه ... از همون اول میدونستم اینطوریه ولی اون زمان من یه سری مشکلانی تو خونه داشتم که میخواستم فقط از محیط خونه دور بشم و فکر میکردم الان بچه است ولی بعدش که بزرگ میشه و عاقل ولی نشد !
انقدر میشناسمش که میدونم اگه بهش فرصت هم بدم از تنبلی ترجیح میده منو طلاق بده تا بره سره کار و دغدغه زندگی کردن با منو داشته باشه ... و باز هم اگه بهش فرصت بدم فکر کنم بعد از 5 سال تازه میشه اونی که من میخوام ! و این خیلی دیره !

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نه سر کار میره نه دنبال کاره ... من از همون اول دنبال کار بودم و یه مدت هم رفتم سر کار ولی الان نمیرم دیگه .. جالبش اینجاست که برای کار کردن هم باید باهاش بحت میکردم که ساعتهای کاریم با اوقات فراغتش که من باید کنارش میبودم تداخل نداشته باشه !
ما از همون اول قرار بود بریم از ایران برای ادامه تحصیل و زندگی در کنار همدیگه ولی ایشون مشکل سربازی و اینا داشت صبر کردم تا درسش تموم شه بعدش رفت سربازی تا پاسپورت گرفت و وقت این رسید که برای خارج اقدام کنیم ولی خودش هیچ اقدامی نکرد و از تنبلی چون خواهرش رفته بود هند درس میخوند و رفتن اونجا آسون تر بود و کارای رفتن و ویرا و اینا رو باباش جور میکرد اسرار داشت بریم هند ولی من هندو دوست نداشتم و نرفتم ... خودم رفتم تحقیقات کردم و برای آمریکا اقدام کردیم از طریق ایشون چون مدرکه آیلس داره ومنم به عنوان همسرش بتونم ویزا بگیرم بریم اونجا ... یعنی اگه من دست به کار نمیشدم خودش هیچکاری نمیکرد برای رفتن ... و ترجیح میداد بره هند و کاراشو باباش راستو ریست کنه تا تو دردسر یه وقت نیافته !!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در مورد همه چیز بی مسئو لیته
منو تنها همه جا میفرسته حتی نصف شبا
در مورد احساساتو عواطفم خودشو مسئول نمیدونه
و خیلی تنبله
به من زنگ نمیزنه
منو دکتر یا بیمارستان نمیبره وقتی مریضم
و کوچکترین چیزی روزشو خراب میکنه .. من باید همش مراقب همه چیز باشم که روزش خراب نشه !

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

help me plzzzzzzzzz:302:

شوهر بی عرضه و بی مسئولیتی دارم چیکار کنم...:316::302::325:

لطفا یکی جواب بده من جدا بشم بهتره یا نه ؟ سر دو راهی موندم ... ولی خودم بیشتر به جدایی تمایل دارم ...چئن خسته شدم ... و امیدی ندارم که تغییر کنه...

تو رو خدا اینهمه راحت اسم طلاق نیارین...

"با طلاق عرش خدا به لرزه در میاد" این حرف رو برا این گفتن که من و شما یکم بترسیم و به سادگی حرف از طلاق نزنیم... با کوچکترین مشاجره ای نگیم خب به طلاق رسیدیم!!!

من کارشناس نیستم و نمی دونم راهکار شما چیه، دوستان مشاور میان و راهنماییت می کنن، اما می شه فهمید که هنــــــــــــوز برای طلاق خیلی زوده!!!!!

فکر کردی طلاق بگیری بلافاصله بعدش زندگیت شیرین می شه و یه ازدواج موفق خواهی داشت؟؟؟ نه عزیزم... بازم به همین اندازه طول می کشه...
به جای اینکه فکر کنی زندگیم در کنار شوهرم داره تلف می شه باهاش همراه شو و زندگیت رو بساز.
......

پی نوشت: من خودم مطلقه ام!!!

الان پشیمون هستین از طلاق ؟
من که به هر حال خودم باید همه کارهامو بکنم دیگه شوهر میخوام چیکار ! تازه اگه اونم باشه کارای اون هم باید انجام بدم ! ...

من پشیمون نیستم چون داستان زندگی هر کسی فرق می کنه و به تبع اون راهی که باید در پیش بگیره.

حرف من اینه که ذهنت رو از طلاق دور کن تا بتونی راهنمایی های دوستان رو در مورد اینکه چه جوری زندگیت رو بسازی با جون و دل پذیرا باشی و در زندگیت به کار ببندی.

وقتی تمرکزت روی طلاق باشه نمی تونی به چیز دیگه ای فکر کنی آخه...

سلام عزیزم، ببین متاسفانه جامعه الان دخترها رو مسئولیت پذیر تر از پسرها کرده و شاید هم مشکل از خانواده ها و تربیتشون باشه ... آیا در این رابطه با خانواده همسرت صحبت کردی و مشکل بی کاری همسرت رو بهشون گفتی کلا باهاشون درد و دل کردی شاید اونها بتونن رو پسرشون تاثیر بذارن الان شما هم که سر کار نمیری پس کی خرجتون رو میده ؟ اصلا از همسرت پرسیدی که برنامه آینده اش چی هست و چه هدفی رو واسه آینده اش داره ....
من هم با سایرین موافقم انقدر زود دنبال طلاق نباشید جدائی آخرین راه حله وقتی دیگه راهی نمی مونه میرسیم به جدائی پس با همسرت دو نفری بشینین صحبت کنین برنامه آیندتون رو مشخص کننین زمانبندی کنین اگه تا حالا نرفتین خودنه خودتون دیگه وقتشه که برنامه بریزین و زندگی واقعیتون رو شروع کنین از خانواده هاتون کمک بگیرین من معتقدم که آدم تا زمانی که نامزده و عقده باید مشکلاتش رو با خانواده اش در میان بزاره ولی وقتی رفتی زیر یه سقف دیگه خودت تا اونجا که می تونی مشکلت رو حل کن به خانواده ها ارجاع نده پس همین امروز یه قرار ملاقات با همسرت بزار تو یه پارکی کافی شاپی ... هر جائی بیرون از خونه و برین با هم صحبت کنین بهش انگیزه بده تشویقش کن اگه مشکل کار پیدا کردن داره حتی می تونه بره زبان تدریس کنه چون زبانش خوبه .. قدمهای کوچک رو شروع کنین با هم بر دارین زندگی شوخی بر دار نیست اگه کسی حمایت مالی می کنه از همسرت ازش بخواین یه مدت این کار رو نکنه بذارن که رو پای خودش وایسه اگر هم می خوان کمک کنن یه جورائی غیر مستقیم کمک کنن ... و شما هم خودتون یه مدت نرید سر کار بذارین بدون مسئول چرخوندن یک زندگی هست ازش انتظار داشته باشید که واستون یه چیزهائی بخره و ... یواش یواش بعد از یه مدتی بهش پیشنهاد بدین که شما هم برید سر کار و مثلا قسط فلان چیز رو شما بدید ولی هیچوقت هیچوقت حقوقتون رو دو دستی تقدیم همسرتون نکنید مثلا می تونید به عنوان یه مناسبت و یا حتی بی مناسبت واسش هدیه بخرید اون هدیه هم چیزی باشه که بهش نیاز داره ولی هیچ وقت نرین سیب زمینی پیاز بخرین بیارین تو خونه خرید خونه رو بندازین گردنه همسرتون بهش بگید من نصف فلان قسط رو میتونم بدم اگه واقعا براش سخت بود و نمیتونست کل پول رو بده اینجوری کمکش کنین نزارین این انتظار درش ایجاد بشه که شما وظیفتونه پولتون رو برای مخارج خانه خرج کنین بزارین همیشه بدونه که اگه پولی هم میدید لطف می کنید ... من نمی دونم صحبتهام درسته یا نه ولی فکر می کنم باید یه روشی رو انتخاب کنید که همسر عزیزتون بدونه که وظیفه اونه زندگیرو بچرخونه و کلا بهش میدون بدید حمایتش کنید بزارید بدونه که تکیه گاه شماست اصولا مردها دوست ندارن زنشون از خودشون قویتر باشه پس یه جوری رفتار کنید که این رو بفهمه که شما اون رو مرد زندگیتون میدونید همه کارهارو انجام ندین انتظار نداشته باشین که همسرتون همه خواسته های شما رو بدونه که باید انجام بده باید بهشون آموزش داده بشه باید بهشون یاد آوری کنی ازشون بخوای که مثلا اگه خدائی نکرده مریض شدی ببرنت دکتر ازش بخواه که بیاد دنبالت ببرتت ازش بخواه که مثلا برات فلان روسری رو بخره ببرتت رستوران البته همه اینها نیاز به هزینه زیاد نداره میتونین باهم برین یه فلافل بخورین ولی ازش بخواه ازش انتظار داشته باش هر چند باری که بردت بهت شام داد یه بار بهش حال بده تو مهمونش کن کلی خوشحال میشه و به چشمش میاد و قدر دانت هم میشه .... البته باز هم بگم که همه آدما مثل هم نیستن هر کی یه راه خاصی داره واسه خودش

فکر کنم خیلی قاتی پاتی شد نوشته هام امیدوارم تونسته باشم کمکت کرده باشم واسه رسیدن به خوشبختیت
قربانت

من ذهنم روی طلاق نیست ولی نمیخواستم زندگیم اینجوری باشه که من همش استرس همه چیزو داشته باشم و مرد زندگیم در کمال آرامش رندگی کنه و آب تو دلش تکون نخوره ... چون یک بار هم سابقه خیانت به من رو داشته من میترسم جوونیمو بزارم به پاش تا اونی که من دوست دارم بشه بعد آخرش بره دنبال یکی دیگه ... بهش اعتماد ندارم

سلام ،
در کلبه درویشی ما رونق اگر نیست ، صفا هست

طلاق گرفتن و منتظر کیس بعدی شدن ، فقط عوض کردن صورت مساله هست ، چونکه مشکل سرجاش باقی می مونه
گفتی شوهرت تنبل هست، اما به کسی که رفته دانشگاه ، رفته سربازی ، رفته ایلس گرفته ، رفته خواستگاری ، زن گرفته ، و سر ساعاتِ سرکار رفتن خانومش چونه میزنه ، نمیشه گفت تنبل

گفتی شوهرت مسئولیت پذیر نیست ، خوب این شد مشکل ، و قابل حل
گفتی شوهرت به احساسات و عواطف شما جواب نمیده ، این شد مشکل که راه حل داره
البته بستگی داره چه کسی بخواهد مشکل را حل کند
حالا مردش هستی که مشکل رو حل کنی یا نه؟

یعنی من باید عین یه بچه تربیتش کنم تا باهاش زندگی کنم ...
به خانواده اش گفتم این مشکلو اونا میگن همینی که هست خونه ما همینه بچه هامون همینطورین !
مامانش مدام دلش میسوزه و پول بارونش میکنه دریغ از این که با اینکارا داره بچه اشو خرابتر میکنه اگه من بگم دیگه بهش پول ندین فکر میکنه میخوان به بچه اش ظلم کنم
شوهرم از آینده دوست نداره حرف بزنه هر وقت اومدم باهاش از برنامه آینده بکم اعصابش خورد شده رفته پای تلویزیون نشسته ..کلا چیزی که من از برنامه اش برای آینده فهمیدم اینه که حالا ها میخواد درس بخونه و انتظار داره مادر و پدرش اینو تامین کنن و منم پدر خودم تامین کنه !
در حالی که اصلا آدم درس خونی هم نیست تا دلم خوش باشه داره درس میخونه ! همون ایلتس هم به اصرار من رفت گرفت!
براش کار پیدا کردم بره تدریس کنه نرفت ... هی امروز فردا کرد آخرش هم گفت من نمیخوام تو زندگیم یه معلم بشم ! در حالی که من بهش گفتم برو موقتی کار کن تا کار خارجمون درست شه ولی نرفت

به نظر من بهتره که همسرت رو راضی کنی باهم برید پیش یک مشاور و اون راهنمائیتون کنه چون با این توضیحات بیشترت من فکر میکنم با توجه به طرز تفکر خانواده محترم همسرت تنهائی بخواهی از پس این مشکلات بربیائی نمیگم نمیشه کار نشد نداره ولی برای تو سخت میشه شاید مشاور بتونه روی همسرت تاثیر بذاره و تکلیفت مشخص میشه عزیز دلم

یه مدت پیش مشاور هم رفتیم مشاور به من گفت که انقدر ازش انتقاد نکنم و بهش مهلت بدم تا کار پیدا کنه ... و به اون هم گفت بره سر کار و منو اذیت نکنه .. ولی مشاور گفت فکر نکن مشکلتون با سر کار رفتن حل میشه بلکه زمان میبره تا به کار کردن عادت کنه و جا بیوفته یه چند سالی طول میکشه....
ولی مشکل من فقط سر کار رفتن شوهرم نیست مشکلم بی مسئولیتی هست کار کردن فقط بخشی از مسئولیت پذیری هست ... من حوصله ندارم بخوام تک تک مسئولیتهایی که یه مرد باید تو زندگی داشته باشه رو براش تعریف کنم و یادش بدم که اینجوری و اونجوری باشه ...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اصلا مگه دوران نامزدی و عقد رو نذاشتن برای اینکه دو نفر از هم شناخت پیدا کنن که بدرد هم میخورن یا نه ؟... الان ما تو دوران عقد هستیم و با شناختی ازش پیدا کردم تو این چند سال فهمیدم که بدردم نمیخوره ... من لیاقتم بیشتره ایناست ...

قطعا شما اومدی اینجا و میخوای تایید بگیری واسه جدا شدن
خوب راستشو بگید، چی تو فکرتونه؟ آیا مورد بهتری مورد نظرتونه که با جدا شدن فکر میکنید با ایشون خوشبختی در انتظارتونه؟
از تعهد میترسید؟
از همسرتون بدتون میاد؟
هیچ وقت شوهرتون رو بی عرضه و بی مسئولیت و بچه خطاب نکنید.
همه ما آدما کامل نیستیم، شما همه به همچنین. خیلی راحت بهش توهین میکنید.
کلی از افراد جامعه ما درگیر مشکلات مختلفن، بیکاری هم یکی از اون مشکلات. انقدر شکایت نکنید. کار پیدا میشه، زندگی راه میفته. به جای غر زدن و طلاق طلاق گفتن به فکر حل مشکلتون باشید.
زندگی پیرهن نیست، که بگی این بهم نمیاد عوض کنم یکی دیگه بپوشم. زندگی یه باغه باید بهش برسی تا پربار بشه
پس بس کنید این حرفا رو

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط proud_rose

فهمیدم که بدردم نمیخوره ... من لیاقتم بیشتره ایناست ...

---

قطعا! :305:

بعد لیاقتت توی این مدت زیاد شده؟ یا از اول بیشتر بود؟ :303:

جواب هاتون همه زد زنه ... چون من یک زن هستم و میخوام جدا شم از رابطه ایی که بدردم نمیخوره شماها جبهه گرفتین در حالی که اگه من مرد بودم و از زنم نا راضی بودم شماها نمیگفتین برو با زنت بساز و بسوز چون جامعه عقب افتاده ایران همیشه زد زن بوده و طرفداری شدید از مرد میکرده ... این کاری که شما میکنید اسمش خشونت به زن هست .. خشونت هم میتونه فیزیکی باشه و هم روانی و احساسی ... که 99% مردهای ایرانی یاد گرفتن به زنها خشونت کنن و بیشتر زنهای ایرانی هم یاد گرفتن تحمل کنن چون شرایط همینه و اگه یکی مانند من بخواد حقش رو بگیره همه میزنن تو سرش میگن همینی که هست میخوای بخواه نمیخوای نخوا !

عزیز دلم؛ رز سربلند جان ...

منم مثل تو یه زنم... تقریباً هم هم سنیم... توی دوران عقدمم از همسرم جدا شدم...

ما همه شرایط تو رو درک می کنیم، میدونیم با هزار امید و آرزو به عقد این آقا دراومدی... دلت می خواسته بهش تکیه کنی و ... هزار دلیل دیگه که برای بله گفتن داشتی.

نمی گیم که تو الا و بلا برو و با این شرابط بساز؛ شوهر تو قابل اصلاحه اگه بخوای؛ این فرصت رو از خودت و همسرت نگیر.

منظورم اینه که یه مدت فکر کن اصلاً راهی به اسم طلاق وجود نداره بعد ببین برای ساختن زندگیت چه کارهایی می شه انجام داد ...
"همه" ی راه های درست رو امتحان کن.
بعد ذهنت رو ببر سمت طلاق... طلاق آخرین راهه. در غیر اینصورت بعداً حسرت می خوری.

هیچ اجباری هم برای گوش دادن به این حرفا نیست... در نهایت این تویی که انتخاب می کنی، این زندگی متعلق به توئه!

من بیشتر حرفم رو به اون دو آقایی که جبهه گرفتن گفتم .. وگرنه که شما حرف بدی نزدین

به مردی که به من خیانت هم کرده باید فرصت داد ولی زنی که خیانت میکنه رو باید سنگسار کرد ؟

اگه در تصورات شما 99 درصد مردها خیانت می کنن، بهتره اولا طلاق بگیری و ثانیا هیچ وقت ازدواج نکنی :300: فکرت مشکل داره :305:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط proud_rose

من بیشتر حرفم رو به اون دو آقایی که جبهه گرفتن گفتم .. وگرنه که شما حرف بدی نزدین

به مردی که به من خیانت هم کرده باید فرصت داد ولی زنی که خیانت میکنه رو باید سنگسار کرد ؟

---

مشکل شما چه ربطی به خیانت کردن داره؟

proud_rose محترم


شما در همین مکان مسئول تاپیک خود هستید که به انحراف از بحث اصلی کشیده نشود . در نتیجه این دقت را بفرمائید و مسیر هدایت تاپیک را به عهده داشته باشید .


نکته ی بعدی که بالهای صداقت هم به آن اشاره کردند این بود که به پسر 25 ساله ای که تحصیلات دانشگاهی دارد و مدرک ایلس و ....دارد نمی گویند تنبل .

چرا که این فرد از روی مدالهایی که بر سینه دارد می تواند این ادعا را رد کند که در طی این زمان وقت خودش را بیهوده هدر نداده و کارهای مهم و بزرگی انجام داده که چه بسا بسیاری از مدالهای روی سینه ی او را سایر پسرهای به سن و سال خودش هم ندارند از جمله بالاترین مدرک معتبر بین المللی زبان انگلیسی .

در نتیجه در حال حاضر برای من خواننده ی مطالب شما این سوتفاهم ایجاد می شود که تنبلی از نگاه شما یعنی چه ؟

چرا ؟ چون تعریف مشترکی از تنبلی و بی مسئولیتی نداریم .

شما به این فرد می گوئید تنبل .
من با توجه به تعاریف شما ازمدالهای روی سینه ی این فرد به این فرد می گویم کوشا .

در نتیجه نیاز هست که ابتدا از ادبیاتی که به کار می بریم به یک درک واحد و تعریف مشترک برسیم .


و اما از نکاه شما تعریف مرد خوب ، مردی ست که بنا به ذائقه ی شما و باب میل شما عمل کند ؟!
واگر عمل نکرد ؟!

در جای جای گفتار شما رد پای کنترل گری و توقع و مدیریت به چشم می خورد . مدیریت چیز بدی نیست اما شما نمی توانید همه را در همه جا کنترل کنید . پس این بخشی است که حد و مرزهایش در شما نیاز به بازبینی دارد .


و اما همسر جوان شما .

از یک پسر 25 ساله به اندازه ی سالهای عمرش می توان توقع داشت . همانگونه که از یک دختر 25 ساله می توان بر اساس سالهای عمرش توقع داشت . آیا همسر جوان شما قبل از شما همسری داشته که بداند و تجربه داشته باشد که با یک زن چگونه باید برخورد کرد ؟ و همینطور از شما ؟ در نتیجه یک سری از مسائل باید طی زمان به تکامل برسد و نیاز به صبر و بردباری و تلاش و همت و غیرت دارد .

من هیچوقت نگفتم 99 درصد مردها خیانت میکنن اول درست حسابی مطلب رو بخونید بعد قضاوت کنین آقای rude boy

سایر مطالب را می خوانی یا دنبال انحراف تاپیکت هستی ؟!

چرا روی اصل مشکلت تمرکز نداری و به فرعیات می پردازی و بحث می کنی ؟

این نمونه ای از رفتار واقعی تو در دنیای واقعی است ؟!

من نمی دونم اینجا باید چی نظر داد که ضد زن نشیم. ولی خب به عنوان یک مرد به شما می گم اگر فکر می کنید که لیاقتتون بیشتر از اینهاست و به لیاقتتون می رسید در صورت جدایی اینکارو انجام بدید. فقط قبلش فکر کنید که می رسید یا خیر. دقیق هم فکر کنید.