نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
من قبلن مشكلم رو مطرح كردمhttp://www.hamdardi.net/thread-25823.html
الان يه سوال دارم خواهش ميكنم كمكم كنيد
وقتي با خانواده همسرتون دچار مشكل ميشين چيكار ميكنين؟اين برام مهمه چون يكم از اين مشكلات رو دارم اما نميدونم چيكار كنم
از همه دوستان ممنونم:72:
:303::325:
بهترین راه در مقابل خنواده شوهر سکوته !
اینو با تجربه خودم و چندین نفر بهت میگم گوش کن فقط سکوت!!!!!!!!!
بهترین کار سکوته
بي احترامي تحمل مي كنين؟
انقدر صبوري يكم سخته
سارا جان بستگی داره به علت ناراحتیت ..
خب هر کسی یه جوری ناراحتیشو ابراز میکنه ..
من وقتی عصبانی یا ناراحت میشم اون لحظه چیزی نمیگم و سکوت میکنم ..
اما بعدا که اروم تر شدم اگه نتونستم قضیه رو فراموش کنم با یه لحن ملایم به کسی که ناراحتم کرده میگم ..
مثلا میگم مامان جون اون روز شما به من گفتی از وقتی پسرم با تو ازدواج کرده دروغ میگه من خیلی ناراحت شدم .. شما منظورت این بود که من بهش یاد میدم دروغ بگه ؟!
اینجوری هم ناراحتیمو بیان میکنم هم اگه اشتباه کرده باشم از اشتباه در میام ..
نمیدونم روشم درسته یا غلط بنابراین توصیه ش نمیکنم :311:
دستت درد نكنه:311:
دوس دارم از تجربيات بقيه دوستان هم استفاده كنم
شما چيكار ميكنين؟؟؟؟؟؟؟؟
من سعی میکنم اعصاب خودم رو به خاطر حرفی که زده شده و طرف اصلا یادش رفته چی بوده خورد نکنم مادرشوهرمن همه حرفاشو شوخی میزنه خوب من چرا مثله خودش با شوخی خرفمو نزنم
جالبه اينم راه حل خوبيه:D
با سلام
به خودتون آرامش بدید و با متانت بذارید هر چه میخواد بگه فقط شنونده باشید،جواب شما بهتره فقط تاييد و «بله، سعي مي‌کنم» باشه و بعدش دنبال کار خودتون برید؛ چون اين افراد هيچ قلقي ندارن و بايد حر‌ف‌شون رو در کمال آرامش شنيد و تاييد کرد تا گفتگو کوتاه بشه. البته اگه صحبتشون با نظر شما موافق نيست میتونید بدون ابراز مخالفت فقط اون رو تاييد نکنيد.در برخورد با آدم‌هاي مشکل (هر که باشد، دوست، همکار يا مادر شوهر) بايد حد فاصل رو رعايت کنيد و مشکل رو ختم بدین وگرنه اونا از کاه، کوه مي‌سازن و بحران درست مي‌کنن.
http://ahlekhaneh.ir
ممنونم از راهنايي هاي خوبتون
اين كارايي كه ميگين خيلي خوبه فقط انجام دادنش يكم سخته
شما بهتره از دوران کودکی اندکی فاصله بگیرید.اینکه در خوونه از گل نازکتر بهتون نمیگفتند مال دوران خردسالی و طفولیت شماست. شما قبول مسئولیت کردید سن کمی هم ندارید 24 سال سنتونه. مشکل بعضی از مشاورین در این سایت اینه که خیلی خیلی ملایم با بعضی از مراجعین صحبت می کنند مراجعین هنوز هم فکر میکنند در دنیای رویایی سیندرلایی غرقند. ازدواج ورود به یک دوره پر از مسئولیه. شما فردا صاحبه بچه می شوید، به نظرتون خنده دار نیست یک نفر مادر بزرگترین مشکلش این باشه که خواهر شوهرش توی دعوا 6 ماه قبل به اون چه توهینی کرده یا نکرده؟! شما اینقدر که به این مسئله ها فکر می کنید به این فکر می کنید که مثلا پیش از بچه دار شدن نیاز هست چه فعالیتهایی رو انجام بدید؟یا اصلا برای بهتر شدن زندگی زناشویی یک زن باید چهفعالیتهایی روانجام بده؟
یک مقدار رو خودتون کار کنید و بزررگ شوید. از حاشیه خارج بشوید و به متن زندگی بپردازید. شکرگذار آنچه دارید باشید تا خداوند محرومتان نکند از نعمات. مشکل شما در خانواده همسر نیست، در عدم آموزش برای تحمل شرایط سخت زندگیست. بهتره خودتون تلنگر به خودتون بزنید تا بتونید از زندگی بیشتر لذتت ببرید.
چقدر تند و تيز
من واقعا تجربه م كمه كه اومدم تو اين سايت و مشكل خودمو بيان كردم وگرنه من اينجا چيكار ميكنم!!!!!!!!
حتي خيلي از اوقات تو تاپيك هاي ديگه اظهار نظري نميكنم .........چون با خودم ميگم من تجربه ي خاصي ندارم كه بخوام ديگران راهنمايي كنم.............
اما از نظر شما ممنونم:72:
شايد حرفام به نظر شما بچه گونه باشه اما آقاي عزيز اين مسايل شايد ذهن خيلي از خانم ها رو به نوعي به خودش مشغول كنه.............
بنده هم راهنماییتون کردم. من گذشتتون رونمی دونم. اصلا نمی دونم تو چه خونواده ای بودید. اما حتی شک هم ندارم نازپروده بودید و محیط خونواده زیادی آروم. شما با مسائلی ممکنه در زندگی مشترک روبرو بشوید که تصورش رو هم نکنید. بنده منتفع از زندگی شما نیستم. ولی 90 درصد طلاقهای غیر جنسی ریشه در این داره که خانوم زندگی بسیار رویایی رو برای خودش تصویرکرده که در عالم واقع وجود نداره! یک مقدار اصرار بیشتر شما به همسرتون زندگی مشترکتون رو به چاله هایی می ندازه که فردا باید تاپیک بزنید"همسرم به من حتی سلام نمیکند!" بعد باید یکی بهتون یادآوری کنه اینها نتایج زودرنج بودن شما بوده!
تند و تیزه چون این وواکسن تلخ رو الان میل نفرمایید زندگیتون رو فردا فلج می کنه! به خودتون باید بیاید تا در نهایت بلوغ فکرری از زندگیتون لذت ببرید. وگرنه با یک تلنگر کوچیک فرومی ریزید. دوست دارید زجر بکشید؟
به هر حال بنده آنچه شرط بلاغت بود عرض نمودم .
نه مسلما دوس ندارم
تا حد زيادي حرفاتون قبول دارم اصلا هم انكار نميكنم كه تو خونمون به من توجه زيادي ميشه تك دخترم و از ديد ديگران خوشگل(البته اگه نگيد خود پسند هم هستم)
خيلي اذيت شدم ميدونم نامزدم كمتر از من اذيت نشده البته الان دارم سعي ميكنم رفتارامو جبران كنم
اما واقعا بعضي اوقات حرفايي ميشنوم كه نميدونم چي جواب بدم اين باعث شده از خانواده شوهرم سرد بشم اما خوب 1هفته س كه تصميم گرفتم طور ديگه اي رفتار كنم
نامزدم هم ازم مي خواد با پدر و مادرش رابطه خوبي داشته باشم و روش خواهراش(خوشبختانه)تاكيدي نداره
نظرتون چيه؟
نمی دونید چی جواب بدید؟ اصلا جواب ندید. فکر کنید وسط یک بازی هستید، مهم برنده شدن شما در این بازیه، هر از چند گاهی گرد و خاک وارد چشماتون میشه پاکش کنید و دنبال منبع گرد و خاک نگردید چون وقت ندارید! فراموش می کنید و به بازیتون می پردازید. زندگیتون همین بازیه. باید برنده باشید از نظر روحی شاد باشید و تو و همسرت حامی همدیگه. مهم شاد بودن و رارضی بودن شماست. مهم متن زندگیتونه . گرد و خاکها رو خواهر همسرتون، من و بقیه می تونیم ایجاد کنیم.
ممنونم از همراهيتون:72:
به حرف انگار خيلي راحته خدا كنه بتونم انجامش بدم:323:
اگه راهنمايي هاي ديگه اي هم داشتين خوشحال ميشم كه بدونم
صبور باشید.کم کم حل می شه مشکل