از خوب بودن خسته شدم

سلام

خيلي ها منو اينجا مي شناسند اما اينکه بدونيد کي هستم بتون کمکي نمي کنه که بهتر راهنمايي ام کنيد. يک موقع هايي هر روز اينجا سر مي زدم

اين بحث رو نميخوام کشش بدم . سه روز تو هفته براي ارشد مي خونم و سه روز هم کارمي کنم و خيلي وقتي براي تو اينجا گذروندن ندارم و تا الان هم خيلي زحمتتون دادم

در کل بايد بگم که زندگي درست حسابي نداشتم .23 سالمه . از بچگي ام فقط دعواهاي پدر و مادرم و خر خوني هام براي راهنمايي و دبيرستان هست که يادم مي ياد . هميشه هم ار لحاظ سياسي و اعتقاديم با خانوادم مشکل داشتم .

دانشگاه که رفتم از يه دختره خوشم اومد و مي خواستم باش ازدواج کنم اما بعد از يک سال فهميدم در مورد خانوادش بم دروغ گفته و خانواده ي داغوني داره و باش به هم زدم . بعداون يک مدت از شدت تنهايي رفتم سراغ دختر بازي تا با يک دختر خوب آشنا شدم . بعد از يک ونيم سال وقتي در مورد عقايدم باش حرف زدم اون هم مسخرم کرد هم تنهايم گذاشت .

تا دو ماه پيش که با يه دختري آشنا شدم . قصدم هم ازدواج بود . بعد ازيک ماه که حسابي با هم آشناشديم در مورد عقايدم و گذشتم بش گفتم . اولش خيلي در مورد عقايد و گذشتم ازم سوال مي پرسيد و مي گفت من هر گذشته اي داشته باشم و هر طور فکر کنم بام مي مونه .
اما بعد از چند روز بم گفت ديگه نمي خواد بام ازدواج کنه بعدش گفت بام ديگه بيرون نمي ره. انقدر ارتباطمون سرد که الان چند روزيه که بم گفته اصلا نمي خواد دوست پسر داشته باشه

ديگه از خوب بودنم خسته شدم وحوصله ي درس خوندن و کار کردن رو ندارم . چرا من هميشه بايد آدم خوبه باشم . چرا .....

نمي دونم شايد هم بايد خوب باشم اما تعريفم رو از خوب بودن عوض کنم .

سلام. متوجه نشدم خوب بودن اینجا چی بود. یعنی چه خوبی ای کردی که الان خسته ای؟

می نوش جان شما برام مثله خواهرم می مونید . خیلی تو این سایت بم کمک کردید
امیدوارم این سایت تونسته باشه بتون کمک کنه که مسیر زندگی تون رو پیدا کنید .

از اون موقعی که یادم می یاد خیلی بچه مثبت بودم . یه کم بیش از حد .
به نظرم می رسه یک کمی هم شیشه خورده داشتن بد نیست . به نظرم اشتباه کردم که با دوست دختر اولم به هم زدم . خب اون که در مورد خانوادش بم دروغ گفته بود . منم می تونستم به روی خودم نیارم . حتما وقتی خودش در مورد خانوادش دروغ گفته بود بام قصد ازدواج نداشت و الکی باش به هم زدم .

یا دوست دختر آخری که داشتم اهل عبادت و ... که نبود فقط عقایدمون با هم فرق می کرد و اون هم چیزی از من در این مورد نپرسیده بود . از هر نظری هم به هم می خوردیم . اشتباه کردم که بش در مورد عقایدم گفتم . اونم بام به هم زد .
این دختر آخری زو هم الکی بش در مورد گذشتم و عقایدم گفتم . پشیمون هستم ولی فایده ای نداره .

دیگه تصمیم گرفتم در مورد عقایدم و گذشتم با هیچ دختری حرف نزنم .

اصلا کلا تو خیلی چیزا من بیش از حد پاستوریزه هستم . فیلم هایی که می بینم ، دوستام ، نوع رفتارم با بقیه ، خط قرمز هایی که برای خودم تعریف کردم .
همین جا هر کسی هر توهینی دلش خواسته یم کرده و به هیچ کدومشون هم جواب ندادم .

نمی گم باید آدم بدی بشم اما فکر می کنم اگه یه کمی هم دورو باشم یه وقتی اگه لازم شد دروغ بگم و ...... خیلی مشکلی پیش نمی یاد . شاید برام ضرورت هم داشته باشه .
می خوام بگم شاید راست گویی دورو نبودن و ........ به طور محض خوب نیست . منظورم اینه که معیارم رو از خوبی و بدی باید عوض کنم .
تازه یک جایی مثله ایران رعایت قانون و عدم استفاده ی شخصی از بیت المال هم شاید به طور محض نمی تونه عمل خوبی تلقی بشه .

به خودم قول داده بودم که دیگه توی اینترنت در مورد مسایل شخصی ام حرف نزنم اما نشد .

حالا چرا این ها رو اینجا می گم ؟
می خوام یک سری آدم ... بم ناسزا بگند ؟

نمی دونم . شاید برای اینه که دوباره تنها شدم و می خوام با یکی درد دل کنم . شاید هم این حرف ها رو دارم می زنم تا با خودم اتمام حجت کنم .
خب روحیه بچه مثبت بودن رو هنوز دارم دیگه

از خوب بودن خسته شدم..
!!!
میدونی چیه دوست خوب.. میخوای واقعیت دنیا رو بدونی؟؟
اگه میخوای توی این دنیای امروز ادما دور و برت باشن
باید
1- پوووووووووول
2-یکمی بد باشی
3- یکمی دروغ بگی
4- اغراق کنی
5- چاپلوسی کنی

اگه بخوای صادقانه محبت کنی و صادقانه برخورد کنی خیلی ریسک بزرگیه ..
همیشه باید سیاست داشت توی این دنیای بد..
هر کسی قدر محبت رو نمیدونه ..
هر کسی قدر پاکی رو نمیدونه
هر کسی قدر صداقت رو نمیدونه

پس تو قدر خودت رو بدون... اگه میخوای برای خدا زندگی کنی پاک باش ... خوب باش.. با محبت باش... ولی اگه میخوای برای دیگران زندگی کنی باید بددددددددددد باشی ... خیلی بددددددددد.. مغرور باشی .....

عزیز اینی که نوشتی خوبی نیست. مسوولیته. تو نسبت به کسی که می خوای باهاش ازدواج کنی احساس مسوولیت می کنی و بایدم بکنی. به همین دلیل هم بهش درباره عقایدت می گی. پس خوبی نیست. چیزیه که باید باشه و نباید ناراحت باشی. برای ازدواج که باید بگی یه حدود کلی از عقایدتو ولی می تونی برای دوستی نگی.
هر طوری که فکر می کنی درسته زندگی کن. اصلا به خودت ایراد نگیر.
در مورد اینکه دورو باشی من موافق نیستم. اما نیاز نیست همیشه همه چی رو بیان کنی. یه وقتایی می تونی سکوت کنی. یعنی دل و فکرتو لازم نیست جلو همه رو کنی. مال خودته و خصوصیه. و اصلا دلیلی نداره که هر چی به نظرت میاد راحت بلند بگی. یه مقدار سیاستمدارانه می تونی رفتار کنی. اما با اینکه دروغ بگی و دو رو باشی موافق نیستم. هم کار بدیه هم تو که همیشه راست گفتی به روحیه ات صدمه های شدیدتری وارد می شه اگه که برخلاف اونچه که فکر می کنی درسته (راستگویی) رفتار کنی.
هر مشکلی داری بیا بگو عیبی نداره که. البته اینم در نظر بگیر که نوشته هات اینجا می مونن و پاک نمی شن.

معمولا فکر میکنیم قوانینی که خدا برامون گذاشته رو اگر رعایت کنیم خدا بیشتر دوستمون داره و دیندارتر و مومن تر میشیم پس در آخرت میریم بهشت پس بهتره قوانین خدا رو رعایت کنیم.....
من میگم ورای این حرفا اگر قوانین خدا رو رعایت کنیم در دنیامون هم خوشبخت تر میشیم با یه عالمه آسایش روانی بیشتر. وقتی میری دستگاه آبمیوه گیری بخری باهاش بهت یه کاتالوگ میدن که چطوری استفادش کنی که خراب نشه ونسوزه و بیشتر عمر کنه. خدا هم برای بهترین مخلوقش یه کاتالوگ فرستاده که چطوری زندگی کنه که خوشبخت و پر از آرامش باشد.
فرض کن این همه وقتی رو که صرف دوست دختر پیدا کردن به قصد ازدواج کردیو به عقب برمیگشتی و به خواستگاری یک دختر خوب و با صداقت میرفتی. قبلش حسابی تحقیقات میکردی و با عقل اون دختر رو میپسندیدی. در جلسه ی خواستگاری هم بطور نسبی از هم خوشتون میومد و بعد از جاری شدن صیغه ی محرمیت شروع به شناختن همدیگه میکردید و عاشق و شیدای هم میشدید. اونوقت شما آرامش روانی بیشتری داشتین یا حالا؟ اگر آن موقع دست همسر شرعی تان را میگرفتین و کنارش مینشستین هم آرامش داشتین و لذت میبردین هم برای هر ثانیه ی این خلوت ثواب هزاران اعتکاف و نماز شب برایتان نوشته میشد. یعنی یک رابطه ی پر سود دنیوی و اخروی.
دوست عزیز الان هم دیر نشده و میتونید به خواستگاری دختری نجیب و پاک بروید ازدواج کنید و لذت پدر شدن رو بچشید. با نهایت عشق و آرامش زندگی کنید و خیالتان از آخرتتان هم راحت باشد.
شیطان با گام های آرام و حساب شده ای میخواهد ما را به لجنزاری ببرد که همه چیزمان را در آن از دست بدهیم تشویش و اضطراب و افسردگی در این دنیا و آتش نیز در دنیایی دیگر. اول هر گناهی پر لذت است اما بعد پر است از رنج و تشویش. از قوانین حلال خدا تمایلاتتان را ارضا کنید که همه ی مسیرتان پر از لذت و آرامش و پاکی باشد.
آرزو میکنم همسری پاک و صادق و مهربان نصیبتان شود تا خوشبختی و آرامش را در کنارش تجربه کنید.

محمد 2012 و صبا مهربون طرز نگاهتون برام جالب بود . ممنون که سعی کردید بم کمک کنید .

نقل قول:

---

هر مشکلی داری بیا بگو عیبی نداره که. البته اینم در نظر بگیر که نوشته هات اینجا می مونن و پاک نمی شن.

---

نمی دونم به این چیزا مشکل می شه گفت یا نه . یک دایی دارم خیلی بام مچه . چند وقت پیش زنش باش دعوا کرده بود و رفته بود خونه ی پدرش و می خواست از دایی ام جدا بشه .
می خواست بره مشاوره خانواده و درگیر این مسایل بود که به ذهنم رسید اون مشاوره ای که داییم می ره منم یه سری بزنم . برخی اینجا گیر می دادند که اول برو مشاوره بعد اگه خواستی برگرد همدردی

منم رفتم دیگه . در مورد عقایدم بش گفتم و گذشتم و .... و اینکه چطور باید ازدواج کنم
آخرش بم گفت که ارزش هات با هم در تعارض اند . از یک طرف ارزش هایی که به خاطر زندگی تو یک خانواده ی سنتی بشون پایبندی و از طرفی ارزش هایی که از طریق مطالعه و ... خودت بشون رسیدی .

اون نظرش این بود که باید عقایدی که از طریق جامعه ام بم منتقل شده رو دور بندازم . بم گفت اول باید خودم رو منطبق با فرهنگی کنم که بیشتر ارزش هاش رو پذیرفتم . مثلا بم گفت اگه یه روزی زنم با پسر خالش خواست بره استخر یا فهمیدم قبل از من با فلانی هم رابطه داشته نباید ناراحت بشم

بعدش هم گفت بهتره به جای اینکه از طریق ازدواج سنتی بخوام ازدواج کنم برم سراغ ازدواج اینترنتی و می گفت سایت هایی وجود داره که توش می تونه آدم راحت در مورد عقایدش حرف بزنه و چون تو یک شهر خاص زندگی می کنم به خاطر شرایطم فقط نباید به فکر ازدواج تو این شهر باشم و اون طور می تونم یک آدمی مناسب خودم رو پیدا کنم .

اما من نمی خوام اون طوری که اون می گه زندگی کنم . نمی خوام بی غیرت باشم . نمی خوام با یک زنی که همشهری ام نباشه و خیلی شناختی ازش نداشته باشم ازدواج کنم .نمی خوام عوض بشم .

حرفهای مشاورتون صد در صد غلط ان نه حتی در فرهنگ ما بلکه در فرهنگ غرب هم ارتباط زن شوهردار با مرد دیگری اصلا درست نیست. مطالبی که ایشون گفتند و راهنماییهای غلطشون از مراجع قضایی قابل پیگیریست و اگر پیگیری کنید از کار بیکارشون میکنن تا دیگه مراجع رو به گمراهی نکشونند. به داییتون هم بهتره توصیه کنید از مشاور دیگه ای استفاده کنن.
شما فطرت پاکی دارین که نمیخواین بی غیرت باشین و متوجه اشتباه بودن حرفهای آن به اصطلاح مشاور شدین. هنوز هم خدا در گوشتان زمزمه میکند که بنده ام به سمت من بیا تا در آغوش پر مهرم بگیرمت
وعده و وعیدهای شیطان همگی دروغند اما وعده ی خدا حقه. خدایی که وعده داده اگر خوب باشی یا خوب شوی و توبه کنی همسری پاک و خوب نصیبت میکند : الطیبات للطیبین والطیبون للطیبات ( زنان پاک برای مردان پاک و مردان پاک برای زنان پاک) سوره ی نور آیه ی 26
خدایی که با ازدواج به زندگیت برکت می دهد، با ازدواجی درست آرامش و محبت را به قلبت میاورد...
وای چه خدای خوبی داریم... چه راههای قشنگی برای ارضای تمایلاتمان در پیش رویمان گذاشته... جه لذتی دارد پاک شویم و همسری پاک نصیبمان شود و صاحب بچه های خوبی شویم... چه خوب است که همسر و فرزندانمان در بهشت هم همراهمان باشد...
خدایا تو بخاطر ما آدم ها از شیطان روگرداندی کمکمان کن ما نیز بخاطر تو و خودمان از شیطان روگردان شویم

چه مشاور باحالی! خب این یاوریی که با پسرخالش می ره استخر، چه تناسبی با زن من داره؟ آهان اسمش شاید بشه هم خوابه من!

ببین هر طوری که فکر می کنی درسته زندگی کن.
البته اینکه خانما اقاها مختلط برن استخر و دریا واقعا مشکلی نیست اما این بستگی به تربیت و طرز فکر ادما داره. شاید توی کشور ما واسه خیلی ها راحت نباشه. واسه خود من که مذهبی هم نیستم راحت نیست. به خودت سخت نگیر!
شهر محل زندگیتو یادمه. مذهبی هستن. اما اخه ازدواج با استفاده از سایت های همسریابی هم مطمن نیستم راه خوبی باشه.
اینکه تعارض داری منطقیه ولی می تونی تا یه حدی بشینی فکر کنی و بعضی تعارضاتو حل کنی. منطقیه که تعارض داشته باشی چون خونواده ات خیلی مذهبی ان و بالاخره یه مقداری روت اثر می ذاره.

نقل قول:

---

ببین هر طوری که فکر می کنی درسته زندگی کن.

---

خب فکر می کنم دیگه تصمیمم رو گرفتم و فکر می کنم کاری که می کنم درسته . حالا اگه در مورد عقایدم حرف نزنم می شم بی مسئولیت . برام مهم نیست
من اون طوری که فکر می کنم درسته زندگی می کنم . حالا هر کسی هر چی دلش می خواد بگه

من که نفهمیدم جریان این مشاوره غلط چی بود! ظاهرا حذف شده که ندیدمش
ببین دوست گرامی ، شما خیلی هم کار خوبی کردی که در مورد عقایدت با فرد مقابل صحبت کردی
اگه عقاید شما همسو نباشه که نمی تونید زندگی کنید ، فرض کن الان صحبت نمی کردی و به خوبی و خوشی ازدواج میکردی
فردا بخاطر همین اختلافات زندگیتون میشد جهنم و نهایتا ممکن بود کارتون به طلاق برسه!
خوب اگه اونطوری میشد خوب بود؟؟ شما نباید فقط به این که ازدواج کنی فکر کنی
ازدواج تازه اول راهه نه آخر راه! شما باید به این فکر کنی که ازدواج موفقی بکنی :310:

باید کسی رو پیدا کنی که از هر نظر همسو باشه ، منتها اشتباه شما اینه که اول میری آشنا میشی ، وابسته میشی ، تصمیم به ازدواج میگیری ، بعد تازه میری که طرفتو بشناسی!
شما باید این راهو سر و ته بری عزیزم، یعنی اول یه سناخت نسبی از فرد مقابلت پیدا کنی ببینی اصلا گروه خونیتون به هم می خوره یا نه؟
اگه اوکی بود اونوقت بری جلوتر نه اینکه همه کار بکنی و آخرسر تازه بری ببینی به هم می خورید یا نه
با بد شدن هم کسی به چیز خوب نرسیده

راستش گفتم شاید باید تایپیکم رو درست تموم کنم
می نوش از حرفی که توی ارسال قبلم نوشتم ناراحت شدی
ببخشید منظوری نداشتم . امیدوارم وضعیت منو درک کنی
دلم تیکه پاره شده و به شدت احساس تنهایی می کنم.به
آدم های زیادی که باشون بودم و همشون تنهام گذاشتند
فکر می کنم و روزهای خوبی که داشتم و الآن باید افسوسشون
رو بخورم

اولین باری بود که به یک دختر التماس کردم که بام بمونه و اون
تنهام گذاشت .بااینکه می دونستم از وقتی بش در مورد خودم گفتم
دیگه دوسم ندارم اما می خواستم بام بمونه . حتی وقتی گفت دیگه بیرون
هم نمی یاد یا بعد از چند روز جوابم رو می داد بازم نمی خواستم باش
به هم بزنم ولی آخرش تنهام گذاشت

خیلی گیج شدم. راه های زیادی برای ادامه ی زندگیم دارم .
تو شهرم زندگی کنم یا برم تهران یا از ایران مهاجرت کنم که هر کدومش
مزیت ها و مشکلاتی داره
در زمینه ی درسی که الان دارم برای ارشد می خونم و می شه گفت تکلیفم مشخصه
در زمینه ی مسابل خانوادگی هم دقیق نمی دونم چکار کنم . ۵ یا ۶ سالی برم سراغ دوستی های موقت یا دوباره برم سراغ اینکه با کسی دوست بشم و بعد از اینکه همدیگه رو شناختیم یواش یواش در مورد عقایدم بش بگم یا برم سراغ ازدواج از طریق سایت های همسر یابی یا یک ازدواج سنتی بکنم و کلا بحث اعتقادی نکنم .


اما الان فکری که می کنم اینه که اولا تو شهر خودم زندگیم رو بکنم . بعدشم یک ازدواج سنتی بکنم و کلا بی خیاله عقایدم بشم . اگه کسی هم ازم پرسید بش بگم من خنگ تر از این حرفام که از این مسائل سر در بیارم و فکر نکنم این طوری نه زنم نه اجتماع نه هیچ کسی از این حرفم ناراحت بشه .

تصمیم گرفتم روزهایی رو که می خوام درس بخونم به جای خونه درس خوندن برم کتاب خونه و در یک کتابخونه ی خوب ثبت نام کردم . فکر می کنم اون طوری دیگه به چیزای بی خود فکر نمی کنم .

میشه یکم در مورد عقایدتون اینجا بنویسید؟ (همونایی که به دوستاتون گفتید)
آخه مگه عقاید شما چیه که هرکی میشنوه درمیره؟؟ دقیقا بهشون چی در مورد خودتون و عقادیتون گفتید؟

کبود به نظرم می تونستی از واژه ی بهتری به جای فرار کردن استفاده کنی .
من نمی تونم در مورد عقایدم اینجا صحبت کنم . یعنی یکی از مدیرهای همدردی بم گقت که اگه بعدا می خوای
اینجا برگردی نباید در مورد عقایدت صحبت کنی . ضمنا بابت راهنمایی خوبتون ممنونم :)

دوست عزیز منظور اون مشاور احتمالا این نبوده که تو باید بی غیرت باشی یا مثلا برات مهم نباشه که همسرت ...
منظور اون مشاور این بوده که شما یه سری دیدگاه ها و باور هایی داری که با باورهای دیگت تضاد داره
مثلا یه سری باورهایی داری که افرادی که چنین باورهایی دارن ممکنه غیرت و تعصباتی که شما داری رو ندارن یا سری اعتقادای دیگه در اینصورت شما با هر دو گروه مشکل پیدا می کنی
ما که نمی دونیم دیدگاه شما چیه
اما مثلا ممکنه شما یه سری اعتقادا رو نداری و حس می کنی نباید بهشون پایبند باشی و یه سری دیگه که مثلا غیرت و تعصب در مورد خانواده و اینا هست باور داری که جور در نمیاد
موضوع اینه که شما باید تصمیمت رو بگیری یا باید اونوری باشی یا اینوری یا باید
کلا از همه اعتقادات دست بکشی یا اگر می بینی بعضی از این اعتقادات جدیدت با فطرتت جور در نمیاد و نمی تونی بپذیری پس باید کلا اون اعتقادات رو بذاری کنار و گرنه یه آشی می شه که خودتم توش گیچ می شی و دیگه با هیچ گروهی هم نمی تون کنار بیای
ضمنا دوست عزیزم متاسفانه یه سری گروه و فرقه هایی هست که به هزار منظور سعی دارن افراد رو بگشن به طرف خودشون و بعد در جهت منافع خودشون ازشون استفاده کنن
اگر این اعتقادات جدیدی که ازشون حرف می زنی تحت تاثیر این جور گروهاست در اینصورت ازشون فاصله بگیر که زندگبتو تباه می کنه
به هر حال چون شما گفتی که از اعتقاداتت نمی تونی بگی ما هم اگر نظری میدیم بر اساس حدسه و اگر حرفام در مورد شما درست نبود ببخشید

گلم هیچوقت هیچی ننوشتی که ناراحت شم.
این پستو هم می تونی گزارش پست خلاف کنی از مدیران بخوای حذفش کنن که جا نگیره توی تاپیکت. فقط می خواستم بهت بگم که اصلا دلیلی نداره که بخوام ناراحت باشم!!
:72:

نقل قول:

---

دوست عزیزم متاسفانه یه سری گروه و فرقه هایی هست که به هزار منظور سعی دارن افراد رو بگشن به طرف خودشون و بعد در جهت منافع خودشون ازشون استفاده کنن
اگر این اعتقادات جدیدی که ازشون حرف می زنی تحت تاثیر این جور گروهاست در اینصورت ازشون فاصله بگیر که زندگبتو تباه می کنه
به هر حال چون شما گفتی که از اعتقاداتت نمی تونی بگی ما هم اگر نظری میدیم بر اساس حدسه و اگر حرفام در مورد شما درست نبود ببخشید

---

صابره من اهل فرقه یا گروه خاصی نیستم.
در مورد سایر حرف هایی که زدید فکر می کنم بهتره که بحث نکنیم . چون اگه بخواهیم بحث کنیم اول باید بگم چه عقایدی دارم . ضمنا من فکر نمی کنم عقایدم با داشتن غیرت و ... جور در نیاد

فقط ارسال اول تاپیک رو خوندم و بر اساس آن چند خط برایت مینویسم.
دوست عزیز؛ خوب بودن برای هیچکس ضرری نداشته تا شما دومی آن باشید، منتها، اینکه در چه وقت و برای چه کس باید خوب بود، مهم است.سیاست و مهارت در ارتباط ها مهم است.

حفظ حریم ها همیشه به نفع انسان بوده است، اینکه ما خودمان را مدام فدای دیگران کنیم و خودمان را نادیده بگیریم گذشته از اینکه در زندگی لطمه خواهیم خورد ،حتی نمی توانیم تکیه گاه مناسبی برای دیگران باشیم، چرا که اول باید خودمان را دوست داشته باشیم.

اضافه میکنم:
شما در اجتماع زندگی میکند؛ و از همین جامعه همسر انتخاب میکنید؛ ازدواج میکنید و ....
پس نوع نگرش ، طرز تفکر و عقایدمان را باید از این صافی اجتماع رد کنیم، باید به نوعی باشد که عقاید ما ابتدا معقولانه باشد، سپس گذشته از آنکه برای خودمان؛ باید برای جامعه نیز مورد قبول باشد

در مورد خوب بودن مطالب درست و زیبایی فرمودید که ازش بهره بردم

نقل قول:

---

شما در اجتماع زندگی میکند؛ و از همین جامعه همسر انتخاب میکنید؛ ازدواج میکنید و ....
پس نوع نگرش ، طرز تفکر و عقایدمان را باید از این صافی اجتماع رد کنیم، باید به نوعی باشد که عقاید ما ابتدا معقولانه باشد، سپس گذشته از آنکه برای خودمان؛ باید برای جامعه نیز مورد قبول باشد

---

به نظر من وقتی انسان می خواد دنباله واقعیت باشه نباید به این فکر کنه که آیا واقعیت بر طبق میل جامعه یا حتی خودش هست یا نیست . چون این طور نمی تونه به واقعیت دست پیدا کنه بلکه باید به عنوانه انسانی آزاده و وارسته بدون هیچ پیش داوری دنباله پیدا کردن واقعیت باشه
عقاید هم چون در مورد بخشی از واقعیات جهان بحث می کنه از این امر مستثنی نیست .
اما فرهنگ ، آداب و رسوم ، علاقه مندی ها و ... شامل این موضوع نمی شه . این موضوعات دقیقا با خود انسان کار داره و اینجاست که می تونم دنباله معیارهای شخصی ام بگردم و اینجاست که باید علاقه مندی هام رو طوری قرار بدم که از صافی جامعه رد بشوند .
انگار تو این موضوع کمی با هم اختلاف نظر داریم .

خوشبختانه خودتان هم بر این امر واقف هستید، پس صبر کنید تا شخصی وارد زندگیتان شود، که یا عقایدتان برایش مهم نباشد، که در این صورت شاید با هم کنار بیاید اما در مورد نگرش و عقاید فرزندتان دچار مشکل خواهید شد.
یا اینکه شخصی وارد زندگیتان شود که همسو با افکار شما باشد.

کیوان شرایط من اگه عادی بود حرف شما درست بود اما من شرایط ویژّه ای دارم .
تو کل دوستای صمیمی هم محله ایم فکر نکنم هیچ کدومشون شبیه من فکر کنند
توی کل فامیل های پدری و مادریم فقط یک نفر شبیه من فکر می کنه که تازه اونم دقیقا مشابه من فکر نمی کنه و شاید در کل عقایدش شباهت بیشتری با جامعه داره تا من
توی دوستای هم دانشگاهیم اگه بیست تا دوست صمیمی داشتم نصفشون شبیه من فکر می کردند که هیچ کدومشون همشهری ام نبودند و همشون هم مرد بودند .البته الآن چون درسم تموم شده بیشتر از طریق فیس بوک باشون ازتباط دارم

یعنی اگه من توی یک شهری زندگی می کنم که یک ملیون و خورده ای جمعیت داره فقط یک نفر دیدگاهش کمی بم نزدیک هست و تا به امروز هیچ زنی رو در محیط واقعی ندیدم که شبیه من فکر کنه .
تازه اگه یکی رو گیر بیارم که شبیه من فکر کنه این برام خیلی خیلی مهمه که اونم هنجارهای جامعه رو پذیرفته باشه و به قول شما رفتارهاش از فیلتر جامعه رد شده باشه .
اگه شما راهی به ذهنتون می رسه بگید و گرنه اگه بخوام منتظر این باشم که کسی توی زندیگیم بیاد که شبیه خودم فکر کنه باید تا آخر عمرم منتظر بمونم .

یکی از اصول مهم ازدواج تشابه در عقاید، طرز فکر و نگرش است. شما باید با چنین شخصی ازدواج کنید؛ هیچ راه حل دیگه ای هم نداره، باید صبر داشته باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hichkas11

در مورد خوب بودن مطالب درست و زیبایی فرمودید که ازش بهره بردم

نقل قول:

---

شما در اجتماع زندگی میکند؛ و از همین جامعه همسر انتخاب میکنید؛ ازدواج میکنید و ....
پس نوع نگرش ، طرز تفکر و عقایدمان را باید از این صافی اجتماع رد کنیم، باید به نوعی باشد که عقاید ما ابتدا معقولانه باشد، سپس گذشته از آنکه برای خودمان؛ باید برای جامعه نیز مورد قبول باشد

---

به نظر من وقتی انسان می خواد دنباله واقعیت باشه نباید به این فکر کنه که آیا واقعیت بر طبق میل جامعه یا حتی خودش هست یا نیست . چون این طور نمی تونه به واقعیت دست پیدا کنه بلکه باید به عنوانه انسانی آزاده و وارسته بدون هیچ پیش داوری دنباله پیدا کردن واقعیت باشه
عقاید هم چون در مورد بخشی از واقعیات جهان بحث می کنه از این امر مستثنی نیست .
اما فرهنگ ، آداب و رسوم ، علاقه مندی ها و ... شامل این موضوع نمی شه . این موضوعات دقیقا با خود انسان کار داره و اینجاست که می تونم دنباله معیارهای شخصی ام بگردم و اینجاست که باید علاقه مندی هام رو طوری قرار بدم که از صافی جامعه رد بشوند .
انگار تو این موضوع کمی با هم اختلاف نظر داریم .

---

آقای محترم من فکر می کنم شما باید این مساله رو هم در نظر داشته باشید که در جامعه ای دارید زندگی می کنید که فرهنگ و آداب و رسوم و علاقه مندیهاشون با اعتقاداتشون آمیخته شده. طوری که جدا شدنشون از هم غیر ممکن شده. پس وقتی به عبور فرهنگ از صافی جامعه فکر کنی متعاقبا مجبور هستی که به عبور اعتقادات از صافی جامعه هم فکر کنی.
یک مثال کوچک می زنم برات. کسانی که از بچگی تو گوششون هست که وقتی خوردن زمین یک صدای یا علی، یا یا خدا یا یا امام زمانو ... می شنوند رو نمی تونی هیچوقت فرهنگشون رو جدا از این اسامی ای که گفتم ببینی.

اگر واقعا به دنبال حل تعارضاتت هستی شاید بهتر باشه بیشتر در مورد اعتقاداتت تفکر و تحقیق کنی. اما اگر این جدا بودن اعتقاداتت از هنجارهای جامعه رو برای خودت پذیرفتی شاید بهتر باشه عواقب و هزینه اون رو هم که همین تعارضات هست رو بپذیری.

اینها که برات نوشتم واقعیات جامعه ای هست که درش زندگی می کنی.

دلتنگ ببخشید اما چون من IQ ام پایینه متوجه ربط حرفاتون به حرفای خودم نمی شم و لازم هم نیست توضیح بدید .
بعضی ها اینجا یک طوری حرف می زنند انگار ................ بی خیال هیچییییییییی نمی گم . هر کی هر چی دلش می خواد بگه
من دیگه حال و حوصله ی صبر کردن رو ندارم

سه تا راه دارم
ا) خانوم بازی ، به طور مؤدبانه برم دنباله دوستی های موقت و به خاطر عقایدم به دختری پیشنهاد ازدواج ندم
۲)اس گل کردن طرف ، یعنی به طرفم بگم مذهبی نیستم اما در مورد عقایدم اگه چیزی پرسید یا بش دروغ بگم
۳)زهد و تقوای اللهی ، یعنی سرمو بندازم پایین و به کار و درسم برسم و بعدشم مثله بچه ی آدم خونه برگردم که من لیاقتش رو ندارم
صبر کردن ۱ هست یا ۲ ؟ به نظرتون اگه دو تاشم بده بگید کدوم بدتره

هر کی هر نظری داره بگه . این بحث هم داره الکی طولانی می شه

بگید کجاش رو نفهمیدید تا براتون توضیح بدم. . ببخشید اگر منظورمو درست بیان نکردم یا ناراحتتون کردم. البته مطمئنم که همشهریهای من IQ بالایی دارند.

اما سه راهی که گذاشتی. به نظرم وجدانت خیلی بیداره. پس دنبال همون حقیقتی که هستی باش و اینو در نظر بگیر که اگر دختری وارد رابطه دوستی میشه به امید ازدواج هست و اگر تو نیت دیگه ای داشته باشی به اون و خودت ظلم کردی.

دلتنگ دیشب خیلی خسته بودم و درست جوابتون رو ندادم . فقط توجه داشته باشید که بحث داره از مسیر خودش منحرف می شه و نباید بحث به موضوعات اعتقادی کشیده بشه .

کسی منکر این نیست که بین علاقه مندی های مردم و عقایدشون رابطه ای وجود داره . اما جای بحث داره چه میزان فرهنگ مردم روی عقایدشون تاثیرمی ذاره و چه میزانی عقاید مردم روی فرهنگشون تاثیر می ذاره .
البته جوامع بشری هر چه به سمت مدرنیسم گام بر می دارند فاصله ی بین علاقه مندی ها و فرهنگ مردم با عقایدشون بیش تر می شه . با مقایسه ی فرهنگ شهر های بزرگ ایران طی ۶۰ سال گذشته می شه به این موضوع پی برد .

به نظرم درسته بیشتر مردم ایران عقایدشون با ۶۰ سال پیش فرقی نکرده اما فرهنگ شون زمین تا آسمون تغییر کرده . نمی گم فرهنگ ما ایرانی ها غربی شده . نخیر بلکه تا میزانی تکامل پیدا کرده و با حفظ قوت هاش تونسته خودش رو با مدرنیسم وفق بده .

ضمنا به فرض که حرف شما درست بود و فرهنگ و علاقه مندی های مردم از عقایدشون قابل تفکیک نبود
یعنی باید سعی کنم عقایدم رو به گونه ای انتخاب کنم که از فیلتر جامعه رد بشوند . پس به جای اینکه تحقیق کنم که چه عقیده ای درسته باید تحقیق می کردم که چطور می تونم عقاید پذیرفته شده در جامعه رو بپذیرم ! جالبه اسمه این کار رو هم تحقیق می ذارید .

اگر هر کسی در حوزه ی علوم انسانی بخواد این طوری تحقیق کنه که باید فاتحه ی علوم انسانی که با این نوع تحقیقات حاصل می شه رو خوند . البته در واقعیت هم الآن خیلی از تحقیقات در حوزه ی علوم انسانی به همین شیوه انجام می شه . امیدوارم شما این طور عقایدتون رو به دست نیاورده باشید

گفتید همشهری هستیم . خوشحالم که یک همشهری ام رو اینجا می بینم . چون شهرم رو و مردمش رو دوست دارم . شاید خیلی ها از شهر ما خوششون نیاد اما واقعیت اینه که اگه الآن مشکلاتی هست که برخی می خواهند اون رو به مردم شهر من نسبت بدهند در واقعیت مردم شهر من بیشتر از همه ی اون ها این وسط لطمه خوردند. امیدوارم روزی بیاد که هر ایرانی بتونه به کشورش و شهرش افتخار کنه

اگه کسی نظری نداره که یک یا دو بهتره منم حرف دیگه ای تو این تایپیک ندارم

به نظر من بهتره کارایی که می دونی و باید بکنی رو بکنی و در عین حال حواست هم به اطرافت باشه که اگه دختری رو دیدی که می تونست همسرت باشه ببینیش و از کنارش نگذری بری. منظورم اینه که نباید همه ی سعیتو بذاری فقط واسه اینکه زودتر یکی رو پیدا کنی که باهاش ازدواج کنی. بهتره مثلا درستو بخونی کار کنی برنامه ی اینده اتو داشته باشی ولی کاملا هم حواست به ادمایی که می بینی باشه. شاید همسرتو پیدا کنی.

هیچکس عزیز
من تاپیک شما رو تا اینجا خوندم ، و از مشکل اصلی تون تنها برداشتم این بوده که با چند نفری دوست بوده اید و بعد از اینکه برخی واقعیات زندگی تونو رو به اونها گفته اید اونها تمایلی به ادامه نداشته اند.
در صورت صلاحدید مصادیق رو بیان کنید که بشه راهنمائیتون کرد

یه سوال از تون می کنم :

چه چیزائی رو خوبی می دونین ، که حالا می خواین دیگه خوبی نکنید؟
با گفتن چه چیزائی بقیه نمی خوان باهاتون ادامه بدن؟

و در نهایت به نظر من فرض تون درست نیست که به نتایج اشتباهی دارین می رسید.

می نوش پس شما فکر می کنید گزینه ی ۳ رو انتخاب کنم .
من می خوام انتخابم رو بین گزینه ی ۱و ۲ قرار بدم . خودم گزینه ی ۲ رو ترجیح می دم و اون رو انتخاب می کنم .

baby چون توی همدردی بم گفتند در مورد عقایدم حرف نزنم پس نمی تونم بگم چه حرفایی زدم .
در مورد خوب بودن و .. از دوستان مشاوره گرفتم و توجیه شدم .

به نظرم دیگه همه ی حرفام رو در همدردی زدم و همه ی چیزایی که باید می شنیدم رو شنیدم .
امیدوارم دیگه توی زندگیم هیچ وقت به مشکلی نخورم که لازم باشه به همدردی برگردم . یک موقع هایی اینجا احساس آرامش می کردم اما الآن همچین حسی توی همدردی نداریم .
دوستان عزیز از راهنمایی هاتون ممنونم . بای:72:

از مدیران همدردی می خوام که این تایپیک رو قفل کنند

نه اصلا 3 رو انتخاب نمی کنم. نظر من نه 1 نه 2 نه 3 بود!
در واقع زهد و تقوی پیشه کردن که نوشتی که شامل تو نمیشه با عقایدی که می گفتی. نمی دونم واسه چی نوشتیش. ضمنا باید دنبال کسی که می خوای بگردی دیگه. اصلا 3 رو انتخاب نمی کنم. اما کلا دلیلی هم نداره که فقط بین 1 2 3 یکی رو انتخاب کنم.
یه کمی فکر می کنم سخت می گیری. کلا پیدا کردن یه همراه زندگی سخته. واسه همینم شاید طول بکشه تا کسی رو که منتظرشی بتونی پیدا کنی. به همین دلیل می گم همه ی تمرکزتو روی فقط و فقط دوستی و ازدواج نذار. کارای دیگه ای که باید انجام بدی رو هم انجام بده مثله درس خوندن ورزش کردن یا هر چی.
ببخشید که بعد از اینکه نوشتی قفل شه تاپیک برات پست گذاشتم.
موفق باشی عزیز.

می نوش صبر وقتی معنی داره که امید داشته باشی بالاخره یک روزی یکی رو مثله خودت پیدا میکنی .
اما من فکر می کنم اگه ۱۰ سال دیگه هم صبر کنم همچین آدمی توی زندگیم نمی یاد .
منظورم از زهد و تقوا همون صبر کردن به امید واهی بود . انگار توی این مورد خاص ما مثله هم فکر نمی کنیم و نظراتمون متفاوته .

الآنم اگه اتفاق خاصی نیفته تا ۶ یا ۷ ماهه دیگه که تکلیف زندگیم مشخص تر بشه حتی به ازدواج هم نمی خوام فکر کنم .
مدیران هم لطفا تایپیک رو قفل کنند

بچه ها خیلیییییییی احساس تنهایی و بلاتکلیفی می کنم :302:
شاید ۳ یا ۴ ماهه که این حس رو نداشتم . و اینکه نکنه من دارم اشتباه می کنم و باید حنما فرهنگم و علاقه مندی هام رو تغییر بدم و شاید اصلا بهتر باشه اول از شهرم مهاجرت کنم و بعدش به فکر ازدواج و .. باشم
خیلی منگم ، به حرفایی که زدید فکر کردم و واقعا نمی دونم چکار کنم
تایپیکم رو چون ازتون خواسته بودم قفل کرده بودید و نمی دونم کی بازش کرده . هر کی بازش کرده ازش ممنونم