درخواست راهنمایی برای تقویت رابطه

سلام
من 28 سالمه و درسم تموم شده و شاغل هستم. نوع خونوادمون طوری نیست که خواستگارای زیادی داشته باشم چون خیلی با اطرافیان معاشرت نداریم و احتمال معرفی شدن و ... خیلی کمه. خونواده ام هم انتظار دارن با توجه به اینکه شاغل هستم و تو محیطهای اجتماعی حضور دارم خودم با فرد مورد نظرم به قصد ازدواج آشنا بشم. متاسفانه چند باری روابط دوستی رو تجربه کردم اما موفقیت آمیز نبوده و آخری رو هم مدتی پیش به دلیل اینکه طرف زیر بار ازدواج نمیرفت کات کردم.
حدود یکسال پیش تو محیط کار با پسری آشنا شدم که همکارم بود. هر دو به هم حس مثبتی داشتیم اما ارتباطمون تنها در محدوده ی کاری بود. بعد از شش ماه من به دلایلی مجبور به ترک اون کار و شهر شدم و برگشتم به شهر خودم که تقریبا دو ساعت تا شهر اون کار فاصله داره.
البته چون اون حس و ارتباط نگاهی و ... در مدت کار بینمون بود و ایشون هم از ترک کار من خیلی ناراحت بنظر میرسید من حدس میزدم که بخواد بعد از اینکه من از کار بیرون اومدم و دیگه حرف و حدیثهای محیط کار پشتمون نیست به من نزدیکتر بشه.
ما بعد از خروجم از کار شروع به تماسهای اس ام اسی نه چندان طولانی چند شب در میان کردیم. من قبل از برگشتن به شهرم حدود دو ماه تو شهر کارم موندم اما برخلاف انتظارم این آقا از من درخواستی برای ملاقات نکرد. تنها در آخرین روز بازگشتم به اصرار من همدیگه رو دیدیم تا امانتی که از ایشون دستم بود بهش برگردونم و تو اون ملاقات ایشون طی صحبتهاش گفت که اگرچه همه همکارام نسبت به من حس احترام ویژه ای داشتن اما (سعی کرد به سختی اینو بگه) که حس اون به من به نحوی متفاوت و در قالب و شکل دیگه ایه. طبق برداشت من اون با این حرفش سعی کرد به من ابراز علاقه اش رو نشون بده و من چون دیدم خیلی معذبه سکوت کردم و بحث تموم شد.
بعد از اون ماجرا من به شهرم اومدم و ما تا الان که 5 ماه از اون ملاقات میگذره تماسهای چند شب درمیون کوتاه اس ام اسی رو داریم که از احوالپرسی یا اتفاقات روزانه باهم حرف میزنیم. ضمنا ایشون گفته از سفری که اخیرا داشته سوغاتی برام خریده که اگر شرایط ملاقات پیش اومد بهم میده. اما ایشون حرفی از ملاقات نمیزنه یعنی طبق گفته هاش منتظره کاری پیش بیاد که بخاطرش من برم به اون شهر و همو ببینیم. ضمنا طرز نوشتار و رفتارش برخلاف اس ام اسهای دوست پسر-دختری اصلا شامل بحثهای ج ن ص ی یا شوخیهای نامناسب یا هیچ حرف دور از احترامی نمیشه.
مسئله اینجاست که من از این آقا خوشم اومده. البته ایشون حدود دو سال و نیم از من کوچکتره اما رفتارش پخته تر از سنش هست و شخصیت آروم و خونواده با فرهنگی داره. با توجه به مشخصاتش بنظرم گزینه خوبی برای تصمیمی مثل ازدواج هست با توجه به انواع تجربه هایی که داشتم و آدمهای متفاوتی که دیدم. اما الان یکم سر در گمم
اینکه چرا بجز مواقعی که کاری پیش بیاد مثلا سوال فنی ای یا ... تلفن نمیزنه؟ (کلا فقط دو بار پیش اومده) چرا برخلاف همه پسرا اصرار نمیکنه همو ببینیم؟ چرا تو ابراز محبت فقط به عزیزم و مواظب خودت باش اکتفا کرده و فاز رو اصلا دوس دختر- پسری نمی کنه؟ چرا اصلا به این رابطه اس ام اسی ادامه میده؟ چجوری بفهمم نوع رابطه ای که میخواد چیه؟ و مهمتر از همه اینکه چیکار کنم که بتونم گزینه ای برای ازدواجش باشم یا درواقع برای ازدواج باهاش چه کار می تونم بکنم؟
ممنون میشم اگه راهنماییم کنید:72::72::72::72::72::72::72:

در اینکه ازت خوشش میاد شک ندارم.ولی با توجه به بزرگ تر بودنت،شما رو گزینه ازدواج در نظر نگرفته فقط می خواد در

ارتباط باشه که دلش خوش باشه.و اینکه وارد بعضی از مسایل نمی شه به خاطر جلب اعتماد شماست و بعید نیست

اگر از احساست نسبت به خودش با خبر بشه پای اون جریانات م وسط بیاد.

نظر همدردی:رابطه رو قطع کن اگر شما رو بخواد حتمن اقدام می کنه.

پ.ن:اصلن به فکر تبدیل رابطه به دوسدختر پسر نباش،که آسیب های سنگینی می بینی.

مرسی بابت نظرتون. از اینکه متن طولانیمو خوندید واقعا ممنونم
حق با شماست احتمال اینکه بخاطر اختلاف سنیمون من رو گزینه ازدواج نمیدونه زیاده و اس ام اس ها هم یه رابطه دل خوش کن ساده س. راجع به جلب اعتماد هم موافقم.

ولی رابطه رو قطع کن یعنی چی؟ کدوم رابطه دقیقا؟ اس ام اس ها؟ یعنی دیگه من هیچوقت اس ام اس ندم؟ اوکی. اونوقت اون اگه اس ام اس داد چطور؟ جوابشو ندم؟ اینجوری که نرمال نیست! چی فکر می کنه پیش خودش! میگه حتما دختره خل شد! یا فکر می کنه اتفاقی برام افتاده! آخه گفتم که ارتباط کاملا محترمانه س مث دوتا آدم عاقل و بالغ. از اون مدل دوستیهایی نیست که یهو قطع کنم کلا ناپدید شم.... همکار بودیم، میشناسیم همو زشته بابا... بعدشم دقیقا منظورتونو از اقدام کردنش متوجه نشدم. یعنی چیکار می کنه؟ میاد تو شهرمون در به در دنبال آدرسمون میگرده بیاد خواستگاری؟ یه دختری بود که یه مدت باهاش آشنا بودم یهو غیبش زد میدونید خونشون کجاس من میخوامش؟ اونم الان که دیگه قدیم نیس که طرف بیاد پاشنه در خونه کسیو در بیاره بزور بیا زنم شو!!!
خب منطقی و طبیعیه که اگه رابطه مو باهاش قطع کنم اونم بیخیال میشه. اما من قصدم قطع رابطه نیست بلکه میخوام به نحوی این رابطه رو تقویت کنم و حتی به بحث ازدواج بکشونم. از شنیدن توضیحات و پیشنهاداتتون در این رابطه خیلی خوشحال میشم:shy:

سلام دوست عزیز

اگه یه مرد یه زنی رو واقعا بخواد خودش رو برای رسیدن بهش به آب و آتیش میزنه.

شما به فکر این نباش که اون در مورد شما چی فکر میکنه و ممکنه بگه نرمال نیست و ...به فکر اینده و روح و روان خودت باش.

بهش بگو چون معلوم نیست سرانجام این رابطه به کجا ختم میشه من ترجیح میدم این رابطه همینجا قطع بشه

اونوقت اگر واقعا شما رو بخواد یه تکونی اساسی به خودش میده.

چند تا مشکل در این رابطه دیده میشه که در بهترین حالت هم اگر ایشون اقدام به خواستگاری کنه بازهم نمیشه ازشون صرف نظر کرد.
مثلا همین اختلاف سنیتون که خیلی زیاده.


به فکر تقویت این رابطه نباش.به فکر جهت دار کردنش باش.اون هم با حفظ متانت خودت.

نوع رابطه ای که مخیواد که کاملا مشخصه.اگر واقعا قصدش ازدواج بود یه عکس العملی نشون میداد.حداقل از ترس اینکه نکنه شما رو از دست بده...

برای ازدواج با اون شما هیییچ کاری نمیتونی و نباید بکنی.کوچکترین اقدامت میتونه باعث بروز مشکلات زیاد در زندگیت بشه.

این مرده که باید ناز زن رو بخره و برای بدست اوردنش تلاش کنه.

الان این ارتباط به قول خودت محترمانه است اما شک نکن بعد از مدتی به جاهای باریک هم کشیده میشه.کم نبودن افرادی مثل شما در تالار که نشستن شب تا صبح تا صبح با طرفشون اسم ام اسهای انچنانی دادن و در نهایت حالا اسم ام اسها شده بود وسیله باجگیری اقا از خانوم

دوست خوبم

شما تا هروقت در سترس این اقا باشی مطمئن باش اونم به ازدواج با شما فکر نمیکنه.اما اگر ببینه شما از این وضع ناراحتی و اهل دوستی و ..نیستی اگر واقعا شما رو بخواد حتما خودش دست به کار میشه.

دوست عزیزم
به نظر من اختلاف سنی هیچ دلیلی برای اینکه بگیم به ازدواج فکر نکن نیست تو فامیلمون خیلیا هستن که دختره از پسره بزرگ تره، خوشبخت هم هستن. همه چی نسبیه
من به عنوان یه مرد دوستای زیادی دارم اما خوب هر دوستی یه حدی داره. قاعدتا با هیچ کدومشون فاز دوست دختر دوست پسری نمیگیرم چون دوستی قضیه‌ش فرق داره.
اون آقا هم حتمن اینطوریه. لازم نیست شما کاری انجام بدی یا رابطه رو قطع کنی به نظر من. معلومه پسر خوبیه وگرنه تا حالا یه جرکتی انجام میداد که رابطه رو وارد فاز دیگه ای کنه. اما شما نذار بفهمه ازش خوشت میاد
متاسفانه خانوما با خیلی مسائل احساسی برخورد میکنن و ممکنه عاشق یه همکار و یا یه نفر که زیاد میبیننش بشن. اما این همش حس عادت کردنه. <strike> دوستتون رو از دست ندید چون بهش علاقه دارید.
دوست باشید اگر قصد دیگه ای داشت خودش اقدام میکنه.
توصیه های دوستان به نظر من یه مقدار افراطیه. اگه بخوایم اینجوری عمل کنیم فرصت هرگونه شناخت و ارتباط و آشنایی از طرف گرفته میشه</strike>

ویرایش : فرشته مهربان

راهنمایی بر خلاف روند همدردی و آسیب زا هست

اگر جلوی آب رودخونه (دوستی دختر و پسر) نگیرن،حتمن به دریا (دوست دختر دوست پسر) می ریزه.

titi321 عزیز

به تالار همدردی خوش آمدی

رابطه شما به هیچ وجه یک رابطه معمولی و عادی نیست ، اگر لینک زیر را بخوانید ، متوجه منظور می شوید .


http://www.hamdardi.net/thread-19072-post-176548.html#pid176548


شما کاملاً احساسی شده ای ، علاقمند هستی ، مهمتر از آن قصد ازدواج داری مثل خیلی از دخترهای دیگه ، اما این آقا اگر چنین قصدی داشت حتماً تا حالا بروز داده بود ، ایشون به رابطه عمیقتر با شما فکر می کند ، اما نه لزوماض برای ازدواج ، اما مایل است این گرایش و عمق بخشی از سوی شما پیش بیاد تا تبعات و مسئولیتی از بابت آسیب خوردن شما متوجه ایشون نشه و به قول معروف بشه اینکه شما خودت خواستی ، ابراز علاقه کردی ، من شما را مجبور به رابطه نکردم ، نمی تونیم ازدواج کنیم .....

راهکار :

از این رابطه خارج شوید . به ایشان محترماً بگویید چون این رابطه از حالت یک رابطه معمولی و همکاری خارج شده و قطعاً ادامه پیدا کنه وابستگی پیش میاره و علاقه و ... که به طور طبیعی در هررابطه دختر و پسری احتمال بوجود آمدنش زیاده ، و هدفی هم پشت این رابطه نیست و بنده هم نمیخواهم رابطه دوست دختر دوست پسری با کسی داشته باشم که بشه اونو هدف کرد ، لذا به نظرم بهتره ما دیگر رابطه ای با هم نداشته باشیم و محترمانه برای همیشه از هم خداحافظی کنیم .

در این صورت اگر ایشون پذیرفت که هدفی جز آنچه گفتم نداشته و اصلاً قصد ازدواج با شما را ندارد .

اگر فلسفه بافی کرد که چه اشکال داره ما دو تا دوست هستیم که با هم در ارتباطیم و ..... باز هم همان که گفتم هدفش هست و اینجا شما می توانی قاطع بگی شاید این رابطه دوستی برای شما خوشایند باشه اما برای من که یک دختر هستم خوشایند نیست و همانطور که گفتم به طور طبیعی منجر به عواطف میشه و وابستگی لذا بنده اصلاً نمیخوام چنین اتفاقی بیافته .

واکنش سوم اینه که بگه ، من قصدم ازدواج هست و ...... اینجاست که شما می گویی ازدواج هم راه خودش را داره و بهتره از راهش وارد بشید و رسمی کنید تا زیر نظر خانواده ها بیشتر شناخت سنخیتها پیش بیاد و ..... اگر گفت حالا شرایطش را ندارم و .... بگید پس هروقت شرایطش را پیدا کردید تماس بگیرید اگر من ازدواج نکرده بودم که بیایید خواستگاری اگر هم ازدواج کرده بودم که شرمنده . و همچنان نظرم اینه که تا زمانی که شما شرایط پیدا می کنی در ارتباط نباشیم ، البته با این شرط که بنده اگر خواستگار مناسبی دئر این فاصله داشتم بررسی می کنم و اگر مناسب دیدم پاسخ مثبت می دهم .


موفق باشی


.

عزیزم خواستم بگم سعی کن عزت نفست رو بالا ببری تا در تمام مراحل زندگیت اسیب جدی نبینی.

اگر عزت نفست رو بالا ببری اونکه جهت رابطه هات رو مشخص خواهد کرد کسی نخواهد بود جز خودت. اما تا زمانی که منفعلانه پای لنگ لنگان قدم برداشتن این آقا بنشینی از نظر روحی اسیب خواهی دید.

سلام
دوست عزيز همونطور که شما گفتيد مدتى با او همکار بوديد واين همکارى منجر به دوستى شما شد وتا قبل از رفتن به شهرتون هيچگونه ابراز علاقه مستقيم هم به شما واکنش نشون نداده به نظر من دليل سن هم نميتونه باشه ايا شما کاملأ از زندگى ايشان هم چيزى ميدونيد چون دراين مدت هيچ پيشنهادى به شما در رابطه باازدواج به شما نداده ممکنه ازطرف خوانواده براش کسى رو درنظر داشته باشن ونميخاد با احساس شما بازى کنه اگر او کوچکترين نظرى براى ازدواج باشما راداشت حتمأ دريغ نميکرد پس شما همين رابطه تلفنى يا مسجى را که با او داريد کمى کاهش بدين وقوت قلب داشته باشيد چون اگر ذهن خود رامشغول مسئله اى کنيد که پايانش مشخص نيست به خودتون ضربه ميزنيد که ممکن مشکلات زيادى همراه داشته باشد پس صبورباشيد وبه خدا توکل کنيد هرچه قسمت باشد باپاى خود به درخانه ميايد.
با ارزوى موفقيت

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سلام
دوست عزيز همونطور که شما گفتيد مدتى با او همکار بوديد واين همکارى منجر به دوستى شما شد وتا قبل از رفتن به شهرتون هيچگونه ابراز علاقه مستقيم هم به شما واکنش نشون نداده به نظر من دليل سن هم نميتونه باشه ايا شما کاملأ از زندگى ايشان هم چيزى ميدونيد چون دراين مدت هيچ پيشنهادى به شما در رابطه باازدواج به شما نداده ممکنه ازطرف خوانواده براش کسى رو درنظر داشته باشن ونميخاد با احساس شما بازى کنه اگر او کوچکترين نظرى براى ازدواج باشما راداشت حتمأ دريغ نميکرد پس شما همين رابطه تلفنى يا مسجى را که با او داريد کمى کاهش بدين وقوت قلب داشته باشيد چون اگر ذهن خود رامشغول مسئله اى کنيد که پايانش مشخص نيست به خودتون ضربه ميزنيد که ممکن مشکلات زيادى همراه داشته باشد پس صبورباشيد وبه خدا توکل کنيد هرچه قسمت باشد باپاى خود به درخانه ميايد.
با ارزوى موفقيت

ممنون عزیزان از توجه همتون متشکرم.
من با بعضی از نظرات بیشتر موافقم. چون همونطور که گفتم سبکی که برای ازدواج تو این سایت ازش حمایت میشه (ازدواج به سبک خواستگاری یا سنتی) نه مورد علاقه منه نه شرایطش برای من وجود داره. همونطور که اشاره هم کردم. پس این منم که باید فرد مورد نظرمو برای آشنایی پیدا کنم. برای همین نمیتونم نظراتی که شامل ___ از این رابطه فراااار کن___ رو درک و عملی کنم.
اما بنظرم این ایده که ایشون به هر دلیل تمایل نداره این دوستی به سطح عمیقتری از صمیمیت برسه رو قبول دارم و این حرف هم خیلی قشنگ بود که یکی از دوستان گفت نباید از هر رابطه دوستی انتظار داشت که به ازدواج ختم بشه.
درسته من هم فکر می کنم که باید یاد بگیرم روابط با آدمها میتونه سطوح و عمق متفاوتی داشته باشه و صرف اس ام اس بازی با یکنفر ثابت نمیکنه که علاقه ش به من در حدیه که با من ازدواج کنه.
البته طبیعی ترین راه اینه که روند این رابطه به همین شکل ساده بمونه و من نه انتظاری ازش داشته باشم و نه انرژی ای بیشتر از اونچه می طلبه صرفش کنم.
اینجوری من هم میتونم به دنبال پیدا کردن فرد مناسبتری باشم و تمرکز بی فایده روی یه گزینه ی با شانس موفقیت خیلی کم نمیذارم. اون رو هم از دست نمیدم. بهرحال یه دوسته مثل خیلی از دوستا و همکلاسیا و همکارای دیگه :)

عزیزم کمترین اسیبی که از داشتن دوستی های معمولی ممکنه نصیبت بشه همین مشغول شدن ذهنت به تفسیر کردن رفتارهای طرف مقابلت هست. فکر می کنم ارزش وقت و ذهنت خیلی بیشتر از اینها باشه.

شاید برای پسرها (البته بیشتر در حد یک ادعاست) این درگیری زیاد اسیب زا نباشه اما برای ما خانم ها مطمئنا اسیب زا خواهد بود. اونهایی که می گویند اسیب زا نیست درون و روان خودشون رو انکار می کنند.

همکار و هم کلاسی خیلی فرق داره. شما به رابطه با اونها (البته تنها در صورت ضرورت و در چارچوب کاری ) نیاز داری اما چه نیازی هست که یک رابطه بی تعریف که هیچ نیازی از شما رو پاسخگو نیست و چه بسا مضر هم باشه ادامه بدی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط titi321

اما بعد از خروجم از کار شروع به تماسهای اس ام اسی نه چندان طولانی چند شب در میان کردیم. من قبل از برگشتن به شهرم حدود دو ماه تو شهر کارم موندم اما برخلاف انتظارم این آقا از من درخواستی برای ملاقات نکرد. تنها در آخرین روز بازگشتم به اصرار من همدیگه رو دیدیم تا امانتی که از ایشون دستم بود بهش برگردونم

ضمنا ایشون گفته از سفری که اخیرا داشته سوغاتی برام خریده که اگر شرایط ملاقات پیش اومد بهم میده. اما ایشون حرفی از ملاقات نمیزنه یعنی طبق گفته هاش منتظره کاری پیش بیاد که بخاطرش من برم به اون شهر و همو ببینیم.


مسئله اینجاست که من از این آقا خوشم اومده. البته ایشون حدود دو سال و نیم از من کوچکتره اما رفتارش پخته تر از سنش هست و شخصیت آروم و خونواده با فرهنگی داره. با توجه به مشخصاتش بنظرم گزینه خوبی برای تصمیمی مثل ازدواج هست با توجه به انواع تجربه هایی که داشتم و آدمهای متفاوتی که دیدم.


اینکه چرا بجز مواقعی که کاری پیش بیاد مثلا سوال فنی ای یا ... تلفن نمیزنه؟ (کلا فقط دو بار پیش اومده) چرا برخلاف همه پسرا اصرار نمیکنه همو ببینیم؟ چرا تو ابراز محبت فقط به عزیزم و مواظب خودت باش اکتفا کرده و فاز رو اصلا دوس دختر- پسری نمی کنه؟ چرا اصلا به این رابطه اس ام اسی ادامه میده؟ چجوری بفهمم نوع رابطه ای که میخواد چیه؟ و مهمتر از همه اینکه چیکار کنم که بتونم گزینه ای برای ازدواجش باشم یا درواقع برای ازدواج باهاش چه کار می تونم بکنم؟

---

پارگراف اول: درخواست ملاقات از طرف شما و با بهانه پس دادن امانتی بوده! پسر هیچ تمایلی نداشته.

پارگراف دوم: باز هم منتظر اقدام شماست!!

پارگراف سوم: مساله کوچکتر بودن پسر فقط در پخته بودن نبودنش نیست. مساله شکستگی و پیرشدن زن، نیاز جنسی آقایون در سنین بالاتر و کم شدن این نیاز در خانمها، بصری بودن آقایون و از دست دادن زیبایی خانم در سنین بالا و ... است.

پارگراف چهارم: عزیزم و ... فراتر از رابطه همکاری است. اینکه هیچ علاقه ای به دیدن یا شنیدن شما نداره کافی نیست برای این که باور کنید جدی به شما و رابطه نگاه نمی کنه؟

برای گرفتن جواب سوالهاتون، رابطه را قطع کنید. بگید که مخالف رابطه این چنینی هستید و باعث دلبستگی بی هدف می شه و بهتره که تمام بشه.
اگر قصدش ازدواج باشه، تماس می گیره و مطرح می کنه.
اگر هم نه که می ره دنبال زندگیش. تکلیف شما هم مشخص می شه.


متن شما را که می خوندم، فکر کردم چقدر این متن برعکس است. کل احساس، تلاش، تردید و نگرانی ... که باید از طرف پسر باشد از طرف شماست.

ظاهرا بیشتر از اون که وابسته شده باشید، عقلانی به موضوع نگاه می کنید. بیشتر به فکر ازدواج هستید تا این که عاشق شده باشید. خیلی دارید تلاش آشکار می کنید برای به دست آوردنش. ظاهرا گزینه مناسبی نیستند و راهی هم که شما می روید راه درستی نیست.